schap
e Bang f Q.SQ
TEH.
Vrijdag
5 September
Onwrikbaar.
EEN
KAN JE
MASKER.
AN.
binnenland
feuilleton
jes, o. a.
No. 210
51 e Jaargang.
1913
J1EHKES,
e consulteeren.
tTZAAL
HEEL
eden.
TEN.
ia.US.liUn.
che Tentoonstelling
Neus-, Oorarts
DDELBURG
rische Tram
iadhoisp-lMMdeibiirg
imyparkStation
Ice—Versa.
4.40a, 4.45a 6.05bg, 6.401
10, 8.55g 9.30,10.05g, 10.41
11.50,12.10, 12.30g, 12.56
Og, 2.10, 2.30, 2.50, 3.10S,
10, 4.30g, 4.50, 5.10, f.36,
30a, 6.50, 7.10, 7.30, 7.56,
50e,9.05, 9.40,10.15,10.56,
ourg (Markt): 5.10a, 5.15a,
7.45g, 8,20, 8.55, 9.30g,
11.15, 11.50g, 12.10, 12.36,
1.30,1.50, 2.10, 2.30g, 2.56,
50g, 4.10, 4.30, 4.60, 5.10*,
10, 6.30, 6.50, 7.10a, 7.30,
0, 9.05, 9.40, 10.15 10.66,
aypark naar Station5.-,
25, 8.40, 9.30, 10.10,10M
.50, 3.10, 4.25, 5.15, 6.-,
.40, 11.40.
naar Bellamypark5.30,
>0, 9.20, 9.50, 10.30, 11.10,
10, 3.50, 4.55, 5.40. 6.40
05, 12.05e.
ïijn uitsluitend werkman*'
rijden alleen op werl
yan de renise.
rijden niet verder da"
vervoeren goederen alk®1
SU WALCflEREH.
_jgen (Station S.S.) 6-®
55, 5.44. 8.15, 11-12*
r van de Keersluje. dera
en het Badhotel ia reap,
ïuten later.
lburg6.25, 9.23, 10A
.47, 8.18 en 11.15*
ekerke naar DomburgJj-1
12.40, 3.20, 6.07, 8.40
ui-g naar Middelburg 5-Ojj
0.40,1.35, 4.15, 6.55 en W
ure naar Vlissingen
.35, 4.15, 6.55 en 9.37*-
gemerkt loopen
tijdvak van 15 Mei tot
mber. De treinen gemewJ,
op de marktdagen t®
Me HaYendienst.
gen: v.m. 0.,
9.30, 10.— 10.20, J0'
m. 12.-, 12.30, l.-r-S
.25, 3.55, 4.30, 4.60,6.2
—,7.20, 7 40, 8.20- 6,j0,
uitensluis o.io, g
0, 9.10, 9.50, 10.10,
11.60. Non. 12.1% Ji46,
«.60*, $.10* 3.40,4.10,^1
26,6.60, 7.10,7.30,8.—6
arlen vallen des Zond®#"
VLISSINGSCHE COURANT
Prijs per drie maanden 1.30, Franco per post 1.50.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek
handelaren, Postdirecteuren ot rechtstreeks bij de Uitgevers
Firma F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt 58.
ADVERTENT1ËNvan 1—4 regels 0.40. Voor elke regel
meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde
advertentie, wordt de prijs slechts tweemaal berekend. Groote
letters en clichés naar plaatsruimte.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op on- en Feestdagen.
TELEFOONNUMMER 10.
ftbonnements- fldoertentiën op zeer uoordeelige oooruiaarden.
Koninklijk bezoek.
Gisteren werd Rotterdam vereerd met
e'en bezoek van H. M. de Koningin
en Prins Hendrik. Ten 12.52 kwam
de Koninklijke trein het station D. P.
binnen. Na door den burgemeester
ontvangen te zijn, werd in de konink
lijke rijtuigen plaats genomen en
gold het eerste bezoek de nieuwe
Ambachtsschool inde Tamboerstraat,
een model inrichting waar H. M. en
den Prins met groote belangstelling
kennis namen van het onderwijs in
de verschillende ambachten daar ge
geven. In alle zalen was alles in volle
werking, .terwijl overal verschillende
werkstukken waren geëxposeerd.
Vervolgens werd een bezoek ge
bracht aan het etablissement Fijenoord.
Daar waren de Koninklijke bezoekers
in de gelegenheid den grooten scheeps
bouw in zijn vollen omvang te aan
schouwen. ,Een groot aantal schepen
stonden er op stapel of lagen half
gereed aan de werf, terwijl 2062
werklieden aan den arbeid waren, het
hoogste getal dat daar nog ooit werk
zaam is geweest.
Met de stoomboot „Stad Rotterdam"
werd de werf weder verlaten en werd
na een tocht over de rivier en door
enkele havens een bezoek gebracht
aan een der nieuwste groote instel
lingen .der stad, nl. de Inrichting voor
Vuilverbranding, waar het vuil der
geheele stad wordt saamgebracht en
in electrische energie wordt omgezet.
Niet alleen dus uit hygiënisch oog
punt is deze inrichting van hooge
waarde, maar tevens ook uit com
mercieel oogpunt,daar dat wat vroeger
nagenoeg waardeloos was, thans aan
electriciteit een niet onbelangrijke
bate opbrengt.
Nadat H. M. en de Prins ook deze
inrichting hadden bezocht, bracht de
boot hen naar de Parkkade waar de
Koninklijke rijtuigen weder gereed
stonden. Na een rijtoer door de stad
werd naar het stadhuis gereden, waar
liet koninklijk echtpaar met muziek
werd begroet, terwijl de padvinders
tegenover de statietrap hadden plaats
genomen.
In het stadhuis had in de vorstelijk
versierde rotonde de voorstelling der
gemeenteraadsleden plaats. Ook ver
toonden H. M. en Z. K. H. zich op
een voor deze gelegenheid gebouwde
estrade aan de saamgestroomde menig
te, welke hen, evenals herhaaldelijk
langs den weg waarlangs gereden
werd, met luid gejuich begroette.
Ten 5 uur werd naar het station
gereden en vertrok de Koninklijke
trein ten 6 uur weder naar 's Graven-
hage.
De nieuwe Minister van Marine.
Uit Heldersche marinekringen schrijft
Roman door L. Haidheim.
(Nadruk verboden.)
60.)
Zondag zijn ze immers pas bij el
kander geweestDaarom deed Jan
laatst ook zoo raarliep ze verbitterd.
Charlotte zei niets zij verborg
"et gezicht in de handen.
Nils Jensen had een slechte bui,
zooals zijn vrouw zeide. Ze trok,
zooals altijd in zulke gevallen, het
hoofd tusschen de schouders en liet
?em aan zichzelven over; ze ging
haar vriendinnen bezoeken of bood-
chappen doen. Zij zou ook de laat-
Sle geweest zijn, die hij zich tot
wtrouweling had gewenscht, nu hij
o ernstig ontstemd was.
Hll gevoelde zich beklemd. Sedert
J1, dag, dat hij met Stahlberg bij
«Re Bley had gegeten en zooveel
arei> wijn had gedronken, werd
men aan liet „Handelsblad" over den
nieuwen minister van marine o. m.
het vólgende
Een ieder en voorzeker elk ma
rineman zal nl. voelen dat zijn taak
niet alleen bijzonder zwaar za zijn,
doch ,evens dat hij persoonlijk een
offer in 's lands belang heeft moeten
brengen
D' heer Rambonnet is een man
van karakter, die na jarenlangen arbeid
zich haast In alle hoofdrichtingen een
zeer gedecideerde opinie heeft ge
vormd, zoodat hij met zijn plannen
valt of staat. De denkbeelden van
der heer Rambonnet wijken, meenen
wik niet sterk af van die van minister
Co. .in.
Wij zien daarom de toekomst met
vertrouwen tegemoet, doordien er
thans een nog hechtere band zal ge
vormd worden tusschen de marine
en haar onmiddellijken chef, wiens
denkbeelden haar sympathiek zijn en
wiens karakter zij eerbiedigt.
De nieuwe minister heett dat voor
dat zijn naam ook buiten de marine
reeds in het land is doorgedrongen
en in de dagbladen reeds meermalen
is gebleken dat de warmte, waarmede
hij herhaaldelijk, doch voornamelijk
te vorigen jare zijn denkbeelden op
maritiem gebied naar voren heeft ge
bracht, zelfs aan tegenstanders sym
pathie afdwong.
Wanneer men hem hoort spreken
voelt men hoe diep doordrongen hij
is van het noodzakelijke der verbe
teringen die hij voorstaat, ook al is het
debatteeren niet zijn grootste kracht.
Waar het op aankomt, de kracht
der overtuiging en de zakelijke gron
den, waarop deze overtuiging is ge
baseerd, de gloed waarmede hij deze
naar voren kan brengen, hebben voor
immer bij velen een gevoel van hooge
waardeering gevestigd.
Om het materieel en personeel in
onderlinge harmonie te brengen,waar
door alleen een vloot kan bestaan,
is vertrouwen in de opperste leiding
een noodzakelijk iets.
Wij eindigen met het uitspreken der
overtuiging dat de marine hoe
ongaarne zij thans het roer weer in
andere handen ziet overgaan zich
vol vertrouwen onder de bevelen stelt
van haren nieuwen bewindsman en dat
zij momenteel zich zeer gelukkig
acht dat het H.M. de Koningin heeft be
haagd de portefeuille in handen te
geven van een haar algemeen sym
pathieken chef.
Het ehristusbe8id Ir, het
Vredespaleis.
H. M. de Koningin heeft aan me
vrouw Angela de Oliveira Cesar da
Costa, de in het Hotel des „Indes" te
's Gravenhage nog steeds vertoevende
presidente van den Argentijnschen
Vredebond, die het in hetVredespa-
hij voortdurend door zorg gekweld
Hij noemd die bezorgdheid dikwijls
dwaas, maar kon ze niet verbannen.
En telkens, wanneer hij Stahlberg
zooals hij het noemde, beter in de
kaart keek, werd de bezorgdheid
grooter, dat hij niet meer vrij was
in zijn doen en laten. Want sedert
die „gedachtenwisseling" was Stahl
berg tegenover zijn compagnon een
ander geworden hij geneerde zich
volstrekt niet om Nils, zooal niet di
rect te laten gevoelen, dan toch te
laten vermoeden, dat hij door aller
lei „middelen" en „vrienden" din
gen mogelijk maakte, die voor de
wet of tenminste van het standpunt
van het gewone rechtsgevoel be
schouwd zeer zeker ongeoorloofd
waren. En hij zag er volstrekt
niets in, om ook van Nils deze of
geene „kleinigheid," een inbreuk
maken op den wettigen gang van
zaken, of het bewerken van den
eenen of anderen personen te ver
langen.
Nils verzette zich daartegen waar
en zooals hij maar konwant hij
gevoelde slechts al te goed, dat het
Stahlberg's bedoeling was, hem lang-
leis geplaatste beeld van den Chris
tus van den Andes aangeboden en
onthulde, de bijzondere en zeldzame
onderscheiding betoond om haar
Hare Majesteits portret te schenken,
voorzien niet alleen van de handtee-
kening der Koningin, maar waarop
H. M. ook eigenhandig de woorden
gesteld heeft„Christ avant tout".
Versierd Den Haag.
Sinds den avond van den 28sten
Augustus, toen de verlichting en ver
siering heel Den Haag in beweging
brachten, is, aldus meldt de „N. R.
Ct.", de stad voortgegaan haar toilet
voor heden te voltooien. Een net van
groen heeft zich over geheele wijken
gespannen, en lampions, vetpotjes en
gloeibollen zullen vanavond wedijve
ren in het brenger, van licht en gloed.
De oranjeballon beheerscht Prins
Hendrik- en Anna Paulownaplein,
Prinsestraat enNieuwe-Uitleg, Noord
einde, Molen- en Schoolstraat, in de
laatste drie tezamen met de electrische
gloeiende draadjes. De Lange Hout
straat en de Carnegielaan laten ge
kleurde lampions zien, op het Voor
hout, Vijverberg en Kneuterdijk trok
de gemeente slierten gloeilampjes van
boom tot boom. Het Plein 1813 wacht
een copie van Mei 1909. Koloniën,
Waterstaat en het Torentje bleven
het vetpotje getrouw, evenals het
raadsgebouw in de Javastraat. In het
gebouw van de Tweede Kamer slaan
achter de ramen rijeji kaarsen.
De versieringen, min ot meer cliché
van groen, oranje-sjerpen, schilden
en palen doen haast overal aardig.
Men mag weiitcht "bézVvaren 'hebben
tegen het zware obeliskenstel op de
brug bij het Sweelinckplein, ze ma
ken toch een feestelijken indruk.
Groote bloembakken op voetstukken
werden in de Alexanderstraat neer
gezet, evenais bij de Groot-Hertogin-
nelaan.
Ook van particuliere woningen is
vaak wat aardigs gemaakt, zoodat de
menigte kijkers wel niet kleiner zal
zijn dan den 28sten Augustus. Het
tramverkeer wordt dan ook ten deele
stop gezet.
Naar „de Avondp." verneemt, be
staat in officierskringen het voorne
men, oud-minister Colijn een hulde
blijk aan te bieden als bewijs van
erkentelijkheid voor het vele goede,
dat hij voor het officierskorps heeft
tot stand gebracht.
Bij de legermanoeuvreSj welke van
22 tot 25 September in den driehoek
legerplaats bij Millingen, legerplaats
bij Harskamp, Rijssen zullen plaats
hebben, zal de vliegdienst worden
waargenomen door de vaandrigs-avia-
teurs Van Meel en Bakker, die daartoe
onder de wapenen worden geroepen.
De drie officieren-vliegers Van Heyst,
zamerhand te „wennen". Erger nog
dan zulk een verlangen scheen hem
dan wanneer hij weigerde, Stahlberg's
onbeschrijfelijk spottende, veelzeg
gende blik, waarin de woordenlaf
aard zwakkeling opgesloten sche
nen en de overreding.
En deze laatste overwon meerma
len den tegenstand van Nils. Hij
schaamde zich geen moed te heb
ben, terwijl Stahlberg dien tot over
moedig wordens toe toonde.
Maar dit was het niet alleen Nils
Jensen was er achter gekomen, dat
Stahlberg naast zijn hoofdberoep nog
een tweede haddat hij op groote
schaal geldzaken deed. Dit ontdekte
hij toevallig, toen een makelaar, die
Stahlberg niet persoonlijk kende, Nils
er voor aanzag en dezen rapport uit
bracht.
'tWas waar, de komst van Stahl
berg had de vergissing dadelijk aan
't licht doen komen en de vreemde
was dadelijk met Stahlberg in diens
particulier vertrek gegaan.Maar de ont
dekking deed Nils, die zich ook de
jongste waarschuwing van zijn moeder
herinnerde, toch wel eenigszins schrik
ken, vooral omdat hij reeds uit de eer-
Tersteegh en Coblijn zijn niet be
schikbaar in verband met hun vertrek
naar Parijs om tegenwoordig te zijn
bij het monteeren van de door het
departement van oorlog bestelde
Farman-vliegtuigen, waarna zij ge
durende drie weken met de nieuwe
toestellen zullen oefenen.
Van Meel en Bakker zullen vliegen
op eigen toestellen. Zij opereeren
niet van uit Soesterberg, doch van uit
een nog nader te bepalen punt in het
voor de manoeuvres aangewezen ge
bied („Hdbl".)
VAH DEH HM OP DEN TM
Een aantal vrouwen van den
Boven-Elzas hebben zich met een
schrijven gericht tot de autoriteiten
van Miilhausen, waarin zij er over
klagen, dat als een ware landplaag
eiken Zondag feesten plaats hebben.
Vroeger wijdde de man zich aan zijn
familie en was gelukkig en tevreden.
Maar tegenwoordig heeft de man
geen tijd, moet naar het vereeni-
gingslokaal en 's Zondags is er altijd
wat te doenboschfeest, kegelen,
volksfeest, uitstapje enz. en vrouwen
en kinderen lijden er onder. Het is
een ware landplaag en duizenden
familien zouden gelukkiger zijn in
dien die „geesel" werd weggenomen.
De klacht van deze huismoeders
zal wel niet alleen voor Miilhausen
gelden.
Ja, de jacht naar genot is groot.
Menigeen zoekt het op reis. Alles
reist. De een doet het vaak om den
ander, of de beurs het toelaat of
niet. Velen gaan naar Zwitserland.
En straks moe en platzak keeren
de reizigers weer terug naar huis.
Dan zijn er binnenkamers veel be
denkelijke gezichtende kosten zijn
niet meegevallen. Soit, laat het hun
een troost mogen zijn, dat, wanneer
zij een paar eeuwen vroeger geleefd
hadden, een dergelijk reisje nooit
een „spekje voor hun bekje" zou zijn
geworden. Het is onmogelijk precies
te weten, wat destijds het reizen
kosttedaarvoor ontbreken de ge
gevens.
Onlangs heeft men echter tusschen
allerlei paparassen van zeerrecenten
datum de rekening en verantwoor
ding over een Zwitsersche reis ge
vonden. Hij was van den heer
d' Alancon, Pruisisch officier van
justitie, die door Friedrich Wilhelm
I was aangezocht 'n reis door Zwit
serland te maken, teneinde daar in
lichtingen in te winnen over den
toestand der Waldenzen. Dit volk
verkeerde destijds in een martelaar
schap, en de Koning van Pruisen
die wat voor hen voelde, wilde de
nijvere handwerkers en flinke land»
bouwers naar zijn land roepen.
Den 4den Maart 1731 vertrok
ste woorden van den makelaar had
gehoord, dat Stahlberg geld tegen
hoogen interest zocht.
Wie kon beter weten dan Nils
zelf, dat er reusachtige sommen in
Stahlberg's bedrijf staken? Toch!
En wat voor andere groote sommen
kon Nils hem narekenen als ontvan
gen van cliënten, die hem vol ver
trouwen hun geld hadden gegeven,
zooals hij dat het geld van hem en
Dina had gedaan.
Pas heden had Nils Jensen zijn
naam onder een wissel moeten zet
ten als borg natuurlijk onlangs
had hij een ander sluk onderteekend
dat hij niet een nauwkeurig had ge
lezen, omdat Stahlberg zooveel haast
had gehad, dat Nil's poging om het
te lezen zijn compagnon bijna razend
maakte van ongeduld. Wat Stahlberg
later tot inlichting zei, was heel een
voudig en juist.
Maar in weerwil van alles drong
zich bij Nils telken weer de gedachte
op, dat hij zich op een gevaarlijken
weg bevond.
Zijn zin voor recht, zijn eergevoel
waren nooit zoo bijzonder ontwik-
keld geweest, maar waar het zaakje
d' Alancon van Berlijn, om zich van
z'n gewichtige opdracht te kwijten.
Hij ging eerst naar Frankfurt a. M.
Met den gewonen postwagenhet
grapje kostte hem 72 gld., dat staat
gelijk met f 300 op het oogenblik.
Over deze reis, die men nu in enkele
uren aflegt, deed d' Alancon 8 dagen.
Op z'n terugreis was hij goedkooper
uithij betaalde toen f 58, maar de
reis duurde toen ook 29 dagen langer.
De 25 mijl van Frankfurt naar
Straatsburg ging per rijtuig, hetgeen
18 gld. kostte. Dat ging natuurlijk
op z'n elf-en-dertigst. Van Straats
burg naar Bazel reisde men met de
vlugste verbinding, de „rijdende
post".
De heele reis heeft 400 gld. gekost,
hetgeen gelijk staar met een paar
mille op het oogenblik. Men kon dus
zeggen, dat voor twee eeuwen' het
reizen tien maal zoo duur was. Dan
laat men den meerderen tijd nog
buiten rekening.
Reizen kan werkelijk genotvol zijn
voor hen, die het schoone, die de
poëzie in de natuur weten te zien en
te vinden, is te genieten dichtbij en
veraf. Poëtisch is een gondelvaart in
de Venetiaansche grachten. Maar
zij gaan verdwijnen, de gondels van
mooi, oud Venetië. De veel bezon
gen vaartuigen, de meest poëtische
booten die wij kennen, zuilen op
houden minnende paartjes door de
schilderachtige grachten der schoone
oude stad te voerenzij zullen
geen jonkman meer in de gelegen
heid stellen zijn geliefde een guitaar-
sergnade te brengen.
Zij kunnen niet meer bestaan de
trouwe gondeliers die in eenzame
manenachten zooveel geheime ge-
beurens zagen en verzwegen.
De strijd tegen de moderne voer
tuigen wordt den gondelaars te
zwaar. Stoom- en motorbooten'
doorklieven reeds in zoo grooten
getale de Venetiaansehe wateren,
dat ook zij niet langer kunnen vol
staan met eenvoudige gondels. Daar
om hebben de gondeliers een mo
derne vergadering gehouden, waar
in ze tot de conclusie zijn gekomen
dat ze noodzakelijker wijze ook
zouden moeten overgaan tof het in
richten van een motorbootdienst.
Het is wel jammer, dat de gon
dels dezen dood zuilen sterven.
Natuurlijk zai de verdwijning dezer
booten zoo heel gauw- niet gaan
en zal de reiziger nog wel een
tochtje met ze kunnen maken als
hij in de dogenstad vertoeftmaar
't echt poëtische zal dan toch weg zijn.
Dat was het trouwens al eenigs
zins, nu zooveel nieuwerwetsche
vaartuigen reeds de grachten on
veilig maken.
Een der jolige broeders van 't
gilde der doordraaiers en pretma-
„gevaarlijk" begon te worden, waar
het tot een conflict met de lands
wetten kon komen of tot. een publieke
„blamage", daar deed Nils Jensen
toch maar niet meer mee. En daarom
was het hem thans, alsof een ijzeren
vuist zijn hart samengreep.
Zijn innigste begeerte was, zich
vrij te kunnen maken van Stahlberg
maar dat scheen letterlijk een on
mogelijkheid want Stahlberg had
niet alleen zijn vele geld, maar ook
zijn eer in handen. Hoe meer Nils
er over nadacht, des te vaster zag
hij zich in deze netten verstrikt.
Daar kwam Stahlberg zelfhij had
te berichten over een groot succes
en een groote winst en was zoo vol
zelfvertrouwen, zoo zeker van de
overwinning en een beetje spotlus
tig, maar daarbij ook zoo amusant,
dat Nils met hem mee moest lachen
en niet meer aan de muizenissen
dacht.
Nog nooit was het |an Begemann
er om te doen geweest in de krin
gen der jonge juristen te verkeeren.
(Wordt vervolgd)
