Zaterdag 19 Juli Onwrikbaar. No. 169 51e Jaargang. 1913. gemeentebestuur V erwarring-stichters. feuilleton Brieven uit de Hofstad RANT Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50. Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij de Uitgevers Firma F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt 58. ADVERTENTIËNvan 1—4 regels 0.40. Voor eikeregel meer 10 cent. Bij directe opgaat van driemaal plaatsing derzelfde advertentie, wordt de prijs slechts tweemaal berekend. Qroote letters en clichés naar plaatsruimte. Tierschijnt dageiijks, uitgezonderd op Zon- en Feestdagen. TELEFOONNUMMER 10. 3 ftbonnements- fiduerteniiën op zeer uoordeeiige voorwaarden. Bssess^azKSBas BEKENDMAKING. Verkiezing vaneen lid van den Gemeenteraad. Burgemeester en Wethouders van Vlissingen maken bekend le. dat op Maandag 4 Augustus e k de verkiezing zal plaats hebben voor éen lid van den Gemeenteraad in kiesdistrict Vlissingen I wegens benoeming van den heer J. G. VAN NiFTRIK tot lid van Gedeputeerde Staten van Zeeland, terwijl de stem ming en herstemming zoo noodig zullen geschieden op Dinsdag 12 en Dinsdag 19 Augustus d. a. v. 2e. dat de opgaven van candida- ten door een of meer personen, die haar onderteekend hebben, persoon lijk kannen ingeleverd worden op Maandag 4 Augustus e. k. van des voormiddags 9 uur tot des namid dags 4 uur bij den Burgemeester, die tot het in onvangst nemen van bedoelde opgave zitting zal houden ten Raadhuizeen 3e. dat de lijsten voor bedoelde opgave van af heden tot op den dag der verkiezing kosteloos verkrijgbaar zijn ten Raadhuize (Griffie.) Vlissingen, 18 Juli 1913. De Burgemeester voornoemd, VAN DOORN VAN KOUDEKERKE. De Secretaris, WITTEVEEN. Ten leste zijn de zaken op het Balkan-Schiereiland dermate verward geraakt, dat er minder dan ooit uit wijs te worden valt. De eigenlijke Balkan-bond ligt uiteengespat; de sterkste bondgenoot ziet zich van alle zijden bespringen én door zijn kortstondige medestanders én door den ouden vijand én, ten slotte, door een nieuwen. Servië en Griekenland bedreigen het Bulgaarsche rijk in het zuiden en westen, Turkije gordt zich aan het oosten van Bulgarije te bedreigen, Rumenië drijft zijn troepen noordwaarts Bulgarije binnen; Sofia, de hoofdstad en zetel der regeering wordt .het doelwit der opdringende belagers genoemd. Dat alles speelde zich af in minder dan een paar we ken tijdsvan strevend naar de hege monie op den Balkan, is Bulgarije plotseling een verweerder moeten Roman door L. Haidheim. (Nadruk verboden.) 20.) Vrouw Jensen voelde dat met een ongekend welbehagenweldra bab belde ze zelfs op levendigen toon met haar jonge verpleegster, en op den morgen van den vierden dag stond ze op en begon haar gewone dagelijksche bezigheden te verrichten. Maar toch anders dan gewoonlijk. Ze was niet meer eenzaamze Charlotte nauwelijks van haar zijde en liet haar zelf het geheele huis zien, opende kasten en kisten en wees haar, waar alles lag. Want je blijft bij mij, tot Nils een behoorlijke betrekking heeft, waarmee hij go:d geld verdient, voegde zij er op verklarenden toon bij. Het laatst sloot vrouw Jensen de reusachtige mahoniehouten kast open. Charlotte was sprakeloos van ver bazing. De zeer groote kast was vol worden, naar alle kanten, en dient het voor alles bezorgd te zijn om te behouden, wat het heeft. Indien ooit een slaat, binnen een luttel aantal dagen, van machtspositie veranderd is, dan wel is het deze jongste Tsaren- staat, die zijn vorst slechts nog maar een paar jaar geleden te Tirnovo tot Tsaar der Bulgaren deed kronen. Moeten wij de verschillende berich ten gelooven, dan is de tijd niet ver meer af, dat Bulgarije, door de om standigheden gedwongen, zich sma delijk zal moeten nederleggen bij wat de omringende rijken het gelie ven te decreteeren. Van waar, mag men vragen, deze zoo plotselinge wending in den stand van zaken op het Balkan-Schierei land Het antwoord daarop zal men te Petersburg en te Parijs moeten halenin de Kanselarijen aan de Newa en aan de Seine is de loop der dingen voorbereid, van welker voor bereiding thans de resultaten aan schouwd worden. Tot juister inzicht dient echter het oog daarbij niet uit sluitend, zelfs niet bij voorkeur, op den Balkan gericht. Toen na de vernedering van Frank rijk in den oorlog van '70 het drie voudig verbond tusschen Duitsch- land, Oostenrijk-Hongarije en Italië een macht van beteekenis werd in de Europeesche politiek, scheen de her winning van haar aanzien voor Ma rianne in de rij der s aten voorgoed uitgesloten. Spoediger echter dan verwacht werd, herstelde het terneer- geworpen Frankrijk zich en werd, ten einde een tegenwicht voor de Triple Alliantie te vormen, naar een sterken bondgenoot uitgezien. Deze deed zich voor, en wel aan de oost grens van het overwinnend Duitsch- landRusland bleek gaandeweg het rijk, dat, hoe ook verschillend in binnenlandsche politiek en cultuur, toch met de Fransche Republiek in de buitenlandsche politiek zeer veel overeenkomstige belangen had en gelijksoortige oogmerken najaagde. O. a. kwam vooral de Balkan-politiek van Rusland op veel punten overeen met die van Frankrijk, Rusland had en heeft er alleen belang bij zijn in vloed op den Balkan te vergrooten, ten koste van dien der Donau-mo- narchie, terwijl Frankrijk gaarne de machts-positie van Oostenrijk-Hon garije in het Drievoudig Verbond zoo gering mogelijk maakt, ten einde deze Alliantie in haar geheel te treffen. Van daar, dat het aan de Donau- monarchie grenzend en met haar op immer kwaden voet levend, Servië, in zijn pogingen steeds door Rusland gesteund werd. Bovendien was het voor de tegenstanders van Oostenrijk van zeer veel belang een sterken statenbond tot stand te brengen ten zuid-oosten van de monarchieen we zilverwerk en het kostbare tafelgoed. Charlotte moest een der kandelaars in de hand nemen om te voelen, hoe zwaar die was. En vol trots ver telde vrouw Jensen dat men reeds voor meer dan honderd en vijftig jaar met het aanleggen van deze verzameling was begonnen. Ze liet haar jonge gezellin alie namen der vroegere vrouwen des huizes of van erflaters van de afzonderlijke stukken aflezen. Achter de andere twee deuren van de kast lag het fijnste linnen en da mast en stonden porceleinen serviezen en kristallen voorwerpen, louter kost bare stukken. Een uitdrukking van diepe neer slachtigheid lag op Charlotte's gelaat en ook de bezitster van al deze kost baarheden zuchtte zacht. Toen de dagen voorbijgingen en er zich niemand van de Begemann's en ook geen der andere buren liet zien, werd vrouw Jensen onrustig. Zooals alle menschen, wier leven zich in een klein kringetje afspeelt, hechtte ze zeer aan de meening van haar kennissen en was volstrekt niet zoo boven hun praatjes verheven, zien dan ook, dat Rusland en Frank rijk alles aanwenden om.zulk een bond in het leven te roepen, doch het reusachtig succes van dezen bond tegenover Turkije heeft liet doel der eigenlijke aanstichters, aan de Newa en de Seine, op eenmaal voorbij ge streefd, want op zulk een krachtsont wikkeling was men niet voorbereid, en men wilde geen macht, welke naar zich liet aanzien, spoedig het Fransch-Russisch voogdijschap zou moede kunnen worden. Bovendien, de wedijver tusschen Servië en Bul garije om de opperheerschappij in den Bond, scheen geheel ten voor- deele van Bulgarije te zullen komen, en een verzwakt Servië was niet naai den zin van hen, die Oostenrijk geen zier invloed op den Balkan gunnen. Dies kwam het er nu maar op-aan, Bulgarije het uitzicht op de hegemo nie te ontnemen en den Balkan-bond zoodanig te verzwakken, dat deze niet al te eigenmachtig zou optre den. Op dit doel nu, is van uit Parijs en Petersburg in den laatsten tijd rechtstreeks aangestuurd de Bul gaarsche vertoogen bij den Tsaar werden öf onbeantwoord gelaten öf leidden tot nietszeggende raadge vingen te Athene en te Belgrado. Parijs inmiddels zorgde voor de „nervus rerum" en zoowel de Griek- sche regeering als de Servische heb ben zich bij de Fransche Haute Finance plotseling een crediet zien openen, waarvan zij eenige maanden vroeger niet gedroomd hadden. Ru menië krijgt in-eens op de Peter- burgsche conferentie gelijk in zijn geschil met Bulgarije, tyrwljl Frank rijk en Rusland als om strijd de goede verhouding tusschen de regee ring van koning Carol en die van den Oostenrijkschen keizer weten te verstoren en Rumenië ais het ware den weg openen naar Noord-Bulga- rije. De gebeurtenissen dezer week hebben doen zien, hoe wél het Ru- meensche leger van dien weg gebruik heeft weten te maken. Kortom, de toestand gelijk hij ginds geworden was na Turkije's val is wel verre van tot bezinking en kalmte te komen, eensklaps zoo ver ward en moeilijk geworden, als nie mand behalve dan die achter de schermen blijven had kunnen vermoeden. Terecht heeft de Engeische minis ter van buitenlandsche zaken dan ook kunnen verklaren in de jongste zitting van het parlement aan de Theems, dat de toestand verwarder is dan ooit. Dat uit dien warreboel in-eens een zeer dreigend gevaar voor Europa kan ontstaan, spreekt van zelf. Immers het moet meer en meer ieder duidelijk worden, waarom die sterke wijziging in den toestand der laatste 2 weken ingetreden is, en als ze het wilde voorkomen, Antje was bovendien uit de stad teruggekomen en had verteld, dat Ries wist, dat de jonge meneer dadelijk den anderen dag een opdracht van den graaf had gekregen. De graat liet op zijn bezitting „Amalienruch" alle boomen veilen, een mooie villa bouwen en nu had meneer Jensen met den rijken Stahlberg een com pagnieschap gesloten. En al gebruikte hij zijn veerboot tegenwoordig ook niet, had Ries gezegd, alle men schen moesten immers over het ijs en kwamen bij hem in huis om met elkaar te babbelen, en de heele streek sprak ervan, dat de jonge me neer Jensen en zijn moeder „van el kaar" waren om de verloofde van Nils Jensen, dat loch werkelijk een heel mooi meisj was. Dat alles ver nam de meesteres van de Moy en- burg en deze verbood Antje uitdruk kelijk hiervan ook maar een enkel woord aan „juffrouw Ehrik" te ver tellen. De dienstboden moesten Charlotte juffrouw Ehrik noemen. Vrouw jensen liet de verloofde van haar zoon alle eer ten deel val dat de veeten en onderlinge naijver tusschen de Balkan-volken wel als zeer bruikbaar materiaal zijn aange wend om het vuur lustig te kunnen stoken, maar dat de eigenlijke ver- warring-stichters elders gezocht moe ten worden. Het zijn de diplomaten die getrouw aan de spreuk, dat het in troebel water goed visschen is, wèl willen, dat het ginds vooreerst tot kalmte en tot een normalen stand van zaken komt, en zulks ter be ooging van hun doelwit, dat openlijk en rechtstreeks niet te bereiken zou zijn, zonder gansch Europa in vuur en vlam te zetten, welke diplomaten men nergens anders te zoeken heeft dan in de buitenlandsche ministeries op de Peterburgsche Newski-Pros- pect en op de Parijsche Quai d'Orsay. Daar voor mij ligt het plan voor den historischen optocht, op 5 Septem ber ter gelegenheid van ons onaf- hankelijkheidsfeest te houden. En waarlijk ik schrik en beef ervan. Dat is met recht een lange lijst van deelnemers die er voor mij ligt. En nog komt de commissie bosjes men schen te kort. Daar mankeeren nog hoopjes men schen, die een of andere grootheid moeten voorstellen. Zoo is Cornells de Witt nog niet geplaatst en even min heeft men liefhebbers gevonden, om bij „afwezigheid" van de echte graven van Egmond en Hoorn, diens plaatsvervangers te ziin. Nu moet ik direct toestemmen, dat 't alles behalve een hapje is, je in te denken in de rollen van deze graven van Egmond en Hoorne. Vooral als je de onthoofdings-geschiedenis er bij denkt, vergaat je de lust om je in hun vel te steken. 't Is wat al te gewaagd om vooral in den Haag als Cornelis de Witt te fungeeren. Vooral menschen die zich werkelijk in zoo'n rol „inwerken" zullen ongetwijfeld angstige oogen- blikken doormaken. En aangezien men aan zoo'n optocht toch meedoet voor zijn pleizier, kan ik mij best begrijpen, dat men een klein beetje huiverig is voor een rol als van den onge- lukkigen Cornelis de Witt, of de Graven van Egmond en Hoorne, tot welke laatsten Prins Willem 1, de Zwijger reeds zeide, bij wijze van profetie of voorspelling Graven zon- dei hoofd Minder begrijpelijk is mij het feit, dat Kaat Mossel nog geen dubbelgangster heeft gevonden. Zie, deze kloeke ferme vrouw kan toch wei door een of andere vertegenwoor digster van „het zwakke geslacht", voorgesteld worden. Zij was robust, len en telkens als Lotty geprezen werd, was ze daar in stilte verheugd over. Toen de onrust der oude vrouw wegens het wegblijven der buren en de meer dan waarschijnlijk ontstem ming der Begemann's haar hoogte punt had bereikt verscheen eindelijk op den zevenden dag een geheel onverwachte gast de baron von Gellarstierna, die op den huize Gre- dar woonde en een neef van graaf H. was. Hij liet zijn kaartje door Antje bin nenbrengen, die haar vingers aan het grove werkschort afveegde, eer ze het aanvatte. Vrouw Jensen wilde Charlotte de kamer uitzenden, maar de oude heer zag haar juist nog door de kamer deur verdwijnen en riep haar terug, zich volstrekt niet om de wetten van het fatsoen bekommerende. juffrouw, een woordjeals 't u blieft Verlegen en hevig blozend kwam Charlotte weer in de kamer en de baron vatte zonder complimenten haar hand. Neem me niet kwalijk, geachte dat is waar, niet op haar mondje ge vallen, dai is ook waar. Maar wat drommelDe vrouwen tegenwoordig, zijn die niet robust? Zijn die dan wel op haar mondje gevallen Kom, dat zou ik toch niet denken. Als nu bijvoorbeeld een kiesrechtdame, die voor geen kleintje vervaard is, de stoule schoenen en natuurlijk de oranje pantalon ook eens aantrok. Dat zou nu toch in dit geval niets erg zijn. leder we'et wel dat 't maar voor de grap gaat, of zooals de straatjeugd zegt„Om 't jaks" Beter kan ik mij weer begrijpen, dat de „roemrijke geleerden" Erasmus en Hugo de Groot geen geschikte plaatsvervangers kunnen vinden. Be-' staan er eenvoudig niet. En de com missie deed dan ook werkelijk het verstandigste, die maar van de lijst af te voeren. Want een persoon, voor een bagatel te laten voorsteilen gaat niet al te best, vooral niet een per soon als een van deze twee Ook in de groep van op den voor grond tredende diplomaten en staats lieden zijn nog eenige plaatsen dis ponibel. Welaan, wij leven in een tijd van politiek, van staatkunde, van diplomatie. Daarvoor zijn nu toch zeker wei menschen te vinden, die waardige staatslieden of diplomaten zullen voorstellen, althans het kunnen. Richte de commissie zich eens tot de politieke partijen. Die zullen toch wel „hervorragende" persoonlijkheden kunnen opduikelen. Anders, ais dit ook niet al te wel mogelijk is, dan voorzie ik, dat de commissie bij de „op den voorgrond tredenden" van dezen tijd wel succes zal hebhen. Steekt men bijvoorbeeld dr. Bos, mr. Troelstra, mr. Heemskerk, dr. Kuyper, mgr. Nolens, mr. Goeman Borgesius, jhr. de Savornin Lohman, mr. Treub, mr. Tydeman en andere staatslieden uit den tegenwoordigen tijd in een of ander ouderwetsch pakje, welnu, dan is de zaak gezond, lekker als kip Zoo zien wij, dat, als de commis sie maar ernstig aan 't zoeken gaat, er nog heel wat plaatsen, die nu „vacant" zijn, bezet kunnen worden. En,vooral is dit mogelijk, waarde commissie zelf zegt, dat het gsld nu juist niet de hoofdzaak is. De costu mes varieeren voor een groot deel van f7.50 tot f20 en ais men niet bij machte is, het geheele bedrag te betalen, dan wil de commissie gaarne bijpassen, wat met een meerwijdsch woord „subsidie geven" wordt ge noemd. Als nu nog de opengebleven plaatsen niet tot de laatste toe bezet worden, weet ik het niet meer. Voor een koopje kan men een heelen dag in een mooi pakje rond- loopen. Dat gebeurt niet eiken dag, men neme dus deze gelegenheid te baat, ook eens een beroemd perso nage voor te stellen. vrouw Jensen, dat ik eenzame, oude man zoo vrij benMet deze woor den wendde hij zich tot de oude vrouw, terwijl er een minzame glim lach om zijn lippen speelde. Ziet u, de heele omtrek spreekt over de verloofde van Nils Jensen en hiervan dat de dappere jongen zich ter wille van dit lieve kind den toorn zijner moeder op den hals heeft gehaald En nu zou het toch wel wat heel erg zijn, wanneer ik hier was ge- geweest en de jonge dame niet had gezien, 't Zou zijn, als ik Rome had bezocht, zonder den Paus gezien te hebben. Neen, dat mocht niet ge beuren En nu, mijn beste juffrouw, moet ik u eenige dozijnen groeten en dezen brief van zeker iemand brengen. Maar zonder medeweten van de geachte moeder kan ik dat toch niet doen. Ik hoop, geachte vrouw Jensen, dat Nils mij waar heid vertelde, toen hij zei, dat ge het correspendeeren niet verboden hadt. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1913 | | pagina 1