spoor.
Liefde en Strijd.
dsche
5ters).
emstbode
sche
ie:.
DINSDAG
GOCTOBER
Nederland en de Oorlog.
ERKME1D
32e Jaargang
1Q14
lipi: firnn f. Hl DE HELDE li., Kleins Mailt 511, fcimm leliloon Intern. 16
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zondag en algemeen erkende Christelijks feestdagen
GEMEENTEBESTUUR
AH O-LESSEN
\aiste:k»
FEUILLETON
^No. 233
30
10.55
4.20
8.54
20
10.47
4.10
8.44
10
4
8.32
02
3.52
8.20
54
3.44
8.10
.45
10.24
3.35
7.59
.35
9.43
2.25
6 35
.10
9.26
2
6.07
8.45
12 59
4.33
8.20
12.30
4.22
12-
1.45
10.39
10.39
9.53
9.53
8.30
12.35
12.35
8 05
11.30
11.30
7.27
10.53
5.21
10.06
4.48
9.43
5.10
*7.46
10.40
7.40
121
11.3
11.1
10/
10.1
9.;
8:
7.4
8.1
7.1
6.0
4.4
5.
60
4.0
3
7.!
6.2
10EN. FRANSCH.
ENGELSCH. DUITSCH.
instaande vakken wor
iderricht aangeboden do<
ch uitgewekene. Br,
reau „Vlissingsche Cour
singen kunnen geplaal
vee AGENTEN VA
i. der derde klasse, aai
edde f 600 met twee dn
verhoogingen van fl
rije uniformkleeding, wap
deeltelijk schoeisel,
jaarwedde, na aftrek v
:t worden gestort 8 p
- en weduwen- en weeze
:t bezit van het politie»
t of zonder aanteekenin
larvvedde met f 25 verhoog
nten, niet ouder dan
onbesproken gedrag, gezo
kunnen zich zoo spoed
met eigenhandig geschre'
irift,eiken werkdag tussen
uur aanmelden ten buree
ommissaris van Politie
15 regels f O.SB,
neer 5 cent. Zonder rabat,
emaal plaatsen wordt twee-
aerekerd.
VLISSINGSCHE COURANT
ABONNEMENTSPRIJS: Voor .Vlissingen en de gemeenten op Walcheren 1.30
per drie maanden. Franco door het geheele rijk 1.50. Voor België 2.20
Voor overige landen der Post-Unie ƒ3.35 Afzonderlijke nummers 3 cent
ADVERTENTIEPRIJS Van 1—4 regels 0.40voor iedere regel meer 10 cent
Driemaal plaatsen wordt twee maal berekend. Bij abonnement speciale prijs
Reclames 20 ct. per regel Dienstaanbiedingen en -aanvragen 5 ct. per rege
De abonnés, in 't bezit eener Q f gulden bij levens- gulden bij dood O gulden bij verlies .J O gulden bij verlies f| gulden bij verlies f&Pf gulden bij verlies
polis, zijn GRATIS verze- 9\ III lange ongeschikt- '"|g I door <|l|| van een hand, I^gg van 91151 vaneen M van eiken
jcerd tegen ongelukken voor: LvUU heid tot werken M UU een ongeluk UuU voet of oog een duim wijsvinger £JiJ/ anderen vinger.
Oeze ultkeeringen worden VERDUBBELD Indien de verzekerden, voorzien van geldig plaatsbewijs, een ongeluk bekomen op trien, boot ot tram. De ultkeering wordt gewaarborgd door de „Holl. Alg. Verzek. Bank" te Schiedam
BEKENDMAKING.
Afgekeurd Vleesch.
Burgemeester en Wethouders van
Vlissingen
maken bekend
dat ged irende het 3e kwartaal 1914
door den keurmeester van het slachtvee
en vleesch afgekeurd zijn als nadeelig
voor de gezondheid
1 vaars, 8 varkens, 3 partijen ham,
2 partijen reuzel, 6 partijen varkens-
vleesch, 2 partijen kalfsvPesch, 2
partijen Argentijnsch vleesch, 1 partij
2uli, 1 partij vet en levers, 3 stel
varkensingewanden, 4 stel runder
ingewanden, 2 runderkoppen, 1 var
kenskop.
Voorts herinneren zij belanghebben
den voor zooveel noodig, aan het be
paalde bij art. 207, 3e lid der Alge-
meene Verordening van Politie lui
dende Wanneer het herhaaldelijk
voorkomt, dat bij eenzelfden slager
of vleeschverkooper, voor de gezond
heid nadeelig vleesch wordt aange
troffen, zonder dat daarvan aangifte
is gedaan, zijn Burgemeester en Wet
houders bevoegd, zulks met vermel
ding van de namen der belangheb
benden ter openbare kennis te brengen.
Vlissingen, 6 October 1914.
Burg. en Weth. voornoemd,
VAN DOORN VAN KOUDEKERKE.
De Secretaris,
WITTEVEEN.
BEKENESMAKINQ.
Afgekeurde visch.
De Burgemeester van Vlissingen;
maakt bekend
dat gedurende het 3e kwartaal 1914
door den keurmeester van visch zijn
afgekeurd
6 kisten gerookte Makreel
1 kist gerookte Paling.
Vlissingen, 6 October 1914.
De Burgemeester voornoemd,
VAN DOORN VAN KOUDEKERKE.
id gevraagd een f®
ier week, geen wasch.
Hotel du Commerce.
>od-hulp
_,d. Siations-Reslauraiie V
DAME, vluchtelinge, b'e
n voor het geven van
landsch, liefst in 't F'ft
oor Fransche lessen. A
Vlissingsche Courant.
It zich aan een aankop"
gen aan huis te komen nj
Dureau „Vliss. Courant.
Een adres aan H. M. de Koningin.
De heeren ds. F. W. Drijver, te
Naarden, G. Hoffman, te Abcoude, en
dr. H. G. Muller, te Utrecht, vragen
in een adres aan H. M. de Koningin,
Haar bemiddeling aan te bieden om
een wapenstilstand voor te bereiden,
die het begin van het einde van den
oorlog zou kunnen worden.
Duitschland en Nederland*
In de „B. Z. am Mittag" komt on
der het hoofd„Een vriendelijkheid
der Nederlandsche Regeering" het
volgende voor
De vertegenwoordigers van Duitsch
land in de neutrale landen kregen,
gelijk men weet, van de rijksregeering
Roman van B. RIEDEL-AHRENS.
H4) O(Nadruk verboden.
Vergeef, herhaalde Simona ont
weid, ik ben hier om je vaarwel te
Wggen, jou en vaderwant morgen
vertaal ik Irvingsburg en waarschijn
lijk voor altijd. Stoot mij heden niet
!°o weg, Anneliese, wij zien elkander
misschien nooit weer.
Ik verwonder mij volstrekt niet,
mtnona dat je gekomen bent, haat-
rtfagend was je nooit, jullie anderen
,tengt het allemaal zoover, dat je zoo
'ij8 als zelfverloochening toont; ik
a«en ben de stijfhoofdige, de ver
stokte, die niemand mocht lijden. O,
jankte den hemel, dat je er bent,
ik met een menschenziel kan spre-
l?"i over hetgeen mij is wedervaren,
i "en immers zelf nog geheel van
i.M.k' de gelukkigste en de onge
lukkigste tegelijk. Hier, ze haalde bij
,tz« woorden een brief voor haar
weg en stak daarna met haas-
bericht, om, voor zoover dit in ver
band met den oorlog mogelijk is, de
in het buitenland achtergebleven ge
zinnen van onder de wapenen ge
roepenen naar verhouding tot hun
behoeften te ondersteunen. Wij ver
nemen in verband hiermede, dat
speciaal in Nederland voor behoeftige
Duitsche gezinnen, wier kostwinners
in Duitschland onder de wapenen
zijn, buitengewoon goed wordt ge
zorgd. De Nederlandsche Regeering
verleende namelijk dergelijke gezinnen
van het begin van den oorlog af uit
eigen initiatief aanzienlijke onder
steuningen. Het zal natuurlijk zaak
van de rijksautoriteiten zijn om na het
eindigen van den oorlog de gemaakte
kosten te restitueeren.
Engeland en Nederand.
Robertson Scott, de schrijver van
het betrouwbare boek over Nederland
„Een vrije boor in een vrij land", en
die zich nog dezer in Nederland op
hield, schijft in een hoofdartikel in
de „Daily Mail"
„Ik spreek hier met het hoogste
gezag en steunend op de meest be
trouwbare inlichtingen, als ik ver-
kiaar, dat de houding der Nederlan-
sche regeering tegenover de Engel-
sche correct en vriendschappelijk is
geweest.
„In de eerste plaats en vóór alles,
wenschen de Nederlanders onafhan
kelijk te blijven, en als wij onze
naatste en neutrale buren fatsoenlijk
behandelen, dan kunnen wij rekenen
op den steun van de meeste Neder
landers, gebaseerd op hun liefde voor
de vrijheid en den afkeer van het
militairisme, door het Nederlandsche
en het Engelsche volk gelijkelijk aan
den dag gelegd.
„Maar wij zullen de vriendschap
pelijke betrekkingen met Nederland
belemmeren, als wij het onverzichtig.
lijk zouden wilien dwingen tot het
besluit om deel te nemen aan den
oorlog. Een dergelijk besluit moet
het geheel alleen nemen.
Na een bezoek van H. M.
Men schrijft aan „de Msb".
In een kustplaats, waar de land
weer gedetacheerd is, werd tot voor
kort de order streng gehandhaafd dat
geen enkel soldaat buiten de wachten
mocht vertoeven. Het meerendeel
kwam uit omliggende gemeenten, en
velen konden de verleiding niet weer
staan door de duinen langs hagepa-
den een snoepreisje te maken naar
huis of zaak, ten koste vaak van
meer of mindere straf, ai naar gelang
de paden meer bekend werden bij
de wachten en meerdere in de val
liepen.
Op zekeren dag echter komt de
Koningin op bezoek. Verschillende
afdeelingen en kwartieren werden
bezocht en ten slotte ook de keuken,
tige bewegingen en bevende handen
de lamp aan lees dithet is een
brief, dien ik van morgen van Fried
Westermann gekregen heb. En als je
gelezen hebt, geef mij dan raad.
Simona, die haar mantel had afge
daan, verdiepte zich in Fried's regelen
welke als volgt luidden
„Bremen, 23 December, 1895.
Mijn geliefde Anneliese 1
Deze aanspraak zal je natuurlijk
reusachtig onbeschaamd schijnen. Ik
zie in mijn verbeelding je lieve oogen
flikkeren, maar heden vernietigen ze
mij niet meer. Waar jij de fiolen van
je toorn over mij uitstort blijf ik kalm
en glimlachwant ik weet beter. Ja,
sedert kort weet ik heel precies, dat
mijn liefde je toch eindelijk heeft ge
roeid en dat je de mijne bent. Laat
mij je eens wat vertellen.
Toen je mij op dien ongeluksdag
met zooveel vastberadenheid weg had
gezonden, dacht ik gek te worden en
wel tienmaal ben ik met de gedachten
aan zelfmoord het huis uitgeloopen,
tot ik het eindelijk niet langer kon
uithouden en mij opmaakte om hei
melijk een tijdlang in jullie nabijheid
te vertoeven. In de bescherming der
waar de kok de verschillende vragen
doorH.M.gedaan te beantwoorden had.
Op de vraag of alles nog al naar
genoegen was, verstoutte zich de kok,
H.M. te doen opmerken, dat alles wel
ging, doch de vele wachtposten las
tig waren voor wie 's avonds even
naar huis wilde snappen. De meeste
hier gedetacheerden zouden nl. graag
's avonds even in hun zaak of gezin
zijn, wat met den dienst wel i3 over
een te brengen. De goede geest on
der de landweermannen zou er nog
op vooruitgaan en de kok durfde H.
M. de verzekering geven dat het op
hoogen prijs gesteld zou worden.
Met eenige vriendelijke woorden
nam H. M. afscheid van de soldaten
en een dag later waren de meeste
wachtposten ingetrokken en werd
bovendien ruim verlof gegeven om
's avonds naar huis te gaan.
Dat deze maatregel zeer wordt ge
waardeerd blijkt hieruit, dat bij het
veelvuldig gebruik, nog geen geval
len van misbruik voorkwamen, zeer
ten genoegen van den commandant.
Een Vredes-raad.
Op initiatief van het hoofdbestuur
van „Vrede door Recht" is er een
Nederlandsche Vredes-raad opgericht,
waarin tal van bekende vredesvrien-
den van alle politieke partijen en de
vakbeweging zitting hebben genomen.
Het is de bedoeling der oprichters,
dezen Raad advies te laten uitbrengen
over alle vraagstukken de vredesbe
weging betreffende.
's Rijks munt.
Sedert 1 Sepfcmber j.l. zijn er, naar
men verneemt, op 's Rijks Munt niet
minder dan 4.200.000 guldens gesla
gen. Dat is voor ongeveer 8 ton per
week.
Het hoogste bedrag, destijds aan
zilverbons in omloop, was bijna 19
millioen gulden. Thans bedraagt het
17 millioen 3 ton. Daaruit zou dus
zijn af te leiden, dat de zilvercircu
latie iets geregelder is. Echter heeft
de voorlaatste week de Bank nog
weer een ll/s millioen guldens voor
de circulatie uitgegeven.
Soldatenkleeding.
Men schrijft van bevoegde zijde aan
de „Nieuwe Courant"
In een artikel in „de Standaard"
wordt geklaagd over den toestand
waarin de kleeding onzer militairen
verkeert.
De voornaamste grief van den
schrijver schijnt deze te zijn, dat het
begrip uniform teloor zou zijn ge
gaan, en voorts dat er militairen zou
den zijn, die de uniformjas over het
bloote lijf dragen.
Aangenomen, dat dit laatste niet
als een liefhebberij van debetrokken
miliaitren moet worden beschouwd,
in navolging van de gewoonte, die
vroeg invallende duisternis ben ik
Lindenheim voorbijgeslopen en zoodra
het licht achter de vensters werd aan
gestoken heb ik jou gadegeslagen,
Anneliese. Toen heb ik vele malen je
lief gezicht gezien; ik heb gezien,
hoe veranderd het was. Je zag er zoo
door en door treurig en peinzend
uit en eens mijn schat, in een woes-
ten sneeuwstorm, heb ik mij heel
dicht bij het venster gewaagd, en
toen zag ik, dat je het hoofd
op de tafel liet rusten en bitter
weende. En toen kwam er bijna een
buitensporige vreugde in mijn hart,
zoodat ik bijna luid had gejubeld en
mij had verradenwani nu wist ik
het, je weende om mij. En van dit
oogenblik af heb ik met brandend
ongeduld op een teeken van je ge
wacht maar het kwam niet en ik zei
tegen mij zeiven„ze is te trotsch".
Maar moet nu deze trots de vijand
zijn, die ons scheidt Neen. Daarom
kom ik je nu nog eenmaal tegemoet
om je te helpen, zooals ik je altijd
zal helpen, tot wij dien trots over
wonnen hebben, 'jij en ik, want wij
behooren immers bij elkaar.
En nu beantwoord deze regel, al
in den laatsten tijd door een groot
gedeelte van het zwakke geslacht
wordt gevolgd, doch dat die mede-
deeling die st'ekking heeft om er op
te wijzen, dat het legerbestuur te
kort zou schieten in de voorziening
in de behoefte aan onderkleeding voor
het leger, dan kan zulks met beslist
heid worden tegengesproken.
Ieder soldaat is van een dubbel stel
ondergoed, w. o. 3 paar wollen sok
ken, voorzien, terwijl hieraan voor
zoover daarin niet zelf wordt voor
zien twee borstrokken worden
toegevoegd.
De voorraden zijn bovendien ruim
voldoende om in de aanvulling we
gens slijtage te kunnen voorzien, zoo
dat de klacht over het niet gereed
zijn van ondergoed totaal ongegrond is.
Hetzelfde geldt van de bovenklee-
ding. Ook hiervan zijn zoo ruime
voorraden aanwezig, dat aan alle
noodige aanvragen kan worden vol
daan. Hierbij valt echter op te mer
ken, dat het leger, wat de kleeding,
betreft, in een overgangstijdperk van
de blauwe naar de grijze uniform
verkeert.
En nu zal ieder weldenkend lezer,
die ook met de geldelijke belangen
van het Rijk rekening wenscht te
houden, moeten toestemmen dat het
niet aangaat om den soldaat van een
geheel nieuwe grijze uniform te voor
zien, indien van zijn uniform slechts
een enkel kleedingstuk om de een of
andere reden moet worden vervangen.
In dat geval wordt dan ook slechts
een kleedingstuk van de nieuwe uni
form verstrekt.
De kwestie van sierlijkheid moet
hier noodwendig eenigszins op den
achtergrond treden, hoofdzaak is, dat
de man in het bezit zij van een klee
ding, welke te velde geschikt is en
daarvoor wordt zorggedragen.
Ook kunnen wij het niet zoo aan-
stootelijk vinden, dat bij de depot
troepen men hier en daar een man
in de gelederen ziet, gekleed in ver
schillende kleeding, een maatregel van
tijdelijken aard, welke wordt toegepast
indien b.v, de lakensche kleeding moet
worden hersteld.
Uit het bovenstaande moge blijken
dat er van bepaalde misstanden geen
sprake is
Wollen handschoenen.
Belangstellende ingezetenen worden
door den minister van oorlog uitge-
noodigd hunne medewerking te willen
verleenen tot het verkrijgen, vervaar
digen of doen vervaardigen van wol
len handschoenen voor militairen. Zij
gelieven tot dat doel gebruik te maken
van de tusschenkomst van de plaat
selijke Steuncomité's welke Comité's
worden uitgenoodigd, de ontvangen
handschoenen vrachtvrij toe te zenden
aan het Hoofd van het Centraal Ma-
is het ook maar met twee woorden
dan ben ik dadelijk daarna bij je,
wij vieren onze bruiloft. Mijn vader
vindt het goed; hij vertrouwt, dat
zijn eenige zoon een goede keuze
heeft gedaan en zendt je zijn harte
lijke groeten. Je laat mij niet tever
geefs wachten, niet waar Je schrijft
aan je Fried, wiens schoonste taak
het voortaan zal zijn, jou en je vader
het leven te veraangenamen. Ik kus
je, mijn Anneliese, mijr. verloofde, als
je je eeuwig getrouwe
Fried".
Simona had den geheelen brief ge
lezen.
Welk een blijde verrassing. En
je vraagt nog, wat je nu doen moet,
Anneliese? Lieve hemel wat anders
dan hem zoo snel mogelijk hier laten
komen.
Oeloof je dan werkelijk, dat hij
zich heen zal zetten over hetgeen
ons scheidt over dien onzaligen
tijd?
H Ik ben er zeker van. Vertrouw
hem, wees openhartig. Deze liefde is
te rein en te sterk om nog op hin
derpalen te stranden.
Ik zal je raad opvolgen, Simona,
gazijn van Militaire kleeding en Uit
rusting te Amsterdam, die de ge
schatte waarde der goedgekeurde
handschoenen aan de betrokken
Comité's zal overmaken.
De modellen, waaraan de te ver
vaardigen handschoenen zooveel mo
gelijk moeten beantwoorden, zullen
kunnen worden bezichtigd bij de be
doelde Steuncomité's en bij de maga
zijnen van kleeding van het leger of
wel bij militairen, die in het bezit
daarvan zijn.
De Steuncomité's kunnen voor zoo
veel noodig aan het Hoofd voornoemd
enkele paren van die handschoenen
aanvragen.
Ter voorkoming van teleurstelling
wordt ten zeerste aanbevolen deze
modellen zoo getrouw mogelijk te
volgen, aangezien onbruikbare hand
schoenen niet kunnen worden terug
gezonden, noch de waarde daarvan
worden vergoed.
Het vergaan van de „Nieuwland".
Aan de mededeeiingen van de be
manning van den logger „K.W. 148"
ontleenen we nog het volgende
Toen men onder den Engelschen
wal kwam, zag de bemanning van de
„K.W. 148" een ontploffing en kort
daarop een schip zinken. Het schip
zonk met den voorsteven weg en
stond een oogenblik rechtop in het
water.
Op de „K.W. 148" begreep men
spoedig, dat hier hulp werd vereischt
en men zeilde oogenblikkelijk naar
de plaats des onheils. Vóórdat men
daar aankwam, zag men de 17 man
van de „Nieuwland" in eigen scheeps-
boot ronddobberen en spoedig waren
ze aan boord van den logger.
De bemanning van de „Nieuwland"
vertelde, dat het stoomschip Zater
dagmiddag ter hoogte van het licht
schip „Outer Dowsing" op 53 gr.
30 min. N.B. was. Men voelde toen
plotseling een hevigen schok. Die
beneden waren, snelden aan dek. Men
stoomde nog even door, maar het
schip begon zóo vreemd te doen, dat
de gezagvoerder, die zeer onder den
indruk van het voorgevallene was,
het bevel gaf: „Allen in de boot".
Dit was net op tijd! Geen drie mi-
Buten nadat de bemanning het schip
had verlaten, zonk de „Nieuwland"/
Het schip was slechts 2 maanden
oud en was geladen met 1200 steen
kolen, van Qoole naar Harlingen. Het
behoorde aan de N. V. Steenkolen-
en Scheepvaart-Mpij., te Rotterdam.
Een sleepboot heeft te ijmuiden
aangebracht een scheepsboot van de
„Nieuwland", welke door de stoom-
loodsboot buiten was opgepikt.
Verlof aan militairen.
Naar aanleiding van berichten over
het niet verleenen van verloven bij
een deel van hef leger, wordt mee-
hem tegemoet gaan en hem voorbe
reiden op hetgeen vader hem zal
mededeelen. Laten wij nu tot hem gaan
hij is reeds lang niet meer boos
op je en droeg mij zelfs reeds op, je
te laten groeten. Hij zal blij zijn, de
vrouw van zijn Hendrick, die hij altijd
lief heeft gehad, hedenavond bij zich
te hebben.
De trein stormda het station bin
nen Fried Westermann stapte uit en
keek om zich heen. Daar stond An
neliese en weldra hielden ze elkander
omarmd.
En zeg mij nu eens, schat, zei
Fried, nadat de eerste onstuimige
blijdschap over het weerzien wat be
daard was en zij aan zijn arm het
perron had verlaten, waarom heb je
mij zoo lang gekweld
Omdat ik je een bekentenis te
doen heb, Fried, die mij op de lip
pen brandde en er toch niet over
heen wilde omdat omdat ik
bang was, dat je je van mij at zou
keeren.
(Wordt vervolgd.)