EN. ifsfeedje «elWEIUND UUR Vrijdag 7 November BOS- INBIEDINGÉ te Strijd am een Iravmkroon. iTAANVRAGENj istbode. W CL jnnessy Co. Martell, Fockink; e Lucas Bols, Bootz, |mp Zoon Molijn. van Beertje. 51e Jaargang. nstbode, FEUILLETON VAN DEN HAK OP DEN TAK. ■Pralines. bor staandoe- lien terstond. f 1.25. burg, H. J.' LUIT- opbare artikelen nd met veel relaties, Architecten, enz', jwoordigen werkkring Courant." ftarïs J. C. BLAUPOT ATE, zal opWoen» - len 12 November lags te 2 uur in het len Heer C.VAN DER >T-SOUBURG, in OOPEN .Nieuwhove" [>r GERARD ROOSE, WOONHUIS MET iNEN VARKENSHOK, OOMGAARD, MOES- ïILAND, staande en emeente Vlissingen bij gemerkt Z no. 173, [id in Sectie A nummers 36 ter grootte van 1 ;n 55 centiaren ol 3 lieden. de Landen dadelijk bbwen den 1 Decern- 3e Westzijde van het at 1 hectare 47 aren |23 roeden zal in pacht In. ijetten dezer veiling p inlichtingen te be tore van voornoemden ielburg aan de Lange in WINKELHUIS schikt om daarvoor te :ht, op goeden stand, ier stad. Aanbiedingen I. W. aan het burea* Courant". kndel 6. Teleph. 92. loorradid m Oude Jem, No 264 1913 VLISSINGSCHE COURANT Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50. Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij de Uitgevers Firma F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt 58. ADVERTENTIÈNvan 1—4 regels 0.40. Voor elke regel meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie, wordt de prijs slechts tweemaal berekend. Groote letters en clichés naar plaatsruimte. Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zon- en Feestdagen. TELEFOONNUMMER 10. flbonnements- fldoertentiën op zeer ooordeelige voorwaarden. BINNENLAND De Ouderdomsrente. Het bericht van het „Handeisb." dat op 9 December a.s. (den dag der uitbetaling van de ouderdomsrente aan zeventigjarigen), twee termijnen van de rente worden uitbetaald, n.i. voor de week van 3 December (dag van invoering van art. 369 der In validiteitswet) en voor de week van 9 December, heeft de „N. Rott. Cf." van geloofwaardige zijde als onjuist hooren bestempelen. Niet alleen zou een zoodanige maatregel in de wet geen steun vinden, bovendien is in de Dinsdag j.l. aangenomen supple- loire landbouwbegrooting men raadplege ook de memorie van toe lichting slechts met vier, in het loopende jaar te betalen renten, re kening gehouden, Moest er aan de betrokkenen in 1913 vijfmaal f 2 uitbetaald worden, dan zou dat een verschil van f 140,000 maken. Wijziging Stuwadoorswet. Naar wij vernemen heeft minister tab aan verschillende belangheb benden een afschrift van een nader gewijzigd ontwerp der Stuwadoors wet-Talma gezonden. Aan de toe lichting is ontleend, dat ten aanzien vaneen 5-tal onderwerpen het ont werp naar het oordeel van den mi nister wijziging dient te ondergaan. De minister heeft daarbij het oog op len eisch tot toelating van stuwa- ioorsondernemingen, op het voor schrift betreffende de arbeidsbiekjes, dat nopens het verhoogde loon Ivoor Zondagsarbeid, op de heffing van een retributie van stuwadoors ondernemingen en op commissiën van advies. („Maasb.") Amsterdam- end, regels t 0.25, iedere cent. Zonder rabat- jjlaatsen wordt twee- 3EIJERS, Hendrikstraat 11 Dec. een fatsoenlij" AN RAALTE, Boulevard •aagt tegen Januatiee Hr. Ms. Zeeland. Het pantserschip „Zeeland", ge- Islationeerd in West-Indië, heeft thans order bekomen binnenkort naar Ne derland terug te keeren, ten einde aankomst hier te lande ter be- ischikking te worden gesteld voor len algemeenen dienst. Christelijk Nationaal Vakverbond. Op de algemeene vergadering van let Christ. Nationaal Vakverbond, welke 26 en 27 Nov. te Rotterdam wordt gehouden, zal de heer Chr. Zielemans, lid van het hoofdbestunr, spreken over„Vakbeweging en Volksverzekering" en de heer C. Smeenk, redacteur van Patrimonium, sver: „Den stand der Sociale Wet geving". Voorstellen zijn ingekomen aan te dringen op meer Zon dagsrust voor het personeel bij de Posterijen, voor ijveren voor den «ettelijken 1 O-urendag, omtrent steun lij stakingen enz., regeling der Roman van G. H. v. D. (Nadruk verboden.) |B). O Bet kookte in hem, maar hij bezat |tllbeheersching en tegenwoordig- teid van geest genoeg, om dadelijk [tan masker te veranderen. ,Je hebt gelijk," zei hij, „de oo ien neerslaand, alsof hij zich be- Ichaamd voelde, „ik voel mij opge bonden door een hartstocht, dien ik niet heb kunnen beheerschen, JMat ik hem met valsche wapenen ''streden heb. Ik ben je waarheid "huldig, je mag mij dan met spot of ledelijden antwoorden, het verwijt "to aanmatiging wijs ik af. Georg, ben weinig in aanraking geweest ft dames, nog nooit met eene, die brandende verlangen in mij ge- «kt heeft, haar belangstelling te ver- ftten. Ik moet je eerlijk zeggen, jalouzie op den Graaf heeft mij "er gestemd, de jalouzie hierover rechtspositie van ambtenaren en be ambten in Staatsdienst, enz. Door den directeur-generaal der posterijen en telegrafie is opdracht gegeven aan de directeuren de vraag tot de adsistenten te richten of zij al of niet voor behoud van uniform zijn. Mocht de meerderheid er tegen wezen dan zal tot den minister van waterstaat een daartoe strekkend voorstel worden gedaan met dien verstande, dat 40 gulden per jaar kleedinggeld in de plaats daarvan zal worden gegeven. Faillissementen in Nederland. Volgens mededeeling van Van der Graaf Co.'s bureaux voor den handel zijn over de afgeioopen week in Nederland uitgesproken 34 fail lissementen, tegen 36 faillissementen in dezelfde week van 1912. Een dame in het Noorden van ons land ondervond dezer dagen dat der menschen dankbaarheid wel eens bedenkelijk groot kan worden. Op een plaatsje in de Veenkoloniën zoo schrijft men namelijk aan de „Pr. Gr. Ct." beviel dezer dagen een bewoonster van het Huis voor Dakloozen van twee kindertjes. Begaan met het lot der arme moeder bracht een mevrouw, die op het plaatsje veel goed doet, er van alles heen voedsel, kleeding enz. Donderdagavond laat werd nu nog bij mevrouw aangebeld, een man vroeg haar (e spreken. En pas was mevrouw bij de deur of de man reikte haar met de woorden„Me vrouw is altijd zoo goed voor ons, dat mijn vrouw en ik besloten heb ben u een onzer tweelingen te ge ven" een kindje toe, gewikkeld in wat kleeren. Mevrouw, zeer ge voelig voor zoo'n dankbaarheid, be dankte echter voor het geschenk Mevrouw accepteerde het ge schenk dus liever niet, evenmin als zekere automobilist gediend was met het advies van een boerenjongen. De automobilist verhaalt in 't „Hbld." wat hem wedervoer. M'n auto stond dezer dagen plot seling stil aan den kant van den weg. ik weet niet, of ge bij ervaring dit gevoel kentmaar gewoonlijk werkt het, op iemands goede humeur, voor al wanneer men het mankement niet dadelijk kan vinden en er bovendien de traditioneele boerenjongen met z'n neus op je handen komt staan koekeloeren. Terwijl ik ijverig bezig ben den motor na te kijken, of er weer wat beweging in het ding te krijgen is, begint m'n beschouwer belangstel ling te toonen. dat zijn maatschappelijk^ positie hem een omgang met je zuster toestaat, die mij riet veroorloofd is. Om dit gevoel te bestrijden, vluchtte ik in de bibliotheek, ik wilde dwaze gedachten verbannen, ik zou mis schien beter hebben gedaan, bij je aan tafel te komen. Het was een zwakheid van me, dat ik bitter ge stemd werd, doordat je zuster het gezelschap van den Graaf bo ven het mijne verkoos." Zulk een zelfcritiek had Georg van zijn vriend niet verwacht, nog minder echter, dat Harley zijn zwak heid openlijk bekennen kon. Het was een karaktereigenschap, die Ge org bewonderenswaardig moest schij nen en Harley zijn vyarme deelneming weer deed winnen. Dit was des te meer het geval, daar Georg recht vaardig genoeg dacht, om zich te herinneren, dat hij moeite genoeg gedaan had, Harley over te halen tot een bezoek op het slot Wilden- fels. Hij had hem verzekerd, dat zijn vader en zijn zuster geestelijke ei genschappen hooger schatten dan de voorrechten van geboorte. Harley scheen hem gerechtvaardigd, als hij „Hoeveel paards?" vraagt hij, werkelijk technisch. Ik antwoord kortaf „Twintig". En wat zegt die kinkel „Dan mot je maar vast reke nen, dat d'r negentien op de loop binne, baasen tpj klotst op z'n klompen naar het melkweidje. Die boerenjongen zal zich zelf waarschijnlijk een „leuken" gevon den hebben, evenals „Vrietje" te Geldrop, die naar het „Huisgezin" verhaalt, in zijn dorp aldus de alge meene aandacht op zich vestigde Vrietje was 't roerend met den burgemeester eens, dat die misselijke straatdeunen er uit moeten. Vrietje was een ventwas er iets waarover ie zich ergerde, dan had hij er ook wat voor over om hetgeen 'm in den weg zat op te ruimen. Zoo zagen de gemeentenaren gis ter op den koopdag tor hun ontstel tenis dat Vrietje een kinderwagen kocht, Vrietje die niet getrouwd was. En den heelen dag zeurde men er over, wat Vrietjes plan toch wel zou zijn, tot 's avonds de oplossing kwam. Toen duwde hij met stalen gezicht z'n kindersjees door de donkere straten. En in den wagen zat een vriend met een kaars, om aan de politieverordening niet te kort te doen. En achter den wagen gingen vrienden met hoog ernstige gezich ten, die zongen van „Arme vrouw en kinderen en van „Stap stap stap stap Vrietje maakte propaganda voor nette volksdeunen.... en met succes ja, die leelijke straatdeunen zitten er .bij ons volk ingeroest. Wat kun nen sommige „mopjes" iang stand houden evenals enkele zegswijzen, die voor humoristisch moeten door gaan. Een der laatste is „Hij zeit wat". Loopt een kwajongen woest tegen u aan, misschien niet zonder opzet, en waagt ge het er iets van te zeg gen, dan klinkt het uit den mond van den vlegel: „Hij zeit wat". Meent ge tusschenbeide te moeten komen, als een paar jongens elkaar willen afkloppen, dan krijgt ge al licht uit den mond van een hunner te hooren„Hij zeit wat". Dan dient ge uw hart in lijdzaamheid te be waren. Men heeft gevraagd, waar die uitdrukking„Hij zeit wat", vandaan kwam; niemand wist dit te vertellen. Maar nu schrijft het „Hbld." dat zij zich toch, bij nader inzien, op een certificaat van herkomst kan be roepen. De wordings-geschiedenis ervan is wel typisch Amsterdamschze wordt ons op verschillende wijzen, die echter op het punt in quaestie overeenstemmen, meegedeeld. er zich over beklaagde, dat Adda hem dat niet bewezen had. Georg was een eerlijk karakter, wien elke huichelarij vreemd was. Het lag daarom niet in zijn aard, aan een argwaan vast te houden, zoodra de gelegenheid zich hem bood, zijn oordeel te veranderen. De gedachte was nooit bij hem opgeko men, dat Harley op Adda zou kun nen verlieven, hij had slechts ge- wenscht, dat zijn vriend zijn zuster zou leeren achten en dat Harley door deze bewonderd werd. Nu gevoelde hij aan den eenen kant een triumf, dat de man, wien niets imponeerde, door Adda dadelijk geboeid werd, aan den anderen kant werkte het ontstemmend op hem. Hij gevoelde bewondering voor zijn vrienf, dat deze zonder val- sclie schaamte zijn gevoelens be kende. „Vergeef mij" zei hij, Harley's hand vattend. „Een van je woorden van straks kan ik weerleggen. Ik sprak vandaag nog m.et Adda en kan je verzekeren, dat je je vergist, als je meent, dat Graaf Boltenstern haar nader staat dan ieder anderik heb Eén lezing is de volgende. Op ons Amsterdamsche Trafalgar Square, genaamd de Dam, bevindt zich een reclame lichtopstand, waar op eiken avond een negerkop en face verschijnt, die zich na eenige secon den in een profielvoorstelling meta morfoseert. Dat is echter niet alles. Het profiel heeft de eigenschap zijn kin te bewegen alsof het de naast hem geprojecteerde reclame uit spreekt. Dit verschijnsel werd op een mooien avond door drie arm in arm wandelende Jordaandames, of tewel koffieleesters opgemerkt. Eén van haar stond onmiddellijk stil en in onvervalscht Amsterdamsch klonk het over den Dam „Hij zeit wat Waarop No. 2 repliceerde Hij klemt zijn kake fan mekaor en zeit weer wat." En No. 3, haar twee vriendinnen niet alleen aan het woord kunnende laten, voegde daar aan toe „Hij houdt zijn sm....l niet Dit alles tót groote hilariteit van de omstanders. Hiermee is. de oorsprong van „Hij zeit wat", verklaard. Ik denk op dit oogenblik aan het ontstaan van een ander woord. Van waar komt het woord „blouse"? Hebt gij u dit wel ooit afgevraagd, lieve dame, die er in uw witte blouse zoo behoorlijk uitziet Wellicht niet, evenmin als de boer het gedaan heeft, die nog zijn blauwe blouse draagt. Etymologen geven op deze vraag, die vooral in onze dagen de dames- wereld interesseeren moet, her vol gend antwoord De omgeving der stad Pelesium in Beneden Egypte behoorde tot streken, waar vooral indigo werd verbouwd en de blauwververij druk werd uit geoefend. Toen in de middeleeuwen de kruisvaarders de Egyptische kust aandeden in de haven van Pelusium, in wier nabijheid het huidige Port Said is gelegen, schaften zij zich de blauwe stoffen aan, die daar vervaar digd werden en wierpen die over hun wapenrusting. Men noemde ze „pelu- sia", naar den naam der plaats en deze naam plant zich heden nog vooH in 't Fransche woord „blouse". 't Is wel eens aardig zulke bijzon derheden op te diepen. Merkwaardig is hetgeen „Tarief" medededeelt om trent een zeldzaam stuk drukwerk en de lotgevallen daarvan. Toen Benjamin Franklin, nog bijna een knaap, van Londen naar Phila delphia was gegaan, vond hij daar werk als zetter in een drukkerij. On der het zetten van Wollaston's „Na tuurgodsdienst" rezen in hem zulke ernstige bedenkingen tegen de daarin neergelegde beginselen, dat hij zich verplicht gevoelde, daaraan in een ontdekt, dat zij nog steeds een her innering heeft aan iemand, die haar eens het leven heeft gered. Je ge sprek heeft haar gisteren zeer ge boeid en het is zeker verre van haar, den vriend en gast van haar broeder bij iemand achter te zetten. Veel eer geloof ik, dat zij meent, dat de lichte conversatietoon, waarop zij zich met Boltenstern onderhoudt, je niet be valt." „Hoe vroeg Hariey verwonderd, „heeft je zuster reeds den dood on der de oogen gezien „Zij liep gevaar, in een brandend huis te stikken." „En het was een arme, die haar gered heeft Haar dankbaarheid strijdt met den trots der geboorte „Het was een kunstenaar, die zich aan haar dank onttrok. Wij hebben nooit zijn naam gehoord, ofschoon mijn vader in geheel Italië onderzoek naar hem gedaan heeft." „Ah het was in ItaliëHoe weet je, dat het een kunstenaar was „Adda, had hem het eerst met zijn schetsboek voor een standbeeld van Michel Angelo gezien, ook ging hij later met zijn teekenportefeuille geschrift uiting te geven. En zoo ontstond Franklin's verhandeling over „Vrijheid en Noodzakelijkheid, Vreug de en smart", een nietig boekske, waarvan hij later, tot eer en roem gekomen, niets meer wilde weten en dat hij daarom aan den handel ont trok en vernietigde. Van de 100 exemplaren, die de destijds 19-jarige zelf had gedrukt, zijn er voor zoover bekend, slechts twee overgebleven en éen daarvan kwam op de veiling van Huth, bij Sotbeby, onder den hamer. Ook in een anderopzicht is dit zeldzaam werkje merkwaardig, en wei in de weergalooze stijging van den prijs. Omstreeks 1850 verkocht de boekhandelaar Henry Stevens het boekje voor f 1.50. Hij wendde zich tot het Britsch Museum en bood het daar aan voor f 12, welk aanbod echter van de hand werd gewezen. Later werd het voor pl.m. f 235 het eigendom van Hotten, die 'het weet aan Huth overdeed voor f270. Op de onlangs gehouden veiling was de zoon van den eersten eigenaar tegenwoordig en ter herinnering aan den prijs, vroeger door zijn vader betaald, begon hij met voor het werkje f 1.50 te bieden, wat nu de aanwe zigen een veelbeteekenden glimlach te voorschijn riep. Het duurde niet lang, of er werd f 3803 voor geboden en ten slotte ging de jonge Stevens er mee strijken voor de kapitale som van f 12000. Het andere exemplaar van het kostbare werk was ook in het bezit geweest van den boekhan delaar Stevens, maar werd in 1881 voor f 1200 verkocht aan de regeering der Vereenigde Staten. Keuvelaar. Vlissingen, 8 November. Een muziekavond. Gisteravond woonden we in het Concertgebouw aan de Emmastraat de eerste uitvoering in dit seizoen bij van de zangklassen, onder leiding van den heer G. B. Dommisse. We waren erheen gegaan in de verwachting, dat we wel wat goeds zouden hooren; want al vaak zijn die zangklassen opgetreden, en immer met succes. Nu, we zijn in die verwach ting niet teleurgesteld als steeds, was ook thans alles van zoodanigen aard, dat we met lof kunnen spreken van hetgeen ten gehoore werd ge bracht. Maar zelfs vóórdat de muziek te hooren is, geniet men al van de op getogenheid, de onschuldige blijd schap en de drukke redenaties van al dat jonge leven, 't Was net het ge gons van een bijenzwerm, toen we de zaal binnentraden. Geen wonder ookwant daar stond Anna te wui ven tegen haar Moe een eindje ver der rekte Betsy zich uit om te zien of haar familie nog niet gekomen was dikwijls de woning onzer ouders voorbij." „En de herinnering bleef haar hei - lig .'"mompelde Harley. „Georg", ging hij plotseling voort, terwijl hij tot hem opzag, „nu begrijp ik de betoo- vering, die zij op mij heelt uitgeoefend, maar ik zal mijn zwakheid over winnen, want ik acht Adda hooger dan ik gedacht had, ooit een vrouw te kunnen achten. Ik voel mij vrij van een betoovering, die, ik weet niet hoe, over mij gekomen is. Laat ons gaan, ik zai morgen bij gele genheid hier opruimen, eenige boe ken interesseeren mij, die zou ik nog graag doorbladeren. Je vader ont heft mij wel van de taak, die ik op me heb genomenhet is beter, dat ik mijn bezoek bekort, inplaats van met vuur te spelen." De beide jonge mannen verlieten de bibliotheek. De band der vriend schap die hen vereenigd had, was door de harde proef bevestigd. Ge org scheen nu recht te hebben tot de bewondering, die hij altijd voor Harley had geko sterd. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1913 | | pagina 1