I :isje sir WOENSDAG TELEPHOON ill [meisje gemeentebestuur iEEN VLIEGER. DIE ALTIJD OP GAAT IEDEH. kleine Markt. BIS iTAANVBASE* /olksMbak&erij ei liksyereeniging iBAND"te yiissingea. lilderslgeriing tnsfihode* ensfb©de ÏRAAGD [iisa F. VIN DE VELDE Ir. Kleine He 58, Vlissinjsi. IeIeIm latere. 18 25 MAART Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zondag en algemeen erkende Christelijke leestdagen Zij die zich mei 1 April op de da- Ljjks uerschijnende „VLIS- IsiNQSCHE COURANT" abon- 'tieerefj ontuangen de Courant jot dien datum GRATIS. BINNENLAND FEUILLETON 11 pizii c-' LLES IS TEN >AAROM ZOO lateen. snt per Ods, '"TAART. Slagroom, vanaf IO Cant, l-sgela O.ars, iedere cent. Zonder rabat, plaatsen wordt twee- id. aan een net Ister, P. Q., v. g. g. v. bureau „VI. Courant.' 9agd een jven de 30 jaar. geschreven sollicitaties |niijk worden ingediend 7 dezer, des avonds 9 uur op het Kantoor, II. HET BESTUUR. bij J. ROELSE, Schel- KEES, Boulevard Ban- tt een flinke en tusschen 7 en 8 uur ette oed kunnende koken. liraat 76. end a 15 jaar. Aanmel- uskenstraat 70. in een Burger gezin, ksBIEMSTBOBS' w der „Vüss. Court." ENS vragen een net oor Polissjuss. :t beneden de 14 jaar- dezer Courant. VLISS1NGSCHE COURANT ABONNEMENTSPRIJS: Voor Vlissingen en de gemeenten op Walcheren ƒ1.30 per drie maanden. Franco door het geheele rijk 1.50. Voor België 2.20 Voor overige landen der Post-Unie ƒ3.35 Afzonderlijke nummers 3 cent i ii ADVERTENTIEPRIJS: Van 14 regels ƒ0.40; voor iedere regel meer 10 cent Driemaal plaatsen wordt tweern aal berekend. Bij abonnement speciale prijs Reclames 20 ct. per regel Dienstaanbiedingen en -aanvragen 5 ct. per regel Ir j n ongelukken voor: y vy? jyj gulden bij dood AA gulden bij verlies A r* ffe gulden bij verlies J d"|f| gulden bij verlies Q r* gulden bij verlies door Jlllll van een hand, van BI III vaneen van eiken (lerd tegen ongelukken voor: uUVU heid tot werken I Wil een ongeluk 4IUU voet of oog 1UU een duim 1UU wijsvinger £j%3 anderen vinger I n,,e uitkcerlngen worden VERDUBBELD indien de verzekerden, voorzien van geldig plaatsbewijs, een ongeluk bekomen op trein, boot oV tram. De uitkeering wordt gewaarborgd door de „Holl, fllg. Verzek. Bank" te Schiedam gulden bij levens lange ongeschikt heid tot werken 750 MILITIE. Inschrijvingsregister en Alpha- betisch Register. De Burgemeester der gemeente Vlis- Isingen; maakt bekend dat het inschrijvingsregister voor de lichting van 1915 met het daaruit opgemaakte alphabetisch register, ge- durende acht dagen van den 28 Maart 1914 tot en met den 3 April a. s. Ier gemeente-secretarie voor een Ieder lier lezing ligt. Hij vestigt er voorts de aandacht op, le. dat binnen den tijd, hierboven vermeid, tegen deze registers bezwa- ren kunnen worden ingebracht bij den Commissaris der Koningin in de I provincie. 2e. dat het bezwaarschrift behoor- ijk met redenen moet zjjn onkleed jen op ongezegeld papier kan worden 4e. dat het bezwaarschrift eigen handig moet zijn onderteekend, doch dat onderteekening door een ander persoon is toegelaten, zoo bij het bezwaarschrift eene behoorlijke vol- I macht wordt overgelegd. 4e. dat het bezwaarschrift tegen bewijs van ontvangst bij den Burge meester ter gemeente-secretarie moei worden ingeleverd. 5e. dat een bezwaarschrift, dat niet voldoet aan de eischen, hierboven jvermeld geen gevoig kan hebben; 6e. dat het bewijs van ontvangst moet worden bewaard, totdat hij of zij die het bezwaarschrift indiende, in kennis is gesteld met de uitspraak van den Commissaris der Koningin. Vlissingen, 24 Maart 1914. De Burgemeester voornoemd, VAN DOORN VAN KOUDEKERKE. De Koningin in de Hoofdstad. Met een extra trein vertrok H. M. j gistermiddag te 12 uur 57 m. naar Uitgeest ter. einde met den comman dant der Stelling van Amsterdam, generaal-majoor Ophorst en den ka pitein van den generaien staf een be zoek te brengen aan het Noordelijk I gedeelte der stelling van Amsterdam. Te Uitgeest werden de gereed- I slaande automobielen bestegen, waar na eenige forten werden bezocht. Op een der nieuwe in aanbouw zijnde FLORENCE WARDEN. K) O(Ssd uk Terboden) Hij was of beschouwde zich e'f ais een halve invalide, zocht steed s naar een nieuw dieet, woog zijn brood af, gebruikte saccharine Inplaats van sui ker in zij n thee en veroorzaakte meer i onrust in eenig huishouden, waarvan Jji deel uitmaakte, dan al de anderen 3ii elkaar genomen. Hij lag languit in de waranda, ge leed in wit linnen pak en slappen, Wen hoed, toen de dames het salon binnenkwamen. Uord Bensington, die het meestal zijn oudsten zoon oneens was, Wal men wel wist, zat kaarsrecht op ®en stoel voor het raam een courant '8 lezen, die bij bij de komst der °a™es neerlegde. Cora zag er bekoorlijk uit. Zelfs in 'en onflatteerenden nauwen iok,dien "i droeg, was zjj nog bevallig en forten was H. M. getuige van hel maken van betonstortingen, terwijl op een der forten het plaatsen van pantserplaten werd bijgewoond. Over Edam en Monnikendam keert H. M. laat in den namiddag naar de hoofd stad terug. Ordeverleening aan de Koningin. H. M. de Koningin is door den koning van Griekenland begiftigd met het grootkruis der orde van den Heiligen Verlosser. Z. M. heeft den Griekschen gezant te Londen, den heer Gennadius, te vens gezant in den Haag, opgedra gen, H. M. de versierselen der orde aan te bieden, ter vervuiling waar van de gezant a.s. Donderdag-avond door H. M. in audiëntie zal worden ontvangen. De heer Gennadius word heden te 'sGravenhage verwacht. Generaal A. Kooi- f In den ouderdom van 73 jaren is gisterenavond te 's Gravenhage over leden de oud-minister van oorlog, de gepensionneerde luitenant-generaal A. Kool. Met groote deelneming zal voorze ker deze doodstijding in de militaire kringen vernemen worden. Kool's naam toch was gedurende ongeveer een halve eeuw met eere verbonden aan al wat legerzaken betrof. Van af den rang van luitenant bij het 3e re giment vestingartillerie, waartoe hij na volbrachte studie als cadet, in 1859 benoemd werd, klom de thans ontslapene op tot den hoogstenrang bij het leger. Reeds als le luitenant kwam hij bij den generaien staf, waarvan hij later de talentvolle chef was, nadat hij tevoren ais sous-chef van dien staf mede belast was ge weest met de functie van inspecteur der infanterie. Generaal Kool eindigde eenige ja ren geleden zijn militaire loopbaan als veldleger-commandant. Rede van den heer Talma. Oud-minister Talma heeft gisteren in de vergadering van «Patrimonium11 te Amsterdam een rede gehouden. Hij zeide zich dusver In het geheel niet met de politiek bezig gehouden te hebben, wijl hij meende er niet het recht toe te hebben, omdat hij ambte loos burger was. Nu hij gisteren in de commissie van advies van dit Verbond gekozen is, wordt de toestand voor spreker weer anders. Alvorens over het gewichtig onder werp, thans aan de orde, iets te zeg gen wil eerst aangaande zijn persoon iets mededeelen. Ik voel mij, zeide de heer Talma, op het oogenblik geheel los van de politiek. haar fijn gezichtje en zacht, donker haar kwam op zijn voordeeligst uit in de lijst, gevormd door een grooten, doorschijnenden zwarten hoed, gegar neerd met zwarte struisveeren en met een tikje oranje onder den breeden rand. Haar kleedje was wit en zij droeg lange, witte handschoenen en witte schoenen, terwijl het oranje terugkwam in een grooten strik aan den stok van haar zwarten parasol. Zij bracht, zooals haar jonge land- genooten zoo dikwijl sdoen, een adem van frischheid en levendigheid in de muffe en conventioneele atmosfeer van het Engeische salon. En spoedig waren vader en zoon beiden aan haar voeten, met elkaar wedijverende in attenties voor de levendige, jonge Amerikaansche en hartelijk lachend om haar geestige zetten en jonge vroolljkheid. Mevrouw Schmidt en miss Ben sington werden aan elkaar overgelaten achter in den salon en waren spoedig druk in gesprek over breiwerk, rer- wijl Cora verveeld werd door vader en zoon, zonder dat zij het liet mer ken. Zij was het spoedig met zichzelf Men weet, dat er over geschreven is, dat ik mij weer als predikant be roepbaar zou stellen. Ernstig denk ik daarover. Ik mag niet ontkennen, dat een beroep een vervulling is van een wensch mijns harten. Dat wil niet zeggen, dat de politiek mij teleurge steld heeft. Integendeel, ik heb reden tot dankbaarheid. Ongeveer 12 jaar heb ik in de politiek doorgebracht. Van 1901 ben ik uitsluitend voor de arbeidersbeweging en de sociale wet geving werkzaam geweest. Echter, toen ik in 1901 naar de Kimer ging, miste ik iets. Het predikambt vaarwel te zeggen was een heele stap omdat 't het hoogste werk is, datgene te doen wat God den mensch op een gegeven oogenblik oplegt, ben ik naar het parlement gegaan. Evenwel is 't het mooiste en schoonste werk voor den mensch, niet andere menschen zijn eigen weg, maar hun den weg van God te wijzen. Nu ben ik los van de politiek. Ik begeer geen zetel, ik be geer geen portefeuille, 't ls voor mij afwachten, welken weg mij gegeven wordt Tot het onderwerp van bespreking komende, zeide de heer Talma, dat een stap gezet is op het gebied der sociale wetgeving, toen verleden jaar de Raden-, Ziekte- en Invali diteitswetten in het „Staatsblad" ver schenen. Spr. weigert te gelooven dat als het volk weet waar 't om gaat, een stap op den ingeslagen weg teruggezet zal worden. Onder zeer moeilijke om standigheden zijn die wetten tot stand gekomen. Spr. hecht zich niet vast aan den vorm zijner wetten, maar met klem wil hij vasthouden en ver dedigen wat verkregen is voor de arbeiders. Wat het ontwei p Treub betreft, spr. gelooft niet dat het stand houden zal. Een adres sturen acht spreker dan ook eigenlijk niet noodig. Het meest ministerieele blad „Het Volk" (gelach), dat zich zoo af en toe eens scherp uitlaat over oorlog en marine, maar overigens de regeerings- daden onderschrijft, heeft zich uitge laten tegen uitsluiting der bedeelden, evenzoo „het Vaderland". Die bladen spelen wel op, maar het zaakje komt toch in orde. Dat weten ze wel. De bedeelden worden niet uitgesloten. Echter oppassen is toch de bood schap. Groote kans is er, dat in het ontwerp-Invaliditeitswet geschrapt wordt het artikel, waarin bepaald wordt, dat de wet van 1913 in 1916 in werking zal treden. Dan wordt de zorg voor de oude arbeiders onder armenzorg gebracht. Daar zijn wij altijd tegen geweest, zeide spreker. Die armenzorg zal op den duur nooit bij het volk instemming vinden. In 1905 werd in Frankrijk een wet eens, aan wien van de twee zij de voorkeur gafen toen lord Bensing ton den tuin met haar rondstrompel- de, om haar zijn rozen te laten zien, wenschte zij hem geluk, dat hij er jonger uitzag dan zijn eigen zoon en geraakte op zoo'n goeden voet met den ouden viscount, dat hij er op aandrong, dat zij de rivier moest op komen om naar een woonboot te zien, die hij had, maar zelden ge bruikte. Cora klapte in de handen. „Een huisbootO, wat zou ik dat heerlijk vindenIk ben wel eens op zoo'n boot geweest, maar het was geen mooie, maar half zoo mooi als die van u moet zijnen bovendien, ik was niet met aardige menschen en ik amuseerde mij in 't geheel niet. Maar op uw boot te z(jn met u, wel dat moet heerlijk wezen Het is niet te verwonderen, dat opmerkingen van dit soort, komende van de lippen van een zeer mooie vrouw, vriendelijk werden aanvaard door den persoon, tot wien ze ge richt warenen vóór de dames het huis verlieten, was afgesproken, dat zij over drie dagen naar Hampton WW aangenomen, die leek op het ontwerp Treub. Die wet werd eerst betiteld met „Dienst der sociale solidariteit". De Senaat veranderde den naam in „Ver plichte enderstand". Echter later is er toch verplichte invaliditeitsverze- zering op gevolgd! Spr. heeft dus het gevoel, dat de heer Treub den weg van verplichten onderstand opgaat. Er moet voor gewaakt worden.dat de eenmaal in het „Staatsblad" op genomen wet van 1913 niet blijft liggen. Er ligt o.a. een wet voor het bouwen van een paleis voor de beide Kamers der Staten Generaal. Spreker hoopt, dat zijn wet niet dien weg op zal gaan. Want deze ligt al een halve eeuw op uitvoering te wachtenMen heeft spr. dikwijls verweten met zijne wetgeving gedraaid te hebben. Nu gelooft hij, dat zijn wet toch nog onuitgevoerd zou liggen, al was ze in het begin van zijn ministerschap aangenomen. De linkerzijde kan trou wens altijd veel vlugger werken als de rechterzijde. Als zij iets voorstelt, is de geheele groote pers er bij om te verklaren, dat de zaak rijp en goed is. Doet echter de rechterzijde een ingrijpend voorstel, dan doet de zelfde pers niet anders dan aandrin gen op uitstel. Voor de Invaliditeitsverzekering zijn zouden gaan, om op de „Water- Sprite" thee te drinken en te dineeren. „Dat is op zijn vroegst, dat ik mijn boot mooi genoeg kan hebben voor uw ontvangst," zei de oude lord Bensington, toen hij de invitatie deed. Zoodra zij in 't rijtuig waren, zei mrs. Schmidt tot haar dochter „Groote goedheid, CoraWat heb je dien ouden heer het hof gemaakt. Vond je hem zoo aardig, beste?" Cora leunde achterover in het rijtuig en schudde het hoofd. „Ik mocht hem liever dan het doode lichaam, dat hij zijn zoon noemde," zei zij oprecht. „Maar dat zegt niet veel. Maar ik wil graag goede vrien den met de familie zijn terwille van éen van hen." „Randolph, natuurlijk vroeg mrs. Schmidt. „Waarom „natuurlijk"?" zei Cora. „Wel, hij loopt je zoo na, en ik dacht, dat je zoo graag in een van die groote families zou trouwenIk zie er de aantrekkelijkheid niet van in. Maar dat is met zoovele dingen, die jij bewondert. Als jij er op gesteld bent, wel dan heb je er nu de ge legenheid toe." vele stelsels. Spreker gelooft niet dat het stelsel-Treub de meerderheid in de Kamer heeft. In de Eerste Kamer heeft Hemi Polak nog betoogd, dat men zal blijven aandringen op een stelsel zonder bijdragen van de ar beiders. Gewacht dient te worden dat het artikel van uitvoering der Invali diteitswet in 1916 niet geschrapt wordt. Verbeteren mag de heer Treub de wet, zooveel hij wil. Een ding mag niet gebeuren, n.l. dat door al de verbetering de verzekering vin de ouden van dagen tot een doode letter gemaakt wordt. Spr. kent minister Treub goed. Hij weet, dat deze Staatsman op het oogenblik er niet aan denkt zoo iets te zullen doen. De heer Treub denkt alles in goeden zin tot stand te zul len brengen. Spreker zegt dit echter niet te gelooven. Hij hoopt, dat men er in slagen zal het volk goed voor te lichten hoe de zaken staan. De arbeideis moeten weten, dat 't erop toegelegd wordt hun de ouderdoms- verzekering af te nemen en armenzorg er voor in de plaats te stellen. Bij de rente van f 2 aan de ouden van dagen is het volk ook verkeerd ingelicht. Er waren toen geen 25,000 arbeiders van 70 jaar, hoogstens wat kleine kooplui, werd er gezegd in de groote pers, dat er 90,000 zijn 1 Dat doet spreker groot genoegen. Het En mevrouw Schmidt zuchtte, alsof zij een groot bewijs had gegeven van politiek inzicht. Cora speelde met den strik van haar parasol. „ik geloof, dat ik werkelijk aardig zou zijn," zei zij peinzend, „te kunnen trouwen met den man, dien men waarachtig liefheeft ik bedoel, van wien men het meest van allen houdt." Mevrouw Schmidt keek haar van terzijde aan. „Wei, en van wien houdt je meer dan van Randolph vroeg zij. „O, van niemand natuurlek, mama," zei Cora, terwijl ze de oogen sloot, om te kennen te geven, dat het haar hooge wensch was, dat de discussie hier zou eindigen. Dus eindigde zij ook. Cora was teleurgesteld. Zij had niets gezien van een der beide jon gere leden van het gezin en de ouderen had zij niet erg interessant gevon den, behalve in zooverre zij bloed verwanten waren van de afwezige jongeren. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1914 | | pagina 1