Zaterdag I Juni Feuilleton. Haat en Smart. 50e Jaargang. 1912. Verschijnt dagsüjks^ uitgezonderd op Zon- ®n Feestdagen. Vlissingan en ds Schelde. BINNENLAND. No. 128 SCHE Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50. Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij de Uitgevers Firma F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt 58. ADVERTENTLÊNvan 1—4 regels 0.40. Voor eiken regel meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie, wordt de prijs slechts tweemaal berekend. Qroote 'etters en clichés naar plaatsruimte. TELEFOONNUMMER 10. Hbonnements-fiduerfenfiën op zeer ooordeelige voorwaarden (Ingezonden ik kom van Vlissingen. Hoe Ik weet het mij niet meer te heiinneren, doch uit het navolgende zult ge zelf kunnen opmaken of mij dat kwalijk is te nemen of niet. Laat ik dus maar in eens met de deur in huis vallen en U vertellen, dat ik Michiel Adri- aansz. de Ruijter persoonlijk heb ge sproken Nu moet U weten, dat toen ik onzen zeeheld op den Zeeboulevard in zijn bronzen kleedij zag staan, zoo louter uit de grap tegen hem zeg „Dag, Michiel I Dag, brave Holiand- sche kerel I Hoe maak je het Zeker niet al te best, want je ziet er net uit als iemand, die ze van den toren naar beneden hebben gehaald en voor die overtreding een proces-ver baal heeft opgeloopen! Scheelt er wat aan Geen antwoord op mijne vragen vol deelneming ontvangend, draai ik hem onverschillig den rug toe. Doch wie beschrijft mijne ontsteltenis toen ik plotseling door een ijzeren greep in mijn nek wordt gevat en iemand met een stem als een klok achter mij hoor zeggen„Blijf zoo staan 1 Kijk recht vooruit en zie niet omHet verleden ligt achter en de toekomt voor jeLuister goed naar datgene wat ik Michiel Adriaanszoon de Ruijter je te zeggen heb. Daar ginds voor je. Dat is de zee I Weet jij wat dat zeggen wil „Ja", stamel ik, bevend over al mijn ledematen. Dat weet je niet, Iomperdl" Ik herhaal, vervolgt Michiel dat is de zee en dat is de mond van de Schelde. Op die zee heb ik mijn Hollandsche jongens geleerd, dat in haar boezem de eeuwigdurende kracht èi grootheid èn welvaart èn onafhankelijkheid van Neerland schuilt. Welnu, die schepen, welke daar op onze reede voor anker Eggen, negeeren mij allen en mijn geliefd Vlissingen daar zij allen voor Antwerpen bestemd zijnHet iaagwater en de mist belet hen echter voor het oogenblik de reis voort te zetten, zoodat zij zich soms dagen lang genoodzaakt zien daar te blijven liggen. De Schelde heeft daar echter geen schuld aan 1 Maar waarom loopen zij hier of de haven van Zeebrugge dan nietjbinnen „durf ik te vragen. Waarom ?4 „Omdat vernuftige men- schen de schepen te groot of de havens te klein en te ondiep hebben gemaakt, opdat zij geen concurrentie zullen aandoen aan Antwerpen of Amsterdam." „Maar Rotterdam dan", roep ik uit „Rotterdam, Rotterdam daar heb ik nooit van gehoord", is het antwoord, „ik weet alieen dat wijlen onze stad houder Frederik Hendrik vlamde op het bezit van Antwerpen omdat, was 60.) o- Het was een drukte, zooals „Ho- henfeis in geen tijden bad gezien en die opwekkend scheen te werken op alle bewoners van het slot. Alleen op Constance niet. Haar trotsche natuur gevoelde zich beiee- digd door de kalme rust, waarmede Gisbert dikwijls haar uitvallen beant woordde. Zij trachtte hem te tarten, hem te sarren, zij verlangde naa-het oogenblik, waarop zij zou blijken de meesteres te zijn. Doch zijn ernst scheen onoverwinnelijk zijn zelfbe- heersching eindeloos zijn wil altijd sterker dan de hare. Ook op den dag waarop het feest zou gehouden worden, was het tot sen heftig tooneel gekomen tusschen de beide echtgenooten. .Constance had de gansche bitterheid, die in haar hart lag opgesloten, bot gevierd. die stad eens aan het gebied onser Zeven Provinciën toegevoegd en de Schelde weder voor de scheepvaart geopend, dan zouden naar men te Amsterdam terecht vreesde, de gulden jaren voor het Venetië van het Noor den voorbij zijn en de handel zich spoedig naar de zooveel gunstiger gelegen Scheldestad verplaatsen. Oog luikend liet men daarom te Amster dam den uitvoer van oorlogsmateriëel naar Antwerpen ter versterking dier stad toe; waarover de Prins ten hoogste verbolgen was en tegen den Franschen gezant d'Estrades zeide, dat bij Amsterdam wel klein zou krijgen, als hij maar eenmaal Ant werpen genomen had". „En is dit gebeurd vroeg ik be langstellend. „Wel, neen èn sinds men mjj hier op dit voetsluk vastge klonken heeft, zal dit ook wel nooit gebeuren",vervolgde Michiel zuchtend „Maar daar is een andere bood schap" die ik je voor den opvolger van Ffederik Hendrik en de hearen in Amsterdam zal medegeven. Nu er toch geen kans bestaat dat Antwerpen aan de Zeven Provinciën zal komen. Laten zij er dan voor zorgen dat Vlissingen aan het vaderland komt. Zeg hen, dat de haven hier thans te kiem is voor mijn vloot en dat het niet aangaat om de schepen in ver houding tot de ruimte en den diep gang van een haven te bouwen. Dat de Schelde uit zee zoowel voor Vlis- s ngen als Antwerpen bereikbaar is èn dat ik hier niet langer voor Hai- land dag en nacht over de Schelde de wach! weasch te houden, als den geestelijken vertegenwoordiger van Holland's welvaart, glorie èn onaf hankelijkheid èn zoo zij weigeren aan mijn verzoek gevolg te geven, dat zij mij dan een plaatsje geven naast Naatje op den Dim want Michiel Adriaansz. de Ruyter hoort in een zeehavenstad e.n niet in een visschersdorp thuis I versta je En nu ingerukt, marschl Je weet de boodschap. Zorg er voor dat Vlissin gen aan het vaderland komt Zoo snel als mijne beenen mij konden dragen, ben ik naar U toe gesneld, mynheer de redacteur, want ik weet niet wat hij met het vader land bedoelt 1 Beleefd verzoek ik U, Michiel de Rcy.er te Vlissingen bericht van ont vangst te melden en hem voorzichtig mede te deelen, dat hij maar een kleine 300 jaar ten achter is; dat de zoon van F/ederik Hendrik inmiddels verhuisd isdat de groote koopsteden thans niets meer in de melk te brok kelen hebben in 'sland's vergaderzalen en dus van obstructie-politiek tegen het algemeen belang geen sprake meer kan zijn dat de admiraliteit bij den nieuwen aanbouw van oorlogs schepen rekening zal houden met de En in haar onstuimigheid had zij uitdrukkingen gebezigd, die Gisbert krenkten tot diep in zijn ze'. Een oogenöiik dreigde hij zijn zelfbs- heersching te verliezen. Toorn klonk uit zijn stem zijn stem beefde en ook door Constance's ziel vloog, toen zij den indruk van haar woorden bemerkte, iets als een zachte klacht. Doch de trotsche, op elkaar geklemde lippen der schoone vrouw openden zich niet om een verzoenend woord te spreken. Hier stenden twee trot sche naturen tegenover elkander, die geen van belden wisten van toegeven en tegemoet komen. De barones ontvouwde ook heden weer een bijna verblindend onde.- houdstalentzij scheen te stralen van genoegen, en niettemin was het haar als hoorde zij door al hetfeestgejubel een smartelijk zuchten. „Ware Koert er niet, ik zou u de vrijheid teruggeven", had hij haar toegevoegd. Die woorden klonken tusschen de tonen der muziek het was alsof iemand haar die steeds in het oor fluisterde. Waren deze woor den niet een beleediging van haar aanspraken en rechten Moest zij kleinste zeehavens en sluizen en dat ondergeteekende sinds zijne terug komst uit Vlissingen alleen meer wenscht te spreken tot iieden, die aan hypnotisme, spiritisme en chris tian science doen, omdat volgens zijn zeggen deze thans de eenig practisch ontwikkelde menschen zijn die ge- looven, dat hij Michiel Adriaanz. de Ruyter persoonlijk te Vlissingen gehoord heeft. Hoogachtend, Jan-Pak aan, Tweede Kamer. Gisteren werd voortgezet de behan deling der regeling van.de arbeiders- ziekte verzekering. De heer Schaper critiseerde 's rai- n'sters regeling als slecht van opzet en onvolledig. Hij vreesde een groote bureaucratische rompslomp van de Arbeids-raden en keurde af, dat de verzekering niet omvat, het geven van geneeskundige hu'p, in plaats van te gaan in de richting van de motie-De Kanter. Ten gunste van da bijzo idere zie kenkassen, oordeelde spreker, dat hei) gezocht moet worden in de verbetering van de openbare ziekenkas, door aan arbeiders meer mede-zeggingschap te geven. De heer Patijn, repliceerende, handhaafde zijn bezwaren tegen 's ministers werkwijze en tegen de ziekte verzekering regeling. Hij hield vol dat de minister door zijn werkwijze de ouierdoms- en invaiiditeits-verz;ke- ring onnoodlg vertraagt en hij criti seerde dat de ziekte-wet v,kt voorziet in geneeskundige behandeling. Verder bepleitte hij het beheer der ziektenkassen in handen te geven van arbeiders. Spreker verklaarde voor des heeren De Kante rs motie te zullen stemmen. Hierna repliceerde de heer Tydeman. Grondwetsherziening- Verschenen is het verslag der Grondwetscommissie. Daaruit blijkt dat bq de overwegin gen der Commissie een voorname plaats werd ingeruimd aan de bepa lingen die de samenstelling en de bevoegdheid van de vertegenwoordi gende lichamen regelen. Slechls éér stem verklaarde zich voor behoud van het tegenwoordig artikel 30. Des te sterker valt te be treuren dat geen enkel wijziging-voor stel er in geslaagd is eene meerder heid op zich te vereenigen. Slechts op een enkel punt ontmoetten nage noeg alle voorstellen elkander: de G ondwet behoort zeive de toekenning van het kiesrecht te regelen. Slechts een lid verdedigde het z.g. „blanco- artikel". Hiermede hield echter de overeenstemming op. zich niet tot in haar binnenste ge krenkt gevoelen Daar stond hij in zijn ernstige, indrukwekkende schoonheid en sprak zoo rustig over politieke zaken, zoo geheel zich zelf meester, als had hij geen oogenblik gedacht aan hetgeen in zijn huis was voorgevallen. Nauwelijks viel zijn blik 'van tijd tot tijd op haar. Zij ge voelde een wild verlangen, hem de bewondering af te dwingen, die bij haar ontzegde. Zij wilde hem tozroe- pen „Schijnen andere vrouwen naast mij geen ziellaoze wassenbeel den Zie mij toch aan Hier is vuur en hartstocht, itoon verkoelende gloed, alles, wat een man kan binden en boeien. Neem u in acht. Wanneer twee hardesteenen Lgen elkaar slaan, ontstaan er vonken en daardoor een vernietigende brand". De nacht brak aan in tooverachtige schoonheid. Bedienden draafden, om ververschingen aan te bieden. Het gansche personeel legde bewijzen af van de grootste vlugheid. Ii de keu ken woelde alles door elkaar, Nanette, de keukenmeid, had een harer meest booze luimen, omdat zij niet van zoovee! d-uk'e hield en men haar Voorgestaan werd het algemeen kiesrecht voor mannen en vrouwen idem voor mannen en vrouwen die door eigen aanmelding toonen op het bezit prijs te stellen; het algemeen kiesrecht voor mannen en vrouwen en een attributief kiesrecht voor vrouwen, waarbij het stellen van eischen, aan maatschappeiijken wel stand ontleend, zou zijn uitgesloten. Eindelijk waren er leden die zich voorstanders verklaarden van alge meen kiesrecht voor mannen, doch van vrouwenkiesrecht niet wilden weten. Opneming in de Grondwet van het gebiedend voorsehrift van algemeen kiesrecht voor vrouwen werd slechts door een lid voorgestaan. Evenmin kon een beslissing vallen over den leeftijd van den kiezer noch over de vraag of wellicht aan kiezers boven zekeren leef ijd meer dan een stem ware te verleenen. Over den stemplicht viel geen beslissing omdat deze slechts past in een stelsel van evenredige vertegenwoordiging en de commissie was van oordeel dat ten aanzien van dit laatste stelsel de Grondwet geen partij behoort te kie zen. Ook over de kwestie der bedes- ling en andere uitsluitingen is geen beslissing uitgelokt. Nu het der commissie niet gelukt is voor het kiesrecht voor de Tweede Kamer een oplossing te vinden die een meerderheid kon verwerven, heef! zij er ook van afgezien over het kiesrecht van de Provinciale Staten en den gemeenteraad zich uit te spreken. Voor hel passieve vrouwen kiesrecht zou de commissie den weg met gebaand wenschen te zien. De verkiezing van de leden der Eerste Krmer moei h.i. aan de Pro vinciale Staten blijven toevertrouwd Zij wil voor de Eerste Kamer echter verkiesbaar verklaren, wie dat voor de Tweede Kamer. Zij wenscht geen ingtijpende ver andering In de taak der Eerste Kamer en beveelt met name niet aan toeken ning van het recht van amendement. Wel krijgt de Eerste Kamer het recht van redres in dien zin dat zij ontwer pen aan de Tweede Kamer kan terugzenden met verzoek tot wijziging. Wordt die wijziging niet aangebracht dan worat het betrekkelijke wetsont werp geacht te zijn verworpen. De groote meerderheid der commis sie wenscht in de regeiing van de erf opvolging geen verandering gebracht te zien. Omtrent de regeling van de gelde lijke verhouding tusschen den Staat en de kerkgenootschappen meent de commissie dat er geen sprake van kan zijn aan godsdienstige gezindhe den te ontnemen datgene wat zij thans genieten. Zij acht het billijk ook een ultkee- letterlijk van onder de handen haalde. En terwijl men juisi tot over de ooren in hei werk stak, kwam ook P«isca nog en verlangde een drank voor mevrouw- von Arnheim, gereed ge maakt volgens haar opgave. „U moet nog vijf minuten wachten op dit oogenblik heeft niemand tijd werd haar van aiie kanten toege worpen.] „Dat gaat niet", antwoordde zij. „Op een paar seconden zal het foch niet aankomen", meende Na nette „zoo spoedig mogelijk zal de barones worden bediend." „Ik heb ook geen lust om hier in het gedrang te blijven staan en mij door elkaat te laten gooien", morde Prisca. „Het hoofd hamert mij boven dien, alsof het moet barste „Ja, dat kan men u aanzien. Gij ziet er uit, alsof gij niei meer op uw beenen kunf staan", sprak de keuken meid goedig, terwijl zij een deur openstiet. „Ga zoo lang in die kamer op de sofa zitten. Zal ik u een glas warmen wijn geven „Mij goed" antwoordde de kame nier geeuwend. Doch maak zooveel haast als mogelijk is met den drank ring toe te leggen aan thans bij de regeering bekende gezindheden, die nog geen uitkeering ontvangen en aan gezindheden die zich in de toe komst vormen. Het onderwijsartikel wenscht de commissie niet ongewijzigd te laten. Kort saamgevat komen de beschou wingen hierop neer dat het bijzonder onderwijs regel, het openbaar onder wijs aanvullend zij en dat de bijzon dere scholen gelijke geldelijke aan spraken krijgen als de openbare scholen. Voor een tweede lezing van een grondwetsherziening acht de com missie een meerderheid van 76 stem men in een vereenigde vergadering der beide Kamers voldoende. De verschillende wijzigingen welke de commissie in de grondwet aan gebracht zou wenschen te zien, met uitzondering dus van het kiesrecht waaromtrent geen voorstel wordt ge daan, zjjn in e.n gewijzigde grond wet samengesteld. De overwegingen van de bepa lingen over het begrootingsrecht leiden tot het besluit het bestaande te behouden. Voorgesteld wordt het inkomen van de Kroon met f200.000 te ver- hoogen en te brengen op f800,000. De uitgaven voor het onderhoud van de zomer- en winterverblijven worden eveneens verhoogd van 150,000 tot f 100,000. Vooits wordt voorgesteld aan de vermoedelijke troonopvolgster een gelijk inkomen te verzekeren als aan den Prins van Oranje. Zij zal het genot van dit inkomen behouden ook al wordt later een Prins van Oranje geboren. Da regeling van het regentschap wordt aangevuld en verduidelijkt. Zoo wordt voorgesteld om mogelijk te maken het opdragen van het regent schap aan een prinses die bestemd is later als koningin op te treden. Voorgesteld wordt goedkeuring van aiie gesloten verdragen vóór de be krachtiging. Artikel 81 is gewijzigd geformu leerd om de invoering van evenre dige vertegenwoordiging niet te be moeilijken. De zittingsduur van de Tweede Kamer wordt met een jaar verlengd en voorgesteld verhooging van de schadeloosstelling voor de leden der Tweede Kamer tot f2500. De vereeniging van ministerschap en Kamerlidmaatschap is geschrapt en non-activi'eit voorgesteld van le den van de rechterlijke macht, tot Kamerlid benoemd. Voorgesteld wordt de benoeming van den voorzitter der Eerste Kamer te doen geschieden op gelijke wijze als voor dien der Tweede Kamer. Het gebiedend voorschrift dat elk voor mevrouw". „Pas op, nu zal je een grap zien", fluisterde Frans, de bediende, ge heimzinnig glimlachende tot het ka- metmeisje Jenny. „Wanneer de oude nog iets drinkt, valt zij in slaap, ef ik mag hier niet gezand van daan komen. Zij kan nu het hoofd niet meer recht houden". Jenny gichelde en de bediende gaf met zeldzame dienstvaardigheid ge hoor aan den wenk van Nanette, die op een groot glas warmen wijn wees. „In Rusland zullen zij wei wat verdragen kunnen. Zal ik er nog een paar druppels arak bijdoen?" vroeg hij. ;;„Mijnenthaive I" antwoordde de keukenmeid, die haar opmerkzaam heid weer op wat anders gevestigd had. Prisca zette het glas aan de lippen en deed een flinken teug. Wat sterk" mompelde zij, „maar dat geeft kracht." (Wordt vervolgd»)

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1912 | | pagina 1