EI
.EN
ite|
Eerste Blad.
IT,
ffllim: li™ I. til 111 Mil I'. Heine Bull M, llissingen. Win luim. II
Pil nummer bastaal uit Z bladen.
NO. 154
1915
pgeruimd.
AGE.
lor
BODE,
3 JULI
Verschijn! dagelijks, uitgezonderd ep Zondag en slgemeen erkends Christelijke leestdegn
Vredesjcjanken.
FEUILLETON
Brieven uit de Hofstad
N G.
bote
ïtsen.
:elau.
erbruiksartikel,
jekt men uoor
V., Boekhandel
iet 1 Juli a.s.
innen worden
ende de maand
j>orzitter, Prins
Penningmeester,
J. fros.
raagd een flinke
|d. Wasch buitens-
„Vliss. Courant."
VLISS1NGSCHE COURANT
ABONNEMENTSPRIJS: Voor Vlissingen en de gemeenten op Walcherenƒ1.36
per drie maanden. Franco door het geheele rijk 1.50. Voor België 2.26
Voor overige landen der Post-Unie ƒ3.35 Afzonderlijke nummers 3 cent
ADVERTENTIEPRIJSVan 1-4 regel» 0.40voor Iedere regel meer li cent
Driemaal plaatsen wordt tweemaal berekend. Bij abonnement speciale prgt
Reclames 20 ct. per regel Dienstaanbiedingen en -aanvragen 5 ct. per regel
Deabonnés,in 'tbezit eener rtffcf|f|guIden biJ levens" gulden bij dood gulden bij verlies r*f| gulden bij verlies.4 f|
polis, zijn GRATIS verze- /IIIlil lange ongeschikt- IB door <1III van een hand, B11 vf. ||||l
kerd tegen ongelukken voor: uUUU beid tot werken f 4/U een ongeluk UUU voet of oog IWV een duim IUU
Sue allkeerlngen worden VERDUBBELD Indien de verzekerden, voorzien wn geldig pl»»lsbewl|s, een ongeluk bekomen op Ireln, boot ol trem. De nllkeerlng wordt gewierborgd deer de „Hol!, Big. Verzeli. Bank" te Schledi
gulden by verlies
van een
wijsvinger
25
gulden bij verlies
van eiken
anderen vinger.
Gemeentebestuur
publicatie.
De Territoriale Bevelhebber in
Zeeland enz., ter standplaats Middel-
burg
Gezien de Koninkiyke Besluiten
van 29 Augustus 1914 (Staatsblad no
435), van 8 September 1914 (Staats
blad no. 448) en van 11 Februari
1915 (Staatsblad no. 81), waarbij de
gemeenten in de Provincie Zeeland
zijn verklaard „in Staat van beleg"
Gelet op artikel 35 van de Wet
van 23 Mei 1899 (Staatblad no 128)
Stelt bij deze de navolgende nieu
we verordening vast en besluit te
bepalen:
Artikel 1. Het uitvoeren van gemaaid
gras is verboden.
Artikel 2. Het gemaaide gras, ge
wonnen op gronden binnen een uur
afstand van de grens gelegen en in
gebruik bq buitenlanders, mag voors
hands worden uitgevoerd.
Artikel 3. Overtreding van deze
verordening wordt, ingevolge art. 49
van de Wet van 23 Mei 1898 (Staats
blad no. 128), gestraft met hechtenis
van ten hoogste drie maanden.
Uitgegeven te Middelburg, 2 Juli
1915.
De Territoriale Bevelhebber
in Zeeland enz.,
brocx.
Afgekondigd ie Vlissingen den 3
Juli 1915.
Voor de eerste maal is dezer dagen
de allernaaste aanleiding tot den groo-
ten Europeeschen oorlog, de moord
op den Oostenrijkschen troonopvolger
en zijn gemalin verjaard, en heel de
wereld heeft opnieuw het drama van
Serajewo aan het geestesoog doen
voorbij trekken. Straks, over luttel
weken, zullen wij den ongeluksdag,
waarop de wereldbrand in alles
vernielende kracht ontstak, kunnen
herdenkendan is, wat niemand ooit
had kunnen vermoeden, een vol jaar
van rouw en ontzetting aan de wereld
onttrokken, een schier eindelooze
tijd van de meest schokkende, elkan
der in stage afwisseling snel opvol
gende gebeurtenissen.
Wat wij allen, die deze gebeurte
nissen van verre of van nabij hebben
medegemaakt, doorleefden in die
eindeloos bange uren, valt moeilijk
saam te vatten, en later, eerst veel
(Nadruk verboden.)
4. —o—
Neen hoor, ik maak alleen maar
■kreupelrijmpjes. Helmi deed het.
Opgewonden sprong hy op.
Alweer Helmi. Nu wacht ik geen
seconde langer; je moet mq met dit
wondermeisje kennis laten maken.
Kom dan maar, zei Annie en
nam haar hoed, die lustig aan een
vliertak schommelde, 'k Zal je bij
haar brengen'k heb er alleen maar
mee gewacht, totdat je haar werk hadt
gelezen, dan weet je beter, wie zy is.
Door een hekje achter in den moes
tuin, kwamen zij in 't plantsoen en
stonden spoedig voor een huisje, dat
byna geheel omringd was door een
aardige veranda.
Kqk, hier wonen de Röderers.
Annie opende het yzeren tuinhek en
ging hem voor over 't kiezelpad en
de treden der veranda op.
later, wanneer meer normale tijden
teruggekeerd zullen zijn, zullen wij
ten volle kunnen overzien en beseffen,
hoe diep de wonden zijn, die der
menschheid in deze oorlogsmaanden
geslagen werden.
Geen wonder dan ook, dat bij
talloos velen die niet verblind
zijn geraakt door volkenhaat of zucht
naar krijgsroem, meer en meer het
verlangen opleeft naar het einde van
den schier ondrageiijken toestand. Uit
den aard der zaak zijn in de neutrale
landen dezulken bij millioenen te
tellen, doch ook uit de oorlogvoerende
landen komen steeds meer berichten
tot ons over, die er op wijzen, dat
zich in de breede lagen der bevolking
een wijziging in de geestesgesteldheid
gaat voltrekken. Wel hebben bij voor
komende gelegenheden nog geest
driftige oorlogsbetoogingen plaats, die
althans naar het uiterlijk te oordeelen,
gemeend zijn, doch zulks neemt niet
weg, dat telkens en telkens weder
die uiterlijke stemmingen spoedig
verdwijnen en plaatsmaken voor eens
deels een berusten, anderdeels een
opkomend en zich, hoezeer nog
schroomvallig uitend verlangen naar
vrede. Ook na de jongste groote
overwinning der centrale mogend
heden op de Russische legers behaald,
bleek in de groote hoofdsteden van
Duitschland en de Donau-monarchie,
de geestdrift daarover lang niet zoo
sterk meer te zijn, als bij vroegere
soortgelijke gelegenheden het geval
was. Schier overal breekt zich bij de
volken het verlangen meer en meer
baan, liever het einde van den krijg
te zien aanbreken, dan overwinningen
te behalen, die op zich zelf belangrijk
genoeg, nochtans maar steeds niet
bij machte blijken, om de' balans der
oorlogskansen voorgoed aan gene of
deze zijde te doen overhellen.
Inmiddels namen de geruchten als
zouden wellicht onderhandelingen
over een komenden vrede aanstaande
zijn toedeze geruchten kwamen
aanvankelijk uit de onzijdige landen,
inzonderheid uit Amerika, waar zich
een breede stroom van ijveraars voor
den vrede deed gelden. Jammer echter
bleek alras, dat die allen personen
waren zonder eenig politieke verant
woordelijkheid, zoodat zoomin offi
cieel, als ook maar officieus aan hun
optreden eenige beteekenis kon worden
toegekend. De regeeringen hebben er
dan ook geen notitie van genomen.
Anders stond het echter toen, met
name in Duitschland, de vredesklan-
ken in een deel der bladen, die der
sociaal-democratie, een luider toon
deden hooren. Deze tonen hadden
echter een geheel averechtsche uit
werking, daar de regeering zich
haastte, aanstonds de bladen, die
daarvan gewag maakten te verbieden.
Zeer begrijpelijk is ook dit.
Goeden avond mynheer, zeide
zq vriendelijk en reikte de hand aan
een ouden heer, die in een deken
gewikkeld, in een rolstoel zat, daar
waar de veranda met glas was afge
schoten. Ik breng u my'n broer, hy
brandt van verlangen, met u en Helmi
kennis te maken.
Zy had luid gesproken, want de
heer Röderer was wat doofzijn haar
was geheel wit; hy zag er oud en
vervallen uit en zyn stem klonk zwak,
alsof hij erg vermoeid was. Zijne
oogen echter, die nog iets van den
ouden glans hadden behouden, rust
ten vol belangstelling op den jongen
man.
Dat is nu eens aardig Annetje,
dat ge dadeiyk aan ons hebt gedacht.
Had Helmi kunnen gissen, dat ge ons
vandaag al kwaamt bezoeken, dan
was zij natuurlijk niet met Frits naai
de kerk gegaan. Zq wou voor het
weldadigheidsconcert eindelijk nog
eens haar aria doorzingen, zoo legde
hij Herbert uit.
Mogen wq Helmi opzoeken
vroeg Annie.
Hij knikte glimlachend.
Ge vindt haar nog wel in de
Immers, waar het beloop van den
oorlog nog geenszins een bepaalde
overwinnende noch ook een bepaalde
overwonnen partij heeft gemaakt, ligt
het voor de hand, dat elke partij, die
van vrede ook slechts rept, den
schijn op zich zou kunnen laden,
dien vrede te verlangen uit zwakheid.
En zich zwak te toonen, is wei het
slechtste wat een strijdend volk kan
doen aldus is de redeneering, die
zoowel in de kabinetten van Berlijn
en van Weenen, als van Londen, van
Parijs, van Rome en van Petersburg,
gevolgd wordt. Zooals dus de zaken
nu staan is er maar heel weinig kans,
dat ooit het in de volken rijpend ver
langen naar het einde, gehoor zal
vinden daar-, waa> over vrede of
oorlogen beslist wordt. De jongste
gebeurtenissen hebben trouwens de
kans op een spoedig verloop weder
om afbreuk gedaan. Wel is aan Rus
land een gevoelige klap toegebracht,
doch aan een inval der verbonden
troepen diep in het rijk van den
Tsaar, valt voorloopig nog niet te
denken terwiji wat betreft het feit,
dat ook Italië op het oorlogspad ver
schenen is, door de weinig belang
rijke gebeurtenissen op het Oosten-
rijkschItaliaansche front, het sle
pend karakter van den oorlog nog
eerder toe-, dan afgenomen is.
Hoe groot ook het verlangen naar
vrede mag zijn, van den kant der
oorlogvoerende partijen is dan ook
vooralsnog geen enkele actie te ver
wachten. Over en weer hopen zij,
nu de militaire kraditen den doorslag
niet schijnen te 1 unnen geven, dat
de finantieele lasten te zwaar zullen
worden voor den tegenstander. Ech
ter, ook hier blijkt een reusachtig
uithoudingsvermogen te bestaan, en
vinden de regeeringen de volken nog
maar steeds bereid, om nieuwe mil-
liarden op te brengen, ook al gaat
het wat trager en moeilijker dan bij
de vorige.
Indien er dan ook van ernstige
vredeskianken sprake zal zijn, die
ons als een voorspel van het nade
rend einde dezer volkeren-worsteling
in de ooren zullen klinken, dan zul
len, gezien den stand van zaken op
dit oogenblik, deze niet van uit de
oorlogvoerende landen kunnen ko
men, en schijnt ons zulks veeleer de
schoone, maar moeilijke taak der
neutralen. En dan vinden wij hierbij
een tweetal mogelijkheden, die wel
licht tot een resultaat zouden kunnen
leiden, dat eenigermate bevredigend
zal mogen zijn. Namelijkeen be
weging waaraan alle neutrale volken,
onder aanvoering van de regeering
der Vereenigde Staten, deelnemen
of ook wel hetgeen ons met recht-
matigen trots zou mogen vervullen
dat onze Koningin in samenwer
king met den Paus, zich zou willen
kerk. Komt u gauw uw bezoek eens
hervatten, mqnheer Behrens?
Herbert boog.
Als 't u aangenaam is.
Zeker. En als mijne dochter
thuis is, laat ik u niet weer zoo gauw
gaan. Alleen, zonder m'n kind, ben ik,
zooals u ziet, hulpeloos, want zij is
ais 't ware mijn oor en my'n hand
Welk beroep had die oude heer
eigeniyk vroeger vroeg Herbert, toen
zij weer verder wandelden.
Hy was leeraar in de wiskunde
te Gr., voor ongeveer zes jaren heeft
hy zijn pensioen moeten nemen en
kocht hij voor zqn klein kapitaaltje
dit huisje. Hy en Helmi moeten van
zqn pensioen leven en moeten
tamelijk zuinig zijn.
Toen zij de kerk naderden,
schemerde het reedsalleen
op de hoogste takken der oude
kastanjes viel nog een laatste straal
zonlicht. Die streep licht viel ook
door een hoog, bont beschilderd
kerkraam, drong door tot aan het
orgel en tooverde een aureool om
een bruingeiokt meisjeshoofd. Hoe
werkte dit lieflijke beeld op Her
berts steeds levendige fantasievol
beijveren om ten dienste der bevrij
ding van dien grooten druk waar
onder thans de volken zuchten,
werkzaam te zijn. Ons tijdelijk ge
zantschap bij het Vaticaan zou zulk
een samenwerking tot een gelukkige
kunnen makeneene, die niet alleen
den dank van alle volken deelachtig
worden zou, maar die ook in duur
zame heugenis zou voortleven in
de geschiedenis der menschheid tot
in lengte van dagen, Haar ter eere,
ons allen tot zege.
Een gelukkig verschijnsel een
dito besluit. Sic transit!
Het is voor den Haag een levens
belang, dat het verkeer er gemakke
lijk, goed en goedkoop is. Niet al
leen omdat daardoor bij de gestage
en aanzienlijke uitbreiding van de
stad het verband niet verloren zal
gaan, maar ook om het vreemdelin-
genvervoer prettig en coulant te
maken.
Wij hebben deze aangelegenheid
al eens eerder besproken en nog on
langs toen wij de Hollandsche spoor
een complimentje maakten dat zij
eindelijk dit belang inzag, blijkende
uit de verlaging van haar tarief op
de stoomtram H. S. M.-Scheveningen.
Thans kunnen wij wederom een
blij verschijnsel constateeren, n.i. dit,
dat de electrische tram zoo zeer de
vermindering in haar vervoer naar
Scheveningen is gaan bemerken, dat
zij ernstig aan het overwegen is
ook het tarief te verminderen.
Door de tariefsverlaging moet naar
wij vernemen het verkeer op lijn
10 van het stadscentrum naar
Scheveningen zóó zijn afgenomen,
dat het verre beneden andere jaren
blijft.
De snuggere directie van de H. T.
M. is begonnen te tellen hoe
veel menschen haar concurrent, de
stoomtram van de H. S. M. vervoert.
Bij verschillende haltes heeft ze
mannetjes geposteerd om te tellen.
Dit verschijnsel verheugt ons ten
zeerste. Wij zien niets liever dan dat
de electrische tram een duw krijgt.
Ze verdient dien dubbel en dwars.
Wij hopen gaarne dat zij zoozeer de
nadeelen zal ondervinden van de
concurrentie dat zij gedwongen zal
zijn haar schandalige afzetterij met
het zóne-tarief te veranderen. Trou
wens dit kan niet uitblijven. Van het
station der Hollandsche spoor per
electrische van de H. T. M. kost 30
cents retour, per stoomtram 10 cent.
Het publiek zal zich ongetwijfeld
vermeien in hetgeen te gebeuren
staat en wij gnuiven van plezier over
dezen nekslag die aan de H. T. M.
wordt toegebracht.
verrukking keek hij naar het meisje
wier mooi haar glansde en schitterde
als goud.
De jonge zangeres had in 't ge
heel niet gemerkt, dat zij gekomen
warenvol en helder klonk haar niet
juist sterke, maar weeke mezzo
sopraan door het hooge gebouw.
Wie is dat jonge mensch, dat
bij haar en den organist staat?vroeg
Herbert zachtjes.
Doctor Lenz.
Wat doet die daar
Zij zag hem verbaasd aan en zei
Lieve hemel, hy is toch haar
verloofde.
Haar verloofde? herhaalde hij
verbaasd. Daarvan heb je my nog
geen woord verleid. Jammer, och wat
jammer is het, dat zulk een meisje
zich gaat verloven. Zou zy gelukkig
zyn? 't Jonge mensch ziet er zoo
alledaagsch uit.
Overdreven gelukkig is zij nu
juist niet, maar zy is toch heel lief
voor hem en hij aanbidt haar.
Dat kan ik me voorstellen. De
vader heeft zeker die verloving ge-
wenscht
Zij knikte.
Wij hebben onlangs even bespro
ken de kwestie van het verplichte
ontslag op 65 jarigen leeftijd. Reeds
was hier ter stede in de verordenin
gen voor ambtenaren en werklieden in
dienst der gemeente een zoodanige
verplichting vastgelegd. Het onder
wijzend personeel kan daar niet onder
gebracht worden, omdat dit door een
wet daartegen beveiligd was. Althans
tot op zekere hoogte. Een verplich
ting te dezer zake kan het gemeen
tebestuur aan een onderwijzer niet
opleggen, maar wel kan het ieder
geval afzonderlijk beoordeelen en
dus afzonderlijk ieder 65 jarige
dwingen tot heengaan. Wanneer dan
eenmaal bekend is dat zulks als al-
gemeene regel wordt gesteld, zal
ieder wei zoo wijs zijn zelf ontslag
te verzoeken. Over het al of niet
wenschelijke van een bepaling als
deze zullen wij niet uitweiden. De
beoordeeling daarvan is eenvoudig
en het standpunt door den raad in
genomen, kan niet anders dan toe
gejuicht worden, omdat daarbij voor
zit de behartiging van de belangen
van het onderwijs. Daarvoor moeten
ten slotte persoonlijke appreciaties
wijken.
Stellig is de bepaling een harde,
maar tevens een goede wet.
Dat het oude ten slotte voor het
nieuwe moet wijken en dat iedere
zaak ten doode is opgeschreven die
niet onmiddellijk met den tijd mee
gaat, is dézer dagen gebleken, toen
het bericht de ronde deed, dat het
van ouds bekende, van ouds gerenom
meerde, maar eveneens reeds zeer
verouderde café Linke zal verdwijnen.
De stamtafel van de politiek stond
eenmaal bij Linke. Het is wel ge
beurd dat om deze tafel meer Kamer
leden aanwezig waren dan in de
vergaderzaal van de Tweede Kamer
zelf, alhoewel daar gewichtige aan
gelegenheden aan de orde waren.
Linke was beroemd en het langst
heeft het zijn reputatie gehouden bij
de buiten menschen, die gaarne in
de lange pijpen-la in de Veenestraat
een oogenblik vertoefden om het
gewriemel van de passage waar te
nemen. Grootere ruimere cafés ver
drongen het intiem-gezellig ouder-
wetsche zaaltje van Linke.
Sic transit
Men zegt dat de oprichter een
kamerbediende van den Duitschen
gezant er een aardig fortuintje
in verdiend heeft. Ware het met zijn
tijd meegegaan, wellicht dat het den
opvolger eveneens gelukt was zich
zelf er rijk in te werken.
In de laatste jaren is het aantal
cafés in het centrum der stad niet
alleen zeer uitgebreid, maar de be
staande hebben zich zoozeer weten te
moderniseeren dat zij in alle opzich-
Hq houdt veel van zijn neef.
Ook nog een neef.
En heel waaischijniyk gaf de
gedachte dat Helmi alleen achterblijft,
als hij sterft, hem veel zorg.
Zeg maar niets meer, ik begryp
't al nu zullen wy eens zien.
Zij luisteiden nu zwqgend naar
het gezang.
Na een poosje [sloeg Helmi het
boek dicht.
't Zal nu wel gaan, dunkt u ook
niet vroeg zij den organist.
't Gaat al veel te goed, klonk nu
Annieheldere stem van beneden
Jij ondeugd, klonk het van bo
ven terug, dat sluipt hier maar stil
letjes naar binnen en neemt nog
iemand mee ook. Maar dat is toch
niet.
Natuuriqk is het Herbert.
Vlug Helmi kwam de trap af en reikte
Herbert vijmoedig hare hand. Haar
niet bepaald mooi, maar intelligent
en prettig gezicht glansde van vreugde.
(Wordt vervolgd.)