19ia
isnuT
>K
L-
rkers,
uur:
Dinsdag
18 Maart
RONA Cacao
8. «0
Van Houten's
Li
No. 66
51e Jaargang.
IE VAATE.
irend
BINNENLAND
FEUILLETON
s
!B üüfi,
aanbrengen
lichtsterkte
aiddel Tan
len.
rerken.
en.
ast de Paasch-
ende eene ruime
ES, CHOCO-J
NT- en CAR-
uld met Bonbons
den mijne NOU-
ïn SCHUIM 1
Imet Slagroom
mbevelend,
ie groote EIEREN j
ng ook geleverd.
BAND f 6.50;
BAND f 3.75,
[w procédé aan de I
rvaardigd en daar- j
rectale bewerking
gemaakt voor de
voorheen L.
te Delft, worden
loon gevraag
AME
met Con*
rsoon aan de Fa' j
den en met voor-1
uigschriften.
KARPET7E»
voormalige Stads-1
Wagenaarstr.
HSZAALTJE aan
kt voor
al uoorVere®'
plaats, enz,
ordst'aat 72.
VLISS1INGSCHE COURANT
Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Alen abonneert zich bij alle Boek
handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij de Uitgevers
Firma F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt 58.
ADVERTENT1ËN van 14 regels 0.40. Voor elke regel
meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzeifde
advertentie, wordt de prijs slechts tweemaal berekend. Groote
letters en clichés naar plaatsruimte.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zon- en Feestdagen,
TELEFOONNUMMER 10.
Nieuwe Abonné's, uit
gezonderd bij weKelijKsche
betaling» ontvangen de dage-
lijks verschijnende „VLIS-
S1NGSCHE COURANT" kos
teloos tot 1 April 1913.
Vereeniging van Eerste en Tweede
Kamer.
Prof. Fabius stelt in zijn „Studiën
en Schetsen" voor de Eerste en
Tweede Kamer samen te smelten, met
dien verstande dat men dan een on
gedeeld lichaam hebben zou, bestaan
de «it 150 leden, van wie door
direct kiesrecht gekozen en door
de Provinciale Staten.
Hij herinnert aan het ontstaan van
de Eerste Kamer en betoogt dat aan
het in elkaar zetten van iets geheel
nieuws (als bv. een lichaam van or
ganische vertegenwoordiging) voor het
oogenblik niet valt te denken.
Het blijft altoos bedenkelijke manier
van doen eerst de Tweede Kamer
samen te stellen op zoodanigen
grondslag, dat men haar eigenlijk niet
vertrouwt, en dan een andere Kamer
boven haar te zetten welke, als zij
dwaze dingen doet, die buiten werking
moet stellen.
Wat, kwam het vaak voor, de
Tweede Kamer niet zou dulden. Het
zou de Eerste het leven kosten. Als
de Tweede Kamer niet geheel te
vertrouwen is, verandere men haar
wijze van samenstelling. Welnu, door
vereeniging van beide Kamers zou
men het element van „hof van revisie"
in de Kamer zelve hebben. Dat ware
toch gezonder constructie. Ook kon
die samenvoeging op de zelfstandig
heid van het geheel gunstigen invloed
hebben.
De regeering heeft thans voorge
steld de „schadeloosstelling" van de
leden der Tweede Kamer tot f 3000
te verhoogen en den leden pensioen
te verleenen.
Van welk voorstel, ging het door,
te duchten ware, dat allengs grooter
werd het aantal leden, voor wie de
«schadeloosstelling" middel van be
staan werd, met al de ellendige ge
volgen daaraan verbonden, waaronder
bedenkelijke vermindering van zelf
standigheid. in een noot vraagt de
schrijver dan of het voorstel om Ka
merleden te pensionneeren niet het
aantal predikanten en onderwijzers in
de Kamer sterk zal doen stijgen en
of dit voorstel misschien verband
houdt met de klacht over lage
traktementen van deze menschen.
En dan zegt hij ten stotte Kreeg
men een vereeniging van Eerste en
Tweede Kamer, dan ware ook voor
een ander element de toegang tot de
Staten Generaal meer gemakkelijk, dat
Het Slot Northminster en ziin
laatste Grafelijke bewoners.
85.)
Bijtijds liet hij haar nog los, zoo-
dat zij onverlet het voetpad bereikte.
Slechts met moeite hield de koet
sier zijn paarden in, zoodat het rij
tuig niet over den gevallene ging.
dadelijk hoorde men roepen door
de menigte, die den gevallene on
middellijk omringde. In de grootste
Verwarring stond Bertha als vastge-
nageld. Zij zag, hoe men den man
°Pnam en naar de naaste apotheek
droeg.
Terwijl hij trachtte haar te redden,
was hem zelf een ongeluk overko-
™.ei4 Wat was natuurlijker dan dat
*'i de menigte volgde Men legde
den bewustelooze op een canapé,
waschte het bloed van zijn gelaat
Abomiements-Aduertenfiën op zeer uoordeelige uoorwaarden.
wellicht op den geest van het geheel
niet zonder invloed ware. Dan is wel
de wenschelijkheid uitgesproken, om
het aanfai ieden der Tweede Kamer
te vermeerderen, in de verwachting,
dat dit de beraadslagingen juist zou
bekorten. Welnu, op deze wijze kreeg
men een niet onbelangrijke uitbrei
ding. Eindelijk zou deze vereeniging
tot groote tijdbesparing kunnen leiden.
De dubbele behandeling van alle
wetsontwerpen verviel, en de ministers
waren van een goed stuk arbeid ont
slagen. Zoo verstout ik mij dan de
samenstelling van Eerste en Tweede
Kamer ter overweging aan te bieden.
Minister L. H. W. Regout
De minister van waterstaat, de hee r
mr. L. H. W. Regout, wiens aan
vankelijk lichte influenza-aandoening
later een eenigszins minder bevre
digend verloop kreeg, door verhoog
de lichaamstemperatuur, zoodat hij
eenige weken te bed moest blijven,
neemt thans zeer goed in beterschap
toe. De minister is nu niet meer
bedlegerig en mag zelfs liet zieken
vertrek weder verlaten, doch, vooral
met het oog op de ongunstige weers
gesteldheid van de laatste dagen, zal
hij waarschijnlijk deze week nog niet
zijn ambtsbezigheden aan het depar
tement hervatten. Wel werkt hij, ge
lijk reeds vroeger gemeld, thuis.
R. Th. baron van Pallandt
van Eerde, f
Zondag is overladen de heer R.
Th. baron van Pallandt van Eerde,
te Eerde (Ommen). Baron van Pal
landt was jarenlang lid van de Pro
vinciale Staten van Overijsel en werd
in 1910 tot lid der Eerste Kamer ge
kozen. Hij behoorde tot de Christe-
iijk-Historische partij.
Ontsmetting en onteigening van
goederen.
De minister van binnenlandsche
zaken heeft aan de Commissa
rissen der Koningin een schrijven
gezonden, waarin hij er op wijst, dat
het hem herhaaldelijk voorkomt, dat
goederen door burgemeesters inge-
velge art. 5 der wet van 4 Dec. 1872
(Stbl. no. 134) worden onteigend, ter
wijl ontsmetting binnen hunne ge
meenten of elders zeer wel mogelijk
is. De minister verzoekt de burge
meesters in hun gewest uit te noo-
digen, dat deze er toe medewerken,
dat de uitgaven voor onteigening
zooveel mogelijk worden beperkt.
Daarbij ware den burgemeesters op
te merken, dat zij niet uitsluitend
behoeven af te gaan op het advies
van de geneeskundigen, doch dat zij
naar eigen inzicht over onteigeningen
hebben te oordeelen.
Vooral sedert de wet van 14 Juli
1910 (Stbl. no. 204) is tot stand ge
en... wat? Daar zag zij den man
dien zij gezworen had nooit terug te
willen zien!
Wat zag hij bleek! Ja, hij zag er
uit als een lijk. Maar Bertha herkende
hem op het eerste gezicht. Haar red
der was niemand anders dan graaf
Victor Norton
Alles draaide voor haar oogen, zij
moest steun zoeken aan den wand
Had haar redding hem het leven
gekost
„Arme duivelHij maakt het niet
lang meer," sprak de apotheker.
„Weet niemand, wie hij is Nie
mand wist het, maar ^een politie
agent bemerkte Bertha en herkende
in haar de persoon, die door den
gekwetste gered was.
„Met uw welnemen, juffrouw," zeide
hij beleefd, „kent u misschien dezen
heer?"
„Ja het is graaf Norton
„Zoo, zoo Graaf Norton Zijn
blik op Bertha verried duidelijk hoe
hij de zaak begreep. „Kan u mis
schien ook zeggen, waar de heer
woont
„Neen," antwoordde zij werktui
gelijk, „ik weet het nietZoek eens
Koffie en thee voeden niet, maar kunnen wel nadeelig
op de zenuwen werken. Hoe meer deze dranken ver
vangen worden door
hoe beter de volksvoeding bevorderd wordt. RONA
cacao is een goedkoope en toch voedende drank,
die eigenlijk in geen gezin mag ontbreken. Daarbij is
de smaak ook aangenamer dan die van koffie of thee.
komen, is de wil van den wetgever
ten duidelijkste gebleken, dat, waar
eenigszins mogelijk, ontsmetting en
alleen in het uiterste geval onteigening
is toe te passen. De burgemeesters
zullen dan ook dienen te bedenken,
dat zooveel mogelijk de kosten van
onteigening van besmette goederen
beperkt moeten worden De minister
roept daarom de medewerking in van
de burgemeesters om art. 5 der wet
naar geest en bedoeling toe te passen,
opdat moeilijkheden worden voorko
men. Teneinde de vragen over decla
ration zooveel mogelijk te voorkomen,
noodigt hij de burgemeesters hierbij
uit, in het vervolg bij elk onteige-
ningsbesluit een toelicntingte voegen,
waaruit zakelijk, eenigszins omstandig
en gedetailleerd blijkt dat ontsmetting
niet mogelijk of ongewenscht was.
Godsdienstoefening In de kazernes
In de reglementen op den inwen-
digen dienst der intcav., vest.-,
veld- en rijdende art. en genietroepen
is een artikel opgenomen, luidende
„Aan militairen, die verlangen in
de gelegenheid te worden gesteld tot
het bijwonen eener gemeenschappe
lijke bijbellezing of huiselijke gods
dienstoefening van anderen aard, zal
die gelegenheid éénmaal per dag en
ten hoogste gedurende 15 minuten
moeten worden gegeven, terwijl daar
voor een locaal ter beschikking zal
worden gesteld".
Vrijheidslanen
In „Floralia" wordt door een inzen
der het niet onaardige denkbeeld ge
opperd en door de redactie met
warmte gesteund om ter herinne
ring aan 1913 in stad en dorp „vrij
heidslanen" aan te leggen, monumen
ten van levend hout, zooveel moge
lijk gelijkend op de nooit volprezen
Middachter Allee.
in zijn borstzak, waarschijnlijk vindt
ge daar zijn adres wel. Denkt ge
werkelijk, dat hij dat hij dood is
Zij was naderbij getreden, terwijl
zij dit vroeg. Haar lippen beefden.
Nog weinige oogenbiikken geleden
zou zijn dood haar bijna welkom ge
weest zijn, maar nu beefde zij voor
de werkelijkheid terug. Zou hij zijn
leven verliezen om haar te redden
Dat mocht niet, dacht ze.
„Nu, dood is hij nog niet," ant
woordde de apotheker, „maar veel
scheelt het toch nietDaar is zijn
kaartje „Graaf Victor Norton, Hotel
Fenton." Er moet iemand mee om
hem in een rijtuig daar te brengen."
„Ik durf mijn post niet verlaten,
verklaarde de politieagent. „Zou u
misschien bereid zijn vroeg hij
eenigszins beschroomd aan Bertha.
„Is het noodzakelijk?" vroeg deze
blijkbaar angstig.
„Ja, ziet .u, juffrouw, het kan ie
der oogenblik met hem gedaan zijn
en als hij zoo alleen in het rijtuig
stierf
„Ik ga mee," viel Bertha in.
Spoedig kwam eén huurrijtuig voor
heel voorzichtig zette men den jon-
„Een steenen monument heeft 't
groote gevaar, dat 't meestal zeer
duur is en noodig heeft in den grond
een kostbare onderbouwten tweede
gaat 't al heel licht gelijken op een
grafmonument en heeft dus iets som
bers over zich en niets opwekkends.
In den beginne wordt er over gespro
ken, doch na eenigen tijd spreekt
niemand er meer over. Stel daar nu
tegenover de enorme voordeelen, die
een mooie, groote laan aanbiedt. Deze
wordt na eenige jaren reeds een ge
liefkoosde wandelplaats voor de be
woners en voor vele vreemdelingen,
die zulk een mooie land komen zien.
Wat de kosten aangaat, de Middach
ter aliee, om bij dat schitterende
voorbeeld te blijven, is, in ronde
cijfers gerekend, twee K.M. lang,
twintig meter breed, zoodat de mid
denweg 16 meter breed is. De beu
ken staan op vier meter afstand, dus
heeft de laan twee duizend boomen.
De beuk kost geplant twee gulden,
dus de geheele laan f 4000.
De boomen gaan ieder jaar in
waarde vooruit, de omliggende ter
reinen eveneens en 't onderhoud van
een laan is zeker heel weinig, zoo
dat alles en alles samen genomen
zeker geen mooier en geen dankbaar
der vrijheidsmonument kan worden
bedacht dan een aldus naar 't voor
beeld van de Middachter allee aan
gelegde Vrijheidslaan 1813—1913.
Men zou nu moeten uitgaan van
een reeds bestaanden toegangsweg
tot stad of dorp, deze door aankoop
van naastliggend terrein verbreeden,
wat wellicht dikwijls kan door 't dem
pen van twee slooten, dan nog een
rooilijn vaststellen, op bijv. 15 meter
a 20 meter van den weg af, voor de
te bouwen huizen en men kan dan
later een geheel verkrijgen.
De redactie van „Floralia", die den
inzender dankt voor het schoone denk-
gen man er in, nadat de kussens
goed gelegd waren, en Bertha volg
de, terwijl haar hart door de tegen-
strijdigste gevoelens bestormd werd.
Zij haatte den man, die haar gesmaad
had, maar zij kon hem niet hulpe
loos alleen laten. Dat zou te wreed
geweest zijn.
Eene rilling ging haar door de
leden, toen zij naast hem plaats nam.
„Hotel Fenton riep de politiea
gent en het rijtuig rolde weg.
Gedurende den rit had Bertha ge
legenheid om zich te overtuigen, dat
Blanca niet te veel gezegd had. Hij
droeg den stempel des doods reeds
op zijn gelaathij scheen met éen
voet reeds in het graf te staan. Maar
als het geheim, dat zijn lippen
gesloten hield van dien aard was,
dat zijn zwijgen er door gerecht
vaardigd werd Die gedachte deed
het bloed in haar aderen verstijven.
Zij kwamen aan het hotel. De ka
merdienaar van den graaf ontstelde
niet weinig, toen hij zijn bewuste-
loozen heer zag, maar dat hij onder
geleide van Bertha werd thuisgebracht,
beelden het gaarne met alle krachten
steunt, maakt slechts éen bedenking,
nl. dat het voorjaar reeds wat ver
gevorderd.
Wij merken op, dat 18 October de
slag bij Leipzig, 17 November het
openlijk dragen van Oranje door graaf
van Stirum en de zoons Van Hogen-
dorp, en 30 November de aankomst
van den Prins wordt herdacht. Men
heeft dus tot het najaar den tijd om
de zaak voor te bereiden, kan in Oc
tober of November met alles gereed
zijn, en nog in dit jaar de planting
doen plaats hebben.
Trekhonden
Door de werkcomtnissie uit het
„Comité in zake het Trekhonden-
vraagstuk" (secr. jhr. W. E. Engelen,
Hilversum) is, ingevolge het besluit
der laatste vergadering, een schrijven
gericht aan alle burgemeesters van
Nederland, waarin de commissie ken
nis geeft van het ontstaan en de be
doeling van het comité en verder zegt
Hoewel volkomen bewust van het
feit, dat de Trekhondenwet nog te
kort in werking is, om een volledig
oordeel over die werking te verkrij
gen, meende men toch tot de vor
ming van een dusdanig comité te
moeten overgaan, omdat men van
oordeel was na gepleegd overleg
met verschillende vereenigingen
dat een begin van actie in deze niet
langer mocht worden uitgesteld en
dit zoowel met het oog op het drin
gende der zaak zelve, als ook in
verband met het te verwachten
vreemdelingenbezoek aan ons land
in 1943. Het comité heeft de hoop,
dat onze regeering wellicht thans
reeds zóu willen overgaan tot het
aanbrengen van eenigerlei lotsverbe
tering voor den trekbond, mede ten
einde te voorkomen dat de bekende
ongunstige vermaardheid van ons
land op dit gebied nog vergroot
wordt.
RECHTSZAKEN.
Kantongerecht te Middelburg.
Zaterdag zijn veroordeeld wegens
overtr. der DrankwetP. N. S., Vlis-
singen, tot f 10 b. s. 5 d. h.overtr.
JachtwetL. G., Domburg, tot f 10
b. s. 4 d. h.verbeurte f 2 b. s. 2 d.
h.overtr. art. 461 Swb.A. G., Dom
burg, tot f 10 b. s. 3d. h.overtr.
JachtwetJ. C. C., Grijpskerke, tot 2
m. f 3 b. s. 2 m. 3 d. h., verbeurte
f 7.50 s. 3 d. h.overtr. Visseherij-
wet: J. de N. Mz., Arnemuiden, tot
f 2 b. s. 2 d. h.J. B. Mz.,J. S. Az.,
beiden Arnemuiden, ieder tot f 3 b.
s. 3 d. h.overtr. Polderreglement
J. R., Koudekerke, tot f 0.50 b. s. 1
d. h.het hebben van een welwater-
bak welke niet met een slot is afge
sloten C. A. S., wed. van d. D., Vlis-
singen, tot f 1 b. s. 1 d. h.het ge-
trof hem nog meer.
„Mevrouwstamelde hij.
„Uw heer is een ongeluk overko
men," sprak Bertha, zonder op zijn
verbazing te letten. „Breng hem naar
zijn kamer en Iaat een d kter roe
pen Als Lady Carley in de stad is..."
„Lady Carley is in de stad. Zou
wil mevrouw niet binnenkomen en
wachten tot lady Carley hier is?"
Bertha dacht even na, iemand moest
toch opheldering geven omtrent het
ongeval. In elk geval deed zij goed
met te blijven, totdat was vastge
steld, of de gevolgen van het onge
luk gevaarlijk waren of niet, daar zij
middellijk de schuld daarvan droeg.
Hoezeer het haar tegen de borst stiet,
zij zag geen andere mogelijkheid.
„ik zal blijven, tot iady Carley komt,
maar verzuim geen oogenblik om haar
te waarschuwen."
„Ik zal dadelijk de noodige maat
regelen nemen, mevrouw! John!"
riep hij. Er kwam een andere be
diende. „John breng deze dame naar
het salon van den graaf."
(Wordt vervolgd.)