Wallersbrunn. Donderdag 5 December N 0.288 50e Jaargang. 1912. •N, Feuilleton. Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zon- en Feestdagen. Abonnements-AduertentiSn op zeer uoordeelige uoorwaarden Bij deze Courant behoort een Bijvoegsel. BINNENLAND^" VLISSINGSCHE COURANT. Prijs per drie maanden 1 30. Franco per post 1.50. Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek handelaren, Postd'recteuren of rechtstreeks bij de Uitgevers Firma F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt 58. ADVERTENT1ÊNvan 1—4 regels 0.40. Voor eiken regel meer 10 cent. B$ directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie, wordt de prijs slechts tweemaal berekend. Qroote letters en clichés naar plaatsruimte. TELEFOONNUMMER 10. Tweede Kamer. Bij de gisteren voortgezette be handeling der Indische begroo iig critiseerde de heer Marchant scherp de misstanden op Borneo, tengevol ge van de uitgifte der Djeloetoeng concessies en laakte de houding van het gouvernement. De minister protesteerde tegen des heeren Marchant 's beschuldiging, dat bij de ambtenaren het streven bestaat om de cultuurmaatschappijen te bevoordetlan. Spr. ontkende dat de uitgegeven concessies neerkomen op een mono polie, verklaarde dat maatregelen zjja getroffen on. een willekeurig ban delen door de commissarissen tegen over den inlander te voorkomen en verzekerde dat geen uitbreiding aan het systeem concessie-uitgifte zal worden gegeven, alvorens eenige jaren de proef met dat systeem gewerkt zal hebben. Goedgekeurd werd met 67 legen 4 stemmen de post op de begrooting van builenlandsche zaken voor de positieverbetering der diplomatieke ambtenaren. Pensioenregeling van gemeente ambtenaren en hun weduwen en weezen. Een tweetal wetsontwerpen is ingediend, le houdende een pensioen regeling voor de gemeenteambtenaren en 2j. houdende een pensioenregeling voor hun weduwen en weezen en van gepensioneerde of op wachtgeid gestelde gemeente-amblenaren. in de aigemeene beschouwingen van de memorie van toelichting zeggen de ministers van financiën en van binnenlandsche zaken, dat de zorg voor de ambtenaren der gemeente de eigenaardige plicht der gemeente is. Van het rijk kan niet anders worden verwacht dan dat het, waar noodig dezen pücht inscherpt, een vormigheid waarborgt en de admini stratie zijnerzijds verzorgt, terwijl in zeer bijzonders gevallen van kennelijk onvermogen fiiancieele steun is te bieden. Het stelsei der voorgedragen rege lingen wordt door de regeering aldus geformuleerd a. Er wordt uitgaande van het beginsel dat de uitgaven voor de pensioneering geheel door de in komsten behooren te worden gedekt opgericht een fonds, waaruit worden gekweten zoowel de eigen pensioenen der gemeenteambtenaren als de pensioenen hunner weduwen en weezen b. de deelneming in het fonds is O 35.) Zullen wij dan eene hofstede huren en samen werken? vraagde Sofia. ik geloof wel, dat ik rp genoeg ben om land te kunnen koopen, ant woordde Giacomo vergenoegd. Als ik mijn eigen grond bewerk, verdien ik veel meer. Dat gezegde werd door moeder en dochter beaamd. Toen begon men te rekenen, of Giacomo een hofstede en vee, een geheelen huisboedel en landbouwgereedschap zou kunnen koopen en dan nog duizend francs als noodpenningen ter zijde leggen. De berekening viel nog mee en daarom heeft Giacomo daarna zijn aankoopen gedaan, voordat hij niet Sofia bruiloft vierde. In de nabijheid van Spoieto kocht hij eene kleine boerderij, waar de familie moeder Borghese natuurlp meegerekend verplicht voor alle gemeenteambte naren, die na 1 Januari 1913 datum van hit in werking treden van de wetten in lasten dienst worden aangesteld c. de op 1 Januari 1913 fungee- renöe ambtenaren nemen mede deel in hit fonds, tenzfl zij binnen drie maanden na dien datum den wensch van het tegendeel hebben kenbaar gemaakt <i. tóor 1 Januari 1913 als ge meenteambtenaar met vaste aanstel ling bewezen diensten komen bij de berekening van het pensioen in aan merking trg n storting in het fonds van een bijdrage die een voldoend aiquivaleni voor den hoageren per.» sioenlast biedt; e. de pensioensbijdragen zijn ver schuldigd door dj gemeenten die bevoegd zijn ze voo.- een deel op de ambtenaren le verha'en; f. overigens worden ook, omdat deze voorzieningen den overgang van rpsdienst in guueenteipen dienst of omgekeerd dien van gemeentelijke betrekkingen in rijksbetrekkingen niet mogen belemmeren, veeleer gemak- keip moeten maken, de pensioenen op zooveel mogelijk gelijken voet verleend als die der burgerlijke rijks ambtenaren en die hunner weduwen en weezen g. uit 's rijks kas wordt een tege moetkoming verieend aan gemeenten die door de uitgaven, voortvloeiende uit deze wetten, in verhouding tot haar verdere uilgaven en haar in komsten onevenredig zwaar word:n gedrukt. Voor de weduwen en weezenpen- sioenen Is het maximum gesteld op f600, het bedrag dat tot 1 Januari 1905 ook voor de pensioenen van de weduwen en weezen der burgerlijke ambtenaren in dienst van hel rijk als maximum heeft gegolden. Voor laatst- gemetde pensioenen is het maxmum met ingang van genoemden datum tot f690 verhoogd, omdat de weten- schappelijke balans vin het wedu wen en weezenfonds voor burgerlpe ambtenaren een belangrijk batig saldo aanwees. Mocht la er een zelfde ge lukkige omstandigheid zich ten aan zien van het pensioenfonds voor de gemeenteambtenaren voordoen, dan zal er reden zijn etn verhoogir.g ook van de pensioenen der weduwen en weezen van die ambtenaren in ern stige overweging te nemen. Dat de bijdragen voor den inkoop voor e'gen pensioen van vóór 1 Ja nuari 1913 in gemeentelpe betrek kingen bewezen diensten door de gemeent-.n waar die diensten werden bewezen mo ten worden betaald en slechts voor een deel op de ambte naren kunnen worden afgewenteld, kan volgens de regeering geen be denking omtmoeten. Immers, öf de zich nog voor het einde des jaars metterwoon vestigde. Na het noodlottig uiteinde van dr. Rimoli had Giacomo den lust verlo ren om veel onder de menschen te verkeerenhij deed vlijtig zijn werk en bracht zijne vrjje uren in den kring van zp huisgezin door. Hij werd een gelukkig man, aan de zijde van een werkzame vrouwen omringd door aardige, gezonde kinderen, had het lot hem een rustig plekje bereid. HOOFDSTUK XIX. Toen Alice na afloop der terecht- "zlttlng in De Prins van Beieren was teruggekeerd, had zij oogenbükkelp toebereidselen gemaakt om Rome te verlaten. Deze stad toch was naar hare meening het schouwtooneei ge weest van hareonuitwischbare schan de. Den volgenden namiddag ve t ok zij dan ook in gezelschap van den grijzen priester, haar trouwen raads man en had in vier dagen met den postwagen reeds Verona bereik'. In doffe wezenloosheid had zij tegenover den waardigen geestelijke gezeten gedurende die iange reis. Telkens had hij getracht een gesprek gemeente, die zoodanige inkcopsom heeft te voldoen, had z;lf een pen sioenregeling voor haar .ambtenaren en dan wordt zij doer de we telijke regeling van de verplichting van toe kenning van pensioen over den vroe- geren diensttijd ontheven, öf zij trof geen voorziening vco' de pensio neering van haar personeel en dan he. fl zij zich aan de zedelijke ver plichting om voor den ouden dag van haar dienaren te zorgen onttrok ken en kan zij kwaip deswege bo ven andere gemeenten die zich van d'e taak naar behooren hebben ge kweten, worden bevoorrecht. Slechts noode Is er van afgezien den ambtenaren de yerplichiing op te leggen zelf een deel der pensioen bijdragen te betalen. Rekening dient echter (e worden gehouden met de omstandigheid dat niet alle thans geldende gemeentelijke pensioen ege- lingen de betrekken btUnghebben- den tot bijdragen verplichten. Met het oog op dien bestaarden toestand moet men er zici wel tos bepalen den gemeenten ds bevoegdheid te verleenen haar personeel tot een bij de wet vastgesteld maximum in de kosten te doen deden. De vraag of een speciale regeling is te treften, welke aan bestaande gemeentelpe verordeningen ontleen de hoogere aanspraken dan deze ont werpen iti uitziebt stellen, waarborgt en In het algemeen bpondere rech ten consolideert, meer.de de regeering ontkennend te moeten beantwoorden. De oneindige casuïstiek, welke zich aldus ontwikke t, maakt al aanstonds doeltreffende voorziening vrijwel on mogelijk. Blijkens de bepalingen van het ontwerp heeft een gemeenteambtenaar na zp ontslag recht op pensioen op 65jarigen teeltijd, of na lOjarigen dienst op 55jarigen leeftijd (na ver vulling van bij algemeenen maatregel van bestuur aan te wijzen betrekkn- gen), en voorts na een diensttijd van 10 jaar wegens ziekten of gebreken ontslagen. Het pensioen bedraagt voor etk jaar van den diensttijd 1 60 van het bedrag over de laatste 5 dienstjaren gemiddeld per jaar verdiend. Voor het penstoen van een gemeen teambtenaar wordt door de gemeente cie hij dient, ten behoeve van het fonds bijgedragen. De bijdrage be draagt per jaar 7 pC'. van den pen sioensgrondslag van den gemeente ambtenaar. Van deze bijdrage kan door de betalende gemeente per ja ar hoogstens 3 pCt van den pensioens grondslag van den bitrokken ambte naar op dezen worden verhaald. Het geldelijk beheer van het fonds wordt gevoerd door een directeur onder toezicht van 5 commissarissen, van wie minstens 3 uit ce deelheb- aan te knoopen om haar eenige af leiding te geven, maar zijne opmer kingen over het weer, de schoone landstreken, de schilderachtige om geving ze werden aiie wel vrien delijk, maar zeer kort beantwoord. Met bezorgdheid sloeg de oude priester haar gade. Hoe geheel andets had de brave grijsaard zich de terugreis naar zp vaderland voorgesteldHij had er stellig op gerekend, dat de heer Von Erlenburg haar zooveel zou schenken, dat zij zonder zorg voor d n brood e kon leven, immers aan haar had hij zp bevrijding en zijn rijkdommen en landgoederen te danken. ja, het stemde hem tot treurigheid, dat Ludwig von Erlenburg zich niet bij de freule Von Waidheim had ver toond na afloop van h.t proces. Zon der hulp en zonder ge'd moest zij nu de wereld ingaan. Hij zelf kon haar niet helpen. Wat kjn hij een ar me priester voor haar doen Het was een geluk te noemen, dat zij voorloopig bij een bevriende familie te Muncben een onderkomen had ge vonden. Alice zeide hij, toen zij te Verona hers van het fonds moeten worden gekozen. Als directeur treedt op de directeur van het Weduwen- en wee zenfonds voor burgerlijke ambtenaren. Commissarissen ontvangen f 2000 per jaar voor hun bemoeiingen. Voorts wordt bij voorkeur uit de leden van den Bu'gerlijken Pensioen raad een Pensioenraad voor de Ge meente-ambtenaren benoemd, be staande uit 5 leden en bijgestaan door een secretaris. De wet treedt in werking 1 Januari 1913. Wetsontwerp personeele belasting. In de M :morie van Antwoord omtrent het wetsontwerp tot wijziging van de wet tot regeling van de per soneele belasting, wordt gezegd dat de .afwenteling" van de bdasting vooral zeer bezwaarlijk gaat voor die inrichtingen, welken het ontwerp beoogt tegemoet te komen en dat dit niet of veel minder het geval is voor de andere bedrijven, die in het voor loopig verslag werden genoemd, waar onder in de eetste plaats koffiehuizen en restaurants. Wanne r ook deze in de wet moesten worder. opgenomen zou dat den Staat op een half millioen komen en waar het niet het scheppen van nieuwe lastir, doch het verlichten van jaren lang bestaande betreft, mag men daarmee wel rekening houden. Verhuurders van gemeubileerde wo ningen moet men vrijstellen, wanneer zij niet verhuren. Uitgelekt. Onder dit opschrift bevat .De Stan daard* de volgende driestar Steeds meer komt aan het licht, hoe vele ciulstelljk-historlsche kiezers in het district Ommen door een paar „slimmelingen" in het ootje zijn ge nomen. Er is namelijk door een te grooie loslippigheid van een dezer hooge spelers uitgelekt, dat heel hun plan om, met behulp van de liberalen en socialisten, Ommen om te zetten, reeds eer dr. Kuyper ontslag nam, in elkaar was gezet. Ze hadden toch bedoeld, ais dr. Kuyper in juni 1913 weer candidaat werd gesteld, hem met behulp van de liberalen en socialisten ie laten valler. Op die poets was heel het plan van deze oolijke heeren aan gelegd. Om zich dat genot te ver schaffen, hadden ze alles aangedurfd. En dat zou dan de groote triumf van 1913 voor deze ingeslopen „Brors- veldianen" zijn geweest. Vandaar dat 't hun zoo bitier tegen- sloeg toen ze hoorden, dat dr. Kuyper opeens zijn ontslag als Kamerlid had genomen. Dit ontslag toch verijdelde heel hun toeleg. Een al te bittere teleurstelling. En het was om zich over die biltere en harde teleurstelling waren aangekomen, ik wensch je van ganscher harte Gods zegen op je verderen levensweg. Mocht je later in nood verkeeren, denk dan aan mij. Zoolang ik nog leef, kunt ge op mij rekenen. Voor deze hartelijke woorden en voor de hulp en bijstand, haar bij het proces verleend, betuigde Alice haar oprechten dank en ioen scheid den de reisgenoolen. De priester reisde over Venetië naar Weenen, vanwaar hij zijn dorpje het gemak kelijkst kon bereiken. Alice trok door het dal van de Etsch en van de Inn en bereikte langs dien weg zonder ongelukken de stad Munchen. De dag van haar aankomst in deze stad was bij uitstek somber, maar nog somberder was hei in Alice's binnenste. Zij zag in de loekomst niets dan vreugdeloosheid en bange zorgen. Zij was een wees zonder geldmiddelen en met een bevlekten familienaam. En dat was nog niet alles I Haar hait was in liefde ontstoken en haar liefde was immers hopeloos, dacht zij. Nien, zij moest dat zoete gevoel in haar hart smoren, bekampen, uit te troosten, dat men toen besloot, zonder iets le zeggen, er de echte Christ, hlstorischen in te laten ioopen en dan maar mr. Van der Vegte tot slachtoffer te maken. Ze hadden dan wel hun wil niet van de reis, maar dan toch een pleister op de wonde. Wel is beweeid, dat in Ommen nie mand van christ.-bist.' zijde de libe ralen in het bekende complot heeft gelok'. Hier stellen we echt r tegen over, dat we den m?n en zijn paatd kennen, die hethiertoe genomen initia tief kunnen constateeren. De zaak is maar, dat de breede schare van kiezers, die eerst op Macksy en nu op Bichon ging, ir geen taai of tseken van wist, wat door enkele raddraaiers in 't geheim beklonken was. Kinderrechters. De invoering der kinderwetten heeft hier le lande een bijzondere wijze van procedeeren in stafzaken, legen kinderen gebtacb'. Doch een bepaalde kamer der Rechtbank of een enkele speciale rechter daarvoor, zooais men dat in Duitschland en sommige andere landen kent, is tot neg toe aan onze rechtspraak vieemd gebleven. Thans zijn echter maatregelen in voorberei ding om ook hier tot de Instelling daarvan te geraken. Er is een onder zoek Ingesteld naar de werking van dit instituut in het buitenland, waaruit blijkt van daarmede verkregen gun stige resultaten. Debat over de Taiiefwet. Op uitnoodiging van de afdeeling U recht der S. D. A. P. werd gister avond in de groote zaal van Park „Tivoli" le Utrecht een zeer druk bezochte vergadering gehouden, waar in een debat plaats had tusschen de heeren mr. dr. ]an van Best en W. H. Vliegen over de Tariefwei. Het eerst kwam de heer Vliegen aan het woord die de Tariefwet be streed, waarna de heer Van Best haar even krachtig verdedigde. Beide sprekers werden toegejuicht, terwijl de volie vergadering aandach- t'g luisterde naar het betoog van beide sprekers. De adelborsten a. b. van de „Gelderland". Ingevolge een kennisgeving van het Marinebestuur aan den commandant van Hr. Ms. pantserschip „Gelder land" in de wateren van Konstantl- nopel, zullen de adelborsten van het Ken. Instituut der Marine, die aan boord van dien bodem vóór den Balkankrijg een oefeningstocht op de Middellandscfce Zee maakten, over land naar N;euwediep moeten terug- keeren. De terugreis wordt zoo geregeld, dat zij aldaar tegen 19 December roeien en voortaan het leven eentonig en in afhankelijkheid slijten. Zij be gon nu te gevoelen, dat zij toch een zwaar offer had gebracht om de zon den van haar vader te boeten. HOOFDSTUK XX. Ludwig von Erlenburg was bij zijn aankomst te München in eene geheel andere stemming. Zijn gelaat straalde van vroolpen levenslust, Slechts drie maanden was het ge leden, dat de uitspraak der rechtbank hem uit de gevangenschap verloste, en nu? Niemand zou kunnen den ken, dat een man, dte zich zoo edel en fier voordeed, ooit aan de bevelen van een misdadigen schurk had moe ten gehoorzamen. Van allen dwang onfslagen, verheugde zijn hart zich bij lederen ademtocht over het genot der vrijheid. En telkens kwam hem daarbij voor den geest, hoe h'j al zijn geluk ver schuldigd was aan Alice von Waid heim. (Slot volgt.)

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1912 | | pagina 1