Ontkomen.
Zaterdag
26 October
Feuilleton,
No.254.
50e Jaargang.
1912,
TELEFOONNUMMER 10.
Bij deze Courant behoort een Bijvoegsel.
BERICHT.
BINNENLAND.
VLISSINGSCHE COURANT
Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post i.50.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek
handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij de Uitgevers
Firma F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt 58.
ADVERTENTIÊN van 1—4 regels 0.40. Voor eiken regel
meer 1© cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfd?
advertentie, wordt de prijs slechts tfveemaal berekend. Groote
letters en clichés naar plaatsruimte.
Verschijnt dagglps* uiigezowiteFd op Zon» en Feestdagen,
Het wordt meer en meer ge
bruik dat de couranten gedateerd
worden naar den dag van uitgave.
Was dit tot vóór enkele jaren
nog slechts een uitzondering, den
laatsten tijd is het bijna regel
geworden. Daar ook wij over
tuigd zijn dat de tegenwoordige
dateering meermalen tot misver
stand aanleiding kan geven en
reeds herhaaldelijk heeft gegeven,
zullen wij vanaf 1 Januari ons
blad ook dateerén naar den ver
schijndag.
H.H. adverteerders gelieven met
deze verandering rekening te
houden bij het opgeven van hunne
annonces en er op bedacht te zijn
dat advertenties voor het num
mer van Maandag dus dien dag
en niet des Zaterdags worden
geplaatst, zoodat advertenties voor
het Zaterdagavond uit te geven
nummer dus de opgave dienen te
bevatten, dat zij Zaterdag moeten
worden opgenomen.
DE UITGEVERS.
Tweede Kamer.
Bij de voortgezette behandeling
van het ontwerp invaliditeits- en ou-
derdomsverzekering verdedigde de
heer De ftlerk nader de staatspensi-
onneering. Mr. Patijn bestreed prin
cipieel Taima 's ontwerp, waarin hij
vooral afkeurde het ontbreken var.
weduwen-rente en het ontbreken van
een blijvende staatsbijdrage. Spre
ker noemde 't een staatkundige fout
hier te komen met een besnoeide na
volging van het verouderd Duitsche
stelsel, nu dit ver in de schaduw is
gesteld door het Engelsch stelsel.
Overigens verdedigde hij staatspen-
8ionneering, waarvoor ons land ge
rust de kosten kan dragen, indien
men ziet, dat ons nationaal vermo
gen in 10 jaar tijd met 315 millioen
is gestegen. Te minder is er reden,
thans te breken met ons vrijhandel
stelsel.
Ned Protestantenbond.
In de te Leeuwarden voortgezette
vergadering kwam het eerst aan de
17)
Ik vreesde haar te naderen, daar
gij mij gezegd heb
Zwijg Cosmo, keer ijlings naar
»we meesteres terug en bewaak haar,
•ot ik kom. Ik zal niet lang dralen.
Daarop hoorde ik de voetstappen van
Cosmo spoedig naar de rotsen terug
kopen. En nu nam dokter Waldstein
weder het woord.
Ik ben dit spel moede, jongmensch.
uw lot ligt in uwe eigene handen,
ik ben de eenige persoon, die u
het leven kan houden. Het schijnt,
'k mij misrekend heb, dat uw
8£est niet zoo volkomen in mijne
Jacht is als ik dacht, ik bemerk ook,
Jat gij door de betrekking, welke
Jsschen u en mijne dochter bestaat,
Je levenskracht in u verzwakken kunt.
waarschuw u, dezen invloed niet
je ver te drijven, want het zou voor
4 jeer gevaarlijk worden. Wilt gij mij
antwoorden
Ik bleef stom. In de verte hoorde
Me klagende stem van Cosmo om
7 roepen.
Een oogenblik bleef de dokter be-
"'teloos toen ijlde hij naar de rich-
"s van Cosmo's stem. Nog gerui-
fibonnemenis-Aduertenttën op «eer uoordeeiige ©oerwaarde©
orde het voorstel van het hoofdbe
stuur om f10,000 te bestemmen voor
verspreiding van de Leidsche bijbel
vertaling. Na langdurige discussiën,
is dit voorstel eenigszins gewijzigd
aangenomen luidende„het hoofd
bestuur stelt voor f 10,000 te bestem
men tot bedrijfskapitaal van een
nieuw in te stellen commissie, die
zich ten doel stelt de Leidsche
bijbelvertaling, Oud en Nieuw Tes
tament, in goedkoope uitgave te
verspreiden."
Reizen op Zondag-
De minister van oorlog heeft, ter
tegemoetkoming aan de bezwaren van
hen, die niet op Zondag wenschen te
reizen, het volgende bepaald
lo. Tenzij zij zich deze gunst door
minder goed gedrag niet waardig
maken, zal aan alle militairen, die
zulks wenschen, éénmaal per maand
worden vergund om op Zaterdag met
verlof te vertrekken en op Maandag
d. a. v. terug te keeren en wel op
zoodanige uren, dat er niet op Zondag
behoeft te worden gereisd.
2o. Zij, die zich onderscheiden door
goed gedrag en ijver, zoomede door
den graad hunner geoefendheid,
kunnen ter beoordeeling van den
commandeerenden officier van het
korps (gedetacheerd onderdeel) of
van den eerstaanwezend of dirigee-
rend officier (chef van dienst) voor
zoover de belangen van den dienst
zich daartegen niet verzetten, meerma
len voor de onder lo bedoelde gunst
in aanmerking worden gebracht.
3o. In sommige tijdperken van het
jaar, wanneer de oefeningen op Maan
dag op een later uur aanvangen, kan
aan hen, die in de nabijheid van het
garnizoen wonen, de gunst om op
Maandagmorgen vóór den dienst terug
te keeren, in ruime mate worden ver
leend.
Kamer- en Volièrevogels.
De heer P. Sluis te Amsterdam
heeft een brochure uitgegeven getiteld
„Kamer- en Volièrevogels", in welke
bruchure een verhandeling wordt ge
geven over voeding, verzorging, huis
vesting, teelt en ziekten van de meeste
vogels die in kooien worden gehou
den. De aantrekkelijkheid van de
brochure wordt verhoogd door de er
in voorkomende afbeeldingen van de
meeste kanarierassen, inlandsche en
buitenlandsche vogels en papegaaien.
Het boekje wordt op aanvrage aan
den heer P. Sluis, zaadhandel te Am
sterdam, gratis toegezonden.
men tijd bleef ik liggen, eer ik het
waagde mijne oogen te openen ein
delijk echter kreeg ik de overtuiging,
dat ik alleen was, en keek dus rond.
Had ik gedroomd en waren de vree-
selijke woorden, welke ik gehoord
had, slechts zinsbedrog geweest Om
de laatste verklaringen van den ouden
man bekommerde ik mij niet, want
wat gingen hij of zijne dochter mij
aan Maar naast mij lag de roos
welke de dokter mij toegeworpen
had. Zij was binnen mijn bereik, met
moeite hief ik haar op, bracht haar
aan mijne lippen en ademde er over
heen. Gerechte Hemel, het geleek
alsof ik de bloem onder een gloeien-
den damp had gehouden. De frissche
bladeren krompen verbrand en zwart
ineen, en na eenige seconden had ik
slechts een verwelkte tak met een
verdord loof in de hand.
Dus was het geen droom Ik was
inderdaad het hatelijke, vergiftigde
wezen, dat de oude geschilderd had.
Met welke verschrikkelijke helderheid
stond mij mijne verblinding voor den
dokter en zijne dochter voor den
geestJa, hij had gelijk, elke andere
gedachte was uit mijn hoofd verdron
gen. Hoe verwenschte ik mijne ver
blinding, mijne waanzinnigheid.
Maar terwijl ik vol vertwijfeling
nederlag, trad uit den somberen nacht
van mijne gedachten het beeld te
voorschijn van het liefelijke, bleeke
wezen, hetwelk ik beminde, en zag
Nedêrlandsche Bond van Post- en
Telegraafbeambten „De Post".
Door bovenvermelden Bond is d.d.
22 October 1912 aan de Tweede
Kamer der Staten-Generaal een adres
gezonden, waarin, op bij memorie
van toelichting aangegeven gronden,
wordt aangedrongen op een hoogst
noodzakelijke algeheele afdoende sa
laris-verhooging.
Hoofdmotieven zijn de enorme prijs
stijging van eerstnoodige levensbe
hoeften en andere onontbeerlijke be-
noodigdheden voor het gezin, waar
door het niet meer mogelijk is, met
het voorde meeste beambten na 1905
niet herziene salaris, zelfs óp de meest
bescheiden wijze rond te komen.
Afschriften zijn verzonden aan de
Eerste en Tweede Kamer der Staten-
Generaal, den minister van Waterstaat,
den directeur-generaal der Posterijen
en Telegraphie, de vakpers, enz.
Naar hef oorlogsierrein.
Dr. A. van Tienhoven, uit 's
Gravenhage, is gisteravond over
Weenen naar Belgrado vertrokken,
om in dienst te treden van den Roo
den Kruis-dienst van Servië. Twee
verplegers zullen dr. van Tienhoven
vergezellen.
Aangezien het Nederlandsche Roo-
de Kruis niet voornemens is een
ambulance-dienst uit te rusten, heb
ben een aantal notabele Nederlan
ders dr. Van Tienboven een som
gelds ter hand gesteld voor een der-
gelijken dienst, die vrij volledig zal
zijn.
De heer C. de Mooy, oud-kolonel
bij den geneeskundigs.! dienst in
Ned.-Indië, heeft belangloos de door
hem uitgevonden brancard ter be
schikking van dr. Van Tienhoven
gesteld.
De „Limburger Koerier" verneemt,
dat de kapitein van den generalen
staf, jhr. E. J. M. Wittert, door de
regeering is aangewezen als militair
attaché.
Woensdagavond is jhr. Wittert reeds
uit Den Haag vertrokken naar Roe
menië, via Berlijn, met bestemming
naar Boekarest.
Vandaar zal de kapitein zich naar
het oorlogsterein begeven.
Medische raadpleging voor het
huwelijk.
Te 's-Gravenhage is opgericht
een comité, dat zich ten doel stelt,
de overtuiging ingang te doen vin-
in den teederen blik van een oog
dat mij vergiffenis schonk. En nog
maals hoorde ik als tooverklokjes de
herhaling van de vroegere waarschu
wing. Wat hielp het mij nu, of ik
mij -verweet, dat ik niet naar haar
geluisterd had Kon de herinnering,
hoe dikwijls de gedachte aan haar
mij op gevaarlijke wegen behoed
had, mij troost brengen? Neen. Waar
om had ik ook slechts een oogenblik
het liefhebbende hart vergeten, dat
zoo vast op mij vertrouwde
Een zaak wist ik ten minste,
hoe zeer ik ook in mijne dwaasheid
en waanzinnigheid mocht zijn afge
daald, ik was mijne liefde nooit on
trouw geworden. Terwijl deze ge
dachten door mijn gekweld gemoed
speelden, bracht ik mijne handen aan
het hoofd en drukte het zoo sterk,
dat de nagels haast in het vleesch
drongen. Almachtige God, was het
mogelijk was de kracht inderdaad
in mijn lichaam teruggekeerd Kon
ik gelooven, dat bloot de gedachte
aan dezen ouden man en zijne hate
lijke dochter mijne leden had verlamd,
terwijl de herinnering aan de trouwe
edele liefde van Polly de afschuwe
lijke betoovering verbroken zou heb
ben? Het moest wel zoo zijn. Ik
sprong op van mijne rustplaats. Een
windkoeltje blies in de kamer en
scheen de laatste sporen van den
vergiftigden geur mede te nemen. Ik
voelde dat de pestdamp uit mijnen
den, dat raadpleging van den me-
cicus voor het huwelijk een moreele
plicht is, welke plicht dient te wor
den nagekomen, zoowel in het be
lang der betrokkenen zelf, als in dat
hunner nakomelingen een maat
regel dus, der geheele maatschappij
ten goede komende.
Het comité verklaart zich unanium
teg n huwelijks-verbod.
Het comité bestaat uitdr. S. Grei-
danus, hofarts, te Baarn, president;
j.J. Berdenis van Berlekom, arts;
dr. J. A. Cramer, predikant bij de Ned.
Herv. Gemeente mr. M. 1. N. Spaar
garen, advocaat en procureur; me
vr. Van den Steen van Ommeren
Hallo C. P. Voute, journalistG. J.
Rolandus, secretaris, alle te 's-Gra
venhage.
De financieele verhouding tusschen
Rijk en gemeenten
In de gisteren gehouden raadszitting
te Amsterdam, zeide de heer Vliegen
bij de algemeene beschouwingen over
de gemeentebegrooting, dat naar zijn
meening van een nadere voorbereiding
van het wetsontwerp tot regeling der
financieele verhouding tusschen Rijk
en gemeenten vóór de verkiezingen
waarschijnlijk niets meer zal komen.
De laatste vergadering der Commissie
van Voorbereiding werd 20 September
1911 gehouden en sedert dien werd
niets meer van de Regeering ver
nomen, zoodat naar het schijnt, meende
de heer Vliegen, dit wetsontwerp wel
ingetrokken zal worden.
De rechtbank te Middelburg heeft
heden veroordeeld wegens
oplichting: G. v. d. W., 27 jaar,
koopman te Middelburg eene maand
gevangenisstraf
diefstal P. A. S., 46 jaar, mossel-
visscher te Clinge f 10 boete sub
sidiair 10 dagen hechtenis; M. B.
A. D., 21 jaar, arbeider te Essen,
R. D., 21 jaar, stoker te Grube, J.
K., 17 jaar, arbeider te Hamburg en
P. J. H., 20 jaar, arbeider te Essen
allen gedetineerd te Middelburg ieder
2 maanden gevangenisstraf met af
trek van het voorarrest
poging tot diefstal: P. L. L. K.,
55 jaar, muzikant te Rotterdam met
bekrachtiging van het vonnis van 13
September jl. eene maand gevan
genisstraf
het veroorzaken van lichamelijk
letsel door schuldD. de P., 23
jaar, metselaarsknecht te Kapelle 14
dagen principale hechtenis
adem geweken wasom mij hier
echter van te overtuigen, brak ik een
takje jasmijn af en hield het aan
mijne lippen. Hoe onstuimig klopte
mijn hart van vreugde de kleine,
witte sterretjes bleven onveranderd.
O, nichtje Polly, hoe had ik u ook
slechts een oogenblik kunnen verge
ten Maar gij bewaardet mij trouw
in uw geheugen, en het kostbaar
kleinood van de liefde, dat tot nu in
mijn hart verborgen was, werd mij
een talisman tegen machtige, doode-
lijke vijanden.
Ik had geen tijd te verliezen, ik
besloot te ontvluchten, eer de dokter
met zijne dochter en zijn bediende
terug kwam. Door zijpaden, over
moerassige gronden en woest heide
land liep ik den geheelen dag voort,
tot ik diep in den nacht, uitgeput
van vermoeidheid en inspanning, het
stadje B. bereikte. Den volgenden
dag had ik ijlende koortsen.
Het duurde weken, eer ik zoo ver
kwam, om Frits Holdsworth te her
kennen, die mij trouw oppaste en mij
in het leven terugriep door zijne aan
houdende zorgen. Van hem vernam
ik, hoe alles zich had toegedragen.
Hij had mijn veranderd uiterlijk
opgemerkt en, toen ik uit Londen
verdwenen was, begrepen dat ik
naar dokter Waldstein ging. Hij hield
zich nog altijd aan het dwaze denk
beeld vast, dat de dochter van den
dokter de aantrekkingsmacht was
mishandelingJ. C. de M., 17
jaar arbeidster te Middelburg f 3.50
boete subsidiair 1 week tuchtschool
wederspannigheid A. W. de M.,
40 jaar, tijman te Hansweert met
bekrachtiging van het vonnis d. d.
24 September jl. 14 dagen gevan
genisstraf
bedreiging met eenig misdrijf tegen
het leven gerichtJ. J. S., 41 jaar,
werkman te Hoofdplaat eene maand
gevangenisstraf
wederspannigheid en beleediging
van een ambtenaar P. B., 38 jaar,
koopman zonder vaste woonplaats
14 dagen gevangenisstraf en M. v. R.,
37 jaar, eveneens zonder vaste
woonplaats 3 weken gevangenisstraf
beleediging van een ambtenaar
J. v. W., 24 jaar, ketelmaker te Mid
delburg f 10 boete subsidiair 10
dagen hechtenis
vrijgesproken M. v. H., 19 jaar,
zonder beroep te Hulst en P. M. v. H.,
17 jaar, koopman te Aardenburg,
beiden beklaagd van diefstal.
Het spoorwegongeluli te Axel.
Voor de rechtbank te Middelburg
werd heden behandeld de zaak tegen
H.A.deW., stationchef te Axel,wien ten
laste was gelegd, dat hij op 5 Sep
tember 1912 te Axel, als stationschef
beiast met de zorg voor de veilig
heid van het verkeer door stoomver-
mogen over een spoorweg en het
stationsterrein aldaar, toen een trein
in de richting Hulst van het tweede
spoor dat stationsterrein zou verlaten
en daardoor op het hoofdspoor moest
komen, dien trein heeft laten ver
trekken, terwijl wissel no. 2 zoodanig
lag, dat de trein in plaats van op
op het hoofdspoor op een doodloo
pend spoor moest loopen en terwijl
hij den wisselwachter geen behoor
lijke, duidelijke en ondubbelzinnige
bevelen had gegeven, en die wissel
wachter dan ook niet met stellige
zekerheid weten kon op welk spoor
de vertrekkende trein loopen zou en
zonder dat hij had gezorgd, dat de
stand van genoemden wissel over
eenkomstig artikel 27 van het Alge
meen Reglement van den dienst op de
spoorwegen kenbaar was, tengevolge
van welke nalatigheid die trein op
het doode spoor is geloopen, de
voorste locomotief en de kolenwagen
geheel van het spoor af in den grond
zijn terecht gekomen en de stoker
Charles Sluik op de machine en onder
de kolen zoodanig is bekneld geraakt,
dat hij aan de gevolgen daarvan is
overleden.
geweest. Er waren verscheidene brie
ven voor mij gekomen, en daar hij
eindelijk ongerust werd, besloot hij mij
zelf te Prolldu House op te zoeken. Te
B. aangekomen, stapte hij in hetzelf
de hotel af, waar ik aan de koorts
lag. Hij bleef bij mij, paste mij met
vertrouwelijke vriendschap op en
verwachtte eiken dag de aankomst van
mijnen oom. Deze kwam eerst eenige
dagen later aan en bracht nicht Polly
mede. Ik zal niet trachten het weder
zien te beschrijven. Oom Mark, die
reeds lang dood is, vernam nooit
iets van het voorgevallene, en ik ver
telde het eerst aan Polly, toen wij
reeds jaren lang getrouwd waren.
Van dokter Waldstein vernam ik
slechts door Frits Holdsworth verde
re berichten. Hij deelde mij mede,
dat de bewoners van ginds gedeelte
van Gower, twee dagen na mijne ge
lukkige ontkoming uit de klauwen
van den ouden booswicht, 's nachts
verschrikt werden door den brand
van Prolldu House. Toen men dien
ontdekte, brandde het gebouw reeds
aan alle zijden. Er was weinig water
in de nabuurschap, en dus brandde
het huis met al wat er in was tot
den grond af. Men hoorde niets meer
van de bewoners, maar het niet zeer
zekere gerucht liep, dat er onder de
■verkoolde overblijfselen menschen-
beenderen waren gevonden.
EINDE.