spoor. Liefde en Strijd. dsche 5ters). emstbode sche ie:. DINSDAG GOCTOBER Nederland en de Oorlog. ERKME1D 32e Jaargang 1Q14 lipi: firnn f. Hl DE HELDE li., Kleins Mailt 511, fcimm leliloon Intern. 16 Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zondag en algemeen erkende Christelijks feestdagen GEMEENTEBESTUUR AH O-LESSEN \aiste:k» FEUILLETON ^No. 233 30 10.55 4.20 8.54 20 10.47 4.10 8.44 10 4 8.32 02 3.52 8.20 54 3.44 8.10 .45 10.24 3.35 7.59 .35 9.43 2.25 6 35 .10 9.26 2 6.07 8.45 12 59 4.33 8.20 12.30 4.22 12- 1.45 10.39 10.39 9.53 9.53 8.30 12.35 12.35 8 05 11.30 11.30 7.27 10.53 5.21 10.06 4.48 9.43 5.10 *7.46 10.40 7.40 121 11.3 11.1 10/ 10.1 9.; 8: 7.4 8.1 7.1 6.0 4.4 5. 60 4.0 3 7.! 6.2 10EN. FRANSCH. ENGELSCH. DUITSCH. instaande vakken wor iderricht aangeboden do< ch uitgewekene. Br, reau „Vlissingsche Cour singen kunnen geplaal vee AGENTEN VA i. der derde klasse, aai edde f 600 met twee dn verhoogingen van fl rije uniformkleeding, wap deeltelijk schoeisel, jaarwedde, na aftrek v :t worden gestort 8 p - en weduwen- en weeze :t bezit van het politie» t of zonder aanteekenin larvvedde met f 25 verhoog nten, niet ouder dan onbesproken gedrag, gezo kunnen zich zoo spoed met eigenhandig geschre' irift,eiken werkdag tussen uur aanmelden ten buree ommissaris van Politie 15 regels f O.SB, neer 5 cent. Zonder rabat, emaal plaatsen wordt twee- aerekerd. VLISSINGSCHE COURANT ABONNEMENTSPRIJS: Voor .Vlissingen en de gemeenten op Walcheren 1.30 per drie maanden. Franco door het geheele rijk 1.50. Voor België 2.20 Voor overige landen der Post-Unie ƒ3.35 Afzonderlijke nummers 3 cent ADVERTENTIEPRIJS Van 1—4 regels 0.40voor iedere regel meer 10 cent Driemaal plaatsen wordt twee maal berekend. Bij abonnement speciale prijs Reclames 20 ct. per regel Dienstaanbiedingen en -aanvragen 5 ct. per rege De abonnés, in 't bezit eener Q f gulden bij levens- gulden bij dood O gulden bij verlies .J O gulden bij verlies f| gulden bij verlies f&Pf gulden bij verlies polis, zijn GRATIS verze- 9\ III lange ongeschikt- '"|g I door <|l|| van een hand, I^gg van 91151 vaneen M van eiken jcerd tegen ongelukken voor: LvUU heid tot werken M UU een ongeluk UuU voet of oog een duim wijsvinger £JiJ/ anderen vinger. Oeze ultkeeringen worden VERDUBBELD Indien de verzekerden, voorzien van geldig plaatsbewijs, een ongeluk bekomen op trien, boot ot tram. De ultkeering wordt gewaarborgd door de „Holl. Alg. Verzek. Bank" te Schiedam BEKENDMAKING. Afgekeurd Vleesch. Burgemeester en Wethouders van Vlissingen maken bekend dat ged irende het 3e kwartaal 1914 door den keurmeester van het slachtvee en vleesch afgekeurd zijn als nadeelig voor de gezondheid 1 vaars, 8 varkens, 3 partijen ham, 2 partijen reuzel, 6 partijen varkens- vleesch, 2 partijen kalfsvPesch, 2 partijen Argentijnsch vleesch, 1 partij 2uli, 1 partij vet en levers, 3 stel varkensingewanden, 4 stel runder ingewanden, 2 runderkoppen, 1 var kenskop. Voorts herinneren zij belanghebben den voor zooveel noodig, aan het be paalde bij art. 207, 3e lid der Alge- meene Verordening van Politie lui dende Wanneer het herhaaldelijk voorkomt, dat bij eenzelfden slager of vleeschverkooper, voor de gezond heid nadeelig vleesch wordt aange troffen, zonder dat daarvan aangifte is gedaan, zijn Burgemeester en Wet houders bevoegd, zulks met vermel ding van de namen der belangheb benden ter openbare kennis te brengen. Vlissingen, 6 October 1914. Burg. en Weth. voornoemd, VAN DOORN VAN KOUDEKERKE. De Secretaris, WITTEVEEN. BEKENESMAKINQ. Afgekeurde visch. De Burgemeester van Vlissingen; maakt bekend dat gedurende het 3e kwartaal 1914 door den keurmeester van visch zijn afgekeurd 6 kisten gerookte Makreel 1 kist gerookte Paling. Vlissingen, 6 October 1914. De Burgemeester voornoemd, VAN DOORN VAN KOUDEKERKE. id gevraagd een f® ier week, geen wasch. Hotel du Commerce. >od-hulp _,d. Siations-Reslauraiie V DAME, vluchtelinge, b'e n voor het geven van landsch, liefst in 't F'ft oor Fransche lessen. A Vlissingsche Courant. It zich aan een aankop" gen aan huis te komen nj Dureau „Vliss. Courant. Een adres aan H. M. de Koningin. De heeren ds. F. W. Drijver, te Naarden, G. Hoffman, te Abcoude, en dr. H. G. Muller, te Utrecht, vragen in een adres aan H. M. de Koningin, Haar bemiddeling aan te bieden om een wapenstilstand voor te bereiden, die het begin van het einde van den oorlog zou kunnen worden. Duitschland en Nederland* In de „B. Z. am Mittag" komt on der het hoofd„Een vriendelijkheid der Nederlandsche Regeering" het volgende voor De vertegenwoordigers van Duitsch land in de neutrale landen kregen, gelijk men weet, van de rijksregeering Roman van B. RIEDEL-AHRENS. H4) O(Nadruk verboden. Vergeef, herhaalde Simona ont weid, ik ben hier om je vaarwel te Wggen, jou en vaderwant morgen vertaal ik Irvingsburg en waarschijn lijk voor altijd. Stoot mij heden niet !°o weg, Anneliese, wij zien elkander misschien nooit weer. Ik verwonder mij volstrekt niet, mtnona dat je gekomen bent, haat- rtfagend was je nooit, jullie anderen ,tengt het allemaal zoover, dat je zoo 'ij8 als zelfverloochening toont; ik a«en ben de stijfhoofdige, de ver stokte, die niemand mocht lijden. O, jankte den hemel, dat je er bent, ik met een menschenziel kan spre- l?"i over hetgeen mij is wedervaren, i "en immers zelf nog geheel van i.M.k' de gelukkigste en de onge lukkigste tegelijk. Hier, ze haalde bij ,tz« woorden een brief voor haar weg en stak daarna met haas- bericht, om, voor zoover dit in ver band met den oorlog mogelijk is, de in het buitenland achtergebleven ge zinnen van onder de wapenen ge roepenen naar verhouding tot hun behoeften te ondersteunen. Wij ver nemen in verband hiermede, dat speciaal in Nederland voor behoeftige Duitsche gezinnen, wier kostwinners in Duitschland onder de wapenen zijn, buitengewoon goed wordt ge zorgd. De Nederlandsche Regeering verleende namelijk dergelijke gezinnen van het begin van den oorlog af uit eigen initiatief aanzienlijke onder steuningen. Het zal natuurlijk zaak van de rijksautoriteiten zijn om na het eindigen van den oorlog de gemaakte kosten te restitueeren. Engeland en Nederand. Robertson Scott, de schrijver van het betrouwbare boek over Nederland „Een vrije boor in een vrij land", en die zich nog dezer in Nederland op hield, schijft in een hoofdartikel in de „Daily Mail" „Ik spreek hier met het hoogste gezag en steunend op de meest be trouwbare inlichtingen, als ik ver- kiaar, dat de houding der Nederlan- sche regeering tegenover de Engel- sche correct en vriendschappelijk is geweest. „In de eerste plaats en vóór alles, wenschen de Nederlanders onafhan kelijk te blijven, en als wij onze naatste en neutrale buren fatsoenlijk behandelen, dan kunnen wij rekenen op den steun van de meeste Neder landers, gebaseerd op hun liefde voor de vrijheid en den afkeer van het militairisme, door het Nederlandsche en het Engelsche volk gelijkelijk aan den dag gelegd. „Maar wij zullen de vriendschap pelijke betrekkingen met Nederland belemmeren, als wij het onverzichtig. lijk zouden wilien dwingen tot het besluit om deel te nemen aan den oorlog. Een dergelijk besluit moet het geheel alleen nemen. Na een bezoek van H. M. Men schrijft aan „de Msb". In een kustplaats, waar de land weer gedetacheerd is, werd tot voor kort de order streng gehandhaafd dat geen enkel soldaat buiten de wachten mocht vertoeven. Het meerendeel kwam uit omliggende gemeenten, en velen konden de verleiding niet weer staan door de duinen langs hagepa- den een snoepreisje te maken naar huis of zaak, ten koste vaak van meer of mindere straf, ai naar gelang de paden meer bekend werden bij de wachten en meerdere in de val liepen. Op zekeren dag echter komt de Koningin op bezoek. Verschillende afdeelingen en kwartieren werden bezocht en ten slotte ook de keuken, tige bewegingen en bevende handen de lamp aan lees dithet is een brief, dien ik van morgen van Fried Westermann gekregen heb. En als je gelezen hebt, geef mij dan raad. Simona, die haar mantel had afge daan, verdiepte zich in Fried's regelen welke als volgt luidden „Bremen, 23 December, 1895. Mijn geliefde Anneliese 1 Deze aanspraak zal je natuurlijk reusachtig onbeschaamd schijnen. Ik zie in mijn verbeelding je lieve oogen flikkeren, maar heden vernietigen ze mij niet meer. Waar jij de fiolen van je toorn over mij uitstort blijf ik kalm en glimlachwant ik weet beter. Ja, sedert kort weet ik heel precies, dat mijn liefde je toch eindelijk heeft ge roeid en dat je de mijne bent. Laat mij je eens wat vertellen. Toen je mij op dien ongeluksdag met zooveel vastberadenheid weg had gezonden, dacht ik gek te worden en wel tienmaal ben ik met de gedachten aan zelfmoord het huis uitgeloopen, tot ik het eindelijk niet langer kon uithouden en mij opmaakte om hei melijk een tijdlang in jullie nabijheid te vertoeven. In de bescherming der waar de kok de verschillende vragen doorH.M.gedaan te beantwoorden had. Op de vraag of alles nog al naar genoegen was, verstoutte zich de kok, H.M. te doen opmerken, dat alles wel ging, doch de vele wachtposten las tig waren voor wie 's avonds even naar huis wilde snappen. De meeste hier gedetacheerden zouden nl. graag 's avonds even in hun zaak of gezin zijn, wat met den dienst wel i3 over een te brengen. De goede geest on der de landweermannen zou er nog op vooruitgaan en de kok durfde H. M. de verzekering geven dat het op hoogen prijs gesteld zou worden. Met eenige vriendelijke woorden nam H. M. afscheid van de soldaten en een dag later waren de meeste wachtposten ingetrokken en werd bovendien ruim verlof gegeven om 's avonds naar huis te gaan. Dat deze maatregel zeer wordt ge waardeerd blijkt hieruit, dat bij het veelvuldig gebruik, nog geen geval len van misbruik voorkwamen, zeer ten genoegen van den commandant. Een Vredes-raad. Op initiatief van het hoofdbestuur van „Vrede door Recht" is er een Nederlandsche Vredes-raad opgericht, waarin tal van bekende vredesvrien- den van alle politieke partijen en de vakbeweging zitting hebben genomen. Het is de bedoeling der oprichters, dezen Raad advies te laten uitbrengen over alle vraagstukken de vredesbe weging betreffende. 's Rijks munt. Sedert 1 Sepfcmber j.l. zijn er, naar men verneemt, op 's Rijks Munt niet minder dan 4.200.000 guldens gesla gen. Dat is voor ongeveer 8 ton per week. Het hoogste bedrag, destijds aan zilverbons in omloop, was bijna 19 millioen gulden. Thans bedraagt het 17 millioen 3 ton. Daaruit zou dus zijn af te leiden, dat de zilvercircu latie iets geregelder is. Echter heeft de voorlaatste week de Bank nog weer een ll/s millioen guldens voor de circulatie uitgegeven. Soldatenkleeding. Men schrijft van bevoegde zijde aan de „Nieuwe Courant" In een artikel in „de Standaard" wordt geklaagd over den toestand waarin de kleeding onzer militairen verkeert. De voornaamste grief van den schrijver schijnt deze te zijn, dat het begrip uniform teloor zou zijn ge gaan, en voorts dat er militairen zou den zijn, die de uniformjas over het bloote lijf dragen. Aangenomen, dat dit laatste niet als een liefhebberij van debetrokken miliaitren moet worden beschouwd, in navolging van de gewoonte, die vroeg invallende duisternis ben ik Lindenheim voorbijgeslopen en zoodra het licht achter de vensters werd aan gestoken heb ik jou gadegeslagen, Anneliese. Toen heb ik vele malen je lief gezicht gezien; ik heb gezien, hoe veranderd het was. Je zag er zoo door en door treurig en peinzend uit en eens mijn schat, in een woes- ten sneeuwstorm, heb ik mij heel dicht bij het venster gewaagd, en toen zag ik, dat je het hoofd op de tafel liet rusten en bitter weende. En toen kwam er bijna een buitensporige vreugde in mijn hart, zoodat ik bijna luid had gejubeld en mij had verradenwani nu wist ik het, je weende om mij. En van dit oogenblik af heb ik met brandend ongeduld op een teeken van je ge wacht maar het kwam niet en ik zei tegen mij zeiven„ze is te trotsch". Maar moet nu deze trots de vijand zijn, die ons scheidt Neen. Daarom kom ik je nu nog eenmaal tegemoet om je te helpen, zooals ik je altijd zal helpen, tot wij dien trots over wonnen hebben, 'jij en ik, want wij behooren immers bij elkaar. En nu beantwoord deze regel, al in den laatsten tijd door een groot gedeelte van het zwakke geslacht wordt gevolgd, doch dat die mede- deeling die st'ekking heeft om er op te wijzen, dat het legerbestuur te kort zou schieten in de voorziening in de behoefte aan onderkleeding voor het leger, dan kan zulks met beslist heid worden tegengesproken. Ieder soldaat is van een dubbel stel ondergoed, w. o. 3 paar wollen sok ken, voorzien, terwijl hieraan voor zoover daarin niet zelf wordt voor zien twee borstrokken worden toegevoegd. De voorraden zijn bovendien ruim voldoende om in de aanvulling we gens slijtage te kunnen voorzien, zoo dat de klacht over het niet gereed zijn van ondergoed totaal ongegrond is. Hetzelfde geldt van de bovenklee- ding. Ook hiervan zijn zoo ruime voorraden aanwezig, dat aan alle noodige aanvragen kan worden vol daan. Hierbij valt echter op te mer ken, dat het leger, wat de kleeding, betreft, in een overgangstijdperk van de blauwe naar de grijze uniform verkeert. En nu zal ieder weldenkend lezer, die ook met de geldelijke belangen van het Rijk rekening wenscht te houden, moeten toestemmen dat het niet aangaat om den soldaat van een geheel nieuwe grijze uniform te voor zien, indien van zijn uniform slechts een enkel kleedingstuk om de een of andere reden moet worden vervangen. In dat geval wordt dan ook slechts een kleedingstuk van de nieuwe uni form verstrekt. De kwestie van sierlijkheid moet hier noodwendig eenigszins op den achtergrond treden, hoofdzaak is, dat de man in het bezit zij van een klee ding, welke te velde geschikt is en daarvoor wordt zorggedragen. Ook kunnen wij het niet zoo aan- stootelijk vinden, dat bij de depot troepen men hier en daar een man in de gelederen ziet, gekleed in ver schillende kleeding, een maatregel van tijdelijken aard, welke wordt toegepast indien b.v, de lakensche kleeding moet worden hersteld. Uit het bovenstaande moge blijken dat er van bepaalde misstanden geen sprake is Wollen handschoenen. Belangstellende ingezetenen worden door den minister van oorlog uitge- noodigd hunne medewerking te willen verleenen tot het verkrijgen, vervaar digen of doen vervaardigen van wol len handschoenen voor militairen. Zij gelieven tot dat doel gebruik te maken van de tusschenkomst van de plaat selijke Steuncomité's welke Comité's worden uitgenoodigd, de ontvangen handschoenen vrachtvrij toe te zenden aan het Hoofd van het Centraal Ma- is het ook maar met twee woorden dan ben ik dadelijk daarna bij je, wij vieren onze bruiloft. Mijn vader vindt het goed; hij vertrouwt, dat zijn eenige zoon een goede keuze heeft gedaan en zendt je zijn harte lijke groeten. Je laat mij niet tever geefs wachten, niet waar Je schrijft aan je Fried, wiens schoonste taak het voortaan zal zijn, jou en je vader het leven te veraangenamen. Ik kus je, mijn Anneliese, mijr. verloofde, als je je eeuwig getrouwe Fried". Simona had den geheelen brief ge lezen. Welk een blijde verrassing. En je vraagt nog, wat je nu doen moet, Anneliese? Lieve hemel wat anders dan hem zoo snel mogelijk hier laten komen. Oeloof je dan werkelijk, dat hij zich heen zal zetten over hetgeen ons scheidt over dien onzaligen tijd? H Ik ben er zeker van. Vertrouw hem, wees openhartig. Deze liefde is te rein en te sterk om nog op hin derpalen te stranden. Ik zal je raad opvolgen, Simona, gazijn van Militaire kleeding en Uit rusting te Amsterdam, die de ge schatte waarde der goedgekeurde handschoenen aan de betrokken Comité's zal overmaken. De modellen, waaraan de te ver vaardigen handschoenen zooveel mo gelijk moeten beantwoorden, zullen kunnen worden bezichtigd bij de be doelde Steuncomité's en bij de maga zijnen van kleeding van het leger of wel bij militairen, die in het bezit daarvan zijn. De Steuncomité's kunnen voor zoo veel noodig aan het Hoofd voornoemd enkele paren van die handschoenen aanvragen. Ter voorkoming van teleurstelling wordt ten zeerste aanbevolen deze modellen zoo getrouw mogelijk te volgen, aangezien onbruikbare hand schoenen niet kunnen worden terug gezonden, noch de waarde daarvan worden vergoed. Het vergaan van de „Nieuwland". Aan de mededeeiingen van de be manning van den logger „K.W. 148" ontleenen we nog het volgende Toen men onder den Engelschen wal kwam, zag de bemanning van de „K.W. 148" een ontploffing en kort daarop een schip zinken. Het schip zonk met den voorsteven weg en stond een oogenblik rechtop in het water. Op de „K.W. 148" begreep men spoedig, dat hier hulp werd vereischt en men zeilde oogenblikkelijk naar de plaats des onheils. Vóórdat men daar aankwam, zag men de 17 man van de „Nieuwland" in eigen scheeps- boot ronddobberen en spoedig waren ze aan boord van den logger. De bemanning van de „Nieuwland" vertelde, dat het stoomschip Zater dagmiddag ter hoogte van het licht schip „Outer Dowsing" op 53 gr. 30 min. N.B. was. Men voelde toen plotseling een hevigen schok. Die beneden waren, snelden aan dek. Men stoomde nog even door, maar het schip begon zóo vreemd te doen, dat de gezagvoerder, die zeer onder den indruk van het voorgevallene was, het bevel gaf: „Allen in de boot". Dit was net op tijd! Geen drie mi- Buten nadat de bemanning het schip had verlaten, zonk de „Nieuwland"/ Het schip was slechts 2 maanden oud en was geladen met 1200 steen kolen, van Qoole naar Harlingen. Het behoorde aan de N. V. Steenkolen- en Scheepvaart-Mpij., te Rotterdam. Een sleepboot heeft te ijmuiden aangebracht een scheepsboot van de „Nieuwland", welke door de stoom- loodsboot buiten was opgepikt. Verlof aan militairen. Naar aanleiding van berichten over het niet verleenen van verloven bij een deel van hef leger, wordt mee- hem tegemoet gaan en hem voorbe reiden op hetgeen vader hem zal mededeelen. Laten wij nu tot hem gaan hij is reeds lang niet meer boos op je en droeg mij zelfs reeds op, je te laten groeten. Hij zal blij zijn, de vrouw van zijn Hendrick, die hij altijd lief heeft gehad, hedenavond bij zich te hebben. De trein stormda het station bin nen Fried Westermann stapte uit en keek om zich heen. Daar stond An neliese en weldra hielden ze elkander omarmd. En zeg mij nu eens, schat, zei Fried, nadat de eerste onstuimige blijdschap over het weerzien wat be daard was en zij aan zijn arm het perron had verlaten, waarom heb je mij zoo lang gekweld Omdat ik je een bekentenis te doen heb, Fried, die mij op de lip pen brandde en er toch niet over heen wilde omdat omdat ik bang was, dat je je van mij at zou keeren. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1914 | | pagina 1