■LICHTJ -LICHT una 30MBURG, iNBIEDU WOENSDAG 35 AUGUSTUS gemeentebestuur feuilleton 53e Jaargang ïtrale te Vlig. en Electrisch get'n meter- enhuis op de g S t e en verlicht heb- re der Elee-1 |Grootste lorteurs van [•twijnen loezelwijnen| [newijnen. |N, Telefoon 131 2 SLA&PKAMERS rAflKVBABEH| Verschijnt dagelijks, uitgtzoadsrd sp Zondig sn algemeen erkende Christelijke leestdagse BINNENLAND Koisnaaistcr esü No. 199 1915 ,rant bij Kok. >n op netlen stand keuken. Adresta- Ihe Courant." tgd een ongehuwd! j .necht LNDE 20 jaar. „Vliss. Courant. Ie, quelques heuttil iONNES INTEL-1 lp étentions modestöJ mscrites Frangaiseset I |rire A. Z. „VI. Cit. I SIER VLISS1NGSCHE COURANT ABONNEMENTSPRIJS: Voor Vlissingen en de gemeenten op Walcheren ƒ1.3® per drie maanden. Franco dóór het geheele rijk 1.50. Voor België 2.20 Voor overige landen der Post-Unie 3.35 Afzonderlijke nummers 3 cent litgavi: firma f. WH flt RIDE lt„ Klein» Markt 58, Vlissingen. TbIbIoob toe. 10 ADVERTENTIEPRIJS: Van 1—4 regels 0.40; voor iedere regel meer 1® cédj Driemaal plaatsen wordt tweemaal berekend. Bg abonnement speciale prijs Reclames 20 ct. per regel Dienstaanbiedingen en -aanvragen 5 ct. per regel ©e abonnés, in 't bezit eener rtfl AÊASulden bii 'evens- nf*f\ gulden bij dood AAA gulden bij verlies A r*A gulden bij verlies A AA gulden bij verlies A Pfgulden bij verlies polls, zijn GRATIS verze- f\ II Ig I lange ongeschikt- Al I doof <|||l van een hand, IA II van II III vaneen M*\ van eiken tod tegen ongelukken voor: tU UUU heid tot werken f een ongeluk UUv voet of oog IvU een duim 1UU wijsvinger UV anderen vinge>. wl ultkeerlngen worden VERDUBBELD Indien de verzekerden, voorzien van geldig plaatsbewijs, een ongeluk bekomen op trein, boot ol tram. Da nltkeerlng wordt gewaarborgd door do „Holt. Alg. Verzok. Bank" to Sehledae brandweer. Oproeping van Vrijwilligers bij de Brandweer. Burgemeester en Wethouders van Vlissingen gelet op artt. 405 en 425 der al- gemeene verordening van politie voor deze gemeente maken bekend dat zij, die genegen zijn als vrij williger bij de brandweer geplaatst te worden, zich daartoe van af heden lot en met 30 September e.k., uitge nomen Zondags, ter Gemeente-Secre tarie (bureau bevolking) kunnen aan melden dat men, om vrijwilliger te zijn, den leeftijd van 25 jaar bereikt moet heb- pen, niet ouder zijn dan 50, geene plichten ten aanzien van de militie of de brandweer te vervullen hebben, en vrij zijn van hinderlijke lichaams gebreken, een en ander ter beoordee ling van Burgemeester en Wethouders, en dat de diensttijd voor vrijwilli gers op slechts tien jaar gesteld is. Vlissingen, 25 Augustus 1915. Burg. en Weth. voornoemd, VAN DOORN VAN KOUDEKERKE. r\ö 'wfjprplst'is M. V. D. beke callenfelê, S.a.i. WAARSCHUWING. POSTDUIVEN. Volgens mededeeling van den Hoofdopzichter van het Rijkspost- duivenstation te Amsterdam gebeurt het tegenwoordig herhaaldelijk, da! bij ae vluchten, die varr uit alle deelen des lands naar Amsterdam gehouden worden, postduiven terug- lceeren, die met hagel zijn aange schoten, terwijl vele dezer kostbare vogels worden neergeschoten. H.H. jagers wordt verzocht, mede le werken, dat ook anderen zich van het schieten op postduiven onthouden. Deze duiven strijken op hunne korte reizen in ons land nimmer op de akkers neer, doch vliegen zoo snel mogelijk naar hun hok terug. Blijkt het, dat deze waarschuwing in Zeeland geen doel treft, dan zullen beperkende bepalingen voor de jacht daarvan het gevolg zijn. Middelburg, 21 Augustus 1915. De Territoriale Bevelhebber in Zeeland enz., BROCX. Afgekondigd te Vlissingen, ter plaatse gebruikelijk, den 25 Augustus 1915. De Burgemeester, VAN DOORN VAN KOUDEKERKE. De jongste rade van den Rijkskanselier. in een artikel „Niet opzweepen" zegt het R.-K. dagblad „Het Huisge zin" o.a. een GEHUW» R. Adres: C- W.k| ouder, Vlissingen. gevraagd door WI venhage, een nette 5TBODE, 18 jaar en liefst kun-1 'res Bur. „Vliss. Cr' een goede .STER lid van een Atelie'1' I letter A. E., Burean| ourant." en netjes verstel#'* inde'M heven letters M- over hebbende, bis1! M Courant." (Nadruk verboden.) 46) -o- HOOFDSTUK XII. Nu was de Meimaand in 't land gekomen, haar bloeien en groeien vreesde niet voor het stof der groote stad, dat zelfs tot in den Tiergarten springtoveral weerklonkvogelgezang en lokte de menschen uit de huizen naar buiten in de zonnige voor jaars veld. in Kora's iuin waren 's nachts De rozen opengegaanplotseling bloei- Den zij in heerlijke pracht en boven nen, in de nog lichtgroene bladeren, z»ngen de vogels hun overoude wijsjes. Ook heden zonden zij weer jube 'ende liederen vol dank ten hemel Die na dreigende herfststormen en waden winterslaap het voorjaar met *1n gouden zonneschijn had gezon den. Hun gejubel vond weerklank in in "de verklaring van den Rijks kanselier zien wij geen bedreiging van onze zelfstandigheid, om de een voudige maar afdoende reden, dat wij ons van elk compromis met En geland en Frankrijk volkomen hebben vrijgehouden, onze neutraliteit tot den dag van heden hebben gehand haafd, getoond hebben voor de hand having dier neutraliteit alle offers over te hebben, nu en in de toe komst. Duitschiand heeft, a s het er op kan afgaan dat wij onze zelfstandig heid wenschen te bewaren en voor geen intriges van derden toegankelijk zijn en het kan daarop afgaan ons gebied niet noodig om zich be ter tegen Engeland te verweren. Wij zijn feitelijk een natuurlijke schuts muur voor Duitschiand in het noord westen. In de uitlating van den Duitschen kanselier vinden wij geen reden tot grooter ongerustheid dan de onze kerheid van den toestand vanzelf meebrengt. En niet gaarne zouden wij onze regeering voorschrijven, te Berlijn een nadere verklaring te eischen. Mocht onze regeering zich intus- schen zekerheid willen verschaffen, dat de woorden van den Rijkskanse lier geen bedreiging van onze zelf standigheid inhouden, dan zou het nog kunnen zijn, dat politieke redenen noopten, het antwoord vooralsnog niet publiek te maken. Wie altijd naar Berlijn kijken, ver geten dat Londen en Parijs er ook nog zijn en dat lang niet vaststaat, dat men daar ons even goed gezind is als in Duitschiand. Als Engelsche en Fransche diplo maten over ons iot te beslissen krij gen, dan moet men zich vooral niet voorstellen, dat die zooveel belange- loozer zijn dan de Duitsche. En in 't algemeen achten wij het verkeerd, om een uitlating, die in zich niets verontrustends voor ons land heeft, een anti-Duitsche stemming onder ons volk aan te wakkeren. fgg Het Eedswetje. Het eedswetje is van den Raad van State terug, zoodat de indiening van dit ontwerp bij de Tweede Kamer dezer dagen kan worden tegemoet gezien. Botervoorziening. Onder leiding van den minister van landbouw is gisterenochtend in de De Lairesse zaal op het Binnenhof te 's Gravenhage een vergadering ge houden van een aantal personen, be trokken bij de zuivelbereiding en den handel in zuivelproducten in de ver schillende deelen van ons land, ten einde verschillende vraagstukken, met de botervoorziening verband houden de, te bespreken. het gejuich der kleine Veronika, die met tante Helmi, langs de met grint bestrooide paden, van perk tct perk ging. Het kind had haar vlijtige tante van de schrijftafel weggehaald en haar niet met rust gelatenzij moest zien, hceveel mooie rozen 's nachts waren opengegaan. Tante Helmi, weel u waarom mama heeft gehuild vroeg zij eens klaps. Neen, lieveling, maar we zullen 't haar vragen en de mooiste roode roos brengen kom mee, later plukken wij er meer. Zij vonden mama in haar kamer in een schommelstoel liggen en zoo ver diept in gedachten, dat zij de binnen- tredenden pas bemerkte, toen haar dochtertje haar de roos gaf. Kora streek zich met de hand over 't voorhoofd, alsof dit haar pijn deed. Heb je nog een poosje tijd voor Vreneli Ik heb juf de stad in ge stuurd, om hoofdpijnpoeiers te halen mijn hoofd doet me ontzettend pijn. Goddank dat het gauw vacantieis. Je had buiten moeten blijven, Kora, zei Helmi, terwijl zij haar sian- Tevens waren ter vergadering aanwezig de directeur generaal van den Landbouw, de heer Van Hoek, de iespecteur in algemeenen die-st bij de directie van den landbouw dr. Swaving, de directeur van het Rijks centraal bureau voor den uitvoer van boter en kaas dr. Breen, de directeur van het Boter controlestation Zuid Holland dr. Van Gulik, benevens de directeuren van andere botercontrole- stations in ons iand. Gedwongen dienstneming. Het lid der Tweede Kamer de heer Albarda heeft gisterenmiddag een onderhoud gehad met den minister van Buitenlandsche Za ken, naar aanleiding var. de om standigheid dat een aantal ingezetenen van Losser, die te Gronau werkzaam zijn, verplicht worden in Duitschen krijgsdienst te treden, omdat hun ouders Duitschers waren, ofschoon zij hier te lande hun militieplicht hebben vervuld. Drie van deze per sonen zijn zelfs volgens de in lichtingen, door de>> heer Albarda ontvangen op de textielfabriek te Gronau door de militaire overheid gearresteerd, en bij het Duitsche le ger ingelijfd. Ontwikkeling der jeugd. De commissie bestaande uit de heeren Van der Malen, Gerhard en Van Wijnbergen, welke een onderzoek instelt naar de ontwikkeling der jon gelieden lusschen hun 12de en 18de jaar is, naar de „Avondp." uit goede bron verneemt geenzins een commissie met eenige officieele opdracht. Zij is dan ook niet bij eenige ministerieele beschikking ingesteld, maar heeft haar ontstaan te danken aan een particu liere uitnoodiging door den min. van Binnen). Zaken tot de heeren gericht om zich, indien zij dit wenschten, ge zamenlijk met dit onderzoek onledig te houden. Aangezien het hier geene partijaangelegenheid betrof is op de politieke kleur der aangezochten niet gelet. Aanleiding tot het doen der uitnoo- diging vond de Minister in de om standigheid dat de heer Gerhard deze aangelegenheid vroeger reeds in de Tweede Kamer had ter sprake ge bracht en de wenschelijkheid van zoo danig onderzoek had betoogd. De commissie zelf zoo werd ons verzekerd vat haar samenbrenging allerminst op als een officieele aan stelling van regeeringswege, hetgeen ook kan blijken uit de omstandigheid dat zij geen president heeft benoemd. Bond van Machinisten ter Koopvaardij De Bond van Michinisten ter Koop vaardij heeft een adres gericht aan den minister van landbouw, nijverheid en handel, met verzoek het bedrag ke, koele hand op haar zusters bran dend voorhoofd legde, 't is buiten zoo verrukkelijk, zoo'n heerlijke Meidag me dunkt, die zou je gauw beter ma ken. Neen, liever olijf ik hier, ant woordde Kora, ik ga meteen een uurtje liggen. Laat mij voor hel eten niet roepen, ik kom wel vanzelf weer te voorschijn. Gelukkig dat er vandaag geen repetitie is. Hoor eens Mi, riep zij haar zus ter na, ik had 't haast vergeten, je te vertellen, Subaroff gaat binnen twee uren op reis, hij Iaat je groeten. Zoo opeens vroeg Helmi ver baasd. Zijn vader schijnt zwaar ziek te zijn geworden. Subaroff was tenmin ste erg ongerust en is onmiddellijk op reis gegaan. O, wat spijt me dat. Sprak hij er niet over terug te komen Neen. Kom nu toch, tante Helmi, drong het kind, haar over den drempel trekkend. Neen, herhaalde Kora zacht, toen zij weer alleen was, neen, hij sprak Hiet van terugkomen. Een uurtje der uitkeering aan macl inisten we gens verlies van uitrusting volgens art. 2 zesde lid der Oorlogszee-on gevallenwet, worde verhoogd en ge steld aan de uitkeering, te dien aan zien vastgesteld voor schippers en stuurlieden. Benoemingen. Bij Kon. besluit zijn met 21 Aug. benoemd tot off.-mach. 3e kl. bij den marinestoomvaartdienst de machinis tenL. G. R. van Schie, P. Loeke- meijer, D. W. Kwak, I. C. Vermeer, J. Ensemeier, K. J. Melz, W. Dolle- kamp. F. Damave, R. de Vries, A. J. M. Blom, N. Braam, G. M. Feij, G. van Noortwijk, G F. J. Heitz, J. van de Velde en F. B. Crane. Poppenkast. Men schrijft ons uit Amsterdam Braakensiek heeft voor de „Groene" een geestige piaat geteekendDen Dam, en op de plaats waar eertijds de Hollandsche Maagd met het stee- nen hart stond, een poppenkast voorts is Naatje onder het publiek, en ze vraagt zich met een bedroefd gezicht af, of zij daarvoor van baar voetstuk is moeten komen. Inderdaad staat haast iederen dag een poppenkast op den Dam. We dachten, dat de poppenkast mannen geheel uitgestorven waren, althans in Amsterdam zag men ze zelden meer. De vorige hoofdcommissaris van po litie schijnt deze ondernemers geen goed hart toegedragen te hebben, maar op het oogenbliek genieten ze weer vrijheid, en kunnen zij hun kastje neerzetten, waar hun dat ge schikt voorkomt. En is er dan een mooier plekje denkbaar dan de Dam. Het aantal poppenkasten schijnt nog tamelijk groot te zijn. Een is er met een ingebouwd draaiorgel. Een ander poppenkasthouder heell zich van de medewerking verzekerd van een aapje, dat opperbest verschillen de gedeelten uit de Katrijnroilen over neemt Het stomme dier geeft Jan Klaassen op z'n dak, hangt de deur waarder op, en werkt met de dood kist als was het een apennootje. De kinderen verdringen zich, en ook de provinciaaltjes blijven staan. Zelfs Amsterdammers van meergevorderde jeugd, zoo tusschen de 30 en60, blijven staan, 't Is ook een onschuldig ge noegen, en als wij ons den jan Klaas sen van onze kinderjaren herinneren, dan meenen wij het feit te moeten constateeren, dat hij geheel parlemen tair geworden is. Vlissingen, 25 Augustus. Uitwisseling gewonden. Toen wij in ons vorig nummer onder „Laatste Berich'en" mededeel den dat hier 4 extra-treinenmet ge- geleden had zij nog genoten van den heerlijken voorjaarsdag, dien de na tuur heden zelf den Berlijners schonk. Zij had naar de vogelliederen geluis terd en 't was haar geweest, als klon ken door die melodieën woorden van een heerlijk, groot geluk zonder zorg of smart, van een liefdeslente ook voor haar, die reeds in den zomer des levens stond. Ja dat was voor Subaroff's afscheidsbezoek geweest. Nu zongen nog steeds de onver moeide vogelkeeltjes, door het open raam klonk hun gezang, maar Kora vroeg zich in stilte af of zij werkelijk, ondanks haar vele levenservaringen nog onder den invloed kon komen van een sentimenteele stemming of dat de vogelstemmetjes buiten plot seling treurig klonken. Drieëndertig jaar was zij oud ge worden, zonder ooit ware liefde voor een man te gevoelen, nu was de liefde gekomen en had wortel ge schoten en bloesems der hoop ge dragen. De knappe, geniale Rus had in 't eerste uur, dat zij hem ontmoette al indruk op haar gemaakt en haar ge dachten langzamerhand geheel in be- wonden zouden aankomen hadden wij geen gelegenheid meer deze mede deeling in zooverre te verbeteren, dat de extra-treinen te Roozendaal wer den gecombineerd en hier dus slechts twee treinen zouden aankomen. Deze treinen waren des morgens 4 uur van Aken vertrokken. In den eer sten trein, die hier om 5 uur het station binnenliep, waren 196 krijgs gevangenen, w.o. 4 niet-gewonde hos pitaalsoldaten. in dezen trein waren 30 gewonden die per brancard naar de mailboot „Prinses juliana" moesten gedragen worden. De tweede trein kwam iFer om 7 uur aan. Hierin bevonden zich 6 ge wonde officieren, 60 gewonde minde ren en verder 23 niet-gewonde leden van het hospitaalpersoneel, w.o. 1 officier. in het geheel zijn dus 285 krijgs gevangen met de twee treinen hier aangekomen. Onder de gewonden waren 4 per sonen totaal blind. Een officier had beide armen verloren. Verder waren er nog twee minderen die beide bee- nen hadden moeten missen en voorls een groot aantal personen die ieder een arm of een been in den strijd voor het vaderland hadden verloren. Wij hebben verschillende gewonden gesproken, die natuurlijk allen ver heugd waren dat zij huiswaarts keer den. Hun eerste vraag gold telkens welk nieuws er wel te melden was. Op onze vraag hoe hun behandeling in de kampen was geweest liepen de meeningen daarover nog ai uiteen. Enkelen waren zeer ontevreden, an deren daarentegen zeiden geen reden tot klagen te hebben. Allen gaven evenwel toe dat de laatste maanden het leven in de kampen veel drage lijker was geworden. De meeste gewonden hadden 8 tot 10 maanden in krijgsgevangenschap doorgebracht. Er waren slechts enke len die een paar maanden geleden gevangen waren genomen. Ook thans viel het weder op hoe opgewekt deze gevangenen, hoewel bijna allen voor hun leven verminkt zijn, hun leed dragen. In plaats van in gedrukte stemming te zijn, zijn zij juist allen zeer opgeruimd. Dat de goede zorgen door de af- deeling van het Roode Kruis aan hen besteed, op hoogen prijs werden ge steld behoef! zeker geen betoog. De hun aangeboden ververschingen lieten zij zich heerlijk smaken en zij gaven meermalen hun ingenomenheid te kennen. Wij waren op het perron, toen de tweede trein was binnengekomen, getuige van een aardig tafereeltje. Een der „Tommies" zag op het perron verschillende employés van de Staats spoor en merkte op dat deze het Ne- derlandsche wapen op de pet droegen. Hij vroeg als herinnering aan Holland slag genomen. Zij had bij zijn stilte, maar door haar duidelijk opgemerkte hulde, al gauw vergeten, dat zij tegen een tweede huwelijk was, dat zij zich er met hand en tand tegen verzet had, haar hooggeroemde vrijheid en onafhankelijkheid te verliezen. Dat was voorbij. Reeds weken lang had zij zich vertrouwd gemaakt met de gedachte voor Subaroff een liefheb bende, opofferende gade te worden, die zich graag schikt naar den wil van haar man. En nu was hij heen gegaan en had niet uilgesproken, wat zij had gehoopt. Ik moet geheel onverwachts op reis, mevrouw, zoo had hij met tril lende lippen tot haar gesproken. Mijn vader is zwaar ziek geworden, en of ik hem nog levend aantref, dat ligt in Gods hand. Binnen twee uren verlaat ik Berlijn, maar ik kon niet vertrekken, zonder u vaarwel te zeg gen. Zij was zoo verstomd van schrik geweest, dat zij ternauwernood woor den had kunnen vinden, om haar. deelneming te betuigen. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1915 | | pagina 1