Donderdag
5 September
Feuilleton.
Kromme We^en.
No. 210
50e Jaargang,
1912.
>ES.
kind
on-
*esul-
11 aan
iEN.
IEDEBLAND.
Iram
I Van week fof week.
lte'istoltesiutIeel soed, wat ge op uw
108 "ebt, en ik zou u daarom
BINNENLAND-
Is
jcje van
op 6
tef pakje
i©
plam.
Eerste Hy-
[t 31/, en 4
|ekomen bij
Jxn.
n
bnrg
2 uur in
eken.
I 4.40a, 4.45a
8.20, 8.55d
11.40*, 11.50
1.50d, 2.10
4.10, 4.30d,
6.30a, 6.50,
8.50c, 9.05,
|&.10a, 5.15a,
8.55, 9.30d,
2.—*, 12.10,
2.10, 2.30d,
i, 4.30, 4.50,
6.50, 7.10a.
9.40, 10.15
van Vlissin-
werkman s-
2.30 en
werkmans-
|en alleen op
de remise.
>rder dan de
ren goederen
Paul Kruger-
-jmise, Keer-
aan
'Tra sa*
im.
|S.S.) 6.22*
11.12*.
Juis, de PaU*
is reap-
|.23, 10.35§,
nburg6.45,
07, 8.40 en
burg5.05*.
6.55 en 9.37,
isen5.05
en 9.37*.
topen alleen
5 Mei toten
in gemerkt S
gen te Mii-
VLISSINOSCHE COURANT.
Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek
handelaren, Postd'recteuren of rechtstreeks bij de Uitgevers
Firma F. VAN DE VELDE Jr., Kieine Markt 58.
ADVERTENT1ÊN van I4 regels 0.40. Voor eiken regel
meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde
advertentie, wordt de prijs slechts tweemaal berekend. Groote
letters en clichés naar plaatsruimte.
i/srscbijnf dagelijks, uifgssondsrd ©p Zon- en Feestdagen,
TELEFOONNUMMER 10.
De Franschen schijnen nu bezig te
I wezen om hun troepenmacht in Ma
rokko te versterken maar zeker is
bet dat ze er te laat mee zijn. In
zulke uitgestrekte streken, die niet
VOor ieder toegankelijk zijn, gebeurt
allicht eens iets waarvan men het
rechte niet te weten komt en dat zal
ook wel hier het geval wezen, want
de Franschen laten ook al niet meer
los dan ze kwijt willen zijn. Op 't
oogenblik zijn er twee pretendenten
naar het sultanaat, die ieder voor zich
maar moeten zien hoe ze het zaakje
blaar spelen, maar in ieder geva!
helden gesteund worden en dus onrust
eg kunnen veroorzaken. Zooais
I men weet heeft een hunner acht of
negen mannen in zijn macht gekregen,
die hem misschien wel gord Ie pas
zullen komen en daar de resident
geen kans ziet om ze op de gewone
manier te bereiken, heeft hij er vrij
willigers voor aangenomen. Pretendent
El Hiiba schijnt het mees'e succes te
hebben hij bevindt zich ten noorden
I van Marakesj en moet daar bezig zijn
om een tot dusver onafhankelqken
[slamdoor overreding aan zijn gezag
(onderwerpen. Te Marakesj bevond
zich nog een inlandsch korps, dat
I - o gevaarlijke taktiekdoor de
I Franschen gedrild is, en die heeren
i natuurlijk nu ook weggeloopen.
[EiHilba her ft de troepen van kolonel
qiu tegenover zich en tot dusver
J schgnr deze niet zonder succes te
I vechten, maar ais alies naar den
I pretendent overloopt, is hei de vraag
daarin niet spoedig verandering
ral komen.
Overal zijn de woelingen en de
I onrust groot. De opstand in Nicaragua,
|iie»rst als onbeduidend was voor-
:ld, schijnt het niet te zijn. Aan
j bijzonderheden ontbreekt het echter
maar ook in Mexico wordt de
I toestand nu zoo ernstig, dat de Ame-
Irikanert wel verplicht zuilen wezen
[om bijzondere maatregelen tot be
scherming hunner landger.ooten te
hemen. Eenigszins ongelooflijk klinkt
overigens het bericht, dat de generaal
te opstandelingen lie vreemdelingen
hel den dood heefl bedreigd, dat
hou de opstand toch zeker geen goed
toen. Overigens schijnt het zeker te
pezen dat ze niet al te zacht te werk
laan en dat ze ook aan de winnende
*d zijn. Voor's hands zal deze bron
ran onrust cus nog wel blijven vloeien.
Oi de toestand in Nicaragua den
JAmerikanen welkom is, kunnen wij
hiel zeggen. De tegenwoordige pre-
jsident dezer Midden Amerikaansche
republiek moeteen creatuurd-r Ame
rikaansche regeering wezen, die dus
Jln alles den w 1 doet der regeering
lfe Washington, die hem indertijd
O—
73.)
Kan men iets anders aanvoeren,
Iat mÜ verdacht maakt?
j JT getuigenis van dien ellen-
dien schoft, dien ik van den
lerdood heb gered, zou dat gei-
i,.!®oeten? Wat heb ik van hem
L ,ant>d? ik heb eens, dat zal hij u
|8 li.vtrteldhebben, een stempel laten
lhst"n'i ^aar w'e 7C*gfi dat ik dit tot
IbrujuS" Van valsch £e!d heb Se"
■tat d3t 3l uw bewijzen zijn,
lzlin 5e Wel wat vo' rzichtiger mogen
l'taht il{ verzek:er dat ik mijn
I feïJ uzoeken teëen deze wille-
K bc-neming mijner vrijheid.
■jchuM abso!uut loochenen van alle
jt |n l,,een °ud boevenkuns'j?, kan
&eval weinig meer helpen,
uec Jhans Rothmann.
steunde toen hij, natuurlijk bij een
opstand, president werd. Dat heeft de
tegenpartij altijd zeer in den weg
gezeten en van daar dat de opstand
feitelijk ook wel tegen de Amerikanen
gericht is en daarom geloof! men dat
Amerika eindigen of, zoo men wil,
beginnen zal met een protectoraat
over Nicaragua. Men kan den opstand
dan gemakkelijker bedwingen en
tegelijkertijd nog meer vasten voet
in het land krijgen, 't Is zeker een
eenigszins bedenkelijke weg die de
unie volgi, maar men heeft altijd voor
zien dat het einde aldus wezen zou.
Eindelijk kwamen we nu eens iels
te weien omtrent de voorwaarden,
waarop de vrede tusschen Italië en
Turkije als mogelijk wordt voorge
steld. Italië zou dan afstand doen
van zijn vroegertn eisch, dat in het
viedesverdrag het decreet vermeld
zal worden, waarbij Tripolis en Cy-
renaïca worden ingelijfd. Nu, dat
kunnen we ons heel best begrijpen,
want feitelijk is daar nooit iets van
gekomen. Maar is het nu de bedoe
ling, dat die inlijving dan toch stil
zwijgend zal worden erkend. Het
lijkt er heel veel op en anders be
grijpen wij nies waarover het vredes
verdrag ioopen zal. Die bedoeling
lijkt ons des te waarschijnlijker, wan
neer wij in aanmerking nemen dat
de souvereiniteit van Turkije over
Tripolis zou worden erkend. Haele-
maal niet rsoodig, zouden wij zeggen,
want voor zoover ons bekend is
heeft niemand daar ooii aan getwijfeld.
Maar waar zou die souvereiniteii dan
in bestaan Feitelijk wil Italië het
land toch bezitten en dit dunkt ons
het zwakke punt van de historie. Dit
rijk wil wel vee! geld betalen voor
hetgeen de Turken aan landbezit in
Tripolis hebben, het land dat onmid
dellijk aan de Porie geacht wordt te
behooren, maar dan komt het (och
aan Italië en zoo zou de wezenlijke
bedoeling ioch op ons zeggen neer
komen en wij twijfelen vooralsnog of
de Turken daarvoor te vinden zul
len zijn. Het lijkt ons iets van een
Italiaansche sluwheid, maar het zal
de vraag wezen of die hier opgaat.
Tenslotte zouden de bezette eilan
den in de Egi ïsche zee ook worden
ontruimd. Algemeen wordt evenwel
erkend, dat een en ander dringend
behoef e heefl aan bevestiging en
vooral aan nadere verklaring.
Geven de Turken ten slotte toe,
dan is het omdat ze met den binnen-
lanschen toestand de handen te vol
hebbenwant dat het er daar treurig
uitziet kan bezwaarlijk worden ont
kend. De Aibaneezen maken zich
weer met geweld meester van de
wapens die ze eerst hebben afgegeven
en het gezag der Turken beteekent
onder hen op het oogenblik- niels.
fib©tirïem®fiis-fldüeH«ttflën op soar uoordeeüge voorwaarden
aanraden uw toestand niet te verer
geren, uw straf niet te vermeerderen
door u te verharden.
Beken veel liever. Ge zult daardoor
uw geweten verlichten en bovendien,
de rechters, d e uitspraak zuilen doen,
gunstiger voor u stemmen.
Koppenhagen haalde de schouders
op en zeide
Ik heb niels te bekennen.
Men heeft huiszoeking bij u ge-
houder), zeide Rothmann.
Koppenhagen lachte ironisch en
zeideOok wegens deze onwetlige
daad, zult gij u verantwoorden moe
ten.
Mij is zij overigens onverschillig,
deze huiszoeking kan alleen bewezen
hebben, dat ik een eerlijk mar. ben
en dat men niels gevonden heeft, dat
uwe vermoedens zou kunnen beves
tigen.
Ja, antwoordde Rothmann, ge
zijl wei zoo slim geweest niets te
bewaren, dat u zou kunnen verdacht
maken, maar er is toch iets gevon
den, dat u minder bevallen zal.
Bekijk deze schets eens.
Hij hield hem eene schets voor,
waarin op wit papur met zwaite
De Servische christenen zijn bang
voor die gewapende Aibaneezen en
gelooven blijkbaar niets van de bewe
ring der Porte, dat slechts eenige
honderden mannen door da Turken
zelf gewapend zijn.
Onder ae Amerikaansche moeilijk
heden behoort ook nog steeds de
Panama-kanaai-quaistie. Zooals men
weet zou Engeland de zaak willen
brengen voor htt Haagsche hof van
arbitrageeen zeer verstandig voor
stel. De Amerikaansche regeering
schijnt evenwel van meening te wezen,
dat het hof in deze zaak niet onpar
tijdig kan oordeelen, omdat de belan
gen van alle mogenheden in die
quaestie t genover de Amerikaansche
staan. Wij achten dat argument zwak,
ie meer daar een beter te vinden
zou zijn. Te Washingion heeft men
zich toch reeds eenigszins op het
standpunt gesteld, dat het hier een
binnenlandsche aangelegenheid geidt
met het oog op de uitgebreide zake
lijke rechten op den bodem, die
Amerika aan weerskanten van het
kanaal heeft. De E gelschen maken
zich boos over het geva! en zeggen
dat men dan maar zonder opgaaf
van redenen botweg weigeren moest.
Intusschen, het is zoover nog niet en
bovendien bestaat ook nog de moge
lijkheid dat de uitslfg der presidenis-
keuze invloed zal hebben op de te
voigen gedragslijn. Dat de zaak
tusschen Engeland en de Vereenigde
Staten uitgevochten zal moeten wor
den, daarover is men het wel eens,
omdat uitsluitend met Engeland een
tractaai bestaat.
In de Chineesche zaken maar steeds
weinig of geen nieuws, wel uit Thibet,
waar men, zooals bekend is, in den
tijd der Chineesche troebelen, van de
gelegenheid gebruik heeft gemaakt,
om te wachten den lossen band met
China door te snijden en onafhanke
lijk te worden. De Chineezen, op zoo
iets niets voorbereid, hebben het land
tijdelijk prijs gegeven, maar waren
velstrekt niet van plan om het er bij
te laten zitten. Zij zonden andere
troepen naar Thibet, doch schijnen
gevaar te ioopen om van een slechte
reis thuis te komenwant nu heeft
de Engelsche regeering, die indertijd
het oppergezag van China erkende,
doch daarbij zelfbestuur voor Thibet
bedong, tegen een zending van troe
pen een protest doen hooren. Nu is
dat zeker een tegenvallerwant op
die manier brokkelt het Hemelsche
rijk af, maar Engeland schijnt gelijk
te hebben, ofschoon men veilig mag
aannemen dat het met dat beding
van zelfbestuur zijn bedoelingen zal
hebben gehad. John Buil is een veel
te goed koopman om iets voor nie
mendal te doen en de Thibetanen
en roode lijnen een piatiegrond van
verschillen ie in elkander loopende
ruimten geteekend was.
Koppenhagen wierp slechts een
minachtenden blik op deze schets en
zeideIndien gij meent, dat dit
d ng iets tegen mij bewijzen kan, dan
moogt gij het vrij gebruiken. Deze
plattegrond is veie jaren oud en heeft
niet eens op deze streek betrekking.
Ik heb dien nog gedurende mijn ver
blijf in Rusland doen maken voor
den aanleg van een circus, dat onze
directeur in Warschau wilde doen
bouwen.
Ik ben geen kind, antwoordde
Rothmann om aan dergelijke dwaze
uitvluchten geloot te slaan. Alleen het
papier verraadt u, want het water
stempel is van eine Duitsche fabriek.
En wat heJt ri te beduiden
vroeg Koppenhagen op zijne beurt,
alsof er ook peen Dui schpapier naar
Rusland korn ma?r ge kunt denken,
wat ge wilt. Ik ben er niet eens nieuws
gierig naar, wat ge uit deze teeke-
ning wel zult kunnen maken.
Dat wil ik u eerlijk zeggen,
antwoordde Rothmann. Ik houd deze
schets voor een plan der weikplaat
zullen daarom wel verstandig hande
len, door zich niet blij te maken met
een doode muscb.
Een geschenk voor de Koningin
Het geschenk, dat Prins Hendrik aan
de Koningin op haar verjaardag
schonk, bestaat uit twee groote antieke
zandsleenen vazen op hardsteenen
voetstukken. De Prins kocht deze te
Amsterdam. Ze zijn ongeveer 300
jaren oud en door kunstkenners geres
taureerd. Ze slaan nu vóór het cour,
eenige meters buiten het hek, waar
vroeger de groote iantaards stonden.
Hr. Ms. „Holland".
Naar men verneemt, zal het pant-
serdekschip „Holland" onzer zee
macht, dai thans te Shanghai vertoeft,
naar Yokohama vertrekken, in verband
met de begrafenis van den Keizer
van Japan.
De ziekte van Graaf Van Bylandt
In verband met de berichten van
de vorigs week dat de oudvoorzitter
der Tweede Kamer, graaf van Bylandt,
ziek zou zijn en het bed zou moeten
houden, vernemen wij dat de heer van
Byiand'. In zooverre hersteld is dat hij
korte wandelingen mag maken en zich
gisteren zelfs voor een dagje van uit
Zeist naar den Haag mocht begeven.
Militaire berichten.
De minister van oorlog heef! de
aandacht van de autoriteiten der
landmacht gevestigd op art 36 der
Militiewet, waarbij is bepaald, dat
voor den dienst bij de militie voor
goed wordt uitgesloten hij, die on
herroepelijk is veroordeeld tot de
doodstraf, tot een onteerende straf,
of, hetzij hij éen vonnis, hetzij bij
verschillende vonnissen gezamelijk
tot een zwaardere gevangenisstraf dan
zes maanden en verzoekt, indien een
milicien veroordeeld is tot een der
genoemde straffen, onverwijld kennis
te geven aan hei departement van
oorlog onder overlegging eener door
den betrokken officier van justitie of
procureur-generaal afgegeven verkla
ring omtrent de gevangenisstraf waar
toe de milicien veroordeeld is.
Bij het garnizoen te Assen wordt
thans den deelnemers aan de solda-
tenmenage, bij wijze van proef, in
stede van koffie, thee verstrekt. Thee
was tot dusver een ongekend artikel
voor den van rijkswege gevoed wor
denden soldaat.
Voorzitters en secretarissen van
Kamers van Arbeid.
Te Scheveningen is de jaarverga
dering gehouden van de Vereeniging
uwer bende, en ge zoudt uzelf wer
kelijk een groeten dienst bewijzen,
indien ge mij aanwijzingen wiidet
doen waar die werkplaats zich be
vindt.
Een hoonend lachen was het eenig
gevolg dezer woorden. Gij brengt
mij, in weerwil van mijn toestand,
aan het lachen. Dus ten werkplaats
van valsche munters! Gij bezit een
rijke fantasie. Nu, als u zoo iets mis
schien bevredigen kan, houdt de
schets dan voor het plan van een
dergelijke werkplaats en zoek die op.
Want al zou ik, omu pleizier te doen,
op uw schets willen ingaan, dan zou
ik u met den besten wil nog niet van
dienst kunnen zijn, want ik weet in
derdaad niet, waar zulk eene werk
plaats zou moeten te vinden zijn. En
nu moet ik u verder dringend ver
zoeken mij aan éen of ander bureau of
aan eenen rechier uit te leveren, wan
neer ge niet nog verdere zware ver
antwoordelijkheid, wegens mijne ge
vangenneming en verdere behandeling
op u wilt laden.
Dat wij u geboeid hebben, was
noodzakelijk, zei Rothmann, daar ge
getracht hebt te ontvluchten.
van voorzitters en secretarissen van
Kamers van Arbeid in Nederlaad.
De voorziiter, de heer Jos de Sterke,
opende de vergaderin* met een
korte rede. Alleree-st wees hij op
de aanneming van de Radenwet in de
Tweede Kamer, waardoor de vereeni
ging met haar rapport over de reor
ganisatie van de Kamer van Arbeid
in een eigenaardige positie is geraakt.
Vervolgens was aanordejde bespreking
van een viertal punten uit het rapport
der commissie lot reorganisatie der
Kamers van Arbeid. Het eerste punt
Het vervallen van-de behandeling der
zuivere rechtsgeschillen, werd inge
leid door mr. J. H. van Zanten. Spr.
zette uiteen dat het wenscheiijk is,
dat hei college, dat dezelfde autoriteit,
die bij een rechtsgeschil een bemidde
lingspoging doet, de bevoegdheid
heefl om, wanneer de bemiddeling
mislukt een uitspraak met bindende
kracht te geven.
Vervolgens gaf hij een omschrijving
van de wijze waarop naar luid van
het ontwerp der commissie, in de
toekomst zal moeten gehandeld met
een rechtsgeschil dat bij de Kamer
van Koophandel wordt aanhangig
gemaakt.
Eindelijk wees hij erop, dat de
rechtspraak dient verbeterd te worden.
Naar aanleiding van deze korte
opmerkingen ontspon zich een uitge
breid debat over het behouden of
ontnemen van de behandeling der
rechtsgeschillen aan de Kamers van
Arbeid.
De vraag over bet behouden of
ontnemen van rechtgeschilien werd
met 16 tegen 17 stemmen in laatst
genoemden zin beantwoord.
Na de pauze kwamen de punten
verbindend verklaring van de uitspra
ken der Kamers van Arbeid inzake
belanggeschillen en verplichte arbitra
ge in bespreking.
Ook deze beide punten werden door
den heer van Zanten ingeleid.
Na eenige discussie verklaarde de
vergadering in groote meerderheid
zich tegen beide punten.
Eindelijk kwam in behandeling
„het afzonderlijk vergaderen van
patroons- en werklieden-leden der
Kamers van Arbeid."
Dit punt werd ingeleid door den
heer J. van Waardhuizen van Rotter
dam.
Na eenige discussie sprak de ver
gadering zich met 13 tegen 17 stem
men tegen het afzonderlijk vergaderen
van patroons en werklieden-leden
van de Kamers van Arbeid, uit.
Kranig.
Wij hebben in den loop van dezen
zomer reeds een paar examen-curiosa
vermeidthans kwam er aan het
„Utr. Dgbid." een ter oore, dat zeer
Och, zoo, hoonde Koppenhagen,
dat is dus zeker ook een reden van
verdenking tegen mij. Nu, ik denk,
dat ieder ander mensch, als hij plot
seling wordt neergeslagen en van
zijne vrijheid beroofd, eveneens wei
den drang bij zich zal voelen op
komen, aan zijne vervolgers te ont
komen.
Rothmann luisterde niet meer naar
deze hoonende woorden van Kop
penhagen, doch verliet de kamer,
om zich naar de bovenkamer te be
geven, waar hij Werkner aantrof.
Heeft hij iets bekend? vroeg
deze.
Neen, zei Rothmann, hij is een
zoo dicht gesloten schurk, ais er zel
den een gevonden wordt, noch ver
zoeken, noch bedreigingen kunnen
hem bewegen iets los te laten. Hij
moet vermoeden in welke positie wy
ons bevinden, en dat wij met zyne
gevangenneming zoo goed ais niets
bereikt hebben. Wat kan tegen hem
worden aangevoerd? Niets dan de
beschuldiging van Wolf en deze is
tenslotte zijn medeplichtige.
(Wordt vervolgd.)
