Eerste Blad.
ffil Bummer bestaat uit 2 bladen
Maandag
26 Augustus
No. 201,
Gemeentebestuur.
Feuilleton.
Kromme Wejen.
50e Jaargang.
1912.
Verschijnt dagelijks* uitgezonderd op Zon- en Feestdagen.
Aan den vooravond
van hef Eeuwjaar.
Brieven uit de Hofstad.
INGSCHE COURANT
Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek
handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij de Uitgevers
Firma F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt 58.
ADVERTENTlENvan 1—4 regels 0.40. Voor eiken regel
meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde
advertentie, wordt de prijs slechts tweemaal berekend. Groote
letters en clichés naar plaatsruimte.
TELEFOONNUMMER 10.
ftbonnements-flduerfentiën op zeer ooordeeiige uoorwaarden
BEGROOTING.
Burg. en Wetb. van Vlissingen
maken bekend
dat, ter voldoening aan de voor
schriften van art. 203 der gemeente-
we', de begrooting der plaatselijke
inkomsten en uitgaven voor het
dienstjaar 1913, met de noodige in
lichtingen en bescheiden op heden,
aan den gemeenteraad is aangeboden
en voor een ieder ter lezing is ne-
dergelegd en hetzij in druk, hetzij
in afschrift tegen betaling der
kosten, algemeen verkrijgbaar zal
worden gesteld.
Vlissingen, 23 Aug. 1912.
Burg. en Weth. voornoemd,
VAN DOORN VAN KOUDEKERKE.
De Secretaris,
W1TTEVEEN.
BEDRIJFSBELASTING.
Afkondiging van de kohieren der Be
drijfsbelasting dienst 1912/13, no. 3,
4 en 5.
De Burgemeester van Vlissingen
maakt bekend
dat op heden bij hem ontvangen
en aan den Rijksontvanger zijn ge
zonden, de door den Directeur der
directe belastingen te B r e d a ex cu-
loir verklaarde kohieren no. 3, 4 en 5
wegens de Bedrijfsbelasting dienst
1912/13
de daarop voorkomende belasting
schuldigen worden uilgenoodigd om
hunne aanslagen op den bepaalden
lijd aan te zuiveren; ook ter voor
koming van vervolgingen
en herinnert
dat de bezwaarschriften binnen zes
weken na heden behooren te worden
ingediend.
Er is hiervan afkondiging geschied
waar het behoort, den 23 Aug. 1912.
De Burgemeester voornoemd,
VAN DOORN VAN KOUDEKERKE.
ii.
Het meest verstokte behoud en de
grofste zelfzucht, zijn niet in staat
om den geest des tijds tegen te hou
den. Tijdens de republiek der ver-
eenigde gewesten was het streven om
alles bij het oude te laten, om voort
durend de macht die men bezat te
behouden, zijn familie te begunstigen
65.)
Esther kon zich daardoor des te
ongestoorder met hare gedachten
bezig houden, doch dacht minder aan
bet gevaar, dat haar zelf bedreigde,
dan aan Walewski. Deze was naar
hare meening geheel van de bescher-
™ng haars vaders afhankelijk, en
thans scheen deze door zijne eigene
Qee genooten bedreigd te worden.
Naderde de oplossing
la. Esther vreesde, dat de verschrik-
U® dag naderde, waarop de mis-
aaad baars vaders zou ontdekt worden,
ripiau a-'.lsen maar ook vermoe
rt zil zalve aan schande en on-
fan8 werden prijs gegeven. Hare
art loste zich op in tranen, en
j. e. ®atten haar na de opwinding
od a uren z°° a*' da' haar hoofd
slaap zon'c' en ziïin een diepen
(nepotisme), andersdenkenden uit
te sluiten, zeer groot, maar toch bra
ken nieuwe denkbeelden zich baan
en zoo ontstond een strijd die, in
hevigheid steeds toenemend, tot het
laatst der 18e eeuw voortduurde. Van
wezenlijke verbetering of ontwikkeling
der instellingen van staat en maat
schappij kwam echter zelden iets.
Daarvoor stonden de partijen te fel
tegenover elkander. Men had vooreerst
de stadhouderlijke partij, die het wist
te brengen tot een erfelijk stadhouder
in het Huis van Oranje. De stadhou
der was met het zoogenaamd uitvoe
rend gezag bekleed (thans de taak
der kroon). In lateren tijd was er maar
éen stadhouder over de geheele unie.
Het ideaal der partij was een monar
chale of éénhoofdige regeering. Feite
lijk streefden de stadhouders zelf
meermalen naar het koningschap.
Verder kende men een staatsche of
patriottische partij, ook wel onder
den naam van aristocratische partij
bekend, in hoofdzaak de partij der
regeeringspersonen in de steden, die
de verkregen macht met alle geweld
wilde behouden en vooral gekant was
tegen uitbreiding .van het gezag der
stadhouders.
Een eigenlijke volkspartij, de de
mocratische, kwam eerst later op. Zij
verlangde meerdere volksrechten en
vrijheid, meer maatschappelijke ge
lijkheid.
Onder dat alles leed vooral de zorg
voor de kracht van den staat naar
buiten. Wij verloren geheel en al
pnze politieke beteekenis en dat was
vooral gevaarlijk in dien tijd, toen het
volkenrecht nog zoo weinig ontwik
keld en er zoo weinig voor een oorlog
noodig was.
In 1785 ontstonden e"r moeilijkheden
met Oostenrijk, dat toen in het bezit
was der zuidelijke Nederlanden en
toen bleek het hoe zwak wij waren.
Dat gaf aanleiding tot het alom op
richten van vrijwillige vereenigingen
tot oefening in den wapenhandel, die
echter een politieken achtergrond
hadden. De stadhouder, Willem V,
bevelhebber van het garnizoen van
den Haag, werd daarvan ontheven.
Tusschen patriotten en zoogenaamde
oranjeklanten werd gevochten, maar
voor een poos werd nog de rust
hersteld. Men ging zoo ver om de
gemalin van den prins, die uit Gel
derland naar den Haag wilde, zoo
men meent opzettelijk om een con
flict uit te lokken, tegen te houden
en terug te doen keeren, hetgeen door
haar broeder, den koning van Pruisen,
als een beleediging- werd opgevat.
Deze zond een leger van twintig
duizend man, waarmede in een om
mezien de rust in de weeriooze repu
bliek hersteld werd, natuurlijk ten
gunste van de stadhouderlijke partij,
die echter jammer genoeg, een schro-
Zij ontwaakte door een gestommel
op de trap, en dadelijk daarop trad
Koppenhagen weder de kamer binnen.
Hij beval met korte woorden, dat de
vrouw zich zou verwijderen, om met
een voor de deur staanden wagen
naar huis te rijden, daar hij haar niet
meer noodig had.
De vrouw verliet de kamer en Esther
verschrikte hevig, toen zij zag, dat
Koppenhagen de deur achter haar
sloot. Toen hij zich omwendde, zag
zij, dat zijn gelaat door woede ver
trokken was.
Uw vader, bracht hij tandknar-
send uit, i 3 ontvlucht. De schoft heeft
zich met mijn geld in veiligheid ge
bracht. Maar ik zal hem bereiken, al
zou bij zich ook in den grond ver
borgen hebben. Gij weet in ieder geval
waar bij isl
Neenverklaarde Esther, ik weet
het niet.
Ha! schreeuwde Koppenhagen,
dien de woede zinneloos scheen
gemaakt te hebben. Ge wilt uw eer
lijken vader niet verraden, maar ik
zal uw tong los makenWacht maar
Hij trok uit zijn rok een touw,
waarvan hij de einden te zamen
melijk misbruik daar van maakte,
zoodat duizenden patriotten naar
Frankrijk uitweken.
Deze uitgewekenen of emigranten
knoopten in Frankrijk betrekkingen
aan met de republikeinen, stookten
het vuurtje hier te lande aan en
vormden later als het ware de brug
waarover de Franschen in ons land
zouden komen.
Het is van algemeene bekendheid
dat, na lange voorbereiding, in 1789
in Frankrijk een verschrikkelijke om
wenteling losbarste, een gevolg van het
eeuwenlange wanbeheer, de schrome
lijke onderdrukking van alle volksvrij
heid en de gruwelijkste geldverspilling
en zedeloosheid vooral der latere tij
den. De volkspartij, waarbij zich een
déél van den adel en van de geeste
lijkheid aansloot, vormde een nationale
vergadering, die van nu af feitelijk
het land regeerde, allerlei hervormin
gen invoerde, maar ook met groote
bloeddorstigheid te werk ging tegen
allen die geacht werden zich aan de
volksonderdrukking te hebben schul
dig gemaakt. Men beoogde de afzet
ting des konings en de vorming van
een republiek, die in het laatst van
1792 tot stand kwam, doch van kor
ten duur was. In 1793 verloren de
koning en de koningin als staatsmis-
dadigers het leven op het schavot.
De mannen der Fransche repu
bliek, in aansluiting met de emigran
ten, wenschten ook in Holland den
bestaanden staatkundigen toestand te
veranderen. Ook hiér moest een
werkelijke republiek gevestigd worden
waarin geen plaats was voor het
stadhouderlijk gezag.
Reeds in 1793 verklaarde de Fran
sche republiek ook den oorlog aan
onzen stadhouder, wiens zonen, aan
het hoofd van Nederlandsche troepen,
streden in het leger dermogenheden
met welk Frankrijk toen in oorlog
was. De nationale conventie wilde
wel een verdrag met de Nederlanden
sluiten, maar eerst moest de stadhou
der weg en daarom verliet Willem
V vrijwillig ons grondgebied en
begaf zich naar Engeland.
Er brak hier nu een reeks van
kleine of plaatselijke omwentelingen
uit, waarbij de bovendrijvende partij
zich bij de nationale conventie aan
sloot en bij het Haagsch verdrag van
1795, werden toen deze gewesten,
met inbegrip der generaliteitslanden,
de op Spanje veroverde gewesten in
het zuiden van ons land, vervormd
tot één enkelen staat, onder den
naam van Bataafsche republiek. Fei
telijk kwamen wij daarbij geheel
onder den invloed der Fransche repu
bliek, moesten een groot Fransch
legei onderhouden, verschillende ves
tingen afstaan, enz. Bovendien ver
klaarde Engeland ons thans den
vouwde, en trad dreigende op Esther
toe.
Waar is uw vader Spreek, of
ik sla u zoolang ik een arm roeren
kan 1
Ik weet het niet, antwoordde
Esther, ik bezweer u, dat ik het niet
weet
Koppenhagen stiet een gillenden
schreeuw uit. Hij sloeg Esther met
de einden van het louw over het ge
laat, zoodat zij eveneens een schreeuw
gaf. Daarna wilde hij zich op haar
werpen, waarbij hij een stoel omwierp.
Esther vluchtte, luid om hulp roepend,
achter de tatel, en verdedigde zich
met den anderen stoel met een kracht,
die haar. slechts de angst kon ver-
leenen.
Plotseling, juist op het pogenblik
dat Koppenhagen met zijn linkerhand
naar Esthers's hals greep, om haar
te verworgen en te beletten weder te
schreeuwen, weerklonk een krachtige
slag op de deur.
Wie is daar schreeuwde Kop
penhagen, woedend over deze stoor
nis.
Wat gebeurt hier, hoorde hij
Wolf vragen.
oorlog en ontnam ons bijna al onze
buitenlandsche bezittingen. De Schel
de moest voor de vrije vaart worden
geopend en in Vlissingen moest
Fransch garnizoen worden toegelaten.
Het is ontegenzeggelijk dat tegen
over deze nadeelen ook voordeelen
stonden. Het grootste was ongetwij
feld de eenheid des lands die, althans
in het vervolg, ook tot eenheid van
wetgeving en bestuur bracht, daardoor
van zelf meer zekerheid en ook
meer rust en vrede deed ontstaan,
en ook meer volksvrijheid en maat
schappelijke gelijkheid tengevolge
had.
Door den oorlog met Engeland werd
echter bijna onze geheele koopvaar-
dijhandel vernietigd en eenigen tijd
later, toen de Engelschen, door de
Russen gesteund, een inval in Noord-
Holland deden, verloren wij het ge
heele overschot onzer vloot. De
Franschen, met de Nederlanders
vereenigd, noodzaakten de vreemde
legers tot den aftocht,
De Franschen moesten tegen ver
schillende staten oorlog voeren en
streden daarbij zeer gelukkig, vooral
sinds Napoleon Bonaparte, een hoogst
bekwaam generaal, een deel der
republikeinsche legers aanvoerde,
waarin, geheel anders dan voorheen,
ook in de hoogere rangen plaats was
voor ieder die zich op de eene of
andere wijze onderscheidde. Het leger
werd dan ook in Frankrijk niet alleen
zeer populair, maar bovendien zeer
geducht, vooral waar men in andere
landen zich nog steeds bij alles aan
het oude hield.
Later werd Napoleon Bonaparte,
eerst als eersten consul en vervolgens
als keizer aan het hoofd der zaken
geplaatst. Frankrijk hield dus al vrij
spoedig op een republiek te zijn.
Toen dit land in 1802 vrede met
Engeland sloot, braken ook voor ons,
voor korten tijd, weer betere dagen aan.
Als een onderwijzer op school aan
een jongen vraagt, wat of nu toch
eigenlijk een dierentuin is, dan zou
die jongen al heel dom moeten zijn,
als hij 't antwoord schuldig bleef, zou
't al heel raar moeten loopen, als-ie
niet antwoordde,JDat is een tuin,
waarin allerlei dieren opgesloten wor
den en „te kijk" worden gezet".
Als echter een Haagsche onderwij
zer aan zijn pupillen zou vragen,
waartoe dient de Haagsche dierentuin
dan zou zoo'n jongen heel verstandig
doen, als-ie zijn schouders ophaalde
en antwoordde„Overal voor, maar
niet om dieren te herbergen".
Men kan er waarlijk geen touw
aan vastknoopen, aan onze „konink
lijke", die af en toe alles behalve
Dat gaat u niets aan I schreewde
Koppenhagen, scheer u weg, of ge
zult me leeren kennen 1
In dit oogenblik had Esther echter
bemerkt, dat de man buiten de deur
in geen geval een helper van Kop
penhagen kon zijn. Zij verzamelde
daarom hare laatste krachten en
schreeuwde gillend Te hulpom
Gods barmhartigheidswille te hulp 1
Men wil mij vermoorden
In het volgende oogenblik vloog
het slot van de deur door een gewel
digen stoot in de kamer, de deur
sprong open en in deze verschenen
Wolf en de zuster van vrouw Wolf,
op haar stok gesteund.
Hulp, reddingschreeuwde
Esther nogmaals.
In zinnelooze woede keerde Kop
penhagen zich tegen den naast bij hem
staanden persoon, tegen de oude, en
trachtte deze door een stoot voor de
borst van de trap te werpen. Eer hij
echter zijn voornemen kon uitvoeren,
kreeg hij met den stok der vrouw
een vreeselijken slag op het hoofd.
Weinige seconden later lag hij op
den stond, zij knielde op hem en
hield hem vast en in hetzelfde oogen
koninklijk" doet, die kermissen orga
niseert en krachtpatsers toestaat, el
kaar daar eens ferm af te drogen en
al van die grappigheden meer uithaalt.
Dieren Ho maar. Een soort koe,
eenige ongelikte beren, een stuk of
wat papagaaien, een levende en een
doode lama, een sectie apen, twee
overblijfselen van wolven en nog een
stuk of wat andere dingen, die den
naam van „dier" hebben en dan een
olifant.
Wat er wel is Een dwaaltuin,
tuin van vermaak, die met een zoölo
gische instelling niets te maken heeft.
Dan zijn er 's zomers tweemaal
per week concerten, waar de dames
komen om tegenover elkander te
pronken, waar de fontein gedurende
eenige oogenblikken zijn waterstralen
in diverse kleuren opwerpt. Fontein
die eenige duizenden heeft gekost.
Dan wordt er eens per jaar een
bal-masqué gegeven en gedurende
den winter een reeks komedies en
opera's.
Zoo ziet men, dat het Zoölogisch
Genootschap alles is, behalve een
„zoölogisch" genootschap.
Tot nu toe is daar door de aan-
deelhouders nooit iets van gezegd,
doch thans hebben een veertigtal
aandeelhouders de stoute schoenen
aangetrokken en voorgesteld, dat voor
het verhuren, afsluiten of beschikbaar
stellen van de inrichtingen, terreinen
en lokalen der vereeniging voor langer
dan drie achtereenvolgende weken,
directeur en commissarissen, de mach
tiging eener algemeene vergadering
van aandeelhouders behoeven.
Blijkens de toelichting houdt dit
voorstel verband met de voornemens
van het bestuur om gedurende de
maanden Juli, Augustus en September
1912, de terreinen en lokalen van het
Genootschap te verhuren ten behoeve
van een eventueel te houden tentoon
stelling van sport en toerisme.
De voorstellers meenen nu, dat een
zoo ingrijpende verhuring en zulk
een onttrekken van de terreinen, en
lokalen, maanden achtereen, aan hun
eigenlijke en rechtmatige bestemming,
niet mag geschieden, zonder dat
aandeelhouders ook in de toekomst,
in staat zijn gesteld, de mogelijke
voordeelen, maar vooral de ernstige
bezwaren aan een dergelijke verhuring
verbonden, na behoorlijke toelichting
te overwegen en dat aan aandeel
houders de bevoegdheid moet worden
toegekend, dergelijke plannen, waarbij
de rechten en belangen, van aandeel
houders, leden en geabonneerden in
zoo hooge mate betrokken zijn, al
dan niet goed te keuren.
Eindelijk dan gaat men inzien, dat
men aardig op weg is van den Haag-
schen Dierentuin, een soort variété
te maken. Eindelijk begrijpen eenige
aandeelhouders dat men zich belache-
blik wist Koppenhagen, dat deze
gebrekkige vrouw een verkleede man
van buitengenwone lichaamskracht
was.
Bindt hera de voeten bijeen 1
schreeuwde de verkieede en Wolf
raapte het touw op, dat Koppenha
gen ontvallen was er. bond hem met
inspann'ng van alle krachten de
voeten te zamen. Onder den vreese
lijken druk, die de verkieede op zijn
borst en armen uitoefende, kon Kop
penhagen zich onmogelijk bewegen.
Maar bovendien werd zijne weerloos
heid nog vermeerderd door de ver
schrikkelijke ontdekking, dat deze
oude vrouw een verkieede man was.
Plotseling voer hem als een blik
semstraal door het hoofd, dat hjj
verraden was en daarom waren zoo
wel zijne geestes- als zijn lichaams
krachten verlamd.
Nadat Wolf ae voeten van Kop
penhagen geboeid had, riep hem de
verkieede weder nabij en boeide
daarop met diens hulp de handen
van Koppenhagen met handschellen.
(Wordt vervolgd.)