SE
JlNG.
111$,
rkers,
in.
Woensdag
19 Maarf
No. 67.
51e Jaargang.
1913
n kind
EL(ion-
le resul-
het aan
ing
mÈEJv.
sTIEMANl
IlME
Ie
kink,
ucas Bols?
ots,
Zoon
ijn.
Of.
BINNENLAND
FEUILLETON
pakje van
recht op 6
proefpakje
ERKEN VAN
Per flesch
ƒ0.651
„O.70
„07 1
0.83
0.90
O.90
0.85 I
1.50
.0.80,
1-20
„0.80,
1.10
n ƒ1.20 en 1.35
1.20 1.501
1.20
rdi p.L.fl.1.30
as i
AR BIJ
NHEUSDENj
JRG.
voorheen L.
re Delft, worden
jn gevraagd
met Con«
oon aan de Fa-
en met voor-
gschriften.
mdel
'eleph. 92.
did:
velend,
SS1NGSCHE COURANT
Prijs per drie maanden 1.30. 'Franco per post 1.50.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek
handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij de Uitgevers
Firma F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt 58.
ADVERTENTIÈN van 1 4 regels 0.40. Voor elke regel
meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde
advertentie, wordt de prijs slechts /weemaal berekend. Grobte
letters en clichés naar plaatsruimte.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zon- en Feestdagen. TELEFOONNUMMER 10. J flbonnements-Aduertentiën op zeer uoordeelige ooortoaarden
Ij deze Courant behoort een Bijvoegsel.
atf Nieuwe Abonné's, uit
gezonderd bij weKeüjKsche
betaling, ontvangen de dage
lijks verschijnende „VLIS-
SlNGSCHE COURANT" Kos
teloos tot 1 April 1913.
Foutieve maatstaf.
„De Nederlander" bespreekt de re
deneering van „De Standaard", dat
van de drie rechtsche partijen de
Roomsch-Katholieke de sterkste is,
daarna de Anti-Revolutionnaire en
dan de Chr.-Historische en dat deze
laatste er niet kan komen zonder den
steun van de anti-revolutionnairen,
die te bepalen hebben hoeveel zetels
den Christelijk-Historischen gegund
kunnen worden.
Nu zegt „De Nederlander"Intus-
schen kan niet worden ontkend, dat,
als de Anti Revolutionnairen niet op
passen, in menig district een Chris-
telijk-Historisch candidaat zoo groote
kans van slagen heeft, dat de Anti-
Revolutionnnair het moet afleggen.
Hoe kan dat, als die Christelijk His-
torischen zoo zwak zijn
Wel, dat komt, zegt de „Stan
daard", hier vandaan, dat zoo'n
Christelij k-Historisch candidaat tal
van liberale stemmen krijgt, welke
niet mogen worden meegeteldmee
tellen mogen alleen die kiezers, „die
persoonlijk tot een dér drie gecoali-
seerde partijen behooren en verklaren
daartoe gerekend te willen worden."
„Alleen zoo wordt voldaan aan de
goede trouw, en bloeit de eerlijk
heid." „Een partij, die, tegen den
bondgenoot in, met den gemeen-
schappelijken vijand saam optrekt,
hield op coalitionsfiihig te zijn." Ge
heel deze beschouwing verwerpen
wij, als met de feiten in strijd.
Die feiten worden dan door „De
Nederlander" uiteengezet, waarbij het
blad ten slotte opmerktWij geven
volkomen toe, dat eenmaal bij de
slembus gecoaliseerd, de groepen
nooit den steun mogen inroepen van
hen, die tot de tegenpartij thans
de concentratie behooren. Dat
worde dan ook nimmer gedaan, en
toen in Ommen het een oogenblik
den schijn had, alsof de Christelijk-
Historischen de medewerking der li-
heralen inriepen, is de Christelijk-
Historische pers en de Christelijk-
Historische organisatie daartegen be
slist in verzet gekomen.
Maar de „niet-georganiseerden"
zijn volkomen vrij hun stem te ge
ven aan wien zij willen, en ais het
nu vaststaat, dat in eenig district
die niet-georganiseerden feitelijk een
Hat Slot Nortliminster en ziin
laatste Grafelijke bewoners.
Bertha volgde den bediende de
jrap op naar een prachtig gemeu
bileerd vertrek op de eerste ver
dieping.
De bediende stak licht op en ver-
'let haar met eene stomme buiging.
Zoodra zij alleen was, zonk zij
'n een leunstoel neer en dacht over
™ar avontuur na. Als Victor stierf,
®oeg zij dan daarvan niet de schuld
het niet, alsof zij hem gedood
had? Wat duurde de tijd lang! Tel
kens weder hoorde zij de klok slaan.
ftcht uur, negen uur tien uurEn
nog kwam lady Carley niet Het
eindelijk halfelf en vermoeid
le' zij in een onrustige sluimering.
baar bemerkte zij plotseling, dat
Christelijk-Historischen candidaat bo
ven een anderen verkiezen, zou het
al heel dwaas zijn, bij de verdeeling
der districten daarmee geen rekening
te houden, al leidt dit praktisch tot
moeilijkheid.
Die „niet-georganiseerden" laten
zich nu eenmaal niet „wegcijferen"
en behooren, over 't algemeen geno
men, zeker niet tot de linksche groe
pen. Ook hun steun is welkom. En
als zij in den regel meer den Chris
telijk-Historischen dan den Anti-Re-
volulionnairen ten goede komt, dan
steekt daarin op zich zelf geen
kwaad ja, in onze oogen veel
goeds
R. Th. Baron van Pallandt
van Eerde f
Naar aanleiding van het plotselinge
overlijden van het Nederlandsche
Eerste Kamerlid R. Th. baron van
Pallandt van Eerde, die op zijn ka
mers op St. Jamesplace te Londen
levenloos werd gevonden, is gisteren
een gerechtelijk onderzoek ingesteld
naar de doodsoorzaak. Hieruit is ge
bleken, dat de dood door hartverlam
ming is veroorzaakt. Een der ver
wanten, baron D. van Pallandt van
Eerde, stelde bij het onderzoek de
identiteit vast. De bediende van den
overledene deelde mee dat zijn mees
ter de laatste dagen geklaagd had
over koude, en hoestte. Vrijdagavond
nam hij deel aan een diner, en den
volgenden morgen werd hij dood in
bed gevonden. De heer van Pallandt
was gewoon aspirine en soortgelijke
middelen te gebruiken.
Int Tentoonstelling te Gent.
Bij Kon. besluit van 12 Maart is
goedgevonden en verstaan
I. Te benoemen tot commissaris-
generaal voor Nederland bij de Inter
nationale Tentoonstelling in 1913, den
heer mr. Th. Stuart, advocaat en pro
cureur, lid der Prov. Staten van Noord-
Holland, te Amsterdam.
II. Een centrale commissie in te
stellen tot inrichting van de Neder
landsche afdeeling en tot behartiging
van de belangen der inzenders in
die afdeeling op voornoemde tentoon
stelling.
III. In die centrale commissie te be
noemen tot lid en voorzitterden
heer mr. Th. Stuart, te Amsterdam
tot lid en ondervoorzitterden heer
mr, A. i. M. J. baron van Wijnbergen,
te Arnhem tot lid en algemeen secre
taris den heer Bern. J. Veldhuis, te
Amsterdam tot lid en penningmeester
den heer mr. G. J. Fabius, te Am
sterdam tot leden de heerenmr. J.
H. L. Bergsma, te Amsterdammr.
dr. J. van Best, te Eindhoven mr. A.
J. E. A. Bik, te 's GravenhageC.
L. Boissevain, te BloemendaalJan
Brom, te Utrecht; K. J. A. G. baron
zij niet meer alleen was. Zij sprong
op en stond voor lady Carley, die
haar reeds eenige seconden met be
zorgdheid had gadegeslagen.
„Lady Carley!"
Bertha
Dat woord bracht haar tot de volle
bewustheid van het gebeurde.
„Hoe is het met hem vroeg zij
haastig.
Beter, mijn kind. Hij slaapt nu een
weinig; hij weetniet dat je hierrbent.
Het was heel lief van je, dat je kwam 1"
„lk kwam alleen, omdat de plicht
der naastenliefde het vorderde ik
kon het niet vermijden!" En met
gedwongen kalmte verhaalde Bertha
het geheele voorval.
„Arme Victor!" sprak lady Carley.
„Met vreugde zou hij zijn leven ge
geven hebben om je te redden. Ach,
Berthaals je aan Blanca's smeeken
gehoor hadt gegeven en bij mij ge
komen waart om alles met mij te
deeien, dan zou de scheiding hem
niet zoo zwaar vallen Maar je wilt
het anders Je trotschheid ziet daarin
een tweede vernedering in plaats
van een vertroosting voor zijn ge
folterd hart, dat je langzaam maar
Collot d'Escury, te Kloosterzande
Léon Delhez, te AmsterdamJ. H-
Duyvensz, te AalsmeerA. Enthoven,
te Utrechtjhr. Jan Feith, te Hilver
sum mr. H. W. J. Fockema, te Arn
hem J. A. Frederiks, te 's Graven
hage J. Hannema, vv. i., te Amster
dam John. G. von Hemert, te Am
sterdam prof. Bart van Hove, te Am
sterdam A. Jacot, te Amsterdam P.
de Kanter, te DordrechtJan A. Kolk
man van Gouderak, te DordrechtJan
A. Laan jr., te WormerveerA. W. J.
van Lanschot, te VughtWilly Mar
tens, te 's Gravenhage G. C. W. F.
Obreen, te Laekenmr. H. J. van
Ogtrop, te AmsterdamJos. Polak
Jzn., te AmsterdamWillem Regt-
doorzee Greup, te Schoonhoven FL
C'. Rehbock, te Amsterdam P. Smidt
van Gelder Jr., te Nieuwersluisjhr.
mr. H. Smissaert, te 's Gravenhage
G. Stevens, te RotterdamG. N. de
Stoppelaar, te Brusseljhr. E. de
Stuers, te BrusselJ. P. Nord Thom
son, te Amsterdam J. de Vlam, te
EindhovenJ. N. Voorsmit, te Gro
ningen G. J. van de Weil, w. i., te
's Gravenhagejhr. mr. E. B. F. F.
Wittert van Hoogland, te 's Graven
hage L. Wolter, te Brussel.
IV. Den Minister van Landbouw,
Nijverheid en Handel te machtigen
voor bepaalde aangelegenheden de
deelneming van Nederland aan de ten
toonstelling betreffende, bijzondere
commissiën in te stellen en-de leden
van die commissiën te benoemen.
Handels- en Kantoorbedienden.
De jaarvergadering van den Ned.
Bond van handels- en kantoorbedien
den „Mercurius" zal Maandag 24
dezer te Leiden gehouden worden.
Het bondsbestuur stelt voor het
volgende werkprogram voor het loo-
pende jaarvoortgezette actie voor
verbetering van de arbeidsvoorwaar
den in het algemeen en in verband
hiermede de toepassing van de be
palingen, vervat in de wet op de ar
beidsovereenkomst vacantie-actie en
actie voor vervroegde sluiting van de
kantoren op den Zaterdagmiddag
oprichting van en aansluiting aan ge
meentelijke werklozenfondsenziek
teverzekering en uitkeering bij over
lijden vaststelling van een beginsel
verklaring actie in zake het ontwerp
Tarief wet.
De afdeeling Amsterdam stelt voor,
aan het werkprogram toe te voegen
regeling van het leerlingwezen, en
de afdeeling Rotterdam wensebt, dat
op het werkprogram worde opge
nomen als punt van behandeling
steunverleening aan miliciens-kantoor-
bedienden.
Het bondsbestuur stelt voorts de
volgende motie voor
De bondsvergadering, overwegende,
dat in het najaar van 1913 door de
zeker doodtZijn verdriet sedert den
dag van zijn huwelijk is bijna te.
groot om door een mensch gedragen
te wordenEn jij hebt ook geleden,
mijn kind
„Laten wij daarover zwijgen," ant
woordde Bertha trotsch. „Het is ai
laat, ik moet naar huis
„Nu naar huis Op dit uur In
geen geval, BertliaJe moet hier
den nacht doorbrengen en morgen
moet je even bij Victor gaan!"
Bertha rilde.
„Neen, neen!" riep zij. „Dat is
onmogelijkHet is iaat geworden,
daarom wil ik hier den nacht wel
doorbrengen, maarbij hem gaan
neen Dat kan ik niet, al doe
ik u daarmee het grootste genoegen,
tante
„Laten wij wachten tot den dag
van morgen," klonk het bedaard ant
woord. „Ga nu maar slapen en la
dy Carley kuste haar en bracht haar
naar haar kamer.
„MorgenWie weet, wat de dag
van morgen brengen kan," was Ber
tha's laatste gedachte, voor zij ver
moeid en overspannen in slaap viel.
Na een langen, vasten slaap, werd
periodieke Kamerverkiezingen een
nieuw tijdvak van'parlementaire ar
beid zal aanbrekendat bij de in
voering van wettelijke maatregelen
in het belang van de bescherming
van arbeiders tegen nadeelige invloe
den, uit hun arbeid voortvloeiend,
sedert ettelijke jaren plaats vindend,
tot heden nimmer maatregelen van
dien aard zijn genomen tot regeling
van den arbeidsduur en toezicht op
de arbeidslokalen van kantoorbedien
den dat door den bond bij herhaling
op het gemis van zoodanige maatre
gelen is gewezen en betoogd, dat de
belanghebbenden in niet mindere
mate dan andere groepen van arbei
ders de bescherming van de wet in
het belang hunner gezondheid en van
hun arbeidsvermogen noodig hebben
spreekt de hoop uit, dat bij de voort
gezette werkzaamheden van regeering
en volksvertegenwoordiging op soci
aal-economisch gebied, de aandacht
mede op de belangen der handels-
en kantoorbedienden zal worden ge
vestigd en draagt het bondsbestuur
op, deze wenschen te zijner tijd en
te bevoegder plaatse kenbaar te maken.
Vijfjes en tientjes.
Op de vraag, hoe het komt dat
gouden vijfguldenstukken rooder zijn
dan de dito tienguldenstukken, ont
ving de redactie van „de Natuur"
het volgende antwoord van den heer
Hoitsema, 's Rijks muntmeester.
De gouden vijfjes en de gouden
tientjes worden van dezelfde legeering
vervaardigd, en wel op geheel dezelfde
wijze, wat betreft het uiterlijk. Men
mag dan ook, in 't algemeen, niet
van een verschil van kleur spreken,
al zijn er onder de 1 O-guldenstukken
wel eenige van iets te gele tint.
Beide munten moeten de kleur van
de legeering zelve hebben (100 goud,
100 koper), maar men heeft natuur
lijk rekening te houden met den min
deren, of meerderen glans, dien de
stukken afhankelijk van ouderdom en
circulatie, hebben behouden.
De muntplaten van beide soorten
worden buiten toetreding van lucht
gegloeid en dan in verdund zwavel
zuur gelescht. Laat men daarbij wel
lucht toe, waardoor het koper gedeel
telijk oxydeert, dan zal na behande
ling met zuur, de kleur van het
metaal meer geel worden.
Noch bij ons, noch bij het meeste
buitenlandsche goud„ volgt men echter
deze handelwijze. Wel is dit het ge
val bij de ook hier vervaardigde du
katen (die bovendien het hoogere
goudgehalte van 983 duizendsten
hebben), waarvan de kleur dan ook
hooggeel is.
De politieke toestand.
Gisterenavond trad voor een
stampvolle zaal in het Concertgebouw
zij wakker en stond haastig op om
zich te kleeden. Nog voordat zij
daarmee gereed was, werd er aan de
deur geklopt. Zij deed open en zag
Blanca voor zich.
„Tante Elisabeth vraagt, of je komt
ontbijten," sprak ze entoen haar hand
op Bertha's schouder leggende, zei
ze„Hij weet, dat je hier bent. Als
je medelijden hebt met een stervende,
ga dan bij hem, hij wil ie slechts
een verzoek doen
„Ik kan graaf Norton niets toestaan
ik weiger alles!" riep Bertha op
gewonden.
„Dit enkele verzoek zal je hem niet
weigeren," antwoordde Blanca zwaar
moedig. „Kom, mijn kind, laten wij
naar beneden gaan. Tante Elisabeth
wacht ons
Bertha at slechts weinig. Die ge
dachte, dat zij graaf Norton zou ont
moeten, beroofde haar geheel van
haar kalmte. Meer werktuigelijk dan
met vrijen wil volgde zij Blanca.
Toen zij de voorkamer van den graaf
binnentrad, was het, of haar een last
van honderden ponden drukte.
„Zég aan tiw hèër, dat mevrouw
de gravin hem wenscht te zien," be-
alhier de heer J. E W, Duijs, lid der
Tweede Kamer voor Zaandam als
spreker op met bovenstaand onder
werp.
De voorzitter der afdeeling Vlissin-
gen der S. D. A, P., de heer J. van
der Peijl, opende de bijeenkomst, met
de mededeeling dat van de katholieke
sociale actie bericht is ingekomen,
dat de uitnoodiging om een debater
te zenden bij haar aan een verkeerd
adres was, en van de vrijzinnige
concentratie-commissie, dat tot haar
leedwezen geen enkel der door haar
aangezochte sprekers beschikking
over den Dinsdagavond had.
De heer Duijs begon met sterk
af te keuren het houden van besloten
vergaderingen door de rechtsche par
tijen, en het niet verschijnen van een
debater op dezen avond. Dit komt,
omdat het christendom van den tegen-
woordigen tijd zoo anders is dan dat
uit den tijd der martelaren. Spr. heeft
den grootsten eerbied voor den eeii-
voudlgen oprechten geloovige, maar
de „heeren" van het politieke chris
tendom betitelt spreker als farizeëers.
Spr. wil een debatavond met een
der rechtsche propagandisten op een
vergadering alleen toegankelijk voor
rechtsche personendoch dit durven
de heeren niet aan.
Vooral de christelijke arbeiders
moeten zich afvragen of de heer
Blum voldaan heeft als afgevaardigde
en of hij een beslist Christelijke of
anti-revolutionnaire daad heeft ge
daan. Ook vraagt spr. éeij daad der
sociaal-democraten te noemen die
onchristelijk was.
Spr. bedoelt hier niet bij alles wat
men, inzonderheid dr, Kuyper, als
christelijke daden tracht te bestem
pelen.
Men houdt de christelijke arbeiders
onwetend. Spr. wilde aantoonen, dat
de christelijke coalitie niet aan haar
beloften heeft voldaan en deed dit
aan de hand van tal van feiten.
De heer Duijs vergeleek de coalitie
met een naamlooze vennootschap, die
niet aan haar verplichting voldoet en
bankroet slaat.
Spr. protesteert er tegen dat ob
structie van vrijzinnigen en sociaal
democraten, de schuld zou zijn van
het niet tot stand komen van sociale
wetgeving, en wijst op het ministerie
Kuijper, dat ook niets tot stand bracht.
Dr. Kuijper zelf schreed in 1911
reeds, dat het kabinet te iaat kwam
met het ontwerp-invaliditeitswet en
dat de ministers elkaar in de wielen
reden, en geen voldoende overleg
pleegden.
De geheele opzet der sociale wet
ten van Talma vergelijkt spr. meteen
horloge, waarvan de tariefwet de veer
isnu die veer er uit is genomen,
kan het horloge niet meer aan den
gang komen.
val zij den bediende.
Deze verdween met een buiging.
Wat klopte Bertha's hart. Daar ging
de deur open en Anton zei
„Mijnheer de graaf verzoekt u binnen
te komen."
Blanca drukte haar stormachtig aan
haar hart en kuste haar. Toen bracht
zij haar tot aan de deur en bleef
achter.
Bertha ging binnen en stapte werk
tuigelijk voorwaarts. Daar sloeg zij
de portières open en man en vrouw
zagen elkander weder.
Graaf Norton lag op een ottomane,
de kamer was in halfduister gehouden,
doch Bertha zag toch zeer goed, hoe
bleek hij was. In het midden van het
vertrek bleef zij staan.
„Wenscht u mij te zien, graaf Nor
ton vroeg zij koel.
„Bertha
Dat Woord deed haar verbleeken
het was een kreet, die haar door de
ziel ging.
„Het doet mij werkelijk leed u lij
dende te zien."
(Wordt vervolgd.)
