2000' Tcï UEBO0I Onze Kijfcsflnanciën. 1915 tend dat hunl dagen IS. ISSCHERIJ loskade FEUILLETON BINNENLAND -as NO, 220 53e JKtaargl&iig1 Ah'eiw i :hten bereid, irpaki er ons. mam&J&St J1 Iburg, >tember| Gulden auwkeurige cent keurig net be- afgeleverd en berekend. 5t. jacobstraat 17. Amerika Canada), lartl 0, een RWAGEN "Iers. Adres Burea ?>urant." raagd een JE KOP, Brood' 133. |en flink TMEiSJE jiQRDZEE-BOULg^^ "ogeWASCBl VLISS1NGSCHE COURANT M. ABONNEMENTSPRIJSVoor Vlissingen en de gemeenten op Walcheren ƒ1.30 per drie maanden. Franco door het geheele rijk 1.50. Voor België 2.20 Voor overige landen der Post-Unie 3.35 Afzonderlijke nummer» 3 cent Firma F. Vil DE VELDE Jr., Kleine Markt 58, Vlissingen. Telefoon Intorc. II ADVERTENTIEPRIJS: Van 1—4 regel* 0.4© voor Iedere tegel meer 10 cesj Driemaal plaatsen wordt tweemaal berekend. Big abonnement speciale prfs Reclames 29 ct. per regel Dienstaanbiedingen en -aanvragen S ct. pet regel Verschijnt dagelijks, uitgezonderd ep Zondag en sigemaan arkindo Christilijki laiatdigii I gulden bij levens- «r* f| gulden bij dood AAA gulden bij verlies S^jffe gulden bij verlies^ jf|A lange ongeschikt- BI door «glll van een hand, I I van heid tot werken if UU een ongeluk voet of oog een duim IljU S~nt ultkeerlngen worden VERDOBBELD Indien ile verzekerden, voorzien ven geldig plnntsbewlf», een ongeluk bekomen op trein, boot ol tram. 'De abonnés, in 't bezit eener ooüs, zijn GRATIS verze kerd tegen ongelukken voor: gulden bij verlies Agulden bij verlies O P*gulden bij verlies van g 11AI van een M van eiken een duim 1UU wijsvinger Ui%3 anderen vinge De oltkearlng wordt gewaarborgd door de „Holl. Alg. Verzek. Bank" ta Schladase WI li ta Ccuianl Mimi een lijioigsi!. De wereldoorlog, die op eenmaal aan zoovele verhoudingen in het leven der volken een gansch ander aanschijn schonk, en die zooveel wat recht stond' onderstboven keerde, heeft ook in economisch opzicht een geweldigen omkeer in den staat van zaken ge bracht. Terwijl aan dg_n eenen kant het "eheele bedrijfsleven van tal van rijken stilstaat cf grootendeels belem merd wordt, waardoor de normale economische draagkracht zich aanzien lijk ziet inkrimpen, hebben de finan- cieele eischen, door de oorlogsuitga- ven gesteld, een reusachtigen druk op datzelfde verzwakte draagvermogen der naties gelegd. Het is deze wan verhouding tusschen „kunnen" en „moeten" in het economisch leven der verschillende landen, die tot uit drukking komt in het aanmerkelijk verlaagd crediet dier landen, hetgeen op zijne beurt met het sterk verlaagde koerspeil der betrokken staatsfondsen aan den dag treedt. Waar blijkens de jongste opgaven de oorlog aan de Engelsche schatkist per dag een uit gave van 42 millioen gulden, van de schatkist van Duitschland in dezelfde 24 uur 40 millioen gulden vordert, terwijl de oorlogsonkosten der andere krijgsvoerende landen alle naar ver houding zijn, daar spreekt het vanzelf dat het normale evenwicht tusschen de ontvangsten en de uitgaven van al die rijken ganschelijk verstoord is. Slechts door het aangaan van milliarden-leeningen kan aan dien van dag tot dag hooger stijgenden geld nood, althans voor het oogenblik, tegemoet gekomen worden, terwijl aan later tijd de zorg wordt overgelaten, hoe uit dien ontzaggelijken schulden last te geraken. Het is alleszins begrijpelijk, dat temidden dier reusachtige verwoesting van wereld-kapitaal, ook de econo mische gesteldheid der onzijdig ge bleven landen den weerslag in meer dere of mindere mate ondervindt der alom ingetreden verlaging van de volkswelvaart. Ook ons land heeft, al aanstonds bij het uitbreken van het wereldconflict, zijn deel in de alge- meene malaise ernstig ondervonden en naar mate de oorlog voortgang had nog zien toenemen. De uitgaven ten behoeve van het Rijk zijn ont zettend gestegen tengevolge van den langdurigenmobilisatie-toestand,welke uitgaven deels rechtstreeks dienen voor militaire doeleinden, anderdeels worden aangewend ter bestrijding van de maatschappelijke gevolgen uit den mobilisatie-toestand voortvloeiend. Wordt door het ministerie van oorlog op reusachtige bedragen uit 's lands middelen beslag gelegd voor het te velde en op voet van oorlog houden (Nadruk verboden.) «T) -o- Hij drukte haar handen aan zijn mond en oogen, toen liet hij ze los su stond op. U vroeg mij, waarom de wensch uw liefde te bezitten niet eerder in mil is ontwaakt. Maar weet ge wei, wanneer die wensch in mij opkwam? Tot mijn :Scnande mo«t ik het bekennen ''eds den eersten dag, dat ik u zag, «Schoon ik wist, dat u verloofd was, "el ontstond in dat eerste uur, het Sjoeide en groeide en liet zich niet 'roeien. Later, toen ik u niet meer ri??"e en m'i uiteen de herinne- 8 bleef, ging mijn verlangen u de hak!? te moflen noemen langzamer- «i over in kalme belangstelling, tniih u te Berlijn kwam, werden *-■ gevopicnc wee( wajmer, daar dier honderdduizenden manschappen, ook door het ministerie van landbouw, handel en nijverheid wordt aanspraak gemaakt op miiiioenen ter bestrijding van den druk, waaronder de bevolking voor een zeer groot deel zucht als gevolg van de groote economische crisis, tweeling-zuster van den Euro- peeschen oorlog. Onze regeering tracht daarbij het economisch leven in ons land zooveel mogelijk in rechte banen te voeren of te houden, en steunt in velerlei opzicht den handel en de industrie. Daarnevens wordt zoo goed als doenlijk is te gemoet gekomen in de reusachtige stijging van tal van levensbehoeften, terwijl ook de omvangrijke moeilijkheden uit een wijd om zich heen grijpen de werkloosheid bestreden worden en hare gevolgen worden verzacht. Dat alles gaat gepaard met reusachtige uitgaven, die naar mate de ellendige toestand in de geheele wereld thans ingetreden voortduurt, eer toe- dan afnemen zullen. Dat aan de schatkist daardoor zeer zware eischen worden gesteld, ligt voor de hand, en hoe betreurenswaard dat alles ook moge zijn, wij hebben er ons, noodgedron gen bij neder te leggen, bedenkende hoe wij, tot dusver, aan nog veel zwaardere rampen zijn mogen ontko men. Ten einde den staat der rijks inkom sten in overeenstemming te brengen met dien der rijks-uitgaven, kan het niet anders of de eerste moeten aan zienlijk toenemen, en daarvoor is slechts éen uitkomst mogelijk belas ting-verhooging. Ook hiertegen kan redelijkerwijze weinig ingebracht wor den. Alleen hebben wij recht daarop, dat door de gestelde machten de nieuwe, zoo goed mogelijk over ailen verdeeld wordt. Daar zijn toch ontel baar velen, die waarlijk geen stijver aandraaien van de belastingschoef meer zouden kunnen verdragen,zonder zich ernstig in hun bestaansvoorwaar- nen bedreigd te zien. Bij tienduizen den immers zijn zij te tellen, die tengevolge der mobilisatie, en de heerschende werkeloosheid, reeds zeer in hun economisch weerstandsver mogen geschokt zijn. Reeds zullen tal van dezen in gebreke moeten blijven aan hun gewone verplichtingen jegens den fiscus te voldoen door die verplichtingen nog grooter te maken zou de fiscus dus èn zichzelf èn hen bovendien niet anders dan een kwaden dienst bereiden. Het zal daarom een vraagstuk van omvattende en verre strekking zijn, dat opgelost dient te worden, wil de nieuwe belastingdruk naar behooren over de schouders verdeeld worden van hen, die daartoe het best in staat zijn. Een belasting derhalve naar draagkracht en toepas sing met een groote omzichtigheid en kennis van zaken, zij de leuze, wil men de crisis niet nog meerdere slachtoffers zien maken. Zonder nu in bijzonderheden om- zaudt ge het zeer zeker verachtelijk hebben gevonden, als ik getracht had meer voor u te zijn dan een vriend. Nadat ge uw verloving hadt verbro ken en ik u dus warmere gevoelens mocht toedragen, was ik wel van plan u mijn lietde te bekennen, maar mijn ijdelheid, de gewoonte van overal, waar ik kwam, nommer éen te zijn mijn verwaarloosde innerlijk wezen onderdrukte ieder beter gevoel, dat in mij ontstond. Verloven, trouwen, dat alles heeft zijn tijd gehad, zoo klonk het in mij. Dat duurde zoo maanden langik ging u uit den weg. Helmi, om die innerlijke verdeeldheid niet te vergrooten het hielp echter niet, want de liefde had mij in boeien geslagen, en ik zou u al lang hebben gezegd, wie mijn hart toebehoorde, ais gij niet steeds zoo ongenaakbaar waart geweest en mij hadt ontweken. Dien laatsten avond te Berlijn vergeef me, dat ik het nog éen keer weer aanroer had ik mij vast voorgenomen u hart en hand aan te bieden. Al mijn hoop had ik gebouwd op onze wandeling na de voorstelling mijn hoop verdween en ik was trent het vaststellen der verschillende categoriën te willen afdalen, zouden wij nochtans reeds omtrent een tweetal categoriën burgers bepaalde voorschriften willen zien vastgelegd eenerzijds zij, die behooren tot de gemobiliseerden, anderzijds zij, die van de huidige omstandigheden uiter mate profiteerden, en nog profiteeren. De eerste categorie dunkt ons reeds zoo zwaar belast te zijn, door den stilstand van zaken, het opgeven eener betrekking, het teniet gaan van bestaans-vooruitzichten enz., dat het onbillijk zou zijn, hen nog meer te treffen, door een nieuwen belasting druk. De gemobiliseerden derhalve zouden wij gaarne van nieuwe ver plichtingen Ontheven zien. Doch des te meer eischt de billijkheid, dat zij, die vaak grove, ja reusachtige win sten uit den oorlogstoestand weten te halen, winsten waarvan zij in normale tijden zelfs niet gedroomd zouden hebben, tenminste een deel daarvan aan den fiscus uitkeeren, ten einde de lasten hunner andere mede burgers naar vermogen te verlichten. Of hierbij sprake moet zijn van een periodieke heffing, dan wel van een heffing-in-eens laten wij aan de be trokken regeerings-autoriteiten over zij toch zullen en kunnen nagaan, zij het ook niet in alle gevallen, hoe groot de omvang der bedoelde oor logswinsten is. Zijn deze vastgesteld, dan dient de fiscus onverwijld en onverbiddelijk fot aanslag over te gaan. Wanneer men weet, dat de oorlogswinst in ons land door onder nemingen en particulieren behaald, rond geschat een milliard gulden be draagt, dan dunkt ons, is er gereede aanleiding om van deze duizend-mil- lioen gulden extra-winst, de geheele gemeenschap te laten mede-profitee- ren, en vooral de zooveel economisch zwakkere medeburgers den druk der tijden te helpen verlichten. Het spreekt vanzelf, dat het vraagstuk van even redige draagkracht nog tal van moei lijkheden oplevert, zoo wat aangaat het belasten van particulier kapitaal dat niet door de crisis geleden heeft, alsmede van de zeer groote inkomens enz. Wij willen echter met het bo venstaande volstaan, om te doen zien hoe voor alies de billijkheid bij den nieuwen druk, die ons ongetwij feld zal worden opgelegd, niet uit het oog mag worden verloren. Wij hebben daarbij genoegzaam vertrou wen in het beleid en de wijsheid onzer regeering, dat zij eenerzijds de zwakken zal weten te sparen, ander zijds de sterkeren zich niet te laten ontglippen, ten einde te verkrijgen, waartoe wij overigens allen willen en moeten medewerken een gezon den staat onzer Rijksfinanciën. het leelijke in mij, de oude verwaand heid, het bespottelijk maken van het goede, werd weer wakker en daarbij kwam nu nog mijn gewonde trots. „Neem, wat je niet vrijwillig wordt gegeven*, fluisterde die, en toen was het betere gevoel in mij onderdrukt, ik heb u al gebiecht, hoe verachtelijk ik mijzelven vond, maar ook wilde ik u nog heden vertellen, hoe die kus mij op de lippen brandde en mijn liefde aanwakkerdemijn verlangen naar u werd bijna een ziekte. Mijn verontwaardigingoverKora's verloving was niets andets dan het laatste op flikkeren van oude Ijdelheid geen verdriet, zooals u dacht. Ik was mij al lang bewust, wien mijn groot ver langen gold. Gelooft ge mij nu Hel mi? Ik wil alleen u, niet omdat mij dat het gemakkelijkst is, ook niet uit trots maar omdat ik je lief heb en ik mij geen leven zonder u kan voor stellen. Gelooft ge mij nu, Helmi, en wilt ge mij het recht geven voor u te leven en Ie zorgen Zij antwoordde nietonbeweeglijk, de handen krampachtig samengekiemd, staarde zij voor zich uit. Duitsehe verontschuldiging. Naar wij vernemen,heeft de Duitsehe regeering aan de Nederlandsche haar verontschuldiging aangeboden wegens het op 2 Augustus j.i. onopzettelijk vliegen van een Duiisch vliegtuig boven de Nederlandsche territoriale wateren tusschen de westpun! van Walcheren en de kust van Zeeuwsch-Viaanderen. Het nevelachtige weer is oorzaak ge weest, dat de bestuurder van het vlieg tuig niet hetf: bemerkt, dat hij boven de Nederlandsche territoriale wateren vloog. Presidium Tweede Kamer. Naar men verneemt bestaat er bij mr. Goeman Borgesius, na ingewonnen advies van zijne geneesheeren, geen bezwaar, zich voor het komend zit tingjaar wederom voor het voorzitter schap der Tweede Kamer beschikbaar te stellen. De nominatie voor het voorzitter schap der Tweede Kamer brengt dit jaar eigenaardige moeilijkheden met zich mede, wat de tweede en derde plaats betreft, nu mr. Troelstra voor- loopig niet aan de parlementaire werkzaamheden kan deelnemen en het ook niet zeker is of een ander lid der sociaaldemocratische fractie bereid zal worden gevonden, diens plaats in te nemen, ofschoon wel reeds verschil lende namen genoemd worden van leden dier fractie welke voor die functie in aanmerking zouden knnnen komen, waaronder die van den tijde- lijken voorzitter van de sociaal demo cratische Kamerclub, den heer Schaper zoomede die van den heer Albarda, voor het geval de heer Schaper als zoodanig niet zou wenschen op te treden. Bovendien verluidt in parlementaire kringen dat ook bij den heer Van Nispen weinig geneigdheid bestaat om voor de komende parlementaire peri ode wederom in aanmerking te komen. In verband met een en ander zullen verschillende politieke Kamerclubs aanstaanden Maandagavond clubver gadering houden. Het vluchtelingenkamp te Nunspeet. Het sinds vele maanden te Nunspeet bestaande kamp voor Belgische vluch telingen, ondergaat den laatsten tijd belangrijke veranderingen. De inder haast opgetrokken houten batakken waren langzamerhand zeer slecht ge worden, zoodat men thans genood zaakt is groote herstellingen te doen. Vooral de daken moeten vernieuwd worden. Tegelijkertijd wordt nu ook de inrichting der barakken veranderd had men vroeger afzonderlijke eet- en slaapbarakken, thans wordt iedere barak verdeeld in een gemeenschap pelijke eet- en conversatiezaal voor alle bewoners en afzonderlijke slaap kamertjes voor ieder gezin. De ba- over haar heen buigend, ge hebt mij nu aangehoord, zeg mij nu, hoe luidt uw uitspraak? O, steunde zij, ik kan niet Herbert richtte zich op, alsof hij was geslagen, hij snakte naar adem. Ge kunt niet. Zeg liever, ge wilt niet. Ge voelt mij niet te kunnen liefhebben is het niet? Zij schudde driftig haar hoofd. Neen, neen, het geloof en het vertrouwen ontbreken en dan kan er geen geluk bestaan. maakt uitvluchten, om van mij af te komen. Ge bemint een ander, Helmi, stiet hij gejaagd uit. Een pijnlijk glimlachje speelde vluchtig om haar mond. Wat kende hij haar toch slecht. Neen, btj alles wat mij heilig is, neen. Maar ook mij hebt ge niet lief, nietwaar Helmi Zij zweeg, maar zij trilde van 't hoofd tot de voeten. Maak nu de maat vol en zeg de waarheid. Langzaam liet zij haar hoofd zakken, De waarheid wilt ge Luister dan: ik heb je liei rakken zulien van den winter met 6 kachels verwarmd worden. Het onderwijs aan de ongeveer 1200 kinderen wordt gegeven in Vlaamsche en Waalsche scholen door een 30 tal gediplomeerde Belgische onderwijzers en onderwijzeressen. Alle gediplomeerden, welke tot nu toe in de scholen hielpen, zijn ontslagen. Gymnastiekonderwijs wordt gegeven door geïnterneerde Belgische onder officieren. Ook zijn er cursussen voor ouderen. De onderwijzers wonen in voor hen speciaal ingerichte barakken. De kraamvrouwen werden vroeger uitbesteed in het dorp, nu zijn voor haar barakken ingericht, opdat zij in het kamp kunnen blijven. Stoomvaartverbinding Delfzijl-Engeland. Op uitnoodiging van de commissie uit Gedeputeerde Staten voor de haven te Delfzijl, waren Woensdag jl. aldaar ongeveer 40 belanghebbenden bijeen, ter bespreking van de wenschelijkheld van oprichling eener stoomvaartver binding tusscben Delfzijl en een En gelsche haven, bij voorkeur Londen. Nadat de wensche!(jkheid tot vor ming dezer verbinding was uitgespro ken, werd een commissie benoemd om de mogelijkheid te onderzoeken, en in een volgende vergadering met voorstellen te komen te komen. Vlissingen, 18 September. Vli9singsch Steuncomité. Aan de contribuanten van het Vlis- singsch Steuncomité is de volgende circulaire uitgereikt Toen wij nu voor 3 maanden ons tot U hadden gewend, met het ver zoek ons andermaal te helpen, ten einde finantieele hulp te kunnen ver- leenen aan de gezinnen der gemobi liseerden en der werkloozen, zagen wij ons, in dit beroep op uwe lief dadigheid, niet teleurgesteld, daar toch een groot deel van onze vorige con tribuanten wederom ons hun steun toezegden. Toch was de wekelpsche op brengst aanmerkelijk veel minder, daar bijna allen hunne bijdtage op een lager bedrag bepaalden. Dientengevolge zag ons comité zich genoodzaakt, de hulp in te roepen van het Koninklijk Nationaal Steun comité 1914, omdat wij anders tot ons leedwezen gedwongen zouden zijn, ontijdig allen onderstand te doen ophouden. Het resultaat nu van onze onderhandeling te dier zake met het K. N. S. beeft er ioe geleid, dat zij zich verbond doch alleen voor steun aan werkloozen de helft onzer kosten te dragen, daarbij uit gaande van de gedachte, dat het rijk, waar noodig, voldoenden onderstand verleent aan de gemobiliseerden.Mocht deze onderstand onvoldoende blijken, dan lag het aldus het K. N. S. op den weg van ons comité, onze tusschenkomst te verleenen om eene Onstuimig greep hij haar koude handen en bedekte ze met kussen. Je hebt me lief en toch maak je het mij zoo moeilijk wat moet ik doen, om het troische hart te veroveren, zoodat het geen „maar" meer kent, doch slechts lief heeft, om dat het moet beminnen, zonder te redeneeren. Zeg mij, wat moet ik doen, mijn lieveling? Mij tijd gunnen, klonk het zacht, totdat ik je kan gelooven en ik vast durf vertrouwen op je liefde. Ook moet ik met mijzelf in 't reine komen, Herbert. In een enkel uur kan eén overtuiging niet veranderd worden, dat komt langzamerhand en al doe ik ons nu ook pijn ik kan niet anders. Geef mij bet bewijs, dat je mij wer kelijk liefhebt en dat je liefde geen ingeving van het oogenblik is ik zal je trouw zijn. En mag ik, voordat ik die proef heb afgelegd, niet het trotsche mondje kussen, dat zulk een strenge uitspraak deed Hij trok haar handen weer tot zich. Kan je wezenlijk zoo wreed zijn, Helmi

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1915 | | pagina 1