iDIMGEN
EMEEKTE.
ERS
)UW.
MAANDAG
30 NOVEMBER
1914
ens Stertge-
de zaak uan
},s, Maandag
1 uur GE-
^ELLE
mza
loor
ijsiroop
iüis
;amer,
rekking-
iilpveFirma f. M OE VEL6E Jr., Kleine Markt 58, Iflissinp. ïsle'esn Inters. 18
dagelijks, uitpzsnderd op Zondag en algemeen erkende
feestiap
Haderlarcd en de Oorlog,
FEUILLETON
BINNENLAND
ivember
No. 282
1
rthouse.
Road,
rd (Engeland.)
handelaar in
nende E 10 te
aren oud zijnde
;n leed ik aan
epaard met een
ituurlijk lag ik
:t hoesten kon
genstaande ik
-as. Ook a! ik
vermagerde ik
ordien bij het
vilde loskomen
dat ik vreesde
en raad meer,
rikte, met niets
|k toevallig in
geneeskracht
waarop ik een
[len drogist A.
liet halen, en
nige malen de
had, k>vam de
i dat verlichtte
Ion minder te
er wat slapen,
'een, de eetlust
ik het fleschje
t, was ik lotaal
del tegen Asth-
ingaandoening,
(inkhoest, dan
iroop. Prils per
i f 3 50. Eischt
|L. I. Akker,
[jgbaar.
a 3 fatsoen-
lagen Bureau
gebruik van
|B. 2. Bureau
tegen billijken
liss. Courant".
|a 3 personen
met gebruik
agenBureau
1.25, iedere
louder rabat,
«wordt twee-
stuumnaaister
bij de men-
Mej. ROES,
iWERK-
er de 25 jaar,
ek. Loon één
|hen 10 en 12
Stationschef.
ide koken en
mbezigheden,
/liss. Crt."
VL1SSINGSCHE COURANT
ABONNEMENTSPRIJS: Voor Vlissingen en de gemeenten op Walcheren ƒ1.30
per drie maanden. Franco door het geheeie rijk 1.50. Voor België 2.20
Voor overige landen der Post-Unie 3.35 Afzonderlijke nummers 3 cent
ADVERTENTIEPRIJS Van 1—4 regels ƒ0.40 voor iedere regel meer 10 cent
Driemaal plaatsen wordt twee maal berekend. Bij abonnement spegiale prijs
Reclames 20 ct. per regel Dienstaanbiedingen en -aanvragen 5 ct. per regej
De abonnés, in 't bezit eener gulden bij levens- gulden bij dood <|f|f|guIden biJ verlies A F*£ï
poiis, zijn GRATIS verze- Ji glII lange ongeschikt- *>|i door "Cllil van een hand, 1 Hl
kerd tegen ongelukken voor: heid tot werken I UU een ongeluk OU<U voet of oog JLgi'fi
Daze ultkeeringen worden VERDUBBELD Indien de verzekerden, voorzien van geldig plaatsbewijs, een ongeluk bekomen op trien, boot of tram.
gulden bij verlies .J jf&fl gulden bij verlies fk ^gulden bii verlies
van! li ill vaneen van eiken
een duim wijsvinger anderen vinger.
De ultkeering wordt gewaarborgd door de „Holl. filg. Verzek. Bank" te Schiedam
Belgische vluchtelingen.
Het aantal ondersteunde vluchtelin
gen in onze provincie bed'aagt thans
23.400 De meest-belaste gemeenten
zijn Vlissingen mei 3700, Kruiningen-
Hansweerd 3200, Middelburg 1600,
Sluis 1400, Oostburg 1400, Clinge
800, Hontenisse 700, Axel 500, Ter
Neuzen 500, Goes 480, Breskens 450,
uiaauw 400, Wemeldinge 40Ö, Air-
denburg 330 en bovendien in het
kamp te Hontenisse 1300.
Van de 109 Zeeuwsche gemeenten
zijn er slechts 15, waar geen behoef
tige vluchtelingen zijn. Buiten de
hier genoemde gemeenten varieeren
de getallen van 10 tot 300.
Waarom wij alleen
Onder dit opschrift schrijft „de
Standaard"
In Engeland heeft men, om de oor
logskosten te dekken, niet het be-
noodigde geld uit het kapitaal geno
men; maar een leening uitgeschreven.
In Duitschland deed men precies zoo.
Niet anders in Oostenrijk-Hongarije.
Frankrijk dito. 't Ging zoo overal.
Bezit nu alleen ons land een clubje
financiers, dat 't beier weet, en moet
nu de zin en wil van dit clubje tegen
alle reden in worden voortgezet?
Vraagt men, wat hier dan achter
zit Dsn is 't antwoord Misschien
een geheimpje, dat we eerst later
bespreken zullen.
Maar dan toch ook iets, dat nu
reeds publiek kan aangewezen.
Het is dit feit, dat nog pas onlangs
toen Duitschland overging tot uitbrri-
ding van zijn leger, n'et een leening,
maar een gift van het kapitaal werd
gevraagd, die dan ook inkwam.
Maar wat was daarbij tusschen
toen en nu het allesdoend verschil?
Dit, dat het toen vrede was. Dat
toen de effecten op normaal cijfer
stonden. Dat er toen een prijslijst op
de Beurs was. En dat juist dit voor
alles noodige nu ontbreekt. Of is het
niet alzoo, dat thans de waarden
zeer gedaald zijn
Heft ge nu uw-millioenen bij ab
sentie van Beur3 of bij gedaalden
waardenstand, dan komt het verlies
dat in die daling lag, nooit weer te
recht.
Dat weet men in alle landen. Daar
om schrijft men in alle landen nu
een leening uit, om dan na den vre
de, als de toestand weer genormali
seerd is, die leening af te lossen. Ons
land alleen weet 't beter.
Of liever, niet ons land, maar in
ons land een club van financieele
grootheden, en achter die club aan
komt dan een nasleep van heele en
halve socialisten, die blijkbaar nu
reeds er schik in hebben, als 't lak-
Dn tat op in lit
door S. H.
45) O(Nadruk verboden.
Zij herinnerde zich het allerlaatst,
maar het duidelijkste, hoe moeilijk
het hem gevallen was, afscheid te
nemen en hoe haar hand bij dat af
scheid in de zijne gebeefd had.
„Hoe vreemd schijnt het", mom
pelde zij, terwijl zij dacht aan de
jaren, die er tusschen lagen en aan
de tragedie, welke hen weer tezamen
had gebracht, hier in die eenzame
woestenij, die geen ooren had of
scheen te hebben voor jeugdig
geluk van zoo lang geleden.
„Ja, het is vreemd", zei Griff, met
dien lach, die altijd berustend was,
nooit vroolijk. „Het kwam en het
ging, dien dag; en nu kan geen
enkel spel van het maanlicht ons
weer tot jongen en meisje maken.
Dit is er voor in de plaats", voegdg
hij er bij, terwijl hij naar het raam
ken kon, om weer een goed brokstuk
van ons zoo klein volkskapitaai te
vernietigen.
Herinner u de cijfers van dr. Blir.k
maar. Per inwoner België f 8500, En
geland f 6500, Duitschland f 3500.
Nederland eveneensperinwonerslechts
f1300. Och, lieve, help ons nu toch
zoo spoedig mogelijk ook van dit
kleine kapitaaltje per inwoner af.
Eens waven we de Cresussen van
Europa.
Beleen nu maar, als ge geen stuk
ken meer hebt om 't surplus te dek
ken. Een surplus, dat ge, a'.s we over
een maand zelf in den oorlog zouden
zitten, in een ommezien zuit moeten
verdubbelen.
En hebt ge dan dit surplus niet,
en staat ge toch in de beleening,
welnu, weg is dan wat ge hadi, zon
der schijn of schaduw van winste voor
het land.
De militaire weerkracht van Nederland.
In een artikel in „Allen Weerbaar"
over „Het doel van Volksweerheid en
het tegenwoordig wereldgebeuren"
schrijft de redacteur, mr. W. Niei-
strasz o.m.
De huidige mobilisatie heeft een
ieder scherp doen zien, hoe ver wij
nog verwijderd zijn van hetgeen art.
180 van de Grondwet voorschrijft
„AlleNederlanders, daartoe instaat
zijn verplicht mede te werken tot
handhaving van de onafhankelijkheid
van het Rijk en tot verdediging van
zijn grondgebied."
Ook thans zijn er dan ook weer
velen in den lande, die zich afvragen
of Nedeiland den dag van morgen
kan afwachten in het besef ten volle
zijn plicht gedaan te hebben tegen
over zichzelf.
En daarop moet het antwoord lui
den Neen. 0*ze militaire organisatie,
hoezeer ook verbeterd, maakt ons
nog niet tot een weerbaar volk, in
staat, om met inzetting van de geheeie
volkskracht, den modernen oorlog te
voeren.
Wij willen hier de oorzaken die
velerlei zijn niet nagaan. Napraten
helpt niet: we moeten niet terug-,
doch vooruitzien.
Daden dat is wat Nederland
noodig heeft en ook wenscht. Er is
op het oogenblik evenals in den
tijd van den Boerenoorlog een
krachtige strooming onder ons volk
merkbaar, om te komen tot grootere
militaire kracht. Men wil niet langer
een leger, getrokken uit het voik met
de meesten er buiten, maar men wil
het leger het volk en het volk het
leger. De groote massa voelt,
dat alleen dit beginsel ons voe
ren kan tot een wéérbaar volk en
tot groote nationale krachtsuiting,
omdat dit alleen kan bezielen met
wees, dat uitzag naar zijn ontginning.
Dit gebaar kende zij reeds zoo
goed het zei haar, dat, ofschoon zijn
lichaam soms rust mocht zoeken
tusschen vier muren, zijn geest en
hart altijd vertoefden onder den wijden
hemel, die de heide overspande.
„Sterft het geluk, als wij mannen
en vrouwen zijn vroeg zij, als een
kind een vraag doende aan een wij
zer volwassene. „Moest het niet groo-
ter, dieper zijn, nadat wij onze les
geleerd hebben
„Ja, maar het heeft sterker voedsel
noodig. Werken en zwoegen, en de
reuk van den wind in onze neusgaten
zal het gelukkig gevoel ierugbrengen
en dan is het, of een hand zich
in de uwe legt en een stem komt
aangedragen door den wind en men
weet, dat de Natuur onze geliefde is."
De man keek nu niet naar haar.
Hij had den verren blik van den
profeet en zijn stem was diep en
overtuigend als van iemand, die weet
hij had reeds vergeten, dat het deze
vrouw was, die, voor het eerst in
zijn jaren van hard zwoegen, hem er
toe verleid had, zijn verborgen poëzie
in woorden om te zetten. Maar de
den geest van onwankelbaar zelfver
trouwen.
Zal de regeering weten te grijpen
wat er omgaat en leeft in het volk
Zal zij voelen, dat thans het uur ge
slagen is om met een lorsch gebaar
te breken met de slendriaan en te
zeggenNederland wil, Nederland
eischt ten volle weerbaar te worden
welnu, wat moet, kan
Innig hopen wij, dat men zich zal
weten los te maken van mogelijk
bestaande vooroordeelen.
Moge toch het geweldig en machtig
gebeuren in onze onmiddellijke nabij
heid een grootschen weerklank vinden
in ons landje. Wij beleven Napoleon
tische tijden laat ons toonen, dat
Nederland niet meer het oude, krach -
telooze Nederland is; dat Napoleon
door elkaar moest ranselen om.weer
zichzelf te worden.
In deze wereldwoisteling, waar het
gaat om het bestaan van volkeren,
heeft alleen die natie kans om over
eind te blijven, die met alle beschik
bare krachten er voor wii vechten.
Gedenken wij het woord van Von
Moltke. Slechts bij eigen kracht be
rust het lot van iedere natie- En dat
getracht zal worden ook over ons
lot te bedisselen men moet een
onnoozele zijn, om dat niet in te zien
en Oostindisch doof om de duide
lijke waarschuwingssignalen niet te
hooren.
Het komt er nu maar op aan, om
te zorgen, gereed en in staat te zijn,
om, als dal „trachten" begint, ook
een woordje te kunnen meespreken,
een woordje, waarnaar geluisterd moet
worden uit eigenbelang.
Briefwisseling met Gent en Oost-
Vlaanderen.
De consul der Nederlanden voor
Oost-Vlaanderen schrijft
Tenzij het publiek er zich voortaan
stipt aan zal houden alleen briefkaarten
te gebruiken voor de particuliere
correspondentie, zal ik genoodzaakt
zijn den postdienst via Sas van Gent
te staken.
Brieven worden alleen aanvaard
voor handels- en nijverheidsaange
legenheden. Deze moeten open zijn,
zooals ook gemeld werd, maar niet
tegenstaande worden zoo goed als alle
gesloten ontvangen.
Men misbmike de eenige gelegen
heid tot corresponaeeren niet en be
denke, dat overtreding van de met
de Duitsehe overheid overeengekomen
bepalingen het genot om met hun
betrekkingen in België te kunnen
blijven correspondeeren op eenmaal
aan duizenden Belgen en Nederlan
ders voor goed kan worden ontnomen.
Voor particuliere correspondentie
dus alleen „briefkaarten" en voor
handelszaken open brieven of brief
kaarten" te gebruiken.
vrouw huiverdezij kon even goed
menschelijken troost zoeken bij de
onbewegelijke heuvels als bij dezen
man, die eens zoo'n vroolijke jongen
was geweest. Toch riep haar hait om
troost en zij was blij, te weten, dat
hij en zij geen vreemdelingen waren,
maar vrienden, die lang gescheiden
waren geweest.
Weer was er een oogenblik van
stilte, afgebroken door het geweeklaag
van den wind door den ruw gebouw
den schoorsteen. Weer huiverde de
vrouwzij zat voorover geleund met
wijdgeopende oogen, alsof zij geesten
in het vuur zag.
„Het is een dooiwind", zei Griff,
zich aan zijn droomen onttrekkende.
„Het zal goed zijn, de naakte velden
weer te zien."
„Juist zoo woei de wind den nacht,
dat hij stierf", mompelde zij, niet op
hem lettend. „Juist zoo ach, Hemel,
hoe duidelijk komt alles terug De
huilende wind het scheiende kind
zijn dronken stap op de trap."
„Kunt u niet vergeten zei Griff.
„U bent nog zwak, en.
„Ik ben zwak en daarom moet ik
iemand vinden, die naar me luistert",
Verder wordt er aan herinnerd, dat
men zich volstrekt onthouden moet
van politieke of militaire beschou
wingen en dat de correspondentie
aan een strenge censuur van het
consulaat en van de Duitsehe overheid
onderworpen is.
Het adres.blijftConsul Kuyk, Poste
restant», Sas van Gent, met vermel
ding op enveloppe ook van naam en
adres van den bestemmeling.
Vergoedingen.
De opperbevelhebber van land- en
zeemacht heeft, volgens de „Avp.,"
het volgende schrijven ter kennis ge
bracht
Uit door mij ontvangen rapporten
is gebleken, dat ten aanzien van de
betaling van vergoeding wegens huis
vesting van de troepen geen over
eenstemming bestaat.
In verband daarmede heb ik de eer
u het volgende te doen kennen
Voor huisvesting mag alleen dan
f0.20 per man en per dag worden
betaald, indien door den kwartier
gever wordt voldaan aan het bepaalde
in art. 3 van het Kon. besluit van 10
Nov. 1892, houdende o. a. vaststel
ling van de reglementaire bepalingen
ter uitvoering van de inkwartierings-
wet.
Bijaldien aan het bepaalde in voren-
vermeld artikel 3 door den kwartier
meester niet wordt voldaan, moet
worden getracht, de lokalen, bestemd
voor de huisvesting der troepen, in
huur te nemen, dan wel een lageren
prijs per man en per dag dan f0.20
voor inkwartiering te bedingen.
Mocht te dezen aanzien ten genoege
van den betrokken commandeerenden
officier geen overeenstemming kunnen
worden bereikt, dan behoort art. 83
van de Inkwartieringswet te worden
toegepast. De kwartiergever is alsdan
bevoegd om, indien hij zich met de
toegekende schadeloosstelling niet
wenscht tevreden te stellen, zijn be
zwaren bij den minister van oorlog
in te dienen, welke bezwaren alsdan
door den burgemeester en een aan te
wijzen militairen commissaris over
eenkomstig het bepaalde in art. 12
van voormeld" Kom besluit zullen
worden onderzocht en afgedaan.
Ten slotte teeken ik hierbij aan dat
de commandeerende officieren gehou
den zijn, de kosten van huisvesting
met inachtneming van de ver-
eisebte billijkheid in 's rijks be
lang, zooveel mogelijk te beperken.
Steenkolen.
De correspondent van het „Hbl."
te Rotterdam meldt:
Terwijl tot dusver overvloed van
Duitsehe steenkolen hier werd aan
gebracht, zoodat de industrie en de
scheepvaart daaraan geen gebrek had
den, is daarin in de laatste dagen
viel zij hem in de rede m?t]de harts
tochtelijke beweging der handen.
„Vrouwen zijn niet als mannen; het
doet ons geen goed, onze zorgen
geheel voor onszelf te houdenals
wij er een ander deelgenoot van
maken, verlicht dat ons en u u
zult geduldig luisteren
Hij knikte ernstig, nam een stuk
brandend hout van het vuur en stak
zijn pijp opnieuw aan.
„Ik heb twist gehad met mijn oom,
zooals ik u verteld heb," ging zij
voort, „en wij waren beiden bitter
gestemd. Hij had mij niet tot een
volgzaam lam opgevoed dit zijn
zijn eigen, dikwijls herhaalde woor
den en ik was getrouw aan mijn
opvoeding. Toch hadden wij elkaar
liefik heb hem nog lief. Ik weet,
dat hij onder zijn trots en koppigheid
altijd zijn liefde voor mij zal bewa
ren. Maar, toen ik volwassen was
geworden, wilde hij over mijn leven
beschikken hij wilde, dat ik trouwde,
zooals hij het wenschte, of in 't geheel
niet. En ik verkoos een man lief te
hebben zeei tegen zijn zin."
Zij hield een oogenblik op, om naar
den wind te luisteren-, toen ging zij
groote verandering gekomen, terwijl
gevreesd schijnt te worden, dat ook
verbetering in den eersten tijd-za!
uitblijven. Wij' vernamen dat zulks
hieraan moet worden toegeschreven,
dat terwijl de Duitsehe regeering tot
dusver het personeel in de mijnen en
in verschilknde industriën ongemoeid
heeft gelaten, om zoo weinig mogelijk
het economisch leven te verstoren,
thans door den drang der omstandig
heden hiermede niet kan worden
voortgegaan. Inderdaad is dan ook
in het Westfaaische kolendislrict de
nog werkzame landweer onder de
wapenen geroepen. Hierdoor zal de
productie wel zoo verminderen dat
daarna voor het buitenland niets ge
mist zal kunnen worden.
St. Nicolaasfeesf.
De directeur-generaal der posterijen
en telegrafie brengt ter algemeene
kennis
Bij gelegenheid van het aanstaande
St. Nicolaasfeest wordt de vergunning,
om meerdere pakketten aan hetzelfde'
adres van slechts éen enkele adres
kaart te doen vergezeld gaan, voor
den tijd van 2 tol en met 6 December
ingetrokken en zal derhalve bij elk
gedurende dit tijdvak tot verzending
aangeboden pakket een adreskaart
behooren te worden gevoegd.
Voorts wordt, ter verzekering van
een goede overkomst van de pakket
ten, aanbevolen
le. zorg te dragen voor een doel
matige en stevige verpakking van de
voorwerpen, :n dier voege, dat deze
op afdoende wijze tegen breken en be
schadigen gevrijwaard zijn
2e. zoo mogelijk de adressen op de
pakketten te schrijven en, waar op-
lakking of aanhechting van een adres
onvermijdelijk is, dit zoodanig vast te
hechten, dat voor het verloren gaan
daarvan tijdens het vervoer geen vrees
behoeft te bestaan;
3e. in de pakketten een tweede, los
adres te sluiten
4e. de pakketten, bestemd voor mili
tairen, te voorzien van een adres,
waarop de onderdeelen van het leger,
waartoe de geadresseerde behoort,
duidelijk en volledig zijn aangegeven,
en deze pakketten, ter bevordering van
een geregelde verzending, 2 en 3 De
cember ter post te bezorgen.
Ten slotte wordt de aandacht ge
vestigd op de gelegenheid tot aangifte
van waarde van pakketten, hetgeen
voor die, weike kostbaarheden bevat
ten, is aan te bevelen en tengevolge
waarvan, bij eventueel verloren gera
ken, gedurende het vervoer, het volle
bedrag der aangegeven waarde van
de pakketten kan worden vergoed.
kalm voori met haar verhaal.
„Oom had gelijk, toen hij mij zei,
dat de man een verkwister en een
losbandig mensch was maar ik dacht,
dat hij verblind werd door eigenzin
nigheid de man was knap om te
zien en ik wilde niet luisteren. Ein
delijk liep ik mat hem weg en oom
wilde nooit meer met mij spreken."
„Neen, dat kan ik denken", mom
pelde Griff. „Zoo was de man."
Zij glimlachte treurig. „Wat was
het antwoord, denkt u, op de brieven,
die ik hem schreef, om vergeving te
vragen? Dit: „Ga je eigen weg naar
den duivel", geen woord meer of
minder."
„Ik zie hem schrijven," zei Griff.
Hij keek recht voor zich uit en alleen
dit enkele kalme woordje nu en dan
toonde, dat hij oplettend luisterde.
„Toenbegonnen de donkeredagen
voor mij", ging zij voort. Mijn man
bezat een huis niet ver van Wyecol-
lar, en daar vestigden wij ons na
onze korte wittebroodsweken. Luis
ter 1" viel zij zichzelf in de rede, toen
de wind zich weer verhief met een
vreemd, wild gehuil, dat half men-
schelijk, half spookachtig klonk.
(Wordt vervolgd)
