onderdag
^7 Juni
No. 150
50e Jaargang.
1912.
Gemeentebestuur.
Feuilleton.
Kromme Wegen.
Varschijnt dagelijks, uitgezonderd cp Zon- en Feestdagen.
TELEFOONNUMMER 10. Hfeonnemsnts-Adoerfentien op zeer uoordeeSige voorwaarden
Van week tof week.
Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek
handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij de Uitgevérs
Firma F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt 58.
ADVERTENT1ÊNvan 1—4 regels ƒ0.40. Voor eiken rege
meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde
advertentie, wordt de prijs slechts twee maal berekend. Qroote
letters en clichés naar plaatsruimte.
PLAATSELIJKE BELASTINGEN.
Verordening op de htffing en in
vordering van rechten voor het
gebruik van de Vischmarkt.
De Burgemeester en Wethouders van
Vlissingen
doen te wetendat door den raad
dier gemeente in zijn vergadering van
12 April 1912 onder no. 19a en 19b
is genomen het navolgend besluit,
hetwelk bij Koninklijk besluit van 10
Juni 1912 no. 61, tot 1 full 1914 is
goedgekeurd.
De raad der gemeente Vlissingen
Overwegende dat de verordening
op de invordening eener plaatselijke
belasting op het gebruik van de Visch
markt is gewijzigd zoodat het nood
zakelijk is de verordening op de hef
fing dier belasting opnieuw vast te
stellen
Gelet op art. 235, 2e lid der ge
meentewet
besluit:
Vast te stellen de navolgende ver
ordening op de heffing van rechten
voor het gebruik van de Vischmarkt.
Art. 1. Voor het gebruik der Visch
markt wordt eene belasting geheven
ten bedrage van tien percent van de
onzuivere opbrengst der aldaar ver
kochte visch.
Art. 2. Deze verordening treedt in
werking den len Juli 1912 op welk
tijdstip wordt ingetrokken de veror
dening vastgesteld den 28 September
1906.
Aldus vastgesteld door den raad
der gemeente Vlissingen in zijne ver
gadering van 12 April 1912.
De voorzitter,
(w.g.) v. DOORN v. KOUDEKERKE.
De secretaris,
(w. g.) WITTEVEEN.
Goedgekeurd bij Koninklijk Besluit
van 10 Juni 1912 no. 61.
Mij bekend,
De minister van binnenlandsche zaken
(w.g.) HEEMSKERK.
Overeenkomstig het oorspronkelijke,
De secretaris-generaal van
binnenlandsche zaken.
(w.g.) J. B. KAN.
Verordening op de Invordering van
rechten voor het gebruik van de
vischmarkt.
Art. 1. De belasting zai moeien
worden voldaan in handen van den
daartoe aangesteiden afslager van de
Vischmarkt.
Att. 2 Uit de opbrengst der belas
ting zal ais belooning worden betaald
aan den afslager 30 ten honderd en
aan den keurmeester 10 ten honderd
zonder dat deze beambten onder
een of ander voorwendsel iefs meer
van de koopers of verkoopers zullen
mogen vorderen. De overige 60 ten
honderd komen len bate der gemeente.
0—
14)
Deze bereiding geschiedde anders
op nog zeer primitieve wijze en be
stond hoofdzakelijk daarin, dat Peiser
een mengsel van spiritus en water
door een met houtskool gevuld vat
filtreerde, waardoor de drank ver
kregen werd, dien zijn klanten lederen
marktdag in grootere of kleinere
flesschen mede naar huis namen.
Peiser hield zich echter thans niet
met deze drankbereiding bezig; in
dit geval toch zou het niet noodig
geweest zijn, de kelderdeur zoo zorg
vuldig te sluiien en er van binnen
de grendels voor ie schuiven, of
alvorens het licht aan te steken, ook
nog voor het kleine, vuile, ondoor
zichtige keldervenster oude zakken
te hangen.
Na dus de meest mogelijke voor
zichtigheid te hebben in acht geno
Art. 3 Het aanschaffen zoowel als
het onderhoud van de vischmand
zijn voor rekening van d>n afslager,
zijnde deze kosten in zijne belooning
begrepen.
Art. 4. Zoo rioodig geschiedt de
invordering overeenkomstig de arti
kelen 258 tot en met 262 der ge
meen tewet.
Art. 5. Deze Verordening treedt in
werking den len Juli 1912, op welk
tijdstip wordt ingetrokken de veror
dening, vastgesteld den 28 September
1906.
Aldus vastgesteld door den raad der
gemeente Vlissingen in zijne verga
dering van 12 April 1912
De Voorzitter,
(w.g.) v. DOORN v. KOUDEKERKE.
De Secretaris,
(w.g.) WITTEVEEN.
Vlissingen, 24 Juni 1912.
Burg. en Welh. voornoemd,
VAN DOORN VAN KOUDEKERKE
De Secretaris.
WITTEVEEN.
PLAATSELIJKE BELASTINGEN.
Regeling krachtens Art. 114bis der
Gemeentewet in zake de invorde
ring van de Plaatselijke Belasting
voor het gebruik der Vischmarkt.
De Burg. en Weth. van Vlissingen
doen te weten dat door den Raad
dier Gemeente in zijne vergadering
van 12 April 1912 onder no. 19c is
genomen het navolgende besluit
De Raad der gemeente Viissingen
Gezien het voorstel van Burge
meester en Wethouders
Qelet op het advies zijner Com
missie voor de Financiën
Mede gelet op ait. 114bis der Ge
meentewet
besluit:
Vast te stellen de navolgende
Regeling krachtens att. 114bis der
Gemeentewet in zake de Invordering
van de Plaatselijke Belasting voor het
gebruik der Vischmarkt in de gemeente
Vlissingen.
Art. 1. De belasting zal moeten
worden voldaan in handen van den
daartoe aangesteiden afslager over
de Vischmarkt, die daarvoor uit een
door Burgemeester en Wethouders
vast te stelten en door den Burge
meester te nummeren en te waarmer
ken register met strook, kwitantien zal
afgeven, komtnde eventueeie zegel-
kosten dezer kwitantien voor rekening
van belanghebbenden, die deze ie
gelijk met de belasting zuilen moeten
voldoen.
A:t. 2. Uiterlijk op den zestienden
dag van iedere maand zullen de, over
de vorige maand ontvangen gelden
dcor den afslager in art. 1 genoemd
ten kantore van den Gemeente Ont
vanger tegen behoorlijke kwitantie
worden overgestort.
men, rolde hij uit een hoek een groot
vat naar voren, waarvan hij voor
zichtig het deksel afnam en dat
bleek met (alk (hard vet) gevuid te
zijn.
Peiser legde in een kleinen haard
vuur aan, haalde eenige stukken
sterk bandijzer te voorschijn, weike
hij verwarmde en waarmede hij beur
telings in het midden der harde talk
massa een rond gat uitholde, dat
telkens dieper werd.
Toen hij ongeveer tot op de helft
der diepte van het vat gekomen was
staakte hij zijn arbeid.
Voorzichtig keek hij eerst nog eens
rond, of hij van geen enkele zijde
kon bespied worden en schoof dan
de in een hoek liggende houtskolen
wat ter zijde, waaruit hij twee in
wasdoek gehulde zakken te voorschijn
bracht, die zeer zwaar schenen te
zijn en die hij daarom dan ook
waarschijnlijk een paar dagen te
voren in het kleine wagentje, dat hij
steeds zelf bestuurde, had naar huis
gebracht. HQ deed beide pakken in
de gemaakte opening verdwijnen,
wierp de uitgegraven talk weder in
het vat, maakte deze met de warme
Art. 3. Drze regeling treedt in wer
king den len Juli 1912.
De vooiiitter,
(w.g.) v. DOORN v. KOUDEKERKE.
De secretaris',
(w.g.) WITTEVEEN.
Goedgekeurd door Gedeputeerde
Staten yan Zeeland bij besluit van
27 April 1912 no. 47, iste Afd.
Vlissingen, 24 Juni 1912.
Burg. ea Weth. voornoemd,
VAN DOORN VAN KOUDEKERKE.
De Secretaris,
WITTEVEEN.
VERKIEZINGEN.
Opmaken der lijst van Kiesgerechtig
den voor de Kamer van Koophandel
en Eabrleken.
De Burgemeester van Vlissingen
noodigt hen, die niet op de in het
jaar 1910 vastgestelde kiezerslijst voor
de Kamer van Koophandel en Fabrie
ken voorkomen, maar aanspraak kun
nen maken om op de kiezerslijst te
worden geplaatst, uit, daarvan vóór
1 Juli a.s. ter gemeente-secretarie
(griffie) aangifte te doen volgens het
daarvoor vastgestelde formulier, waar
van aldaar exemplaren kosteloos
verkrijgbaar zijn.
Art. 6 van het reglement bepaalt,
dat men om kiezer van leden eener
kamer te zijn moet voldoen aan de
beide volgende voorwaarden
A. Kiezer van de leden van den
Gemeenteraad van de Gemeente waar
de Kamer gevestigd is;
B. aldaar bestuurder oi medebe
stuurder zijn en gedurende ten minste
iwaalf 'achtereenvolgerv?e jnaanden
zijn geweest, van ten bedrijf yan
handel of nijverheid.
Vlissingen, 10 Juni 1912.
De Burgemeester voornoemd,
VAN DOORN VAN KOUDEKERKE.
Reeds Vrijdag j.l. konden we op
onze vingers narekenen dat de heer
Roosevelt, oud-president van de
Vereenigde Staten van Amerika, het
niet andermaal worden zou. Het
aller onmogelijkste is gebeurd om
hem tol candidaat der republikeinsche
partij te doen verkiezen, schatten zijn
er aan verspild en millioenen woor
den er aan versproken, weike laatste
trouwens weinig waarde hadden,
maar het heeft niet mogen baten. Of
het gezond verstand, of het geld of
iets anders gezegevierd heeft, dat
zouden wij niet durven uitmaken;
maar het resultaat is zooals wij
zeiden.
Toen is de vindingrijke Amerikaan
op de gedachte gekomen om een
nieuwe republikeinsche partij te vor
men, bestaande u t de aanhangers
van Roosevelt en deze hoopt dat die
ijzers week en de oppervlakte weder
glad, zoodat uit niets kon hlyken, dat
het vat open geweest was.
Geheel overeenkomstig dit eerste
handelde Peiser nog met meerdere
vaten, alleen haalde hij de pakken
thans uit een ouden koperen distil
leerketel, die in een hoek stond.
Ten slotte kuipte hij de vaten,
weder zoo voorzichtig dicht, dat
alleen een vakman, en dan nog slechts
bij nauwkeurig onderzoek, het bedrog
zou kunnen bemerkt hebben, en
rolde ze naar den kelder, na vooraf
zorgvuldig te hebben gezorgd, dat
alle sporen zijner werkzaamheid ver
dwenen waren.
in de keuken w s inmiddels Esther
druk bezig zich van hare verplich
tingen ais vrouw d;s huizes zorg
vuldig te kwijten. Zij bereidde zelf
de Barches eene soort gevlochten
broodjes en zorgde voor de visch
en de appelrljst. Het was de eerste
maal, dat zij tegenover een vreem
deling de plichten als gastvrouw
vervullen zou, en dan nog wel
tegenover e?n vrenT'eliig, die haar
zo veel be:a igstsslirig had inge
aanhingers dan zullen zegevieren en
ten slotte sterker zullen blijken te zijn
dan die van Taft. Men beweert dat
die manoeuvre alleen aan den
candidaat der democratische partij
ten goede kan komen. Wij kunnen
dat daarlatenmaar Roosevelt zai
door de splitsing zijner partij toch in
geen geval worden gebaat. Voor
Amerika zelf kunnen wij geen groot
verschil zien tussc'nen Rooseveit-poli
tiek en Taft-politiek. De laatste be
weegt zich meer in de richting var.
's lands weerbaarheid. Alle republi
keinen willen evenwel de treurige
gevolgen van te ver gedreven coöpe
ratie tegengaan en streven naar ver
mindering der invoerrechten. Roose
velt staat bekend als voorstander van
een nieuw, een direct kiesstelsel en
daarvoor is ongetwijfeld veel te zeggen.
Het nieuws van het oorlogstooneel
is voor hel oogenblik betrekkelijk
gunstig voor de Turken. Er zal
vermoedelijk toch wel eenige waarheid
zijn in het draadberich! aan een
Duitsch blad, dat op den 19en dezer
de Italianen, in twee colonnes opruk
kend, den tegen de westzijde vooruit
geschoven honderd man sterken Turk-
schen post te Benghasï aanvielen,
terwijl tegelijkertijd in Benghasï een
bestuurbaar luchtschip en verschillen
de vliegmachines opstegen, om de
posities der Turken te verkennen.
Teneinde aan de oprukkende Itaiiaan-
sche colonnes aaa te geven waar de
Turken zich ophielden, werden bom
men uit de lucht geworpen zoodra
men boven de Turksche stellingen
was aangekomen. Nu trachtten de
liaiianen deze stellingen te omsingelen,
maar de Turken zonden dadelijk
versterkingen en noodzaakten den
vijand het plan op te geven, waarna
de terugtrekkende liaiianen door de
Turken met zooveel succes werden
nagezeten, dat de eerstgenoemde
zware verliezen leden.
Dit belangrijk succes in Cyrenaika
zou bovendien bewijzen dat de Italia
nen, die alleen meester zijn over
enkele kustplaatsen, er niet in geslaagd
zijn om de telegraaflijn te vernielen,
die niet ver van de kust gaat en
langs welke di! telegram verzonden
werd.
De mogendheden stellen het blijk
baar zeer op prijs, dat de Dardanei-
len thans geopend zijn en, ofschoon
op zeer vriendelijke en overredende
wijze, noodzaken zij de Italianen om
de vijandelijkheden vooiloopig lot
Tripolis te beperken. Men wil dat de
Italianen zich deze gedwongen wer
keloosheid laten welgevallen, in de
hoop later hun schade in te halen,
wanneer de oorlog in Noord-Afrika
Turkije niet tot vrede dwingt. Nu,
wanneer ze daarop wachten moeten,
boezemd.
Nu en dan echter beangstigde
haar ook wedei de samenkomst me!
den vreemdeling. Zij was het nog
niet geheel niet zichzelve eens, op
welke wijze zij zich tegenover hem
zou moeten gedragen. Door Baruch
kende zij gedeeltelijk het geheim dat
hem omgaf, doch dat haar onbekend
moest zijn. Hoe hem dus tegemoet ie
treden
Vriendelijk, zooals het tegenover
den gast plicht is, of terughoudend,
wijl zij in den vreemdeling een deel
genoot in de geheimen van haar vader
zien moest?
Met hef intreden der schemering
brak de Sabbathavond aan met al
zijne poëzie. Et ligt iets onuitspreke
lijk weldadigs, iets tot het gemoed
sprekends, in dit uitrusten van den
arbeid, van de vermoeienissen der
week, in dat opgaan in de sfiiie
Sabbathsrust.
Esther had voor deze gelegenheid
een donker zijden kleed aangetrokken
dat hare sierlijke gestalte en de
teedere gelaatskleur nog te meer deed
uiikomf-. Zij droeg intusschen geen
ti kei veis trs.'.ofschuoi »ij door haar
is het een heerlijke gelegenheid om
zich in geduld te oefenen.
Wat betrtft de economische oorlog
in het Vereenigd koninkrijk, is men
bezig middelen te beramen, teneinde
te trachten daaraan voor goed een
einde te maken. Men weet dat een
groote grief tegen de werklieden is
dat zij zich doodeenvoudig niet hou
den aan getroffen overeenkomsten.
Daarom wil men de vakvereni
gingen voor de daaibjj aangeslotenen
financieel aansprakelijk stellen ook
wil men een verplicht scheidsgerecht
instellen en ten slotte wil men komen
tot het Marxisme, door een winst
aandeel aan den arbeider te verzeke
ren. Dal is nu wel niet precies de
toegepaste theorie van de meerwaarde,
zooals Carl Marx die verkondigde,
maar het lijkt er toch veel op.
De gedwongen arbitrage vindt in
de regeering geen voorstandster. Deze
is meer overhellend tot het Cana-
deesche stelsel, volgens hetwelk een
verplicht, doch bioot onderzoek door
deskundigen piaats heeft, vóór men
uitsluiten of staken mag.
Beide partijen zijn dan beter op
de hoogte, doch blijven overigens
volkomen vrij. Regeeringsinmehging
moet een laatste, redmiddel wezen
maar wel wenscht men een bedrijfs-
vertegenwoordiging tot vaststeiling
van een soort van arbeidswet, voor
welker nakoming de beide partijen
aansprakelijk zijn, ook financieël,
terwij! de overtreders der wet boven
dien persoonlijk strafbaar zullen zijn.
Men voeit dat hier ernstige man
nen aan het woord zijn, die geen
babbeltjes houden, maar te eeniger
tijd spijbess mei koppen zullen slaan.
Indertijd is, men zal het zich
herinneren, in Engeland hst huwelijk
toegestaan tusschen een man en zijn
schoonzuster. Vroeger is ook bij ons
dit huwelijk verboden geweest, na
melijk onder de Fransche wetmaar
in oud-Holland waren die huwelijken
juist zeer populair en daarom zijn ze
later bij ons in zooverre in eere
hersteld, dat ze mogelijk zijn met
koninklijke dispensatie.
Toen de Engeische wet er was,
waren er echter geestelijken (men
weet dat het hoog beschaafde Enge
land nog niet eens een burgerlijken
stand heeftdie dergelijke huwelij
ken weigerden te voltrekken, zich
aan de wet niet storende en eerst
thans is deze zaak in hoogste in
stantie door het Hocgt-rhuis beslist,
waarbij de geestelijkheid zich dus in
het vervolg zal moeten neerleggen.
H t is opmerkelijk, zoo weinig als
we vernemen omtrent de wederge-
boorie van het Chineesche rijk.
'i Lijkt wel of alles daar van een
vader van de kostbaassie sieraden
voorzien was; geen ring.geen armband
trok de aandacht tot hare slanke
vingers of haar ronden arm, welke
tot den elleboog ontbloot uit de wijde
mouw te voorschijn kwam, toen
Esther de aan de zoldering hangende
zilveren Sabbathslamp aanstak.
In de beste kamer van het huis
was de tafel gedekt. Op hei ver
blindend witte tafellaken lagen de
geuiige bruine „Barches", stond de
verguld zilveren beker mei Koseheren
(wijn), stonden ook de beide zilveren
kandelaars met de brandende kaar
sen. Baruch kwam binnen in een
nette kaftanhij zag er recht feeste
lijk uit en telde zijne vingers slechts
ter sluiks, terwijl hij de handen op
den rug hield.
Spoedig daarop verscheen ook
Peiser, juist zooats hij uit de syna
goge kwam met den gast, dien hij
zelf van zijne kamer had afgehaald
en te voren de noodige instructies
gegeven had, hoe zich te gedragen,
om geen argwaan te wekken.
(Wordt vervolgd.)
n,
