Cacao Woensdag 14 Mei M-KLEEDING. picr«adottctE. 9 -Maatschappij Te Huur IGE&Co. VAN HOUTEN'S No. 112 51e Jaargang. 1913 iriefwet. URGER ie Wasschsrij fRG" IAKERIJ. II. VIM Bi» HIK ilifeit >TBODE, Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zon- en Feestdagen. flbotinemenfs- ftduertentiën op zeer ooordeelige voorwaarden, BINNENLAND FEUILLETON len. Een 81 LOSKADE phen, droog toe- Opmaak e r m i h d e r d e \J SEN-KLOP. ir", Walstr. 125, WALSTRAAT 51 i steeds voorhanden aanbevelend, REGENJASSEN IGENMANTELS laat geleverd N T I A". USTEMiH. on. goedgekeurd in elijk kap. f 100.000, r. RANDAG Jr. keiruiten, Spiegels, z., tegen het geval Jtaan door onvoor- dwilligheid, straat- lage premiën. voor Zeeland, Jbaar des DON* JDAGS en ZA- fOUD 37. EL vraagt een i jaar. AdresBou- agd met 15 Juni Itweede MEIS melden Badhuis- na 7 uur bij den 4GHEN BORSKI. llijk HEEREN- ïn Tuln, staande der drukste stan- park Ne. 29. H. DE RUIJTER, t Hypotheek heeft steeds elk als Ie hypot' mar. Agenten VLISSINGSCHE COURANT Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50. Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij de Uitgevers Firma F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt 58. ADVERTENT1ËNvan 14 regels 0.40. Voor elke regel meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie, wordt de prijs slechts twee maal berekend. Groote letters en clichés naar plaatsruimte. TELEFOONNUMMER 10. Een conflict tusschen Hof en Regeering. Naar aanleiding van het gisteren ook door ons opgenomen bijzonder be richt in het Haagsche „Dagblad" be treffende het conflict tusschen het Hof en de regeering schrijft „deAvond- post" Naar wij uit hofkringen ver nemen is dit bericht in hoofdzaak juist, doch bevat het ook eenige on juistheden. Zoo was de Prins niet overgekomen voor de huldiging, maar voor de algemeene vergadering op 8 dezer, waaraan een kleine huldiging verbonden zou worden. De groote huldiging is buiten het Roode Kruis omgegaan. Zoo in z'n algemeenheid is het ook niet geheel en al juist, dat commandeurskruizen der Oranje Nas sau Orde voor de geneeskundige leiders en ridderkruizen voor een aan tal leden van het personeel zijn aan gevraagd. in totaal zijn nl. aangevraagd circa een dozijn Orde's op 63 deel nemers, w.o. een paar commandeurs kruizen. Dat de heer en mevr. Leh- mann een geheele ambulance hebben bekostigd, is geheel onjuist die legende is trouwens bij hun vertrek reeds dadelijk tegengesproken. De Regeering heeft wel niet met zooveel woorden gezegd dat zij niet bereid was de decoraties te verleenen, neen, ze zou het nog in overweging nemen. Maar waar ze tegen 9 Mei waren aangevraagd, komt het toch op hetzelfde neer. Wie niet heelemaal een vreemdeling in Jeruzalem is, en een beetje tusschen de regels kan doorlezen kan be grijpen, waar alles op gehokt heeft. Volksonderwijs. De Vereeniging „Volksonderwijs" hield gisteren te Utrecht een alge meene vergadering onder leiding van den heer C. A. Zelvelder, algemeen voorzitter te Sneek. De heer Zelvelder merkte in zijn openingswoord op, dat met groote voldoening gewezen kan worden op de vruchten die de strijd voor het openbaar onderwijs, voor de vereeni ging in het afgeloopen jaar heeft ge dragen. Het ledental der vereeniging steeg toch met ongeveer 6000 en het aantal afdeelingen met meer dan 40, zoodat Volksonderwijs op dit oogen- blik meer dan 19.000 leden heeft en meer dan 225 afdeelingen. Zeker een verblijdend verschijnsel, zeide spr., vooral omdat het een blijvend ver schijnsel is en ulleen dit jaar grooter dan andere jaren vanwege den ern- stigen strijd, die ons wacht. De hoop is gewettigd, dat door de kringvor ming en de daarmede in verband staande provinciale propagandacom- missies deze uitbreiding in de naaste Roman uit het leven door O. Elster (Nadruk verboden.) 30.) Brunhilde was diép geschokt. Ze had werkelijk medelijden met hem. Ze begreep, dat hij leed, maar ze kon hem toch niet helpen. Sta op, oom, zei ze met een ontroerde stem. Kom tot u zeiven U zei, dat u tot mij wilde spreken in een taal, die ons beiden waardig was. Maar ik vind, dat uw woorden voor niet passen. Hij stond op. Je steekt den draak met me niet waar vroeg hij met een droef geestig glimlachje. Neen, oom, ik spot niet met u. 'k heb medelijden met u, maar ik kan u niet helpen. Je kunt het wel, Brunhilde Ik verlang immers geen dwepende liefde Va.n jeik smeek je alleen maar, bij ®ij te blijven en mij het recht te ge- toekomst in steeds klimmende mate zal toenemen. Moet ik echter nu reeds jaren aaneen er op wijzen, dat voor ver betering van ons eigenlijk onderwijs weinig of niets werd gedaan, ook dit jaar moet helaas weer toegevoegd worden aan.de rij der op dit gebied geheel onvruchtbare jaren. Spr. zal niet ontkennen, dat voor onderwijzers met groote gezinnen de thans dooi de Tweede Kamer aangenomen kin dertoeslag hen ten minste ontheft van de zorg voor ten minste zeer een voudige bovenkleeding, maar daar tegenover staat dat een dergelijke toeslag zeer zeker een radicale her ziening der jaarwedden voor langen tijd tot uitstel heeft verwezen. Ik zal nu maar niet spreken, aldus spr., van het vernederende dat er ligt met zulk een fooitje te worden zoet gehouden. Maar overigens is op geen enkele verbetering in den toestand van on derwijzers en onderwijs te roemen. Wel dreigt een thans tot Regee- ringvoorstel geworden wijziging van art. 192 onzer Grondwet, onze open bare. school van de plaats te dringen, die zij nu reeds langer dan een eeuw op zoo'n waardige wijze heeft inge nomen. Het hoofdbestuur mocht er in slagen het medebestuurlid, mr. Smeenge, be reid te vinden hieromtrent een rede te houden. Spr. zal zich daarom be perken in hetgeen hij ter opening zegt, te meer daar deze vergadering zich in de eerste plaats in een „verzameien- blazen" een wapenschouwing voor den grooten strijd, die ons wacht. Aanhalende de woorden door dr. Kuyper in zijn openingsrede ter De- putaten-vergadering gebezigd naar aanleiding van de voorgestelde wijzi ging van art. 192 der Grondwet, zeide spr. dat de voorstanders der openbare school, die met droefheid zien hoe door dit drijven der kerkelijken ons volk meer en meer verdeeld, ons onderwijs meer en meer versplinterd wordt en daardoor in degelijkheid afneemt deze thans in algemeene vergadering bijeen nemen den toegeworpen handschoen op en aan vaarden met groot vertrouwen in de zege hunner beginselen den strijd. Leden van Volksonderwijs, aldus besloot spr. zijn openingswoord, wij hebben het gebouw van ons Volks onderwijs te verdedigen tegen de bliksemflitsen, die uit de donkere wolken, door de reactie van Rome en Dordt opeengehoopt, ons dierbaar instituut voor waarachtig Christelijke opvoeding en ontwikkelend onderwijs, bedriegen. Wij zijn hier bijeen onder het teeken „de bliksemafleider er op". Door uw liefde voor ons ideaalEen school voor alle kinderen van ons volkdoor uw organisatie, uw eendracht in den ven je te beminnen, en voor je te mogen zorgen. Zie, ik ben rijk zeer rijk. Millioenen ieg ik aan je voeten. Gebied over mij gebied over mijn rijkdom Je zult meesteres zijn. over alles, wat ik bezit. Oom, denk aan uw kinderen Wat zijn die voor mij, als ik jou maar heb Denk aan uw arme vrouw Herinner mij niet aan haar. Zij was het ongeluk van mijn leven Ontzet stond Brunhilde daar. Ik laat je niet heengaan, ver volgde hij hijgende, al zou ik je met geweld mosten terughouden. Ik kan niet meer leven zonder jou. En als je mijn vrouw niet wilt worden, blijf dan ten minste bij meHeersch en gebied in mijn huis over mij, over mijn rijkdom als ik je slechts zien, slechts met je spreken mag. Blijf bij me I Brunhilde ontwaakte uit haar ver- dooving. De laatste woorden hadden haar trots geprikkeld. Met kalme waardigheid wendde zij zich van hem af. Ik heb u niets meer te zeggen, verlaat mij, bid ik usprak ze strijd, uw krachtige acte, vertrouwen wij ten volle dat onze openbare schooi voor ondergang zai worden behoed, dat zij ongeschonden uit den strijd te voorschijn zal treden, behoed door uw geestdrift, uw toewijding, door „bliksemafleiders op het huis". Deze rede werd met levendige toe juichingen begroet. Vrouwenkissrech'. De katholieke hoogleeraar prof. Struicken verklaart zich in „Van Onzen Tijd" in beginsel niet tegen vrouwen kiesrecht, maar evenmin in beginsel voor politieke gelijkstelling van man en vrouw. De vrouw oefent nu eenmaal niet een even grooten invloed op het openbare leven als de man, meent hij, om dan echter te vervolgen Maar wie geeft thans een behoorlijk kenteeken, waardenr dit verschil in invloed ook in het kiesrecht tot uit drukking kan worden gebracht Kiest men den welstand, men rea geert tegen de ontwikkeling, die de vertegenwoordigende idee in de ne gentiende eeuw heeft getoond. Kiest men de bekwaamheid, het intellect, men krijgt het dameskiesrecht sluit uit o.m. de groote schare loon- arbeidsters, die reeds lang, toen de vrouw in de hoogere standen nog tot het gezinsleven zich beperkte, ge dwongen werd, zelfstandig naast den man den strijd, ook een maatschappe- lijken strijd, om has-- economisch en zedelijk leven te voeren. Laat men allen tor, die een zelf standige plaats in d maatschappij innemen, menige vrouw-gal het als eén onrecht gevoelen, maar ook, men doet geen recht wedervaren aan het feit, dat het ook aan die vrouwen, die een zelfstandige plaats in de maatschappij innemen, tot nu toe niet is gelukt, een invloed op het sociale leven en de cultuurontwikke ling uit te oefenen, aan dien der mannen gelijkwaardig. Het ook in de Staatscommissie voor gestelde systeem, „alleen die vrouwen tot het kiesrecht te roepen, die daad werkelijk blijk geven het stembiljet te begeeren", geeft slechts in schijn een ernstige begrenzing. Immers zoude zonder twijfel zeer spoedig door de politieke actie der partijen ook het meerendeel der vrouwen, die het stem biljet persoonlijk niet zouden begeeren toch tot het uitspreken dier begeerte worden genoopt. Invoering van het vrouwenkiesrecht te onzent tegelijk met die van het algemeen kiesrecht voor mannen,zoude slechts kunnen plaats vinden als in een ruwen greep, die door zijn nood wendige inconsequenties betrekkelijk spoedig tot het gelijke kiesrecht voor vrouwen en voor mannen zoude voeren." fier. Ik hoop, dat ik in mijn kamer veilig zal zijn voor uw waanzin Brunhilde kreet hij. Verwijder uantwoordde ze streng en ernstig. JÜ j'j stuurt me weg? -Ja! je bent harteloos Neen maar ik veracht u Nogmaals slaakte hij een kreet, als of hij hevige pijn gevoelde, en hij scheen op haar aan te willen vliegen. Toen mat ze hem met een koelen fieren blik, onder welke hij letterlijk ineenkromp. Vaarwelstamelde hij en wan kelde de kamer uit. De portret en historischilder Chris- toph Wackernagel zat in zijn atelier bij de groote teekentafel, bezig aan een kleine teekening, die het heerlij ke drinklied van den Zwarten Wal- visch te Askalon zou iliustreeren. De kleine schilder zag er tamelijk mismoedig uit, bijna, alsof hijzelf de dorstige gast van den Zwarten Wal- visch was, dien de huisknecht uit het Nubische land 's morgens om vier uur uit de ongastvrije herberg I zette. EN VOORAL 'S MORGENS, 'S MIDDAGS en WONDS EEN KOP Jhr. I%»P. M. F. van Meeuwen, f Zondag overleed te 'sHertogenbosch jhr. mr. Pieter Maria Frans van "Meeuwen. Hij werd 15 April 1837 te 's Hertogenbosch geboren promoveer de 11 Mei 1859 te Leiden waarna hij de volgende rechterlijke loopbaan aflegde 26 Juli 1862 plaatsvervanger in de arrondissementsrechtbank te 's Hertogenbosch 10 September 1864 substituut officier bij de arrondisse mentsrechtbank te Roermond 21 Mei 1867substituut officier bij de ar rondissementsrechtbank te 's Herto- genbosch, 23 Juni 1871 advocaat- generaal bij het Provinciaal gerechts hof van Noord Brabant aldaar11 December 1875Bij de nieuwe or ganisatie als zoodanig herbenoemd bij het tegenwoordige gerechtshof te 's Hertogenbosch 11 November 1888 vice-president bü dir hof, 1 i Februari 1930 president bij dit hof. Den 2len October 1909 werd hem op verzoek eervol ontslag uit de laatste betrek king verleend. De overledene was president van de ridderschap van Noord-Brabant en proost der illustre L. V. Broederschap te'sHertogenbosch. Voorts was hij ridder in de orde van den Nederlandschen Leeuw, en commandeur in de orde van Oranje- Nassau. Vrede door Recht. Door het hoofdbestuur van den Algemeenen Nederlandschen Bond „Vrede door Recht", is een circu laire gericht tot de afdeelingsbestu- ren, waarin het mededeelt, dat prof. mr. C. van Vollenhoven zich bereid heeft verklaard, nog eens kortelijk de gedachten, opgesloten in het door hem verdedigde plan, uiteen te zet ten, teneinde de velen, die wei de hoofdzaak van het door hem ont wikkelde kennen, maar de détails en toelichting reeds min of meer zijn- vergeten, voldoende ingelicht ter be spreking op de middagvergadering van den Bond op 22 Mei te doen komen. Deze uiteenzetting wordt De zomermaanden waren namelijk voor Christoph de slechtste tijd om zaken te doen. De uitgevers en re dacteuren der geïllustreerde tijdschrif ten waren in dezen tijd meestal op reis, hadden zich reeds in den winter van een voldoenden voorraad van teekeningen voorzien en stoorden er zich nu heelemaal niet aan, of Chris toph Wackernagel honger leed of in 4e kunstenaarsherberg „In het natte Penseel" heel wat schulden maakte. Hij had in den winter, als hij rui mer inkomsten had, maar moeten sparen Die menschen hadden ech ter goed praten. Vooreerst was Chris toph Wackernagel geen genie in het sparen en ten tweede moest hij van 't geen hij 's winters verdiende, de schulden van den zomer in de her berg weer afbetalen. En zoo ging het van het eene jaar tot het andere. De schulden van den braven Christoph waren als een chronische ziekte en van 't recht, dat met hem was gebo ren, namelijk het recht op eten en drinken was geenr sprake. De mensch leeft niet van brood a Heen, bromde Chistoph en nam een flinke teug uit de groote pul met door het hoofdbestuur eveneens ter kennis van de afdeelingen gebracht. De professoren, mrs. J. A. van Hamel en A. H. A. Struijken, beiden van de Ainsterdamsche Universiteit, hebben zich bereid verklaard, het contra te verdedigen. De belangstelling voor den mid dag van 22 Mei is reeds nu zeer groot, waarom leden en niet-leden van „Vrede door Recht" wordt aan geraden, zoo spoedig mogelijk zich introducties te verschaffen, welke verstrekt worden door den secretaris. Legaten Naar de „N. Gron. Ct." verneemt, heeft wijlen de heer S. E. Sanders, in leven lid van den kerkeraad der Nederl. Israël, gemeente te Groningen en bestuurslid van het centr. Israël. Weeshuis te lie--ht, aan die ge meente f 130,000 vermaakt, door haar te beleggen in een fonds voor een eventueel te stichten „Salomon Elkan Sanders-gasthuis*. Het lag in de bedoeling van den erflater, dat in dit gesticht tegen een kleine in koopsom opgenomen zullen worden de lidmaten der Joodsche gemeente te Groningen, mits zij den ouderdom van 62 jaar bereikt hebben. De stichting zat binnen het jaar, nadat 6 maal f 100,000 voor dit doel bij een is, tot stand moeten komen. In het gesticht moet minstens voor 45 personen plaats zijn. Bij een even tueel in aanmerking komen voor plaatsing in het gesticht, zal de sta nboom der familie Sanders moeten voorgaan. Aan de Nederl. Israël, gemeente te Groningen is bovendien nog ver maakt f 5003 en f 1003 voor het af staan van een vergaderzaal voor het bestuur van het fonds van het even tueel te stichten gasthuis. Nog legateerde wijlen de heer San ders aan het Ned. Israël. Armbestuur te Groningen f 500, aan de vereeni ging „Lébinjan Beth Zekenim" al daar f 500, aan de Ned. Israël ge- schuimend bier, die op zij van hem op een tafeltje onder zijn bereik stond. ik geloof, dat er aan mijn deur gescheld is, vervolgde hij daarna, maar riep niet zooals gewoonlijk zijn barsch „binnendoch sloop op de teenen naar de gangdeurom door een geheime opening te kijken, wie de bezoeker was. Het volgende oogenblik trok hij de deur wijd open en riep Brunhilde Walterling juf frouw! Bij den heiligen Lukas, den schutspatroon van alle schilders, waar kom jij vandaan Wil je mij niet laten binnenko men, oom Christoph vroeg Brun hilde glimlachend. Wel zeker zekerJe ziet me in een standbeeld veranderd! Treed binnen in den heiligen tempei der kunst, die vergeefs om brood vraagt. Ik dacht, «tat jij je mollige leden nog altijd in de wateren der Noordzee gingt baden. In plaats daarvan sta je hier op zes hoog Easanenstrasse 118 en dan zeggen de menschen nog, dat er tegenwoordig geen wonderen meer gebeuren 1 (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1913 | | pagina 1