-WÊ MRS, ol IppiéteusE ootjes, ekjes, ij ma 15 tot en reden van No. 202 53e Jaargang 1915 DAM, LEERJONGEN I e JONGEN *oe:N NEMEN ïtbode JUDSTER sjiliaïoFirma F. OF VELDE lr„ Kleine Harkt 58, Vlissinp. Telefoon Interc. 10 as AUGUSTUS dagelijks, oitgezenderd op Zondes m slgomoen orirondi Cbristeiijko laistisps Bij deze Courant behoort een Bijvoegsel. Vredeboden. FEUILLETON BINNENLAND Een jubileum 1890-1915 lekker koekje beslist onze ns en onze ns probeeren 9 19 den Heer itieprijzen J. M. DE PLAA, nerinrichting, Helle- A. W. VAN DE Aarkt. NDENMAKERS van allerhande l lotel Paviljoen,Slatie n flinke nette g en werkzaamhede» I Bur. „Vliss. Crl." i wenscht Engelsche Cor Brieven letter F. E. ourant." aagd in een Dames-1 k bekend. V. Bureau van de Courant", Middelburg aegd voor een Hotel flinke Keuken er, voorzie» igen. AdresJ- A sstraat 10. een nette burgerzaak jetrekking te treden, ie MODISTE E (intern) chique ren. Hoog loon. B» leeftijd en laatste t>£' letter F. 30. Bureau iurant." venscht plaatsing»1® VLISSIINGSCHE CO RA IN T ABONNEMENTSPRIJS: Voor Vlissingen en de gemeenten op Walcheren ƒ1.30 per drie maanden. Franco door het geheele rijk 1.50. Voor België 2.1 0 Voor overige landen der Post-Unie 3.35 Afzonderlijke nummers 3 cent ADVERTENTIEPRIJS Van 1—4 regels ƒ0.40voor Iedere regel meer IS ceaj Driemaal plaatsen wordt tweemaal berekend. B? abonnement speciale prjt Reclames 20 ct. per regel Dienstaanbiedingen en -aanvragen S ct, per regel De abonnés, in't bezrt eener Oflft Aguiden b1 levens" gulden bij dood ft f| ft gulden bij verliest Cfl gulden bij verlies J f4 gulden bg verlies I* gulden bij verlies polis, zijn GRATIS verze- /Ml III lange ongeschikt- BI door <1111 van een hand, I *1|E van Mill vaneen van eiken kerd tegen ongelukken voor: heid tot werken (/U een ongeluk voet of oog J.V W een duim 1UU wijsvinger anderen vinger. Ma ultkeeringen worden VERDUBBELD Indien de eerzekerden, voorzien ven geldig pleetsbewlj», een ongeluk bekomen op trein, boot ol trim. De olikeering wordt geburworgd door de „Holl. Alg. Verzek, Bink" te Schild»r Toen geheel onverwacht voor de geheele wereld op een kleinen kring na van wei-ingelichte diplomaten, het wereld-conflict nu welhaast dertien maanden geleden, toespitste en binnen enkele etmalen over landen en volken losbarstte, toen zullen slechts zeer weinigen de mogelijkheid veronder steld hebben.dat een wereldoorlog van zulk een eindeloos langen duur kon zijn, als hij thans, helaas, gebleken is te kunnen zijn. indien eene zaak geheel anders is uitgevallen dan de meesten onzer zich gedacht hebben, dan is het wel het reusachtige uit houdingsvermogen van alle strijdende partijen. Wanneer wij de schier ein- delooze energie en opofferingsgezind heid, de nog immer onverzwakte hoop op een zegevierenden uitslag door elk der strijdende volken gekoesterd, den onverminderden moed van de millioenen manschappen te velde, de niet minder voortdurende offervaar digheid der burgerlijke bevolking in al de aan den oorlog daadwerkelijk deelnemende landen beschouwen, dan ontwaren wij, althans voor het bloote oog, nog geen den minsten achter uitgang in geestdrift en toewijding aan de eenmaal, hetzij opgenomen, hetzij opgedrongen taak, nu 13 maan den geleden aanvaard. Mag dit ons eensdeels tot ontzag, ja bewondering stemmen, bij het zien dier offervaardigheid zonder eenig voorbehoud betoond door al de oor logvoerende volken, het brengt over ons tevens een gevoel van niet te ontkennen angstige beklemming en herinneringwekkende vrees voor het geen aan rampspoed op rampspoed wellicht nog volgen moet, na hetgeen wij reeds een vol jaar door onver poosd aanschouwden, vooraleer ook het einde van deze periode van we reldschokkende gebeurtenissen daar zal zijn. Wanneer wij dat alles overdenken en niettemin steeds maar meer be richten lezen van onverzwakten lust tot doorzetten van den oorlog, van volhouden en doorstaan tot het bittere einde toe, dan komt een alleszins begrijpelijke twijfel bij ons boven of deze berichten nu wel naar zuivere waarheid weergeven de stemming daar ginds van de volken en de legers. Het kan niet anders of na het name loos leed geleden door hen, die den ontzaggelijken krijg van nabij mede- maken, na de maandenlange afschu welijke onzekerheid waarin de naast- bestaanden van al die krijgers geleefd hebben en nog leven terwille van de hun dierbare panden, die dag en nacht, elk uur, ja elk oogenblik aan dood of D. Groot Br. lett. J. C. 12' sche Courant." (Nadruk verboden.) 49) o— Ik zou nooit mijn echtgenoote in dien kring hebben gezocht. Maar je bent meerderjarig en ik ben geen Nran, ik wji je er alleen maar even op wijzen, welke mijn meening is omtrent je plannen. Wij zien je komst met vreugde tegemoet. Nadia is reeds sedert 't be gin der lente hier met haar beide jon gens. Sergei Petrowitsch komt zoo voak hij kan en menigmaal legt mijn oude vriend en zijn regiments-chef Nicolai Pawlowitsch de twaalf werst met hem af. Subaroff verzonk weer in gepeins "ij had immers alles wel geweten, zijn vader daar schreef, hij wist °°k, dat deze bestemming van't land goed de voornaamste clausule in zijn ■grootvaders testament was. Hij kon geen ander antwoord verwachten en verderf zijn blootgesteld, het kan niet anders of op den bodem van aller harten moet niettemin de smeek bede sluimeren en luider en luider zich verheffen, om verlossing eener schier ondragelijk geworden ellende, naar lichaam en ziel. Wat toch moeten wij denken van die zich telkens herhalende berichten, uit al die landen, dat geen der volken van vrede ook maar liooren of reppen wil Wat is er dan van waar, dat wanneer zich enkele stemmen verheffen, die een vredelievend woord doen hooren, deze aanstonds beantwoord worden van alle kanten met een „wij willen geen vrede, wij willen den oorlog tot het einde Welk einde bedoeld wordt valt niet moeilijk te raden de vol komen verplettering van den vijand, voorgoed. En zulk een einde, ziet, daarvan zijn de wederzijdsche partijen na al die maanden van ontzaggelijke krachtsinspanning op dit oogenblik wellicht nog verder verwijderd dan in welke phase van den wereldoorlog ook. Het valt niet te ontkennen, dat bij zulk een verloop van zaken het voor de onzijdige landen een uiterst moei lijke taak is geworden, hun invloed, kan het zijn hun bemiddeling aan te wenden ter bespoediging, van het einde van het wereld-conflict. En toch mogen zij niet versagen en het aller minst zich zelf diets maken, dat voor hen als mogelijke vredeboden niets te doen valt. Het tegendeel is eerder het geval. Want waar zij zich van overtuigd kunnen houden, het is dit: dat alle volken ongeacht de regeeringsorganen, die het anders willen voorstellen, diep in hun ziel een smachtend verlangen voelen branden, naar het einde van al deze oorlogsgruwelen, naar het einde van al dien weedom en name- looze ellende en uitputtingeen smachtende begeerte naar den einde lijken vredeMaar dan een vrede, die eervol is, en die derhalve niet te kort doet, noch aan de nationale eigenwaarde noch ook in eenig opzicht het kenmerk van een niet vrijwillig gesloten vrede draagt. Welnu, het oogenblik, waarop dit thans nog zoo zeer onderdrukt, maar straks wellicht in feilen gloed uitslaand brandend verlangen, de ware en niet langer te miskennen gezindheid der volken zal weergeven, is onberekenbaar, maar kan niet uitblijven, en moet te eeniger tijd slaan. Doch dan ook moet dat oogenblik de onzijdige landen vol komen voorbereid vinden tot de taak, waartoe zij, meer dan wie ook, ge roepen zijnden vrede op alle in hun bereik liggende wijzen te be spoedigen. De voorbereiding tot die taak wordt het allerbest gediend door zooveel mogelijk blijk te geven van den ernst om, binnen de grenzen aan en toch, nu hij het zwart op wit zag, was hij diep terneergeslagen. Wat kon hij Kora aanbieden, zoo hij zijn rechten op het landgoed verioor? Kon hij er op aar, dat zijn kunst een huishouding kon onderhouden, of zou hij rekening gaan houden met haar inkomsten Dus, een rijke vrouw ne men en zich door haar laten onder houden? Dat nooit. Zijn gedachten kwamen niet tot rust, onophoudelijk schiep hij nieuwe magelijkheden, ver wierp ze weer en schiep weer nieuwe dat duurde den geheelen nacht. Doch toen het licht werd en de sneltrein hem met duizelende vaart al dichter en dichter bij zijn vaderland bracht, loste al zijn denken zich op in deze eene gedachte Hoe zal ik mijn nader aantref fen HOOFDSTUK XIV. Ml, zei Kora, een week later, toen zij van de repetitie kwam, van avond Ireed ik voor 't laatst in dit seizoen op ik heb behoefte aan rust. Dus, waarheen gaan wij op reis Heb je al iets bedacht Dus is 't heusch waar en mag het gezond verstand gesteld, zoo noodig handelend te willen optreden. En dan zien wij, dat in verschillende neutrale staten, tal van kringen der samenleving, en daarbij zeker niet in de laatste plaats de „vredesvrouwen", van zulk een ernstig streven blijk gaven. Te onzent ging de regeering voor door de benoeming van een tij delijk bijzonder gezantschap bij den Paus. Dit gezantschap toch heeft geen ander oogmerk, dan de eventueele bemoeiingen van den Paus daadwer kelijk te kunnen steunen. Waar onze regeering voorging, mogen de burgers ongetwijfeld volgen, en uit dien hoofde dienen de bemoeiingen ge waardeerd te worden van hen, die er bij de regeering op aandringen, dat deze het initiatief neme tot het bijeenroepen eener conferentie, be staande uit bijzondere vertegenwoor digers van onzijdige machten. Deze conferentie houdt alsdan zitting tot het einde van den oorlog en heeft ten doel bemiddeling voor te berei den en deze te zijner tijd in te leiden. Wanneer, en hierop bestaat goede kans, ook in de andere neutrale lan den soortgelijke bemoeiingen worden gedaan, zoodat voor de oorlogvoe rende partijen de weg vergemakke lijkt, en de brug als het ware ge slagen wordt, waarvan door hen op het juiste oogenblik gebruik kan ge maakt worden, dan zal den onzijdigen volken niet het verwijt kunnen treffen te hebben nagelaten, wat de omstan digheden hen tot plicht maakten te volbrengen zich voor te bereiden en zich gereed te houden, worde zulks van hen gevraagd, om te zijn de „bodem van vrede" waaraan op een gegeven oogenblik het geteisterd en uiteengescheurd Europa behoefte zal hebben. Geen feastvertoon op Koninginnedag. Naar wij vernemen heeft H. M. de Koningin dezer dagen door bemid deling van den minister van binnen- landsche zaken een circulaire doen richten aan de Commissarissen der Koningin, waarin verzocht wordt, ter kennis van de burgemeesters in hunne provincie te brengen, dat het de wensch van H. M. is, dat Haar ver jaardag vanwege da tijdsomstandig heden voorbijgaat zonder gewoon feestbetoo waaronder natuurlijk niet begrepen is het uitsteken van vlaggen. Geen Kamervacature te Apeldoorn. Naar wij vernemen, mist het ge rucht, dat mr. W. K. F. P. graaf van Bylandt de afgevaardigde der Tweede Kamer voor het kiesdistrict Apeldoorn, binnenkort zijn mandaat ter be schikking der kiezers zal stellen, allen grond. ik kiezen vroeg Helmi met schitte rende oogen. Zeker kind, ik laat het geheel en al aan jeu over, alleen verzoek ik jesleep me niet naar Afrika of naar een andere plaats, waar ik veei moet loopen en allerlei gedierte is. Ik wil uitrusten, den geheele'n dag tusschen het groen liggen en aan niets denken, niets zien, niels meemaken. Dus waarheen gaan wij Als jij 'tgoed vindt, naar den Harz.... Wat ben jij bescheiden, Mi. En waar in den Harz? Ik zou erg graag naar Harzburg willen, maar als jij Houdt nu eindeiqk eens op met je „als", domme Mi. Je hadt evengoed kunnen zeggen, dat je naar hetFich- telgebergte wou of naar hef Thüringer Woud of naar 't Reuzengebergte. Bos- schen en gtasvelden zijn er overal en meer verlang ik dit jaar niet. Zij zuchtte en lachte daarna. De hemel mag weten hoe het komt, maar ik begii sentimenteel te worden mijn veelzijdigheid wordt verontrustend 't is hoog, hoog tijd, dat ik boschlucht ga inademen, 't Ber- Graaf van Bylandt heeft integen deel, bij zijn bezoek aan het district Apeldoorn aan een der voormannen zijner parlij verklaard, zijn zetel tot de eerstvolgende Kamerverkiezing te blijven bezetten. Het Kamerlid Vliegen. Het bestuur der afd. Amsterdam IX der S. D. A. P. heeft na een confe rentie met den heer Vliegen, waarin deze de onvereenigbaarheid van zijn Kamerlidmaatschap met de wethou dersfunctie van Amsterdam uiteen zette, besloten de afdeeling in een huishoudelijke vergadering bijeen te roepen op Maandag 30 dezer, om haar meening in deze aan het P. B. kenbaar te maken. In het afdeelings- bestuur staat een meerderheid die van oordeel is dut de heer Vliegen reeds nu als Kamerlid bedanken moet, tegenover de minderheid, die wil dat hij lid zal blijven tot aan de perio dieke verkiezingen van 1917. Vrouwenkiesrecht. Het hoofdbestuur der Vereeniging voor Vrouwenkiesrecht heeft aan alle vakvereenigingen, vrouwenverenigin gen en politieke partijen in het land een uitvoerige circulaire verzonden, houdende uitnoodiging om deel te nemen aan een in Den Haag te hou den volksbetooging voor het opne men van het algemeen kiesrecht van mannen en vrouwen in de Grondwet. Kilometerboekjes en Kilometerkaarten. Op 1 October a.s. wordt voor alle reeds afgegeven en nog af te geven kilometerboekjes en kilometerkaarten de bepaling, dat de geldigheidsduur tijdelijk wordt verlengd, buiten wer king gesteld en wordt de geldigheids duur van kilometerboekjes van 1000 K. M. wederom teruggebracht tot 12, die van kilometerboekjes van 500 K. M. en van kilometerkaarten tot 6 maanden. Op dien datum zijn dus niet meer geldig de kilometerboekjes van 1000 K. M., afgegeven vóór of op 1 Oc tober 1914, en de kilometerboekjes van 500 K. M., alsmede de kilome terkaarten afgegeven vóór of op 1 April 1915. Dinsdag 31 Augustus zal het 25 jaar geleden zijn dat de Harmonie „Ons Genoegen" alhier, na hare her oprichting haar eerste concert gaf. Laten de tijdsomstandigheden nu niet 10e dit feestelijk te herdenken, zoo wil zij toch dit jubileum niet ongemerkt voorbij laten en zal daarom Zondag 29 Augustus een muzikale wandeling door de stad maken, welke wordt gevolgd door een concert des avonds in het Bellamypark. lijnsche stof maakt me ziek. Misschien vind je het in Harz burg nog te druk, Kora. Wie sti! wil leven, kan dat ook in een drukke plaats. Maar zal jij het niet te stil vinden Ik verheug er -nq juist op, door bosch en veld te dwalen en van ver gezichten te genieten, zooals ik ze nog nooit zag. Dus wanneer gaan wij Gauw, zoo gauw het maar mo gelijk is, morgen, overmorgen.Juffrouw Muller en de keukenmeid laten we hier, we nemen alleen Franzi en het kamermeisje mee. Daar ginds huren we kamers met pension of we laten het eten uit een restaurant komen. Dat komt wel in orde. 's Namiddags, toen zij met de kleine Veronica en de bonne ging wandelen, ontmoette Helmi Herbert Behrens, die, merkwaardig genoeg, plotseling lust had gekregen in een wandeling. Het kina herkende al van hem verre en stormde op hem at. Vliegensvlug vertelde zij dat tante Helmi met haar ging roeien. En waar is mama? Mama slaapt. Dus u is op weg naar de „Neue Om een kort verslag te geven van den loop der vereeniging, welke steeds een ware worsteling is geweest, zij eerst opgemerkt dat de heroprich ting is geschied op een verzoek van Vlissing's vorigen burgemeester, den heer Tutein Nolthenius. Reeds bij hare oprichting ontbrak een goetie degelijke leidingwel waren verschillende goede krachten uit het vroegere „Ons Genoegen" aanwezig maar wat baat dit wanneer leiding ontbreekt. Zoo bleef men eenige jaren doorgaan tot men overging tot be noeming van een anderen directeur. Ook deze was echter niet wat men wenschte en na weder eenige jaren sukkelen moest men dezen directeur ontslag geven. Wat nuNa eenige weken uiigezien te hebben mocht het het bes'uur gelukken een persoon te vinden die bereid was te trachten iets van de Harmonie „Ons Genoegen" te maken, want toen was het gehalte der muziek verre beneden het middelma tige. Woekerende nu met den voor hem beschikbaren lijd, heeft de heer A. F. W. Bailleux de Harmonie „Ons Genoegen" gebracht tot die hoogte, dat veie zusterverenigingen op wed strijden respect voor haar hadden Met hem ging „Ons Genoegen" met rasse schreden vooruit en met hem ging men het eerst ten wedstrijd en wel Rotterdam 1909 3e afdeeling 2e prijs; Dordrecht 1910 le prijs en 3e prijs marschwedstrijd. Op dezen goeden weg nu voort gaande en met goeden moed vervuld zag zij opeens den bodem van haar geluk ingeslagen, door het gedwongen vetfrek uit deze gemeente van den heer Bailleux. Noode zagen de leden hem vertrekken. Ook hij zelve leefde voor en met de vereeniging mede, zoodat ook voor hem het verlaten der vereeniging zwaar viel. Nu stond deze vereeniging weder zonder leiding en nog wel bij den aanvang van het seizoenVan ver schillende kanten kwamen aanbiedin gen, maar iemand te vinden die de leiding van de nu al eenigszins ver gevorderde vereeniging overnam, en dadelijk kon concerteeren was zoo gemakkelijk niet. Toch mocht het be stuur het genoegen smaken iema id te vinden. Hoewel over een zeer be perkten tijd beschikkende, nam de heer C. G. Givaarts uit Bergen op Zoom de leiding op zich, in wiens handen deze zich nog bevindt. De heer Govaaris wist „Ons Genoegen" nog hooger op te voeren en met hem behaalde zij in Dordrecht 1912 een len prijs in de 2 afdeeling; het jaar daarop werd deel genomen aan het concours te 's Hertogenbosch waar zij nu in de le afdeeling den 2* prijs behaalde, (na deze hadden geen con coursen meer plaats wegens de toen invallende mobilisatie.) See" vroeg Herbert nadat hij Helmi had begroet. Mag ik zoo vrij zijn, mij by u aan te sluiten? Het kleine meisje ontsloeg Helmi van antwoorden. Oom Herbert moet meegaan, varen op 't water en de zwanen voe ren. Kijk eens, oom, zooveel koekjes heeft Vreneli meegenomen, die arme zwanen hebben zoo'n honger. Op het meer was het vol vroolljke menschen. 't Was heerlijk weer, een echte Meidag. Overal zag men groen en bloemen en op het meer dreven sierlijke bootjes. Nu moet 't kindje heel stil zitten en jut een handje geven, anders slaan wij om en dan zijn wij allen heel nat, zoo trachtte Helmi het levendige kind katmeeren, nadat zij in de boot waren gestapt. Tante Helmi zal roeien en jullie moogt toekijken, oom Herbert ook. Heel vriendelijk, maar 't lijkt mg toch beter, dat oom Herbert loeit en tante Helmi toekijkt, meende Herbert. Dat gebeurt niet, zei Helmi af werend, ik vind het roeien juist zoo prettig. Daar ik veel zit, is deze sport uitstekend voor mg. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1915 | | pagina 1