LEKE
ER
JS.
Dinsdag
22 April
No. 95
51e Jaargang.
1913
lissingsche Conrant"
BLAAUW,
jelburg,
3ERIJ BLEEKERIJ
ZOOM"
livier De Zoom
i. op-Zoom»
EDANE VASSGHEN
rertroffen.
|nz., worden op aan-
verstrekt bij onder-
looneel-Vereeniging
J'y restel"
\G 24 APRIL 1913,
rinst wordt
BINNENLAND
FEUILLETON
VAN DEN HAK OP OEN TAK.
uitels, Kinderjurken
jelichting in het
jzijden, bezaaid met
wetenswaardigheden,
hetwelk daaraan
biedt voor liet na-
lende toiletten,
op de voorpagina
levenzeer een trouw
die belang stelt in
|h op dit uitnemend
•ie maanden (franco
eiken VRI|DAG van
Jamypark 14 (boven)
lELBERGS Co.
ür (lokaal BUN1NG)
ijgbaar bij de leden,
eid tot opgave als
bij de leden of op
uitvoering aan de
Jï
1.422.
t
VL1SSINGSCHE COURANT
Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek
handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij de Uitgevers
Firma F. VAN DE VELDF. Jr., Kleine Markt 58.
ADVERTENT1ËNvan 1—4 regels 0.40. Voor elke regel
meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde
advertentie, wordt de prijs slechts twee maal berekend. Groote
letters en clichés naar plaatsruimte.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zon- en Feestdagen.
TELEFOONNUMMER 10.
flbonnements- flduertentiën op zeer uoordeelige uoortoaarden.
De Kamerverkiezingen.
Naar de „Gelderlander" verneemt,
zal ds. H. C. Hogerzeil te Vlissingen
de candidaat van de anti-revoiution-
naire partij voor het district Ede zijn.
Wel zijn er nog andere candidaten
genoemd, maar de lieer Hogerzeil
zou de door de meerderheid het
meest gewilde candidaat wezen,
Men schrijft aan de „Zw. Ct." uit
NijverdalNaar wij uit goede bron
vernemen zijn twee Kamerleden der
Chr. Historische partij in het district
Ommen geweest ten einde met de
districtsbesturen der Chr. Hist, partij
overleg te plegen over het electoraal
accoord en om stemming te maken
voor de candidatuur dr. De Visser.
Het zou ons niet verwonderen in
dien dit overleg eenige weken te laat
was en men achter het net vischte.
Tegen de Goali'ie.
Naar het „Hbl." verneemt zullen
binnenkort de namen van de leden
van het centraal comité van den
,Nationa!en Bond van Protestantsche
kiezers in Nederland", bekend worden.
Van betrouwbare zijde verneemt het
„Hbl." omtrent deze nieuwe organi
satie nog het volgende
Zooals bekend, wil de bond niet
zijn een politieke partij. Gebleken is
wel, dat deze wijze van optreden
buiten iedere partij om zeer veel
instemming vindt bij een overgroot
deel der Nederlandsche bevolking.
De strooming is al ruim 10 jaar
In wording. Dat jarenlang geen uit
gebreide corporatie is kunnen worden
gesticht, komt door het meegaan van
de meerderheid der Christelijk-Histo-
rischen met de coalitie.
Sedert het gebeurde in zake Ommen
toen baron Mackay door het drijven
der leiders van de coalitie voor zijn
Kamerzetel moest bedanken, is de
tegenstand der Protestanten tegen het
drijven der coalitie zoo sterk gewor
den, dat de vage plannen, sedert jaren
gekoesterd, eindelijk tot de oprichting
van den bond hebben geieid.
Men wil ook op maatschappelijk
terrein en vooral ook op schoolgebied
het protestantsch karakter van ons
volk opnieuw doen doorwerken.
Daarbij zit de bijzondere bedoeling
voor, het meer en meer doorwerken
van het anti-nationale karakter der
openbare school tegen te gaan en de
voorgaandet oprichting van secte-
scholen in Nederland te stuiten.
Ghrlstelijk-historische Unie
De algemeene vergadering der
Christelijk-Historische Unie, waarop
over het te treffen accoord met de
heide andere coalitie-partijen zal wor
den beslist, wordt Donderdag te Am-
Ionian uit het leven door O. Elster
13) (Nadruk verboden.)
Aan dit vertrek grensde met een
'echten hoek een groot atelier, daar-
°P volgden slaapkamer, toiletkamer
cc andere vertrekken, keuken en be-
'hendenkamer. Alle vertrekken waren
®et smaak ingericht. Men bespeurde
"'et alleen, dat de eigenaar niet al-
'een hield van voorwerpen van kunst
""sr dat hij ook de eerste kunstenaars
?P het gebied van woninginrichting
tad geraadpleegd.
Overal heerschte een aangename
Ws"nte. Het huis had centrale ver
ding, maar toch vond men in
kamer een haard met een vlam-
pnd houtvuur, dat aan de vertrek-
iets buitengewoon behaaglijks gaf.
ue ronde tafel in de eetkamer was
tr sierlijk gedektin het midden
J?" stond een jardinière met kos-
1'e vruchten men kon zien,
sterdam gehouden. De vergadering
zal niet voor de pers toegankelijk zijn.
Naar „de Tel." ter oore kwam,
hebben verschillende districtsvereeni-
gingen in den lande hare afgevaar
digden ter algemeene vergadering op
gedragen, tegen het coalitie-accoord
op de door de anti-revolutionnairen
gestelde voorwaarden te stemmen.
Een enkele heeft opdracht op te
komen tegen het weder toetreden
der Christelijk-Historische Unie tot
de coalitie.
Verwacht wordt, dat beide stroo
mingen ter vergadering in de minder
heid zullen blijven bij hen, die, over
eenkomstig het bestuursvoorstel, de
coalitie weer willen aangaan.
Heeft inderdaad de algemeene ver
gadering laatstvermeld resultaat, dan
zal daarvan, naar ons van een zijde,
op de hoogte van de stemming in
Christelijk-historische kringen, een
uittreden uit de Unie op verschillende
plaatsen het gevolg zijn.
Algemeene Nederiandsche Bond van
Handels- en Kantoorbedienden.
Zaterdag en Zondag, had te Am
sterdam de jaarvergadering plaats van
den Aigemeenen Nederlandschen Bond
van Handels- en Kantoorbedienden.
Alle af deelingen, 18 in aantal, waren
vertegenwoordigd, tezamen door 28
afgevaardigden.
Uitvoerige discussies ontsponnen zich
naar aanleiding van het bondsbestuurs-
voorstel, beoogend de vorming van
vakgroepen voor het vervolg mogelijk
te maken, indien dit door de betrokken
leden, behoorende tot een zelfde
categorie of branche, in deafdeelingen
wordt gewenscht. Het voorstel werd
eenerzijds warm verdedigd, anderzijds
sterk bestreden. Nadat alle amende
menten achtereenvolgens waren ver
worpen, werd het voorstej ten slotte
met overgroote meerderheid, met 692
stemmen tegen 156 stemmen, aange
nomen. In het vervolg zullen d«s
zoowel de bedienden, werkzaam in
eene zelfde branche, als de bedienden,
behoorende tot eene zelfde categorie
kantoorbedienden, winkelbedien
den, magazijnbedienden en handels
reizigers ter bespreking hunner
meer bijzondere belangen en ten be
hoeve van de propaganda, onder
leiding der afdeelingsbesturen afzon
derlijke groepen kunnen vormen.
„Vraag nooit een dame naar haar
leeftijd is een eisch der beleefdheid,
geboden door de coquetterie der
schoone sekse, die nu eenmaal zoo
lang mogelijk jong wil blijven. Hoe
sterk die coquetterie bij de dames kan
gaan, althans bij die van het Hemel-
sche Rijk, vertelt ons een Fransch
blad
dat Waiter het bezoek der beide
jonge dames verwacht scheen te
hebben, want op twee der couverts
lagen ruikers geurige rozen. Brun-
hilde bemerkte met een snellen
blik deze toebereidselen, die haar
bewezen, dat broer en zuster met el
kaar hadden samengewerkt #m haar
hier te brengen. Dientengevolge werd
haar houding nog koeler. Haar hart
begon nog sneller te kloppen, toen
ze naast Walter deze smaakvolle ge
stoffeerde vertrekken doorliep en aan
vele kleinigheden merkte, dat hij haar
verwacht had en het hem een ge
noegen was geweest alles voor
haar ontvangst op het mooist in orde
te brengen.
Maar de uitdrukking van blijd
schap was van zijn gelaat verdwe
nen en zwijgend liep hij naast haar.
Des te levendiger was Mary. Ze
draafde van het eene voorwerp naar
het andere, vond alles prachtig, snoep
te van de vruchten, bladerde in de
prachtwerken, die op tafel lagen, be
keek de schilderijen en photografiën
liet zich ten slotte in een van de
groote, met leder bekleede fauteuils
vallen, die om den haard in Walters
Een heer, die juist uit China naar
Parijs teruggekeerd is, vertelt van een
bestuursmaatregel, die allen Chineezen
verbiedt opium te gebruiken alleen
de 60jarigen zijn van „de hardheid
dezer wet" vrijgesteld zij worden
ongeneeslijk geacht en laat hun hun
genot om hun ouden dag niet onaan
genaam te maken. Maar dit bevel
heeft een gevolg gehad, waaraan de
regeering zeker niet gedacht heeft.
Plotseling wemelde het van mannen
over de 60, 's nachts vooral waren
alle opiumschuivers 60 jaar en ouder.
Allerlei kunstmiddeltjes werden ge
bruikt om flinke veertigers en vijftigers
er ais zestigers te doen uitzien.
Spoedig kwam de regeering tot de
ontdekking van het bedrog en het
regende straffen op de kunstmatige
grijsaards. Maar éen zaak is opmerke
lijk, dat onder al de gevallen, waarin
deze fraude werd gepleegd, geen enkel
is, dat een vrouw er zich aan schuldig
maakte, hoewel het opiumgebruik
onder de Chineesche vrouwen even
zeer verbreid is als onder de mannen.
Geen enkele dochter van het Hemel-
sche rijk schijnt er toe te hebben
kunnen besluiten om zich ter wille
van het opiumgenot ouder te maken
dan zij is. „Daaruit blijkt dat de co
quetterie sterker is dan elke andere
ondeugd". Dat zegt het Fransche blad,
niet wij.
Ook uit het volgende, betreffende
de moderne Chineesche voorschriften
om te groeten, blijkt dat men in China
niet afkeerig is om van boven af te
decreteeren.
De president van de Chineesche
republiek, juanschikai, heeft in een
reeds lang gevoelde behoefte voorzien,
en wettelijk de officieele wijze van
groeten vastgesteld. Reeds vroeger
legde hij de kleeding bij officieele
gelegenheden bij geschrifte vast. Zijn
verordening luidt
1. Om te groeten licht men den
hoed en buigt.
2. Bij officieele ceremoniën licht
men den hoed op en buigt driemaal.
3. Bij minder officieele gelegenheden
volgt de buiging eenmaal.
4. Op straat wordt alleen de hoed
afgenomen, niet gebogen.
5. Dit voorschrift geldt niet voor
officieren, soldaten, agenten van po
litie, kortom voor allen aan wie een
bijzondere wijze van groeten is voor
geschreven.
6. Voor vrouwen geldt hetzelfde
voorschrift, met dien verstande, dat
zij niet den hoed afnemen.
De beroemde italiaansche compo
nist Verdi zou zich met deze groet-
voorschriften zeker moeielijk hebben
kunnen vereenigen. Hij was van na
ture een weinig brommerig en zelfs
onbeleefd. Als hij te Genua wandel
de, keek hij gewoonlijk „over de
menschen heen," om maar niet ge-
werkkamer stonden, en stak een si-
garette aan.
Hier ben ik en hier blijf ik
riep ze lachend, 'tls wonderheerlijk
hierAls je mij nu nog een glas
sherry zoudt willen geven, Waiter,
zou er v#or mij niets aan de aard-
sche gelukzaligheid ontbreken.
Glimlachend zette Walter een glas
met den goudgelen wijn op een
kiein tafeltje, dat onder Mary's bereik
stond.
Mag ik jou ook een glas pre
senteeren, Brunhilde vroeg deze.
Om niet onbeleefd te schijnen, gaf
ze een bevestigend antwoord en
dronk een weinig van den vurigen
wijn.
Was liet tengevolge van den vu
rigen wijn of was het de invloed
van de geheele, door een kunstzin-
nigen geest vervulde omgeving
haar slecht humeur en haai koel
heid verdwenen meer en meer en
zij begon met belangstelling rond te
kijken.
Walter bemerkte het en er kwam
een vrtolijke glans in zijn oogen.
Eindelijk opende hij de deur, die
naar het atelier leidde.
noodzaakt te zijn, de vele groeten te
beantwoorden. Op een zijner wande
lingen werd hem plotseling den weg
versperd door een der dames uit de
eerste kringen van Genua. Verdi
botste tegen haar aan, en aan voor-
bijloopen was geen denken. Pardon,
zei mevrouw. U bent toch Giusep-
pi Verdi Jawel, bromde haar
slachtoffer. Dezelfde, die den Ri-
goletto geschreven heeft jawel
Dan moet ik u er toch op attent
maken, dat uw hoed vuil is. Verdi
rukte den breedgeranden hoed vlug
van zijn hoofd, en de dame barstte
in een hartelijk lachen uit, want geen
stofje was op den hoed te ontdekken.
De meester staarde zijn waarschuw-
ster verbluft aan. Maar mevrouw, wat
beteekent dat?" Dat beteekent ant
woordde ze resoluut, dat niemand op
de wereld, ook niet de man, die den
Rigoletto heeft geschreven, zich mag
veroorloven tegenover anderen onbe
leefd te zijn. Juist wanneer men den
Rigoletto geschreven heeft, moest
men speciaal tegenover dames zich
de beleefdheid aanwennen, den hoed
af te nemen. Vooral wanneer de dame
nog wel het eerst groet
Verdi hoorde 't standje gedwee
aan, presenteerde daarop de dame
zijn arm en wandelde zoo, al zijn
kennissen groetend, den boulevard
afeindelijk nam hij den hoed maar
onder zijn arm, want het was „niet
te doen" beweerde hij om hem voort
durend af te nemen. O, de zachte
invloed van 't vrouwelijk geslacht
Bij vele volken bestaan eigenaar
dige gebruiken bij het begraven der
dooden.
De Japanners leggen een zakje
met theebladen onder het hoofd van
het lijk.
De Peruanen begraven hun kinde
ren zoodanig, dat écn hand buiten
het graf opsteekt, em daar van tijd
tot tijd wat voedsel in te leggen. De
Andomannen zetten hun kinderen
een schaal met melk op 't graf. Op
het Maleisch Schiereiland geeft men
de dooden een teerpenning mee in
het graf. Ook pleegt men er een
laddertje in het graf te leggen, ter
wijl op zij openingen worden aan
gebracht, waaruit de ziel van den
overledene zoo noodig kan ontglippen.
Op Korea worden de dooden in
reiskostuum begraven. Al deze bij
zondere gebruiken wijzen op een ge
loof aan een voortbestaan der ziel.
Hebben de vrouwen den naam
van ijdel te zijn, de mannen schij
nen soms in deze voor de dames
niet onder te willen doen.
in een Londensche sociëteit werd
onlangs over de vraag: „Zijn de
mannen ijdej" druk gedebatteerd.
Hoe het antwoord op die vraag te
vinden
Een origineel Engelschman kwam
Hier heb ik het voornaamste
deal van mijn verzamelingen, zei hij.
Misschien interesseert het je, daarin
een kijkje te nemen.
Brunhilde trad naar binnen en bleef
verbaasd staan. Een wonderlijk ge
stoffeerd vertrek ontving haar. In een
ruime nis met een venster, dat op 't
Noorden uitzag, stond Walters schil
dersezel hier scheen hij steeds te
werken. De vloer was bedekt met
Turksche tapijten, echte keieins hin
gen aan de wanden, die verder
doorslechts enkele voortreffelijke schil
derijen versierd waren. Divans -en
zetels stonden in 't rond en op tafels en
in kasten, geheel in stijl, bevonden zich
kostbaarheden van allerlei aard
prachtige glazen, Oostersch goud-
smidswerk, oude wapenen, kleine
beeldjes en wat Walter nog meer van
zijn reizen had meegebracht.
Het atelier was inderdaad beziens
waardig.
Brunhilde, overweldigd door de
schoonheid van dit vertrek en de
kunstwaarde van al deze voorwer
pen, vergat geheel en al haar koel
heid en liet zich vol levendige be
langstelling ai deze kostbaarheden
op den volgenden inval. Bij gele
genheid van een bal posteerde hij
zich met een vriend in de vestibule
vau het gebouw, waav de danspartij
gegeven werd. Aandachtig werden
alle hoeren opgenomen en degenen
geteld, die, voor zij de balzaal bin
nentraden, zorgvuldig hunne haren
in orde brachten. Het resultaat was,
dat van de dertig genoodigde hee-
ren, negen en twintig zich voor de
deur nog even met hun frisuur in
het zakspiegeltje bekeken.
De dertigste ging binnen zonder
zich om zijn haar te bekommeren.
De man was a la Bismarck gekapt,
het was voile maan bij hem.
Jammer, dat wij dezen mijnheer
No. 30 niet het volgende recept
kunnen toesturen, misschien kon hij
er zijn voordeel mee doen.
't Middel is uitgevonden door ze
keren Henri de Parville, die tallooze
bewijzen voorhanden heeft van de
goede werking. Ieder weet, dat mu
sici, speciaal viool-of piano-kunste
makers, zich gewoonlijk verheugen
in een zeer weelderigen haargroei.
Aan deze omstandigheid ontleent
de Parville zijn voorschrift„Wilt
gij niet tot de kaalhoofdigen gaan
behooren, bespeel dan ijverig uw
viool of piano. En als argument voor
zijn bewering voert hij aan, dat de
muziek een onmiskenbare werking
op het zenuwstelsel uitoefent, dus
ook de voeding van het weefsel be
ïnvloedt, met dit gevolg, dat de heele
physiologische individualiteit van den
mensch van muziek afhankelijk is. Het
procent kaalhoofdigen onder musici
bedraagt elf.
Het zijn voornamelijk de instru
mentalisten onder de musici, die door
hun vibreeren de kracht hunner haar
vaten beïnvloeden. De vertegenwoor
digers van strijkmuziek lijden minder
aan haaruitval, dan die van koper
dito, integendeel is een violist on
denkbaar zonder hevigen haardos,
terwijl men in een blaasorkest nog
al eens een maan ziet schemeren. Ook
mannelijke pianisten zijn in den regel
van een flinken kuif voorzien.
Of de muziek ook invloed heeft bij
de vrouwen Dit vragen wij ons af
maar naar een antwoord zoeken zou
evenveel beteekenen als in de toilet
geheimen der dames-pianisten dringen
Cello, harp en contrabas doen in
haargroeikwaliteit voor de piano niet
onder. Hobo en bas hebben echter
in dit opzicht zeer geringe eigen
schappen, evenals klarinet en fluit.
Een fanfaremuziek oefent zelfs een
zeer verderfelijken invloed uit. Onder
haar beoefenaars is de hoornist het
slechtste af. Was zijn hoofd eens
gedekt door een dichten haardos, na
een paar jaar is hij dien stellig kwijt.
Keuvelaar.
toonen, aan ieder waarvan voor Wal
ter een herinnering verbonden was.
Deze antieke statuette had hij in Ro
me gekocht, dat kostbare kleinood
in Konstantinopel en dat tapijt in
Teheran. Dit met ivoor ingelegde
geweer had hij van een bedouinen-
hoofd weten machtig te worden en
dat paar met zilver versierde pisto
len een uitdrager in Algiers afge
kocht.
Het was Brunhilde, alsof ze in een
sprookjesland wandeldeze bleef
staan, haalde diep adem en zei
Het is heerlijk hierIk had
niet gedacht in zulk een feeënrijk te
komen.
Hij glimlachte maar volstrekt
niet trotsch of gevleid, maar met een
zweem van droefheid.
ik dank je voor je lof, ant
woordde hij. Maar indien mijn be
scheiden atelier volgens jouw woor
den een feeënrijk is, het schoonste
het beste ontbreekt er toch nog in
de fee zelf.
Brunhilde bloosde even.
(Wordt vervolgd.)
