19ia isnuT >K L- rkers, uur: Dinsdag 18 Maart RONA Cacao 8. «0 Van Houten's Li No. 66 51e Jaargang. IE VAATE. irend BINNENLAND FEUILLETON s !B üüfi, aanbrengen lichtsterkte aiddel Tan len. rerken. en. ast de Paasch- ende eene ruime ES, CHOCO-J NT- en CAR- uld met Bonbons den mijne NOU- ïn SCHUIM 1 Imet Slagroom mbevelend, ie groote EIEREN j ng ook geleverd. BAND f 6.50; BAND f 3.75, [w procédé aan de I rvaardigd en daar- j rectale bewerking gemaakt voor de voorheen L. te Delft, worden loon gevraag AME met Con* rsoon aan de Fa' j den en met voor-1 uigschriften. KARPET7E» voormalige Stads-1 Wagenaarstr. HSZAALTJE aan kt voor al uoorVere®' plaats, enz, ordst'aat 72. VLISS1INGSCHE COURANT Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50. Afzonderlijke nummers 5 cent. Alen abonneert zich bij alle Boek handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij de Uitgevers Firma F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt 58. ADVERTENT1ËN van 14 regels 0.40. Voor elke regel meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzeifde advertentie, wordt de prijs slechts tweemaal berekend. Groote letters en clichés naar plaatsruimte. Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zon- en Feestdagen, TELEFOONNUMMER 10. Nieuwe Abonné's, uit gezonderd bij weKelijKsche betaling» ontvangen de dage- lijks verschijnende „VLIS- S1NGSCHE COURANT" kos teloos tot 1 April 1913. Vereeniging van Eerste en Tweede Kamer. Prof. Fabius stelt in zijn „Studiën en Schetsen" voor de Eerste en Tweede Kamer samen te smelten, met dien verstande dat men dan een on gedeeld lichaam hebben zou, bestaan de «it 150 leden, van wie door direct kiesrecht gekozen en door de Provinciale Staten. Hij herinnert aan het ontstaan van de Eerste Kamer en betoogt dat aan het in elkaar zetten van iets geheel nieuws (als bv. een lichaam van or ganische vertegenwoordiging) voor het oogenblik niet valt te denken. Het blijft altoos bedenkelijke manier van doen eerst de Tweede Kamer samen te stellen op zoodanigen grondslag, dat men haar eigenlijk niet vertrouwt, en dan een andere Kamer boven haar te zetten welke, als zij dwaze dingen doet, die buiten werking moet stellen. Wat, kwam het vaak voor, de Tweede Kamer niet zou dulden. Het zou de Eerste het leven kosten. Als de Tweede Kamer niet geheel te vertrouwen is, verandere men haar wijze van samenstelling. Welnu, door vereeniging van beide Kamers zou men het element van „hof van revisie" in de Kamer zelve hebben. Dat ware toch gezonder constructie. Ook kon die samenvoeging op de zelfstandig heid van het geheel gunstigen invloed hebben. De regeering heeft thans voorge steld de „schadeloosstelling" van de leden der Tweede Kamer tot f 3000 te verhoogen en den leden pensioen te verleenen. Van welk voorstel, ging het door, te duchten ware, dat allengs grooter werd het aantal leden, voor wie de «schadeloosstelling" middel van be staan werd, met al de ellendige ge volgen daaraan verbonden, waaronder bedenkelijke vermindering van zelf standigheid. in een noot vraagt de schrijver dan of het voorstel om Ka merleden te pensionneeren niet het aantal predikanten en onderwijzers in de Kamer sterk zal doen stijgen en of dit voorstel misschien verband houdt met de klacht over lage traktementen van deze menschen. En dan zegt hij ten stotte Kreeg men een vereeniging van Eerste en Tweede Kamer, dan ware ook voor een ander element de toegang tot de Staten Generaal meer gemakkelijk, dat Het Slot Northminster en ziin laatste Grafelijke bewoners. 85.) Bijtijds liet hij haar nog los, zoo- dat zij onverlet het voetpad bereikte. Slechts met moeite hield de koet sier zijn paarden in, zoodat het rij tuig niet over den gevallene ging. dadelijk hoorde men roepen door de menigte, die den gevallene on middellijk omringde. In de grootste Verwarring stond Bertha als vastge- nageld. Zij zag, hoe men den man °Pnam en naar de naaste apotheek droeg. Terwijl hij trachtte haar te redden, was hem zelf een ongeluk overko- ™.ei4 Wat was natuurlijker dan dat *'i de menigte volgde Men legde den bewustelooze op een canapé, waschte het bloed van zijn gelaat Abomiements-Aduertenfiën op zeer uoordeelige uoorwaarden. wellicht op den geest van het geheel niet zonder invloed ware. Dan is wel de wenschelijkheid uitgesproken, om het aanfai ieden der Tweede Kamer te vermeerderen, in de verwachting, dat dit de beraadslagingen juist zou bekorten. Welnu, op deze wijze kreeg men een niet onbelangrijke uitbrei ding. Eindelijk zou deze vereeniging tot groote tijdbesparing kunnen leiden. De dubbele behandeling van alle wetsontwerpen verviel, en de ministers waren van een goed stuk arbeid ont slagen. Zoo verstout ik mij dan de samenstelling van Eerste en Tweede Kamer ter overweging aan te bieden. Minister L. H. W. Regout De minister van waterstaat, de hee r mr. L. H. W. Regout, wiens aan vankelijk lichte influenza-aandoening later een eenigszins minder bevre digend verloop kreeg, door verhoog de lichaamstemperatuur, zoodat hij eenige weken te bed moest blijven, neemt thans zeer goed in beterschap toe. De minister is nu niet meer bedlegerig en mag zelfs liet zieken vertrek weder verlaten, doch, vooral met het oog op de ongunstige weers gesteldheid van de laatste dagen, zal hij waarschijnlijk deze week nog niet zijn ambtsbezigheden aan het depar tement hervatten. Wel werkt hij, ge lijk reeds vroeger gemeld, thuis. R. Th. baron van Pallandt van Eerde, f Zondag is overladen de heer R. Th. baron van Pallandt van Eerde, te Eerde (Ommen). Baron van Pal landt was jarenlang lid van de Pro vinciale Staten van Overijsel en werd in 1910 tot lid der Eerste Kamer ge kozen. Hij behoorde tot de Christe- iijk-Historische partij. Ontsmetting en onteigening van goederen. De minister van binnenlandsche zaken heeft aan de Commissa rissen der Koningin een schrijven gezonden, waarin hij er op wijst, dat het hem herhaaldelijk voorkomt, dat goederen door burgemeesters inge- velge art. 5 der wet van 4 Dec. 1872 (Stbl. no. 134) worden onteigend, ter wijl ontsmetting binnen hunne ge meenten of elders zeer wel mogelijk is. De minister verzoekt de burge meesters in hun gewest uit te noo- digen, dat deze er toe medewerken, dat de uitgaven voor onteigening zooveel mogelijk worden beperkt. Daarbij ware den burgemeesters op te merken, dat zij niet uitsluitend behoeven af te gaan op het advies van de geneeskundigen, doch dat zij naar eigen inzicht over onteigeningen hebben te oordeelen. Vooral sedert de wet van 14 Juli 1910 (Stbl. no. 204) is tot stand ge en... wat? Daar zag zij den man dien zij gezworen had nooit terug te willen zien! Wat zag hij bleek! Ja, hij zag er uit als een lijk. Maar Bertha herkende hem op het eerste gezicht. Haar red der was niemand anders dan graaf Victor Norton Alles draaide voor haar oogen, zij moest steun zoeken aan den wand Had haar redding hem het leven gekost „Arme duivelHij maakt het niet lang meer," sprak de apotheker. „Weet niemand, wie hij is Nie mand wist het, maar ^een politie agent bemerkte Bertha en herkende in haar de persoon, die door den gekwetste gered was. „Met uw welnemen, juffrouw," zeide hij beleefd, „kent u misschien dezen heer?" „Ja het is graaf Norton „Zoo, zoo Graaf Norton Zijn blik op Bertha verried duidelijk hoe hij de zaak begreep. „Kan u mis schien ook zeggen, waar de heer woont „Neen," antwoordde zij werktui gelijk, „ik weet het nietZoek eens Koffie en thee voeden niet, maar kunnen wel nadeelig op de zenuwen werken. Hoe meer deze dranken ver vangen worden door hoe beter de volksvoeding bevorderd wordt. RONA cacao is een goedkoope en toch voedende drank, die eigenlijk in geen gezin mag ontbreken. Daarbij is de smaak ook aangenamer dan die van koffie of thee. komen, is de wil van den wetgever ten duidelijkste gebleken, dat, waar eenigszins mogelijk, ontsmetting en alleen in het uiterste geval onteigening is toe te passen. De burgemeesters zullen dan ook dienen te bedenken, dat zooveel mogelijk de kosten van onteigening van besmette goederen beperkt moeten worden De minister roept daarom de medewerking in van de burgemeesters om art. 5 der wet naar geest en bedoeling toe te passen, opdat moeilijkheden worden voorko men. Teneinde de vragen over decla ration zooveel mogelijk te voorkomen, noodigt hij de burgemeesters hierbij uit, in het vervolg bij elk onteige- ningsbesluit een toelicntingte voegen, waaruit zakelijk, eenigszins omstandig en gedetailleerd blijkt dat ontsmetting niet mogelijk of ongewenscht was. Godsdienstoefening In de kazernes In de reglementen op den inwen- digen dienst der intcav., vest.-, veld- en rijdende art. en genietroepen is een artikel opgenomen, luidende „Aan militairen, die verlangen in de gelegenheid te worden gesteld tot het bijwonen eener gemeenschappe lijke bijbellezing of huiselijke gods dienstoefening van anderen aard, zal die gelegenheid éénmaal per dag en ten hoogste gedurende 15 minuten moeten worden gegeven, terwijl daar voor een locaal ter beschikking zal worden gesteld". Vrijheidslanen In „Floralia" wordt door een inzen der het niet onaardige denkbeeld ge opperd en door de redactie met warmte gesteund om ter herinne ring aan 1913 in stad en dorp „vrij heidslanen" aan te leggen, monumen ten van levend hout, zooveel moge lijk gelijkend op de nooit volprezen Middachter Allee. in zijn borstzak, waarschijnlijk vindt ge daar zijn adres wel. Denkt ge werkelijk, dat hij dat hij dood is Zij was naderbij getreden, terwijl zij dit vroeg. Haar lippen beefden. Nog weinige oogenbiikken geleden zou zijn dood haar bijna welkom ge weest zijn, maar nu beefde zij voor de werkelijkheid terug. Zou hij zijn leven verliezen om haar te redden Dat mocht niet, dacht ze. „Nu, dood is hij nog niet," ant woordde de apotheker, „maar veel scheelt het toch nietDaar is zijn kaartje „Graaf Victor Norton, Hotel Fenton." Er moet iemand mee om hem in een rijtuig daar te brengen." „Ik durf mijn post niet verlaten, verklaarde de politieagent. „Zou u misschien bereid zijn vroeg hij eenigszins beschroomd aan Bertha. „Is het noodzakelijk?" vroeg deze blijkbaar angstig. „Ja, ziet .u, juffrouw, het kan ie der oogenblik met hem gedaan zijn en als hij zoo alleen in het rijtuig stierf „Ik ga mee," viel Bertha in. Spoedig kwam eén huurrijtuig voor heel voorzichtig zette men den jon- „Een steenen monument heeft 't groote gevaar, dat 't meestal zeer duur is en noodig heeft in den grond een kostbare onderbouwten tweede gaat 't al heel licht gelijken op een grafmonument en heeft dus iets som bers over zich en niets opwekkends. In den beginne wordt er over gespro ken, doch na eenigen tijd spreekt niemand er meer over. Stel daar nu tegenover de enorme voordeelen, die een mooie, groote laan aanbiedt. Deze wordt na eenige jaren reeds een ge liefkoosde wandelplaats voor de be woners en voor vele vreemdelingen, die zulk een mooie land komen zien. Wat de kosten aangaat, de Middach ter aliee, om bij dat schitterende voorbeeld te blijven, is, in ronde cijfers gerekend, twee K.M. lang, twintig meter breed, zoodat de mid denweg 16 meter breed is. De beu ken staan op vier meter afstand, dus heeft de laan twee duizend boomen. De beuk kost geplant twee gulden, dus de geheele laan f 4000. De boomen gaan ieder jaar in waarde vooruit, de omliggende ter reinen eveneens en 't onderhoud van een laan is zeker heel weinig, zoo dat alles en alles samen genomen zeker geen mooier en geen dankbaar der vrijheidsmonument kan worden bedacht dan een aldus naar 't voor beeld van de Middachter allee aan gelegde Vrijheidslaan 1813—1913. Men zou nu moeten uitgaan van een reeds bestaanden toegangsweg tot stad of dorp, deze door aankoop van naastliggend terrein verbreeden, wat wellicht dikwijls kan door 't dem pen van twee slooten, dan nog een rooilijn vaststellen, op bijv. 15 meter a 20 meter van den weg af, voor de te bouwen huizen en men kan dan later een geheel verkrijgen. De redactie van „Floralia", die den inzender dankt voor het schoone denk- gen man er in, nadat de kussens goed gelegd waren, en Bertha volg de, terwijl haar hart door de tegen- strijdigste gevoelens bestormd werd. Zij haatte den man, die haar gesmaad had, maar zij kon hem niet hulpe loos alleen laten. Dat zou te wreed geweest zijn. Eene rilling ging haar door de leden, toen zij naast hem plaats nam. „Hotel Fenton riep de politiea gent en het rijtuig rolde weg. Gedurende den rit had Bertha ge legenheid om zich te overtuigen, dat Blanca niet te veel gezegd had. Hij droeg den stempel des doods reeds op zijn gelaathij scheen met éen voet reeds in het graf te staan. Maar als het geheim, dat zijn lippen gesloten hield van dien aard was, dat zijn zwijgen er door gerecht vaardigd werd Die gedachte deed het bloed in haar aderen verstijven. Zij kwamen aan het hotel. De ka merdienaar van den graaf ontstelde niet weinig, toen hij zijn bewuste- loozen heer zag, maar dat hij onder geleide van Bertha werd thuisgebracht, beelden het gaarne met alle krachten steunt, maakt slechts éen bedenking, nl. dat het voorjaar reeds wat ver gevorderd. Wij merken op, dat 18 October de slag bij Leipzig, 17 November het openlijk dragen van Oranje door graaf van Stirum en de zoons Van Hogen- dorp, en 30 November de aankomst van den Prins wordt herdacht. Men heeft dus tot het najaar den tijd om de zaak voor te bereiden, kan in Oc tober of November met alles gereed zijn, en nog in dit jaar de planting doen plaats hebben. Trekhonden Door de werkcomtnissie uit het „Comité in zake het Trekhonden- vraagstuk" (secr. jhr. W. E. Engelen, Hilversum) is, ingevolge het besluit der laatste vergadering, een schrijven gericht aan alle burgemeesters van Nederland, waarin de commissie ken nis geeft van het ontstaan en de be doeling van het comité en verder zegt Hoewel volkomen bewust van het feit, dat de Trekhondenwet nog te kort in werking is, om een volledig oordeel over die werking te verkrij gen, meende men toch tot de vor ming van een dusdanig comité te moeten overgaan, omdat men van oordeel was na gepleegd overleg met verschillende vereenigingen dat een begin van actie in deze niet langer mocht worden uitgesteld en dit zoowel met het oog op het drin gende der zaak zelve, als ook in verband met het te verwachten vreemdelingenbezoek aan ons land in 1943. Het comité heeft de hoop, dat onze regeering wellicht thans reeds zóu willen overgaan tot het aanbrengen van eenigerlei lotsverbe tering voor den trekbond, mede ten einde te voorkomen dat de bekende ongunstige vermaardheid van ons land op dit gebied nog vergroot wordt. RECHTSZAKEN. Kantongerecht te Middelburg. Zaterdag zijn veroordeeld wegens overtr. der DrankwetP. N. S., Vlis- singen, tot f 10 b. s. 5 d. h.overtr. JachtwetL. G., Domburg, tot f 10 b. s. 4 d. h.verbeurte f 2 b. s. 2 d. h.overtr. art. 461 Swb.A. G., Dom burg, tot f 10 b. s. 3d. h.overtr. JachtwetJ. C. C., Grijpskerke, tot 2 m. f 3 b. s. 2 m. 3 d. h., verbeurte f 7.50 s. 3 d. h.overtr. Visseherij- wet: J. de N. Mz., Arnemuiden, tot f 2 b. s. 2 d. h.J. B. Mz.,J. S. Az., beiden Arnemuiden, ieder tot f 3 b. s. 3 d. h.overtr. Polderreglement J. R., Koudekerke, tot f 0.50 b. s. 1 d. h.het hebben van een welwater- bak welke niet met een slot is afge sloten C. A. S., wed. van d. D., Vlis- singen, tot f 1 b. s. 1 d. h.het ge- trof hem nog meer. „Mevrouwstamelde hij. „Uw heer is een ongeluk overko men," sprak Bertha, zonder op zijn verbazing te letten. „Breng hem naar zijn kamer en Iaat een d kter roe pen Als Lady Carley in de stad is..." „Lady Carley is in de stad. Zou wil mevrouw niet binnenkomen en wachten tot lady Carley hier is?" Bertha dacht even na, iemand moest toch opheldering geven omtrent het ongeval. In elk geval deed zij goed met te blijven, totdat was vastge steld, of de gevolgen van het onge luk gevaarlijk waren of niet, daar zij middellijk de schuld daarvan droeg. Hoezeer het haar tegen de borst stiet, zij zag geen andere mogelijkheid. „ik zal blijven, tot iady Carley komt, maar verzuim geen oogenblik om haar te waarschuwen." „Ik zal dadelijk de noodige maat regelen nemen, mevrouw! John!" riep hij. Er kwam een andere be diende. „John breng deze dame naar het salon van den graaf." (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1913 | | pagina 1