VLOOT Vrijdag I Strijd m een Gravenkroon. POLAK BIEDINGEN \AGD BODE NGEN 24 October rtikelen, jj No 252 51e Jaargang, 1913 :e callenfels, BINNENLAND FEUILLETON Villi DEK KAK OP DEK TAK. 74. 1AVEN. Gulden STERDAM. middelburg. s, de fabrieken, agazijnen wordt nvrage. IN OEN. I lil e Vereeniging VLISSINQEN. n bovengenoemde ikend aan familie, van in Oost- ei ende schepelingei. larine, dat er door de zorgen ^steloos aan ge- gen pakjes te ver gelegenheid wen- maken, kunnen i pakjes (die niel n dan 12,5 d.M1,, uiken de bekende een gedeelte daar ;tvolgende verzen en West-Indië in- October a.s, reau Nederlandsch werkdag uitsiui- ags tusschen 9 en imiddags tusschen n 8 uur, zullende en pakjes worden ctober 1913. eeling voornoemd, Secretaris. ANVRAGEN t 0.25, iedere Zonder rabat, ren wordt twee- hulpbehoevende van mlddel- G., voor gezei- en huiselijke be- A. V. Bureau der nt." nilie te Den Haag 120, waschgeW tegen Boulevard N5CH, eren. om verder .e worden opge' TER POORTEN, iagd een flin^ au „Vlissingscl>e VUSS1NGSCHE COURANT Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50. Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij de Uitgevers Firma F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt 58. ADVERTENTIËNvan 14 regels 0.40. Voor elke regel meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie, wordt de prijs slechts tweemaal berekend. Oroote letters en clichés naar plaatsruimte. Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zon- en Feestdagen. TELEFOONNUMMER 10. fibonuements- Rduertentiën op zeer uoorde-elige voorwaarden. De Middenstof. De „Standaard" schrijft Scheepken na scheepken wordt op de politieke werf op stapel gezet. Nu weer zal de middenstof een eigen luxe-boot in de vaart brengen. Eer. luxe-boot voor Jan en Alleman, want geen partijvlag wordt in top geheschen. Alle passagiers zullen welkom zijn. De heeren die dezen bouw ondernemen, zijn practische mannen, anders niet, en ze weten niet af van provinciale, van locale of van partijbelangen. Hun actie raakt Nederland, en al wat Nederlander is zonder keur of onderscheid van socia list of calvinist, sociaal-democraat of Bronsveldiaan, het zal al te gader op deze luxeboot vrij vervoer vinden naar 't practisch gelukkige Nederland. Hoe ter wereld iemand, wie dan ook, tot de conceptie van zulk een plan komt, is een raadsel. Blijkbaar zijn de reeders van deze omnibusboot zakenmenschen, die zich nog nooit de moeite gaven over wat 't staatsrecht is en eischt, ook maar even na te denken. Ze doen dan ook precies zooals een directeur van een groot warenhuis zou doen, die, uw stad binnenkomende, zei„Ook in uw stad ga ik een magazijn opft- nen. Bouw voor mij een kolossaal huis, waar ik in kan"maar op de vraag, wie architect zou zijn, en of hij 't plan van den bouw niet goed keuren moet, u leukweg ten ant woord gaf: „Wat, een architect en een plan Daar doe ik niet aan. Wat of hoe men bouwt, is mij om 't even, als 't maar stevig en goed is." Maar natuurlijk, dat is de taal der onnoozelen, die zoodra ze aan de praktijk toekomen, juist practisch on houdbaar blijkt. Zoo bleek 't ook hier. Er zullen candidaten zijnO, zeker. Eu onder meer zullen die candidaten moeten beloven, dat het onderwijs staatszorg zal blijven, en geheel aan de overheid zal zijn toe vertrouwd. Risum teneatis, amici Aan politiek doen de heeren niet. Alleen maar practisch zullen ze zijn. En hun eerste probeersel is, om inzake het hoofdprobleem van onzen politieken strijd voor links partij te kiezen De houding der S. D. A. P. Mr Troelstra omschrijft in „het Volk", aldus de keus, waarvoor de regeering weldra gesteld zal worden. Het militarisme, dit weet men, is hierbij de zwakke plaats. Wat denkt de regeering hieromtrent te doen Wij zullen het spoedig vernemen. Maar voor één gevaar moeten wij haar bij voorkeur waarschuwen. Voor Roman van G. H. v. D. (Nadruk verboden.) 20). -o- Toen Georg zijn ouders had ge schreven, dat hij de vriendschap van een man had gewonnen, dien hij achtte en bewonderde, had Adda een gevoel van voldoening gekregen, dat de broeder die het meest met haar sympathiseerde en tot nu toe bijna uitsluitend met hoog-adellijken had omgegaan,juist onder burgerlijken den v"end had gevonden, waarnaar zijn hartjhad gezocht) dat Georg zich over standsijdelheden heenzette en zich met iemand verbroederde, die ver- achting toonde voor alle vooroordee- 'en en zelfs voor uiterlijke vormen. Zij had sympathie gevoeld voor den "tiend van haar broeder, voor zij hem Sezien had, maar de persoonlijke '"druk van Harley had het gunstig oordeel niet versterkt. In haar was lw'ifel ontstaan, of hij niet met ge- het gevaar n.l. van hierbij van twee wallen te willen eten. Laat zij vooraf, desnoods na het terrein eerst te heb ben verkend, kiezen of deelen. Steu nen op ons of steunen op een deel der rechterzijde wil zij tus schen die twee stoelen in gaan zit ten, dan valt zij op den grond. Steunen op ons is voor de mili taire begrootingen alieen dan moge lijk, als de regeering krachtig wil gaan in de richting van het volks leger en daarbij toont, oog te heüben voor den eisch van bezuiniging. Vrouwenkiesrecht. De „Vereeniging voor Vrouwen kiesrecht" heeft een bij haar inge komen nota van mr. W. Heineken, onder de aandacht van de leden der regeering gebracht. De heer Heineken betoogt daarin o. m. dat een groot gevaar bestaan zal daarin, dat een geleidelijke ontwikkeling van het kiesrecht der vrouw zal afstuiten op de moeilijkheid om aan een deel der vrouwen het kiesrecht toe te kennen, zoodat de vrouwen zullen komen te staan voor de keus alles of niets, en het dan geruimen tijd nog wei niets zal blijvr n. Het is reeds thans zeer merkwaar dig, dat het blanco-artikel, toen het aan de orde was voor de mannen, als geheel ondeugdelijk werd ver worpen. En van die zelfde zijde, die het in de scherpste bewoordingen heeft afgekeurd, wil men thans er de vrouw mede gelukkig maken. Ghr. Nat. Werkmansbond. in de gisteren voorgezette jaar- lijksche vergadering is in behandeling gekomen een voorstel van de afd. Nijmegen, strekkende tot vorming van een fonds tot steun van-de afdeelin- gen in het werk van ontwikkeling der leden op sociaal-economisch ge bied. De eerevoorzitter, dr. J. Th. de Visser, noemde dit voorstel een der meest belangrijke van den heelen be schrijvingsbrief. Hij wees erop, dat de Roomsch-Katholieke kerk al hare krachten inspant, om de arbeiders te brengen onder de greep van de Ka tholieke Sociale Actie. Een der afgevaardigden wees erop, dat de R. K. kerk en de S.D.A.P. niet huiverig zijn ook voor politieke verheldering der arbeiders. Dit is de groote aantrekkingskrachtvolgen wij dit voorbeeld nietna.aldusspreker, dan zal onze vakbeweging nooit een zelfde peil en eenzelfden invloed be reiken. De afgevaardigde van Heerle voegde hieraan toe, dat in Limburg de Roomsche geestelijkheid zich druk bezig houdt, niet alleen met de ont wikkeling der arbeiders, maar ook met die der toekomstige arbeiders en maakte orginaliteit coquetteerde, en toen zij nu op het terras heen en weer wandelde, kwam voor het eerst de ontnuchterende gedachte bij haar op, dat zij misschien het beeld harer herinnering evenals Georg zijn vriend met de kleuren haar eigen verbeel ding had versierd, dat zij slechts droomde van een poëtisch ideaal dat in waarheid niet bestond. Zij was toen nog bijna een kind ge weest en haar fantasie had onder den indruk van machtige gevoelens een kleinen roman gedicht, die ook haar ijdelheid had gestreeld. Het kon toeval geweest zijn, dat de kunste naar, die misschien in de nabijheid had gewoond, zoo dikwijls langs haar raam was gegaan. De haar betreffende opmerking in zijn brief aan haar va der was misschien slechts een be- leefdheidsphrase geweest of had hem als voorwendsel gediend, de aanwij zing, dat hij in zijn studieën niet gestoord wilde zijn, op andere wijze te herhalen en te bekrachtigen. Adda deed er misschien verkeerd aan zoo moest zij nu denken alle jongelui, die haar naderden te meten naar een maatstaf, die haar verbeel- drong aan op navolging van dit voorbeeld. Besloten werd het hoofdbestuur in deze zaak diligent te verklaren. De heer A. de Vulder van Noor den, de referendaris, chef der 9e afdeeling bij het hoofdbestuur der posterijen en telegrafie, vertrekt den 15en November a.s. naar Ned. Indië ten einde d.t.l. lijdelijk voor den tijd van 6 maanden bij de hoofddi rectie der Posterijen, Telegrafie en Telefonie in het belang van dezen dienst te worden werkzaam gesteld. Den 15en Mei 1914 moet de heer De Vulder zijn ambt te 's Graven- hage weer hebben hervat. Centraal Genootschap voor Kindèrhersielli.ngs- en Vacantiekolonies. in de koloniehuizen van het Cen- traai-Genootschap werden in het af- geloopen seizoen 1926 kinderen vei - pleegd. Voor 561 van deze oordeelden de verschillende kolonieartsen een ver lengd verblijf van ten minste twee maanden noodzakelijk. Wegens geldgebrek der afdeelingen kon slechts van 123 een langer ver pleging worden toegestaan. Bovendien werden in het tehuis te Nunspeet, dat meer als herstel lingsoord is ingericht en bestemd is voor zwakkere kinderen, vanaf 1 Mei tot heden 90 kinderen opgenomen en in de najaarsverpleging op Zwar tendijk te Egmond aan Zee 30 kin deren. Totaal werden dus "tot heden op genomen 2046 kinderen. Het nieuwe koloniehuis. het Rivierhuis te De Steeg, heeft 5 groepen van 70 kin deren gehuisvest en heeft uitnemend voldaan. Plannen zijn in tewerking voor den bouw van een herstellingsoord te Nunspeet waar kinderen met zwaardere aandoeningen een voor elk kind individuëel te beperken verplegingsduur zullen verblijven. Bij dit gebouw zal een afzondei- lijk ziekenhuisje en een schoollokaal behooren. De grond ter grootte van 15 hec taren is reeds aangekocht. Het is de bedoeling het gebouw te doen zetten zoodra de gelden bijeen zijn. De bioscoop op school. Burg. en Weth. van Leeuwarden hebben op de ontwerp-begrooting voor 1914 een post van f 245 aan gebracht voor kosten van het gebruik van de kinematograaf ten behoeve van het onderwijs. De Hoytema-kalenaer. De firma Ferwerda Tieman te Amsterdam stelt voor hare afnemers ding zich geschapen had en die niet algemeen geldend kon zijn. De groet van Boltenstern schrikte haar op uit haar droomen. Graaf Guido had Adda op geen gunstiger tijd kunnen verrassen, wilde hij zijn hulde vriendelijk opgenomen zien, dan juist nu. Het scheen haar bijna al een wenk- van het Noodlot, aan de wenschen harer ouders gehoor te geven, dat zij den Graaf juist op het oogenblik moest zien. De Graaf had een morgenrit van verscheidene uren gemaakt, om haar in een bouquet geurige bloemen een zeldzame bloesem te brengen, welke in den afgeloopen nacht in zijn broeikas haar kelk had geopend. Het was een beleefdheid, welker waarde slechts hij kon waardeeren, die wist, dat graai Boltenstern een hartstoch telijk bloemenliefhebber was en zich met oneindige vlijt, ongehoorde zorg vuldigheid wijdde aan de cultuur van exotische planten, dat hij dus een schat weggaf als hij zulk een bloem afsneed. „ik ben de eerste in Duitschland", zei hij met den trots van bevredigd f zelfbewustzijn, „wien het gelukt is' weder de gelegenheid open in het bezit te komen van den Hoytema- kalender. Dit kunstproduct vindt, wat- licht te begrijpen is, eik jaar veie bewonderaars. De diepe kunst van Hoytema, zijn prachtig weerge geven vogels en bloemen staat dan ook op zulk een hoog peil, dat het •niet anders kan ot bezitters van de zen kunstkalender wenschen elk jaar zulk een sieraad in kamer of salon op te hangen. Faillissementen in Nederland. Volgens mededeeling van Van der Graaf Co.'s bureaux voor den han del zijn over de afgeloopen week in Nederland uitgesproken 40 faillise menten tegen 28 faillissemenien in dezelfde week van het vorige jaar. Wij spreken van nuttige dieren en schadelijk gedierte of ongedierte, al naar wij, egoïstische menschen, die ons zelf de spil achten, waarom alles draait, er voor- of nadeel van onder vinden. Zoo rekenen wij de muizen b.v. tot de laatstgenoemde soort. En dus moeten wij met verwondering vernemen, dat te Cincinnati een muizenkweekplaats bestaat, die niet het eigendom is van een of anderen muizenliefhebber, doch die gehouden wordt vanwege den gezondheids dienst. De dieren worden in het leven gehouden met alle verdachte voedings middelen, die de gezondheidsdienst te keuren krijgt. Gaan de muizen dood, dan zijn de spijzen ongetwijfeld bedorven, en kan men zich de moeite yan een tijdroovende proefneming besparen. De methode doet wel eenigs- zins bizar aan, maar met het enorme aantal vervaischingen dat er te Cin cinnati gepleegd wordt, is zij van groot practisch nut, zoo zelfs dat men te Philadelphia er over denkt, een dergelijke muizenwacht in het leven te roepen. De methode mag practisch zijn, ze is intusschen nogal wreed voor de betreffende dieren. Vegetariërs velzet ten zich dan ook heftig tegen het nieuwe instituut. Hier worden dus de muizen opge offerd ter wille van den menschdom. In het dorpje Subergen bij Gotha denkt de overheid er anders over, neemt althans ten opzichte van de tekende kleine springster, die wij vloo noemen, een ander standpunt in. Het gemeeniebestuur aldaar heeft een verbod uitgevaardigd, waarbij op straf van boete verboden wordt vlooien te vangen. Gelukkig echter heeft dit zonderiing klinkende gebod alleen betrekking op een bepaald soort, nl. op de watervlooien. In een plas bij het dorp komen deze voor de bezit ters van aquariums onontbeerlijke deze zeldzame soort van de Ranun culus asiaticus superbissimus in dit kleurenspel tot bloei te brengen mag ik in deze bloem, die nog geen Duitsch vrouwenoog heeft aanschouwd haar aanbieden, die in schoonheid en lieflijkheid alle vrouwen overtreft Adda glimlachte. „Het schijnt", antwoordde zij, „dat m even weinig verstand hebt van vrouwenschoonheid als ik van de tuinieiskunst. De bloem is mooi, maar als u er mij niet in het bizonder opmerkzaam op had gemaakt dan zou ik haar groote waarde nooit gekend hebben, ik verdien daarom niet, dat u mij zulk een offer brengt." „Mijn tuinman heeft de planten uitstekend verzorgd, ik heb de jonge plantjes zélf opgekweekt en hun groei met een bijgeloof verbonden. Ik ver beeldde mij, dat het gelukken van mijn poging een gunsiig voorteeken zou zijn voor een grooter, vuriger verlangd geluk. Heb ik mij vergist Adda bloosde, maar plotseling lachte zij vroolijk. Zij raadde wat de Graaf zeggen wilde, maar de ge dachte, dat hij een vraag aan haar hart afhankelijk had gemaakt van het gedijen eener plant, had zooiets ko- diertjes bij massa's voor. Dientenge volge komen wekelijks de liefhebbers van deze insecten in grooten getale naar dezen plas, waar zij eenvoudig eenige scheppen met een gazen netje behoeven te doen, om hun jonge aquariumbeworers weer een week lang volop te doen smullen. De over heid echter heeft het zich tot plicht gerekend de bescherming van dieren ook op de watervlooien toe te passen en zoo kan men nu op een bord bij den plas lezen„Het visschen van insecten is op straffe van drie mark boete verboden". Een buitenkansje had een Italiaan- sche boer, ten opzichte van wien de nieuwe wet 't was de eerste maal op de toevallige ontdekking van ar tistieke en archaelogische voorwerpen werd toegepast. Hij had in het district voor Sutrum een bronzen beeldje ge vonden,dat hij juist aan een handelaar voor 100 lire van de hand wilde doen het werd echter in beslag genomen en de zaak voorgelegd aan het De partement van Oudheden. Daar werd de prijs op 30.000 lire geschat en de helft daarvan aan den gelukkigen vinder uitgekeerd. Het beeldje is nu geplaatst in het „Thermen museum" en stelt eeif -stganden jongeman voor, een athleeypvaarschijnlijk uit de school van Praxiteles. Dat is dus iets ouds. iets uit vroe- geren_4ijd is ook het „troffen'', een van dé dolste Brabantsche dorpsge- |>niiken. Het „Hbld." schrijft hiervan „lu den omtrek van Helmond en As sen wordt het troffel n nog in eere gebquden. Als een voorgenomen hu welijk afspringt, nadat het paartje in ondertrouw is opgenomen, dan komt het jonge volk op een Zafer- dagavond bij eikaar, om dit bij zondere feit toch vooral niet onop gemerkt te laten voorbijgaan. Van alle erven in de buurt worden voer manskarren, kruiwagens en meslkar- misch voor haar, dat zij de zaak een schertsende wending kon geven. „Dan zoudt u ten slotte goed hebben gedaan", riep zij, „uw geluk ook den tuinman in bewaring te geven of betrof dit geen plant met een langen Latijnschen naam voegde zij er bij, toen zij merkte, dat haar schertsende toon den Graaf krenkte. „Gravin, u is zeer wreed. Niet ge- genoeg, dat u zich houdt, alsof u mijn woorden niet begrepen hadt, u spot er zelfs mee". „ik spot niet", antwoordde Adda, „ik schertste slechts en u hebt mij daartoe uitgedaagd. Als nu een ver gissing van uw tHinman, een toeval uw tuinierskunst gedwarsboomd had, dan zou u daaruit besloten hebben, dat uw hulde mij niet aangenaam was: ik echter had moeten gelooven, dat u iets in mij ontdekt hadt, wat uier toe dreef mij geen beleefdheden meer te zeggen."j (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1913 | | pagina 1