SETS.
AANBIEDINGEN
trdag
9 October
De Strijd om oen iravenkrein.
ienstbode
No.. 239
51e Jaargang.
1913
NSTAANVRAGEN
is te Vlissingen
passeres,
AMSTERDAM.
BINNENLAND
FEUILLETON
VAM OEN HAK OF M TAI.
:s
ouw HUYSERWoens-
die haar wenschen
t opgave van volledig
ets te kunnen zenden
veneens taillemaat en
ils naa maat Is
Is voorzien
Parijsche hulzen.
-5 regels 1 0.35, iedere
er 5 cent. Zonder rabat,
laai plaatsen wordt twee-
ekend.
ASTHUiS te VLISSINGEN
spoedig in dienst te treden
een inwonende
ouwenzaal, op eene jaar
flOO.
!en, van den leeftijd lus
30 en 40 jaren, wordet
ch spoedig, uiterlijk tot
a.s., met opgaaf van leef'
elijk te wenden tot den
ran Regenten, Dokter J.P.
Badhuisstraat 114.
ENSTBODE
in klein gezin op netten
nsterdam. Aanmelden:
Kapper, Vlissingen.
gevraagd een netle
pot kunnende koken, fa
bur. „Vliss. Courant.
Voor een 21 jarig Meisj® I
g. g. v. wordt I
gevraagd tegen nu
en Christelijk gezin,
zenden onder letter^,
kh. van C. N.J.DEVE*
H.
VLiSSINGSCHE COURANT
Prijs per drie maanden 1.30. Franco per posf 1.50.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek
handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij de Uitgevers
Firma F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt 58.
ADVERTENTIËNvan 1—4 regels 0.40. Voor elke regei
meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde
advertentie, wordt de prijs slechts twee maal berekend. Groote
letters en clichés naar plaatsruimte.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zon- en Feestdagen. TELEFOONNUMMER 10
Het tuinfeest op Het Loo.
Het jaarlijksche tuinfeest op Het
Loo had ditmaal veel van zijn ge
wone karakter verloren. Eigenlijk
mocht het thans geen tuinfeest ge
noemd woiden daar het geheel bin
nen de muren van het koninklijk
paleis plaats vond. De bekwame han
den van den chef-bloemist en zijn
helpers hadden evenwel de groote
middenzaal en aangrenzende zalen in
wintertuinen herschapen, waar, onder
de tonen der stafmuziek uit Arnhem,
de ongeveer 400 genoodigden ruimte
genoeg voor beweging vonden. Het
koninklijk echtpaar onderhield zich
met verschillende militaire en civiele
autoriteiten, van wie vele van hunne
dames waren vergezeld, en liet zich
velen voorsteilen. Aan een drietal
buffetten, waarvan twee in de groote
eetzaal en een in de middenzaal
waren geplaatst, vonden de gasten
verfrisschingen te kust en te keur.
Mr. Th. Heemskerk.
Het nieuwbenoemde lid van den
Raad van State, mr. Th. Heemskerk,
bij Kon. besluit van 1 dezer aange
wezen tot lid van de afdeeling van
dien raad voor de geschillen van be
stuur, heeft in de gisteren gehouden
openbare vergadering van die afdee
ling zitting genomen.
Inrichting van de Staatscourant.
Naar de Haagsche correspondent
van de „N. Gron. Ct." schrijft, heeft
een van onze oudste journalisten een
schrijven tot de Tweede Kamerleden
gericht, waarin hij eenige behartigens
waardige beschouwingen ten beste
geeft nopens de gebrekkige en on
doelmatige inrichting van de Neder-
landsche Staatscourant en er op aan
dringt dit officieel regeeringsorgaan
meer gelijk in vroeger jaren
dienstbaar te maken, zoowel aan de
behoeften van het landsbestuur, als
aan de belangen van allerlei takken
van volkswelvaart, door mededeeling
van wat, op verschillend gebied, voor
onze landgenooten van nut kan zijn,
ten aanzien van oeconomische en-an-
dere aangelegenheden in 't buitenland.
Niet ten onrechte wordt in die be
schouwing gewezen op 't zonderling,
ja bijna ongelooflijk feit, dat het offi
cieel orgaan van den Staat van het
bestaan van onze Staten-Generaal
eenvoudig hoegenaamd geen notitie
neemt.
Het N. O. G. gepasseerd.
De gemeenteraad van Zaandam had
zich eenigen tijd geleden tot de af
deeling Zaandam van den bond van
Ned. onderwijzers gewend, met ver-
Roman van G. H. v. D.
(Nadruk verboden.)
7.) -o-
Het voorstel was vertrouwelijk ge
weest, hij had het afgewezen en ken
de den naam van den man niet; er
konden verwikkelingen uit ontstaan,
als hij erover sprak. Het was nog
tijd genoeg, als die man weer van
zich üet hooren. De houding van
dea officier scheen betrouwbaarhij
scheen het Walter over te laten, of
deze een verwantschap met den ver-
dwenene zou geldend maken of niet.
Misschien, hing er veel van af, n.l.
men zijn zoon werk gaf of het
aanbod terugnam. Walter's vader
had verteld van begunstigers in
Duitschland, die hij misschien zou
kunnen vinden, het scheen zeer goed
"•"gelijk, dat de graven Wildenfels
deze begunstigers voor zijn zoon
Widen worden, als hij niets eischte.
nMijn zoon ziet niet tegen werk
zoek om advies in verschillende on
derwijszaken.
De afd. Zaandam van het N. O. G.
heeft thans tot B. en W. een ernstig
protest gericht wegens de niet er
kenning van het N. O. G., als vak-
vereeniging en wijst op het partijdig
standpunt, waarop een gemeentebe»
stuur zich in geen geval mag plaat
sen, er. wat zij allerminst verwacht
had van een democratisch bestuur,
in meerderheid samengesteld uit le
den eener partij, die bij alle gelegen
heden de erkenning van de vakver-
eeniging heeft geëischt.
Bestendiging vrijwillige verbintenis.
De vorige minister van oorlog had
bepaald, dat milicien-sergeanten, die
onder het genot eener premie van
pi. m. f600 eerst 2 jaar op proef en
daarna een verbintenis voor 3 jaar
hadden gesloten, bij eindiging daar
van zich als gewoon vrijwillig ser
geant konden verbinden.
De tegenwoordige minister heeft,
naar „de Avondp." meldt, thans be
sloten om aan milicien-sergeanten,
die de hiervoren bedoelde verbinte
nis op proef, en daarna voor 3 jaar
wenschen aan te gaan een premie
toe te kennen van f 100 bij den aan
vang der proefverbintenisen bij het
einde der intusschen met 3 jaar ver
lengde proefverbintenis een nieuwe
premie van f 500 toe te kennen, mits
de belanghebbende teruggebracht
wordt in de positie van milicien-ser
geant. Wenscht een zoodanig mili
cien-sergeant zich echter bij het vrij
willig dienende kader te verbinden,
dan blijft de uitkeering van f 500
achterwege.
Het monument op den Dam.
De gemeenteraad te Amsterdam
heeft zonder hoofdelijke stemming
goedgekeurd de voordiacht van B.
en W., om het monument op den
Dam („Naatje") te verwijderen. Het
oorspronkelijke denkbeeld om het
monument in den tuin van het Stede
lijk Museum te plaatsen, werd door
B. en W. uit de voordracht genomen.
Voor de verwijdering var. het monu
ment werd een crediet van f 5000
toegestaan.
Wethouder van Albiasserdam.
De heer A. G. Rijkee, die na tal-
looze stemmingen bij de wethouders-
verkiezing in begin September te
Albiasserdam, de benoeming op drin
gend verzoek van den burgemeester,
aannam, heeft reeds weer ontslag ge
nomen uit deze functie. In zijn plaats
koos de gemeenteraad den heer J. U.
Smit, die na beraad voor de eer be
dankt heeft.
Men Vraagt zich te Albiasserdam
af, wat het einde van deze geschie
denis zal zijn. De jongste wethouders-
op, Graaf," zoo nam de oude heer
het woord en gaf Benno een wenk,
hem niet in de rede te vallen. „On
gelukken hebben mij beroofd van
een vermogen, dat de vrucht was
van langjarige moeite en arbeid, ik
heb nooit verwacht of er op gere
kend, dat het geluk mij gaven ir
den schoot zou werpen en houd het
er voor, dat het ook voor mijn zoon
beter is, zich met een bescheiden
bestaan tevreden te stellen, dan een
grootsch, misschien bedrieglijk doel
na te jagen. Als mijn zoon daarom
zooals ik hoop, mijn raad opvolgt,
dan zal hij met vreugde het hem
aangeboden werk aannemen, ook al
eischt het geen bizondere kunst,
maar aan den anderen kant moet hij
er ook zeker van zijn, dat u hem
werkelijk slechts om het werk zoekt,
om het even, of hij Wildenfels heet
of niet. Het is niet goed, iemand, die
erop aangewezen is, van zijn werk
te leven, een ijdele hoop in het
hoofd te brengen. Wat zou ons dat
helpen, als het werkelijk te bewijzen
was, dat wij onzen naam konden af
leiden van eenig lid van uw familie
Ik heb mij nooit geschaamd over
verkiezingen hebben duidelijk doen
blijken, dat geen der raadsleden de
functie wenscht te bekleeden. Maar
als er nu géén te vinden is, wat dan
De oorzaak van de weigering der
heeren schijnt gezocht te moeten
worden, in het college van B. en W.
waarin een allesbehalve prettige ver
standhouding heerscht.
Te Baltimore zou een echt zijn
ontbonden, omdat de vrouw in de
8 jaren van haar huwelijk haar man
nooit had gekustook haar kind niet.
En dit alles uit liefde, want zij was
bang, ziektekiemen over te brengen.
Het journ. med. de Bruxelles geeft
die mevrouw groot gelijk; kussen is
niet gezond. De hand geven is ook
niet gezondeten is niet gezond,
drinken is niet gezond, in het kort
leven is niet gezond.
Volkomen waaral levende ster
ven wij af, al etende en drinkende
en levende zijn wij bezig ons eigen
graf te graven.
Maar tegenover de gevaren van
het kussen, noodwendig aan het
huwelijk verbonden, mogen wij stel
len de sterfte-statistiek van den staat
New-York (uitgezonderd de steden
New-York en Buffalo) welke toont,
dat de sterfte onder ongehuwde man
nen veel grooter is dan onder ge
huwde dit verschil loopt uiteen voor
de verschillende leeftijden en bedraagt
voor den leeftijd van 20—29 jaar 57
pet. en voor de volgende tientallen
jaren achtereenvolgens 119, 105, 69,
60 en 39 pet.
De ongehuwde vrouwen hebben
een voorsprong van 18 pet. op den
leeftijd van 20 29 jaar, maar dat
is slechts uitstel van strafvervolging.
In de volgende tientallen jaren heb
ben zij een nadeeiig saldo van resp.
17, 22, 37, 32 en 34 pet. Het is in
ieder geval voor de vrouwen niet
zóó erg als voor de mannen, de
huwelijksfuik te ontloopen. Wie dus
een uurtje tijd heeft in dat drukke
land, doet goed om maar even te
trouwen.
Nu, de meeste jongelingen en
jongedochters zullen voorloopig hun
genegenheid tot het huwelijk wel
behouden. De laatsten moeten echter
afwachten, waar tegenover staat dat
de eersten kans hebben een blauwtje
te loopen. Een blauwe scheen kan
pijn doen, maar een afgewezen min
naar moet zich niet verslagen toonen,
zegt een Engeischman.
Een manier om een blauwtje te
aanvaarden, bestaat volgens het
voorschrift van den bedoelden
Engeischman hierin, dat men harte
lijk lacht en dan zegt
Maar, alle gekheid op een stokje,
mijn burgerlijken naamom aalmoe
zen aan te nemen zijn wij te trotsch
wat zullen dus die navorschingen
Gesteld,het kwam werkelijk eens uit,
dat wij de nakomelingen zijn van een
lid uwer familie, dan kon dat, als
wij dwaas waren, in ons toch slechts
opstand tegen het noodlot, ontevre
denheid en jalouzie wekken."
De Graaf zag den ouden heer,
terwijl hij sprak, aan met een gelaat,
alsof hij eiken twijfel aan de oprecht
heid dezer woorden wenschte te kun
nen onderdrukken, alsof zijn gevoel
tegen dezen twijfel streed, dien hij
het niet waagde, uit te spreken, die
zich misschien tegen zijn wil aan
hem had opgedrongen. De verden
king, alsof de Graaf minder om zijn
beeldhouwwerk, dan om naar de Wil
denfels onderzoek te doen, dit huis
had opgezocht, moest treffen, want
hij bloosde en zijn stem klonk niet
onbevangen, toen hij nu verzekerde,
dat zijn vader werkelijk de spoedige
uitvoering wenschte der geprojec
teerde beeldhouwwerken, hij reken
de er nu op, dat mijnheer Benno
Wildenfels de offerte z)u aannemen,
het sprak van zelf, da: men de wen-
flbonnemenfs- flduertentiën op zeer uoordeelige uooriuaarden.
het weer is werkelijk prachtig van
daag, vindt u r.iet
Nog veel beter effect maakt het,
als men, zoodra men zeker is van
het blauwtje, een zegevierend gelaat
zet en op vroolijken toon zegt
Gewonnen
De dame, die men ten huwelijk
gevraagd heeft, weet natuurlijk niet,
wat zij van da' raadselachtige woord
moet denken, en terwijl zij daarover
nadenkt, heeft men de beste gelegen
heid zich te verwijderen.
Wie op het „neen" niet voorbe
reid was, maar toch zijn tegenwoor
digheid van geest heeft bewaard,
moet na een kort zwijgen zeggen
Trouwenswaar hadden
we het eigenlijk over
En als de dame dan begint de
motieven voor haar weigering te
geven, zegt men of
Dat heb ik dadelijk wel gedacht
of
Xijz (de naam van een wille
keurige dame) heeft mij-precies het
zelfde gezegd, toen ik de vorige week
om haar hand vroeg.
Beweert de jongedame, dat zij een
ander lief heeft, dan kan men zonder
meer hetzelfde van zichzelf beweren.
Het meest verrassend effect maakt
echter, als men na het beslissend
„neen" een lange, geschreven lijst
uit den zak haalt, schijnbaar haastig
de namen doorleest en zegt
U is immers juffrouw Zoo en
Zoo, nietwaar
De aldus overrompelde zal onge
twijfeld „ja" zeggen. Dan haalt men
verlicht adem en haalt men een streep
door een naam van de lijst.
Juist de grens van het geoorloofde
bereikt men, als men na het „neen"
verheugd glimlacht en zegt
Juffrouw, u maakt mij tot den
gelukkigsten der stervelingen
Zooals men ziet, komt het er in
alle gevallen op aan, dat inen niet
het hoofd verliest. Veel oeferting is
daarbij de hoofdzaak; alleen moet
men, als men zich oefenen wil in de
kunst om blauwtjes te aanvaarden,
zich er zeer voor in acht nemen, dat
men niet in plaats van het blauwtje
een niet vermoed „ja" ten antwoord
krijgt.
Niettegenstaande al deze oefening
en voorbereiding kon men toch nog
wel eens verlegen staan. Daar zijn
menschen, wier vernuft hen uit iedere
moeilijkheid helpt. Zoo lazen wij
dezer dagen van een Chineeschen
Salomo een Vlaamsch blad ver
telt het geval zijnde een Chineesch
rechter, die voorwaar aan Salomo
herinnert.
Vier handelaars hadden besloten
gezamenlijk katoen te koopen. Daar
zij vreesden dat de koopwaar door
ratten zou beschadigd worden, be
sloten zij weer gezamenlijk zich een
schen van den ouden heer Wilden
fels eerbiedigen zou.
Het was Benno's zaak, na deze
ophelderingen het beslissende woord
te spreken, of hij het werk zou aan
nemen of niet, maar er stormden
zoovele gevoelens op hem in, dat hij
niet in staat was, een besluit te
nemen.
Wally had juist geraden, toen zij
vermoed had, dat het meisjesbeeld,
wier trekken zich in zooveel ontwer
pen van haar broeder afspiegelden,
prijkte op het altaar van den tempel
dien Benno in zijn hart voor zijn
ideaal had opgericht. Het was een
echte kunstenaarsliefde die Benno in
haar betoovering had, een liefde, die
het ideaal met haar droomen tooit,
zonder er aan te de denken, dit ide
aal ooit in werkelijkheid te kunnen
begeeren.
Hij was uit de plaats gevlucht,
waar hij de schoone gezien had, wier
blik hem had betooverd omdat hij
voelde, dat hij haar niet meer zien
mocht; hij had de zwakheid be
dwongen, die hij zelf als waanzin
erkende, maar het droombeeld was
kat aan te schaffenelk hunner zou
de eigenaar zijn van een poot van
het dier.
Doch korten tijd nadien werd de
kat aan een poot gekwetstdadelijk
werd het zieke lichaamsdeel door
zijn eigenaar verpleegd en met veel
zorg in katoen gewikkeld. De onge
lukkige kat beging nu de onvoor
zichtigheid het vuur te dicht te na
deren, zoodat het katoen vuur vatte.
Verschrikt begon het dier toen overal
rond te loopen, zoodat de katoen
stapel ook vuur vatte en de gansche
boei afbrandde.
De eigenaars der drie gezonde
pooten der kat begonnen nu een
proces tegen den eigenaar van den
vierden poot, die door hem in katoen
gewikkeld werd en aizoo de oorzaak
van den brand geweest was.
Doch de rechter, die het vonnis
moest uitspreken, hield de volgende
redeneering. Ware de kranke poot
opgebrand, niemand hadde erover
geklaagd, maar nu de katoenstapel
ook vuur gevat heeft, worden er
klachten ingediend. Evenwel, de oor
zaak van den brand zijn alleen de
drie gezonde pooten, die de kat ge
bruikt heeft om van het vuur tot
aan den stapel te springen.
De rechter heeft dus de drie aan
klagers veroordeeld schadevergoeding
te betalen aan den eigenaar van den
kranke n poot.
Er wordt wat tijd verbeuzeld, ver-
leuterd, verpraat,verbabbeld. Waarmee
we niet willen zeggen, dat de dames
ook niet zwijgen kunnen. Daar zijn
zelfs sterke voorbeelden van, met éen
willen we dit „Hakje" besluiten.
Een rijk koopman te Liverpool, die
eene babbelachtige en kijfzieke vrouw
Had, zwoer, dat hij, als zijne vrouw
stierf, niet zou hertrouwen dan met
eene vrouw, die stom was. Hij werd
weduwnaar en bleef dat jaren lang,
totdat hij, toen zijn oude dag begon
te komen, ten huize van een vriend
eene dame ontmoette, die naar allen
schijn zóó stom was, ais hij zich een
vrouw wenschte Zij was echter stom
in schijn. In werkelijkheid was zij zeer
welbespraakt. Maar ter wille van
's koopmans geld hield zij hare rol
van stomme bewonderenswaardig vol.
Want zij bleef niet alleen stom vóór
haar huwelijk, maar gedurende de
vijf jaren, dat zij des koopmans
vrouw was, hoorde haar man geen
enkel woord uit haren mond. Toen
hij stierf, erfde zij al zijn geld, en nu
zette zij de sluizen harer welsprekend
heid weder open. Keuvelaar.
Moordzaak voor de Midiel-
burgsche rechtbank.
Voor de rechtbank te Middelburg
werd heden voortgezet de behandeling
hem bijgebleven.
Zou hij nu de oude wonde weer
openrijten, met een vuut spelen,
waarvan hij de verterende kracht had
ondervonden Hij had het weerzien
dubbel en drievoudig te vreezen. Hij
was toen gevlucht in een oogenblik,
dat een schikking van het noodlot
de kloof, die hem van zijn aangebe
dene had gescheiden, in zooverre had
overbrugd, doordat een daad, waar
door hij haar dankbaarheid had ver
worven, hem met haar persoonlijk in
aanraking had kunnen brengen. Juist
dit echter had hij niet gewaagd, hij
had niet de kracht gehad, met haar
te spreken, zonder zijn gevoelens
te verraden, en hij had liever de
vlucht gekozen, dan zich aan de be
schamende vernedering bloot te stel
len, dat men hem een ijdelen dwaas
noemde.
Toen zoowel als nu was die dame
de dochter van een rijksgraaf, door
haar geboorte in een sfeer geplaatst,
die haar afgronden van den eenvou-
digen kunstenaar scheidde.
(Wordt vervolgd.)
