Zaterdag
19 Juli
Onwrikbaar.
No. 169
51e Jaargang.
1913.
gemeentebestuur
V erwarring-stichters.
feuilleton
Brieven uit de Hofstad
RANT
Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek
handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij de Uitgevers
Firma F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt 58.
ADVERTENTIËNvan 1—4 regels 0.40. Voor eikeregel
meer 10 cent. Bij directe opgaat van driemaal plaatsing derzelfde
advertentie, wordt de prijs slechts tweemaal berekend. Qroote
letters en clichés naar plaatsruimte.
Tierschijnt dageiijks, uitgezonderd op Zon- en Feestdagen.
TELEFOONNUMMER 10. 3 ftbonnements- fiduerteniiën op zeer uoordeeiige voorwaarden.
Bssess^azKSBas
BEKENDMAKING.
Verkiezing vaneen lid van
den Gemeenteraad.
Burgemeester en Wethouders van
Vlissingen
maken bekend
le. dat op Maandag 4 Augustus
e k de verkiezing zal plaats hebben
voor éen lid van den Gemeenteraad
in kiesdistrict Vlissingen I wegens
benoeming van den heer J. G. VAN
NiFTRIK tot lid van Gedeputeerde
Staten van Zeeland, terwijl de stem
ming en herstemming zoo noodig
zullen geschieden op Dinsdag 12 en
Dinsdag 19 Augustus d. a. v.
2e. dat de opgaven van candida-
ten door een of meer personen, die
haar onderteekend hebben, persoon
lijk kannen ingeleverd worden op
Maandag 4 Augustus e. k. van des
voormiddags 9 uur tot des namid
dags 4 uur bij den Burgemeester,
die tot het in onvangst nemen van
bedoelde opgave zitting zal houden
ten Raadhuizeen
3e. dat de lijsten voor bedoelde
opgave van af heden tot op den dag
der verkiezing kosteloos verkrijgbaar
zijn ten Raadhuize (Griffie.)
Vlissingen, 18 Juli 1913.
De Burgemeester voornoemd,
VAN DOORN VAN KOUDEKERKE.
De Secretaris,
WITTEVEEN.
Ten leste zijn de zaken op het
Balkan-Schiereiland dermate verward
geraakt, dat er minder dan ooit uit
wijs te worden valt. De eigenlijke
Balkan-bond ligt uiteengespat; de
sterkste bondgenoot ziet zich van
alle zijden bespringen én door zijn
kortstondige medestanders én door
den ouden vijand én, ten slotte, door
een nieuwen. Servië en Griekenland
bedreigen het Bulgaarsche rijk in
het zuiden en westen, Turkije gordt
zich aan het oosten van Bulgarije te
bedreigen, Rumenië drijft zijn troepen
noordwaarts Bulgarije binnen; Sofia,
de hoofdstad en zetel der regeering
wordt .het doelwit der opdringende
belagers genoemd. Dat alles speelde
zich af in minder dan een paar we
ken tijdsvan strevend naar de hege
monie op den Balkan, is Bulgarije
plotseling een verweerder moeten
Roman door L. Haidheim.
(Nadruk verboden.)
20.)
Vrouw Jensen voelde dat met een
ongekend welbehagenweldra bab
belde ze zelfs op levendigen toon
met haar jonge verpleegster, en op
den morgen van den vierden dag
stond ze op en begon haar gewone
dagelijksche bezigheden te verrichten.
Maar toch anders dan gewoonlijk.
Ze was niet meer eenzaamze
Charlotte nauwelijks van haar
zijde en liet haar zelf het geheele
huis zien, opende kasten en kisten en
wees haar, waar alles lag.
Want je blijft bij mij, tot Nils
een behoorlijke betrekking heeft,
waarmee hij go:d geld verdient,
voegde zij er op verklarenden toon bij.
Het laatst sloot vrouw Jensen de
reusachtige mahoniehouten kast open.
Charlotte was sprakeloos van ver
bazing. De zeer groote kast was vol
worden, naar alle kanten, en dient
het voor alles bezorgd te zijn om te
behouden, wat het heeft. Indien ooit
een slaat, binnen een luttel aantal
dagen, van machtspositie veranderd
is, dan wel is het deze jongste Tsaren-
staat, die zijn vorst slechts nog maar
een paar jaar geleden te Tirnovo tot
Tsaar der Bulgaren deed kronen.
Moeten wij de verschillende berich
ten gelooven, dan is de tijd niet ver
meer af, dat Bulgarije, door de om
standigheden gedwongen, zich sma
delijk zal moeten nederleggen bij
wat de omringende rijken het gelie
ven te decreteeren.
Van waar, mag men vragen, deze
zoo plotselinge wending in den stand
van zaken op het Balkan-Schierei
land Het antwoord daarop zal men
te Petersburg en te Parijs moeten
halenin de Kanselarijen aan de
Newa en aan de Seine is de loop der
dingen voorbereid, van welker voor
bereiding thans de resultaten aan
schouwd worden. Tot juister inzicht
dient echter het oog daarbij niet uit
sluitend, zelfs niet bij voorkeur, op
den Balkan gericht.
Toen na de vernedering van Frank
rijk in den oorlog van '70 het drie
voudig verbond tusschen Duitsch-
land, Oostenrijk-Hongarije en Italië
een macht van beteekenis werd in de
Europeesche politiek, scheen de her
winning van haar aanzien voor Ma
rianne in de rij der s aten voorgoed
uitgesloten. Spoediger echter dan
verwacht werd, herstelde het terneer-
geworpen Frankrijk zich en werd,
ten einde een tegenwicht voor de
Triple Alliantie te vormen, naar een
sterken bondgenoot uitgezien. Deze
deed zich voor, en wel aan de oost
grens van het overwinnend Duitsch-
landRusland bleek gaandeweg het
rijk, dat, hoe ook verschillend in
binnenlandsche politiek en cultuur,
toch met de Fransche Republiek in
de buitenlandsche politiek zeer veel
overeenkomstige belangen had en
gelijksoortige oogmerken najaagde.
O. a. kwam vooral de Balkan-politiek
van Rusland op veel punten overeen
met die van Frankrijk, Rusland had
en heeft er alleen belang bij zijn in
vloed op den Balkan te vergrooten,
ten koste van dien der Donau-mo-
narchie, terwijl Frankrijk gaarne de
machts-positie van Oostenrijk-Hon
garije in het Drievoudig Verbond zoo
gering mogelijk maakt, ten einde deze
Alliantie in haar geheel te treffen.
Van daar, dat het aan de Donau-
monarchie grenzend en met haar op
immer kwaden voet levend, Servië,
in zijn pogingen steeds door Rusland
gesteund werd. Bovendien was het
voor de tegenstanders van Oostenrijk
van zeer veel belang een sterken
statenbond tot stand te brengen ten
zuid-oosten van de monarchieen we
zilverwerk en het kostbare tafelgoed.
Charlotte moest een der kandelaars
in de hand nemen om te voelen,
hoe zwaar die was. En vol trots ver
telde vrouw Jensen dat men reeds
voor meer dan honderd en vijftig
jaar met het aanleggen van deze
verzameling was begonnen. Ze liet
haar jonge gezellin alie namen der
vroegere vrouwen des huizes of van
erflaters van de afzonderlijke stukken
aflezen.
Achter de andere twee deuren van
de kast lag het fijnste linnen en da
mast en stonden porceleinen serviezen
en kristallen voorwerpen, louter kost
bare stukken.
Een uitdrukking van diepe neer
slachtigheid lag op Charlotte's gelaat
en ook de bezitster van al deze kost
baarheden zuchtte zacht.
Toen de dagen voorbijgingen en
er zich niemand van de Begemann's
en ook geen der andere buren liet
zien, werd vrouw Jensen onrustig.
Zooals alle menschen, wier leven
zich in een klein kringetje afspeelt,
hechtte ze zeer aan de meening van
haar kennissen en was volstrekt niet
zoo boven hun praatjes verheven,
zien dan ook, dat Rusland en Frank
rijk alles aanwenden om.zulk een
bond in het leven te roepen, doch
het reusachtig succes van dezen bond
tegenover Turkije heeft liet doel der
eigenlijke aanstichters, aan de Newa
en de Seine, op eenmaal voorbij ge
streefd, want op zulk een krachtsont
wikkeling was men niet voorbereid,
en men wilde geen macht, welke
naar zich liet aanzien, spoedig het
Fransch-Russisch voogdijschap zou
moede kunnen worden. Bovendien,
de wedijver tusschen Servië en Bul
garije om de opperheerschappij in
den Bond, scheen geheel ten voor-
deele van Bulgarije te zullen komen,
en een verzwakt Servië was niet naai
den zin van hen, die Oostenrijk geen
zier invloed op den Balkan gunnen.
Dies kwam het er nu maar op-aan,
Bulgarije het uitzicht op de hegemo
nie te ontnemen en den Balkan-bond
zoodanig te verzwakken, dat deze
niet al te eigenmachtig zou optre
den. Op dit doel nu, is van uit
Parijs en Petersburg in den laatsten
tijd rechtstreeks aangestuurd de Bul
gaarsche vertoogen bij den Tsaar
werden öf onbeantwoord gelaten öf
leidden tot nietszeggende raadge
vingen te Athene en te Belgrado.
Parijs inmiddels zorgde voor de
„nervus rerum" en zoowel de Griek-
sche regeering als de Servische heb
ben zich bij de Fransche Haute
Finance plotseling een crediet zien
openen, waarvan zij eenige maanden
vroeger niet gedroomd hadden. Ru
menië krijgt in-eens op de Peter-
burgsche conferentie gelijk in zijn
geschil met Bulgarije, tyrwljl Frank
rijk en Rusland als om strijd de
goede verhouding tusschen de regee
ring van koning Carol en die van
den Oostenrijkschen keizer weten te
verstoren en Rumenië ais het ware
den weg openen naar Noord-Bulga-
rije. De gebeurtenissen dezer week
hebben doen zien, hoe wél het Ru-
meensche leger van dien weg gebruik
heeft weten te maken.
Kortom, de toestand gelijk hij
ginds geworden was na Turkije's val
is wel verre van tot bezinking en
kalmte te komen, eensklaps zoo ver
ward en moeilijk geworden, als nie
mand behalve dan die achter de
schermen blijven had kunnen
vermoeden.
Terecht heeft de Engeische minis
ter van buitenlandsche zaken dan
ook kunnen verklaren in de jongste
zitting van het parlement aan de
Theems, dat de toestand verwarder
is dan ooit. Dat uit dien warreboel
in-eens een zeer dreigend gevaar
voor Europa kan ontstaan, spreekt
van zelf. Immers het moet meer en
meer ieder duidelijk worden, waarom
die sterke wijziging in den toestand
der laatste 2 weken ingetreden is, en
als ze het wilde voorkomen,
Antje was bovendien uit de stad
teruggekomen en had verteld, dat Ries
wist, dat de jonge meneer dadelijk
den anderen dag een opdracht van
den graaf had gekregen. De graat
liet op zijn bezitting „Amalienruch"
alle boomen veilen, een mooie villa
bouwen en nu had meneer Jensen
met den rijken Stahlberg een com
pagnieschap gesloten. En al gebruikte
hij zijn veerboot tegenwoordig ook
niet, had Ries gezegd, alle men
schen moesten immers over het ijs
en kwamen bij hem in huis om met
elkaar te babbelen, en de heele
streek sprak ervan, dat de jonge me
neer Jensen en zijn moeder „van el
kaar" waren om de verloofde van
Nils Jensen, dat loch werkelijk een
heel mooi meisj was. Dat alles ver
nam de meesteres van de Moy en-
burg en deze verbood Antje uitdruk
kelijk hiervan ook maar een enkel
woord aan „juffrouw Ehrik" te ver
tellen.
De dienstboden moesten Charlotte
juffrouw Ehrik noemen.
Vrouw jensen liet de verloofde
van haar zoon alle eer ten deel val
dat de veeten en onderlinge naijver
tusschen de Balkan-volken wel als
zeer bruikbaar materiaal zijn aange
wend om het vuur lustig te kunnen
stoken, maar dat de eigenlijke ver-
warring-stichters elders gezocht moe
ten worden. Het zijn de diplomaten
die getrouw aan de spreuk, dat het
in troebel water goed visschen is,
wèl willen, dat het ginds vooreerst
tot kalmte en tot een normalen stand
van zaken komt, en zulks ter be
ooging van hun doelwit, dat openlijk
en rechtstreeks niet te bereiken zou
zijn, zonder gansch Europa in vuur
en vlam te zetten, welke diplomaten
men nergens anders te zoeken heeft
dan in de buitenlandsche ministeries
op de Peterburgsche Newski-Pros-
pect en op de Parijsche Quai
d'Orsay.
Daar voor mij ligt het plan voor
den historischen optocht, op 5 Septem
ber ter gelegenheid van ons onaf-
hankelijkheidsfeest te houden.
En waarlijk ik schrik en beef ervan.
Dat is met recht een lange lijst van
deelnemers die er voor mij ligt. En
nog komt de commissie bosjes men
schen te kort.
Daar mankeeren nog hoopjes men
schen, die een of andere grootheid
moeten voorstellen. Zoo is Cornells
de Witt nog niet geplaatst en even
min heeft men liefhebbers gevonden,
om bij „afwezigheid" van de echte
graven van Egmond en Hoorn, diens
plaatsvervangers te ziin.
Nu moet ik direct toestemmen, dat
't alles behalve een hapje is, je in
te denken in de rollen van deze
graven van Egmond en Hoorne. Vooral
als je de onthoofdings-geschiedenis
er bij denkt, vergaat je de lust om je
in hun vel te steken.
't Is wat al te gewaagd om vooral
in den Haag als Cornelis de Witt te
fungeeren. Vooral menschen die zich
werkelijk in zoo'n rol „inwerken"
zullen ongetwijfeld angstige oogen-
blikken doormaken. En aangezien men
aan zoo'n optocht toch meedoet voor
zijn pleizier, kan ik mij best begrijpen,
dat men een klein beetje huiverig is
voor een rol als van den onge-
lukkigen Cornelis de Witt, of de
Graven van Egmond en Hoorne, tot
welke laatsten Prins Willem 1, de
Zwijger reeds zeide, bij wijze van
profetie of voorspelling Graven zon-
dei hoofd
Minder begrijpelijk is mij het
feit, dat Kaat Mossel nog geen
dubbelgangster heeft gevonden. Zie,
deze kloeke ferme vrouw kan toch
wei door een of andere vertegenwoor
digster van „het zwakke geslacht",
voorgesteld worden. Zij was robust,
len en telkens als Lotty geprezen
werd, was ze daar in stilte verheugd
over.
Toen de onrust der oude vrouw
wegens het wegblijven der buren en
de meer dan waarschijnlijk ontstem
ming der Begemann's haar hoogte
punt had bereikt verscheen eindelijk
op den zevenden dag een geheel
onverwachte gast de baron von
Gellarstierna, die op den huize Gre-
dar woonde en een neef van graaf
H. was.
Hij liet zijn kaartje door Antje bin
nenbrengen, die haar vingers aan het
grove werkschort afveegde, eer ze het
aanvatte.
Vrouw Jensen wilde Charlotte de
kamer uitzenden, maar de oude heer
zag haar juist nog door de kamer
deur verdwijnen en riep haar terug,
zich volstrekt niet om de wetten van
het fatsoen bekommerende.
juffrouw, een woordjeals 't u
blieft
Verlegen en hevig blozend kwam
Charlotte weer in de kamer en de
baron vatte zonder complimenten haar
hand.
Neem me niet kwalijk, geachte
dat is waar, niet op haar mondje ge
vallen, dai is ook waar. Maar wat
drommelDe vrouwen tegenwoordig,
zijn die niet robust? Zijn die dan
wel op haar mondje gevallen Kom,
dat zou ik toch niet denken. Als nu
bijvoorbeeld een kiesrechtdame, die
voor geen kleintje vervaard is, de
stoule schoenen en natuurlijk de
oranje pantalon ook eens aantrok. Dat
zou nu toch in dit geval niets erg
zijn. leder we'et wel dat 't maar voor
de grap gaat, of zooals de straatjeugd
zegt„Om 't jaks"
Beter kan ik mij weer begrijpen,
dat de „roemrijke geleerden" Erasmus
en Hugo de Groot geen geschikte
plaatsvervangers kunnen vinden. Be-'
staan er eenvoudig niet. En de com
missie deed dan ook werkelijk het
verstandigste, die maar van de lijst
af te voeren. Want een persoon, voor
een bagatel te laten voorsteilen gaat
niet al te best, vooral niet een per
soon als een van deze twee
Ook in de groep van op den voor
grond tredende diplomaten en staats
lieden zijn nog eenige plaatsen dis
ponibel. Welaan, wij leven in een
tijd van politiek, van staatkunde, van
diplomatie. Daarvoor zijn nu toch
zeker wei menschen te vinden, die
waardige staatslieden of diplomaten
zullen voorstellen, althans het kunnen.
Richte de commissie zich eens tot
de politieke partijen. Die zullen toch
wel „hervorragende" persoonlijkheden
kunnen opduikelen. Anders, ais dit ook
niet al te wel mogelijk is, dan voorzie
ik, dat de commissie bij de „op den
voorgrond tredenden" van dezen tijd
wel succes zal hebhen. Steekt men
bijvoorbeeld dr. Bos, mr. Troelstra,
mr. Heemskerk, dr. Kuyper, mgr.
Nolens, mr. Goeman Borgesius, jhr.
de Savornin Lohman, mr. Treub, mr.
Tydeman en andere staatslieden uit
den tegenwoordigen tijd in een of
ander ouderwetsch pakje, welnu, dan
is de zaak gezond, lekker als kip
Zoo zien wij, dat, als de commis
sie maar ernstig aan 't zoeken gaat,
er nog heel wat plaatsen, die nu
„vacant" zijn, bezet kunnen worden.
En,vooral is dit mogelijk, waarde
commissie zelf zegt, dat het gsld nu
juist niet de hoofdzaak is. De costu
mes varieeren voor een groot deel
van f7.50 tot f20 en ais men niet
bij machte is, het geheele bedrag te
betalen, dan wil de commissie gaarne
bijpassen, wat met een meerwijdsch
woord „subsidie geven" wordt ge
noemd. Als nu nog de opengebleven
plaatsen niet tot de laatste toe bezet
worden, weet ik het niet meer.
Voor een koopje kan men een
heelen dag in een mooi pakje rond-
loopen. Dat gebeurt niet eiken dag,
men neme dus deze gelegenheid te
baat, ook eens een beroemd perso
nage voor te stellen.
vrouw Jensen, dat ik eenzame, oude
man zoo vrij benMet deze woor
den wendde hij zich tot de oude
vrouw, terwijl er een minzame glim
lach om zijn lippen speelde. Ziet u,
de heele omtrek spreekt over de
verloofde van Nils Jensen en hiervan
dat de dappere jongen zich ter wille
van dit lieve kind den toorn zijner
moeder op den hals heeft gehaald
En nu zou het toch wel wat heel
erg zijn, wanneer ik hier was ge-
geweest en de jonge dame niet had
gezien, 't Zou zijn, als ik Rome had
bezocht, zonder den Paus gezien te
hebben. Neen, dat mocht niet ge
beuren En nu, mijn beste juffrouw,
moet ik u eenige dozijnen groeten
en dezen brief van zeker iemand
brengen. Maar zonder medeweten
van de geachte moeder kan ik dat
toch niet doen. Ik hoop, geachte
vrouw Jensen, dat Nils mij waar
heid vertelde, toen hij zei, dat ge het
correspendeeren niet verboden hadt.
(Wordt vervolgd.)