No.204.
50e Jaargang.
1912.
Ponderdag
29 Augustus
Feuilleton.
Kromme Wegen.
Van week tot week.
BINNENLAND*
Vlissingen in 1911.
SINGSCHE COURANT.
Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek
handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij de Uitgevers
Firma F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt 58.
ADVERTENTIENvan 1—4 regels 0.40. Voor eiken regel
meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde
advertentie, wordt de prijs slechts twee maal berekend. Qroote
letters en clichés naar plaatsruimte.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zon- en Feestdagen.
TELEFOONNUMMER 10.
fthonnemenfs-Aduertentiën op zeer uoordeeiige voorwaarden
Inzake de Balkan-quaestie en al
de daarmede sinds lang en nog op
dit oogenblik samenhangende vraag
stukken, zooals de ltaliaaosch-Turk-
sche oorlog, schijnen wij op dit
oogenblik in een crisis te verkeeren.
Men ziet algemeen in, dat er iets
beslissends gebeuren moet, doch nie
mand weet wat en het zou er wel
eens mee kunnen gaan als met de
weersgesteldheid ten onzent. Na
maanden langen regen en wind, die
zouden doen vermoeden dat een be
tere toestand in het midden van den
zomer niet langer kan uitblijven, komt
in den nacht van 26 dezer een orkaan
de kroon op alles zetten
De Albaneezen zijn op dit oogen
blik schaakmat gezet en zullen wel
niet te vertrouwen wezen, maar in
ieder geval, wanneer zulk een ge
duchte beweging bij een altijd strijd
baar volk, waarvan ieder man, ja
zelfs eik kind geboren soldaat is (de
tucht uitgezonderd) verloopt, dan
begint men niet den anderen dag op
nieuw; daarvoor is de inspanning te
groot geweest en de Turken hebben
er sterke korpier, waarvoor zelfs
klein Azië ten deele van troepen ont
bloot is.
In Montenegro, dat blijkbaar ge
bruik wil maken om ruzie te zoeken
over de hangende quaestiën inzake
de grensregeling enz., maakt men
reusachtige oorlogstoebereidselen, in
zooverre men in zulk een klein land
iels reusachtig kan noemen. Turkije
trekt ook vele troepen samen in zijn
provincie Macedonië, om Bulgarije in
bedwang te houden, dat ook al van
de gelegenheid gebruik wil maken,
grieven genoeg heeft en ook we' aan
leiding weet te vinden tot vijande
lijkheden. Dat alles is niet zoo moei
lijk, als men het inderdaad wil. Tot
overmaat zou Oostenrijk er over den
ken om Novibazar, in der tijd bij de
inlijving van Bosnië en Herzegowina
aan Turkije teruggegeven, opdat Tur
kije zoii blijven liggen tusschen zyn
twee vijanden Montenegro en Servië,
nu maar weet te bezetten. Enfin, dat
zou ten minste geen kwaad kunnen
en de pogingen om gemeene zaak te
maken vrij wat bemoeilijken.
Het ergste is intusschen dat men
elkander niet langer ontzie*. Monte-
negrijnsche onderdanen komen op
Turksch gebied rooven en branden,
in Turkije wonende Serviërs moeten
door Turken zijn aangevallen en
deerlijk mishandeld, en dadelijk gaat
men in heUtatr.veiwante Bulgarije op
de achterste beenen staan.
De mogendheden doen, zooais ge-
egd is, alles om een uitbarsting te
voorkomen: Oostenrijk vooraan en
ook Frankrijk, Engeland en Rusland,
die niet zonder elkander zulien han-
68)
- Goed, zeide Werkner dan, zul-
kn wij direct naar de herberg gaan.
bij kunt daar zeggen, dat die schoft
?ns zendt en ais bewijs de sleutels
zien; dan kunnen wij althans
«fvoorloopige huiszoeking houden,
wellicht ontdekken wij daar meer als
mijnheer ons vertellen wil.
ni) legde daarop Koppenhagen
h«ri.iL met het Sezicht naar den muur,
,,,hem met den mantel en zeide
lllk Wii zullen eogenblikke-
kleeripaan' 'k moe' mij alleen ver
kil!"' Ik verzoek u mijne eigen
verhn 'en te lla®en' die 'n den kelder
erborgen zijn.
verklemi'615 W had Werkner van
Jill mo, I,? verwisseld en verscheen
lerde I, in Ie keuken. Hij fluis
"«Wis mTy Wolf toe> dat ZÜ zorS"
g oesl opletten, dat Esther het
delen, terwijl op Duitschland minder
gelet wordt en het belanghebbende
Italië door allen met den nek wordt
aangezien.
Overigens houden de vredesgeruch-
ten aan met die hardnekkigheid welke
zelfs den ongeloovigste overtuigen.
De zaak verkeert echter op dit oogen-
biik in een stadium hetwelk het ge
raden maakt om voorioopig een af
wachtende houding aan te nemen.
Het blijkt meer en meer dat de
Franschen te Marakesj in Marokko
zich hebben laten verschalken en niet
in tijds hebben gezorgd voor een
voldoende bezetting van die plaats,
welke door den pretendent-Sultan
wordt bedreigd. Toen het Fransche
consulaat de stad wilde verlaten,
werd het dan ook tegengehouden en
bevindt zich thans buiten de stad,
waar het elk oogenblik kan worden
aangevallen en zich dus in vrij
hachelijke omstandigheden bevindt,
't Is inderdaad een allerzonderlingste
toestand, dat de Fransche regeering
met den preterdent-Suilan over de
vrijlating van het consulaat bespre
kingen wil houden. Loopen die be
sprekingen op niet3 uit, dan zulien
in vliegende haast troepen worden
afgezonden, die er, dunkt ons, nu
reeds wezen moesten, want als zij er
zijn kan het wel eens te laten wazen.
Vreemd toch, dat koloniseerende
mogendheden, met al hunne ervaring,
nooit .ophouden om fouten temaken,
De terugkomst u;t Rusland van
den Franschen minister Poincaié is
een heei feest geweest. Dat ligt eenigs-
zins in den F/anschen aard en na
tuurlijk moest de verkeerde indruk
worden weggenomen, veroorzaakt
door de samenkomst der twee keizers,
want, een keizer Is een keizer en êen
minister is altijd maar een minister.
Enfn, da mmister is met goede in
drukken teruggekomen en waar zoo-
wel Frankrijk ais Rusland groote
belangen in het O sten heeft, mag
men aannemen dat daaromtrent be
sprekingen hebben plaats gehad, die
tot een voldoend resultaat hebben
geleid. Dat Engelands vriendschap
aan de entente der twee volken groote
waarde geeft, is ronduit erkend en
wij voor ons hechten aan het samen
gaan van deze drie mogendheden meer
waarde dan aan een driebond, waarin
zulk een onmogelijke bondgenoot als
Italië is opgenomen.
ln China blijkt het toch niet al te
best te gaan in de binnenlandsche
politiek. De republiek heeft misschien
wel voldaan aan het verlangen van
sommige eerzuchtigen, maar stellig
geen einde gemaakt aan willekeur en
geknoei. Joean Sjl Kai wordt beschul-
huis niet verliet. Ofschoon zij waar
schijnlijk niels anders dan een on-
schildig offer van Koppenhagen was,
kon zij soms diens gevangenneming
verraden, en dit moest tot eiken prijs
voorkomen worden.
Either had gewacht, fot zich de
marnen verwijderd hadden, toen
wendde zij zich tot vrouw Wolf
- Ik dank u voor uw medelijden,
zeide zij. Gij weet niet, hoe gij mij
beimedigd hebt. Maar nu heb ik nog
éen verzoekZeg mij waar ik ben.
Viouw Wolf dacht een oogenblik
na, ioch zeide toen Gij zijt hier in
Rud)w.
- En de naastbijgelegen stad
vroig Esther, welke zich op dat oogen
blik niet kon oriënteeren.
- Gij zijt evanver van Myslowitz
als van Neustad.
Ilotseling wierp Esther zich voor
vrcuw Wolf op de knieën Barmhar
tigheid i kreet zij, laat mjj vertrekken.
Ik zweer u, dat ik geen woord van
alfes wat hier geschied is over mijn
liipen zal doen komen. Ik zweer u,
dit noch gij, noch zfl, die bij u zijn, het
g ringste nadeel van mij zullen onder*
vnden. ik zweer, dat gij uwe goed-
digd van vrij wat erger willekeurig
heden dan de Mantsjoes begingen.
Er schijnt tegen de regeering geïn
trigeerd te zijr. door twee generaals,
die in den opstand nog a! op den
voorgrond traden en toen Joean voor
hen gewaarschuwd werd, liet deze
een vervolging instellen, door het
hoofd der politie te Peking, die de
beide opperoff eieren eenvoudig liet
ter dood brengen. Heerlijk recht in
het Hemelsche rijk! Men eischt natuur
lijk een onderzoek en een bestraffing,
maar joean laat dergelijke dingen
langs zijn koude kleeren afloopen.
De vefgevende vergadering wilde den
president en zijne ministers in staat
van beschuldiging stellen, maar men
stelt zoo weinig belang in de publie
ke zaak, dat óe vergadering, waarin
over deze zaak zou worden gehandeld,
niet eens voltallig genoeg was om
tot iets te besluiten. Met een klein
deel tegenstemmers werd de president
toen voor de vergadering gedraagd,
waarin hij naar alle waarschijnlijkheid
niet eens persoonlijk zal verschijnen,
De ontevredenheid over de regeling,
dodr de Arnerikaansche regeering
gemaakt inzake het gebruik van
het Panama-kanaal, zal naar men
verneemt, tot een zoogenaamde^ tarie -
venoorlog voeren. Men geloof dat de
beide maatschappijen, Suly en Pana
ma, hunne rechten hoe langer hoe
meer zullen verminderen, aldus als
concurrenten tegen elkander opfreden.
Van Fransche zijde wordt,dit onlkend.
De Suez-maaschappij moe? hierin
een bepaalde gedragslijn volgen en
was reeds tot verlaging besloten toen
men van de regeling der doorvaart
in Panama nog nieis wist. Men meent
daarom dat hier misverstand in het
spel is en de beide zaken met
elkander geen vei bind houden.
In Mfx;co, het land der omwente
lingen, schijnt de jongste opstand nu
toch te verloopen, zonder dat hij
daarom fot de geschiedenis behoort.
Wegens het voorkomen van veie
roofpartijen hebben de Amerikanen
zich zelfs genoodzaakt gezien om ver
schillende kanonneerbooten te zenden
naar plaatsen of streken, waar
bescherming vanZAmerikaansche on
derdanen of eigendommen het meest
noodig is. In den laatsten tijd was
de koorts van den opstand ook naar
Nicaragua overgevlogen, waar, als
gewoonlijk, twee honden om een
been, n.l. het presidentschap, vechten.
Men zegt dat de honden het over
het been zoo oneens zijn, dat al
dadelijk veiligheid en zeker heid gevaar
loopen, zoodat ook hier de Amerikaan-
sche regeering, handelende voor de
overal gevestigde onderdanen, een
gewapend oog in 't zeil zal houden.
heid aan geen onwaardige zult be
weren hebben.
Ik kan niets voor u doen, ant
woordde vrouw Wolf, terwijl zij fe
vergeefs beproefde het jonge meisje
van de knieën op te heffen Ik ben
geen meesteres mijner daden, en zoo
wei voor mij als voor mijn man zou het
zeer nadeelige gevolgen kunnen heb
ben indien wij de bevelen van dien
anderen heer niet gehoorzaamden.
Heb medelijdenbad Esther
vleiend, mijn eer, mijn geluk, alles
slaat op het spel indien ik niet van
hier kan en wel dadelijk. Heb mede
lijden met mijGij zijt eene vrouw,
en als er ooit in uw leven een uur
geweest is, waarin gij verlwljfeidet
aan Óod en de werdd, als er ooit
een uur in uw leven geweest is,
waarin gij naar een mmsch verlangde!
die u hulp kon verleer.en, heb dan
medelijden met mij.
Vrouw Wolf was door deze woor
den, die haar aan den v-eeselijken
tijd herinnerden, vóór zij Rothmann
leerde ^kennen, zóo getroff n, dat zij
wcenend nederzonk en Esther om
armde.
Ik bezweer u, liep zij schreiend
Hofberichten.
H. M. d-i Koningin Moeder zal
as. Vrijdag van Soestdijk naar het
'Loo vertrekker, ei den 2ten Sep
tember te Soestdijk terugkeeren.
H, K. H. de hertogin van A'bany
wordt 2 Sept. 's avonds op het pa
leis te Soestdijk verwach*.
Subsidie geweigerd.
Door den raad der gemeente Zeist
was een subsidie toegekend aan de
openbare leeszaal, onder voorwaarde
dat socialistische, anti reiigieuse en
orzedelpe lectuur zou worden ge
weerd. In de laatste raadszitting nu
werd voorlezing gedaan van een
schrijven van het bestuur der open
bare leeszaal, waarin werd medege
deeld, dat onder deze bepalingen
het subsidie onmogelijk kon worden
aanvaard,
Het bestuur van de Koninklijke
vereeniging van gepensionneerde on
derofficieren en minderen van het
Nederlandscbe leger heeft, voor het
boekjaar 1912—1913 voor de hulp
behoevende leden den bijslag vast
gesteld als volgt: voor gepenston-
neerden in den rang van onderofficier
op f150, i r dien van korporaal op
f 120 en voor die beneden dien rang
op f 100. Voorts ontvangen de we
duwen van de leden eene toelage
van f 100 of f50, naar gelang of zii
getiuwa zijn tijdens de echtgenooteri
in actie? en dienst of reeds gepersion-
neerd waren.
Generaal Booth t
Thans is vastgesteld, dat het leger
des Heils, te 's Gravenhage, op
Woensdag 4 September onder leiding
van den brigadier Teenstra een open-
barer. plechtigen gedenkdirnst zal
houden, naar ainl-.iding vai het over
lijden van generaal Booth.
(Ulf hef Gemeenteverslag.)
Vervolg.)
Armwezen.
Op 31 December 1911 bestonden
drie door of vanwege de gemeente
beheerd of gesubsidieerd wordende
instellingen, te wetenhet gasthuis,
het Burger Weeshuis en het Alge
meen Armbestuur.
Op 1 Januari 1911 bestond de be
volking in het Burger Weeshuis uit 4
beambten en 47 weezen. Hiervan wer
den 33 weezen verpleegd in het ge
sticht en 14 daarbuiten.
In den loop van het jaar werden
13 weezen ontslagen, t.w. 8 weezen
omdat deze aan de zorg van hunnen
uit, dat gij mij niet verder in verzoe
king brengt. Ik mag niet doen wat
gij verlangt. Houd mij niet voor on
gevoelig. Maar gij vermoedt niet, wat
gij van mij vordert. Mijn man bevindt
zich nog altijd in het grootste gevaar
en dit gevaar kan grooter worden
indien hij of ik hun, van wie thans
zijn lot afhangt, ongehoorzaam zijn.
Veroordeel mij niet en vergeef mij,
dat ik niet doen kan, wat gij verlangt.
Eslher stond weenend op en wan
kelde tot bij den dich'st bij?,taanden
stoel, op welken zij neerviel. Vrouw
Wolf knielde naast baar, omarmde
haar en beproefde Eslher aan haar
hart te trekken, wat deze ook toeliet.
Ik bezweer u, bij al wat mij
heilig is, dat ik uwen wensch niet
vervuilen dan. Eisch mijn leven en ik
wii het u geven. Maar in deze geldt
het niet mij, het geldt mijn man.
Een vernieuwd weenen was het
eenige antwoord dat Esther gaf.
Plotseling deed een zware slag op
de deur de vrouw verschrikt opsprin
gen.
De deur, welke van de kamer naar
de keuken voerde, sprong open en
koppenhagen verscheen ir. de -opc-
voogd werden toevertrouwd, naar
aanleiding van het besluit om de
meisjes, die den leeftijd van 19 jaar
hebben bereikt en het gesticht wen-
schen te verlaten, daaitoe de gele
genheid te geven, mits de voogd zich
dan voor haar aansprakelijk stelt.
Een der weezen overleed in het
aigeloopen jaar. Eén nieuwe wees
werd opgenomen, zoodat op ultimo
December 1911 het aantal verpleeg
den 34 bedroeg. Sommige der jon
gens waren alhier in verschiltende
ambachten werkzaam, terwql anderen
bij de marine werden geplaatst of
ter koopvaardij voeren.
Voor enkele meisjes konden dade
lijk goede dienstbetrekkingen worden
gevonden.
De gezondheidstoestand der weezen
was over het algemeen gunstig. Be
houdens enkele uitzonderingen gaven
zij geen er.keie reden tot klachten.
Met waardeering zij hier vermeld
dat ais steeds de autoriteiten, zoo
dikwijls hun steun werd gevraagd,
zich bereid verklaarden deze ie ver
kenen. De moei'ijke taak van regen
tessen en regenten werd daardoor
zeer verlicht.
Da beambten, in de eerste plaats
de vader en moeder, belast met de
dagelpsche zorg voor de opvoeding
de? weezen, vervulden met algeheele
toewijding hurne gewichtige taak.
Hel personeel gaf steeds reden tot te
vredenheid.
Evenais andere jaren werden de
verschillende werkzaamheden onder
de regentessen en regenten zooveei
mogelijk aldus geregeld, dat aan
ieder ten deel van het toezicht was
opgedragen.
De heer Auer die zich door zijn
benoeming tot wethouder tot-zijn
leedwezen genoodzaakt zag de door
hem gedurende 5 jaren vervulde
functie van voorzitter van het college
van regenten neder te leggen, werd
als zoodanig opgevolgd door jden
heer A. Slave rman.
Mevrouw W. P. van Ockenburg—
van der Harst als regentes en de
heer P. C. Tielrooy als regent per o
diek altredend, werden als zoodanig
herbenoemd.
Mej. S. A. W. de Kok, gedurende
12 jaren de betrekking van naaijuf-
frouw bekleedende, werd uit die
functie op haar verzoek eervol ont
slagen.
In hare plaais werd benoemd de
kinderjuffrouw mej. C. P. A. Tellier,
terwijl deze als zoodanig werd opge
volgd door mej. A. M. Le Roy.
De gewone maandelijksche verga
deringen van de regenten hadden
onregelmatig plaats. De belangen
van het gesticht in 't algemeen en
van de weezen in 't bijzonder werden
daarin ernstig behartigd, terwijl ge
regeld het finantieel beheer van den
ning met geboeide handen. Hij had
gewacht, tot hij het vertrek der man
nen bemerkte, daarna had hij, door
het gebruik maken zijner oude goo
chelaarskunsten, zich zoo lang ge
kromd en gekeerd, tot het hem gelukt
was, de banden aan zijne voeten te
verwgden en door allerlei kunstma-
tigeO draaiingen en buigingen den
éenen voet vrij te maken. Aan zijn
linkervoet hing nog het touw, waar
mede hij geboeid was geweest. Van
de handboeien had hij zich wel is
waar niet kunnen ontdoen, maar nu hij
zijn voeten vrij had, was hij besloten
tot iederen prijs zijn vrijheid te herkrij
gen. Daarom storfte hij zich thans, nu
de beide vrouwen, daar nog verstijfd
van schrik bij elkaar stonden, op
vrouw Wolf, die het dlchst bij hem
stond, en gaf haar met de handboeien
een vreeseiijken slag, die op het hoofd
was aangelegd, doch slechts hare
schouders trof.
Vrouw Wolf gaf een luiden schteuw
en wilde voor den razenden vluchten.
(Wordt vervolgd.)
