dhoven lapafhé)1 i. smeden, liefde en Strijd. iter» cl IEUPELINS-KRUIJSSE, DONDERDAG LHOEDEN EN IpELLÈRIES üistbode Lomen istrie No. 225 È- tS mm zuiusnu Uitgavefirma f. VAN Of VELBE Ir., Kleine Morkt 58, Vlissingen. ïelefoop Inlerc. 18 Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zondag en algemeen erkends Christelijke feestdagen Nederland en *te Oorlog. FEUILLETON nig immm iNSTBODE. 32e «j£L£U*g«lllg 1^141.. i IIADHUISSTRAAT, are geachte cliëntèle de tijdsomstandig- I orden geëxposeerd, ■schijnHjk begin Oc- reed zullen zijn. Imde Drama LE Ioor één fabriek ien, daar de 2e DIRECTIE. Ien slechts eenige [even franco onder apoenstraat B 32, 'wJ-L Ipuddinq.danmoef t'zyn I enta Pudding,die is fyn. I „£xc ell e n t a Padding |:rs doos3-paIries27cts. - 5 regels I O.£5. iedere Jreer A neat. Zonder rabat, lernaal plaatsen wordt twee- lereker d. VLISS1NGSCHE COURANT ABONNEMENTSPRIJS: Voor Vlissingen en de gemeenten op Walcheren ƒ1.30 per drie maanden. Franco door het geheele rijk 1.50. Voor België £.20 Voor overige landen der Post-Unie 3.35 Afzonderlijke nummers 3 cent ADVERTENTIEPRIJS Van 1—4 regels ƒ0.40 voor iedere regel meer 10 cent Driemaal plaatsen wordt tweemaal berekend. Bij abonnement speciale piijs Reclames 20 ct. per regel Dienstaanbiedingen en -aanvragen 5 c$. per rege nTabonnés, in 't bezit eener fl gulden bij levens- FJ gulden bij dood <*Jfï rtgulden bij verlies J P*f|gulden bij verlies J |"|ftgulden bij verlies fb f^gulden bü verlies Storijn GRATIS verz£ 71 |||||W ongeschikt- /Kil door j 111 van een hand, 1KII van I ||g| vaneen /J| van eiken P rd tegen ongelukken voor: fclUvffJ beid tot werken B (JU een ongeluk wtJO voet of oog lull een duim wijsvinger uCf anderen vingei. Deze uitkeerlngen worden VERDUBBELD indien de verzekerden, voorzien van geldig plaatsbewijs, een ongeluk bekomen op trien, boot ot tram. De ultkeering wordt gewaarborgd door de „Holl. Alg. Verzek. Bank te Schiedam Zij die zich met 1 October op de dagelijks uerschijnende „VLIS- SINQSCHE COURANT" abon- neeren, ontuangen de Courant jot dien datum GRATIS, Medegevoel met België's leed. Br. A. Kuyper schrijft het volgende artikel in „De Standaard" Eischt onze neutraliteit, dat we ons te spenen hebben aan elk woord van sympathie bij het aanschouwen van het nameloos leed, dat Belgie over komen is? Stellig miskent onze Duitsche na- j buren, wie zich inbeeldt, dat ze zoo iets van ons vergen zouden. Wat België trof, is nameloos hard en wat er ons over van te hooren jkomt, grijpt elk Nederlander in de l ziel. Niet, men versta ons wei, alsof wij voor waar zouden aannemen, al wat gemeld wordt over barbaarsch- heden, die door de Duitsche troepen bedreven zouden zijn. Men moge in de Duitsche Pers wat aan België is aangedaan, iels pogen te verzachten, maar zeer stellig is wat de Pers der Bondgenosten ei van verhaald heeft met de waaiheid, althans ten deele, n flagranten strijd. Ergelijkheden komen in eiken oor- og van twee zijden voor, en toen de iDuitschers eenmaal Oeslosen door te trekken, werd hun positie, toen de franctireurs opdaagden, aan stonds hachelijk. Verviers, Namen en Brussel zijn te benijden, dat in die drie steden bij stille onderwerping het zware kruis uitbleef. Maar juist de noodzakelijkheid van Izich te moeten onderwerpen, aan wat een overmachtige, naburige mogend heid beschikte, wekt voor Belgie ons medegevoel. Belgie stond geheel buiten het ge- Iding Belgie begeerde niet anders dan Ie volharden in zijn neutraliteit. En ie m gelijkheid werd afge neden. |En dat wekt onze deernis. We zeggen niet, dat de Duitschers Ihet konden laten. We verstaan zeer wel, waaraan zij, door alleen bij Metz M Straatsburg den strijd te voeren, rich waagden. Elke waarborg ontbrak, dat Frank- Irljk niet door België en Luxemburg op Hannover en Berlijn zou aantrek ten, onderwijl de Russin uit Tilsit kwamen. Door fort noch vesting was Duitsch- and hiertegen te verdedigen. Strate- Ijisch stond Duitschland, nu België wel Namen en Luik als vestingen »»ar den Oostkant had geplaatst, 1 Idt OPLEIDINGje- voor een BURGERJONGEN jaar. Leergeld naar overeen voorwaarden AdresBureau che Courant." rstond een aankomende d. Adres Mej. HARSVELD, 45. igd. Adres Bureau „Vil»' ICourant." iw VERMAAS vraagt tegen Der een TWEEDE Roman van B. RIEDEL-AHRENS. it) O(Nadruk verboden.) I Hij had het paard bij den bek en jklopte het op den slanken hals, ter- pijl hij de veldarbeiders aan wie het jidukte het paard tegen te houden, pklaarde, dat zijn paard geschrikt P door het ongewone gezicht van I'M voorbijrijdenden trein en toen met op hoi was geslagen. Anneliese wenschte, dat hij haar in Wee! niet mocht opmerken. Achter ^breedgeschouderde arbeiders staan- J?1 volgde zij oplettend zijn bewe en, en reeds meende ze verlicht .?en\ te kunnen halenwant Fried j juist den voet op om dien in stijgbeugel te zettenioen viel blik op haar en zichtbaar ver- trok hij den voet terug, keek J Wmaal naar haar, alsof hij twij hij wel goed gezien had Wisselde daarna eenige woorden der dichstbij staande man- ■7 maar heel zijn breede grens aan de Fransche zijde open had gelaten, hier voor een dooJeiijk gevaar. Alleen zoo Beigië naar beide kanten zich ge pantserd had, zou de kans gelijk hebben gestaan Maar ook al geeft men toe, dit Duitschland, bij de onistentenis van alle rechtsbedeeling en van een vierschaar voor 't vol kenrecht, niet anders kon, ja, al meent men, dat België, door ook op de Fransche grens zich te wapenen, zich veiliger positie had verzekerd, toch was het en bleef het voor Bel gië hard, opnieuw het land voor de groote worstling te moeten wor I n. Het was dat reeds zoo telkens. Nog Waterloo's gedenkdag herinnerde er ons aan. Doch welk oordeel men ook veile over de grensoverschrijding van de Duit'-chers, ons althans als Neder landers voegt diepgevoeld medelijden et de ramp die Beigië overkwam en met wat het nog lijdt. Welbezien voelt elk rechtgeaard mensch dit. Zelfs zijn we overtuigd, dat het aan zulk medegevoel aller minst in Duitschland zelf ontbrak. Doch voor ons komt er bij, dat we niet alleen nagebuurd, maar stamver want zijndat Vlaanderen met Bra bant den oud-Nederla ïdschen eere- iiaam voerendat onze belangen over en weer op 't innigst saamhan- gen, en dat wat nu Belgie trof, ook ons zelf had kunnen overkomen, zoo 't niet van ons naar Belgie ware af gewend. Onze sympathie is daarom niet alleen niet met onze onzijdigheid in strijd, neen, 't uitblijven er van zou veeleer aan de nobele neutraliteitswet te koit doen. Het lacht ons daarom zoo toe, dat men ook hier te lande doet wat doenlijk is, om de Belgen philantro- pisch te hulp te komen. nen, wien hij een geldstuk in de hand drukte, waarop deze de pet afnam, den vos bij den teugel vatte en het dier wegleidde De groep ging uiteen. U bent verwonderd mij bier te zien, meneer Westermann, maar dat is heel eenvoudig in zijn werk ge gaan ik zag u mij bij het station voorbijvliegen en vreesde natuurlijk, dat u het volgende oogenblik met gebroken ledematen op den grond zoudt liggen. En toen achtte u zich verplicht u over mij te ontfermen zei Fried op zijn goedhartige manier. Hij dacht immers nooit aan bijgedachten bij een ander, omdat hij zelf in zijn spreken altijd volkomen eerlijk was. Ik dank u wel voor uw belangstelling de zaak is nog ai tamelijk gosd afge- loopen een echte bangerd mijn vos, haalt daar op zijn oude dag nog zulk;.' dwaze streken uit. U ver gunt me zeker wel dat ik een eind- weegs met u meeloop, de straatweg is misschien om dezen tijd voor al lee loopende dames niet al te veilig. Ze moest natuurlijk met he n gaan, daar haar bij de lengte van den weg niet anders overbleef. Alleen maar, ook de klank van 't medelijden mag daarbij niet ont breken. Wie diep gekrenkt in zijn leed nederiigt, is vaak nog dankbaarHer voor een innig deelnemend woord uit 't hart, dan voor een beker koud water dien ge hem toereikt. Loodsgelden, Bij Koninklijk besluit is voor het deel van het loodsper3oneel, d it uit sluitend of voor een deel een zeker percentage van het loodsgeld der door hen beloodsle schepen als loon ont vangt en nu teng volge van de bui tengewone omstandigheden door ach teruitgang van verdienste getroffen is, een regeling gemaakt,' volgens welke het over de maand Augustes een loon ontvangt, overeenkomende met wat het zou hebben ontvangen, indien de scheepvaart gedurende die maand normaal geweest ware. Doorvoer van suiker. De Engehche Board of Tiade heeft officieel bericht, dat niettegenstaande het door d' Nederlandsche regeering uitgevaardigd verbod van suikeruitvoer van Nederland, Duitsche hande laars hun product afzetten en be taling ontvangen door Hollandsche bemiddeling. De Biitsche regeering heeft zich daarom genoodzaakt gezien den invoer van dit product langs den weg door Holland te verbieden. Solomargarine. Jurgens Margarinefabrieken te Oss heeft aan hei Kon. Nat. Steuncomité een schenking ter beschikking ge steld van vijftig duizend halve pon den Solomargarine, naar keuze van genoemd steuncomité te verdeelen over het geheele land. Vrads en Recht door Organisatie. De afschuwelijke oorlog', welke nu woedt, en het lijden der beschaafde U waart bij de Rothe's, vroeg Anneliese in plaats van een antwoord te geven. Ja, ik was daardie arme man was met zoo weinig te helpen dal het schande geweest zou zijn, als men hem die hulp had onthouden. Anneliese antwoordde niet, ze ver keerde in een hevigen tweestrijd. ik ben een zonderling mensch, vervolgde Fried, toen ze koppig bleef zwijgen; recht ouderwetschwant mijn ideaal is een gezellige huiselijk heid op de oude, echt Duitsche ma nier. Die echter kan geld alleen ons niet verschaffen dat vermag slechts de liefde. Het is me soms, alsof ik heeiemaal niet in dezen lijd thuis be hoor. Zulk een gezelligheid vindt men toch nog heel vaak, meneer Wester mann, bijvoorbeeld in het gezin, waar ik les geef, en waar u tegenwoordig veel komt. Fried zag haar onderzoekend van ter zijde aan. Wat was de oorzaak van deze opmerking? Was ze mis schien jaloersch Een gevoei van groot geluk deed hem stil staan en hij beproefde, zoo goed als dat in 't wereld maakt het ondeigeteekenden tot plicht, de aandacht van alie bur gers te vragen voor een plan inzake bevordering van den vrede, tot heden in beperkten kring ter overweging door hen voorgedragen. Hebt gij, medeburgers, allen over dacht, welk een waanrinnig conti ast deze oorlog en het militairisme zelf aanwijzen tusschen den wensch van de overgroote meerderheid der bur gers en hun daden De verbazing over dit contrast tus schen wil en en doen der menschheid bestond en bestaat bij ons niet. We begrepen, dat het internationaal so cialisme en het internationaal kerk verband onmachtig zouden blijken in de ure des gevaars, en hebben daarop naar plicht gewezen, het laatst in 1913 en 1914 in enkeie dagbladartikelen en in een commissie der vereeniging „Vrede door Recht." Niettemin zouden we het aanwijzen van de fouten en leemten in de hui dige vredesbeweging hebben nage laten indien we niet overtuigd waren, dat er een weg was, door de cultuur zelf aangewezen, doch niet met be wustheid betreden door belangheb benden. De verzekering van den wereld vrede is mogelijk Wij behoeven niet te wachten tot alle menschen zonder rasi stincten, zonder wreedheid en slechtheid zijn. We kunnen diepere individueele in stincten en begrippen met rust laten voor dit doel, al achten wij het werk op dit gebied gedaan in alge neenen zin niet waardeloos, evenmin als de overdenking van concepttractaten. Wat noodig was en is, is macht boven en buiten botsende belangen en inzichten, tot handhaving van orde, tot afschaffing van eigen berechting door ruw wapengeweld, tot verheffi g en verzekering van gemeenschappelijk geluk en welvaart. De aanwijzing van de fouten in de vredesbewe.ing en karakteromschrij- ving van ons plan, hiervoren bedoeld hadden we samengevat in de volgende stellingen ln de verhouding der Staten heerscht uitsluitend de wet van nood zakelijk eigenbela-g. Scheidsrechterlijke verdragen, even ais alle andere conventie's hebben slechts waarde en worden nagekomen zoolang de betrokken Staten hei in huf voordeel achten. (Zie neutrali- teits-schending België en Luxemburg en houding van den bondgenoot Ita- iië). Voorstellen tot geheele of ge deeltelijke ontwapening bij Staten- o^ereenkomst zijn onuitvoerbaar. Ver heffing van het zedelijk en redelijk inzicht bij de burgers, zonder meer, kan in deze verhouding der Stalen geen wijziging brengen en den druk van het militairisme niet verwijderen. donker ging, in haar oogen te zien. Anneliese ontweek echter zijn blik. Heeft iemand in mijn drie bezoe ken bij de familie het een of ander meenen Ie zien Het scheen me vandaag, of juf frouw Kathe mijn leerlinge, er vee! gewicht aan hechttezij liet mij uw portret zien en was daarover zoo in geestdrift, dat ik ten slotte moest ge tooven, dat u op het punt stond om intiemer betrekkingen met de familie aan te knoopen. Geloofde u daf werkelijk Waarom zou ik niet is Kathe niet wat men noemt een allerliefst meisje vroeg ze zenuwachtig. En u was de wedervraag van Fried, houdt u me inderdaad voor zoo door en door slecht, dat ik daar met dergelijke bedoelingen aan huis zou komen Dat is toch zeker wel niet mogelijk. Meneer Schmidt be zocht mij om mij voor eenige kleine diensten te bedanken, waarover bet eigenlijk niet de moeiie waard was te spreken. Toevallig kwam het ge sprek op postzegels en toen hij mij venelde, dat hij een ijverig verzame laar was, beloofde ik hem een paar Door de zucht der grootste Staten naar de suprematie zal het militai risme aanhoudend toenemen en daar door tegelijk het contrast met de wenschen en behoeften van de bur gers, wier beschaving eveneens stij gende is. Slechts een macht boven dc Sfaten kan den druk van het militairisme verminderen en ten slotte wegnemen. Die macht kan gevormd worden door een staat, welke de overige Staten met wapengeweld onderwerpt. Het Romeinsche en Napoleontische Keizerrijk leeren ons, dat deze zui ver militaire overmacht op den duur onhoudbaar is en ongewenscht. Die macht zou kunnen uitgeoefend worden door een internationaal ge nootschap van religieuzen oi politie- ken aard. Voorbeelden ais Katholieke Kerk en de Sociaal Democratische Partij bewijzen dat ook deze mach ten hiertoe niet in staat zijn. Zonder van hun speciale religieuze of poli tieke wenschen te laten vallen, zal hun invloed beperkt blijven Overheer- sching van andersdenkenden is noch in het belang der menschheid, noch houdbaar. Bovendien maakt het feit der zeer verschillende cultuurstadia in Europa reeds internationale een heid ter wille van een religieus of rolitiek doel ondenkbaar. (Wij ver zoeken den lezers wel te willen be denken, dat deze stellingen geschre ven en toegelicht werden, maanden vóór den huidigen wereldoorlog, en na te gaan, hoe zij alle, zonder uitzonde ring, juist zijn gebleken.) Die macht moet en kan gevormd worden door de organisatie en ver snelde ontwikkeling van de interna tionale gemeenschap. Hiertoe dient vooral aandacht ge schonken aan twee eischen Het streven naar wereldvrede worde met bewustheid geplaatst in het centrum der bemoeiingen ter voor ziening in internationale behoeflen van geestelijken en stoffelijken aard. Voor het algemeen doel van deze bemoeiingen dient de belangsteili ig der groote massa in de volkeren ge wekt en behouden. Hier is omschreven de algemeene idee van ons plan. Laat ons nu de vraag bespreken, hoe tot de uitvoe ring te geraken in het algemeen, en v/at er op 't oogenblik daartoe ge daan kan worden. Wat de eerste vraag betreft luidt ons antwoord De internationale gemeenschapsge zin is niet iets, dat nog komen moet. De gezindheid en de behoefte bestaan en uiten zich in internationale vereeni- gingen, congressen, bureaux, con venties, traciaten, regelen op rechts gebied en in het verkeer. Wat even wel niet bestaat is regelmaat, ord*, bewuste leiding in dit proces. Deze leiding moet aangebracht worden zeldzame exemplaren, wijl ik toch van plan ben om mijn groote collecte bij gelegenheid weg te geven. Zoodoen de kwam ik eenige raaien bij hem en me dunkt dat daarin toch geen kwaad steekt. Ik zou er geen kwaad in zien, zelfs wanneer u om Kathe de familie bezocht. Anneliese, spreek je thans uit volle overtuiging? Plotseling greep hij haar hand en hield die vast, doch zij onttrok ze hem. Dezen toestand verdraag ik niet langer, hij heeft reeds te lsng geduurd. Wat ik voor je ge voel, i3 de reinste liefde. Mijn leven zal dienen om dat van jou mooier te maken. Je weet nog niet, wat voor een mensen ik ben. Ik acht je zoo hoog als geen tweede op de wereld, omdat je anders bent dan alle andereuik zou niet weten, wat je van mij weg drijft en je toch zal dwingen eindelijk de mijne te worden Want al wil je het ook verstikken, wat in je hart voor mij leeft, het is toch tevergeefs, omdat ik je zoo onbeschrijfelijk lief heb. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1914 | | pagina 1