■LICHTJ
-LICHT
una
30MBURG,
iNBIEDU
WOENSDAG
35 AUGUSTUS
gemeentebestuur
feuilleton
53e Jaargang
ïtrale te Vlig.
en Electrisch
get'n meter-
enhuis op de
g S t e en
verlicht heb-
re der Elee-1
|Grootste
lorteurs van
[•twijnen
loezelwijnen|
[newijnen.
|N, Telefoon 131
2 SLA&PKAMERS
rAflKVBABEH|
Verschijnt dagelijks, uitgtzoadsrd sp Zondig sn algemeen erkende Christelijke leestdagse
BINNENLAND
Koisnaaistcr
esü No. 199
1915
,rant bij
Kok.
>n op netlen stand
keuken. Adresta-
Ihe Courant."
tgd een ongehuwd! j
.necht
LNDE 20 jaar.
„Vliss. Courant.
Ie, quelques heuttil
iONNES INTEL-1
lp étentions modestöJ
mscrites Frangaiseset I
|rire A. Z. „VI. Cit. I
SIER
VLISS1NGSCHE COURANT
ABONNEMENTSPRIJS: Voor Vlissingen en de gemeenten op Walcheren ƒ1.3®
per drie maanden. Franco dóór het geheele rijk 1.50. Voor België 2.20
Voor overige landen der Post-Unie 3.35 Afzonderlijke nummers 3 cent
litgavi: firma f. WH flt RIDE lt„ Klein» Markt 58, Vlissingen. TbIbIoob toe. 10
ADVERTENTIEPRIJS: Van 1—4 regels 0.40; voor iedere regel meer 1® cédj
Driemaal plaatsen wordt tweemaal berekend. Bg abonnement speciale prijs
Reclames 20 ct. per regel Dienstaanbiedingen en -aanvragen 5 ct. per regel
©e abonnés, in 't bezit eener rtfl AÊASulden bii 'evens- nf*f\ gulden bij dood AAA gulden bij verlies A r*A gulden bij verlies A AA gulden bij verlies A Pfgulden bij verlies
polls, zijn GRATIS verze- f\ II Ig I lange ongeschikt- Al I doof <|||l van een hand, IA II van II III vaneen M*\ van eiken
tod tegen ongelukken voor: tU UUU heid tot werken f een ongeluk UUv voet of oog IvU een duim 1UU wijsvinger UV anderen vinge>.
wl ultkeerlngen worden VERDUBBELD Indien de verzekerden, voorzien van geldig plaatsbewijs, een ongeluk bekomen op trein, boot ol tram. Da nltkeerlng wordt gewaarborgd door do „Holt. Alg. Verzok. Bank" to Sehledae
brandweer.
Oproeping van Vrijwilligers bij de
Brandweer.
Burgemeester en Wethouders van
Vlissingen
gelet op artt. 405 en 425 der al-
gemeene verordening van politie voor
deze gemeente
maken bekend
dat zij, die genegen zijn als vrij
williger bij de brandweer geplaatst te
worden, zich daartoe van af heden
lot en met 30 September e.k., uitge
nomen Zondags, ter Gemeente-Secre
tarie (bureau bevolking) kunnen aan
melden
dat men, om vrijwilliger te zijn, den
leeftijd van 25 jaar bereikt moet heb-
pen, niet ouder zijn dan 50, geene
plichten ten aanzien van de militie
of de brandweer te vervullen hebben,
en vrij zijn van hinderlijke lichaams
gebreken, een en ander ter beoordee
ling van Burgemeester en Wethouders,
en dat de diensttijd voor vrijwilli
gers op slechts tien jaar gesteld is.
Vlissingen, 25 Augustus 1915.
Burg. en Weth. voornoemd,
VAN DOORN VAN KOUDEKERKE.
r\ö 'wfjprplst'is
M. V. D. beke callenfelê, S.a.i.
WAARSCHUWING.
POSTDUIVEN.
Volgens mededeeling van den
Hoofdopzichter van het Rijkspost-
duivenstation te Amsterdam gebeurt
het tegenwoordig herhaaldelijk, da!
bij ae vluchten, die varr uit alle
deelen des lands naar Amsterdam
gehouden worden, postduiven terug-
lceeren, die met hagel zijn aange
schoten, terwijl vele dezer kostbare
vogels worden neergeschoten.
H.H. jagers wordt verzocht, mede
le werken, dat ook anderen zich van
het schieten op postduiven onthouden.
Deze duiven strijken op hunne korte
reizen in ons land nimmer op de
akkers neer, doch vliegen zoo snel
mogelijk naar hun hok terug.
Blijkt het, dat deze waarschuwing
in Zeeland geen doel treft, dan zullen
beperkende bepalingen voor de jacht
daarvan het gevolg zijn.
Middelburg, 21 Augustus 1915.
De Territoriale Bevelhebber in
Zeeland enz.,
BROCX.
Afgekondigd te Vlissingen, ter plaatse
gebruikelijk, den 25 Augustus 1915.
De Burgemeester,
VAN DOORN VAN KOUDEKERKE.
De jongste rade van den Rijkskanselier.
in een artikel „Niet opzweepen"
zegt het R.-K. dagblad „Het Huisge
zin" o.a.
een GEHUW»
R. Adres: C- W.k|
ouder, Vlissingen.
gevraagd door WI
venhage, een nette
5TBODE,
18 jaar en liefst kun-1
'res Bur. „Vliss. Cr'
een goede
.STER
lid van een Atelie'1' I
letter A. E., Burean|
ourant."
en netjes verstel#'*
inde'M
heven letters M-
over hebbende, bis1!
M
Courant."
(Nadruk verboden.)
46) -o-
HOOFDSTUK XII.
Nu was de Meimaand in 't land
gekomen, haar bloeien en groeien
vreesde niet voor het stof der groote
stad, dat zelfs tot in den Tiergarten
springtoveral weerklonkvogelgezang
en lokte de menschen uit de huizen
naar buiten in de zonnige voor jaars
veld. in Kora's iuin waren 's nachts
De rozen opengegaanplotseling bloei-
Den zij in heerlijke pracht en boven
nen, in de nog lichtgroene bladeren,
z»ngen de vogels hun overoude
wijsjes.
Ook heden zonden zij weer jube
'ende liederen vol dank ten hemel
Die na dreigende herfststormen en
waden winterslaap het voorjaar met
*1n gouden zonneschijn had gezon
den. Hun gejubel vond weerklank in
in "de verklaring van den Rijks
kanselier zien wij geen bedreiging
van onze zelfstandigheid, om de een
voudige maar afdoende reden, dat
wij ons van elk compromis met En
geland en Frankrijk volkomen hebben
vrijgehouden, onze neutraliteit tot
den dag van heden hebben gehand
haafd, getoond hebben voor de hand
having dier neutraliteit alle offers
over te hebben, nu en in de toe
komst.
Duitschiand heeft, a s het er op
kan afgaan dat wij onze zelfstandig
heid wenschen te bewaren en voor
geen intriges van derden toegankelijk
zijn en het kan daarop afgaan
ons gebied niet noodig om zich be
ter tegen Engeland te verweren. Wij
zijn feitelijk een natuurlijke schuts
muur voor Duitschiand in het noord
westen.
In de uitlating van den Duitschen
kanselier vinden wij geen reden tot
grooter ongerustheid dan de onze
kerheid van den toestand vanzelf
meebrengt.
En niet gaarne zouden wij onze
regeering voorschrijven, te Berlijn
een nadere verklaring te eischen.
Mocht onze regeering zich intus-
schen zekerheid willen verschaffen,
dat de woorden van den Rijkskanse
lier geen bedreiging van onze zelf
standigheid inhouden, dan zou het
nog kunnen zijn, dat politieke redenen
noopten, het antwoord vooralsnog niet
publiek te maken.
Wie altijd naar Berlijn kijken, ver
geten dat Londen en Parijs er ook
nog zijn en dat lang niet vaststaat,
dat men daar ons even goed gezind
is als in Duitschiand.
Als Engelsche en Fransche diplo
maten over ons iot te beslissen krij
gen, dan moet men zich vooral niet
voorstellen, dat die zooveel belange-
loozer zijn dan de Duitsche.
En in 't algemeen achten wij het
verkeerd, om een uitlating, die in zich
niets verontrustends voor ons land
heeft, een anti-Duitsche stemming
onder ons volk aan te wakkeren.
fgg Het Eedswetje.
Het eedswetje is van den Raad van
State terug, zoodat de indiening van
dit ontwerp bij de Tweede Kamer
dezer dagen kan worden tegemoet
gezien.
Botervoorziening.
Onder leiding van den minister
van landbouw is gisterenochtend in
de De Lairesse zaal op het Binnenhof
te 's Gravenhage een vergadering ge
houden van een aantal personen, be
trokken bij de zuivelbereiding en den
handel in zuivelproducten in de ver
schillende deelen van ons land, ten
einde verschillende vraagstukken, met
de botervoorziening verband houden
de, te bespreken.
het gejuich der kleine Veronika, die
met tante Helmi, langs de met grint
bestrooide paden, van perk tct perk
ging.
Het kind had haar vlijtige tante van
de schrijftafel weggehaald en haar
niet met rust gelatenzij moest zien,
hceveel mooie rozen 's nachts waren
opengegaan.
Tante Helmi, weel u waarom
mama heeft gehuild vroeg zij eens
klaps.
Neen, lieveling, maar we zullen
't haar vragen en de mooiste roode
roos brengen kom mee, later plukken
wij er meer.
Zij vonden mama in haar kamer in
een schommelstoel liggen en zoo ver
diept in gedachten, dat zij de binnen-
tredenden pas bemerkte, toen haar
dochtertje haar de roos gaf.
Kora streek zich met de hand over
't voorhoofd, alsof dit haar pijn deed.
Heb je nog een poosje tijd voor
Vreneli Ik heb juf de stad in ge
stuurd, om hoofdpijnpoeiers te halen
mijn hoofd doet me ontzettend pijn.
Goddank dat het gauw vacantieis.
Je had buiten moeten blijven,
Kora, zei Helmi, terwijl zij haar sian-
Tevens waren ter vergadering
aanwezig de directeur generaal van
den Landbouw, de heer Van Hoek, de
iespecteur in algemeenen die-st bij
de directie van den landbouw dr.
Swaving, de directeur van het Rijks
centraal bureau voor den uitvoer van
boter en kaas dr. Breen, de directeur
van het Boter controlestation Zuid
Holland dr. Van Gulik, benevens de
directeuren van andere botercontrole-
stations in ons iand.
Gedwongen dienstneming.
Het lid der Tweede Kamer de
heer Albarda heeft gisterenmiddag
een onderhoud gehad met den
minister van Buitenlandsche Za
ken, naar aanleiding var. de om
standigheid dat een aantal ingezetenen
van Losser, die te Gronau werkzaam
zijn, verplicht worden in Duitschen
krijgsdienst te treden, omdat hun
ouders Duitschers waren, ofschoon
zij hier te lande hun militieplicht
hebben vervuld. Drie van deze per
sonen zijn zelfs volgens de in
lichtingen, door de>> heer Albarda
ontvangen op de textielfabriek te
Gronau door de militaire overheid
gearresteerd, en bij het Duitsche le
ger ingelijfd.
Ontwikkeling der jeugd.
De commissie bestaande uit de
heeren Van der Malen, Gerhard en
Van Wijnbergen, welke een onderzoek
instelt naar de ontwikkeling der jon
gelieden lusschen hun 12de en 18de
jaar is, naar de „Avondp." uit goede
bron verneemt geenzins een commissie
met eenige officieele opdracht. Zij is
dan ook niet bij eenige ministerieele
beschikking ingesteld, maar heeft haar
ontstaan te danken aan een particu
liere uitnoodiging door den min. van
Binnen). Zaken tot de heeren gericht
om zich, indien zij dit wenschten, ge
zamenlijk met dit onderzoek onledig
te houden. Aangezien het hier geene
partijaangelegenheid betrof is op de
politieke kleur der aangezochten niet
gelet.
Aanleiding tot het doen der uitnoo-
diging vond de Minister in de om
standigheid dat de heer Gerhard deze
aangelegenheid vroeger reeds in de
Tweede Kamer had ter sprake ge
bracht en de wenschelijkheid van zoo
danig onderzoek had betoogd.
De commissie zelf zoo werd ons
verzekerd vat haar samenbrenging
allerminst op als een officieele aan
stelling van regeeringswege, hetgeen
ook kan blijken uit de omstandigheid
dat zij geen president heeft benoemd.
Bond van Machinisten ter Koopvaardij
De Bond van Michinisten ter Koop
vaardij heeft een adres gericht aan
den minister van landbouw, nijverheid
en handel, met verzoek het bedrag
ke, koele hand op haar zusters bran
dend voorhoofd legde, 't is buiten zoo
verrukkelijk, zoo'n heerlijke Meidag
me dunkt, die zou je gauw beter ma
ken.
Neen, liever olijf ik hier, ant
woordde Kora, ik ga meteen een uurtje
liggen. Laat mij voor hel eten niet
roepen, ik kom wel vanzelf weer te
voorschijn. Gelukkig dat er vandaag
geen repetitie is.
Hoor eens Mi, riep zij haar zus
ter na, ik had 't haast vergeten, je te
vertellen, Subaroff gaat binnen twee
uren op reis, hij Iaat je groeten.
Zoo opeens vroeg Helmi ver
baasd.
Zijn vader schijnt zwaar ziek te
zijn geworden. Subaroff was tenmin
ste erg ongerust en is onmiddellijk op
reis gegaan.
O, wat spijt me dat. Sprak hij
er niet over terug te komen
Neen.
Kom nu toch, tante Helmi, drong
het kind, haar over den drempel
trekkend.
Neen, herhaalde Kora zacht,
toen zij weer alleen was, neen, hij
sprak Hiet van terugkomen. Een uurtje
der uitkeering aan macl inisten we
gens verlies van uitrusting volgens
art. 2 zesde lid der Oorlogszee-on
gevallenwet, worde verhoogd en ge
steld aan de uitkeering, te dien aan
zien vastgesteld voor schippers en
stuurlieden.
Benoemingen.
Bij Kon. besluit zijn met 21 Aug.
benoemd tot off.-mach. 3e kl. bij den
marinestoomvaartdienst de machinis
tenL. G. R. van Schie, P. Loeke-
meijer, D. W. Kwak, I. C. Vermeer,
J. Ensemeier, K. J. Melz, W. Dolle-
kamp. F. Damave, R. de Vries, A. J.
M. Blom, N. Braam, G. M. Feij, G.
van Noortwijk, G F. J. Heitz, J. van
de Velde en F. B. Crane.
Poppenkast.
Men schrijft ons uit Amsterdam
Braakensiek heeft voor de „Groene"
een geestige piaat geteekendDen
Dam, en op de plaats waar eertijds
de Hollandsche Maagd met het stee-
nen hart stond, een poppenkast
voorts is Naatje onder het publiek,
en ze vraagt zich met een bedroefd
gezicht af, of zij daarvoor van baar
voetstuk is moeten komen.
Inderdaad staat haast iederen dag
een poppenkast op den Dam. We
dachten, dat de poppenkast mannen
geheel uitgestorven waren, althans in
Amsterdam zag men ze zelden meer.
De vorige hoofdcommissaris van po
litie schijnt deze ondernemers geen
goed hart toegedragen te hebben,
maar op het oogenbliek genieten ze
weer vrijheid, en kunnen zij hun
kastje neerzetten, waar hun dat ge
schikt voorkomt. En is er dan een
mooier plekje denkbaar dan de Dam.
Het aantal poppenkasten schijnt
nog tamelijk groot te zijn. Een is er
met een ingebouwd draaiorgel. Een
ander poppenkasthouder heell zich
van de medewerking verzekerd van
een aapje, dat opperbest verschillen
de gedeelten uit de Katrijnroilen over
neemt Het stomme dier geeft Jan
Klaassen op z'n dak, hangt de deur
waarder op, en werkt met de dood
kist als was het een apennootje. De
kinderen verdringen zich, en ook de
provinciaaltjes blijven staan. Zelfs
Amsterdammers van meergevorderde
jeugd, zoo tusschen de 30 en60, blijven
staan, 't Is ook een onschuldig ge
noegen, en als wij ons den jan Klaas
sen van onze kinderjaren herinneren,
dan meenen wij het feit te moeten
constateeren, dat hij geheel parlemen
tair geworden is.
Vlissingen, 25 Augustus.
Uitwisseling gewonden.
Toen wij in ons vorig nummer
onder „Laatste Berich'en" mededeel
den dat hier 4 extra-treinenmet ge-
geleden had zij nog genoten van den
heerlijken voorjaarsdag, dien de na
tuur heden zelf den Berlijners schonk.
Zij had naar de vogelliederen geluis
terd en 't was haar geweest, als klon
ken door die melodieën woorden van
een heerlijk, groot geluk zonder zorg
of smart, van een liefdeslente ook
voor haar, die reeds in den zomer
des levens stond. Ja dat was voor
Subaroff's afscheidsbezoek geweest.
Nu zongen nog steeds de onver
moeide vogelkeeltjes, door het open
raam klonk hun gezang, maar Kora
vroeg zich in stilte af of zij werkelijk,
ondanks haar vele levenservaringen
nog onder den invloed kon komen
van een sentimenteele stemming of
dat de vogelstemmetjes buiten plot
seling treurig klonken.
Drieëndertig jaar was zij oud ge
worden, zonder ooit ware liefde voor
een man te gevoelen, nu was de
liefde gekomen en had wortel ge
schoten en bloesems der hoop ge
dragen.
De knappe, geniale Rus had in 't
eerste uur, dat zij hem ontmoette al
indruk op haar gemaakt en haar ge
dachten langzamerhand geheel in be-
wonden zouden aankomen hadden wij
geen gelegenheid meer deze mede
deeling in zooverre te verbeteren, dat
de extra-treinen te Roozendaal wer
den gecombineerd en hier dus slechts
twee treinen zouden aankomen.
Deze treinen waren des morgens 4
uur van Aken vertrokken. In den eer
sten trein, die hier om 5 uur het
station binnenliep, waren 196 krijgs
gevangenen, w.o. 4 niet-gewonde hos
pitaalsoldaten. in dezen trein waren
30 gewonden die per brancard naar
de mailboot „Prinses juliana" moesten
gedragen worden.
De tweede trein kwam iFer om 7
uur aan. Hierin bevonden zich 6 ge
wonde officieren, 60 gewonde minde
ren en verder 23 niet-gewonde leden
van het hospitaalpersoneel, w.o. 1
officier.
in het geheel zijn dus 285 krijgs
gevangen met de twee treinen hier
aangekomen.
Onder de gewonden waren 4 per
sonen totaal blind. Een officier had
beide armen verloren. Verder waren
er nog twee minderen die beide bee-
nen hadden moeten missen en voorls
een groot aantal personen die ieder
een arm of een been in den strijd
voor het vaderland hadden verloren.
Wij hebben verschillende gewonden
gesproken, die natuurlijk allen ver
heugd waren dat zij huiswaarts keer
den. Hun eerste vraag gold telkens
welk nieuws er wel te melden was.
Op onze vraag hoe hun behandeling
in de kampen was geweest liepen de
meeningen daarover nog ai uiteen.
Enkelen waren zeer ontevreden, an
deren daarentegen zeiden geen reden
tot klagen te hebben. Allen gaven
evenwel toe dat de laatste maanden
het leven in de kampen veel drage
lijker was geworden.
De meeste gewonden hadden 8 tot
10 maanden in krijgsgevangenschap
doorgebracht. Er waren slechts enke
len die een paar maanden geleden
gevangen waren genomen.
Ook thans viel het weder op hoe
opgewekt deze gevangenen, hoewel
bijna allen voor hun leven verminkt
zijn, hun leed dragen. In plaats van
in gedrukte stemming te zijn, zijn zij
juist allen zeer opgeruimd.
Dat de goede zorgen door de af-
deeling van het Roode Kruis aan hen
besteed, op hoogen prijs werden ge
steld behoef! zeker geen betoog. De
hun aangeboden ververschingen lieten
zij zich heerlijk smaken en zij gaven
meermalen hun ingenomenheid te
kennen.
Wij waren op het perron, toen de
tweede trein was binnengekomen,
getuige van een aardig tafereeltje. Een
der „Tommies" zag op het perron
verschillende employés van de Staats
spoor en merkte op dat deze het Ne-
derlandsche wapen op de pet droegen.
Hij vroeg als herinnering aan Holland
slag genomen. Zij had bij zijn stilte,
maar door haar duidelijk opgemerkte
hulde, al gauw vergeten, dat zij tegen
een tweede huwelijk was, dat zij zich
er met hand en tand tegen verzet
had, haar hooggeroemde vrijheid en
onafhankelijkheid te verliezen. Dat
was voorbij. Reeds weken lang had
zij zich vertrouwd gemaakt met de
gedachte voor Subaroff een liefheb
bende, opofferende gade te worden,
die zich graag schikt naar den wil
van haar man. En nu was hij heen
gegaan en had niet uilgesproken, wat
zij had gehoopt.
Ik moet geheel onverwachts op
reis, mevrouw, zoo had hij met tril
lende lippen tot haar gesproken. Mijn
vader is zwaar ziek geworden, en of
ik hem nog levend aantref, dat ligt
in Gods hand. Binnen twee uren
verlaat ik Berlijn, maar ik kon niet
vertrekken, zonder u vaarwel te zeg
gen.
Zij was zoo verstomd van schrik
geweest, dat zij ternauwernood woor
den had kunnen vinden, om haar.
deelneming te betuigen.
(Wordt vervolgd.)