zijn
bMsl-
id te Koop:
BIEDINGEN
Dt U11( tel.
DEL.
DINSDAG
26 «JANUARI
IERMAN.
No. 31
53e Jaargang
1915
1 per zak.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zendag en algemeen erkende Christelijke feestdagen
IENTIA"
teit gr o ve
>eleefd aan-
Kamers
i um
UUtVRAGEH
GEMEENTEBESTUUR
FEUILLETON
KAMEROVERZICHT.
Nederland en de Oorlog.
briek f 0.69
f 0.70
f2.22
f2.25
de Wilhelmina-
VLISSINGSCHE COURANT
ABONNEMENTSPRIJS: Voor Vlissingen en de gemeenten op Walcheren 1.30
per drie maanden. Franco door het geheele rijk 1.50. Voor BelgiS 2.20
Voor overige landen der Post-Unie 3.35 Afzonderlijke nummers 3 cent
mis verkrijgbaar I Bum: 1™ 1. Hl Ui MIr. Kliiiii Muil 51, VlifflinM. lililnn Intnc. II
ADVERTENTIEPRIJS Van 1—4 regels ƒ0.40voor iedere regel meer 10 eert
Driemaal plaatsen wordt tweemaal berekend. Bij abonnement speciale prijs
Reclames 20 ct. per regel Dienstaanbiedingen en -aanvragen 5 ct. per regel
|onderdag 1.1., in de
Zonceitgebouw, een
Idhouder. Verzoek
;en goede belooning
en Directeur van het
Bains, alhier.
eekt dikwijls, ook
is men er nog zoo
11
zj™ handelt men
I's dan ook
TEN en SPIEGELS
jj de
ïg-Maatschappij
Lage premie. Cou
in.
diger voor Viis-
Êken
DER EIJK,
Vlissingen,
Telefoon B4-
van den eigenaar,
J1S van den Heer
de aan de Graven-
|idde!burg.
kantore van No-
tagd voor éen, twee, i
en, gedurende den
j met bureel, keuken
een ritkamer, alles
Iwoord ol schrijven
;che CourantG.H,
Keuken. Brieven
Irieven „Vliss. Crt."
l uken gezocht, door
onen. De prijs van
In gaande. Brieven
reau dezer Courant,
n Pianolessen
JEaNNE groes-
3ii het Koninklijk
atorium van Ant-
juistraat 63.
(AKKERIJ.
ik wordt gevraagd,
LISJE, P.G., zon dei
dig aan te bieden.
EINDERS, Wilhel-
ltfoon 117, Breda.
'BODE
NCERTGEBOUW.I
De abonnés, in 't bezit eener ft fltf! ft gulden bij levens- n gulden bij dood O ft ft gulden bij verlies A rfft gulden bij verlies A ftft gulden bij verlies ft r^gulden bij verlies
polis, zijn GRATIS verze- #111III lange ongeschikt- I door <1111 van een hand, I *"|l I van| II III vaneen van eiken
kerd tegen ongelukken voor: uUwV beid tot werken m een ongeluk UUU voet of oog lUU een duim 1UU wijsvinger tU%3 anderen vinger.
Daze ultkeerlngen worden VERDUBBELD Indien de verzekerden, voorzien van geldig plaatsbewijs, een ongeluk bekomen op trien, boot ot trem. De ultkeerlng wordt gewaerborgd door de „Holl. Alg. Verzek. Bank" te Schiedam
PLAATSELIJKE BELASTINGEN.
Besluit tot voortdurende heffing
eener verbruiksbelasting.
De Burgemeester en Wethouders
van Vlissingen
doen te weten
dat door den Raad dier gemeente
in zijne vergadering van 1 September
1914 onder N«. 13 is genomen het
navolgende besluit tot voortdurende
heffing eener Plaatselijke Belasting op
het gedistilleerd in de ge ueente
Vlissingen.
De Raad der gemeente Vlissingen
Gezien de wet van 31 December
1912, (Staatsblad No. 474), totatwij-
king van den regel gesteld bij artikel
241 der Gemeentewet, omtrent plaat
selijke belasting op het Gedistilleerd
ten behoeve der gemeente Vlissingen
besluit:
I. Behoudens Koninklijke goedkeu
ring voor het jaar 1915 over te gaan
tot heffing eener plaatselijke belasting
op het Gedistilleerd tot een bedrag
van zeventien gulden vijftig cents per
Hectoliter van 50 pCt. sterkte en ove
rigens op dezelfde grondslagen als
laatstelijk zijn vastgesteld bii Raads
besluit van 21 December 1906, goed
gekeurd bij Koninklijk Besluit van 3
Januari 1907, No. 3;
II. De daarbij behoorende Verorde
ning op de Invordering van voort
durende kracht te verklaren.
Vlissingen, 1 September 1914.
De Gemeenteraad voornoemd,
De Voorzitter,
(w.g.) v. DOORN v. KOUDEKERKE.
De Secretaris,
(w.g.) WITTEVEEN.
Goedgekeurd bij Koninklijk Besluit
van 31 December 1914, No. 155.
Mij bekend.
De Minister van Binnenl. Zaken,
CORT v. d. LINDEN.
Overeenkomstig het oorspronkelijke,
De Secretaris-Generaal van
Binnenl. Zaken,
(w.g.) B. KAN.
Vlissingen, 25 Januari 1915.
Burg. en Weth. voornoemd,
VAN DOORN VAN KOUDEKERKE.
De Secretaris,
WITTEVEEN.
GRONDBELASTING.
Afkondiging van het kohier der Grond
belasting, dienst 1915.
De Burgemeester van Vlissingen
maakt bekend
dat het op heden bij hem ontvan
gen kohier der Grondbelasting, dienst
1915 ter invordering aan den Rijks
ontvanger is verzonden, en noodigt
mitsdien de daarop voorkomende
belastingschuldigen uit om hunne
aanslagen op de daartoe bepaalde
termijnen aan te zuiveren.
En is hier van afkondiging ge-
door S. H.
83) O(Nadruk verboden.
„Als hij vrede moet krijgen door
zijn medemenschen goed te doen,
kunt u tevreden zijn," zei de ander,
met een klein airtje van meerderheid,
alsof, juist omdat zij hem liefhad,
Grif! haar reeds toebehoorde. „Hij
heeft vriendelijkheden bewezen, waar
van weinigen weten de gebrekki-
gen en de vervolgden en de honge-
rigen vinden hier altijd hulp en een
schuilplaats.Verleden week nog kwam
een man hier ik was alleen in de
hut en hij was gekomen, zooals
het scheen, om mr. Lomax te bedan
ken, dat hij een hypotheek op zijn
boerderij had genomen, en hem geld
geleend had, om weer mee te begin
nen, terwijl anders hij en zijn vrouw
en kinderen van honger zouden zijn
omgekomen. Mr. Lomax was boos,
toen hij bemerkte, dat ik het wist
schied, waar het behoort, den 26
Januari 1915.
De Burgemeester voornoemd,
VAN DOORN VAN KOUDEKERKE.
Vergadering van Maandag.
Deze vergadering was een repetitie
van die in December. Wat toen gold
wjs nu niet minder ot meer van
kracht. Sinds dien is er weinig aan
den algemeenen toestand veranderd
zoodat de houding van de regeering
ook dezelfde is. Het zelfde pleidooi
voor het met verlof zenden van de
oudste lichting landweer werd thans
gehouden. De heer Eerdmans was de
eerste die er weer op aandrong en
de heer Ter Laan spon het verder
uit. Natuurlijk had men liever gewild
dat de Minister meer inlichtingen had
gegeven, was het dan niet in het
openbaar, dan toch wel in comité-
generaal.
De gevechtswaarde van het Neder-
iandsche leger is sedert Augustus
zeer vergroot en zou nog grooter
blijken dan bij het begin der mobi
lisatie indien de laatste lichting naar
huis werd gezonden. Deze lichting
heeft nu eenmaal een voorsprong op
de andere lichtingen. Volgens de
landweerwet wordt de oudste lichting
het laatst opgeroepen en het eerst
naar huis gezonden.
Natuurlijk zegt dit alles niets wan
neer de regeering meent dat zij geen
man kan missen van het actief. Daar
kan men nu lang over praten of kort
de Kamer moet er wel in schikken,
wil zij de regeering niet het heft uit
handen nemen.
De Kamer schuift meer naar voren
de strijd der belangen, die ontstaan
is door het langer in dienst houden
van de landweer.
Men zou willen dat bij het treffen
van militaire maatregelen ook eens
eenige rekening werd gehouden met
de oeconomische belangen van de
betrokkenen. Daljis^gemakkelijker ge
zegd dan gedaan. Sommige leden
maken er zich gemakkelijk af en
zouden willen dat aan de oudste
lichting eenvoudig werd gevraagd
wie naar huis wil en wie niet en het
dus aan dezen overlaten welk actief
Nederland op de been houdt.
Eenig nieuw gezichtspunt is niet
geopend en dat is ook niet mogelijk.
Èr werd algemeen aangedrongen op
uitbreiding van de verloven, opdat
althans eenigermate wordt tegemoet
gekomen aan het groote bezwaar dat
zoovele neringdoenden ondervinden
van de onttrekking uit hun zaken.
Dat wordt eenparig betoogd door
leden van rechts zoowel als van
links. Het debat was slap en geleek
in temperament niets op dat van
December.
hij helpt voortdurend en tracht altijd
zijn goede daden te verbergen
hij
De stem van den predikant, diep,
kalm, volkomen zeker, viel haar in
de rede bij haar geestdriftigen lof op
Griff.
„Toch heeft hij het licht nog niet
gevonden. Hij mag de vleeschelijke
lichamen der menschen een schuil
plaats geven, hij mag hen helpen in
hun tegenspoed maar van de
wereld daar buiten heeft hij niets ge
leerd. Hij kan geen geestelijken troost
geven, want die heeft hij zelf niet
gevonden."
„N»en Voor het eerst was er
ironie in de stem der vrouw, ofschoon
zij treurig was terneergedrukt door
het voorgevoel en de wetenschap, dat
zij vroeger of later moest toegeven
aan den wil van dezen vreemdeling.
„Heeft hij dat niet Wie is u u,
die niet zoo bij zijn gedachten ge
leefd hebt, als ik om te zeggen,
dat hij geen geestelijken troost gevon
den heeft Hebt u hem gezien, als
hij de groote heuvels aanschouwde
in de schemering? Hebt u het licht
op zijn gelaat gezien, als hij ginds
Oe „Temps" over onze neutraliteit.
Het groote officieuze Fransche blad
„Le Temps" bespreekt thans op wei-
willenden toon de houding van ware
onzijdigheid, welke Nederland bewaart
Reeds vroeger erkende genoemd
blad het moeilijke van den toestand.
De neutraliteit, zoo schrijft het thans
eischt noodzakelijke opofferingen en
de vervulling van dikwijls pijnlijke
plichten. De Nederlandsche regeering
heeft zich daarvan vrij gewillig ge
kweten („d'assez bonne grSce"). Het
staat niet aan ons, na te gaan, welke
partij haar sympathie heeft, waar
heen haar wenschen gaanhet is
voldoende te weten, dat er in Den
Haag geenerlei vijandschap heerscht
jegens de geallieerden en de regee
ring der Koningin een gezonde op
vatting heeft van de neutraliteit.
De „Temps" erkent vervolgens,
dat Nederland in zake de internee-
ringen, geest en letter van de inter
nationale overeenkomsten geëerbie
digd heeft en dat het de Belgische
vluchtelingen edelmoedig is te hulp
gekomen. Men mag zeggen, zoo
besluit het blad, dat Nederland zich
den plicht, dien de omstandigheden
het opleggen bewust is, en dat de
openbare meening, zooals zij zich
thans doet kennen, het aan de regee
ring gemakkelijk maakt, de neutrali
teit stipt in acht te nemen.
De Anti-Oorlog Raad.
In vier talen heeft de commissie
ter bevordering van de internationale
samenwerking uit den Anti-Oorlog
Raad een rondschrijven verspreid,
waarin o.m. het volgende wordt ge
zegd
Onmiddellijk na het uitbreken van
den Europeeschen oorlog hebben ver
schillende groepen van Intellectueeien
uit de strijdende natiën in manifesten
en brochures het goed recht van hun
volk bepleit en deze geschriften op
ruime schaal in de neutrale landen
doen vetspreiden. Nog steeds gaan
zij daarmede voortnaast den oorlog
met het zwaard wordt een niet minder
heftige krijg met de pen gevoerd.
Met oprecht leedwezen hebben
ondergeteekenden bemerkt, dat in
verreweg de meeste van de bedoelde
geschriften ten eenenmale zeifs de
poging ontbrak om dat aan dezen ge
woonlijk de slechtste en hartelijkste
motieven worden toegedicht.
Ondergeteekenden achten het hun
plicht en beschouwen het als een
voorrecht, dat hun, als neutralen, ten
deel valt, om een ernstige waarschu
wing te laten hooren tegen het stel
selmatig kweeken van een duurzame
verbitterde stemming tusschen de thans
met elkaar strijdende volken.
aan zijn ontginning werkte Hebt u
hem tol de beesten hooren spreken,
als zij ziek zijn, of tot mannen en
vrouwen ais zij vermoeid zijn Dat
hebt u niet, of u zou weten, dat de
heide uitgestrekt genoeg is, om twee
Goden te bevatten de uwe en de
zijne."
Weer stond de predikant een oogen-
blik sprakeloos. Een twijfel kwam
over hem. Hoe als ook Griff een
Hemel had hoe, ais zijn Hemel
grooter, vriendelijker was, welwillen
der voor menschelijke zonde en
zwakheden Voor een oogenblik
slechts stond Gabriel Hirst besluite
loos; toen, de gedachte opgevende
als een verzoeking, die op zijn weg
was geplaatst, sprak hij weer. Kalm,
onwrikbaar maakte hij het duidelijk,
dat Griff's volkomen geluk afhing van
zijn terugkeer tot het oude leven van
eenzaamhejd.
Hij had 'vrede gevonden, juist door
dat leven; hij was op weg, nog tot
grooter vrede te komen, toen hij de
vrouw in de sneeuw vondna dien
tijd was het rusteloozer geworden,
meer geneigd tot valsche vroolljkheid
en tot vacantiedagen van de taak,
Ook al begrijpen zij volkomen, dat
de tegenwoordige gebeurtenissen het
nationaliteitsgevoel tot het uiterste
hebben geprikkeld, dan toch zijn zij
van meening, dat vaderlandsliefde
niet behoort uit te sluiten het ver
mogen om recht te doen wedervaren
aan het karakter van den tegenstan
der; dat geloof in de deugden van
eigen volk niet gepaard behoeft te
gaan met den waan, dat alle ondeugden
eigen zijn aan het volk waarmede
men den strijd voertdat overtuiging
der gerechtigheid van eigen zaak
niet mag doen vergeten, dat door
den tegenstander die overtuiging in
even sterke mate wordt gekoesterd.
De wijze, waarop thans niet alleen
in de bedoelde geschriften, maar ook
en vooral in de dagbladpers der oor
logvoerende mogendheden wordt ge
schreven over den tegenstander, dreigt
voor lange tijden den bittersten haat
te doen voortbestaan.
Aan de rampen, die de oorlog steeds
onmiddellijk teweeg brengt, zal dan
nog dit betreurenswaardig gevolg zijn
toegevoegd, dat samenwerking tus
schen de thans met elkander strijdende
natiën op het gebied van kunst en
wetenschap, ja van alle werken des
vredes voor geruimen tijd zal worden
belemmerd, zoo niet geheel onmoge-
lijk gemaakt. En toch zal na dezen
oorlog wederom een tijd aanbreken,
waarin de volken het onderling ver
keer, zoowel in het maatschappelijk
als het geestelijk leven zullen moeten
hervatten.
Hoe minder heftige beschuldigingen
van weerskanten zijn geuit, hoe min
der het eene volk het andere zal heb
ben aangetast, in éen woordhoe
minder blijvende verbittering is ge
wekt, des te gemakkelijker zal het
later vallen om de doorgesneden dra
den van het internationale verkeer
weder aaneen le knoopen.
Maar het wekken van haat en ver
bittering is mede een beletsel, dat
de gedachten gaan in de richting, die
tot vrede kan voeren.
leder die in woord of geschrift
den tegenstander smaalt en den na-
tionalen hartstocht prikkelt, staat mede
verantwoordelijk voor het verlengen
van dezen gruwelijken oorlog.
Daarom doen ondergeteekenden
een beroep op alle gelijkgezinden,
maar vooral op dezulken, die tot de
oorlogvoerende volken behooren, om
mede te werkeii tot bereiking van
dit doeldat men zich in woord en
geschrift onthoude van alles, waar
door een blijvende, vijandelijke stem
ming kan worden gewekt.
Zij richten dit beroep in de voor
naamste plaats tot hen, die aangewe
zen zijn om leiding te geven aan de
openbare meening in hun land, tot
de mannen van wetenschap en kunst,
tot hen, die immers reeds lang heb-
die hij zichzelf gesteld hadzijn beste
vriend kon slechts vragen, hem weer
vrij te zien, om het gekozen leven te
leven.
Slechts een oprecht godsdienstig,
een oprecht bekrompen man kon zoo
een scherm geplaatst hebben voor den
spiegel, waarin Nell Nethercliff en
Griff leerden, om de waarheid weer
kaatst te zien.
Slechts een vrouw,vermoeid naar het
lichaam, gedrukt door het voorgevoel
van ongeluk, zou hebben toegegeven,
denkende, dat haar plicht haar einde
lijk duidelijk was gemaakt.
Mevrouw Nethercliff, huiverde als
van lichamelijke koude, liet haar blik
gaan over de heuvels de heuvels,
die zij en een ander hadden aan
schouwd en liefgehad. Deze predikant
had gelijk, sprak zij tot zichzelve,
zeker, zij had het lang geleden ge
weten, dat haar vloek Hagar's vloek
was, ofschoon nu bitterder gemaakt
door 't verlies van alles, wat zij be
zeten had haar kind en, boven
dien, zij moest spoedig Lostwithens
verlaten hebben, gelijk zij had willen
doen, zoodra zij sterk was altijd,
zoodra zij sterk genoeg was.
ben leeren inzien, dat er in alle be
schaafde landen mannen en vrouwen
zijn, die over recht en zedelijkheid niet
anders denken dan zq.
Mogen ook thans de vertegenwoor
digers van alle landen naar het
woord, eenmaal gesproken door een
Nederlandschen staatsman willen
denken aan wat hen vereenigt, niet
slechts aan wat hen scheidt I
De Commissie ter bevordering van
de Internationale Samenwerking be
staat uitprof. mr. D. Simons, hoog
leeraar in de Faculteit der Rechtsge
leerdheid aan de Universiteit te
Utrecht, voorzitterS. van den Bergh,
groot industrieel, oud lid der Tweede
Kamerdr. E. Bessem, rector van het
Christelijk Gymnasium te Utrecht;
mr. dr. M. J. van der Flier, lid van
het hoofdbestuur van den Algemeenen
Bond „Vrede door Recht" mevr. W.
van Itailie—Van Emden, bestuurslid
van den Natlonalen Vrouwenraad van
Nederlandprof. dr. G. W. Kernkamp,
hoogleeraar in de Faculteit der
letteren en wijsbegeerte aan de Uni
versiteit te UtrechtH. H. van Kol,
lid der Eerste Kamer, afgevaardigde
voor Nederland in het Bureau Socia-
liste Internationalmr. dr. D. A. P.
N. Kooien, lid der Tweede Kamer.
Hat vluchtelingenkamp ta Nunspeet.
Nadat er geruchten liepen over de
groote kindersterfte in het kamp, is
het „Hbl." een onderzoek ter plaatse
gaan instellen. Het blad betoogt dat
de sterfte niet zoo groot is als men
wilde doen gelooven en gaat dan
verder
„£n nu moeten wij wijzen op een
groo'ten misstand, welke heerscht in
het vluchtelingendorp. Een misstand,
zóó ernstig, dat daaruit de vreeselijkste
gevolgen kunnen ontstaan voor de
kinderen, voor de moeders, voor de
gansche omgeving. Want waar in
Nunspeet, in dit Belgische dorp van
meer dan zevenduizend inwoners,
door medici, verpleegsters en door
het geheele personeel alles in het werk
wordt gesteld om die epidemische
ziekte te beperken, te bestrijden, daar
wordt door de Belgische moeders niet
alleen niet medegewerkt om een
goeden gezondheidstoestand te be
vorderen, maar zij werken den arbeid
van doctoren en verpleegsters tegen,
waar zij maar kunnen.
En zij doen dat, door den ziekte
toestand van haar kinderen te ver
zwijgen, zoodat soms in de slaapba-
rakken zéér ernstig ongestelde kinde
ren worden gevonden
zij doen dat, door haar kinderen
weg te stoppen, als de wijkzuster op
bezoek komt of als de zaalchef 's mor
gens rond gaat om te hooren, wie
zich zoo ziek gevoelen, dat ze niet
naar de polikliniek kunnen worden
gebracht
Eindelijk wendde zij haar oogen
naar Gabriel Hirst, en hij was ver
wonderd over het vuur er in.
„Ik zal gaan", sprak zij.
„De Hemel heeft uw hart getroffen.
Het is goed," antwoordde de ander,
zonder triumf, maar eer, alsof hij zeer
goed geweten had, dat de slag ge
wonnen zou worden. „U zult van
daag gaan dadelijk?"
„Denkt u, dat ik zou durven blij
ven tot morgen riep zij, met plot
selinge drift. „Ja, ik zal dadelijk gaan
ofschoon de zon bijna ondergaat
en de heide zeer uitgestrekt is tus
schen hier en Halifax, waar ik mijn
mijn vrienden moet vinden."
Haar stem brak bij het woord
„vrienden." In waarheid bezat zij
slechts éen vriend in de wereld, en
zij moest hem verlaten, om hulp te
zoeken bij hen, die alleen verwanten
van haar waren.
„Ik heb aan uw welzijn gedacht",
ging de predikant voort, met zijn gek
makende kalmte. „U zult met mij
teruggaan en mijn vrouw zal u logies
geven voor den nacht."
(Wordt vervolgd.)
