»13^Ï9H
IQPST Ilii
Vrijdag
29 Augustus
Onwrikbaar.
F-LAMPEI
AAZE.
R O EST,
gemeentebestuur
binnenland
feuilleton
51e Jaargang.
1913
te.
ans f8,50,
ntkdatfMstran
roe. Middeibnrg
nsch Vleesch
A. EDELMAN
RH 330
[ennessy Co,
F. Martell,
en Oade Jenever,
Fockink,
re Lucas Bols.
Bootz,
amp Zoon
Molijn.
B ©S-
~ÏÏI IEN HAK OP DEN TAK
IAS PER UUrt
n van Licht eene ben»
jg r a t i s verricht i%l
hiermede be,
weder zuilen
DMBER a.s.
volgens leeftijd
het regelen de
Dansleeraar
rdag van af 2 uurli
IMbion" te sorelcen.
ERSTE
lijks versch eerst
oncurreerenden prijs,
eleefd aanbevelend,
Itraat 9.
voor
is bij
SSINGSCHE
Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek
handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij de Uitgevers
Firma F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt 58.
ADVERTENT1ËN van 1—4 regels 0.40. Voor elke regel
meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde
advertentie, wordt de prijs slechts tweemaal berekend. Qroote
letters en clichés riaar plaatsruimte.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zon- en Feestdagen.
TELEFOONNUMMER 10.
del Walstraat 96.
AANBEVELEND.
at 6. Teleph. 92,
Ivoorradig
J&.0.
Aanbevelend,
is
8.19
8.54
9.34
9.51
10.18
10.31
10.51
10.59
1*0.38
IR
HINDERWET.
Kennisgeving.
Burgemeester en Wethouders van
Vlissingen
Gezien de artikelen 6 en 7 der
Hinderwet
Geven bij deze kennis
dat bij hen is ingekomen een ver
zoek van de Maatschappij tot Detail-
verkoop'van petroleum „de Automaat"
te Rotterdam, om vergunning tot de
oprichting van een bewaarplaats voor
petroleum, in het perceel kadastraal
bekendGemeente Vlissingen, Sectie
E No. 1622 (ged.), plaatselijk gemerkt
Walstraat ongenummerd
dat dit veizoek met de bijlagen, te
beginnen met Vrijdag den 29 Aug.
1913 op de Gemeente-Secretarie ter
visie zal gelegd worden en dat den
veertienden dag na dien, zijnde den
12 September 19)3, ten Raadhuize,
des namiddags ten 2 ure gelegenheid
zal gegeven worden om bezwaren
tegen het oprichten der inrichting in
te brengenzullende zij die niet
overeenkomstig art. 7 der Hinderwet
voor het gemeentebestuur of een of
meer zijner leden zijn verschenen, ten
einde hunne bezwaren mondeling
toe te lichten niet tot beroep ge
rechtigd zijn, terwijl gedurende drie
dagen voor dat tijdstip, ter Gemeen
te-Secretarie van de ter zake ingeko
men schrifturen kennis kan genomen
worden.
Vlissingen, den 28 Augustus 1913.
Burg. en Weth. voornoemd,
G A. KALBFLEISCH, L. B.
De Secretaris,
WITTEVEEN.
11.52
11.38
itoa. Komt de boot l*^r
-Duitschland. a. eu
(Toch, Oberhaaaen,
12.0
Het Vredespaleis.
Gisteren gingen de poorten van
liet Vredespaleis, van den zetel van
internationale justitie, open.
De geheele architectuur, met haar
zuilengangen en booggewelven, heeft
iets kerkelijks en het mystieke licht
doet zijn gouden stralen vallen door
de beschilderde ramen van het trap
penhuis. In de groote voorhal met
marmeren vloeren, zuilen en zijwan
den, staat men voor de prachtige
marmeren trap het geschenk van
de gemeente 's-Gravenhage. Aan het
begin der trapleuning met haar bron
zen paneelen staan twee koperen
lichtdragers, voorzien van het Haag-
sche wapen.
De groote ramen die het trappen
huis belichten vormen het geschenk
van den Nederlandschen Staat en zijn
vervaardigd door den Delftschen
glasbrander Schouten, naar ontwer
pen van den heer A. Ie Comte. Het
Roman door L. Haidheim.
(Nadruk verboden.)
Die beiden deden immers, alsof ze
werkelijk moeder en dochter waren,
ia, Charlotte noemde de oude vrouw
„moeder".
Deze overwegingen vroegen ook
feel plaats in Nils gedachten. Hii had
Lotty slechts even gezien, toen li ij ep
de Moyenburg geweest was ze ont
week hem blijkbaar. Nu, hem lag aan
fen ontmoeting ook niets gelegen,
"ij had geen berouw over zijn hu
welijk in 't minst niet. Want wat
bad hij met zoo'n „kale madam"
moeten beginnen? Dina was inweer-
f1' van al haar geld volgzamer dan
L°tty ooit geweest zou zijn.
Wat zou die fijne dame wel
denken Zou ze zich ten slotte gaan
'"beelden, dat ze onzen Jan aan de
b"ak kan pikken, vroeg Dina op ze-
ren dag aan haar man.
bordes van de hoofdtrap wordt later
versierd door een marmeren groep,
voorstellende „Vrede door Recht." De
wanden van de Groote Hal zijn be
kleed met prachtig marmer, terwijl
de bovenste helft en de zoldering
van het gewelf van fijn lichtkleurigen
Franschen baksteen zijn, afgewisseld
door beeldhouw- en mozaïkwerk.
Gaande naar den rechtervleugel,
komt men in de groote Rech'szaal,
wederom met prachtige ramen, schit
terende zijwanden met decoratieve
paneelen en mooie basreliëfs. In deze
zaal bevindt zich in den lengtewand
de tribune. Aan den kant van den
voorgevel kan men door openslaande
glazen deuren onder het groote raam
in de galerij komen aan de overzijde
van het Paleis.
Aan de andere zijde van de voor
hal sluit zich de kleine rechtszaal
aan. Ook in deze zaal staan mooie
geschenken die aan het geheel een
rijken, weelderigen indruk geven. De
lambriseering, zoldering en de meu
belen zijn in deze zaal van eikenhout.
Aan de kleine rechtszaal sluiten zich
aan de raadkamer, de spreekkamer
en een kamer voor partijen, geschei
den door trappen naar de eerste ver
dieping en door een toiletinrichting.
Hetzelfde is het geval met de raad
kamer, de spreekkamer, de griffieka
mer en de kamer voor partijen die
zich bij de groote rechtszaal aanslui
ten, terwijl al deze lokalen hun toe
gang hebben van den corridor af,
welke uitzicht geeft op de binnen
plaats.
Een fraaie fontein werpt hier haar
klaterende stralen.
De bekleeding van de meeste ver
trekken is z.g. velours d'Utrechtde
meeste plafonds zijn van beschilderd
eikenhout.
Betreffende de openingsplechtigheid
wordt nog het volgende gemeld
Even over half 3 traden H. M. de
Koningin, H. M. de Koningin-Moeder
en Z. K. H. de Prins der Nederlanden
binnen. Van de tribune zette Anton
Avercamps a capella-koor het oude
Wilhelmus in, statig en forsch, het
oude lied der verdrukten, die den
vrede wenschen, maar den oorlog
moeten.
De Koningin was in crème zijden
japon, geborduurd met palmetten
een hoed met breeden rand en over
hangende witte struisvederen over
schaduwde het gelaat. Hare Majesteit
zag er opgewekt uit.
De Koningin-Moeder was in het
grijs, en had een klein hoedje met
witte pleureuze op. De Prins droeg
de uniform van admiraal met het
lint van het grootkruis van der. Ne-
derl. Leeuw schuin over de borst.
Zij namen plaats op den in het front
der zaal voor hen geplaatste zetels,
waarachter de leden van het civiele
Nils begon luidkeels te lachen.
Uw Jan Wat verbeeld jij je
welDie is in haar oogen immers
niets anders dan een halve.
Van nu af koesterde Dina nog
meer wrok tegen Lotty.
Zoo bezocht men elkaar uit be
leefdheid telkens met tusschenpoozen
van eenige weken, maar allen hadden
het gevoel, dat de koelheid tusschen
hen grooter werd in plaats dat ze
verminderde.
Gedurende den tijd van de voor-
jaarsstormen en het hooge water had
den Nils en Stahlberg zooveel te
doer,, dat aan gezelligen omgang niet
kon worden gedacht. Alleen door
den dokter, die vrouw Jensen gere
geld bezocht hij kwam tegen
woordig met zijn zeilboot en kon
bijna aan het huis toe varen
vernamen ze, dat de arme mevrouw
Stahlberg reeds weken in de kliniek
van een beroemd Amsterdamsch ge
neesheer lag en Stahlberg vaak naar
haar toe reisde.
En nu kwamen er in het laatst
van Maart heerlijke, warrae lente
dagen.
Maar helaas, de sneeuw «molt nu
en militaire huis van H.M. hadden
plaats genomen.
Vlak achter de vorstelijke personen
die binnentraden terwijl van de ga
lerij de tonen van het Wilhelmus
neerparelden, vlak achter hen volg
den Andrew Carnegie en mevrouw
Carnegie.
De schenker van het Vredespaleis
is een kleine figuur, grijs, met het
lint van het grootkruis van Oranje-
Nassau over de borst.
Het was een plechtig en beteeke-
nisvol oogenblik. De zaal was stom,
zacht daalden de klanken van het
Wilhelmus neer.
De kleine man, die hier eigenlijk
„de" man is, boog voor de Koningin,
die onmiddellijk had plaats genomen.
Mevrouw Carnegie in grijs-lila
costuum, maakte hare révérence voor
Hare Majesteit.
De minister De Marees van Swin-
deren leidde Carnegie, jhr. mr. van
Karnebeek, voorzitter van het bestuur
der Carnegie-stichting, mevrouw Car
negie naar hunne plaatsen, rechts
van de Koninklijke groep en een
weinig ter zijde, vlak tegenover het
spreekgestoelte, en voor de groep
ministers, Kamervoorzitters en de
ministers van staat.
Alle aanwezigen waren onder het
binnentreden van H. M. de Koningin
en de familie Carnegie opgestaan,
en bleven staan totdat de laatste
tonen van het historische lied der
Nassau's waren weggestorven.
De eenvoudige verschijning van
Carnegie in dit schitterend milieu
maakte een diepen indruk.
Een indrukwekkend oogenblik was
het toen de heer jhr. mr. Van Karne-
beek aan den minister van buiten-
landsche zaken, den heer jhr. de
Marees van Swinderen de sleutels
van het paleis overdroeg.
Het eene oprijzend applaus bij
Carnegies's huldiging stierf toen nog
weg. Maar het was niet meer te be
dwingen, barstte spontaan en met
kracht los, toen de Minister van Buiten-
landsche Zaken, jhr. De Marees van
van Swinderen, na hem in zijne rede
Carnegie toesprak.
Tot driemaal toe klaterde toen on
bedwongen het handgeklap op, zon
der dat de vorstelijke personen het
voorbeeld behoefden te geven. Z. K.
H. de Prins, onder den indruk geko
men van die spontane daad, waarbij
het enthousiasme voor een oogenblik
de dammen van het ceremonieel der
etiquette verbrak, klapte mede in de
handen.
Carnegie boog bescheiden, zonder
van zijn zitplaats op te staan.
Aan het diner dat gisterenavond
plaats had en waaraan tal van hoog-
waardigheidsbekleeders aanzaten
hief de minister van buitenlandsche
zaken zijn glas op op de gezondheid van
in de hooggebergten zoo snel, dat
de rivieren, die zich pas weer tus
schen haar oevers teruggetrokken
hadden, opnieuw het lage land over
stroomden.
Ik wil van den mooien dag
gebruik maken om naar Dorwetterte
gaan, zei vrouw Jensen op den mid
dag van zekeren dag tot Lotty. Dor-
wetter was haar bankier, een heel
eenvoudig man met een kleine zaak,
die nauwelijks nog genoemd werd,
daar ze door de concurrenten reeds
lang overvleugeld was. Vrouw Jensen
bleef hem echter trouw.
Hij is eerlijk en de voorzichtig
heid zelve, zei ze.
Lotty gaf haar gelijk.
Ga ook meteen naar Dina, ver
zocht ze, en laat mij thuis, opdat ik
de dienstboden bij de voorjaars
schoonmaak kan helpen.
Zoo gebeurde het dan ook, en
terwijl de dienstmeisjes in zeepsop
zwelgden en alles in huis begonnen
schoon te maken, bracht Lotty de
kasten weer in orde, poetste het
zilver en telde de stapels damast en
linnen.
Ook toen haar man leefde, had
flbonnements- ftduertentiën op zeer uoordeelige voorwaarden.
de souvereinen van de staatshoofden
aan tafel vertegenwoordigd en van
hnu roemrijke vlaggende heer
Carbin, gezant der Zwitsersche Staten
als deken van het gezantencorps, de
handhaving van den vrede en het
beginsel der arbitrage brengende,
eindigde in een dronk op H. M. de
Koningin der Nederlanden en het
Konigklijk Huisdat de minister
Heemskerk in een even letterkundige
als geestige speech, den voornamsten
gast, Carnegie en zijn sympathieke
echtgenoote eerde en dat ten slotte
de gevierde Amerikaan zelf, in een
caucesie vol aardige bijzonderheden
omtrent zijn levensloop, uiting gaf
aan zijn gevoelens over het geluk dat
hem ten deel viel om een zoo mooi
paleis in deze stad te hebben aan
schouwd, gevoelens waarin zijn
vrouw van ganscher harte deelde.
De nieuwe minister van oorlog.
Bij de bestuurswisseling krijgt het
departement van oorlog aan het hoofd
een minister, niet met kolonels- doch
met generaaisrang. Tot de gepension-
neerde hoofd-ofticieren van de land
macht, wien door H. M. de rang van
generaal-majoor is verleend, behoort
toch de oud-kolonel van het wapen
der artillerie N. Bosboom, als minister
van oorlog opgenomen in de kabinet-
formatie-Cort'van der Linden.
De openbaarmaking der rangsver-
hoogingen in de Staatscourant is met
het oog hierop vroeger geschied dan
gewoonlijk, wanneer daartoe eerst 30
Aug. wordt overgegaan.
Tweede Christelijk Congres tegen
het Alcoholisme.
Gistermorgen werd het Tweede
Chr. Congres tegen het Alcoholisme
te Arnhem geopend. Dr J. R. Slote-
maker de Bruine heette de aanwezigen
hartelijk welkom.
Een telegram van hulde werd ge
zonden aan H. M. de Koningin en
een jonkvr. De Ranitz als oudste
strijdster voor Chr. Geheelonthouding.
Nadat nog onderscheidene afge
vaardigden het woord hebben gevoerd,
om hunne groeten aan het Congres
over te brengen, verkreeg mej. H. W.
Crommelin van Zeist het woord om
te spreken over: De stand der Chr.
Drankbestrijding in Nedeiland.
Aangezien voor dit Referaat geen
discussie was toegestaan, kwam hierna
aan de orde het referaat van Dr. J.
R. Slotemaker de Bruine overDe
Kerk en het Alcoholisme.
Bij de discussie vroeg Ds. Montijn
van Haarlem nadere inlichtingen over
de bedoeling van den Nuchterheids-
Zondag, door referent genoemd, ter
wijl hij wees op het feit, dat sommige
kerkbesturen een kroeg exploiteeren,
Spr. vraagt of daaraan ook iets te doen
zou zijn.
vrouw Jensen zelf haar geldzaken
behandeld en daarom veroorzaakte
het haar niet veel hoofdbrekens het
groote kapitaal, dat haar was terug
betaald, weer le beleggen.
Toch was haar voorhoofd meer
bewolkt dan ooit en meneer Dor-
wetter was geen oogenblik in twijfel
aangaande de reden daarvan. De
vrouw was in de laatste jaren zicht
baar verouderd, veel meer dan de
ouderdom rechtvaardigde. Hij zag
met leedwezen, hoe er telkens, wan
neer ze in den loop van 't gesprek
haar zoon noemde een vermoeide,
pijnlijke trek om haar mond en
oogen duidelijk te voorschijn trad.
De oude man gevoelde zich ge
drongen om haar vertroostende
woorden toe te spreken, doch hij
wist niet recht, hoe hij moest be
ginnen.
Daar begon ze over zijn familie
te spreken. Zij informeerde naar zijn
voiwass.en zoons, van wie hij alleen
goeds kon vertellen. En ten slotte
greep hij moed. Zooals het dikwijls
gaat, wanneer men er slechts lang
zaam toe komt om openhartig te
spreken, gaf htj nu aan zijn heime-
Ds. Hom van Hengelo deelde mede
dat de Baptisten-Gemeente van a
hare leden geheelonthouding eischt.
Ds. Ledeboer drong er op aan dat
de plaatselijke Onthouders Vereenigin-
gen steeds meer contact moeten
zoeken met de kerk door het vragen
tot het houden van spreekbeurten,
collecten en anderszinds.
Dr. Gispen van Zwolle, vroeg in
lichtingen over een zinsnede betref
fende de toepassing van de kerkelijke
tucht op dronkaards door den kerke-
raad.
De verschillende sprekers- worden
door den referent beantwaard.
Na mededeel ing, dat een telegram
van dankbetuiging was ingekomen
van H.M. de Koningin, werd staande
het Wilhelmus gezongen, waarna de
morgenzitting van het Congres geslo
ten werd.
„Reizen, reizen, reizen I" dat is het
wachtwoord der laatste weken, waar
door een groot deel van het mensch-
dom wordt gedreven. Er wordt op
reis veel genoten en geleden. In
velerlei opzicht. Hun, die in verzoe
king komen den vasten wal te ver
laten en te gaan dobberen op de
onwisse baren, wordt vaak het genot
bedorven door de zeeziekte. Tal van
middelen zijn hiertegen reeds uitge
vonden en aanbevolen, maar de zee
ziekte is er niet minder om geworden.
Nu is het weer dr. Fischer te Nau-
heim, die het rondzwalkende mensch*-
dom verblijdt met de mededeeling,
dat hij de zeeziekte kan bezweren. Het
was den bekenden geneeskundige
opgevallen, dat de verschijnselen van
zeeziekte juist dezelfde waren, als de
uitwerking van een prikkeling van de
nervusvagus. Door de uitgebreide
studiën, die dr. Fischer over dit on
derwerp heeft gemaakt, wist hij, dat
atropine hiervoor het juiste genees
middel was. Op een reis naar Ame
rika, die, wat de weersgesteldheid
betreft, zeer stormachtig verliep, had
hij ruimschoots gelegenheid de proef
te nemen met zijn theorie. Een aantal
jongelui, die zich vrijwillig als „proef
konijn" ter beschikking stelden, be
handelde dr. Fischer met atropine.
De mannen gaf hij een onderhuidsche
inspuiting van 1 mG. en de vrouwen
van drie vierde mG. De gunstige
resultaten lieten niet lang op zich
wachten. Reeds na een half uur ver
dween de neiging tot braken, de
polsslag werd spoedig weer leven
diger, de gelaatskleur verbeterde, en
patiënten, die zich een uur of drie
geleden nog aller miserabelst hadden
gevoeld, waren weer zoo gezond en
lustig als een vischje. Zelfs een op
komende storm en hooge zeeën konden
op de beterschap van den patient
lijke bezorgdheid voor zijn oude
vriendin veel duidelijker uitdrukking
dan oorspronkelijk zijn doel was
geweest.
Vrouw Jensen, ge moest uw
zoon nog eenmaal waarschuwen Ja,
ja, ik weet het wel, hij luistert niet
naar uHet kieken is weer eens
wijzer dan de hen. Maar ik heb uit
volkomen vertrouwbare bron verno
men, dai Stahlberg in het laatste
jaar telkens weer geldsommen bij de
Engelsche Bank heeft gedeponeerd.
Hij houdt dat zeer geheim Waar
om Welke gelden iaat hij, de
groote zakenman, daar zoo betrek
kelijk ongebruikt liggen Nils heett
weliswaar zijn intieme vriend, maar
dit schijnt hij toch niet te weten,
dat naar alle waarschijnlijkheid het
geld van zijn vrouw niet in de zaak
zit, maar nu, ik ben maar een
eenvoudige, kleine geldman, doch
menschen van ons vak behoeven
slechts éen blik uit de verte op de
geldelijke aangelegenheden van Stahl
berg te slaan om te weten, wat daar
aan de hand is.
(Wordt vervolgd)
