EI .EN ite| Eerste Blad. IT, ffllim: li™ I. til 111 Mil I'. Heine Bull M, llissingen. Win luim. II Pil nummer bastaal uit Z bladen. NO. 154 1915 pgeruimd. AGE. lor BODE, 3 JULI Verschijn! dagelijks, uitgezonderd ep Zondag en slgemeen erkends Christelijke leestdegn Vredesjcjanken. FEUILLETON Brieven uit de Hofstad N G. bote ïtsen. :elau. erbruiksartikel, jekt men uoor V., Boekhandel iet 1 Juli a.s. innen worden ende de maand j>orzitter, Prins Penningmeester, J. fros. raagd een flinke |d. Wasch buitens- „Vliss. Courant." VLISS1NGSCHE COURANT ABONNEMENTSPRIJS: Voor Vlissingen en de gemeenten op Walcherenƒ1.36 per drie maanden. Franco door het geheele rijk 1.50. Voor België 2.26 Voor overige landen der Post-Unie ƒ3.35 Afzonderlijke nummers 3 cent ADVERTENTIEPRIJSVan 1-4 regel» 0.40voor Iedere regel meer li cent Driemaal plaatsen wordt tweemaal berekend. Bij abonnement speciale prgt Reclames 20 ct. per regel Dienstaanbiedingen en -aanvragen 5 ct. per regel Deabonnés,in 'tbezit eener rtffcf|f|guIden biJ levens" gulden bij dood gulden bij verlies r*f| gulden bij verlies.4 f| polis, zijn GRATIS verze- /IIIlil lange ongeschikt- IB door <1III van een hand, B11 vf. ||||l kerd tegen ongelukken voor: uUUU beid tot werken f 4/U een ongeluk UUU voet of oog IWV een duim IUU Sue allkeerlngen worden VERDUBBELD Indien de verzekerden, voorzien wn geldig pl»»lsbewl|s, een ongeluk bekomen op Ireln, boot ol trem. De nllkeerlng wordt gewierborgd deer de „Hol!, Big. Verzeli. Bank" te Schledi gulden by verlies van een wijsvinger 25 gulden bij verlies van eiken anderen vinger. Gemeentebestuur publicatie. De Territoriale Bevelhebber in Zeeland enz., ter standplaats Middel- burg Gezien de Koninkiyke Besluiten van 29 Augustus 1914 (Staatsblad no 435), van 8 September 1914 (Staats blad no. 448) en van 11 Februari 1915 (Staatsblad no. 81), waarbij de gemeenten in de Provincie Zeeland zijn verklaard „in Staat van beleg" Gelet op artikel 35 van de Wet van 23 Mei 1899 (Staatblad no 128) Stelt bij deze de navolgende nieu we verordening vast en besluit te bepalen: Artikel 1. Het uitvoeren van gemaaid gras is verboden. Artikel 2. Het gemaaide gras, ge wonnen op gronden binnen een uur afstand van de grens gelegen en in gebruik bq buitenlanders, mag voors hands worden uitgevoerd. Artikel 3. Overtreding van deze verordening wordt, ingevolge art. 49 van de Wet van 23 Mei 1898 (Staats blad no. 128), gestraft met hechtenis van ten hoogste drie maanden. Uitgegeven te Middelburg, 2 Juli 1915. De Territoriale Bevelhebber in Zeeland enz., brocx. Afgekondigd ie Vlissingen den 3 Juli 1915. Voor de eerste maal is dezer dagen de allernaaste aanleiding tot den groo- ten Europeeschen oorlog, de moord op den Oostenrijkschen troonopvolger en zijn gemalin verjaard, en heel de wereld heeft opnieuw het drama van Serajewo aan het geestesoog doen voorbij trekken. Straks, over luttel weken, zullen wij den ongeluksdag, waarop de wereldbrand in alles vernielende kracht ontstak, kunnen herdenkendan is, wat niemand ooit had kunnen vermoeden, een vol jaar van rouw en ontzetting aan de wereld onttrokken, een schier eindelooze tijd van de meest schokkende, elkan der in stage afwisseling snel opvol gende gebeurtenissen. Wat wij allen, die deze gebeurte nissen van verre of van nabij hebben medegemaakt, doorleefden in die eindeloos bange uren, valt moeilijk saam te vatten, en later, eerst veel (Nadruk verboden.) 4. —o— Neen hoor, ik maak alleen maar ■kreupelrijmpjes. Helmi deed het. Opgewonden sprong hy op. Alweer Helmi. Nu wacht ik geen seconde langer; je moet mq met dit wondermeisje kennis laten maken. Kom dan maar, zei Annie en nam haar hoed, die lustig aan een vliertak schommelde, 'k Zal je bij haar brengen'k heb er alleen maar mee gewacht, totdat je haar werk hadt gelezen, dan weet je beter, wie zy is. Door een hekje achter in den moes tuin, kwamen zij in 't plantsoen en stonden spoedig voor een huisje, dat byna geheel omringd was door een aardige veranda. Kqk, hier wonen de Röderers. Annie opende het yzeren tuinhek en ging hem voor over 't kiezelpad en de treden der veranda op. later, wanneer meer normale tijden teruggekeerd zullen zijn, zullen wij ten volle kunnen overzien en beseffen, hoe diep de wonden zijn, die der menschheid in deze oorlogsmaanden geslagen werden. Geen wonder dan ook, dat bij talloos velen die niet verblind zijn geraakt door volkenhaat of zucht naar krijgsroem, meer en meer het verlangen opleeft naar het einde van den schier ondrageiijken toestand. Uit den aard der zaak zijn in de neutrale landen dezulken bij millioenen te tellen, doch ook uit de oorlogvoerende landen komen steeds meer berichten tot ons over, die er op wijzen, dat zich in de breede lagen der bevolking een wijziging in de geestesgesteldheid gaat voltrekken. Wel hebben bij voor komende gelegenheden nog geest driftige oorlogsbetoogingen plaats, die althans naar het uiterlijk te oordeelen, gemeend zijn, doch zulks neemt niet weg, dat telkens en telkens weder die uiterlijke stemmingen spoedig verdwijnen en plaatsmaken voor eens deels een berusten, anderdeels een opkomend en zich, hoezeer nog schroomvallig uitend verlangen naar vrede. Ook na de jongste groote overwinning der centrale mogend heden op de Russische legers behaald, bleek in de groote hoofdsteden van Duitschland en de Donau-monarchie, de geestdrift daarover lang niet zoo sterk meer te zijn, als bij vroegere soortgelijke gelegenheden het geval was. Schier overal breekt zich bij de volken het verlangen meer en meer baan, liever het einde van den krijg te zien aanbreken, dan overwinningen te behalen, die op zich zelf belangrijk genoeg, nochtans maar steeds niet bij machte blijken, om de' balans der oorlogskansen voorgoed aan gene of deze zijde te doen overhellen. Inmiddels namen de geruchten als zouden wellicht onderhandelingen over een komenden vrede aanstaande zijn toedeze geruchten kwamen aanvankelijk uit de onzijdige landen, inzonderheid uit Amerika, waar zich een breede stroom van ijveraars voor den vrede deed gelden. Jammer echter bleek alras, dat die allen personen waren zonder eenig politieke verant woordelijkheid, zoodat zoomin offi cieel, als ook maar officieus aan hun optreden eenige beteekenis kon worden toegekend. De regeeringen hebben er dan ook geen notitie van genomen. Anders stond het echter toen, met name in Duitschland, de vredesklan- ken in een deel der bladen, die der sociaal-democratie, een luider toon deden hooren. Deze tonen hadden echter een geheel averechtsche uit werking, daar de regeering zich haastte, aanstonds de bladen, die daarvan gewag maakten te verbieden. Zeer begrijpelijk is ook dit. Goeden avond mynheer, zeide zq vriendelijk en reikte de hand aan een ouden heer, die in een deken gewikkeld, in een rolstoel zat, daar waar de veranda met glas was afge schoten. Ik breng u my'n broer, hy brandt van verlangen, met u en Helmi kennis te maken. Zy had luid gesproken, want de heer Röderer was wat doofzijn haar was geheel wit; hy zag er oud en vervallen uit en zyn stem klonk zwak, alsof hij erg vermoeid was. Zijne oogen echter, die nog iets van den ouden glans hadden behouden, rust ten vol belangstelling op den jongen man. Dat is nu eens aardig Annetje, dat ge dadeiyk aan ons hebt gedacht. Had Helmi kunnen gissen, dat ge ons vandaag al kwaamt bezoeken, dan was zij natuurlijk niet met Frits naai de kerk gegaan. Zq wou voor het weldadigheidsconcert eindelijk nog eens haar aria doorzingen, zoo legde hij Herbert uit. Mogen wq Helmi opzoeken vroeg Annie. Hij knikte glimlachend. Ge vindt haar nog wel in de Immers, waar het beloop van den oorlog nog geenszins een bepaalde overwinnende noch ook een bepaalde overwonnen partij heeft gemaakt, ligt het voor de hand, dat elke partij, die van vrede ook slechts rept, den schijn op zich zou kunnen laden, dien vrede te verlangen uit zwakheid. En zich zwak te toonen, is wei het slechtste wat een strijdend volk kan doen aldus is de redeneering, die zoowel in de kabinetten van Berlijn en van Weenen, als van Londen, van Parijs, van Rome en van Petersburg, gevolgd wordt. Zooals dus de zaken nu staan is er maar heel weinig kans, dat ooit het in de volken rijpend ver langen naar het einde, gehoor zal vinden daar-, waa> over vrede of oorlogen beslist wordt. De jongste gebeurtenissen hebben trouwens de kans op een spoedig verloop weder om afbreuk gedaan. Wel is aan Rus land een gevoelige klap toegebracht, doch aan een inval der verbonden troepen diep in het rijk van den Tsaar, valt voorloopig nog niet te denken terwiji wat betreft het feit, dat ook Italië op het oorlogspad ver schenen is, door de weinig belang rijke gebeurtenissen op het Oosten- rijkschItaliaansche front, het sle pend karakter van den oorlog nog eerder toe-, dan afgenomen is. Hoe groot ook het verlangen naar vrede mag zijn, van den kant der oorlogvoerende partijen is dan ook vooralsnog geen enkele actie te ver wachten. Over en weer hopen zij, nu de militaire kraditen den doorslag niet schijnen te 1 unnen geven, dat de finantieele lasten te zwaar zullen worden voor den tegenstander. Ech ter, ook hier blijkt een reusachtig uithoudingsvermogen te bestaan, en vinden de regeeringen de volken nog maar steeds bereid, om nieuwe mil- liarden op te brengen, ook al gaat het wat trager en moeilijker dan bij de vorige. Indien er dan ook van ernstige vredeskianken sprake zal zijn, die ons als een voorspel van het nade rend einde dezer volkeren-worsteling in de ooren zullen klinken, dan zul len, gezien den stand van zaken op dit oogenblik, deze niet van uit de oorlogvoerende landen kunnen ko men, en schijnt ons zulks veeleer de schoone, maar moeilijke taak der neutralen. En dan vinden wij hierbij een tweetal mogelijkheden, die wel licht tot een resultaat zouden kunnen leiden, dat eenigermate bevredigend zal mogen zijn. Namelijkeen be weging waaraan alle neutrale volken, onder aanvoering van de regeering der Vereenigde Staten, deelnemen of ook wel hetgeen ons met recht- matigen trots zou mogen vervullen dat onze Koningin in samenwer king met den Paus, zich zou willen kerk. Komt u gauw uw bezoek eens hervatten, mqnheer Behrens? Herbert boog. Als 't u aangenaam is. Zeker. En als mijne dochter thuis is, laat ik u niet weer zoo gauw gaan. Alleen, zonder m'n kind, ben ik, zooals u ziet, hulpeloos, want zij is ais 't ware mijn oor en my'n hand Welk beroep had die oude heer eigeniyk vroeger vroeg Herbert, toen zij weer verder wandelden. Hy was leeraar in de wiskunde te Gr., voor ongeveer zes jaren heeft hy zijn pensioen moeten nemen en kocht hij voor zqn klein kapitaaltje dit huisje. Hy en Helmi moeten van zqn pensioen leven en moeten tamelijk zuinig zijn. Toen zij de kerk naderden, schemerde het reedsalleen op de hoogste takken der oude kastanjes viel nog een laatste straal zonlicht. Die streep licht viel ook door een hoog, bont beschilderd kerkraam, drong door tot aan het orgel en tooverde een aureool om een bruingeiokt meisjeshoofd. Hoe werkte dit lieflijke beeld op Her berts steeds levendige fantasievol beijveren om ten dienste der bevrij ding van dien grooten druk waar onder thans de volken zuchten, werkzaam te zijn. Ons tijdelijk ge zantschap bij het Vaticaan zou zulk een samenwerking tot een gelukkige kunnen makeneene, die niet alleen den dank van alle volken deelachtig worden zou, maar die ook in duur zame heugenis zou voortleven in de geschiedenis der menschheid tot in lengte van dagen, Haar ter eere, ons allen tot zege. Een gelukkig verschijnsel een dito besluit. Sic transit! Het is voor den Haag een levens belang, dat het verkeer er gemakke lijk, goed en goedkoop is. Niet al leen omdat daardoor bij de gestage en aanzienlijke uitbreiding van de stad het verband niet verloren zal gaan, maar ook om het vreemdelin- genvervoer prettig en coulant te maken. Wij hebben deze aangelegenheid al eens eerder besproken en nog on langs toen wij de Hollandsche spoor een complimentje maakten dat zij eindelijk dit belang inzag, blijkende uit de verlaging van haar tarief op de stoomtram H. S. M.-Scheveningen. Thans kunnen wij wederom een blij verschijnsel constateeren, n.i. dit, dat de electrische tram zoo zeer de vermindering in haar vervoer naar Scheveningen is gaan bemerken, dat zij ernstig aan het overwegen is ook het tarief te verminderen. Door de tariefsverlaging moet naar wij vernemen het verkeer op lijn 10 van het stadscentrum naar Scheveningen zóó zijn afgenomen, dat het verre beneden andere jaren blijft. De snuggere directie van de H. T. M. is begonnen te tellen hoe veel menschen haar concurrent, de stoomtram van de H. S. M. vervoert. Bij verschillende haltes heeft ze mannetjes geposteerd om te tellen. Dit verschijnsel verheugt ons ten zeerste. Wij zien niets liever dan dat de electrische tram een duw krijgt. Ze verdient dien dubbel en dwars. Wij hopen gaarne dat zij zoozeer de nadeelen zal ondervinden van de concurrentie dat zij gedwongen zal zijn haar schandalige afzetterij met het zóne-tarief te veranderen. Trou wens dit kan niet uitblijven. Van het station der Hollandsche spoor per electrische van de H. T. M. kost 30 cents retour, per stoomtram 10 cent. Het publiek zal zich ongetwijfeld vermeien in hetgeen te gebeuren staat en wij gnuiven van plezier over dezen nekslag die aan de H. T. M. wordt toegebracht. verrukking keek hij naar het meisje wier mooi haar glansde en schitterde als goud. De jonge zangeres had in 't ge heel niet gemerkt, dat zij gekomen warenvol en helder klonk haar niet juist sterke, maar weeke mezzo sopraan door het hooge gebouw. Wie is dat jonge mensch, dat bij haar en den organist staat?vroeg Herbert zachtjes. Doctor Lenz. Wat doet die daar Zij zag hem verbaasd aan en zei Lieve hemel, hy is toch haar verloofde. Haar verloofde? herhaalde hij verbaasd. Daarvan heb je my nog geen woord verleid. Jammer, och wat jammer is het, dat zulk een meisje zich gaat verloven. Zou zy gelukkig zyn? 't Jonge mensch ziet er zoo alledaagsch uit. Overdreven gelukkig is zij nu juist niet, maar zy is toch heel lief voor hem en hij aanbidt haar. Dat kan ik me voorstellen. De vader heeft zeker die verloving ge- wenscht Zij knikte. Wij hebben onlangs even bespro ken de kwestie van het verplichte ontslag op 65 jarigen leeftijd. Reeds was hier ter stede in de verordenin gen voor ambtenaren en werklieden in dienst der gemeente een zoodanige verplichting vastgelegd. Het onder wijzend personeel kan daar niet onder gebracht worden, omdat dit door een wet daartegen beveiligd was. Althans tot op zekere hoogte. Een verplich ting te dezer zake kan het gemeen tebestuur aan een onderwijzer niet opleggen, maar wel kan het ieder geval afzonderlijk beoordeelen en dus afzonderlijk ieder 65 jarige dwingen tot heengaan. Wanneer dan eenmaal bekend is dat zulks als al- gemeene regel wordt gesteld, zal ieder wei zoo wijs zijn zelf ontslag te verzoeken. Over het al of niet wenschelijke van een bepaling als deze zullen wij niet uitweiden. De beoordeeling daarvan is eenvoudig en het standpunt door den raad in genomen, kan niet anders dan toe gejuicht worden, omdat daarbij voor zit de behartiging van de belangen van het onderwijs. Daarvoor moeten ten slotte persoonlijke appreciaties wijken. Stellig is de bepaling een harde, maar tevens een goede wet. Dat het oude ten slotte voor het nieuwe moet wijken en dat iedere zaak ten doode is opgeschreven die niet onmiddellijk met den tijd mee gaat, is dézer dagen gebleken, toen het bericht de ronde deed, dat het van ouds bekende, van ouds gerenom meerde, maar eveneens reeds zeer verouderde café Linke zal verdwijnen. De stamtafel van de politiek stond eenmaal bij Linke. Het is wel ge beurd dat om deze tafel meer Kamer leden aanwezig waren dan in de vergaderzaal van de Tweede Kamer zelf, alhoewel daar gewichtige aan gelegenheden aan de orde waren. Linke was beroemd en het langst heeft het zijn reputatie gehouden bij de buiten menschen, die gaarne in de lange pijpen-la in de Veenestraat een oogenblik vertoefden om het gewriemel van de passage waar te nemen. Grootere ruimere cafés ver drongen het intiem-gezellig ouder- wetsche zaaltje van Linke. Sic transit Men zegt dat de oprichter een kamerbediende van den Duitschen gezant er een aardig fortuintje in verdiend heeft. Ware het met zijn tijd meegegaan, wellicht dat het den opvolger eveneens gelukt was zich zelf er rijk in te werken. In de laatste jaren is het aantal cafés in het centrum der stad niet alleen zeer uitgebreid, maar de be staande hebben zich zoozeer weten te moderniseeren dat zij in alle opzich- Hq houdt veel van zijn neef. Ook nog een neef. En heel waaischijniyk gaf de gedachte dat Helmi alleen achterblijft, als hij sterft, hem veel zorg. Zeg maar niets meer, ik begryp 't al nu zullen wy eens zien. Zij luisteiden nu zwqgend naar het gezang. Na een poosje [sloeg Helmi het boek dicht. 't Zal nu wel gaan, dunkt u ook niet vroeg zij den organist. 't Gaat al veel te goed, klonk nu Annieheldere stem van beneden Jij ondeugd, klonk het van bo ven terug, dat sluipt hier maar stil letjes naar binnen en neemt nog iemand mee ook. Maar dat is toch niet. Natuuriqk is het Herbert. Vlug Helmi kwam de trap af en reikte Herbert vijmoedig hare hand. Haar niet bepaald mooi, maar intelligent en prettig gezicht glansde van vreugde. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1915 | | pagina 1