Dinsdag
29 Juli
Onwrikbaar.
No. 177
51e Jaargang.
1913.
Maradlenst
"üüiT
binnenland
feuilleton
he Train
helpt niet alleen
maar verdrijft de
Per doos f 0.65,
iurg, en fr. na ont-
v-ra. 6.,—, 6.20, 6.55
!0, 10.— 10.20, 10.40
13.30,1.—, 1.30*
1.55, 4.30, 4.50, 5.20
7 40, 8,20.
nia 6.10, 6.30,
0, 9.50, 10.10, 10,30
N,m. 12.10, 12.45,
IS.IG*. 3.40,4.10, 4.40
0, 7,10, 7.30,8—, 8.30
patten des Sondsus uit,
(Station S.S.) 6.22*
.44, 8.15, 11.12*
[de Keersluis, de Paul
Badhotel is reap. 5,
later.
6.25, 9.23, 10.855,
[18 en 11.15*
naar Domburg6.45'
3.20, 6.07, 8.40 en
Middelburg5.05*,
135,4.15, 6.55 en 9.37,
ar Vlisaingan 5.05*.
15, 6.55 en 9.37*.
rkt loopen alleen
ak van 15 Mei toten
|De treinen gemerkt!
marktdagen te Mia-
misj-Hiadelbnri!
ark—Station
Versa.
4.45a 6.05bg, 6.40b,
5g 9.30, lO.OPg, 30.40,
L 12.10, 12 30g, 12.50,
T0, 2.30, 2.50, 3.10g,
50g, 4.50, 5.10, f.3U,
§5u, 7.10, 7.30, 7.60,
])5, 9.40,10.15, 10.50,
larkt): 5.10a, 5.15a,
8,20, 8.55, 9.30g,
ïl.50g, 12.10, 12.30,
150, 2.10, 2.30g, 2.50,
10, 4.30, 4.50, 5.10g,
30, 6.50, 7.10a, 7.30,
9.40, 10.15 10.50,
naar Station 5.
I, 9.30, 10.10, 10.50,
10, 4.25, 5.15, 6.-,
40.
Beliamypark5.30,
9.50, 10.30, 11.10,
B0, 4.55, 5.40. 6.40
05 e.
pluitend werkmans-
slleen op weekdagen
remise,
niet verder dan de
an goederen alleen
7.14
7.50
3
g;
f s
s-a.
Fi
10.38
I>
11.38
10.52
8.67
8.20
9.47
8.54
1103
11.52
f>mt de boot later
and. a. en b.
Oberhaneen, naar
0-treinen loader
■ffinropseeobe tijd.
12.02
LISSINGSCHE COURANT
Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek
handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij de Uitgevers
Firma F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt 58.
ADVERTENT1ÈNvan 1—4 regels 0.40. Voor elke regel
meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde
advertentie, wordt de prijs slechts (weemaal berekend. Groote
letters en clichés naar plaatsruimte.
Verschijnt dageiijks, uitgezonderd op Zon- en Feestdagen.
TELEFOONNUMMER 10.
De Kabinetscrisis.
De „Nederlander" zegt uit zeer
vertrouwbare bron te vernemen, dat
dr. Bos aan H. M. de Koningin ont
heffing heeft gevraagd van de op
dracht om een Kabinet te formeeren
uit de geheele linkerzijde. Of hem
een nieuwe opdracht is gegeven weet
het blad niet.
De heer Schaper schrijft in „het
Volk" een ingezonden stuk dat de
meerderheid in de vergadering van
voormannen der S.D.A.P. die het
besluit heeft genomen om de porte
feuilles niet te aanvaarden, nog zwak
ker was dan oorspronkelijk is ge
meld er zou namelijk iemand mee-
gestemd hebben, die er eigenlijk geen
recht toe had.
Blijkens een bericht in de „N. R.
Ct." heeft het Kamerlid de heer K.
ter Laan medegedeeld, dat hij, indien
hij daar aanwezig had kunnen zijn
op de partij-conferentie zou hebben
gestemd vóór het aanvaarden van de
ministers-portefeuilles voor de S. D.
A. P. Dan zou de stemmenverhouding
dus geweest zijn13 tegen en 9 voor.
Ware verder het lid der Eerste Kamer
de heer H. van Kol op de conferentie
geweest, dan zou ook hij hebben
vóór gestemd. Dan zou het dus ge
weest zijn: 13 tegen en 10 voor.
In het „Volk" van gisteravond deelt
de heer Schaper bovendien mede, dat
in de partij-conferentie iemand, die
tot de meerderheid behoorde, heeft
medegestemd, zonder daartoe 't recht
1e hebben.Zoodoende zouden de cijfers
dus eigenlijk geworden zijn 12 tegen
10 voor.
Het komt meer en meer uit, dat
een zéér sterke fractie in de S.D.A.P.
zich met het gevallen besluit niet kan
vereenigen. Des te zonderlinger wordt
het afwimpelen van het congres.
Van de oude, 7 man tellende Kamer
fractie, is dus reeds van 5 leden bekend
dat zij vóór de aanvaarding waren
de heeren Vliegen, Schaper, Ter Laan,
Hugenholtz en Duijs. Van den heer
Helsdingen weten wij het nog niet.
En de heer Troelstra was tegen ver
moedelijk de eenige van de oude
fractie. Dat is lichtelijk curieus I
In het partijbestuur van 9 leden
waren de heeren Schaper, Vliegen,
Hermans en Spiekman vóór de aan
vaarding. De heeren Mendels, Van
der Goes en Wibaut zullen er (mèt
mr. Troelstra) wel tegen geweest zijn.
Is dus4 tegen 4. Rest de heer Van
Kuijkhoff. Van hem is niet bekend,
hoe hij er over denkt. De kans is
echter groot, dat ook hel partijbestuur
in meerderheid, zij het kleinst moge
lijke, voor de aanvaarding der por
tefeuilles was. Hoe dit zijast staat,
dat in ieder geval 4 van de 9 leden
er voor waren.
28.)
Roman door L. Haidheim.
(Nadruk verboden.)
2 De anders zoo flegmatiek schij
nende bewoners van beide landen
nadden hun geestelijke en lichamelijke
traagheid geheel afgeschud.
Op de hoeven kreeg zelfs het
dienstpersoneel zooveel vrije dagen
als maar mogelijk was, om aan de
algemeene pret deel te nemen en nie-
mand bleef thuis, als hij niet nood
zakelijk moest.
Men vergat bijna, dat het Kerst-
reest naderde, en deed dat te eerder,
omdat de bewoners der streek veel
minder den Kerstavond dan den Sint-
Nikolaasavond vierden.
Jan was eenige keeren op de Mo
lenburg geweest, om te vragen, of
Charlotte met hem ging schaatsen
rijden.
Ze had tot heimelijke voldoening
van vrouw Jensen telkens geweigerd
De z.g. Marxisten in de partij, die
natuurlijk ijverig tegen ageerden, kun
nen tevreden zijn. Het curieuse is
echter, dat zij ditmaal onder leiding
stonden van mr. Troelstra, aldus
zegt „de Tel.", waaraan deze be
schouwing is ontleend
Hofberichten.
H. M. de Koningin en Z. K. H. de
Prins woonden Zondagmorgen met
gevolg de godsdienstoefening bij in
het kerkgebouw van het Ned. Luth,
Genootschap te Apeldoorn onder ge
hoor van ds. J. Bergman uit Rotterdam.
Deze had tot tekst gekozen Hand.
8 26—40. Gezongen werden Gez.
5 1 en 2, Gez. 184 3 en 4, Gez.
258 1 en 2 en Gez. 183 3 en 4.
H. M. de Koningin en Z. K. H. de
Prins zullen van 1 tot 3 Augustus
op Soestdijk zijn ter gelegenheid van
den verjaardag van H.M. de Koningin
moeder.
Z. K. H. de Prins vertrekt 7 Augustus
a.s. naar Mecklenburg.
Soldaat Berganslus.
De hoefijzer-correspondent van het
„Hbl." schrijft
Soldaten, salueertEen van uw
beste kameraden gaat daar heen
voor goed.
Hij was uw generaal Ja maar
in zijn hart bleef hij soldaat. Soldaat
van de oude garde, van het IJzeren
Regiment, een „snorrebaard" die in
Napoleon's tijd kon hebben geleefd
....alleen met heel wat meer ontwik
keling, heel wat hooger intellect en
fijnere beschaving dan de meeste van
Napoleons generaals bezaten. Maar
in het militaire napoleontisch nog,
met de oude legeridealen en met de
oude legertucht. Hij moest wel zoo
wat mee, op 't laatst van 't ministe-
rie-Kuyper, in den nieuwen koers.
Moest die bezuinigingscommissie die
wel eigenlijk op hervorming uit zou
gaan, wel slikken. Maar van harte
ging 't niet. Wien, die 't heeft bij
gewoond, heugt niet nog, uit't voor
jaar 1902, dat tegenstribbelen tegen
de oppositie van Seret en Staalman
bij de behandeling der pensioen
wetten Hoe telkens toen zijn stram
me, strenge opvatting botste tegen
de ai wat leniger begrippen van die
twee waarvan er één toch óók een
„snorrebaard" was 1 Bergansius had
te veel tact om ruw te zeggen wat
hij meende, maar hij bracht het toch
in heel zijn doen en spreken uit.
De Kamer, vooral de Tweede Ka
mer, heeft vaak tegenover hem ge
staan. Maar vaak ook wist hij, door
zijn gemoedelijk eri eenvoudig spre
ken, met een zoet lijntje haar te
brengen waar hij heen dreef.
En door zijn groote kennis. De
kleinste kleinigheid van kleeding of
van voeding bleek hij steeds even
zonder Nils wilde ze maar liever niet
gaan.
Eindelijk echter bracht Jan een
briefje uit de stad mee, waar hij Nils
„toevallig" zei te hebben ontmoet,
en in de weinige regels verzocht Nils
zijn verloofde om Jan's geleide aan te
nemen en hem als den vorigen keer te
ontmoeten.
Charlotte's gelaat straalde van blijd
schap. Maar toen ze de kamer uitging
om voor Jan een kopje te halen, zei
vrouw Jensen
Jan, mijn jongen, wat is toch
eigenlijk de reden, dat je samen
komsten in orde tracht te brengen,
waarbij je dan zelf overbodigjwordt
Hij zag haar flink in de oogen.
Als ge het dan wilt weten,
tante, ik wil zorgen, dat Nils zijn
beschermengel niet vergeethij is
zoo op de jacht naar geld, dat de
verloving voor hem heelemaal bijzaak
wordt. Of ge er goed aan doet met
de deur voor hem gesloten te hou
den, dat moet gij beter weten dan ik.
De oude vrouw, die er, sedert
Charlotte in haar huis was, veel
vriendelijker uitzag dan vroeger, be
gon plotseling hard te lachen.
goed te kennen, even snipt te heb
ben nagegaan en even vast te heb
ben ingemetseld in de ijzeren geheu
genklassen van dat krijtwitte, oude,
krasse kopje, als 't grootste iegerplan.
Toch was hij niet de man die
slechts de boomen zag en niet het
bosch. En hier, hier is het punt waar
de soldaat den veldheersstaf haalt uit
den ransel en als generaal zijn kracht
toont. Een plan Bergansius kon
het maken en 't uitvoeren ook. Wat
er in 1903 voor goeds gedaan is door
het ministerie-Kuyper. niet de legis-
latie, maar de mobilisatie, dat is aan
Bergansius te danken. Wij meenen
dat te mogen zeggen zonder jonge
ren, die destijds naar zijn inzicht en
instructie hebben gearbeid, iets te
na te komen.
Een man van doen, van goed en
nauwgezet en simpel handelen was
hij trouwens heel en gansch. Dat
maakte dat lange en breede praten
in de Kamer (waar hij toch zoo thuis
was) hem heel vaak ironisch grim-
melen deed om zooveel praats van
velen, die er min van wisten dan
zijn pink. Wie bij de debatten over
't Militaire Straf- en Tuchtrecht in
zijn buurt geweest zijn, hebben me
nig smalend woord, dat tusschen
snor en lip bleef grommen, kunnen
hooren. En toen het amendement-De
Waal Malefijt was aangenomen en
de kleine Excellentie, na bits de lin
ten van zijn portefeuille dichtgesnokt
te hebben en de groote tasch te
hebben afgesloten met een ruk van
nu-is-'t-uit, werd aangesproken door
een jeugdige militair lid dat een
hooge borst opzette toen snauwde
dat kordate generaalke plots dien
jongeling toe „U kent uw reglemen
ten niet meneer"en liet hem heel
bedremmeld staan.
Maar overigens kon hij veel ver
dragen op twee dingen naMen
mocht niet raken aan de eer van 't
leger en niet twijfelen aan zijn hart
voor den soldaat. Op beide punten
ging 't vaak tegen de socialisten. Ad
rem heeft hij zoo eens want hij
was, schoon geen redenaar, wel ter
tale en zeer slagvaardig toen de
heer Schaper laatdunkend had ge
sproken van de vlag als een „lap,"
weerom gevraagd of dan die afgevaar
digde niets voelde voor zijn „rooie
lap".
Maar 't kregelst werd hij als hem,
uit leelijk onverstand, want het was
waarlijk wel zéér onverdiend, verweten
werd, dat hij zich om het lot der
minderen niet bekommerde. Dan kon
den vaak zijn oogen bliksemen onder
de opgebogen witte brauwen en de
hoeken van zijn mond vinnig trekken
onder den geduchten knevel. Dat
kon hij niet verdragen. En het heugt
ons nog zoo goed, hoe hij, toen we
eens op 't departement met hem te
flbonnements- fiduertentiën op zeer uoordeelige voorwaarden.
Als je vleugels hadt, Jan, zou
ik je voor onzen beschermengel kun
nen houdenschertste ze.
ja, als, tanteGe gelooft
niet, hoe vaak ik aan het woordje
„als" denk Maar lach vaker zoo
Ik heb u, geloof ik, nog nooit zoo
zien lachen als vandaag, Ge wordt er
werkelijk jonger door
Toen Charlotte des namiddags in
haar eenvoudige kleeding op haar-
geleider wachtte, zei Nils' moeder
Onze Antje heeft van vrouw
Wontje gehoord, dat Dina zich een
prachtige, met peis gegarneerde flu-
weelen japon uit de stad heeft laten
komen. Zij is reeds verscheiden kee
ren op het ijs geweest en altijd om
ringd door een aantal jonge mannen.
Nu ze weten, dat Nils niet naar Di-
na's hand dringt, treden ze moediger
op. En ik beu \an harte blij, dat ze
jou niet meer krenkt.
Goede moederzei Charlotte
en kuste de oude vrouw inpulsief
het was de eerste maal, dat ee zich
zulk een teederheid veroorloofde.
Vrouw Jensen wist blijkbaar niet
recht, welke houding ze nu wel moest
aannemen; ze zag verlegen, maar
spreken kwamen over 't Kamerwerk,
zich juist geërgerd en verdrietig toonde
over dat deel van zijn taak, dat
moeten hooren van zoo onverdiend
verwijt.
„Vroeger had ik er nog plezer in",
zoo zei hij ongeveer, „maar tegen
woordig wordt je 't werk vergald door
zulke praatjes. De lust vergaat je om
te probeeren iets tot stand te brengen."
Dat toch de Kamer hem heel hoog
hield en, bij aiie zucht tot oppositie,
grooten eerbied had voor zijn karak
ter en zijn kennis, dat is gebleken o.a.
nog bij dien begrootingsaanval van den
heer Marchant toen deze spreker hulde
bracht aan de figuur die daar zat aan
de groene tafel, als aan een kloek en
eerlijk tegenstander, de incarnatie,
onvervaard en pittig, van geheel een
stelsel.
Trouwens, dat Bergansius eenvoudig
weg, en zonder ijdelheid, berghoog
verheven boven alle kleine intriges,
deed wat hij naar zijn geweten en zijn
beste weten dacht te moeten doen, dat
was reeds lang gebleken sedert hij, in
't kabinet-Mackay, een voorstel van
den Persoonlijken Dienstplicht deed
en daarmee stond..., en viel. En daar
mee lijmecht inging tegen de over-
groote meerderheid van zijn geloofsge-
nooten.
Hard werker, streng voor zichzelf,
veel strenger dan voor andeien (al
had hij 'n vaste maar gerechte hand),
eenvoudige maar schrandere geest
zoo heeft Bergansius zijn land gediend,
zoo stram en eerlijk als een braaf sol
daat van den ouden stempel, die niet
van zijn post gaat, ook al zou men
hem vergeten.
Soldaten salueertEn gij, politici,
neemt den hoed af. Laat die figuur
met diepen eerbied en ontroering
langs uw geest voorbijgaan.
Dat was Bergansius, een eerlijk
man en braaf soldaat.
Tweede Kamerverkiezingen.
De vrijzinnig-democratische kies
vereniging „Burgerplicht" en de
liberale kiesvereeniging te Groningen
stelden als candidaat voor de Tweede
Kamer (vacature dr. Bos) den heer
mr. 1. Limburg (vrijz.-dem.).
Door de besturen der rechtsche
kiesvereenigingen in het district Gro
ningen is, naar de „Standaard" meldt,
besloten voor de vac.-dr. Bos geen
candidaat te stellen. Ook zal den
leden geadviseerd worden, zich van
stemming te onthouden.
Nationale dankbetooglng
gemeente-ambtenaren.
Aan den feestmaaltijd gevolgd op
de dankbetooging te 's Gravenhage
gehouden op initiatief van den Neder-
landschen Bond van gemeente-ambte
naren, zat ook aan mr. Kolkman,
streek Lotty liefkoozend over de
wangen. En toen zei ze alsof ze
het jonge meisje wilde beloonen
Lotty, onze Nils kan de Kerstda
gen bij ons op bezoek komen. Hoor
je op bezoek
O, moeder, moeder, hoe zul
len we u danken jubelde het jonge
meisje.
Daar kwam Jan het heem op.
Maar wat hield die daar achter
zijn rug?
Een KerstboomO, hoe heer
lijk, hoe oplettend Meneer Bege-
mann denkt toch maar aan alles
riep Lotty en lachte van geluk.
Koopman Bartels heeft een
heele lading denneboomen laten ko
men, op risico, zegt hijwant mode
is het bij ons nu juist niet. Maar de
denneboomen gaan van de hand als
versche broodjes. Toen dacht ik
juffrouw Ehrik is gewoon op Kerst
avond een denneboom te hebben en
v«or moeder en Dina heb ik er ook
maar een gekocht.
Dat heb je goed gedaan, Jan.
Maakt nu maar, dat jullie wegkomt
riep vrouw Jensen.
Charlotte was thans met haar
minister van financiën. Deze dankte
voor de der regeering geboden hulde.
De minister wees inzonderheid ook
op de verdiensten van de heeren
Drucker en Treub, die als Kamerleden
door de indiening in 1905 van de
bekende motie, deze zaak aan het
rollen brachten.
Ook aan de hoofdambtenaren, die
aan de voorbereiding hebben meege
werkt, is veel dank verschuldigd.
De wetten zijn zeker niet volmaakt.
Verbetering is echter zeerwel mogelijk.
De regeering is vooral ook tot stand
gekomen door het krachtig streven
van den Nederlandschen Bond van
gemeente-ambtenaren, aan wien spre
ker mede hulde bracht. De minister
sprak den wensch uit, dat de ge
meenten zoo weinig mogelijk van haar
recht van verhaal op de ambtenaren
zullen gebruik maken.
Ook sprak de heer Treub, die uit
voerig hulde bracht aan zijn politieken
tegenstander,den minister van finan
ciën, voor veel wat hij op politiek
neutraal terrein heeft verricht en stelde,
zoowel op den minister van financiën
ais op diens ambtgenoot van binnen-
landsche zaken een dronk in.
De heer Mulder, directeur van het
Pensioenfonds, waarschuwde vooral
in het belang van vrouw en kinderen,
ernstig tegen het gebruik maken van
de wetsbepaling, welke toestaat zich
aan de werking van de wetten te ont
trekken.
Kardinaal van Rossum.
In de stad zijner geboorte Zwolle
is Z. E. kardinaal Van Rossum
Zaterdag door duizenden begroet.
De ontvangst van de zijde van het
publiek was gelijk aan die van een
vorst.
Den geheèlen Zondag was het ep
straat goed te merken, dat Zwolle een
buitengewoon man herbergde.
De katholieken kwamen natuurlijk
in buitengewone getale op en de
kerken prachtig versierd, waren eivol.
Zondagmiddag te vier uur bezocht
kardinaal Van Rossum eerst zijn pleeg
vader, L. A. Jansen, een eenvoudig
kuiper, op den Diezerpoortendam en
daarna zijn oom, J. van Rossum, Tho
mas a Kemperstraat, waar verdere
familie gelegenheid kreeg den prelaat
te ontmoeten.
's Avonds was Z. E. de gast van
mr. P. A. van der Biesen, op wiens
villa een 800 leden van verschillende
corporaties een ovatie brachten met
muziek, vaandels en banieren.
Een illuminatie, „hulde aan onzen
kardinaal", verlichtte de mooie gracht
bij het buiten. Een onafzienbare rnen-
schenmassa woonde de huldiging bij.
Zondag was de eigenlijke huldi
gingsdag, die voor den kerkvorst,
uitsluitend in de prachtig versierde
kerken, werd gevierd. Bij het plechtig
„buurman" al heel goed bekend.'Ze
babbelden onbevangen en vergenoegd
met elkaartoen ze bij de tent kwa
men, was Nils er nog niet. Hij liet
heden ook tamelijk lang op zich
wachten. Ze liepen in de nabijheid
van de rivier heen en weer en zoch
ten Nils met de oogen.
Daar is Dinariep Jan plotse
ling en groette zijn zuster, die in een
zoo smaakvol en rijk toilet, omgeven
door verscheiden heeren, voorbijgleed
en er heden zooveel beter dan anders
uitzag, dai Charlotte haar nauwelijks
herkend zou hebben.
Ze knikte en liep verder. Nog een
maal kwamen ze haar tegen thans
kon Charlotte haar nauwkeuriger op
nemen. Van voren hing het haar in
krulletjes om het al te breede voor
hoofd een zeer groote Rembrandt-
hoed met vele veeren paste bij den
vorm van haar hoofd en de lengte
van haar lichaam de zwarte, flu-
weelen japon zat zoo voortreffelijk,
dat men Dina Begemann een in 't
oog vallend deftige dame kon noemen.
Naast haar gevoelde Charlotte zich
heel onbeduidend
(Wordt vervolgd.)
