\W
!r-
singen
OS.
10.30.
Zaterdag
21 September
No.224
50e Jaargang,
1912.
^binnenland.
Feuilleton.
IforeN-
mz. e,lZ'
Kromme We jen.
VAN DEN HAK OP DEN TAK.
ide Jenever,
mm RU!t'
iART
[ninkl.
T
ieux.
ïur.
i.3.15nm.
v.m. 6.30.
jidel
Teleph. 92.
adig
ekiiik,
jucas Bols,
)OtS,
Zoon
lijn.
gevelend,
VLISSIINGSCHE COURANT
Prijs per drie maanden L30. Franco per post 1.50.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek
handelaren, Postd;recteuren of rechtstreeks bij de Uitgevers
Firma F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt 58.
ADVERTENT1ÊN van 1—4 regels ƒ0.40. Voor eiken rega
meer 10 cent. Bij directe opgaat van driemaal plaatsing derzeiïd
advertentie, wordt de prijs slechts weemaal berekend. Groose
letters en clichés naar plaatsruimte.
Verschijn* dagelijks, uitflegon*erd op Zon- en FoasMaflcn. TELEFOONNUMMER 10. flbonnements-hdiwfantiën op uoordeelifla ooorioaard»
Nieuwe Abonné's,
uitgezonderd bij we-
Kelijltsche betaling, ontvangen
de dagelijüs verschijnende
VLISSINGSCHE COURANT
Kosteloos tot 1 October.
De legeroefeningen in de stelling
Amsterdam.
Minister Colïjn zal a.s. Dinsdag de
oefeningen van de aanvallende partij
jo de stelling van Amsterdam bywo-
„en en komt 's avonds terug.
Woensdag gaat hij er weer heen,
overnacht dan te Haariem, om een
nachtelijke oefening bij te wonen en
Vrijdag keert bij 'erug.
De minister zal vergezeld zijn van
majoor Alting von G usau en van zijn
adjudant, kapitein De Quay.
Benoemingen enz.
Bij Kon. besluit is bevorderd tot
riddergrootkruis in de orde van den
Nederiandschen Leeuw de heer mr. N.
p. Van den Berg, president van de
fjederlandsche Bank te Amsterdam
Verder is benoemd tot ridder in dé
orde van Oranje-Nassau A. C. Bou-
man, eere-voorzilter der Chr. Jonge-
lingsvereeniging „Eben Haëzer" te
1 pordreght,
Schoolplaten van „Onze Vloot".
Het schoolplatenfonds van de af-
deeling Haarlem en omstreken der
jledeilandsche Vereeniging ,Gnze
j Vloot* heeft de 2e serie schoolplaten
I In het licht gegeven.
Een der meest sprekende is een
jroote photo, genomen tijdens het
bezoek van de Koningin met den
Prins en de Prinses aan de „Jacob
van Heemskerck", met toestemming
van H. M. in de serie opgenomen.
Een echt historische plaat belooft
deze te worden.
Een tweede plaat in de nieuwe
serie geeft een kijkje op het pantser-
:hip ,De Zeven Provinciën'', een
derde den torpedojager .Fret",weer
een andere de onderzeeboot II
i eindelijk krijgen we een afbeelding
van een gewapende sloep. Vooral
deze laatste geeft een levendig beeld
van bedrijvigheid te zien.
De Vereeniging „Onze Vloot" heeft
in een boekje een verklaring van de
verschillende platen gegeven,waardoor
de onderwijzer in staat wordt gesteld
de bijzonderheden van elke afbeelding
'n het licht te stellen.
Ontslag bij huwelijk.
De hoofdschotel in de gemeente
raadsvergadering te Leiden was gis-
leren het voorstel van B. en W., om
mej. J. van der Laan, onderwijzeres
gehouden eene
ir zullen
WSTRATIÉ»
OMFOREN
87.)
Uwe verdwijning behoeft daarom
leen vlucht te zijn. Wij laten uw
hier achter en indien het Prui-
®che gerecht soms verklaringen van
1J verlangt, dan kunt gij ten allen tijde
6 vinden zijn. Maar haast u, pak
'een het allernoodzakelijkste bijeen
®oeten spoed maken.
HOOFDSTUK XIX.
Vi'°'n Walewski dien avond de
landelijke vrouw verliet, in wier
E?g 'U''tot zilne groote verrassing,
j "®r kad wedergevonden, verirouw-
1 ui»,, n°g> binnen weinige uren op-
u!' met haar te zamen te zijn.
JWas besloten, wanneer hij Pei-
|,{nhuis aantrof, dezen te noodza-
Esther naar Warschau, naar
L!. "toeder te doen brengen, terwyi
zou vluchten om niet met de
reist,
1 ""deten
gevangen genomen te worden
aan een der openbare lagere scholen,
op grond van het door haar aangegaan
huwelijk, eervol omslag uit hare
b, trekking te verieenen. Over dit
voorsie! is zeer u:tvoerig van gedach
ten gewisseld, zonder dat daarbij
nieuwe gezichtspunten werden ge
opend.
Als tegenstanders deder, zich ken
nen de beeren prof. Carpentier Alting,
prof, Heercs, mr. Fokker en de
wethouder van Onderwijs, de heer
Van Hamel. Als verdedigers van het
voorstel traden op de heeren mr.
Aalberse, Vergouwen, Pera en namens
B. en W. mr. Van dar lip.
De voorzitter waarschuwde nog,
dat, wanneer de heerer. het voorstel
verwierpen, ze nietmoes'gn verwach
ten, dat er ooit ingevolge moeder
schap een voorste! tot on'slag van
hun college zou u'tgaan. Hoewel er
van weerszijden werd verklaard, dat
het hier geen party raak gold, was
het weldra duideiyk, dat het zuiver
links tegen rechts zou gaan. Het voor
stel werd dan ook met 17 tegen 13
stemmen verworpen.
De gehuwde onderwgzeres blijft
dus in Leiden gehandhaafd.
Het ongeluk bij het Vossegat.
Naar aanleiding van het onlangs
verspreide beriphf, ais zoude het
legerbestuur aan de arme ouders van
den by het Vossegat verdronken mili
cien L-nuwerse, het spoorwegvervoer
Ut echt-Dombu'g hebben later, bekos
tigen, wo-dt fbans medegedeeld de
beschikking van den minister van
oorlog, welke de meest afdoende
tegenspraak «p dat beriehi bevat.
Nadat reeds vóór de begrafenis daartoe
vorrloopige machtiging was verleend,
werd bij departemeritsschryven van 14
September jl. goedgekeurd, dat 't lijk
van den milicien Louwerse, op rijks
kosten naar Domburg vervoerd zou
worden, teneinde aldaar ter aarde ie
worden besield. Hetzelfde is ge
schied ten aanzien van de lijken van
de andere verdronken miliciens, die
elders begraven werden.
Rijksveldwachters.
Een bedrag van f 23 000 is op de
Staatsbeg'ootinguitgetrokken teneinde
aan de rgksveldwachters, beneden
den rang van districtscommandant,
tevens inspecteur, een toelage te
kunnen verieenen voor het onderhoud
van kinderen, welke te hunnen laste
zijn.
De bedoeling is, dat een toelage
ad f30 zal worden verleend aan de
gehuwden of weduwnaren van het
korps, voor ieder kind boven het
aantal twee, met een maximumtoelage
van f 180, waarby a'leen in aanmer
king komen de wettige en natuuriyk
wettig erkende kinderen beneden den
leeFqd van 16 jaar, in wier onderhoud
De nacht was donker en reeds na
een kwartier gaans op een hem ge
heel onbekenden weg, speet het den
jongen Pool, zoo lang geslapen, en
zich niet vroeger op weg begeven te
hebben. Nu echter hielp dit niet meer
en hy hoopte de vier uren loopen
nog we! te kunnen afleggen.
De lucht was vochtig, maar er viel
geen regen, doch de wind was scherp
en veroorzaakte eene natte koude, die
veel onaangenamer voor het gevoel
is, dan harde vorst-
Walewski liep zoo snel, als de
duisternis toeliet, reeds om zich te
verwarmen, slechts nu en dan stil
staande om te luisteren of er zich
ook nog andere voetgangers of wa
gens op den straatweg bevonden.
Hy zal ongeveer een uurgeloopen
hebben, toen hy op eene hindernis
stiet en bemerkte, dat hy tegen een
barrièrre, uit. balken bestaande van
eene halve mangslengte hoogte, was
aangeloopen. Hy had zich geerr pgn
gedaan, maar bemerkte tot zijn niet
geringen schrik, dat hij zich niét op
den goeden weg bevond. Walewski
deed eenige schreden rechts en eenige
schreden links, doch slechts om te
de betrokken beambte heeft te voor
zien.
m m
Geen wettelijke winkelsluiting.
Het comité tegen sluitingsdwang te
Groningen heeft bij den gemeenteraad
een adres met 905 handteeken'ingen
ingediend tegen het voorstel eener
wet'elijke regeling van de winkelslui-
tinS-
Legaten.
Door den heer H. M. Preugt J.Dzn.,
te Geervliet ovededen, is gelegateerd
aan
de Hendrik Ma-ius Prruijt Jan
Dirkzoon-stichling feGeervliet 125.000
aan de kerk der Ned. Hervormde
Gemeente te Geervliet een perceel
weiland ter grootte van ongeveer 5Vj
H. A. Met de verplichting daarvan te
onderhouden den grafkelder van de
familie Preuijtaan de diaconie-armen
der Ned. Herv. Gemeente te Geervliet
een perceel weiland ter grootte van
ongeveer 11/l H.A.aan de kerk der
Ned. Herv. Qemeente Vught, bij Den
Bosch, f 1000 met de verplichting
daarvan ie onderhouden den grafkel
der van de ouders zijner overleden
echtgenooten de familie Baxaan de
dieporie^armen der Ned. Hervormde
Gemeente te Vught f 1000aan de
kerk der Ned. Herv. Gemeente te
Veen bij Heusdën f 1000; aan de
diaconic-armen der Ned. Hervormde
Gemeente te Veen f 1000, alles vrij
van successierechten,
Een fUma te Rotterdam deelt het
volgende merkwaardige"en droevige
staaf!je mede van hoe in ons eigen
land, onze eigen taal door groole
lichamen als asschepoester wordt
behandeld
„Bij verzendingen naar België
hebben wij de vaste gewoonte de
vrachtbrieven, enz. in het Neder-
iandsch uit te schrgven, zonder dat
dit tot nog toe tot eenig bezwaar
aanleiding had gegeven. Heden Za
terdag weigerde echter de Holl. IJ.
Spoorwegmaatschappij onze goederen
naar België te vervoeren, omdat de
vrachtbrieven in het Nederlandsch
waren uitgeschrevenhet moest in
hel Duiisch of Fransch zijn."
Is dat niet onze mooie, schoone
taal als een Asschepoester behande
len? Ja, er is wei reaen om te
klagen als het Haagsche blaadje
„Zorgvliet" doet in de volgende
ontboezeming
't Vol eend jaar dan vieren wij d' onaf*anke-
[lijkheid
Van ons gezegend Nederland na bangen,
[harden strijd,
De Frangchman moest ons landje nit, ons
[volk 'twerd weer vrij.
Dat is nu 100 jaar geléen en daarom zijn we
[blij
bespeuren, dat de barrière naar beide
zijden voortliep.
Hy bleef een oogenblik staan, om
te overleggen, waarheen hij zich thans
zou wenden.
Naar rechts of links af te slaan,
was even onzeker, de barrière over
te klimmen was gevaariyker dan alles
anders en om te keeren was doelloos.
Ten slotte overlegde Walewski, dat
'thet best was langs da barrière te
gaan, wijl hg daardoor misschien in
de nabgheid van woningen kwam,
waarin hy naar den weg kon vragen.
We! ontdekte hij in den omtrek geen
schemering van eenig licht, die de
aanwezigheid van een huis zou aan
geduid hebben, toch nam hy zijn
weg langs de barrière en wel naar
rechts.
Hy liep voorzichtig voorwaarts,
toen plotseling, na ongeveer duizend
schreden, de barrière ophield en hij
geiijktgdig den grond onder zyn voe
ten verloor. Hy viel met het hoofd
vooruit, niet steil maar glooiend, tot
hij plotseling nat voelde hg was
in het water gevallen. Hg kon tame
lijk zwemmen en na een paar krach
tige slagen, waarby hy echter door
Maar als je zoo eens om je ziet, dan merk je
[heel gewlfl
Dat 'tmet die onafhankelijkheid toch „o zoo
[dunnetjes is" I
Geen winkelraam kom je voorbij of daar
[prijkt achter 'tglas
Een aanbeveling van de waar alsof je in
[Frankrijk was!
Je leest dan „chic" en „nouveauté" en „mode
[de Paris"
Of „prix réduits" en „mis en vente" en ook
„le dernier cri" 1
En op de ruiten, lieve deugd, daar val je
[haast van om
Een Franschman, die hier winkelen gaat,
wordt van verbazing stom
Wij spreken in ons Nederland steeds van een
[restaurant,
Van een hótel, van porte-monnaie en ook
[van elegant!
Van een model voor voorbeeld en visites
[voor bezoeken,
Waarachtig, 't wordt meer dan tijd, dien
[onzin op te doeken
Wij willen onafhankelijk zijn, komt laat on«
[dat dan wezen
Gebruik de taal van 't eigen land en spreek
[haar zonder vreezen!
Geen vreemde poespas meer aan boord, maar
[Hollandsch slechts gesproken
Geen een kwart Hollandsch, drie kwart
[Fransch, daarmee voor goed gebroken
Tot weike dwaasheden men komt
als men „geuren" wil met een vreem
de taal, die men niet verstaat, geeft
o.m. het volgende staaltje te zien
Voor het raam van een kleerma
kerij te Rotterdam slond te lezen
„Costuuras, die niet volgens de plaat
passen, behoeven niet geapsenieerd
te worden".
Later op den dag was er van ge
maakt: geaccenteert.
't Was bg denzelfden kleermaker,
die onlangs op zijn adreskaart had
staantailleur pour heeren.
Men behoeft waarlijk niet uit nood
zyn toevlucht te nemen tot een vreem
de taal, want de onze is zoo ryk,
dat men in haar onbegrensde woor
denschat nimmer tevergeefs naar een
woord behoeft te zoeken om zyn ge
dachten in al de fyne schakeeringen
uit te drukken. Van dien igkdom is
het volgende een humoristisch voor
beeld. Onze taal gunt o.a. iedereen
de weelde zijn eigen dood te kiezen
zoo lezen wij in de „Amsterdam
mer" volgens zijn levensloop.
Zoo, bgvoorbeeld, verbleekt de ver
ver, de slotenmaker sluit de oogen,
den veldwachter ontvlucht de ziel,
voor den horlogemaker loopt de le-
venstyd af, de nachtwaker ontslaapt
of wordt afgelost, voor den toren
wachter slaat de laatste seconde, de
priester zegent het tijdelijke, de sol
daat marcheert af, de muzikant fluit
zgn laatste deuntje of speelt zyn
doodenmarsch, de mynwerker daalt
in de groeve, de boekhouder sluit het
levensboek af, de bankier wisselt het
tijdelijke met het eeuwige, de schei
kundige verscheidt, den glazenmaker
brtken de oogen, de brievenbesteller
voleindigt zijn loopbaan, de siager
gaat den weg van alle vieesch, de
trompetter blaast den iaatsten adem
zijne kleeding zeer werd gehinderd,
voelde hg grond onder zyne voeten
en spoedig daarop klauterde hy tegen
een vlakken oever op, waarna hy van
koude bevend op den grond neetzonfe.
Zyn toestand was nu een hoogst
onaangename. Midden in de duister
nis, zonder kennis van den weg,
zonder te weten waar de naaste
schreden ham brengen kon, doornat
in een kouden Novembernacht, 't was
niet benijdenswaardig.
Walewski verzamelde ai zijne brach
ten, en liep over een vlakken bodem,
scbynbaar een weide met afgestorven
gras, zoo hard hy maar kon.
En toch voelde hij het bloed in
zijne aderen door de koude verstijven,
zgne voeten wankelden van uitput
ting en koorts, die zijne tanden deed
klapperen en vonken voor zijne oogen
deed spatten.
Maar hij moest vooruit, steeds
vooruit, ware het alleen maar om in
beweging te blijven. Al weigerden
zyne voeten hem ook schier den dienst,
hy dwong zich verder te gaan. Hij
bevond zich immers niet in eene
woestijn, maar in een streek, die zeifs
iljk bevolkt was, hij moest toch ten
u t, de lanterfant begeeft zich naar het
vaderhuis, de aarde neemt den land
iooper op, de ste renkundige hemdt,
da vonde'ing wordt tot zijn vaderen
v rzamcl", de deserteur gaat naar be
tere gewesten, de zeepzieder g.'st om
zeep, de visscher gaat naar de haaien,
de kleermaker snijdt den levensdraad
af, de dichter zing! zijn zwanenzang,
de alpenherder gaat uit hel franec dal,
de vilder scheidt van h t omhul el,
de schipper vaart naar de andere we
reld, de brandewijnstoksr geef: den
geest, de drinkebroer ledigt den le
vensbeker, de touwslager wordt ont
bonden, de pandjeshouder gedt ?ijri
zid weder, de hovenier ligt onder
het gras, de tandarts trekt het lijf uit,
de katoenspinner heeft zijn draad af
gesponnen, voor den koopman slaat
de lever.sbalans over, de collecteur
van de staatsloterij valt h3t doorgiot
in „den schoot, de schoenpoetser
poetst de plaat, de koetsier rijdt af,
de commisvoyageur is afgereisd, de
geweermaker heelt zijn loop volbracht,
de klokopwinder is uit den tijd, de
speler heeft zgn iaatsle kaart uitge
speeld, de, tooneelspeier treedt af van
het wereldtooneel, de, bopdschap-
loopes gaat het hoekje oro, de rocker
klopt zyn pijp uit, enz. enz.
Het pronken mét vreemde woorden
is een ijcel vertoon, verradende op
pervlakkigheid en domheid. Die ge
leerdheid is meer schijn dan wezen,
zooals er heiaas In onzen tijd van
schijnbeschaving zooveel vait aan te
wijzen. Zoo bijv. op 't g.bied van de
kunst.
Japanners sebgnen tegenwoordig
kunstverzamelingen aan ie leggen
op de manier, die men de Ameri
kanen wel, en niet geheel zonder
grond, heeft ten laste gelegd. Name-
lijk alleen om te renommeeren. Op
een onlangs te Osaka gehouden
veiling werden 320 nummers voor
niet minder dan 300,000 yen, dat is
meer dan 360,000 gulden toegewe
zen.
Tusschen kunstwaarde en prys be
staat, aldus ontleent het „Hbl." aan
een artikel van dr. Kümmel in de
„Osl Asiatische Zeitschrift", slechts
gering verband. De hoogstgenoteerde
nummers munten zeiden uit door
groote kunstwaarde. Zoo verwisselde
onlangs ?en schild voor 90,000 yen
van eigenaar, dat geen andere ver
diensten had dan zijn bezitter te dot n
kennen als een vermogend man. Er
morst namelgk 90,000 yen voor neer
geteld worden. En door eendergeiy-
ke neiging om hun landgencoten den
loef af te sieken laten de Japansche
verzamelaars zich tegenwoordig ver
leiden. Nergens wordt het gouden
kalf dermate aangebeden a's in Japan,
dat voor eenige tientallen jaren nog
van ieder mammonisme vrij was.
Men klaagt er over, dat Japan meer
slotte by een huis of aan eene plaats
komen, waaE hg naar den weg kon
vragen.
Al was dit ook niet zonder gevaar,
het was foch het eenige middel,
vooral ook omdat hg er prijs op
stelde nog voor het aanbreken van
den dag Neustadt te bereiken.
Eindeiyk zag hg in de verte een
licht schemeren. Het kwam den door
natten, verkleumden verdwaalde als
een leidster voor, en hg liep er zoo
snel mogeiyk op toe. Telkens ver
schrikte hij, als hy meende, dat het
iicht verdwenen was, telkens verle
vendigde zijne hoop, ais hy het we
der zag schgnen. Weidra bespeurde
hg, dat dit verdwijnen door boschjes
en boomen werd veroorzaakt, die
zich iusschen hem en het licht in
schoven, telkens als hij van richting
veranderde. Maar hoe ver, hoe ein-
delors verscheen dit licht verwijderd
te zijn, of was het de vermoeienis,
die hem den afstand zoo groot deed
schijnen
Eincieigk was hij er dicht bij.
(Wordt vervolgd.)
