Ontkomen. Zaterdag 26 October Feuilleton, No.254. 50e Jaargang. 1912, TELEFOONNUMMER 10. Bij deze Courant behoort een Bijvoegsel. BERICHT. BINNENLAND. VLISSINGSCHE COURANT Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post i.50. Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij de Uitgevers Firma F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt 58. ADVERTENTIÊN van 1—4 regels 0.40. Voor eiken regel meer 1© cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfd? advertentie, wordt de prijs slechts tfveemaal berekend. Groote letters en clichés naar plaatsruimte. Verschijnt dagglps* uiigezowiteFd op Zon» en Feestdagen, Het wordt meer en meer ge bruik dat de couranten gedateerd worden naar den dag van uitgave. Was dit tot vóór enkele jaren nog slechts een uitzondering, den laatsten tijd is het bijna regel geworden. Daar ook wij over tuigd zijn dat de tegenwoordige dateering meermalen tot misver stand aanleiding kan geven en reeds herhaaldelijk heeft gegeven, zullen wij vanaf 1 Januari ons blad ook dateerén naar den ver schijndag. H.H. adverteerders gelieven met deze verandering rekening te houden bij het opgeven van hunne annonces en er op bedacht te zijn dat advertenties voor het num mer van Maandag dus dien dag en niet des Zaterdags worden geplaatst, zoodat advertenties voor het Zaterdagavond uit te geven nummer dus de opgave dienen te bevatten, dat zij Zaterdag moeten worden opgenomen. DE UITGEVERS. Tweede Kamer. Bij de voortgezette behandeling van het ontwerp invaliditeits- en ou- derdomsverzekering verdedigde de heer De ftlerk nader de staatspensi- onneering. Mr. Patijn bestreed prin cipieel Taima 's ontwerp, waarin hij vooral afkeurde het ontbreken var. weduwen-rente en het ontbreken van een blijvende staatsbijdrage. Spre ker noemde 't een staatkundige fout hier te komen met een besnoeide na volging van het verouderd Duitsche stelsel, nu dit ver in de schaduw is gesteld door het Engelsch stelsel. Overigens verdedigde hij staatspen- 8ionneering, waarvoor ons land ge rust de kosten kan dragen, indien men ziet, dat ons nationaal vermo gen in 10 jaar tijd met 315 millioen is gestegen. Te minder is er reden, thans te breken met ons vrijhandel stelsel. Ned Protestantenbond. In de te Leeuwarden voortgezette vergadering kwam het eerst aan de 17) Ik vreesde haar te naderen, daar gij mij gezegd heb Zwijg Cosmo, keer ijlings naar »we meesteres terug en bewaak haar, •ot ik kom. Ik zal niet lang dralen. Daarop hoorde ik de voetstappen van Cosmo spoedig naar de rotsen terug kopen. En nu nam dokter Waldstein weder het woord. Ik ben dit spel moede, jongmensch. uw lot ligt in uwe eigene handen, ik ben de eenige persoon, die u het leven kan houden. Het schijnt, 'k mij misrekend heb, dat uw 8£est niet zoo volkomen in mijne Jacht is als ik dacht, ik bemerk ook, Jat gij door de betrekking, welke Jsschen u en mijne dochter bestaat, Je levenskracht in u verzwakken kunt. waarschuw u, dezen invloed niet je ver te drijven, want het zou voor 4 jeer gevaarlijk worden. Wilt gij mij antwoorden Ik bleef stom. In de verte hoorde Me klagende stem van Cosmo om 7 roepen. Een oogenblik bleef de dokter be- "'teloos toen ijlde hij naar de rich- "s van Cosmo's stem. Nog gerui- fibonnemenis-Aduertenttën op «eer uoordeeiige ©oerwaarde© orde het voorstel van het hoofdbe stuur om f10,000 te bestemmen voor verspreiding van de Leidsche bijbel vertaling. Na langdurige discussiën, is dit voorstel eenigszins gewijzigd aangenomen luidende„het hoofd bestuur stelt voor f 10,000 te bestem men tot bedrijfskapitaal van een nieuw in te stellen commissie, die zich ten doel stelt de Leidsche bijbelvertaling, Oud en Nieuw Tes tament, in goedkoope uitgave te verspreiden." Reizen op Zondag- De minister van oorlog heeft, ter tegemoetkoming aan de bezwaren van hen, die niet op Zondag wenschen te reizen, het volgende bepaald lo. Tenzij zij zich deze gunst door minder goed gedrag niet waardig maken, zal aan alle militairen, die zulks wenschen, éénmaal per maand worden vergund om op Zaterdag met verlof te vertrekken en op Maandag d. a. v. terug te keeren en wel op zoodanige uren, dat er niet op Zondag behoeft te worden gereisd. 2o. Zij, die zich onderscheiden door goed gedrag en ijver, zoomede door den graad hunner geoefendheid, kunnen ter beoordeeling van den commandeerenden officier van het korps (gedetacheerd onderdeel) of van den eerstaanwezend of dirigee- rend officier (chef van dienst) voor zoover de belangen van den dienst zich daartegen niet verzetten, meerma len voor de onder lo bedoelde gunst in aanmerking worden gebracht. 3o. In sommige tijdperken van het jaar, wanneer de oefeningen op Maan dag op een later uur aanvangen, kan aan hen, die in de nabijheid van het garnizoen wonen, de gunst om op Maandagmorgen vóór den dienst terug te keeren, in ruime mate worden ver leend. Kamer- en Volièrevogels. De heer P. Sluis te Amsterdam heeft een brochure uitgegeven getiteld „Kamer- en Volièrevogels", in welke bruchure een verhandeling wordt ge geven over voeding, verzorging, huis vesting, teelt en ziekten van de meeste vogels die in kooien worden gehou den. De aantrekkelijkheid van de brochure wordt verhoogd door de er in voorkomende afbeeldingen van de meeste kanarierassen, inlandsche en buitenlandsche vogels en papegaaien. Het boekje wordt op aanvrage aan den heer P. Sluis, zaadhandel te Am sterdam, gratis toegezonden. men tijd bleef ik liggen, eer ik het waagde mijne oogen te openen ein delijk echter kreeg ik de overtuiging, dat ik alleen was, en keek dus rond. Had ik gedroomd en waren de vree- selijke woorden, welke ik gehoord had, slechts zinsbedrog geweest Om de laatste verklaringen van den ouden man bekommerde ik mij niet, want wat gingen hij of zijne dochter mij aan Maar naast mij lag de roos welke de dokter mij toegeworpen had. Zij was binnen mijn bereik, met moeite hief ik haar op, bracht haar aan mijne lippen en ademde er over heen. Gerechte Hemel, het geleek alsof ik de bloem onder een gloeien- den damp had gehouden. De frissche bladeren krompen verbrand en zwart ineen, en na eenige seconden had ik slechts een verwelkte tak met een verdord loof in de hand. Dus was het geen droom Ik was inderdaad het hatelijke, vergiftigde wezen, dat de oude geschilderd had. Met welke verschrikkelijke helderheid stond mij mijne verblinding voor den dokter en zijne dochter voor den geestJa, hij had gelijk, elke andere gedachte was uit mijn hoofd verdron gen. Hoe verwenschte ik mijne ver blinding, mijne waanzinnigheid. Maar terwijl ik vol vertwijfeling nederlag, trad uit den somberen nacht van mijne gedachten het beeld te voorschijn van het liefelijke, bleeke wezen, hetwelk ik beminde, en zag Nedêrlandsche Bond van Post- en Telegraafbeambten „De Post". Door bovenvermelden Bond is d.d. 22 October 1912 aan de Tweede Kamer der Staten-Generaal een adres gezonden, waarin, op bij memorie van toelichting aangegeven gronden, wordt aangedrongen op een hoogst noodzakelijke algeheele afdoende sa laris-verhooging. Hoofdmotieven zijn de enorme prijs stijging van eerstnoodige levensbe hoeften en andere onontbeerlijke be- noodigdheden voor het gezin, waar door het niet meer mogelijk is, met het voorde meeste beambten na 1905 niet herziene salaris, zelfs óp de meest bescheiden wijze rond te komen. Afschriften zijn verzonden aan de Eerste en Tweede Kamer der Staten- Generaal, den minister van Waterstaat, den directeur-generaal der Posterijen en Telegraphie, de vakpers, enz. Naar hef oorlogsierrein. Dr. A. van Tienhoven, uit 's Gravenhage, is gisteravond over Weenen naar Belgrado vertrokken, om in dienst te treden van den Roo den Kruis-dienst van Servië. Twee verplegers zullen dr. van Tienhoven vergezellen. Aangezien het Nederlandsche Roo- de Kruis niet voornemens is een ambulance-dienst uit te rusten, heb ben een aantal notabele Nederlan ders dr. Van Tienboven een som gelds ter hand gesteld voor een der- gelijken dienst, die vrij volledig zal zijn. De heer C. de Mooy, oud-kolonel bij den geneeskundigs.! dienst in Ned.-Indië, heeft belangloos de door hem uitgevonden brancard ter be schikking van dr. Van Tienhoven gesteld. De „Limburger Koerier" verneemt, dat de kapitein van den generalen staf, jhr. E. J. M. Wittert, door de regeering is aangewezen als militair attaché. Woensdagavond is jhr. Wittert reeds uit Den Haag vertrokken naar Roe menië, via Berlijn, met bestemming naar Boekarest. Vandaar zal de kapitein zich naar het oorlogsterein begeven. Medische raadpleging voor het huwelijk. Te 's-Gravenhage is opgericht een comité, dat zich ten doel stelt, de overtuiging ingang te doen vin- in den teederen blik van een oog dat mij vergiffenis schonk. En nog maals hoorde ik als tooverklokjes de herhaling van de vroegere waarschu wing. Wat hielp het mij nu, of ik mij -verweet, dat ik niet naar haar geluisterd had Kon de herinnering, hoe dikwijls de gedachte aan haar mij op gevaarlijke wegen behoed had, mij troost brengen? Neen. Waar om had ik ook slechts een oogenblik het liefhebbende hart vergeten, dat zoo vast op mij vertrouwde Een zaak wist ik ten minste, hoe zeer ik ook in mijne dwaasheid en waanzinnigheid mocht zijn afge daald, ik was mijne liefde nooit on trouw geworden. Terwijl deze ge dachten door mijn gekweld gemoed speelden, bracht ik mijne handen aan het hoofd en drukte het zoo sterk, dat de nagels haast in het vleesch drongen. Almachtige God, was het mogelijk was de kracht inderdaad in mijn lichaam teruggekeerd Kon ik gelooven, dat bloot de gedachte aan dezen ouden man en zijne hate lijke dochter mijne leden had verlamd, terwijl de herinnering aan de trouwe edele liefde van Polly de afschuwe lijke betoovering verbroken zou heb ben? Het moest wel zoo zijn. Ik sprong op van mijne rustplaats. Een windkoeltje blies in de kamer en scheen de laatste sporen van den vergiftigden geur mede te nemen. Ik voelde dat de pestdamp uit mijnen den, dat raadpleging van den me- cicus voor het huwelijk een moreele plicht is, welke plicht dient te wor den nagekomen, zoowel in het be lang der betrokkenen zelf, als in dat hunner nakomelingen een maat regel dus, der geheele maatschappij ten goede komende. Het comité verklaart zich unanium teg n huwelijks-verbod. Het comité bestaat uitdr. S. Grei- danus, hofarts, te Baarn, president; j.J. Berdenis van Berlekom, arts; dr. J. A. Cramer, predikant bij de Ned. Herv. Gemeente mr. M. 1. N. Spaar garen, advocaat en procureur; me vr. Van den Steen van Ommeren Hallo C. P. Voute, journalistG. J. Rolandus, secretaris, alle te 's-Gra venhage. De financieele verhouding tusschen Rijk en gemeenten In de gisteren gehouden raadszitting te Amsterdam, zeide de heer Vliegen bij de algemeene beschouwingen over de gemeentebegrooting, dat naar zijn meening van een nadere voorbereiding van het wetsontwerp tot regeling der financieele verhouding tusschen Rijk en gemeenten vóór de verkiezingen waarschijnlijk niets meer zal komen. De laatste vergadering der Commissie van Voorbereiding werd 20 September 1911 gehouden en sedert dien werd niets meer van de Regeering ver nomen, zoodat naar het schijnt, meende de heer Vliegen, dit wetsontwerp wel ingetrokken zal worden. De rechtbank te Middelburg heeft heden veroordeeld wegens oplichting: G. v. d. W., 27 jaar, koopman te Middelburg eene maand gevangenisstraf diefstal P. A. S., 46 jaar, mossel- visscher te Clinge f 10 boete sub sidiair 10 dagen hechtenis; M. B. A. D., 21 jaar, arbeider te Essen, R. D., 21 jaar, stoker te Grube, J. K., 17 jaar, arbeider te Hamburg en P. J. H., 20 jaar, arbeider te Essen allen gedetineerd te Middelburg ieder 2 maanden gevangenisstraf met af trek van het voorarrest poging tot diefstal: P. L. L. K., 55 jaar, muzikant te Rotterdam met bekrachtiging van het vonnis van 13 September jl. eene maand gevan genisstraf het veroorzaken van lichamelijk letsel door schuldD. de P., 23 jaar, metselaarsknecht te Kapelle 14 dagen principale hechtenis adem geweken wasom mij hier echter van te overtuigen, brak ik een takje jasmijn af en hield het aan mijne lippen. Hoe onstuimig klopte mijn hart van vreugde de kleine, witte sterretjes bleven onveranderd. O, nichtje Polly, hoe had ik u ook slechts een oogenblik kunnen verge ten Maar gij bewaardet mij trouw in uw geheugen, en het kostbaar kleinood van de liefde, dat tot nu in mijn hart verborgen was, werd mij een talisman tegen machtige, doode- lijke vijanden. Ik had geen tijd te verliezen, ik besloot te ontvluchten, eer de dokter met zijne dochter en zijn bediende terug kwam. Door zijpaden, over moerassige gronden en woest heide land liep ik den geheelen dag voort, tot ik diep in den nacht, uitgeput van vermoeidheid en inspanning, het stadje B. bereikte. Den volgenden dag had ik ijlende koortsen. Het duurde weken, eer ik zoo ver kwam, om Frits Holdsworth te her kennen, die mij trouw oppaste en mij in het leven terugriep door zijne aan houdende zorgen. Van hem vernam ik, hoe alles zich had toegedragen. Hij had mijn veranderd uiterlijk opgemerkt en, toen ik uit Londen verdwenen was, begrepen dat ik naar dokter Waldstein ging. Hij hield zich nog altijd aan het dwaze denk beeld vast, dat de dochter van den dokter de aantrekkingsmacht was mishandelingJ. C. de M., 17 jaar arbeidster te Middelburg f 3.50 boete subsidiair 1 week tuchtschool wederspannigheid A. W. de M., 40 jaar, tijman te Hansweert met bekrachtiging van het vonnis d. d. 24 September jl. 14 dagen gevan genisstraf bedreiging met eenig misdrijf tegen het leven gerichtJ. J. S., 41 jaar, werkman te Hoofdplaat eene maand gevangenisstraf wederspannigheid en beleediging van een ambtenaar P. B., 38 jaar, koopman zonder vaste woonplaats 14 dagen gevangenisstraf en M. v. R., 37 jaar, eveneens zonder vaste woonplaats 3 weken gevangenisstraf beleediging van een ambtenaar J. v. W., 24 jaar, ketelmaker te Mid delburg f 10 boete subsidiair 10 dagen hechtenis vrijgesproken M. v. H., 19 jaar, zonder beroep te Hulst en P. M. v. H., 17 jaar, koopman te Aardenburg, beiden beklaagd van diefstal. Het spoorwegongeluli te Axel. Voor de rechtbank te Middelburg werd heden behandeld de zaak tegen H.A.deW., stationchef te Axel,wien ten laste was gelegd, dat hij op 5 Sep tember 1912 te Axel, als stationschef beiast met de zorg voor de veilig heid van het verkeer door stoomver- mogen over een spoorweg en het stationsterrein aldaar, toen een trein in de richting Hulst van het tweede spoor dat stationsterrein zou verlaten en daardoor op het hoofdspoor moest komen, dien trein heeft laten ver trekken, terwijl wissel no. 2 zoodanig lag, dat de trein in plaats van op op het hoofdspoor op een doodloo pend spoor moest loopen en terwijl hij den wisselwachter geen behoor lijke, duidelijke en ondubbelzinnige bevelen had gegeven, en die wissel wachter dan ook niet met stellige zekerheid weten kon op welk spoor de vertrekkende trein loopen zou en zonder dat hij had gezorgd, dat de stand van genoemden wissel over eenkomstig artikel 27 van het Alge meen Reglement van den dienst op de spoorwegen kenbaar was, tengevolge van welke nalatigheid die trein op het doode spoor is geloopen, de voorste locomotief en de kolenwagen geheel van het spoor af in den grond zijn terecht gekomen en de stoker Charles Sluik op de machine en onder de kolen zoodanig is bekneld geraakt, dat hij aan de gevolgen daarvan is overleden. geweest. Er waren verscheidene brie ven voor mij gekomen, en daar hij eindelijk ongerust werd, besloot hij mij zelf te Prolldu House op te zoeken. Te B. aangekomen, stapte hij in hetzelf de hotel af, waar ik aan de koorts lag. Hij bleef bij mij, paste mij met vertrouwelijke vriendschap op en verwachtte eiken dag de aankomst van mijnen oom. Deze kwam eerst eenige dagen later aan en bracht nicht Polly mede. Ik zal niet trachten het weder zien te beschrijven. Oom Mark, die reeds lang dood is, vernam nooit iets van het voorgevallene, en ik ver telde het eerst aan Polly, toen wij reeds jaren lang getrouwd waren. Van dokter Waldstein vernam ik slechts door Frits Holdsworth verde re berichten. Hij deelde mij mede, dat de bewoners van ginds gedeelte van Gower, twee dagen na mijne ge lukkige ontkoming uit de klauwen van den ouden booswicht, 's nachts verschrikt werden door den brand van Prolldu House. Toen men dien ontdekte, brandde het gebouw reeds aan alle zijden. Er was weinig water in de nabuurschap, en dus brandde het huis met al wat er in was tot den grond af. Men hoorde niets meer van de bewoners, maar het niet zeer zekere gerucht liep, dat er onder de ■verkoolde overblijfselen menschen- beenderen waren gevonden. EINDE.

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1912 | | pagina 1