26 Juli
Zaterdag
Onwrikbaar.
No. 175
51e Jaargang.
1913.
feuilleton
^RICHTEN
BESTUUR
van Vlissingen.
Bij deze Courant behoort een Bi
Herdenking.
Brieven uit de Hofstad
BINNENLAND
echter zou het
belasting reeds
oen belastingbe-
De radicale af-
drong er onder
terste linkerzijde
kerzijde op aan,
orming op 1 |an.
den doorgevoerd.
:sident Caillaux
i/olgende bijeen-
politiek van het
een scherpe cri-
erwerpen. In re-
tert men de hoop
eelte der Kamer
wetsontwerp op
jd gestemd heb-
ministerie trouw
Edward Carson
nnen campagne
voort. Hij houdt
lecteert de strijd-
jenlijk oefent en
strijd tegen de
rkelijk tot invoe-
in Ierland mocht
e openlijke voor-
ddadig verzet is
gen merkwaar
leiders van de
in het openbaar
•uwen, die voor-
orloopige regee-
1 hebben, zoodra
in Dublin zal
Eaward Carson
at zoodra zulk
iblin bijeenkomt,
oopige regeering
die het bestuur
i-zal aanvaarden,
dzakelijkheid van
aandacht te ves-
n Ulster thans
er door de tegen-
der unionistische
ijnlijk toch nog
me verrassingen
zit de regeering
e jaren is de toe-
ngrijk verbeterd
lister Birrell op-
wichtig ontwerp
den landaan-
bevordering van
rpen was alreeds
een verdrag van
pond sterling ter
agrarische toe-
n uitzicht geno-
vet van minister
51 millioen voor
stellen.
steding.
Aan het depar-
ïad hedenmiddag
ts van twee resp.
edobooten.
Ichrijvers, nl. de
e" te Vlissingen,
000 per boot en
000 per boot.
or scheepsbouw
lijenoord voor 2
er boot, voor 4
boot.
ouw Maatsch. te
jooten, f 449.000
NINGEN.
Vaarwater.
van Vlissingen
an zeevarenden
eene schietoefe-
ihouden van het
LLAND
eling dier sclriet-
zijn te bekomen
arie, op eiken
lormiddags 9 tot
:n.
1913.
voornoemd,
KOUDEKERKE.
LISSINGSCHE COURAINT
Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek
handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij de Uitgevers
Firma F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt 58.
ADVERTENT1ËNvan 1—4 regels 0.40. Voor elke regel
meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde
advertentie, wordt de prijs slechts twee maal berekend. Groote
letters en clichés naar plaatsruimte.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zon- en Feestdagen.
gevangentoren,
igankelijk Zon
uur en Woens-
uur. Toegangs-
rsoon. Op andere
aanvraag bij den
isstr. 37. Toe-
per persoon.
Ier Mij.' „Zee*
kde dagbooten
v.m., de nacht-
nm. Toegangs-
>ersoon. Kaarten
intore derMaat-
Reeds behoort, op enkele uren na,
de Vlissingsche kermisweek van dit
jaar wederom tot het verleden maar
in menig kinderhart zal zij blijven
voortleven nog langen tijd. Wij zul
len ook thans niet treden in een op
somming van al hetgeen, terecht
maar vaak ook met overdrijving, door
voor- en tegenstanders van het ker
misvermaak, in de laatste jaren te
berde is gebracht, en evenmin een
beschouwing wijden aan de jaar-in,
jaar-uit herhaalde opmerking, dat het
met onze kermis gedaan raakt. Men
zou het anders uit het aantal en de
verscheidenheid der verschillende ge
legenheden tot vermaak dit jaar niet
zeggen. Maar toch, zeker is, dat ook
zij, als zooveel anders om ons heen,
gaandeweg van gedaante en karakter
veranderd is en dat de Vlissingers
van b. v. het bevrijdingsjaar, al heel
raar te kijken zouden staan, van wat
wij nog onze Vlissingsche kermis
noemen. Maar daarvoor ligt ook een
geheele eeuw tusschen toen en nu,
en waarlijk het is niet alleen déze
uiting van het volksleven, welke in
dien tijd gansch en al van gedaante
verwisseld is. En het is ook heusch
niet onze stad alleen, die deze ver
andering heeft medegemaaktmen
kan haar over geheel ons land con-
stateeren. Wel is in zeer afzonderlijk
gelegen plattelands-gemeenten nog
het al-oude kermisfeest vrijwel onge
schonden in den stroom van den tijd
kunnen gehandhaafd blijvenmaar
in de steden, die aan het moderne
verkeer liggen en waarover heen de
bezielende adem strijkt van den voor
uitgang op allerlei gebied, daar is
ook de verandering in dit overoud
vaderlandsch gebruik, het sterkste tot
uiting gekomen. En Vlissingen is
daarbij niet achter gebleven.
Wil men de heftigheid geloof
schenken, waarmede de combattanten
van het voor en het tegen, in het
kermis-tournooi elkander te lijf gaan,
dan is de strijd om dit restje van een
eertijds bloeiend volksvermaak be
paald „ontzaglijk gewichtig. "Er zijn er
evenwel ook die dit ontzaglijk gewicht
bij zoo lustig vermaak en een zoo voor
bijgaande feest-stemming als de ker
misvreugd uiteraard met zich brengt,
nog al slecht passend vinden
tenzij dan in het kraampje van den
„sterken man", die onze kermis
evenwel niet met zijn bezoek ver
eerde, indien we ons niet vergissen.
Wanl men vergete toch niet, dat de
kermis er niet uitsluitend om gewich-
tige of „groote" menschen is, voor
^"ïanneti die b. v. der balie tot sie-
Roman door L. Haidheim.
(Nadruk verboden.)
Jan Begemann keek hen na en dacht
bi] zichzelven wat ben ik toch een
6Zu Deze merkwaardige uitspraak
scheen zijn hart echter niet te ver
lichten. Met een trek van nadenken
op het gelaat liep hij een poosje
alleenlater ontmoette hij een knap
bakvischje, de dochter van een ken-
°,s' wolke hij zich ais geleider aan
bood. De zeventienjarige kwam daar
voor in zulk een roes van verrukking,
dat hij in stilte om haar stralend ge
zicht moest lachen. Tot loan vertelde
Caecilie Wohlman alles, wat ze op
school had beleefd, alle schoolgrap-
jes en ondeugende streken, zoodat
ue uren hem toch nog sneller voor
bijgingen dan hij gedacht had.
I Wel, Charlotte, hoe gaat het je
mi moeder vroeg Nils, zoodra ze
alleen waren. Dat ze jou met Jan
TELEFOONNUMMER 10.
Abonnemenfs- Aduertenfiën op zeer uoordeelige oooru/aarden.
raad strekken, of de landsregeering
den weg wijzen, zoo zij dezen mocht
verloren hebben. Ook niet voor de
zwartgalligen, de zwaar-tillenden, de
somberen maar voor het jonge volk
je in de eerste plaats en voor hen, die
op tijden dat het pas geeft, kunnen
toonen jong te zijn gebleven, jong
van hart en eenvoudig van gemoed,
ook al drukt „der jaren dracht" de
leden.
Wie in de tenten en de kramen,
in de caroussels, met of zonder
stoom, in de koek- en galanterie
uitstallingen, schiettent, de „lustige
tonnen" of circus, draaidansrad of
menagerie binnen treedt en niet iets
van zijne eigene jeugd-herinneringen
medebrengt, deed beter buiten te
blijven. Om al deze dingen naar
waarde te schatten dient men terug
te gaan naar de jaren, toen alleen
reeds het opzetten der getimmerten,
waarbinnen straks al de geheimzin
nige heerlijkheden te zien of te sma
ken zouden zijn, ons hart van vreugde
en opgewondenheid deed kloppen.
Toen wij in de dikke poffertjes
juffrouw achter haar breed vierkant
stookgerij weinig minder dan een
kermis-vorstin zagen, en in den man
die met de wafelijzers zoo duchtig
in het vuur te keer ging, niets anders
dan een duizend-kunstenaar aan
schouwden den schepper, die van
druipig deeg, zoo heerlijke wafelen
wist te tooveren. Gezwegen nog van
wonderkinderen, illusionisten of pa
rade-tenten. Dat zijn de jaren, dat
de kermis éen en al illusie is, éen
en ai parade. En eerst later ieeren
wij achter het verguldsel ook de werke
lijkheid zien, de voor velen zoo droe
vige, harde werkelijkheid.
Hoe velen zijn er niet, zelfs heel
ouden van dagen, die onder de le
vendigste herinneringen uit hun jeugd,
den kermistijd herdenkenden tijd
toen zij heel jong waren en aan de
hand van ouderen, die op hunne
beurt eigen jeugd-vermaak herdachten,
ter kermis toogden, en precies de
zelfde bewondering gevoelden als de
jeugd van nu, voor wat in de acro
baten-tent voor kinder-oogen te be
wonderen valt of in de koekkramen
voor gezonde magen te smullen.
Zoo is de kermis voor hen, die
hun eigene jeugd niet vergeten zijn
en ook niet vergeten willen, een feest
ter herdenking geweesteen zestal
dagen waarin wij, volop genietend
van de vreugd die in de oogen der
jongeren om hen heen straalde, de
warmte van het eigen kloppend hart
hervoelden van uit dien tijd, toen
zij zelven nog in de heerlijke echt
heid van klatergoud gelooven mochten.
Spoedig genoeg zullen ook de jon
geren van thans, zoo op de kermis
ais daarbuiten, moeten ieeren het kaf
van het koren te scheiden en de oogen
Begemann liet schaatsenrijden, ge
schiedde alleen om voor mij een brug
te slaan.
Ja, Nilszij en meneer Begemann
hebben het openlijk met elkaar be
sproken. Je zult mij nu en dan mo
gen zien
Maar niet bij haar in huis ko
men zei hij en lachte spottend.
Neen Nils. Maar je moeder is
goed, zoo oneindig goed voor mij
dat is ze alleen ter wille van jou.
Dat geloof ik wel. Kunt jullie
'tmet elkaar vinden. Ze is stekelig
kruid, mijn moeder.
O, Nils, ze is zoo vol goed
heid ik moet haar moeder noemen
en zij zegt Lotty tegen mij.
Een schaduw vloog over het ge
zicht van Nils, maar zij bemerkte het
niet.
Lotty is de naam van haar
zuster, die als jong meisje gestorven
is, zei hij.
Dat heeft ze mij ook verteld,
schat; wij zijn nooit uitgepraat.
Zij vertelde hem nu alles, wat er
thuis was gebeurd ze sprak van de
verwisseling der kamers, en vertelde
dat zijn moeder haar voortdurend bij
te openen voor edeler vermaak. Dan
ook kunnen zij, ouder aan jaren ge
worden maar jong van hart gebleven,
met de jongeren ter kermis gaan en
de onvervalschte vreugd van vroeger
tijd herdenken, zij zullen de lieflijke
gestalten voor hun geestesoog deen
oprijzen van die hen, aan de hand,
daarheen geleidden en welke hand
zij vaak, om alles ter wereld, nog
zoo gaarne omklemd zouden hebben.
De gemeenteraadsverkiezingen zijn
afgeloopen. Dinsdag is de laatste strijd
gestreden. En 't dient helaas gezegd,
dat de Kiezers door linnen en wol
heen „partij" hebben gekozen. Niet
minder dan negen sociaai-democraten
zullen in September in den Haagschen
Gemeenteraad zitting nemen.
Het is hier niet de plaats om in
politieke beschouwingen te treden, ik
voel mij er trouwens niet toe geroe
pen dat te doen.
Maar dat moet mij toch van '1 hart,
dat ik 't bijzonder jammer vind, dat
de kiezers den heer Wesseling, af
tredend lid, in den steek hebben ge
laten.
Want van welke politieke richting
men ook zijn moge, men zal mij moeten
toegeven, dat de heer Wesseling zeer
veel heeft gedaan in 't belang van
onze gemeente in 't algemeen en in
dat van het arbeidende volk in 't bij
zonder.
De katholieke raadsfractie verliest
dan ook in den heer Wesseling een
van de beste raadslede"
De soci's hebben een stevigen slag
geslagen. Al de in district 1 in her
stemming komende „partijgenooten"
hebben het er glansrijk doorgesleept,
terwijl 't zelfs niet veel gescheeld
had, of de heer Hoejenbos, mede een
van de beste raadsleden, had het in
district II voor de S.D.A.P. gehaald
en was zoodoende 2 maal gekozen
geweest.
'I Is anders wel opmerkelijk en
merkwaardig, dat in de residentie, met
zijn enorm aantal ambtenaren, met
zijn bosjes „rustende Indiërs", niet
minder dan negen „roode broederen"
achter de groene tafel zetten.
Nu kan niet ontkend, dat de zittende
socialisten een groot vertrouwen ge
nieten bij de ingezetenen. Zelfs werd
de heer K. ter Laan eenige jaren ge
leden, toen hij periodiek moest aftre-
treden, met vlag en wimpel in eens
gekozen.
Het lijkt er overigens reeds aardig
op, dat district I, het stationsdistrict,
een vast rood district wordt en dat
alle 15 voor dit district te bezetten
zetels, door de S.D.A.P. zullen worden
bezet.
't is wel opmerkelijk dat er tusschen
't eerste en de andere districten zoo-
zich wilde hebben.
Moeder wil zelfs een piano
koopen, opdat mij de avonden niet
te zeer zullen vervelen, zei ze ten
slotte.
Ondertusschen keken degenen, die
hen passeerden, weer met even
groote belangstelling naar Nils en
zijn dame als straks naar Jan en haar.
Verscheiden jongeheeren kwamen
aanrijden, groetten Nils en verzochten
aan zijn verloofde voorgesteld te mo
gen worden.
Al is het ook nog niet publiek,
iedereen in den omtrek weet toch,
dat jij er een bent, die niet uitslui
tend aan den geldzak denkt: Overigens
alle respect voor je smaak, Nilszei
Cajus Wohland.
Deze jongelui maakten weinig
complimenten onder elkaar. Ook
jonge dames kwamen dichterbij en
bekeken nieuwsgierig Nil's verloofde
ze konden geen weerstand bieden
aan de beminnelijkheid van Char
lotte en werden bijna bevriend met
elkaar.
We zullen u op de Moyenburg
komen bezoeken. Zeg het maar aan
vrouw Jensen; eiken winter als er ijs
veel verschil is. T wee en drie geven
den socialisten al heel weinig stem
men. Dat de heer Hoejenbos in II in
„herstemming kwam kan dan ook voor
een groot deel toegeschreven worden,
aan de sympathie, die men den heer
Hoejenbos daar toedraagt.
Over 't algemeen echter hebben de
linksche partijen, die hier sterker dan
bij eenige verkiezing aaneengesloten
optrokken, met elkaar de overwinning
bevochten. Ook de liberalen hebben
winst gemaakt.
De verbonden rechtsche partijen
hebben een knauw gekregen en zijn
een zeer kleine minderheid geworden.
Men moest nu maar ophouden.
Want 't is toch reeds een eisch van
billijkheid dat in een wetgevend
lichaam ook de minderheid der be
volking wordt gehoord.
En nu voegde nog een sociaal
democraat toe, toen ik hem wees op
die billijkheidJawel, dat is volko
men waar, maar zie eens naar alle
plaatsen in ons land, daar houden
zij ons er ook uit, als zij maar eenigs-
zins kans hebben. Daar gunnen zij
ons zelfs geen zetel 1 Zij hebben dus
hun verdiende loon 1
Maar dat neemt toch niet weg, dat,
als men u onbillijk behandelt, gij
daartegenover de tegenpartij bij wijze
van wraak weer onheusch behandelt,
hetzelf doet wat hij in een ander
afkeurt, gaf ik hem bescheid.
Werkelijk, ik voel, dat S.D.A.Pers
gelijk hebben, als zij zeggen, dat men
stelselmatig de socialisten geen zetel
gunt, al was het alleen maar een zetel
uit billijkheids-overwegingen, maar
dan moet men in den rooden hoek zelf
het voorbeeld geven, zou ik zoo
denken.
Schumannen Schevenin-
gen Arme twee 1
Scheveningen een onherbergzaam
oord, Schumann een fiasco, althans
dit jaar
Scheveningen leeg door 't aller-
aller slechtste weerSchumann ook
leeg, èn door 't slechte weer èn door
de concurrentie van Hagenbeek.
Nu kan ik dit laatste best be
grijpen.
Schumann kan men ieder jaar gaan
bewonderen. Daar gaat geen jaar
voorbij, of men kan de diverse dres-
suren van paarden, die per slot van
rekening allemaal toch, op dezelfde
wijze zijn gedresseerd zien, terwijl
een inrichting als die van Hagen
beek slechts zelden te bezoeken is.
Hieruit blijkt wel reeds voldoende,
dat Hagenbeek 't enorm druk heeft.
Avond aan avond zit de groote tent
stamp- en stampvol. En laat ik u
eerlijk zeggen, dat ook ik liever eens
bij Hagenbeek zou kijken dan een
heelen avond eigenlijk 't zelfde te
zien
is om te rijden, drinken we koffie
bij haar, zeiden ze bij 't afscheid
nemen.
Nils was al spoedig al dat gepraat
moe.
Kom, daar is het kanaal, daar
zijn we alleenzei hij verdrietig.
Ach ja, antwoordde Charlotte, ik
heb bovendien ook nog geen teeder
woord van je gehoord
Achter een hut van planken onarm-
de en kuste hij haar, ofschoon zijn
liefkoozingen iets vluchtigs hadden,
stelde zij dat op rekening van zijn
vrees, dat men hen zou zien.
Wij zijn toch tenminste bij el
kaar Ach, Nils, als je toch je moe
der tot verzoening kondt bewegen
zuchtte Charlotte.
Al kan ik het ook, schat, ik
deed het thans niet. Laat ze mij
maar ontberenze heeft het immers
zoo gewild. Zooals de zaken nu staan
heb ik de handen vrij en heb haar
overdreven beginselvastheid niet noo-
dig.
Charlotte keek hem verschrikt aan,
Nils lachte.
Laat je maar niet aansteken door
haar pedanterie, zei hij.
Schumann heeft dan ook reeds
eenige malen een voorstelling niet
laten doorgaan, wegens het slechte
bezoek.
Dat ook Scheveningen een „strop"
heeft, is wel te danken aan het ver
velende weer, dat nu ook maar geen
dag te vertrouwen is.
Aan 't strand is het nog geen dag
werkelijk mooi geweest. Ais 't eens
niet regende, woei men er letterlijk
weg en als 't eens niet waait, dan
zorgt de regen er wel voor, dat de
bezoekers al heel spoedig eclipseeren.
Een debacle kan men dit zomer
seizoen voor de maatschappij „Zee
bad Scheveningen" dan ook vrijwel
noemen, 't Schijnt dat de goede jaren
voorbij zijn. Als men zoo de oudjes
eens hoort verteller, wat er voor
jaren alzoo in Scheveningen te ver
dienen was, dan denkt men wel
eenswat een verschil met thans.
Jaren als dit er een is, zijn weer de
ondergang van heel wat kleine za-
kenmenschen. Dixi,
De Kabinetscrisis.
Dr. D. Bos is gisterenmiddag aan
het station Apeldoorn gearriveerd.
Hij begaf zich per hofrijtuig naar het
Loo, waar.hij ten paleize door H. M.
de Koningin werd ontvangen.
De Socialistische Kamerclub.
De sociaal-dem. Kamerclub heeft
gisteren haar eerste vergadering met
de nieuwgekozen soc.-dem. Kamer
leden gehouden.
Verkiezings-statistiek.
Verschenen is als no. 189 der bij
dragen tot de statistiek van Neder
land, de statistiek der periodieke
verkiezingen voor de Tweede Kamer
der Staten-Generaal en de Provinci
ale Staten, gehouden in 1913.
Wat vorm en inhoud betreft sluit
deze statistiek zich aan bij hare voor
gangster, met slechts deze uitzonde
ring dat in stede van de mannelijke
bevolking op 1 Januari 1913 thans is
vermeld het geraamd aantal mannen
van 25 jaar of ouder op dien datum,
welk aantal, uit de uitkomsten van
de laatstelijk op 31 December 1909
gehouden volkstelling kon worden
berekend, door yoor iedere gemeente
vast te stellen het percentage van de
mannelijke bevolking.
Het fabelwerk wordt wederom
voorafgegaan door een alphabetische
naamlijst der candidaten met vermel
ding der districten, waar zij gesteld,
respectievelijk gekozen werden.
In het geheel zijn voor de Tweede
Kamer 336 candidaten (in 1909, 300)
voor de Provinciale Staten 618 can
didaten (in 1910, 547) gesteld onder
Vervolgens vertelde hij van zijn
tegenwoordig leven. Wat die Stahi-
berg voor een buitengewoon man
wasdat hij het hoofd vol had van
duizende plannen en daarbij toch
altijd precies wist, wat hij wilde. En
wat voor slag hij had om zaken te
doen I Bij hem was het nooit een
lang heen en weer pratendaar was
'teenvoudig: wil je, of wil je niet?
Hij gebruikte nooit te veel. En het
geld I Dat vloog bij hem maar zoo
uit en in. Niet bij duizenden, maar
bij tienduizenden en hoogere bedra
gen. En crediet had StahlbergBijna
ongelooflijk. Natuurlijk werkte hij
niet alleen met eigen geld, maar
banken en particuliere personen stel
den hem elk bedrag ter beschikking.
En Stahlberg gaf zuik hooge renten
als geen enkele andere instelling.
En jij hebt hem je geld ook
gegeven vroeg Charlotte.
Ho, weet je het ook al? zei
hij met een triomfantelijken lach.
Baron Gellarstierna heeft het
verteld, antwoordde Charlotte.
(Wordt vervolgd.)