I vLISSINGSCHE COURAINT 2000 Eerste Blad w ^T. KI nummer bes^tf ait 2 tsisdsn. Siriji ia en Sravankrosn. wer IV 7 MAART Mijlpalen. ■IV o. 36 32e Jaargang 1914 eschrij- ns een missen gaarne MXsi s, Kappen, sen licht- ien. Haarden van Becht ajrsma, Jan i in diverse E Jr. R(t 58. Firma F. VU Df VEtI li. Kleine Mi St. Vlissiipi. Malton luiere. IS ïersehijnt dagelijks, uitgezonderd op Zondag en algemeen erkende Christelijke feestdagen FEUILLETON Brieven uit de Hofstad -***° IMEUR. s cent. H 50/62. 9 en. Is. voor de Koop- VANT, belang- n uwer V 7.14 <3 8.57 8.20 9.47 8.54 11.02 11.52 12.0 boot later a. en b. meen, i naar nen zonder s^b* tijd. ABONNEMENTSPRIJS: Voor Vlissingen en de gemeenten op Walcheren ƒ1.30 per drie maanden. Franco door het geheele rijk 1.50. Voor België 2.20 Voor overige landen der Post-Unie ƒ3.35 Afzonderlijke nummers 3 cent ADVERTENTIEPRIJS: Van 14 regels ƒ0.40; voor iedere regel meer 10 cent Driemaal plaatsen wordt tweemaal berekend. Bij abonnement speciale prijs Reclames 20 ct. per regel Dienstaanbiedingen en -aanvragen 5 ct. per regel De abonnés, in 't bezit eener polis, zij" GRATIS verze- J tegen ongelukken voor: gulden bij levens- n F* g°| gulden bij dood gulden bij verlies lange ongeschikt- door al 111 van een hand, heid tot werken S een ongeluk UvU voet of oog Deze uitkeeringen worden VERDUBBELD indien de verzekerden, voorzien van geldig plaatsbewijs, een ongeluk bekomen op trein, boot of tram. A gulden bij verlies^ ft (?|gulden bij verlies H'gulden bij verlies 1*111 van II Hl vaneen van eiken JLvtll een duim wijsvinger anderen vinger De ultkeering wordt gewaarborgd door de „Holl. Alg. Verzek. Bank" te Schiedam Wanneer de eenzame reiziger langs de groote heirwegen zijn langen tocht reeds uren aaneen heeft voortgezet nog altijd in het wijde verschiet, zoover de blik reikt geen einddoel bespeuren is, dan zet hij zich nu en dan eens terneder 'angs den kant van den weg, om eenige oogen- blikken te rusten. Hij zit daar een zaam, terzijde van den weg dien hij afkwam en dien hij nog vei der moet afgaanslechts enkele vogels hoog in de lucht of in de boomen, wat veld^edierte of mogelijk eenig schuch ter wild, dat op zijn nadering vluchtte, is al wat de eenzaamheid verbreekt. Hoe gevoelt hij zich reeds verre van liet begin, maar verre ook nog van liet einde van zijn tocht. Hoeveel reeds aflegde, wie zou het hem anders kunnen zeggen, dan de enkele mijlpalen, die hij voorbij schreed en terzijde waarvan hij nu en dan de moede leden strekte. Het zijn deze merkteekenen, die hem vertellen van den afstand door hem sedert het be gin van zijn tocht afgelegd, maar die ook spreken van den tijd en de ruimte lie hem van zijn einddoel nog ver- wijderd houden. En de spraaklooze sijlsteenen worden door hem als met rijn tocht vereenzelvigd, zij krijgen het ware stem en klank, waar zij spreken van de vele uren die hij 5 hen voortliep, schrijdend van mijlpaal tot mijlpaal. Als eenmaal, wellicht na lange tijden de herinne- ring aan zijn moeizamen tocht hem voc.-r den geest komt, dan zal deze onafscheidelijk verbonden zijn aan de merksteenen, die hem het schier eindeloos verschiet hielpen verkorten, en daarbij duidelijk maakten wat hij leeds aflegde van den langen weg en ook wat hij nog af te leggen had. Wat dezen eenzamen reiziger op den langen weg overkomt, dat valt ook de meesten onzer ten deel op den levensweg. En het is zaak voor ieder, goed acht te geven op de teekenen dier mijlpalen langs zijn pad, wil hij den weg blijven verken nen en geen vreemdeling zijn in eigen land. Reeds staan daar mijlpalen op dien weg ais wij nog te jong zijn de beteekenis er van te beseffenhet eerste schoolbezoek, later de wisse- van kleine, naar „grootere" scholen. Elk dezer mijlpalen sluit een reeds afgelegd deei van onzen weg af en doet een nieuw beginnen. Weder later houdt het schoolbezoek Roman van G. H. v. D. (Nadruk verboden.) 132). o- Martha wilde zich losrukken, blo zend van schaamte en angst, maar Adda sloeg den arm om haar vriendin. »Ja, houd haar vast, neef, zei zij tot Benno, „zij heeft het trouwste hart en zij heeft je lief van ganscher harte." Benno omhelsde het jonge meisje, nog verzette zij zich, alsof zij niet kon gelooven, dat Benno haar wer kelijk liefhad, maar toen hij zijn lippen op haar mond had gedrukt en haar loen vragend aanzag, of zij boos was, loen wierp zij zich aan zijn borst. Waily kwam, om de verloofde van haar broeder als zuster te omhelzen. Nu zou het echter uitkomen, dat het gelukkige lachje, dat uit haar oogen had gestraald, niet alleen de vroolijke hoop gold, den triumf van haar broe- her als kunstenaar te aanschouwen. Zij wisselde een blik met Adda en voor goed op en wordt, dikwerf reeds onder te groote verantwoordelijkheid in verhouding tot zoo luttel ervaring nog, de reis in het volle maatschap pelijke leven aanvaard. Ziedaar een mijlpaal langs den weg, die wel een der meest beteekenende mag genoemd worden. Immers van hoeveel belang is het niet, da het deel van den weg, dat daarop volgt, met lust en met een helder hoofd, maar niet minder met een ernstig hart worde afgelegd. Luchthartigheid toch deed zoovelen reeds bij den aanvang struikelen, en al vermag soms jonge veerkracht spoedig de begane fouten te herstel len, allicht is bij anderen ie verge lijken een achterstand ingetreden, die niet zoo dra en zoo gemakkelijk weder in te balen is. Dan nadert na een meer of minder aantal jaren het tijdstip, waarop een ander leven zich met het onze ver- eenigt, om voortaan samen den weg te vervolgeneen nieuwe mijlpaal op den weg, door zoovelen met vreugde tegemoet gezien, met dank baarheid later herdacht. De kinde ren die komen en opgroeien, in het leven hun weg bereiden en zelf zich weder een gezin stichtende zaken, die begonnen worden, zich welhaast uitbreiden en bloeien, het zijn alle evenzooveie gebeurtenissen, die zich om een jaartal of een datum heen groepeerend, en als de belang rijke merkteekenen van onzen levens weg zijn te beschouwen, waarnaar deze zich Iaat afmeten. En dan, ais straks het ziekbed onzer dierbaren gespreid moet worden, dat wellicht een doodsbed worden zal, hoevelen zullen dan dien dag, dat uur van onvergetelijke spanning, in hun her innering bewaren, als een mijlpaal op den weg, die een der liefste ge deelten voor goed voor ons heeft afgesloten. Dit alles zijn slechts enkele grepen uit den rijken voorraad van gebeur tenissen, die den levensweg als het ware in aparte vakken voor ons ver deden. Ook als /olk, doch dan niet tot den tijd van één menschenieeftijd beperkt, komen soortgelijke mijl palen voor, die den weg waarlangs de ontwikkeling van den staat ging, in ongelijke, maar niet minder dui delijk afgebakende perioden verdee- len. Hoe is niet als een der vele mijlpalen op dien weg der ontwik keling van ons eigen gemeenebest, b.v. het jaartal onzer vrijmaking van de Spaansche overheersching te be schouwen, die een periode van gansch anderen aard in onze geschiedenis deed volgen, dan daaraan vooraf ge gaan was. En veel later het verlies dier vrijheid in Napoleontische han den, gevolgd weder door een her nieuwd, als het ware herboren volk. En zoo wij over de grenzen den deze strekte haar arm tusschen Ma - tha en Benno uit, alsof zij de ge lukkigen van elkaar wilde scheiden. „Halt", zei zij tot Benno, „geheel laat ik je mijn liefste vriendin nog niet, ik knoop er een voorwaarde aan vast, je moet ophouden, op iemand boos te zijn, die ook zijn geluk heeft gezocht, maar er zeer voor geboet heeft, dat hij er eerst den verkeerden weg voor ingeslagen heeft. Vader heeft heden voor mijn oudsten broer om de hand van je zuster gevraagd. Hij is nu aan het ziekbed geketend, hij kon niet komen om je de hand te drukken, je vergeving te vragen. Hij heeft Waily lief en zij wil het met hem piobeeren, maar alleen, als jij je zegen geeft." Benno staarde nu eens Adda, dan Waily aan. „Onmogelijk", stotterde hij. „Waily is een eenvoudig meisje. Graaf Wolfgang heeft plichten hij is majoraatsheer, de stamhouder van een voornaam geslacht. „Niets er van", viel graaf Wildenfeis den kunstenaar in de rede. „Mijn zoon Wolfgang was besloten, de eerstgeboorterechten aan zijn broeder af te staan voor het geval, dat Waily blik werpen en naar de wereldge beurtenissen zien van den laatsten tijd, wie zal dan kunnen ontkennen, dat hetgeen in het vorige jaar in het Oosten van dit werelddeel te aan schouwen viel, niet als een belang rijk merkteeken, als een mijipaai van groot gewicht aangeduid moet wor den, op den weg van eeuwen, die leiden moest van Turksche over heersching en chaostische verwarring, naar een staat van zaken op den Balkan, Europa hopelijk niet langer onwaardig. Waar het steeds op aankomt, dat is op het ontcijferen der vaak on duidelijke hiërogliefen, die op de mijlpalen langs den levensweg van volk of individu zijn ingegrift. Men moet zich moeite geven om die tee kenen van het oogenblik, dat ons rasch voorbij snelt te verstaan en te verklaren. Eerst dan zal de reiziger zich op zijn weg voldoende kunnen orienteeren, teneinde zich te verge wissen, of hij op het goede pad is en waar hij zich bevindt, om even als de eenzame man die langs de groote heirbanen zijn langen tocht volbrengen moet, een wijle terzijde van den weg zich neder te zetten, en eenige oogenblikken te rusten. Dan eerst kan hij, de mijlpalen tel lend die hij voorbijschreed op zijn langen weg, krachten verzamelen voor den verderen tocht, den tocht naar het einddoel, dat het oog in het verre verschiet vaak nog wel niet ontwaart, doch dat, wie weet, hoe nabij reeds ligt. Klein-Zwitseland. Bouwgrond. Wie met de Staatsspoor in den Haag mocht komen en daar op de niet al te frissche stoomtram stapt, die hem naarScheveningen zal voeren, voor vijf centen geld, 't is te geef en wij mogen dus over mindere frisch- heid niet klagen wie dus op weg is naar het strand, doet wel bij het z.g. Belgische park af te stappen en aldaar rechts af te siaan, de vrien delijke laantjes der Nieuwe Scheve- ningsche Boschjes. Deze boschjes zijn eigenlijk zeer weinig bekend en nog minder bezocht, wat ieder die ze be zocht ten zeerste moet verwonderen, want er zijn punten, die voor de meest gezochte hoekjes in de aadere boschjes, als in het Haagsche Bosch niet behoeven onder te doen. Klein-Zwitserland heeft de volks mond ze benaamd, en deze naam is niet overdreven. Er zijn laantjes in glooiende en grillige bochten en om zoomd met altijd groene pijnboomen, zoo dicht dat men zich in een bosch van louter zulke boomen waant. Op het hoogste en mooiste punt is een het niet wenscht, of dat het moeilijk heden geeft, haar den adellijken titel terug te geven, dien uw vader niet aangenomen heeft. Georg is het echter met me eens, dat het 't juiste is, de opheffing van het majoraat aan te vra gen, dan wordt het ook het gemakke- kelijkst voor ons, uw aanspraken op het erfdeel van uw grootvader recht te doen wedervaren. „Wie heeft aanspraken gemaakt riep Benno, „ik niet!" „Of u het doet, of één van u of niemand," antwoordde de Graaf, „is onverschillig. Bent u te trotsch, iets te eischen, dan zijn wij te trotsch, iets te behouden, wat ons niet met het volste recht toekomt. Doch waar om zullen we er nog verder over praten Als uw zuster de vrouw van mijn oudsten zoon wordt, dan ver binden ons niet alieen de banden der vriendschap, maar de banden des bloeds en ieder zou verkeerd han delen, die rechtmatige aanspraken niet erkent U moogt voor uzelf een klein vermogen versmaden, maar als u wilt trouwen, dan zou het verkeerd zijn, eenige zekerheid voor de toe komst van uw vrouw en mogelijke uitzicht-toren geplaatst, een pajong, zooals wij verhaagste Indisch gasten of verindischte Hagenaars familiaar- weg zeggen. Van af dit plateau heeft men wel een zeer typischen kijk op den Haag en Scheveningen. In de verte min of meer in een dal ligt de oude stad, langzaam naar de zee verrijst het nieuwe gedeelte. Ter rechterhand de achterzijde van Scheveningen, met op den voorgronjj de, minder fraaie, wielerbaan. Somberder is het uitzicht meer noordwaarts in de laagte de lighallen voor de tuberculose lijders, die er in haar draaibare tentjes een heerlijkheid van zon genieten, op den achtergrond daarvan de Schevening- sche gevangenis, die deze omgeving op minder aangename wijze ontsiert. Welke vandaal op het denkbeeld is gekomen deze gevangenis juist hier te plaatsen is ons niet bekend. Noch de plaats noch de omgeving zijn er geschikt voor en het ware wel te wenschen, dat men een dergelijk luguber gebouwen-complex daar zette waar het niet een natuurschoon op erbarmelijke wijze ontsiert. Een fraaie laan, 's zomers dichlbe- schaduwd, van af onzen uitzicht-toren gezien als een smalle strook bosch, voert naar de gebouwen der Haagsche duinwaterleiding daar voorbij wan delend is het mogelijk, mils onder goede geleide Waseenaar ie bereiken. Dat goede geleide is noodig om ver dwalen in deze nog ongerepte duinen te voorkomen. Eventueel kan men op deze wijze weer het strand bereiken en den terugweg langs de zee naar Scheveningen ondernemen. Te weinig wordt dit gedeelte van de duinen doorkruist en toch is het een der mooiste gedeelten. Hier zijn de duinen nog vrijwel in oerstaat aanwezig en kan men zich nog een denkbeeld vormen van h«n wording. Langzamer hand besluipt de wreede mensch ze, en maakt ze productief. Het zal dan ook wel niet lang meer duren of de locomotief en de kip-kar zullen ver schijnen om het sloopingswerk le beginnen van de kunstwerken der natuur, die eeuwen onaangeroerd ble ven. Den Haag heeft zich ais het ware ingeboord in de duinenrijen wie het nieuwere gedeelte nabij de befaamde Scheveningsche haven bezoekt, vindt daar het langzaam voortschrijdende proces der nivelleering in vollen gang. Stuk voor stuk verdwijnen de duintoppen en waar wij ais kind, ver van huis was het toen weg, in de dalen en op de heuvelen speelden, liggen nu reeds harde klinkerstraten en wijzen trottoirbanden het aan, waar straks steenklompen, die men huizen noemt, zullen verrijzen. Het is noodig zich te schikken in 't onvermijdelijke, de uitbreiding van de stad legt nu eenmaal beslag op deze terreinen. nakomelingschap te verachten." Benno moest zwijgen een verdere weigering zou be!eedii,end geweest zijn voor de familie die hem en zijn zuster in haar midden had opgenomen. Benno vergezelden den Graaf naar Wolfgang, die nog altijd het bed niet verlaten mocht en met brandend on geduld op de beslissing van zijn lot wachtte. Mondeling was spoedig alles opgehelderd, wat Benno tegen den jongen man ontstemd had, en nog denzelfden dag bracht Benno zijn zus ter aan het bed van haar verloofde, wiens genezing nu snelle vorderingen maakte. Wij kunnen hiermee ons verhaal sluiten, want de verwikkelingen in de verhoudingen der personen, waar voor wij ons geïnteresseerd hebben, zijn opgelost. Wij willen alleen nog vermeiden, dat Wolfsohn niet de vruchten oogstte, die hij reeds meende in den zak te hebben, toen hij Wolf gang tot onderteekening der volmacht had overgehaald. Nu Harley zich het leven had benomen, werd Woifsohn's aanspraken nog onhoudbaarder. Hij vergenoegde zich dan ook graag met een schadeloosstelling, toen de jus- Ais van zelf brengt deze bouwgrond- kwestie ons op hetgeen in de afge- loopen dagen daaromtrent weer is geschied in vrrband met de gemeen teraad5!-verkiezingen. We zullen niet alle misère ophalen, die de kiesver- eenigingen en de gemeenteraad reeds meemaakten, omdat het belang van eenige raadsleden al te nauw verbon den was aan bouwspeculaties, die feitelijkaltijd ten nadeele der gemeente zijn. De belangstellende lezer herin nert zich de tragische geschiedenis van de beide raadsleden, waarvan de een zich wél de ander zich niet liet wegwerken door een motie van af keuring. Sinds dien tijd zit in de kiesvereeniging de schrik voor bouw grond-speculanten er diep in. Een geestig schrijver heeft onlangs ge schreven dat er maar éen grond was waarop men geen candidaat kon worden voor den gemeenteraad en dia grond was bouwgrond Het cement der concentratie is er zelfs door af gebrokkeld, omdat de candidaat der eene groep, welke door de andere zou worden overgenomen, het ongeluk had debet te zijn aan bezit van bouw- grond-aandeeien. Er zijn niet minder dan drie vacatures in den raad en om twee ervan zal in het zelfde dis trict een verwoede strijd gevoerd worden tusschen twee unie-liberalen, een bouwgrond-vrtj-liberaal en een vrijzinnig democraat. Of op stuk van zaken niet een coalitie man en een sociaal-democraat om den zetel zullen vechten in den eindspurt der herstemming, laat zich thans nog niet zeggen, al zullen de heeren van links deze mogelijkheid stellig maar al te zeer duchten. Dan zal dus het oude spreekwoord van den derden hond die er met het been van doorgaat als twee anderen er om vechten, wederom bewaarheid worden. Opmerkelijk is het weer dat alle candidaten weer weinig bekende grootheden zijn. Het lijkt wel alsof er onder hen, die in het particuliere leven op den voorgrond treden en hun kracht en tijd geven aan wat in het belang der gemeente is, geen liefhebbers meer zijn te vinden om in den gemeenteraad zitting te nemen. Verwonderen mag het ons niet gezien de weinig schitterende reputatie die onze vroedschap bij de burgerij bezit en gelet op de omstandigheden, dat steeds meer tijd wordt gevraagd voor de vervulling van het lidmaatschap, een toename, die niet evenredig is aan de vergrooting van de belangrijk heid der zaken. Hoe het zij, verrassingen zijn te wachten bij de aanstaande verkiezin gen, er zal straks vreugde zijr. in den eenen kring en met weemoed zal in den anderen kring gezien worden hoe tweedracht alle kracht breekt. Wie er ten slotte lid van den raad wordt titieraad Kneifel hem anders dreigde met de aanklacht wegens misbruik van vertrouwen. Frans Kroneck is een flink hout vester geworden en is met zijn Kathi getrouwd, nadat zijn vader er zich overtuigd had, dat ook bij deze de ernstige les vruchten had gedragen. De oude Kroneck zou liever een an dere schoondochter gehad hebben, maar hij zag och in, dat hij Frans in dit opzicht zijn zin moest geven, daar hij aan de oude neiging had vastgehouden. Benno Wildenfeis is een beroemd kunstenaar gewordeneiken zomer brengt hij met zijn Martha op het jachthuis te Haidebruch door, dat graaf Wildenfeis hem heeft afge staan. Zijn kinderen spelen daar met die van Adda en Wolfgang. Gcorg v. Wildenfeis is gelukkig ge huwd met een voorname dame en woont als gezant in eenstad in het buitenland. EINDE.

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1914 | | pagina 1