Maandag
23 Juni
No. 146
51e Jaargang.
1913.
BINNENLAND
FEUILLETON
VL1SSINGSCHE
Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij ajle Boek
handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij de Uitgevers
Firma F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt 58.
ADVERTENT1ËNvan 1—4 regels 0.40. Voor elke regel
meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing dêrzelfde
advertentie, wordt de prijs slechts twee maal berekend. Groote
letters en clichés naar plaatsruimte.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zon- en Feestdagen.
TELEFOONNUMMER 10.
flbonnements- flduertentiën op zeer uoordeelige voorwaarden.
Nieuwe Abonné's, uit
gezonderd bij wekelijKsche
betaling, ontvangen de dage
lijks verschijnende „VLIS-
SINGSCHE COURANT" kos
teloos tot 1 Juli 1913.
De Kustverdediging.
Dernière bataillehet parlemen
tair seizoen is gesloten met een dis
cussie over forten en batterijen en de
rechterzijde der Eerste Kamer heeft
zich nog eens doen kennen in haar
minachting voor het goed recht der
minderheden en met 21 stemmen
tegen de 9 van links aanwezige le
den het ontwerp tot verbetering der
kustverdediging er doorgejaagd. In
antwoord op een vraag van den heer
Staal verklaarde de heer Colijn, dat
hij Hare Majesteit het ontwerp tot
onderteekening zal voorleggen en
kalm zijn weg zal gaan alsof geen
verkiezingen hadden plaats gehad.
Als fatsoenlijk man achtte hij het
echter verkeerd nu zoo spoedig mo
gelijk alle uitvoeringsmaatregelen te
nemen om zijn opvolger eventueel
den weg af te snijden terug te treden.
Maar werden hem contracten ter
teekening voorgelegd, hij zou ze
stellig onderteekenen.
Wij herinneren ons, dat de minis
ter in de andere Kamer een termijn
heeft genoemd, die zeer spoedig zal
afloopen of reeds afgeloopen is,
binnen welken de prijsopgaven der
verschillende wapenfabrieken en for
tenbouwers geldig blijven. Vermoe
delijk zal de heer Colijn dus zonder
zelf „alle hens aan dek te roepen"
ten einde zijn ontwerp nog binnnen
te krijgen, wel spoedig tot het sluiten
der contracten overgaan („Vad.")
Herstemmingen Tweede Kamer.
Het bestuur van de partij der
christen-democraten heeft de volgende
motie aangenomen
Gezien den uitslag der stemmingen
voor de Tweede Kamer der Staten-
Generaal, die, nu hij kwam ten na-
deele van het zittend kabinet, slechts
uitliep zooals dezerzijds werd
voorspeld op een voor ons land
beschamende vermeerdering van den
invloed der sociaal-democraten, ten
gunste van den door hen gevoerden
verderfelijken klassenstrijd
van oordeel, dat de voile verant
woordelijkheid van de daaruit voort
vloeiende heillooze gevolgen, zoo ten
aanzien van de algemeene politiek
als met betrekking tot de sociale
wetgeving en wat daarmede op eco
nomisch terrein in noodzakelijk ver
Roman uit het leven door O. Elster
64)
(Nadruk verboden.)
Jij jij, fluisterde hij diep ge
schokt en met tranen in de oogen.
Jij, onze helpster, hoe zullen wij je
danken
Dank mij niet, oom, ik heb
slechts mijn plicht gedaan.
Dan wil ik je zegenen, mijn
kind jou en je liefde en de al-
goede God zal aan mijn zegen kracht
schenken
Brunhilde knielde voor hem neer
en de oude man legde de bevende
handen zegenend op haar in deemoed
gebogen hoofd.
In een klein, op soldatenmanier
eenvoudig ingericht vertrek van het
lazaretgebouw in Swakopmund zat
V/alter Hildebrandt voor 't open ven
ster en luisterde naar het ruischen
■en bruisen van den oceaan die met
band staat, behoort te komen ten
laste van hen, die opzettelijk en wei-
bewust op dezen toestand hebben
aangestuurd en bij de heistemmingen
zullen durven blijven aansturen
besluit
lo. partijgenooten en geestverwan
ten op te roepen ter krachtige be
vordering alsnog van een, zij het dan
kleine rechtsche meerderheid, en
2o. hun met den meesten ernst te
adviseeren, in alle districten, waar
vrijzinnigen met sociaal-democraten
in herstemming komen, zich volstrekt
en onverbiddelijk van stemmen te
onthouden.
Distr. Schoterland. Wordt inr.
Mendels in Amsterdam II en in
Schoterland gekozen, dan zal hij
voor het laatst genoemde district zit
ting nemen.
Kamerverkiezingen.
Het Volk meldt, dat het partijbe
stuur der S. D. A. P., op de aan de
in herstemming komende concentra-
tie-candidaten gestelde vragen reeds
antwoord heeft ontvangen van de
heeren Fock, Eland, De Jong, Teen
stra, Van Raalte, Van Doorn, Esmeijer,
De Gast. Al deze heeren hebben de
vragen toestemmend beantwoord, in
gekomen zijn verder van vier kandi
daten verwijzingen naar het antwoord
aan de S. D. k. P. van het concen
tratie-comité. Drie van deze vier zijn
vrij-liberalen.
De heer Bichon van IJsselmonde
heeft op alle herstemmingsvragen,
hem door de S. D. A. P. gedaan,
ontkennend geantwoord.
De (Unie-lib.) „Vaderlander" ziet
in den uitslag van j.l. Dinsdag dat
het Nederlandsche kiezersvolk dui
delijk heeft uitgesproken van de coa
litie niets meer te willen weten. We
hebben kans, zegt het blad, voor
goed van de Kuyperiaansche mon
ster-uitvinding verlost te worden.
Maar niet, zonder dat dat ook ons ver
liezen kost, en wel aan de sociaal
democratie. Wat te verwachten was.
De 5'/j jaar, die achter ons liggen,
hebben de sociaal-democratie tot
buitengewonen wasdom gebracht.
Zooals het bloed der martelaren het
zaad der kerk is, is de heerschappij
van de reactie de krachtigste aan
sporing voor kleinen burger en ar
beider, om zich te werpen in de armen
der sociaal-democratie. En de val-
sche bewering van de kerkelijken,
dat ook daarom de vrijzinnigen niet
aan het roer moeten komen, omdat
door hen de sociaal-democratie zou
worden begunstigd en versterkt,
komt thans in al hare naaktheid aan
het licht. Nog nooit heett de S.D.A.P.
èn in haar ledental èn in haar abon
né's op het partij-orgaan zoo voort
durende toename aan te wijzen ge
had als onder deze kerkelijke regee
sterke branding tegen de lange lan-
dingspier sloeg. Hij zag er bleek en
vermagerd uit. De khakikieurige uni
form was hem veel te wijd geworden.
Zijn gezicht was ziekelijk geelbleek
op zijn linkerwang bevond zich het
breede, roode litteeken van een nau
welijks geheelde wondezijn oogen
waren door een donkerblauwen bril
bedekt.
Werkeloos rustte zijn vermagerde
rechterhand op de vensterbank, ter
wijl de linker een lichte deken vast
hield, die over zijn knieën was ge
spreid.
Het lazaret lag op eenigen afstand
van de hoofdstraat der plaats, zoodat
het straatrumoer de rust der zieken
en gewonden niet kon storen Maar
als men voor het venster zat, had
men een vergezicht naar de zee, die
zich met lange, majestueuze golven
in het oneindige verloor, naar de
reede, waar de Duitsche oorlogssche
pen en mailbooten ten anker gingen,
naar de landingspier, die zich ver in
zee uitstrekte en waarop men de
drukte kon waarnemen, zonder door
deze gehinderd te worden.
Slechts nu en dan dioeg de wind
ring, en als ze haar zeiels in onze
volksvertegenwoordiging straks mis
schien verdubbeld zal zien, zal het
Nederlandsche volk toch zeker wei
begrijpen, dat in dat alles de terug
slag gevonden wordt op de weige
ring van deze regeering om het kies-
rechtvraagstuk in gezond-democra-
tischen zin op te lossen, op haren
moordaanslag op onze openbare
school, op hare verhooging van het
tarief, even misdadige aanslag op
onze volkswelvaart, als met alle
eischen van billijkheid spottende be-
lastingpoiitiek. Een belastingpoiitiek,
waarvoor men zou meenen, dat
„christenen" zich in de eerste plaats
zouden schamen, omdat die is van
David, die eigen rijke kudde spaarde
om Urich's ooilam te nemen.
Van 8en dame die het Prinsesje
zien wilde.
De „Hofstad" verteit het volgende:
Toen de Koninklijke Familie in
den Taunis verblijf hield, woonde
daar op eenigen afstand een bejaarde
Hoilandsche dame met haar gezel
schapsjuffrouw. De oude dame zou
zoo gaarne eens het prinsesje gezien
hebben, doch ze kon niet loopen en
op haar wandelritjes was zij nooit
zoo gelukkig, de Koninklijke Familie
te ontmoeten.
De gezelschapsjuffrouw trok toen
de stoute schoenen aan, en zonder
dat haar mevrouw het wist, ging ze
naar de Koninklijke villa en vroeg
een hofdame of het niet mogelijk
was, dat haar meesteres het prinsesje
eens zou kunnen zien. Bijvoorbeeld
door vooruit te waarschuwen, wan
neer en waarheen prinses Juliana
uitging.
Toen H. M. de Koningin deze
vraag ter oore kwam, kwam de
wensch in Haar op, dit lieve verlan
gen eens rijkelijk te voldoen en deed
weten, dat Zijzelf met het prinsesje
zich per rijtuig naar een bepaald
punt in het nabije bosch op een be
paald uur zouden begeven, om daar
de oude dame te verwachten.
Verrukt over deze beminnelijke at
tentie begaf zich de oude dame ook
per rijtuig te bestemder ure naar het
Koninklijk rendezvous, alleen.... de
koetsier vergiste zich onbegrijpelij
kerwijze in den 'weg, en had meer
dan een uur noodig, om het bepaalde
punt terug te vinden. Men behoeft
niet te vragen, welk een kwelling de
oude dame in dat uur had doorstaan,
en ook, hoe confuus ze was dat de
Koningin goedsmoeds een vol uur
toch v/as blijven wachten en haar nu
vriendelijk met afwijzing van alle
excuses ontving, liet prinsesje was
het wachten zeker niet lang gevallen,
want ze had veel bloemen geplukt,
en begon er dadelijk met de oude
dame vroofijk over te babbelen.
het geluid van .een stoomfluit, de
scherpe klanken van een scheepsklok
of het geknars van den ketting ee-
ner stoomkraan tot naar het lazaret.
De fissche zeewind speelde ook
om de bieeke wangen van Walter
en droeg hem den verkwikkenden,
versterkenden geur van den oceaan
toe. Misschien fluisterde hij hem
groeten uit het verre vaderland in
het luisterend oor want nu en dan
werden die bieeke wangen door een
zachten blos gekleurd en zijn hart
klopte sneller.
Ook heden luisterde hij zwijgend,
terwijl hij met gebogen hoofd neerzat
naar de geluiden uit de verte, alsof
de wind hem bekende, lieve sprook
jes uit gelukkiger tijd vertelde.
Eensklaps werd de deur geope.nd
en de wakkere onderofficier Wilhelm
Sander kwam binnen.
Hier zijn de cou-a:Uen voor den
luitenant, zei hij.
Leg ze maar op tafel, beste
Sander, antwoordde Walter. En als
je vanavond, wanneer je vrij van dienst
bent, weer wilt voorlezen, zal ik je
zeer dankbaar zijn.
Ik geloof, luitenant, dat mijn
Commandant Luchtvaartafdeeling.
Bij Kon. besluit is met ingang van
1 Juli 1913 benoemd tot comman
dant van de Luchtvaartafdeeling te
Soesterberg de kapitein H. Walaardt
Sacré, van het regiment genietroepen.
Vrouwelijke Kiezers.
Ook de derde vrouwelijke kiezer
is ontdektHet wordt zoo zoetjes
aan tijd zegt het „Hbld." dat
deze kiesrechtvrouwen een vrouwen
bond voor mannenkiesrecht oprich
ten, als tegenhanger van den man
nenbond voor vrouwenkiesrecht
„Nummer drie" staat op de kie
zerslijst voor district II. Het is me
juffrouw Taetske de Jong, wonende
Binnen-Bantammerstraat 34. Op de
kiezerslijst heeft men achter haar
naam „Azoon" gezet. En deze toe
voeging heeft gemaakt, dat mejuf
frouw De Jong tot dusver geschroomd
heeft, zich met haar oproepingskaart
aan het stembureau te vervoegen.
Is u Azoon zou de voorzitter
haar ongetwijfeld gevraagd hebben.
Ah zoo
De dames van het vrouwenkies
recht, die tevergeefs gepoogd hebben
kiezeres nummer één te bewegen tot
een betooging, kunnen nu heur
krachten beproeven op de nummers
twee en drie.
Het Rosarium voor het Vredespaleis
Zaterdagmiddag had de overdracht
plaats van het rosarium, door de Ne
derlandsche vereeniging tot bevorde
ring van de rozenkweekerij „Nos
Jungunt Rosae", aangeboden aan de
Carnegie stichfting, ter opluistering
van de tuinen van het Vredespaleis.
De voorzitter van Nos Jungunt
Rosae, jhr. J. L. Mock, van Sant
poort, hield daarbij een toespraak,
de hoop uitsprekende dat het een
sieraad van den tuin van het Vredes
paleis zal blijven uitmaken.
De burgemeester van 's Graven-
hage, de heer Van Karnebeek, voor
zitter van den Raad van Bestuur der
Carnegiestichting, uitte den dank van
dien Raad voor dit prachtige ge
schenk.
Militaire berichten.
Het gebrek aan administratief ka
der doet zich thans al gevoelen. Aan
de korpsen is gevraagd om on
derofficieren, voldaan hebbende aan
de eischen voer sergt.-maj.adm., die
genegen zijn om in den rang van sergt.
maj. adm. te werden overgeplaatst bij
de 7e infanterie-brigade.
In verband met het zelfstandig
voeren der administratie doer de in-
fanterie-bataljons heeft de generaal-
majoor hoofd-intendant bepaald, dat
de luitenant(s) Kwartiermeester(s) die
niet belast worden met een batal
werk als voorlezer nu gedaan is.
Hoe dat Ben je verplaatst
Neen, ik blijf in't lazaret, maar
met het voorlezen ishet uit en dat
is immers ook heel goed want ik lees
toch maar slecht.
Dat spijt mij zeer, Sander. Maar
hoe moet ik je woorden opvatten?
Ja, luitenant, er is vanmorgen
met de stoomboot van deWoermann
lijn een nieuwe verpleegster aange
komen, die het voorlezen van mij
wil overnemen.
Een ziekenverpleegster Och,
Sander, ik weet immers niet, of ze
mij bevalt. Een vreemde persoon is
eigenlijk lastig voor mijik was zoo
aan je gewoon geraakt en wij kon
den immers ook babbelen over 't geen
we in den oorlog ondervonden heb
ben. En heden pas is ze aangekomen
zeg je
ja, met de „Alice Woermann."
Ze kan u loch van het vaderland
vertellen.
Och, Sander, wie weet, waar ze
vandaan komt.
Wel, ze komt uit Berlijn en
dan, luitenant ze zal u wel bevallen.
Ze heeft zoo'n zachte, welwillende
jon, werkzaam zuilen zijn bij de ad
ministratie der brigade, terwijl de
adj. onderoff. kwartiermeesters zullen
worden toegevoegd aan een luit.
kwtm., beiast met het voeren der
bataiions-administratie.
Aan de korpsen van het leger zijn
thans een aantal voetriemen verstrekt
welke bij alle oefeningen van eenige
beteekenis moeten worden medege
voerd en dienen om manschappen
met voetgebreken in staat te stellen
toch aan de oefeningen deel te nemen.
Deze voetriemen moeten volgens
den off. van gez. van het Fransche
leger Coindreau in den vorm van
een „acht" om den schoen en het
onderbeen worden bevestigd, waar
door voetgebreken gedurende den
marsch door het vast knellen van
den voet in den schoen aanmer
kelijk minder last veroorzaken.
Na afloop van de a.si leger-ma-
noeuvres moet een uitvoerig rapport
omtrent de resultaten bij het gebruik
van voetriemen worden ingediend.
Een Monumentenwet.
De Rijkscommissie voor het be
schrijven van de Nederlandsche mo
numenten van geschiedenis en kunst
(voorzitter P. J. H. Cuypers, secreta
ris dt. Jan Kalff) schrijft in haar
tiende jaarverslag o.m.
Reeds een- en andermaal heeft de
commissie zich veroorloofd op deze
plaats de wenscheiijlcheid te betoogen
van wettelijke bescherming der mo
numenten. Nu ook in het Voorloopig
Verslag van de Tv/eede Kamer der
Stafen-Generaal over de Staatsbe-
giooting voor 1913 opnieuw met
nadruk hierop is aangedrongen en een
aan de Leidsche Hoogeschool verde
digd proefschrift zoowel de noodza
kelijkheid als de mogelijkheid van
zoadanige wettelijke regeling op
goede gronden kwam bepleiten, meent
de commissie niet te mogen nalaten
hier nogmaals uiting te geven aan
haar overtuiging, dat, zonder ingrij
pen van den wetgever, het behoud,
ook der belangrijkste monumenten,
niet langer behoorlijk verzekerd is.
Treffend is dit het afgeloopen jaar
gebleken, toen het z.g. jachtslot van
Oldenbarneneld'tePoeldijk is gesloopt,
niettegenstaande alie pogingen, ook
door de Rijkscommissie aangewend,
om dit te voorkomen. Dit gebouw,
dat tot de mooiste voorbeelden van
den vroeg-zeventiende-eeuwschen re
naissancestijl behoorde, dat ook vol
strek! niet vergeten in een uithoek van
het land stond, maar in een drukbe
zochte streek, en dat door beschrij
vingen en afbeeldingen aan allen
bekend was, die in onze architectuur
geschiedenis belang stellen, is alleen
vernietigd kunnen worden, omdat
Nederland het eenige land is in
West-Europa, waarin geene wet be
stem en is een zeer beschaafde jonge
dame.
Jong, zeg je
Ja, zoo'n beetje over de twintig.
En schoon is ze schoon als een
engel, luitenant
Wat raakt mij dat
Och, ik dacht maar zoo. Dus
mag ik de pleegzuster zeggen, dat de
luitenant haar verwacht
Als 't niet anders kan toe dan
maar.
De brave Sander meesmuilde slim
en antwoordde
Ik ga, luitenant, en zeg het aan
de dame.
Ja, ja, zei Walter knorrig en
keerde 't gezicht weer naar't venster.
Zijn gedachten dwaalden ver af.
De laatste brief uit het vaderland had
hem het bericht gebracht van het
aanstaand huwelijk van Mary met
meneer Detimer en Mary zelf had
hem een zeer enthousiastische be
schrijving van de „Villa Mary" aan
de Wannsee gezonden.
Als je terugkomt, beste Walter,
schreef Mary, moet je bij ons komen
wonen.
(Wordt vervolgd.)
