Wallersbrunn.
Donderdag
5 December
N 0.288
50e Jaargang.
1912.
•N,
Feuilleton.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zon- en Feestdagen.
Abonnements-AduertentiSn op zeer uoordeelige uoorwaarden
Bij deze Courant behoort een Bijvoegsel.
BINNENLAND^"
VLISSINGSCHE COURANT.
Prijs per drie maanden 1 30. Franco per post 1.50.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek
handelaren, Postd'recteuren of rechtstreeks bij de Uitgevers
Firma F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt 58.
ADVERTENT1ÊNvan 1—4 regels 0.40. Voor eiken regel
meer 10 cent. B$ directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde
advertentie, wordt de prijs slechts tweemaal berekend. Qroote
letters en clichés naar plaatsruimte.
TELEFOONNUMMER 10.
Tweede Kamer.
Bij de gisteren voortgezette be
handeling der Indische begroo iig
critiseerde de heer Marchant scherp
de misstanden op Borneo, tengevol
ge van de uitgifte der Djeloetoeng
concessies en laakte de houding van
het gouvernement.
De minister protesteerde tegen des
heeren Marchant 's beschuldiging,
dat bij de ambtenaren het streven
bestaat om de cultuurmaatschappijen
te bevoordetlan.
Spr. ontkende dat de uitgegeven
concessies neerkomen op een mono
polie, verklaarde dat maatregelen
zjja getroffen on. een willekeurig ban
delen door de commissarissen tegen
over den inlander te voorkomen en
verzekerde dat geen uitbreiding aan
het systeem concessie-uitgifte zal
worden gegeven, alvorens eenige
jaren de proef met dat systeem
gewerkt zal hebben.
Goedgekeurd werd met 67 legen 4
stemmen de post op de begrooting
van builenlandsche zaken voor de
positieverbetering der diplomatieke
ambtenaren.
Pensioenregeling van gemeente
ambtenaren en hun weduwen
en weezen.
Een tweetal wetsontwerpen is
ingediend, le houdende een pensioen
regeling voor de gemeenteambtenaren
en 2j. houdende een pensioenregeling
voor hun weduwen en weezen en
van gepensioneerde of op wachtgeid
gestelde gemeente-amblenaren.
in de aigemeene beschouwingen
van de memorie van toelichting zeggen
de ministers van financiën en van
binnenlandsche zaken, dat de zorg
voor de ambtenaren der gemeente
de eigenaardige plicht der gemeente
is. Van het rijk kan niet anders
worden verwacht dan dat het, waar
noodig dezen pücht inscherpt, een
vormigheid waarborgt en de admini
stratie zijnerzijds verzorgt, terwijl
in zeer bijzonders gevallen van
kennelijk onvermogen fiiancieele
steun is te bieden.
Het stelsei der voorgedragen rege
lingen wordt door de regeering aldus
geformuleerd
a. Er wordt uitgaande van het
beginsel dat de uitgaven voor de
pensioneering geheel door de in
komsten behooren te worden gedekt
opgericht een fonds, waaruit
worden gekweten zoowel de eigen
pensioenen der gemeenteambtenaren
als de pensioenen hunner weduwen
en weezen
b. de deelneming in het fonds is
O
35.)
Zullen wij dan eene hofstede huren
en samen werken? vraagde Sofia.
ik geloof wel, dat ik rp genoeg
ben om land te kunnen koopen, ant
woordde Giacomo vergenoegd. Als
ik mijn eigen grond bewerk, verdien
ik veel meer.
Dat gezegde werd door moeder en
dochter beaamd. Toen begon men te
rekenen, of Giacomo een hofstede
en vee, een geheelen huisboedel en
landbouwgereedschap zou kunnen
koopen en dan nog duizend francs
als noodpenningen ter zijde leggen.
De berekening viel nog mee en
daarom heeft Giacomo daarna zijn
aankoopen gedaan, voordat hij niet
Sofia bruiloft vierde. In de nabijheid
van Spoieto kocht hij eene kleine
boerderij, waar de familie moeder
Borghese natuurlp meegerekend
verplicht voor alle gemeenteambte
naren, die na 1 Januari 1913
datum van hit in werking treden
van de wetten in lasten dienst
worden aangesteld
c. de op 1 Januari 1913 fungee-
renöe ambtenaren nemen mede deel
in hit fonds, tenzfl zij binnen drie
maanden na dien datum den wensch
van het tegendeel hebben kenbaar
gemaakt
<i. tóor 1 Januari 1913 als ge
meenteambtenaar met vaste aanstel
ling bewezen diensten komen bij de
berekening van het pensioen in aan
merking trg n storting in het fonds
van een bijdrage die een voldoend
aiquivaleni voor den hoageren per.»
sioenlast biedt;
e. de pensioensbijdragen zijn ver
schuldigd door dj gemeenten die
bevoegd zijn ze voo.- een deel op
de ambtenaren le verha'en;
f. overigens worden ook, omdat
deze voorzieningen den overgang van
rpsdienst in guueenteipen dienst
of omgekeerd dien van gemeentelijke
betrekkingen in rijksbetrekkingen niet
mogen belemmeren, veeleer gemak-
keip moeten maken, de pensioenen
op zooveel mogelijk gelijken voet
verleend als die der burgerlijke rijks
ambtenaren en die hunner weduwen
en weezen
g. uit 's rijks kas wordt een tege
moetkoming verieend aan gemeenten
die door de uitgaven, voortvloeiende
uit deze wetten, in verhouding tot
haar verdere uilgaven en haar in
komsten onevenredig zwaar word:n
gedrukt.
Voor de weduwen en weezenpen-
sioenen Is het maximum gesteld op
f600, het bedrag dat tot 1 Januari
1905 ook voor de pensioenen van de
weduwen en weezen der burgerlijke
ambtenaren in dienst van hel rijk als
maximum heeft gegolden. Voor laatst-
gemetde pensioenen is het maxmum
met ingang van genoemden datum
tot f690 verhoogd, omdat de weten-
schappelijke balans vin het wedu
wen en weezenfonds voor burgerlpe
ambtenaren een belangrijk batig saldo
aanwees. Mocht la er een zelfde ge
lukkige omstandigheid zich ten aan
zien van het pensioenfonds voor de
gemeenteambtenaren voordoen, dan
zal er reden zijn etn verhoogir.g ook
van de pensioenen der weduwen en
weezen van die ambtenaren in ern
stige overweging te nemen.
Dat de bijdragen voor den inkoop
voor e'gen pensioen van vóór 1 Ja
nuari 1913 in gemeentelpe betrek
kingen bewezen diensten door de
gemeent-.n waar die diensten werden
bewezen mo ten worden betaald en
slechts voor een deel op de ambte
naren kunnen worden afgewenteld,
kan volgens de regeering geen be
denking omtmoeten. Immers, öf de
zich nog voor het einde des jaars
metterwoon vestigde.
Na het noodlottig uiteinde van dr.
Rimoli had Giacomo den lust verlo
ren om veel onder de menschen te
verkeerenhij deed vlijtig zijn werk
en bracht zijne vrjje uren in den kring
van zp huisgezin door. Hij werd
een gelukkig man, aan de zijde van
een werkzame vrouwen omringd
door aardige, gezonde kinderen, had
het lot hem een rustig plekje bereid.
HOOFDSTUK XIX.
Toen Alice na afloop der terecht-
"zlttlng in De Prins van Beieren was
teruggekeerd, had zij oogenbükkelp
toebereidselen gemaakt om Rome te
verlaten. Deze stad toch was naar
hare meening het schouwtooneei ge
weest van hareonuitwischbare schan
de. Den volgenden namiddag ve t ok
zij dan ook in gezelschap van den
grijzen priester, haar trouwen raads
man en had in vier dagen met den
postwagen reeds Verona bereik'.
In doffe wezenloosheid had zij
tegenover den waardigen geestelijke
gezeten gedurende die iange reis.
Telkens had hij getracht een gesprek
gemeente, die zoodanige inkcopsom
heeft te voldoen, had z;lf een pen
sioenregeling voor haar .ambtenaren
en dan wordt zij doer de we telijke
regeling van de verplichting van toe
kenning van pensioen over den vroe-
geren diensttijd ontheven, öf zij trof
geen voorziening vco' de pensio
neering van haar personeel en dan
he. fl zij zich aan de zedelijke ver
plichting om voor den ouden dag
van haar dienaren te zorgen onttrok
ken en kan zij kwaip deswege bo
ven andere gemeenten die zich van
d'e taak naar behooren hebben ge
kweten, worden bevoorrecht.
Slechts noode Is er van afgezien
den ambtenaren de yerplichiing op
te leggen zelf een deel der pensioen
bijdragen te betalen. Rekening dient
echter (e worden gehouden met de
omstandigheid dat niet alle thans
geldende gemeentelijke pensioen ege-
lingen de betrekken btUnghebben-
den tot bijdragen verplichten. Met
het oog op dien bestaarden toestand
moet men er zici wel tos bepalen
den gemeenten ds bevoegdheid te
verleenen haar personeel tot een bij
de wet vastgesteld maximum in de
kosten te doen deden.
De vraag of een speciale regeling
is te treften, welke aan bestaande
gemeentelpe verordeningen ontleen
de hoogere aanspraken dan deze ont
werpen iti uitziebt stellen, waarborgt
en In het algemeen bpondere rech
ten consolideert, meer.de de regeering
ontkennend te moeten beantwoorden.
De oneindige casuïstiek, welke zich
aldus ontwikke t, maakt al aanstonds
doeltreffende voorziening vrijwel on
mogelijk.
Blijkens de bepalingen van het
ontwerp heeft een gemeenteambtenaar
na zp ontslag recht op pensioen op
65jarigen teeltijd, of na lOjarigen
dienst op 55jarigen leeftijd (na ver
vulling van bij algemeenen maatregel
van bestuur aan te wijzen betrekkn-
gen), en voorts na een diensttijd van
10 jaar wegens ziekten of gebreken
ontslagen.
Het pensioen bedraagt voor etk
jaar van den diensttijd 1 60 van het
bedrag over de laatste 5 dienstjaren
gemiddeld per jaar verdiend.
Voor het penstoen van een gemeen
teambtenaar wordt door de gemeente
cie hij dient, ten behoeve van het
fonds bijgedragen. De bijdrage be
draagt per jaar 7 pC'. van den pen
sioensgrondslag van den gemeente
ambtenaar. Van deze bijdrage kan
door de betalende gemeente per ja ar
hoogstens 3 pCt van den pensioens
grondslag van den bitrokken ambte
naar op dezen worden verhaald.
Het geldelijk beheer van het fonds
wordt gevoerd door een directeur
onder toezicht van 5 commissarissen,
van wie minstens 3 uit ce deelheb-
aan te knoopen om haar eenige af
leiding te geven, maar zijne opmer
kingen over het weer, de schoone
landstreken, de schilderachtige om
geving ze werden aiie wel vrien
delijk, maar zeer kort beantwoord.
Met bezorgdheid sloeg de oude
priester haar gade.
Hoe geheel andets had de brave
grijsaard zich de terugreis naar zp
vaderland voorgesteldHij had er
stellig op gerekend, dat de heer Von
Erlenburg haar zooveel zou schenken,
dat zij zonder zorg voor d n brood e
kon leven, immers aan haar had hij
zp bevrijding en zijn rijkdommen
en landgoederen te danken.
ja, het stemde hem tot treurigheid,
dat Ludwig von Erlenburg zich niet
bij de freule Von Waidheim had ver
toond na afloop van h.t proces. Zon
der hulp en zonder ge'd moest zij nu
de wereld ingaan. Hij zelf kon haar
niet helpen. Wat kjn hij een ar
me priester voor haar doen Het
was een geluk te noemen, dat zij
voorloopig bij een bevriende familie
te Muncben een onderkomen had ge
vonden.
Alice zeide hij, toen zij te Verona
hers van het fonds moeten worden
gekozen. Als directeur treedt op de
directeur van het Weduwen- en wee
zenfonds voor burgerlijke ambtenaren.
Commissarissen ontvangen f 2000 per
jaar voor hun bemoeiingen.
Voorts wordt bij voorkeur uit de
leden van den Bu'gerlijken Pensioen
raad een Pensioenraad voor de Ge
meente-ambtenaren benoemd, be
staande uit 5 leden en bijgestaan door
een secretaris.
De wet treedt in werking 1 Januari
1913.
Wetsontwerp personeele belasting.
In de M :morie van Antwoord
omtrent het wetsontwerp tot wijziging
van de wet tot regeling van de per
soneele belasting, wordt gezegd dat
de .afwenteling" van de bdasting
vooral zeer bezwaarlijk gaat voor die
inrichtingen, welken het ontwerp
beoogt tegemoet te komen en dat dit
niet of veel minder het geval is voor
de andere bedrijven, die in het voor
loopig verslag werden genoemd, waar
onder in de eetste plaats koffiehuizen
en restaurants. Wanne r ook deze in
de wet moesten worder. opgenomen
zou dat den Staat op een half millioen
komen en waar het niet het scheppen
van nieuwe lastir, doch het verlichten
van jaren lang bestaande betreft, mag
men daarmee wel rekening houden.
Verhuurders van gemeubileerde wo
ningen moet men vrijstellen, wanneer
zij niet verhuren.
Uitgelekt.
Onder dit opschrift bevat .De Stan
daard* de volgende driestar
Steeds meer komt aan het licht,
hoe vele ciulstelljk-historlsche kiezers
in het district Ommen door een paar
„slimmelingen" in het ootje zijn ge
nomen.
Er is namelijk door een te grooie
loslippigheid van een dezer hooge
spelers uitgelekt, dat heel hun plan
om, met behulp van de liberalen en
socialisten, Ommen om te zetten,
reeds eer dr. Kuyper ontslag nam, in
elkaar was gezet.
Ze hadden toch bedoeld, ais dr.
Kuyper in juni 1913 weer candidaat
werd gesteld, hem met behulp van
de liberalen en socialisten ie laten
valler. Op die poets was heel het
plan van deze oolijke heeren aan
gelegd. Om zich dat genot te ver
schaffen, hadden ze alles aangedurfd.
En dat zou dan de groote triumf van
1913 voor deze ingeslopen „Brors-
veldianen" zijn geweest.
Vandaar dat 't hun zoo bitier tegen-
sloeg toen ze hoorden, dat dr. Kuyper
opeens zijn ontslag als Kamerlid had
genomen. Dit ontslag toch verijdelde
heel hun toeleg. Een al te bittere
teleurstelling. En het was om zich
over die biltere en harde teleurstelling
waren aangekomen, ik wensch je van
ganscher harte Gods zegen op je
verderen levensweg. Mocht je later
in nood verkeeren, denk dan aan
mij. Zoolang ik nog leef, kunt ge op
mij rekenen.
Voor deze hartelijke woorden en
voor de hulp en bijstand, haar bij
het proces verleend, betuigde Alice
haar oprechten dank en ioen scheid
den de reisgenoolen. De priester
reisde over Venetië naar Weenen,
vanwaar hij zijn dorpje het gemak
kelijkst kon bereiken. Alice trok door
het dal van de Etsch en van de Inn
en bereikte langs dien weg zonder
ongelukken de stad Munchen.
De dag van haar aankomst in deze
stad was bij uitstek somber, maar
nog somberder was hei in Alice's
binnenste.
Zij zag in de loekomst niets dan
vreugdeloosheid en bange zorgen. Zij
was een wees zonder geldmiddelen
en met een bevlekten familienaam.
En dat was nog niet alles I Haar hait
was in liefde ontstoken en haar
liefde was immers hopeloos, dacht
zij. Nien, zij moest dat zoete gevoel
in haar hart smoren, bekampen, uit
te troosten, dat men toen besloot,
zonder iets le zeggen, er de echte
Christ, hlstorischen in te laten ioopen
en dan maar mr. Van der Vegte tot
slachtoffer te maken. Ze hadden dan
wel hun wil niet van de reis, maar
dan toch een pleister op de wonde.
Wel is beweeid, dat in Ommen nie
mand van christ.-bist.' zijde de libe
ralen in het bekende complot heeft
gelok'. Hier stellen we echt r tegen
over, dat we den m?n en zijn paatd
kennen, die hethiertoe genomen initia
tief kunnen constateeren.
De zaak is maar, dat de breede
schare van kiezers, die eerst op
Macksy en nu op Bichon ging, ir
geen taai of tseken van wist, wat
door enkele raddraaiers in 't geheim
beklonken was.
Kinderrechters.
De invoering der kinderwetten heeft
hier le lande een bijzondere wijze
van procedeeren in stafzaken, legen
kinderen gebtacb'. Doch een bepaalde
kamer der Rechtbank of een enkele
speciale rechter daarvoor, zooais men
dat in Duitschland en sommige andere
landen kent, is tot neg toe aan onze
rechtspraak vieemd gebleven. Thans
zijn echter maatregelen in voorberei
ding om ook hier tot de Instelling
daarvan te geraken. Er is een onder
zoek Ingesteld naar de werking van
dit instituut in het buitenland, waaruit
blijkt van daarmede verkregen gun
stige resultaten.
Debat over de Taiiefwet.
Op uitnoodiging van de afdeeling
U recht der S. D. A. P. werd gister
avond in de groote zaal van Park
„Tivoli" le Utrecht een zeer druk
bezochte vergadering gehouden, waar
in een debat plaats had tusschen
de heeren mr. dr. ]an van Best en
W. H. Vliegen over de Tariefwei.
Het eerst kwam de heer Vliegen
aan het woord die de Tariefwet be
streed, waarna de heer Van Best
haar even krachtig verdedigde.
Beide sprekers werden toegejuicht,
terwijl de volie vergadering aandach-
t'g luisterde naar het betoog van
beide sprekers.
De adelborsten a. b. van de
„Gelderland".
Ingevolge een kennisgeving van het
Marinebestuur aan den commandant
van Hr. Ms. pantserschip „Gelder
land" in de wateren van Konstantl-
nopel, zullen de adelborsten van het
Ken. Instituut der Marine, die aan
boord van dien bodem vóór den
Balkankrijg een oefeningstocht op de
Middellandscfce Zee maakten, over
land naar N;euwediep moeten terug-
keeren.
De terugreis wordt zoo geregeld,
dat zij aldaar tegen 19 December
roeien en voortaan het leven eentonig
en in afhankelijkheid slijten. Zij be
gon nu te gevoelen, dat zij toch een
zwaar offer had gebracht om de zon
den van haar vader te boeten.
HOOFDSTUK XX.
Ludwig von Erlenburg was bij zijn
aankomst te München in eene geheel
andere stemming. Zijn gelaat straalde
van vroolpen levenslust,
Slechts drie maanden was het ge
leden, dat de uitspraak der rechtbank
hem uit de gevangenschap verloste,
en nu? Niemand zou kunnen den
ken, dat een man, dte zich zoo edel
en fier voordeed, ooit aan de bevelen
van een misdadigen schurk had moe
ten gehoorzamen. Van allen dwang
onfslagen, verheugde zijn hart zich
bij lederen ademtocht over het genot
der vrijheid.
En telkens kwam hem daarbij voor
den geest, hoe h'j al zijn geluk ver
schuldigd was aan Alice von Waid
heim.
(Slot volgt.)