singen i ISSE. Woensdag Kt ngen ven nschors. No. 179 50e Jaargan 1912. G" 31 Juli mz. enz. lemen binnenland. Feuilleton. tandel )t neemt HAPPIJ ijzondere Verschijnt dagsiijks, uitgezonderd op Zon- en Feestdagen. INKER k RUH. gehouden eene ^OREN, jansen, ««mme Wefcn. en scherp jrdeel leel VLI3SIINGSCHE COURANT Jging- 5LOTERIJ aarborgd door Prljs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.S0. Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij de Uitgevers Firma F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt 58. ADVERTENTiëNvan 1—4 regels 0.40. Voor eiken rege! meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie, wordt de prijs slechts tweemaal berekend. Qroote letters en clichés naar plaatsruimte. TELEFOONNUMMER 10. Bbonrsemeïtis-Rdoerferttien op zeer ooordeelige uooriöaarden zullen in het ÏNSTRAT1ES )MFOREN en en van het huis. ■n de zaak betrok- ge prijs. Schrijven n dit blad onder JXE-MOTOR- 'ORSLOEPEN J, ROEISLOE- Aanbevelend, Het fort te Vlissingen. Dj „Indépendance Beige* hot ont werp tot aanleg van eer. foit te Vlis singen besprekend, zegt, dat de kwes tie van het bouwen van een fort te Vlissingen onder haar nieuwen als ouden vorm, voor België ernstig en vol zwaarwichtige gevolgen bltjli. Als wij, zegt het blad, besloten zijn met de grootst mogeiijke energie de voor gestelde oplossing te bestrijden, dan is dit niet, omdat wij den Nederlan ders 't recht willen betwisten in alle onafhankelijkheid een of ander ge deelte van hun grondgebied te ver sterken of dat wij hen verdenken te handelen onder eenlgen tui'enland- schen invloed, maar omdat de bouw van een fort te Vlissingen voor de algemeene veiligheid van België even tueel een zeer gevaarlijke bedreiging beteekenf. De Ouderdomsverzekering. Het „Hal." bespreekt de invaii- dileits- en Ouderdomsverzekering en het plan om deze in October er door te jagen. Tegen dien toeleg waar schuwt het blad 't Plan van alge meene Staatspensionneering lijdt aan noodelooze overdaad. Maar dat van dwangverzekering ook. Meer en meer is men overtuigd, dat voor een land ais het onze do oplossing op een voudiger wijze gezocht worden moet zooals Engeland, zooals Denemarken, zooals sommige Australische Staten uri systeem gevonden hebben. Maar 't kost in zooverre meer moeite, dat men even zelfstandig heeft na te denken, in stede van een germanisme klakkeloos te aar.yaarden Men zal moeten bedenken, da! men ten on zen! goed gemeantebeheer heeft, om de administratie waar te nemeneen gemeentebeheer, da! geldelijk aan zienlijk zal worden ontiast, dooi aanmerkelijke vermindering der ar menzorgplichten. Men zal moeien edenken, dat een vootloopige in- validiteiisverzorging veeleer natuur lijkerwijze bij het reeds bestaande ekenzorgwezen behoort te worden aangeknoopt. Men zal de nadeelen voor de volkskracht moeten zien te vermijden, die onverstandige bijstand aan behoeftigen vaak met zich brengt. Men zal bezwaren onder de oogen hebben te zien, die politiek of favoribsme in een pensionneerings- stelsei brengen kunnen. Men zal zich bewust moeten zijn geen onverdeeld goed te scheppenomdat veel zorg, nu door familieleden, of door mees ters aan oudgedienden bewezen, ver vallen zai. j Ja, ook omdat een schare van ha va werkkrachten kanontsaan, die voor een gosdkooper looa te ver krijgen zijn. Er zal invloed op de 2 Terneuzen, (Importeur.) o— 43.) 1 O pa urn. Toen ik op de plaafs kwam en de achterdeur, die op de straat uitkomt, «nee uitgaan, werd ik op het hoofd .eslagenen viel dadelijk op den rond. Toen ik bewusteloos lag werd mij mijn geld afgenomen. 'Nu, en heeft men geen spoor an den dader ontdekt vroeg Roth mann. 7" ^n, spoor? antwoordde slim lachend de blauwiok. Ik heb wei een roa,ar ik zal miï eir wel voor wachten het te volgen. Ik zou zelf durven beweren met zekerheid ie we ten, wie mij beroofd heeft. vprh' vtoeS Rothmann schijnbaar •an «tornaar0m Vervolët hem an met i Q; weet toch wei, dat die heeft 6e" ZWare Slraf te wachten Juist daarom, antwoordde de ioonen komen. Het hoe is van een pensionneerftig dus niet zoo makke lijk. Maar in a! die opzichten heef! de dwangverzekering voor ons eigen lijk nkts'voor. De idee van spaarzaamheid, van kapitaalvorming bevordert zij niet: de premiebetaling wordt als een pure belasting beschouwd. De idee van „eigen hulp" voedt zij ook niet want alles is opgelegd, waf er aan is. En den zin" voor zelfbestuur kweekt zij evenmin, want ambtena ren, agenten en formulieren blijven ten slotte schering en inslag. En hoe de bureaucratie doordringt, daarvan heeft nog onlangs de Duitsche di recteur van 's Rijks verzekeringsamtit een boekje opengedaan. Er is slechts een grond, waarop men haar kon verdedigen en dat is dezedat de kosten niet op andere wijze bijeengebracht zouden kunnen worden. Maar dit is voor Nedetland nog allerminst gebleken. Reeds kon zeer duidelijk worden aangetoond, dat van de simpele 7.3 tniilioen, aie in 't ontwerp-Taima de Staat ais bij drage moet geven voor een zeer in gewikkeld vetrskeningsstei, jaarlijks aan de arbeiders van 65 jaar en meer een ouderdomspensiojnije van pi.m. I 250 per week gegeven kan worden volgens de eigen gegevens, bij het weisontwerp-Taima gevoegd. En dan rekent men nog niet eens de vele administratiekosten, die dan bespaard kunnen worden I Bovendien is niets redelijker dan het minimum van een Staatspensioen, door eigen inleggeid voor vermeer dering vatbaar te maken. Ging men op een dergeiijken voet in zee riep men een levenskrachtige eigen organisatie van 't ziektevarze- keringswezen in 't leven, waaronder dan tevens de verzorging van in- vaiieden aanvaard zou worden en stelde men vervolgens naast het Staatspensioen een instituut in voor vrijwillige lijfrenteverzekering, aange moedigd door Staatsbijdragen, dan zou een zeer nuttig en levensvatbaar en weinig kostertverslindend steisel in 'i leven geroepen worden. Dan be hoefden wij meteen over de misère van het tarief in 't geheel niet meer te spreken. Een ministerie dat zoo- ietj aandurfde, zou aanspraak heb ben op de nationale waardeering. ook nog na 1913! Wat men nu wtl aannemen, kan niet dan tot ongeiuk en teleurstelling leiden. De invaliditeitswet In de mededeelingen die „de Tijd" gegeven heeft omtrent hst verhandelde in de Commissie van Voorberei ding voor de Invaliditeitswet, wordt onder meer gezegd dat de minister geen principieel bezwaar bleek te blauwrok, wii ik niet, dat hij gestraft v/ordt. Dat zou een mooie geschie denis zijn, want het is bepaald een der onzen I Een der uwen vroeg Rolhmann, alsof hij niet begreep, wat de blauw rok bedoelde. Deze scheen door die vraag eenigszins verbluft en zesde Ik bedoel een mijner bloedver wanten, iemand uit onze familieJa, ja, dat bedoel ik, het is een familielid van mij, en zoo iemand kan ik toch moeielijk in het tuchthuis bren gen! Daar hebt ge gelijk in, antwoord de Rothmann, maar ge krijgt uw geld niet terug, en voor zoover ik het kan nagaan, hadt ge toen een aardig som metje bij u. O, op het geld komt het minder aan, antwoordde de blauwrok, dat is mij reeds van een andere zijde ver goed. Nu, danis het zaakje ook uit de wereld, en is het ergste, dat ge ge kregen hebt, die klap op uw hoofd, die trouwens niet gevaarlijk schijnt geweest te zijn. Dat was ook niet tiet geval, en als ik toen niet te veel gedronken had, hebben tegen een wijziging in den geest van het door den heer Aaiberse op de Ziektewet ingediend amende ment, om in de lagere loonkiasse een grooter deel dan de heift van de premie door den werkgever te doen betalen. Deze mededeeling is juist schrijft „het Volk" indien men den voi'en nadruk legt op het woord „princi pieel". Doch de uitwerking van het amendement was, volgens den minister zoo onhoudbaar (vooral met het oog op de landbouw-werkgevars) dat hij er niet over gedacht had het amen dement van den heer Aaiberse op de Ziektewet over te nemen, e.i dat evenmin kon doen ten opzichte van het nu toegezegde amendement. Bo vendien verklaarde de minister uit drukkelijk niet in staat te zijn een meer aannemelijken vorm voor het denkbeeld te vinden. Voorts meldt men aan „het Volk" in het ontwerp Invaliditeitswet be paalt art. 36 dat men na den 35jarigen leeftijd buiten de verzekering valt, omdat zonder deze leeftijdsgrens de premies voor toetreding ep gevor derden leeftijd veel hooger zouden moeten zijn dan voor de jongetsn. Van socialistische zijde is nu in de Commissie van Voorbereiding voorgesteld aan een Ra d van Arbeid de bevoegdheid te geven van deze bepaling af te wijken, indien iemand buiten zijn toedoen na het bereiken van het 35e jaar in de termen van verzekering valt. Dit denkbeeld is door den minister met r mp3tie ont vangen en zal met den wiskundigen adviseur worden overwogen. Het Bewaarschool onderwijs. Het hoofdbestuur van het Ned. Onderwijzers-Genootschap, overtuigd, dat de inrichting van het be waarschooi- onderwijs dringend verbetering behoeft, evenzeer overtuigd, dat deze alleen afdoende te verwachten ts van eene wettelijke regeling, heef! een ondet- zoek ingesteld, teneinde met zekerheid de zwakke punten ie kunnen aanwijzen Het benoemde daartoj een commissie van deskundigen, die een onderzoek deed naar de bestaande bewaarscho len en naar de behoefte er aan, waar zij niet bestonden of zeer slecht waren. Zij kwam tot de volgende conclu- siën 1. Goed ingerichte fröbelscholen voor kinderen beneden den leerplich tigen leefiijd zijn noodig. 2. De toe stand van vele fröbelscholen (Je naam fröbelschool is in 't rapport gebruikt voor alie inrichtingen, die gewoonlijk aangeduid worden door de namen: be waai schooi, voorbereidende school, kindertuin en f öbelschool) is niet zoo, dat de ouders er hunne kinderen in vol vertrouwen kunnen heenzenden. 3. Afdoende verbetering kan alleen zou het met den knaap, die mij den klap gegeven had, slecht genosg af- geioopen zijn.- Nu, straf krijgt hij in ieder geval, ai is het dan ook niet door het gerecht. Waarschijnlijk is hij reeds gestraft. Zeker door uwe familie vroeg Rothmann zoo voorzichtig mogelijk. Voor echter de blauwrok iets kon antwoorden, werd de deur geopend en kwam Koppenhagen binnen, waar op de blauwrok dadelijk opstond om hem met eene eerbiedige vertrouwe lijkheid te groeten. Koppenhagen wierp een onderzoe kenden blik op Rothmann en zeide Nu, u vindt men ook overalZijt ge weer eens in deze streek? Ik werd, antwoordde Rothmann, door eenige lieden bij mijn laatste bezoek terugbesteld, maar de zaken loopen mij trg tegen. Dus zijt geniet t vreden vroeg Koppenhagen. In den laatsten tijd vooral nief, antwoordde Ruthmar.n. Eerst lieten de zaken zich nogal goed aanzien, maar tegenwoordig wil het in het geheel niet. Als ik altijd inkoopen kon, zou ik nog wei zaken doen, maar verkregen worden door wettelijke regeling. In een adres, door het hoofdbestuur van het Ned. Onderwijzers-Genoot schap tot H. M. de Koningin gericht, wordt op verschillende gronden H.M. eerbiedig verzocht, een wetsvoorstel tot regeling van het bewaarschool onderwijs aanhangig te wiiiett maken. Teyens wordt verzocht de bewaar school den naam van fröbelschool te geven, omdat daarmede, naa? de meening van een adressant, het barak ter der bedoelde school beier wordt aangeyen. Een handteekenlng van dr. Kuyp er- De bekende journalist, de heer Biusse, vertelt in zijn rubriek „Onder de menschen" in de „N. R. ^Ct." hoe hij in zijn jongensjaren handteekenin- gen van beroemde personen verza melde. Hij had heel wat moeite, om da handteekening van dr. Kuyper machtig te worden. Hij schrijft „De eenige, die bezwaren maakte, was dr. Abraham Kuyper. Wel ont ving ook de vermaarde leider van de antirevoiutrönaire partij mij heel vrftn- deiijk in de studeerkamer van zijn deftig huis aan de Prins Hendrikkade. En ik zie hem nog slaan voor mijn verwonderde oogen met een roods fez op 't hoofd, een licht huisjasje over 'n veelveryig fantasieves', en goud beslikte roodlederen muilen aan da voeten dat ik waarlijk 'n oogen- blik in pijnlijke verlegenheid vreesde mij in 't huisnummer te hebben ver gist en bij ten loor.eeispeier te zijn beland. Maar mei] inns me iden tact stelde de gvoote man mij op mijn gemak, en redeneerde zoo amusant, zoo heeie- maai in den geest van den hoogere- burgerschooijongen, vroeg belangstel lend naar mijn lecren, mijn liefheb berijen, liet me vrij moedig schater lachen om zijn grapjes, dat 't wel 't gemoedeiijkste bezoek is geweest, waaraan ik terugdenk uit dien tijd. Doch mijn opgetogen blijdschap over die echt prettige ontvangst door den machtigen Calvinist, over wien ik de menschen in mijn omgeving wel met bewondering, doch vaak ook in bijtenden spot en met vlammende verontwaardiging had hooren spreken, in die dagen van de paneelzagerij aan de Nieuwe kerk ze liep aanvan kelijk toch nog op een hevige teleur stelling uit. „Want" zoo besloot dr. Kuyper besiist „je kunt toch niet van ntij veriangen, beste jongen, dat ik zoo ijdel zal wezen om mijzelf onder de „groole mannen" te schikken, van wie je zegt de handteekeningen te verzamelen in je boekje. Daar komt mijn bescheidenheid van ge moed tegenop Toch heb ik dr. Kuyper's hand verkoopen kan ik letterlijk niets. Na tuurlijk heb ik niet altijd zooveel geld, dat ik maar aan het inkoopen kan blijven, daar ik onmogelijk alles tot goede prijzen naar mijn land kan zenden. Waar kemt gij vandaan vroeg Koppenhagen. Ik ben uit Westphalen, antwoord de Rothmann. Zijt ge uw heele leven lang koopman geweest? Deze vraag scheen Rothmann eerst eenige oogenblikken in verlegenheid te brengen. Wat beteekende deze Wilde Koppenhagen daarmede te kennen geven, dat hij wel wisl, dat Rothmann eigenlijk geen koopman was, maar deze vermomming slechts met een bepaald deel gekozen had Hij trachtte zich zoo onbevangen mogelijk voor te doen, en zeide dan Ik was niet altijd koopman, maar waarom vraagt ge daarnaar? Och, alleen omdat het mij zoo voorkomt, dat ge niet geheel op een koopman lijkt, ge schijnt meer ge leerd te hebben dan andere kooplui van uw soort. Dat hoort men aan uw spraak en bemerkt het aan ai uw teekening wel degelijk in mijn boekje staan Want ik heb geopperd, of er dan geen vrienden in professors om geving waren, die haar, op mijn ver zoek, aan mij zouden willen afstaan uit een brief. Daarop had hij met ernstig gerim peld voorhoofd een wijle zwijgend na s'aan denken, en beslist„Ik zal 't voor je vragen aan mijn zoon". Doch toen ik 'n beetje spijtig meende dat professor de brieven aan zijn kin deren tocli wel niet voluit zou onder- teekensn, werd ik met vriendelijken aandrang de kamer uitgedreven. Den zelfden avond had ik zijn begeerde handschrift voor mijn album al thuis op 'n briefkaa t, waaronder 't kriebel klein en haast onleesbaar geschreven regeltje,,Mijn zoon heeft tot zijn spijt niet disponibel wat u dienen kan", de he?le verdere ruimte werd ingenomen door zijn handteekening. Volksweerbaarheid. De minister van ooriog heeft aan den majoor jbr. AUing van Geusau, hoofd der ite afdeeüng van zijn departement, opgedragen om op den lea Augustus a.s. een bezoek te brengen aan het kamp der Koninklijke Nederiandsche Weerbaarheidsvereeni- ging te Laren en op den 5en Augustus aan het jongenskamp der veteeniging Volksweerbaarheid bij Harderwijk. De .minister wenscht daarmede te toonen hoezeer het streven dier vereenigingen, om ons volk weerbaar ie maken, zijne belangstelling beeft. Ned. Vereeniging tot afschaffing van alcoholhoudende dranken. Gisteren vtrgaderde te Haarlem de Nederiandsche Vereeniging tot af schaffing van alcoholhoudende dran ken, onder voorzitterschap van den P. van der Meulen. Aan hei jaarverslag van den secre taris, den heer Jansonius, is ontleend, dat het aantal leden in het afgeloo- pen jaar vermeerderde met 1590, het aantal adspiranten steeg van 1279 tot 1459, terwij! het getal afdeeiingen vooruitging met 23 en thans 281 be draagt. Het aanlal leden bedraagt thans 18,000. Het aantal begunstigers 2102. De rekening en verantwoording yan den penningmeester werd goedge keurd; ze sloot tot een bedrag aan ont vangsten er. uitgaven van f 22,655.62s met een nadeelig saldo van f 11.526. De begrooting voor 1913 tot een bedrag in ontvangsten en uitgaven van f24,156 526 werd goedgekeurd, na eenige opmerkingen over de hooge kosten van het orgaan „De Blauwe Vaan", dat een uitgaaf eischt van f 12,720 tegenover een ontvangst van f 10 800. Aangenomen werd het voorstel van het hoofdbestuur om met ingang van doen. Och j3, antwoordde Rothmann met een zucht, ge hebt gelijk en schijnt werkelijk een menschenkenner te zijn. Ik ben niet altijd koopman geweest en heb ook wel een en ander geleerd. Maar het ongeluk, het ongeluk Wat waart gij dan vroeg Kop penhagen. Ik was onderwijzer antwoordde Rothmann, gedurende eenige jaren on derwijzer in mijn vaderland. Zoo, zoo! zeide Koppenhagen. Nu, wat hebt ge dan gedaan, wat is er gebeurd, dat ge uwe betrekking hebt verloren Ge vraagt ook iemand, zei Rothmann half ontwijkend, het hemd van het lichaam. Maar ik weet niet, waarom ik u mijn vertrouwen ook niet zou schenken, daar gij een fat soenlijk en vertrouwbaar man schijnt te zijn. Ik zai het u daarom maar verraden. Ik heb we! een beelje licht zinnig geleefd en had daardoor wat veel geld noodig, dat ik mij op wis sels verschafte. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1912 | | pagina 1