Eerste Blad. Wallersbrunn. 28 October Dit summer bestaat uit 2 bladen N o,255 50e Jaargang. 1912. Feuilleton. Gemeenteraad. Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Eon- en Feestdagen. Si vis Pacem... VU SSI ING5CHE COURANT. Maandag Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50. Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek handelaren, Postd'recteuren of rechtstreeks bij de Uitgevers Firma F. VAN DE VELDE JR., Kleine Markt 58. ADVERTENTIÊN van 14 regels 0.40. Voor eiken regel meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie, wordt de prijs slechts tweemaal berekend. Groote letters en clichés naar plaatsruimte. TELEFOONNUMMER 10. ftbonnemenis-ftdoerfenfiën op zeer woordeelige voorwaarden Ziet ge hoe het Oosferlicht zich kleurt in de morgenlanden van het oude Europa? Maar niet ditmaal is het de rose schijn van den vreed- zamen dageraad die daar schemert aan den horizon. In bloed en vuur gaat thans het Oosten open De Bal kan staat in brand. Want wat gevreesd werd is ge schiednauwelijks heeft het Turksche Rijk den vrede van Lausanne met Italië beklonken of opnieuw, thans echter door vier vijanden tegelijk besprongen, zal zich de Halve Maan te weer moe ten stellen nu evenwel tegen de erf vijanden rondom het eigen Rijk ge legen. Thans geldt het geen krijg meer om een Turksch wingewesthet gaat er om of wellicht straks niet de hart ader van het rijk, Constantinopel, vallen zal, het oudtijds vermaarde trotsche Byzantium. Zal werkelijk het stoutmoedig pogen der verbonden Christen-staten slagen, zal het hun gelukken de Halve Maan de sikkels te jcorten, om, mocht het zijn, voor nu "of later, den weg te bereiden waarlangs vroeg of laat de eindelijke aftocht der Turken uit het Christelijk Europa leiden moet Of zal ten slotte aan de numerieke meerderheid der Turksche legerscharen de overwinning blijven Vérziende vragen Wie zal ze beantwoorden, vooral nu uit de verwarde berichten van het oorlogs terrein nauwelijks meer wijs te wor den is. Echter staat één feit onwederspre- kelijk vast: zoo Turkije wijken moet, dan zal het zijn, omdat het zich ten oorlog niet voldoende toegerust heeft omdat het te midden van eindelooze binnenlandsche twisten geen oog ge had heeft voor den ernst waarmede de buitenlandsehe vijand zich inmid dels gereed maakte. Had Turkije dit wèl gedaan, zijn bestaan zou niet zóózeer van de hachelijkste oorlogs kansen hebben afgehangen als nu het geval is. Eerder nog, de vrede zou niet verbroken zijnzijn vijanden hadden niet gedurfd. Blijkbaar is aan den Bosporus de gulden regel al te zeer vergetenhoudt u ten oorlog gereed, zoo ge den oorlog niet wilt. De uitspraak is oud en welbekend wij hebben haar reeds van de Ro meinen kunnen leeren. „Si vis pacem, para belluin", zeiden zij, „zoo ge vrede wilt, bereidt u ten oorlog.Zij i) HOOFDSTUK 1. Ouder de goederen in hetschoone fel van de rivier de Leittia, trekt dï heerlijkheid Wallersbrunn vooral de aandacht, wegens de uitgebreidheid ferbezitting en de schoone gebouwen. Een der vorigs bezitters uit het pslacht der baronnen Von Erien- fefg, had er zijn genoegen in gehad fel kasteel zoo fraai mogelijk te var- feuwen. Ook het park en de tuin getuigden yan zijn zin voor schoon heid. Thans behoort de bezitting aan fe?on Felix von Waidheim, die sedert '^Hg jaren op het kasteel woon?, volgpe baron Max von Erienburg fe en was in dien tijd in den omtrek |pne gezien wegens z'm aangena- "t® manieren. "e naam Von Erienburg raakte al- zelven hebben er zich eeuwenlang aan gehouden. Toen zij het niet meer deden, toen het lange jaren ontziene Romeinsche rijk, doorkrachtige krijgs toerustingen steeds beveiligd, zwakker en zwakker van weermiddelen werd, toen het van binnen ter verderve ging, was het gedaan met de grootste macht, welke de oude wereldgeschiedenis kent. Het Westersch-Romeinsche rijk, van alle kanten besprongen, gaf in zijn ineenstorting het aanzien aan de nieuwe wereld orde, waaruit de West- Europeesche staten ontstaan zijn hel Oostersch-Romeinsche rijk met het zelfde Byzantium van daareven tot hoofdstad, ging, zij het eerst later, om geheel dezelfde redenen te gronde. En na velerlei gedaante-verwisse lingen is na eeuwen ten slotte het Balkanstaten-complex ontstaan, dat wij nu in dien Zuid-Oostelijken uit hoek van Europa kennen, en hetwelk thans ongetwijfeld aan den vooravond van nieuwe diepgaande wijzigingen staat. En de Turk zal het vroeg of laat tot zijn nadeel ondervinde,n slechts toebereid voor den krijg te zijn, kan mogelijk dien krijg nog af weren. Aldus voltrekt zich, van de oudste tot de allerjongste bladzijden in het boek der wereldgeschiedenis, voor onze oogen, de waarheid dier oude Romeinen. Wat echter voor de groote rijken een eerste levensvoorwaarde is, is het niet minder voor de individuen, waaruit de rijken zijn saamgesteld. Hetgeen geldt voor het geheel, dat uit allen bestaat, geldt eveneens voor elk van die allen, die het geheel vormen. Daarom klinkt ook in den strijd van het leven de spreuk van oud-Rome elk onzer als een niet te veronachtzamen waarheid in de ooren. Want zoo al in het dagelijksch leven niet bloedend strijd gevoerd wordt, niet met Krupp-kanon en Dread nought of met reusachtige legertrein en van de uitgezochtste oorlogstoerus tingen, de bestaansstrijd van de meesten onzer is er niet minder ern stig om. Van daar komt het dat wij bij de voortschrijdende cultuur der volken ook de toerusting van den enkeling tot steeds hooger spanning zien op gevoerd. Echter, zijn toerusting is een vreedzame, gelijk immers het doel geen strijd, maar vrede moet zijn, vrede met anderen, gelijk met zich zelf. Het voornaamste bestanddeel dier toerusting heet: kennis, aangevuld door karakter-vorming. De laatste is niet het minste der twee. De eerste dient in den meest uitgebreiden zin opgevat: in de school gevormd en verkregen en door het leven verder geadeld. Maar de schoolbankeif moe ten het fundament leggen daar wordt zoo in vergetelheid. Onder de hoog bejaarden werd die naam nog wel e?ns genoemd en het hoofd geschud over den ondergang van dit machti ge geslacht; maar het jongere ge slacht kent alleen den naam van den tegenwoordigen baron, van wien eigenlijk niemand weet te zeggen, in welke familiebetrekking hij stond tot baron Max von Erienburg. Niemand twijfelde echter, of Felix von Waidheim, was de rechtmatige bezitter van de heerlijkheid Wallers- brun -- wie zou het ook betwijfelen en de schoore Alice zijn doch ter zou eenmaal het landgoed «rver?. Zelden had iemand zooveel geluk in het leven als baron Felix, maar ook hij zag zijn gelukszon tanen. Niet, dat zijn bezitting door onheilen werd getroffen, maar de dood was de vijand der geslachten Vod Waid heim. Drie jaren geieden sliert de echtgenoote van den baron er, nu lag hij zelf op het ziekbed u-tgesireki, lijdende aan longtering, een e erfelijke kwaal in zijne familie. Feiix von Waidheim had gaarne zijn halve vermogen gegeven om zijn de grondstof verzameld voor de toerus ting,waarmede de enkeling het leven ingaan zal, daar wordt hem het zwaard en het schild gesmeed, waarmede hij zijn bestaan veroveren, waarmede hij het verdedigen zai. Daarmede moet hij den vijand ontzag inboe zemen, hem op een afstand houden, desnoods kunnen vepletteren als het moet, in een eerlijken sjrijd. Maar niet aanvallend^.slechts ver dedigend dienen hem cfs wapens van zijn rusting het best. Mits zij ook van de beste hoedanigheid zijn. Hoe wordt dit aio ij* begrepen want wat er ook in de;laatste jaren op velerlei gebied verbeterd en aan gevuld moge zijn, geeri verandering die in omvang en hoedanigheid haalt, bij die welke het onderwijs, zoo lager, middelbaar als hooger heeft onder gaan, hier te lande en elders. Daarin voor alles heeft men den enkeling zoo goed mogelijk toe te rusten, overal de hand aan den ploeg geslagen. Geheele onderwijs-methoden zijn als verouderd uitgeschakeld en door nieu we vervangen, de leermiddelen zoo goed als eigenlijk de geheele paeda- gogiek, zij zijn in de laaiste tientallen jaren tot ongekende verbeteringen ge bracht, en steeds wordt naar grootere volmaking gestreefd. Hoe hebben daarbij vaak eenvoudig welmeenende ouderen niet verbaasd de vraag gesteld, of dat alles wel noodig was, of het veie waarmede de jongeren van thans lastig gevallen, ja soms gekweld worden, niet een teveel aan kennis mede.bracht, meer althans dan noodig was. Zij toch waren er met minder .wel gekomen. De vraag beantwooite zich zelve met een wedervraagtoegerust of niet Maar dan ook voor den aan staanden levensstrijd in deze moderne tijden toegerust met de beste wapenen welke de wetenschap den jongen mensch te verschaffen weet. Immers eerst dan zal hij, krachtig in zich zelf, voor zich en de zijnen den „pacem" kunnen afdwingen, waarvan reeds de Romeinen sprakenvrede door toerusting. Brieven uit de Hofstad. De geruchten, dat de Koningin een blijde gebeurtenis tegemoet ziet, be ginnen van alle kanten op te duiken. Ook ik vernam er verleden week iets van, doch de reserve waarmede men mij die geruchten meedeelde, weer hielden mij, ze aan de lezers mede te deelen. Thans is 't zoo langzamerhand een publiek geheim geworden en kan ik mededeelen, dat 't gerucht bevestigd wordt door personen, die met 't hof verkeeren. Zou 't nu toch waar wezen Hopen leven nog een paar jaren te verlengen maar geen hoop 1 Da dood naderde met rassche schreden. Weer was de nacht voorbijgegaan. Het was nu dag een heerlqke len tedag maat de vreugde, die al lerwegen in de natuur heerschte, vond geen weerklank in het kasteel Wal lersbrunn. Iedereen op het kasteel scheen te begrijpen, dat het stervensuur van den baron weldra zou slaan. Men vermeed daarom met zorg alle drukte en gedruischoveral zag men be- drukie gezichten, ieder gevoelde dat de dag treurig zou eindigen. Toch wist niemand de mate van treurigheid te gissen en niemand heefi die later geweten, dan Alice. Niemand wist, welke zielesmart den landheer in zijn stervensuur tot waan zin dreef en dat de vrees voos de gerechtigheid des Hemels hem ont zettende dingen deed openbaren. Hij lag daar als een zondaar, die om genade smeekt. Maar sprak hij in waanzin Deed de ziekte hem zoo zwaar lijden, dat zijn verstand ver- 1" bijsterd werd Dit laatste was moeie- lijk aan te nemen bij een teringlijder wij 't voor 't Nederlandsche volk. De verplichte winkelsluiting is deze week in den Haagschen Gemeenteraad behandeld. De heer V. Sandick bracht 't er op hij drong aan op een spoe dige indiening van een verordening op dé winkelsluiting. De burgemeester antwoordde, dat Burgemeester en Wethouders de wèn- schelijkheid van zulk een verordening voor Den Haag nog onderzoeken. Om u de waarheid te zeggen, kan ik nog niet begrijpen, hoe de toestand in onze winkelbuurten zal zijn, als om negen uur bijvoorbeeld de lichten gedoofd zijn. Zie thans b.v. eens Zondagsavonds. Dan is 't in de Vlamingstraat en Venestraat en Hoogstraat, zoowel als in alle andere winkelbuurten zoo ongezellig donker, dat je waarlijk weer begint te verlangen naar den Maandag. Vraagt men echter, is 't mogelijk, dat in Den Haag de winkels om 9 uur 's avonds sluiten, dan durf ik gerust zeggen ja. De residentie toch is geen handelsstad. Wij kunnen best vóór 9 uur onze inkoopen doen, vooral als 't in een stad ais Amster dam wel kan. Dat er echter nog ge noeg tegenwerking zal komen, daar van kan men verzekerd zijn. Of het echter helpen zal Och wij moeten nu eenmaal dien kant op. Er zijn nu eenmaal patroons, die, als zij niet gedwóngen worden, het vertikken hun personeel om 9 uur vrijaf te geven. En wie niet hooren wil moet maar voelen. Mij is 't persoonlijk bekend, dat in een zaak, de bedienden tot 10 uur moeten helpen en dan nog een half uur met 't hondje van mijnheer uitmoeten. Ziehier, de gevolgen van 't willekeurig handelen van een pa troon. Wie niet hooren wil moet voelen en nu weet ik wel, dat de patroons lang niet allemaal 't zelfde zijn, maar zoolang er slechten zijn, moeten de goeien met de kwaden lijden. Nu zal men mij tegenwerpen, dat de wetgever dan maar moet zeggen, dat de bedienden om 9 uur vrij moeten hebben, maar dan zou die wetgever evengoed kunnen zeggen ga je gang maar, want wat zien wij dan gebeuren Dan zullen wij 't beleven, dat de patroon zegt (altijd de slechte) wil je om 9 uur weg, goed, maar dan kan je opstappen voor goed 't Is dan ook mijns inziens de eenige methode, om een eind aan mogelijke misbruiken te maken, dat de wetgever zegtallen om 9 uur sluiten Verschenen js een overzicht van het badseizoen te Scheveningen. Hier uit is duidelijk merkbaar, dat „dank zij" 't slechte weer, de baden in en toch lag hij doodelijk afgemat met vaalbleek gelaat in een leunstoel en keek droomerig naar het purper der ondergaande zon. Zijn borst ging zichtbaar op en neer, de adem stokte hem in de keel. Het scheen of hij wilde uitspreken, hetgeen er in hem omging, maar de hevigs pijn belette hem dit. Hij bleef onbeweeglijk lig gen en slechts een zucht ontsnapte aan zijn beklemde borst. Groot moet zijn lijden zijn en zeer zwaar scheen het hem te vallen de rechte woorden te vinden, waarmede hy vergiffenis en verzoening wilde ver werven. Thans was de strijd ten einde hij wendde het hoofd en riep met bevenden stem Alice 1 Vol iiefderqke bekommering rustle de blik van het meisje op haar vader. Alice, herhaalde hij en stak zijn dorre hand naar zijn kind uit. Hoor je de stem die my oproept? Bid voor me Alice 1 Smeek den He mel om eibarming voor de zware zonde, die op mij drukt. Die zonde zal mij in het eeuwig verderf storten. O, God, erbarming! Scheveningen belangrijk minder zijn gebruikt dan verleden jaar. in 't geheel werden gebruikt 61.830 buiten-baden en 7469 binnen-baden. In 1911 'werden gebruikt 98.582 buiten-baden en 7792 binnen-baden. Dit jaar dus 36.752 buiten-baden en 323 binnen-baden minder. Uit het overzichtje is duidelijk te zien, dat het van 12 tot en met 17 Juli warm is geweest, in dien tijd werden de meeste baden genomen, naar verhouding. Over 't geheel vermeerderde dit jaar 't aantal baden in Juli aanmerkelijk. Op een der allerwarmste dagen steeg 't getal baden zelfs tot 1972, voorwaar niet weinig op éen dag. Na 27 Juli verminderde het getal aanmerkelijk en bleef vanaf 13 Au gustus zelfs onder de 1000. Hierop hadden de regens en de bijzonder lage temperatuur in Augustus zeer zeker grooten invloed. Zes maal zijn de baden in 't ge heel gestaakt. in de bewaarplaats aan 't strand zijn in 't geheel opgenomen van 1 Juli tot einde September 78 ver dwaalde jongens en 67 verdwaalde meisjes. Behandeld werden voorts 7 gewonde jongens en 14 gewonde meisjes. In 't geheel werden daar dus 166 kinderen geholpen. Heb ik in 't begin van mijn brief me degedeeld, dat er werkelijk een blijde gebeurtenis op til zou zijn, helaas de hoop zal niet verwezen lijkt worden. Deze week bevatte de „Staatscou rant" een .bericht ook door U reeds medegedeeld. Andermaal is dus Neerlands hoop, eenmaal een kroonprins te krijgen, niet verwezenlijkt. Een treurig bericht voorwaar, doch de tijding dat de toestand van de Koningin tot tevredenheid stemt, geeft reden tot vreugde aan den an deren kant. Moge Hare Majesteit Koningin Wilhelmina spoedig geheel hersteld zijn. Dixi. Vervolg. Een gedeelte van de discussie gis teren gevoerd bij de behandeling van het voorstel van B. en W. betreffende de jaaïwedde van de ambtenaren bij de fabricage van den gemeente-ont vanger is door een misverstand gisteren niet opgenomen geworden, waardoor het verband van de discussie veiloren is gegaan. Daarom laten wij deze discussie, thans verbeterd, volgen De heer Tichelman zou wat de jaarwedde van den deurwaarder be- Met ontzetting en vrees greep Alice de toegestoken handzij ontstelde hevig door de woorden, die haar vader in yiende koorts (naar zij meen de) gesproken had. Hoor je wel, Alice vroeg de ba ron nogmaals met trillende stem. Smeek dan met my om erbarming je weet niet, hoeveel ik ïy'd, je begrypt niet, welke smarten myne ziel verduren moet. Alice voelde de tranen in haar oogen opwellen en drukte vol me delijden een kus op de klamme vin gers van haar vader. Ik bid God, dat Hy uwe zonden moge vergeven. Stel uw vertrouwen op Hem, vader I zeide het meisje ont roerd. De liefde uwer dochter De liefde mijner dochter, riep de baron hartstochtelijk uit, van de doch ter wier boofd ik met schande ga bela den die door mijn misdrijf tot armoede zal vervallen, trrwijl myn ziel voor eeuwig Vader, vader Voor eeuwig verloren is. Vader riep Alice ontsteld uit. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1912 | | pagina 1