AN.
ZIG.
ds-
bloem.
H i ZONEN-
Vrijdag
8 Augustus
Onwrikbaar.
No. 186
51e Jaargang.
1913.
Malaga,
Red en
nz. Ver-
Literjf,
j5p.Fl.
taat,
BINNENLAND
FEUILLETON
VAN DEN HM OP M TAK.
OON 46.
KG
ugustus
s voornemens
R een nieu-
Conver- j
ndentie
er te bepalen
laand.
isch L. 0.
rstrekt gaarne
he Taal M. 0.
kweg 1.
oren steeds
n heilzaarh
r zwakken
dat wij reeds
artikel hebben
iteit elke andere
de winkeliers
baar 12 eer"
VLISSINGSCHE COURANT
Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek
handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij de Uitgevers
Firma F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt 58.
ADVERTENTIËNvan 1—4 regels 0.40. Voor elke regel
meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde
advertentie, wordt de prijs slechts twee maal berekend. Groote
letters en clichés naar plaatsruimte.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zon- en Feestdagen.
TELEFOONNUMMER 10.
flbonnements- flduertentiën op zeer uoordeelige uooru/aarden.
Het koperen huwelijksfeest van de
Koningin en Prins Hendrik.
De 12%-jarige echtvereeniging van
het vorstelijk paar is te Apeldoorn
waardig herdacht. Ten paleize lagen
de féücitatieregisters ter teekening
gereed, waarvan druk gebruik werd
gemaakt. Verscheidene fraaie bloem
stukken werden uit Den Haag ge
zonden, waarbij een van hofdignita-
rissen, die zich om half elf van het
paleis naar de villa begaven en met
de vergezellende hofdames liet vor
stelijk paar féliciteerden. Ook door
het staldepartement werd een fraai
bloemstuk geschonken. De Koningin
maakte met gevolg een wandeling
naar de Koninklijke stallen. Namens
de gemeente werd een bloemstuk
aangeboden. Alle openbare gebouwen
en verschillende particuliere wonin
gen waren met 'vlaggen versierd de
trams waren gepavoiseerd en vele
wandelaars droegen .oranje op de
borst. In de Waldeck Pyrmontlaan
bewoog zich vooral bij de vjlla van
het Koninklijk Echtpaar een talrijk
publiek.
Vele leden van hooge staatslicha
men, militaire en burgerlijke over
heidspersonen te 's 's Gravenhage,
hebben gisteren door inschrijving in
de naamteekeningboeken ten konink
lijke paleize en in het paleis van
H.M. de Koningin-Moeder van hunne
belangstelling doen blijken met den
12%-jarigen huwelijksdag van H. M.
de Koningin en Z. K. H. den Prins.
De regeering heeft een brief van
gelukwensching aan het Vorstelijk
Echtpaar gezonden.
Défilé te Soestdijk.
De ongeveer 800 leerlingen der
verschillende scholen uit de gemeen
te Soest hebben Woensdagmorgen te
elï uur, onder geleide van hun on
derwijzers, gedéfileerd voor H.M. de
Koningin-Moeder ten paleize Soest
dijk. Onder de lustige tonen van het
muziekkorps der genietroepen uit
Utrecht, trok de kinderschaar voorbij
Koningin Emma, die met de dames
en heeren der hofhouding had plaats
genomen op het bordes van het pa
leis.
Na afloop van dit kinderdéfilé wer
den alle kinderen inden tuin van den
burgemeester van Soest onthaald en
werd aan ieder hunner een herinne-
Roman door L. Haidheim.
(Nadruk verboden.
37.)
Doe dat maar gerust. Dinajou
schade is het tot heden niet geweest.
Met deze woorden maakte haar vrien
din een einde aan het gesprek.
Op het schoone winterweer volgden
twee grijze, sombere regenmaanden.
De slechte wegen maakten alle ver
keer op het land bijna onmogelijk;
bet dikke ijs in de rivier wilde niet
in beweging komen en toch was het
te broos en te zwak om een aantal
schaatsenrijders tegelijk te dragen
zelfs voor één alleen bleef het rijden
"og altijd een vraagstuk.
Eindelijk echter barstte het ijs en
de ijsgang kwam, Het geheele land
naaide verruimd adem, alsof het van
boeien bevrijd was. Zoodra de rivier
waar ongeveer vrij was van ijs, begon
Je scheepvaart weer en handel en
bedrijf ontwaakten tot nieuw leven.
Maar lente werd het nog lang niet.
bangzaam en eentonig verliep voor
®e plattelandsbewoners de eene week
Ja de andere. Eenzaam lagen de
boeven en ontzettend doodsch en
edig schenen Lotty en Gisterte von
boorheide de dagen in den kleinen
"oishoudelijken kring, die bijna geen
•deale belangen kende.
Lotty gevoelde hans meer en meer,
ringsmedaille aan het Onafhankelijk-
heidsfeest uitgereikt.
Vrouwen-Demonstratie op het
Binnenhof.
Een groep vrouwen, los van eenige
vereeniging, bond of partij, heeft een
actie op touw gezet, beoogende pro
paganda te maken voor het beginsel
„Grondwettelijke gelijkstelling van
man en vrouw". Men heeft gemeend
daartoe de vrouwen die voor dit prin
cipe voelen op den eersten zittingsdag
na de opening der Staten-Generaal, op
het Binnenhof bijeen te brengen, om
daar, als de volksvertegenwoordigers
zich naar het Kamergebouw begeven
„een zwijgend, stil protest te voeren
tegen wat nu nog is, en wat, als
billijkheid en rechtvaardigheid hoogtij
zullen vieren, niet blijven mag
Al zou de komende regeering voor
het oogenblik geen grondwetsherzie
ning aanhangig maken, dan is toch
voor ons, vrouwen, de tijd gekomen
de quaestie naar voren te brengen.
Geen rechtvaardige grondwet toch
aldus heet het in een oproep
mag een principe van rechtsongelijk
heid scheppen voor een deel van
het volk, waardoor het den gewonen
wetgever hoe ook geneigd alle
tot dit volk behoorende elementen
denzelfden maatstaf aan te leggen
onmogelijk gemaakt wordt recht te
doen aan dit deel, noch terstond,
noch in den loop der jaren. Geen
rechtvaardige grondwet ook mag een
toestand scheppen, die het den ge
wonen wetgever, zoo deze daartoe
geneigd mocht zijn, mogelijk maakt,
rechtsongelijkheid voor een deel van
het volk te bestendigendie hem
toestaat geen enkelen stap te doen
in de richting tot opheffing dier
rechtsongelijkheid
Opgaven tot deelname of goed
keuring met het plan worden inge
wacht bij mej. H. E. Verweij Mejan,
Wouwermanstraat 37 boven, Amster
dam.
Het comité bestaat uit de dames
J. S. F. Baerveldt-Haver, presidente,
W. Drucker, A. W. L. Versluys-
Poelman, S. W. A. Wichers, R. van
Wulfften Palthe-Broese van Groenou,
H. E. Verweij Mejan, secretaresse-
penningnieesteresse.
Over een paar jaar zal Londen,
dat Nils moeder de krachten van
lichaam en geest levenslang alleen had
gebruikt tot behoud en vermeerdering
van haar eigendom. Eerbaarheid en
rechtschapenheid, vroomheid en recht
vaardigheid behoorden daar volgens
haar vaste overtuiging nog bij, wan
neer men vrede in zijn ziel wilde
hebben.
Een zekere eigengerechtigheid was
in den loop der jaren in het hart der
door en door brave vrouw opgescho
ten en ze had daarvan niet eens een
flauw vermoeden.
In weerwil van alle dankbaarheid
en oprechte vereering was Charlotte
in deze maanden niet blind gebleven
voor deze zwakheden van vrouw
Jensen, omdat deze zich in den loop
van den tijd steeds scherper tegen
haar zoon keerde, naarmate deze
minder moeite deed om de liefde van
zijn moeder te herwinnen.
Hij kwam er bijna nooit en schreef
ook zelden.
Hij dacht er zelfs niet aan om zich
over zijn onachtzaamheid te veront
schuldigen. Veel werk, het slechte
weer en de slechte wegen werden
ten slotte slechts als pure verzinsels
beschouwd.
De oude vrouw zei er weinig van,
maar de scherpe trekken, welke een
poos verzacht waren, kwamen terug.
Ze klaagde niet over haar slape
loosheid, maar ze leed er onder en
zag er slecht uit; ook liet zij zich,
wat zij anders nooit had gedaan, door
Lotty thans allerlei licht huiswerk uit
de handen nemen.
naar de „Msb." meldt, een nieuw
hotel rijker zijn, dat volgens de plan
nen, die men reeds gemaakt heeft,
het grootste en rijkste moet worden,
van de heeie wereld. Het nieuwe
hotel zal verrijzen aan Hyde Park
Corner, waar nu liet „St. George's
Hospitaal" gelegen is. Dit ziekenhuis
is met een vijftal aangrenzende huizen
thans door een combinatie, waarvan
de hoofdpersoon nog onbekend is,
aangekocht voor de respectabele som
van 460.000 pond. Het ziekenhuis zal
nog twee jaar in het oude nu ver
kochte gebouw mogen blijven tot de
nieuwe inrichting gereed zal zijn.
Eerst daarna zal men den bouw van
het nieuwe hotel beginnen', welke
boow 750.000 pond, of met den grond
samen, dus een kleine veertien-en-
een-half-millioen gulden kosten zal.
Het hotel zal dan in twee jaren on
geveer klaar zijn.
Zoo gaat het met alles steeds in
den vergrootenden en overtreffenden
trap, telkens wat nieuws, wat moois,
wat beters, althans wat anders. Zoo
heeft men op het gebied der danskunst
thans den vischdans uitgevonden.
Amerikaansche bladen melden, dat de
dans met den mallen naam uitgevon
den is door een zekeren heer Uriel
Davis, dansleeraar, en in de mode
is gekomen, sinds de hertog en her
togin van Marlborough den nieuwen
dans boven alle andere de voorkeur
geven en gaarne tezamen uitvoeren.
Als men den visch-pas goed wil
uitvoeren is de volgende oefening
noodigMen traine zich door trap-
penloopen en nog eens trappenloopen,
zoo, dat de bëëriën makkelijk een
beweging maken. Deze bewegingen
heeft men dan in de balzaal maar
voor het herhalen. Acht passen voor
uit, dan acht passen achteruit, dan
in haaksche linksche, als van den
visch in het aquarium om een rots,
en dan maar weer klimmen.
Binnenkort zal de heer Davis ook
zijn nieuwe „Keitertanz", den dans,
die aan de beweging van het drui-
venpersen gemaakt, herinnert, Iancee-
ren, en ook den „zeeziekte dans
Een Amerikaan die met zijn tijd
mee wil, komt voor rare dingen te
staan.
Men weet, vooral in de hoogere
standen, van verveling vaak niet wat
te doen, bedenkt van alles, maar be
vredigd wordt men niet. De geschie
denis van den millionnair O'Brien
leert het opnieuw.
Wel zag Charlotte al deze kleine
teekenen, maar zij was te argeloos,
om de ware oorzaak te raden en ze
kon dat te minder, daar vrouw Jensen
op zekeren dag op haar klacht, dat
Nils niet kwam en niet kwam en niet
schreef, op scherpen toon geantwoord.
Je moet hem nemen zooals hij
is; je hebt hem veel te duidelijk
getoond, hoe lief je hem hebt en nu
verheft hij zich daarop.
Op dat antwoord had Charlotte er
doodelijk vers:hrikt uitgezien. Vrouw
Jensen zaghet en had medelijden met
haar en ze voelde een teederheid in
haar hart, die ze anders niet had
gekend en die ontstond uit de won
derbaarlijke sympathie, welke ze van
't eerste oogenblik af voor het meisje
koesterde. Ze trok Lotty aan haar
borst en ze op haar bittersten toon
Wij hebben hem beide nu eenmaal
te lief thans moeten we van zijn
almoezen leven, 't Is maar goed, dat
het hier geen contanten betreft. Maar
't geld houdt de OHdeBrigitta Jensen
vast.
Zulke woorden kwetsten telkens de
fijngevoeligheid van Lotty. Ach, ze
vermoedde niet, dat de scherpe oogen
van Nils' moeder veel scherper zagen
dan de hare ui dat zij het karakter
van haar zoon veel beter kende dan
iemand anders.
De verandering in Dina's wezen
was evenmin aan haar aandacht ont
snapt als de invloed dien juffrouw
von Loorheide op haar uitoefende,
nog minder was haar Dina's gedrag
tegenover Nils ontgaan.
Na drie jaren lang vruchteloos ge
zocht te hebben, heeft men een jon
gen millionnair John O'Brien, uit New
York, dien men men reeds lang dood
waande, teruggevonden. Nadat de
jonge man in 1910 zijn studiën aan
de Columbia-universiteit volbracht
had, verdween hij plotseling. Zijn
kameraden geloofden, dat hij het
slachtoffer van een misdaad geworden
was. Dezer dagen herkende een van
zijn vroegere vrienden hem, niettegen
staande zijn met roet en kolenzwart
bedekt gelaat, in een der machinisten,
op een station van den Pacificspoor-
weg. De doodgewaande verklaarde,
dat hij eenvoudig uit New-York ver
dwenen was, ömdat het leven van
millionnair hem tegenstond. Het na
jagen van allerlei pretjes verveelde
hem. Hij vertelde voorts, dat hij zeer
tevreden met zijn nieuwen werkkring
was die hem jaarlijks 1500 dollar
opleverde, en dat hij niet voor de
grootste schatten der wereld zijn
nieuwe positie tegen zijn oude wilde
ruilen.
Zoo zoekt en jaagt ieder naar ge
luk, ieder op zijn wijze. Rijkdom
liet leven geeft het ons telkens te
zien is daarom niet noodzakelijk,
maar een behoorlijk levensonderhoud
is toch zeker wel een der voorwaar
den om zich gelukkig te gevoelen.
Om zulk een levensonderhoud te ver
krijgen, worden soms rare dingen ter
hand genomen.
Een Brusselsch blad vertelt het vol
gende Het is 's morgens half acht.
Alles slaapt nog in huis.
Alleen wij zijn reeds bezig eenig
werk te verrichten, als plotseling ge
beld wordt.
Wij haasten ons om open te doen
en zien voor het raam van de keuken,
die zich beneden voor aan de straat
bevindt, een groepje vrouwen, die
van de vroegmis komen, met aandacht
na, niet zonder vrees naar iets kijken.
Bij het troepje staan ook een paar
werklui.
Wat is er aan de iiand
Daar loopt een muis voor het
openstaande keukenraam. Als een
even een bezem wilt halen, zullen
wij probeeren ze dood te slaan, anders
loopt ze ongetwijfeld naar binnen.
Zoo sprak een van de mannen,
die stond te kijken.
Neen, zegt de andere, geen- be
zem, ik zal probeeren of ik ze met
mijn pet kan vangen.
Wat haar in 't eerste oogenblik
niet heelemaal duidelijk was gewor
den, dat hadden mededeelingen van
Jan en eigen overpeinzingen in de
eenzaamheid opgehelderd.
Lotty had er niets in gezien, toen
Jan vertelde dat Dina en Gisterte
voor veertien dagen bij den tandraad
Pomeranus in de stad te logeeren
waren en de groote soirée bij den
graaf en het clubbal meemaakten.
Vrouw Jensen had de uitnoodiging
van het grafelijke echtpaar dezen keer
van de hand gewezen. Haar juist
gevoel van hetgeen gepast was, leidde
haar daartoe Lotty zou niet in groote
gezelschappen verkeeren, eer ze de
vrouw van Nils was.
De vrouw van Nils. Zou ze het
ooit worden O, wat maakte de
moeder zich daarover in stilte onge
rust. Ze had geen gegronde reden
voor het bange voorgevoel, dat haa:
dag en nacht kwelde, het voorgevoel,
dat Nils, de onvertrouwbare knaap,
valsch spel met haar dreef.
Terwijl ze in zoodanige stemming
verkeerde, berichtte haar zoon op
zekeren dag schriftelijk, dat meneer
Stahlberg met zijn echtgenoote met
hem haar den volgenden Dinsdag
zouden komen bezoeken.
Hij verzocht zijn moeder ook me
neer von Esens, de Begemanns en
de domineesfamilie van Medelsum
uit te noodigen en alles heel mooi
in orde te maken.
Lotty kreeg slechts een groet, maar
ze was al weer gelukkig in 't voor
uitzicht van haar verloofde spoedig
En de daad bij het woord voegen
de, steekt de man zijn hand met de
pet gewapend, tusschen de ijzeren
tralies en slaagt er in de muis te
grijpen, die geen bijzondere haast
scheen te hebben om zijn vervolger
te ontkomen.
Ik laat den man binnen om hem
wat voor zijn moeite te geven, maar
vraag item eerst de muis te dooden,
opdat ze geen kwaad meer zal kunnen
doen,
Ach, zegt de man, ik zal ze
wei voor mijn kat meenemen.
Waarop hij vertrekt met acht stui
vers meer in zijn zak, die hij aan
onze goedgeefschlieid dankt.
Twee uren later naar mijn kapper
gaande, die eenige straten verder
woont, ben ik verrast hetzelfde troepje
voor een aardig, net huisje te zien.
Er zit een muis in de keuken.
De bewoonster van het huis, een
oude dame, heeft de stuipen op het
lijf en looft een franc uit voor dengene,
die het beest zal doodmaken.
Daar heeft iemand ze te pakken.
En kijk, het is dezelfde man, die ook
bij ons het beestje gevangen heeft.
Ais hij zich met dezelfde muis en de
twintig stuivers van de oude dames
verwijdert, spreek ik hem aan
Het schijnt, vriend, dat je er
altijd bij bent, als er een muis te
vangen is
De man verbleekt en antwoordt
Ach mijnheer, wat zal ik u zeg
gen Ik verdien op die manier iedere
week zes of zeven francs. Ik heb een
vrouw en drie kinderen
Voor een vrouw en drie kinderen
is heel wat te doen en wil de man
in den regel ook wel wat doen, als
zijn wederhelft zijn toewijding waard
is. Dat scheen niet het geval te zijn
bij een echtpaar te Delft.
Van een der beklaagden, die dezer
dagen voor het kantongerecht te Delft
moest verschijnen omdat zijn hond
personen aangevallen en gebeten had,
werd de niet onvermakelijke verde
diging vernomen, dat hij het beest
had afgericht „om zich zijn vrouw
van het lijf te houden Daar deze
deugd door het beest ook tegenover
anderen aan den dag was gelegd be
halve de vrouw van zijn baas, met
het bovenstaande gevolg, moest de
man zich thans daarvoor verantwoor
den.
Arme kerel„Ware ik maar nooit
getrouwd zal hij waarschijnlijk wel
eens zuchten.
te zullen zien. En vrouw Jensen
scheen even verheugd in 't vooruit
zicht van gasten te krijgen.
En nu begon er een groote drukte
die tot Dinsdag middag duurde. Toen
reed het eene rijtuig na het andere
het heem op, tot het uit vijftien perso
nen bestaande gezelschap bijeen was.
Vrouw Jensen nam de honneurs
waar op de manier, zooals ze in de
kerk kwam, in kaarsrechte houding
in de ruischende japon van zware
zijde, maar met kalme waardigheid
en de vriendelijke zekerheid in 't op
treden, welke den kleinen, dikken
Stahlberg letterlijk imponeerde.
De thee werd gedronken uit het
zware, zilveren servies. Later dronk
men wijn en at daarbij ingemaakte
vruchten en gebakmen babbelde
over alle mogelijke dingen, in de
eerste plaats over het groote feest
bij graaf H. en over het clubbal. En
Nils vervulde als zoon des huizes de
rol van gastheer met zooveel tact,
dat Lotty de klacht, dat ze zoo
weinig aan hem had, in haar hart
smoorde.
Later werden de gasten in een
groot eetvertrek geleid, waar de in
houd van de zilverkast en het kost
bare kristal van vrouw Jensen op de
tafel prijkten. Meneer Stahlberg, die
veel met Nils' moeder had gespro
ken, zette groote oogen op. Dat was
een vluchtig teeken van zijn verras
sing hij beheerschte zich echter da
delijk weer, maar wijdde zich nog
meer aan de vrouw des huizes
(Wordt vervolgd)
