EN.
ifsfeedje
«elWEIUND
UUR
Vrijdag
7 November
BOS-
INBIEDINGÉ
te Strijd am een Iravmkroon.
iTAANVRAGENj
istbode.
W CL
jnnessy Co.
Martell,
Fockink;
e Lucas Bols,
Bootz,
|mp Zoon
Molijn.
van Beertje.
51e Jaargang.
nstbode,
FEUILLETON
VAN DEN HAK OP DEN TAK.
■Pralines.
bor staandoe-
lien terstond.
f 1.25.
burg, H. J.' LUIT-
opbare artikelen
nd met veel relaties,
Architecten, enz',
jwoordigen werkkring
Courant."
ftarïs J. C. BLAUPOT
ATE, zal opWoen» -
len 12 November
lags te 2 uur in het
len Heer C.VAN DER
>T-SOUBURG, in
OOPEN
.Nieuwhove"
[>r GERARD ROOSE,
WOONHUIS MET
iNEN VARKENSHOK,
OOMGAARD, MOES-
ïILAND, staande en
emeente Vlissingen bij
gemerkt Z no. 173,
[id in Sectie A nummers
36 ter grootte van 1
;n 55 centiaren ol 3
lieden.
de Landen dadelijk
bbwen den 1 Decern-
3e Westzijde van het
at 1 hectare 47 aren
|23 roeden zal in pacht
In.
ijetten dezer veiling
p inlichtingen te be
tore van voornoemden
ielburg aan de Lange
in WINKELHUIS
schikt om daarvoor te
:ht, op goeden stand,
ier stad. Aanbiedingen
I. W. aan het burea*
Courant".
kndel
6. Teleph. 92.
loorradid
m Oude Jem,
No 264
1913
VLISSINGSCHE COURANT
Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek
handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij de Uitgevers
Firma F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt 58.
ADVERTENTIÈNvan 1—4 regels 0.40. Voor elke regel
meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde
advertentie, wordt de prijs slechts tweemaal berekend. Groote
letters en clichés naar plaatsruimte.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zon- en Feestdagen.
TELEFOONNUMMER 10.
flbonnements- fldoertentiën op zeer ooordeelige voorwaarden.
BINNENLAND
De Ouderdomsrente.
Het bericht van het „Handeisb."
dat op 9 December a.s. (den dag der
uitbetaling van de ouderdomsrente
aan zeventigjarigen), twee termijnen
van de rente worden uitbetaald, n.i.
voor de week van 3 December (dag
van invoering van art. 369 der In
validiteitswet) en voor de week van
9 December, heeft de „N. Rott. Cf."
van geloofwaardige zijde als onjuist
hooren bestempelen. Niet alleen zou
een zoodanige maatregel in de wet
geen steun vinden, bovendien is in
de Dinsdag j.l. aangenomen supple-
loire landbouwbegrooting men
raadplege ook de memorie van toe
lichting slechts met vier, in het
loopende jaar te betalen renten, re
kening gehouden, Moest er aan de
betrokkenen in 1913 vijfmaal f 2
uitbetaald worden, dan zou dat een
verschil van f 140,000 maken.
Wijziging Stuwadoorswet.
Naar wij vernemen heeft minister
tab aan verschillende belangheb
benden een afschrift van een nader
gewijzigd ontwerp der Stuwadoors
wet-Talma gezonden. Aan de toe
lichting is ontleend, dat ten aanzien
vaneen 5-tal onderwerpen het ont
werp naar het oordeel van den mi
nister wijziging dient te ondergaan.
De minister heeft daarbij het oog op
len eisch tot toelating van stuwa-
ioorsondernemingen, op het voor
schrift betreffende de arbeidsbiekjes,
dat nopens het verhoogde loon
Ivoor Zondagsarbeid, op de heffing
van een retributie van stuwadoors
ondernemingen en op commissiën
van advies. („Maasb.")
Amsterdam-
end,
regels t 0.25, iedere
cent. Zonder rabat-
jjlaatsen wordt twee-
3EIJERS, Hendrikstraat
11 Dec. een fatsoenlij"
AN RAALTE, Boulevard
•aagt tegen Januatiee
Hr. Ms. Zeeland.
Het pantserschip „Zeeland", ge-
Islationeerd in West-Indië, heeft thans
order bekomen binnenkort naar Ne
derland terug te keeren, ten einde
aankomst hier te lande ter be-
ischikking te worden gesteld voor
len algemeenen dienst.
Christelijk Nationaal Vakverbond.
Op de algemeene vergadering van
let Christ. Nationaal Vakverbond,
welke 26 en 27 Nov. te Rotterdam
wordt gehouden, zal de heer Chr.
Zielemans, lid van het hoofdbestunr,
spreken over„Vakbeweging en
Volksverzekering" en de heer C.
Smeenk, redacteur van Patrimonium,
sver: „Den stand der Sociale Wet
geving". Voorstellen zijn ingekomen
aan te dringen op meer Zon
dagsrust voor het personeel bij de
Posterijen, voor ijveren voor den
«ettelijken 1 O-urendag, omtrent steun
lij stakingen enz., regeling der
Roman van G. H. v. D.
(Nadruk verboden.)
|B). O
Bet kookte in hem, maar hij bezat
|tllbeheersching en tegenwoordig-
teid van geest genoeg, om dadelijk
[tan masker te veranderen.
,Je hebt gelijk," zei hij, „de oo
ien neerslaand, alsof hij zich be-
Ichaamd voelde, „ik voel mij opge
bonden door een hartstocht, dien ik
niet heb kunnen beheerschen,
JMat ik hem met valsche wapenen
''streden heb. Ik ben je waarheid
"huldig, je mag mij dan met spot of
ledelijden antwoorden, het verwijt
"to aanmatiging wijs ik af. Georg,
ben weinig in aanraking geweest
ft dames, nog nooit met eene, die
brandende verlangen in mij ge-
«kt heeft, haar belangstelling te ver-
ftten. Ik moet je eerlijk zeggen,
jalouzie op den Graaf heeft mij
"er gestemd, de jalouzie hierover
rechtspositie van ambtenaren en be
ambten in Staatsdienst, enz.
Door den directeur-generaal der
posterijen en telegrafie is opdracht
gegeven aan de directeuren de vraag
tot de adsistenten te richten of zij
al of niet voor behoud van uniform
zijn. Mocht de meerderheid er tegen
wezen dan zal tot den minister van
waterstaat een daartoe strekkend
voorstel worden gedaan met dien
verstande, dat 40 gulden per jaar
kleedinggeld in de plaats daarvan
zal worden gegeven.
Faillissementen in Nederland.
Volgens mededeeling van Van der
Graaf Co.'s bureaux voor den
handel zijn over de afgeioopen week
in Nederland uitgesproken 34 fail
lissementen, tegen 36 faillissementen
in dezelfde week van 1912.
Een dame in het Noorden van ons
land ondervond dezer dagen dat der
menschen dankbaarheid wel eens
bedenkelijk groot kan worden. Op
een plaatsje in de Veenkoloniën
zoo schrijft men namelijk aan de
„Pr. Gr. Ct." beviel dezer dagen
een bewoonster van het Huis voor
Dakloozen van twee kindertjes.
Begaan met het lot der arme
moeder bracht een mevrouw, die
op het plaatsje veel goed doet, er
van alles heen voedsel, kleeding enz.
Donderdagavond laat werd nu
nog bij mevrouw aangebeld, een
man vroeg haar (e spreken. En pas
was mevrouw bij de deur of de man
reikte haar met de woorden„Me
vrouw is altijd zoo goed voor ons,
dat mijn vrouw en ik besloten heb
ben u een onzer tweelingen te ge
ven" een kindje toe, gewikkeld
in wat kleeren. Mevrouw, zeer ge
voelig voor zoo'n dankbaarheid, be
dankte echter voor het geschenk
Mevrouw accepteerde het ge
schenk dus liever niet, evenmin als
zekere automobilist gediend was
met het advies van een boerenjongen.
De automobilist verhaalt in 't „Hbld."
wat hem wedervoer.
M'n auto stond dezer dagen plot
seling stil aan den kant van den weg.
ik weet niet, of ge bij ervaring dit
gevoel kentmaar gewoonlijk werkt
het, op iemands goede humeur, voor
al wanneer men het mankement niet
dadelijk kan vinden en er bovendien
de traditioneele boerenjongen met
z'n neus op je handen komt staan
koekeloeren.
Terwijl ik ijverig bezig ben den
motor na te kijken, of er weer wat
beweging in het ding te krijgen is,
begint m'n beschouwer belangstel
ling te toonen.
dat zijn maatschappelijk^ positie hem
een omgang met je zuster toestaat,
die mij riet veroorloofd is. Om dit
gevoel te bestrijden, vluchtte ik in
de bibliotheek, ik wilde dwaze
gedachten verbannen, ik zou mis
schien beter hebben gedaan, bij je
aan tafel te komen. Het was een
zwakheid van me, dat ik bitter ge
stemd werd, doordat je zuster het
gezelschap van den Graaf bo
ven het mijne verkoos."
Zulk een zelfcritiek had Georg
van zijn vriend niet verwacht, nog
minder echter, dat Harley zijn zwak
heid openlijk bekennen kon. Het
was een karaktereigenschap, die Ge
org bewonderenswaardig moest schij
nen en Harley zijn vyarme deelneming
weer deed winnen. Dit was des te
meer het geval, daar Georg recht
vaardig genoeg dacht, om zich te
herinneren, dat hij moeite genoeg
gedaan had, Harley over te halen
tot een bezoek op het slot Wilden-
fels. Hij had hem verzekerd, dat zijn
vader en zijn zuster geestelijke ei
genschappen hooger schatten dan de
voorrechten van geboorte. Harley
scheen hem gerechtvaardigd, als hij
„Hoeveel paards?" vraagt hij,
werkelijk technisch.
Ik antwoord kortaf „Twintig".
En wat zegt die kinkel
„Dan mot je maar vast reke
nen, dat d'r negentien op de loop
binne, baasen tpj klotst op z'n
klompen naar het melkweidje.
Die boerenjongen zal zich zelf
waarschijnlijk een „leuken" gevon
den hebben, evenals „Vrietje" te
Geldrop, die naar het „Huisgezin"
verhaalt, in zijn dorp aldus de alge
meene aandacht op zich vestigde
Vrietje was 't roerend met den
burgemeester eens, dat die misselijke
straatdeunen er uit moeten.
Vrietje was een ventwas er iets
waarover ie zich ergerde, dan had
hij er ook wat voor over om hetgeen
'm in den weg zat op te ruimen.
Zoo zagen de gemeentenaren gis
ter op den koopdag tor hun ontstel
tenis dat Vrietje een kinderwagen
kocht, Vrietje die niet getrouwd was.
En den heelen dag zeurde men er
over, wat Vrietjes plan toch wel zou
zijn, tot 's avonds de oplossing kwam.
Toen duwde hij met stalen gezicht
z'n kindersjees door de donkere
straten. En in den wagen zat een
vriend met een kaars, om aan de
politieverordening niet te kort te
doen. En achter den wagen gingen
vrienden met hoog ernstige gezich
ten, die zongen van
„Arme vrouw en kinderen
en van
„Stap stap stap stap
Vrietje maakte propaganda voor
nette volksdeunen.... en met succes
ja, die leelijke straatdeunen zitten
er .bij ons volk ingeroest. Wat kun
nen sommige „mopjes" iang stand
houden evenals enkele zegswijzen,
die voor humoristisch moeten door
gaan. Een der laatste is „Hij zeit
wat".
Loopt een kwajongen woest tegen
u aan, misschien niet zonder opzet,
en waagt ge het er iets van te zeg
gen, dan klinkt het uit den mond
van den vlegel: „Hij zeit wat".
Meent ge tusschenbeide te moeten
komen, als een paar jongens elkaar
willen afkloppen, dan krijgt ge al
licht uit den mond van een hunner
te hooren„Hij zeit wat". Dan dient
ge uw hart in lijdzaamheid te be
waren.
Men heeft gevraagd, waar die
uitdrukking„Hij zeit wat", vandaan
kwam; niemand wist dit te vertellen.
Maar nu schrijft het „Hbld." dat zij
zich toch, bij nader inzien, op een
certificaat van herkomst kan be
roepen.
De wordings-geschiedenis ervan
is wel typisch Amsterdamschze
wordt ons op verschillende wijzen,
die echter op het punt in quaestie
overeenstemmen, meegedeeld.
er zich over beklaagde, dat Adda hem
dat niet bewezen had.
Georg was een eerlijk karakter,
wien elke huichelarij vreemd was.
Het lag daarom niet in zijn aard,
aan een argwaan vast te houden,
zoodra de gelegenheid zich hem
bood, zijn oordeel te veranderen. De
gedachte was nooit bij hem opgeko
men, dat Harley op Adda zou kun
nen verlieven, hij had slechts ge-
wenscht, dat zijn vriend zijn zuster
zou leeren achten en dat Harley door
deze bewonderd werd. Nu gevoelde
hij aan den eenen kant een triumf,
dat de man, wien niets imponeerde,
door Adda dadelijk geboeid werd,
aan den anderen kant werkte het
ontstemmend op hem.
Hij gevoelde bewondering voor
zijn vrienf, dat deze zonder val-
sclie schaamte zijn gevoelens be
kende.
„Vergeef mij" zei hij, Harley's hand
vattend. „Een van je woorden van
straks kan ik weerleggen. Ik sprak
vandaag nog m.et Adda en kan je
verzekeren, dat je je vergist, als je
meent, dat Graaf Boltenstern haar
nader staat dan ieder anderik heb
Eén lezing is de volgende.
Op ons Amsterdamsche Trafalgar
Square, genaamd de Dam, bevindt
zich een reclame lichtopstand, waar
op eiken avond een negerkop en face
verschijnt, die zich na eenige secon
den in een profielvoorstelling meta
morfoseert. Dat is echter niet alles.
Het profiel heeft de eigenschap zijn
kin te bewegen alsof het de naast
hem geprojecteerde reclame uit
spreekt. Dit verschijnsel werd op
een mooien avond door drie arm in
arm wandelende Jordaandames, of
tewel koffieleesters opgemerkt. Eén
van haar stond onmiddellijk stil en
in onvervalscht Amsterdamsch klonk
het over den Dam
„Hij zeit wat
Waarop No. 2 repliceerde
Hij klemt zijn kake fan mekaor
en zeit weer wat."
En No. 3, haar twee vriendinnen
niet alleen aan het woord kunnende
laten, voegde daar aan toe
„Hij houdt zijn sm....l niet
Dit alles tót groote hilariteit van
de omstanders.
Hiermee is. de oorsprong van „Hij
zeit wat", verklaard. Ik denk op dit
oogenblik aan het ontstaan van een
ander woord.
Van waar komt het woord „blouse"?
Hebt gij u dit wel ooit afgevraagd,
lieve dame, die er in uw witte blouse
zoo behoorlijk uitziet
Wellicht niet, evenmin als de boer
het gedaan heeft, die nog zijn blauwe
blouse draagt.
Etymologen geven op deze vraag,
die vooral in onze dagen de dames-
wereld interesseeren moet, her vol
gend antwoord
De omgeving der stad Pelesium in
Beneden Egypte behoorde tot streken,
waar vooral indigo werd verbouwd
en de blauwververij druk werd uit
geoefend. Toen in de middeleeuwen
de kruisvaarders de Egyptische kust
aandeden in de haven van Pelusium,
in wier nabijheid het huidige Port
Said is gelegen, schaften zij zich de
blauwe stoffen aan, die daar vervaar
digd werden en wierpen die over hun
wapenrusting. Men noemde ze „pelu-
sia", naar den naam der plaats en
deze naam plant zich heden nog
vooH in 't Fransche woord „blouse".
't Is wel eens aardig zulke bijzon
derheden op te diepen. Merkwaardig
is hetgeen „Tarief" medededeelt om
trent een zeldzaam stuk drukwerk en
de lotgevallen daarvan.
Toen Benjamin Franklin, nog bijna
een knaap, van Londen naar Phila
delphia was gegaan, vond hij daar
werk als zetter in een drukkerij. On
der het zetten van Wollaston's „Na
tuurgodsdienst" rezen in hem zulke
ernstige bedenkingen tegen de daarin
neergelegde beginselen, dat hij zich
verplicht gevoelde, daaraan in een
ontdekt, dat zij nog steeds een her
innering heeft aan iemand, die haar
eens het leven heeft gered. Je ge
sprek heeft haar gisteren zeer ge
boeid en het is zeker verre van haar,
den vriend en gast van haar broeder
bij iemand achter te zetten. Veel eer
geloof ik, dat zij meent, dat de lichte
conversatietoon, waarop zij zich met
Boltenstern onderhoudt, je niet be
valt."
„Hoe vroeg Hariey verwonderd,
„heeft je zuster reeds den dood on
der de oogen gezien
„Zij liep gevaar, in een brandend
huis te stikken."
„En het was een arme, die haar
gered heeft Haar dankbaarheid
strijdt met den trots der geboorte
„Het was een kunstenaar, die zich
aan haar dank onttrok. Wij hebben
nooit zijn naam gehoord, ofschoon
mijn vader in geheel Italië onderzoek
naar hem gedaan heeft."
„Ah het was in ItaliëHoe weet
je, dat het een kunstenaar was
„Adda, had hem het eerst met zijn
schetsboek voor een standbeeld van
Michel Angelo gezien, ook ging hij
later met zijn teekenportefeuille
geschrift uiting te geven. En zoo
ontstond Franklin's verhandeling over
„Vrijheid en Noodzakelijkheid, Vreug
de en smart", een nietig boekske,
waarvan hij later, tot eer en roem
gekomen, niets meer wilde weten en
dat hij daarom aan den handel ont
trok en vernietigde. Van de 100
exemplaren, die de destijds 19-jarige
zelf had gedrukt, zijn er voor zoover
bekend, slechts twee overgebleven en
éen daarvan kwam op de veiling van
Huth, bij Sotbeby, onder den hamer.
Ook in een anderopzicht is dit
zeldzaam werkje merkwaardig, en
wei in de weergalooze stijging van
den prijs. Omstreeks 1850 verkocht
de boekhandelaar Henry Stevens het
boekje voor f 1.50. Hij wendde zich
tot het Britsch Museum en bood het
daar aan voor f 12, welk aanbod
echter van de hand werd gewezen.
Later werd het voor pl.m. f 235 het
eigendom van Hotten, die 'het weet
aan Huth overdeed voor f270. Op
de onlangs gehouden veiling was
de zoon van den eersten eigenaar
tegenwoordig en ter herinnering aan
den prijs, vroeger door zijn vader
betaald, begon hij met voor het werkje
f 1.50 te bieden, wat nu de aanwe
zigen een veelbeteekenden glimlach
te voorschijn riep. Het duurde niet
lang, of er werd f 3803 voor geboden
en ten slotte ging de jonge Stevens
er mee strijken voor de kapitale som
van f 12000. Het andere exemplaar
van het kostbare werk was ook in
het bezit geweest van den boekhan
delaar Stevens, maar werd in 1881
voor f 1200 verkocht aan de regeering
der Vereenigde Staten. Keuvelaar.
Vlissingen, 8 November.
Een muziekavond.
Gisteravond woonden we in het
Concertgebouw aan de Emmastraat
de eerste uitvoering in dit seizoen bij
van de zangklassen, onder leiding van
den heer G. B. Dommisse.
We waren erheen gegaan in de
verwachting, dat we wel wat goeds
zouden hooren; want al vaak zijn die
zangklassen opgetreden, en immer met
succes. Nu, we zijn in die verwach
ting niet teleurgesteld als steeds,
was ook thans alles van zoodanigen
aard, dat we met lof kunnen spreken
van hetgeen ten gehoore werd ge
bracht.
Maar zelfs vóórdat de muziek te
hooren is, geniet men al van de op
getogenheid, de onschuldige blijd
schap en de drukke redenaties van al
dat jonge leven, 't Was net het ge
gons van een bijenzwerm, toen we
de zaal binnentraden. Geen wonder
ookwant daar stond Anna te wui
ven tegen haar Moe een eindje ver
der rekte Betsy zich uit om te zien
of haar familie nog niet gekomen was
dikwijls de woning onzer ouders
voorbij."
„En de herinnering bleef haar hei -
lig .'"mompelde Harley. „Georg", ging
hij plotseling voort, terwijl hij tot
hem opzag, „nu begrijp ik de betoo-
vering, die zij op mij heelt uitgeoefend,
maar ik zal mijn zwakheid over
winnen, want ik acht Adda hooger
dan ik gedacht had, ooit een vrouw
te kunnen achten. Ik voel mij vrij
van een betoovering, die, ik weet
niet hoe, over mij gekomen is. Laat
ons gaan, ik zai morgen bij gele
genheid hier opruimen, eenige boe
ken interesseeren mij, die zou ik nog
graag doorbladeren. Je vader ont
heft mij wel van de taak, die ik op
me heb genomenhet is beter, dat
ik mijn bezoek bekort, inplaats van
met vuur te spelen."
De beide jonge mannen verlieten
de bibliotheek. De band der vriend
schap die hen vereenigd had, was
door de harde proef bevestigd. Ge
org scheen nu recht te hebben tot
de bewondering, die hij altijd voor
Harley had geko sterd.
(Wordt vervolgd.)