Donderdag
23 Mei
1912.
Feuilleton.
Haat en Smart.
No. 121.
50e Jaargang.
Van week tof week.
BINNENLAND.
VL1SS1NGSCHE COURANT
Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek
handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij de Uitgevers
Firma F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt 58.
ADVERTENT1ÊNvan 1—4 regels 0.40. Voor eiken regd
meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde
advertentie, wordt de prijs slechts tweemaal berekend. Qroote
letters en clichés naar plaatsruimte.
Verschijn! dageüjkSj uitpsondsrd ©p Zon- en Feosidagen.
TELEFOONNUMMER 10.
Dat ook gekroonde hoofden als
gewone stervelingen den dood kun
nen vinden, ja zelfs zooa's een ge
woon bedelaar dien zou kunnen ont
moeten, is door het voorbeeld des
konings van Denemarken weer dui
delijk bewezen en dit verschijnsel
gaat zich trouwens meer voordoen,
sinds de staatshoofden in vele op
zichten zich aan hef gewone leven
gaan aanpassen. De koning van De
nemarken was een van die vorsten
van den tegenwoordigen tijd, die meer
kunnen worden aangemerkt als ge
kroonde hoofden eener republiek
want ook de Noorsche staten ver-
keeren in het tijdperk van overgang
naar den meer dan éenhoofdigen re-
geeringsvorm.
Een koning die heel gewoon leeft,
die niet mee doet aan politieke groot
doenerij en geen oorlog voert, kan
niet minder goed dan een ander zijn
plichten vervullen en het voorbeeld
des konings van Denemarken bewijst
dit; naar onze ^meening een uitste
kend voorbeeld.
Het is zelfs zeer de vraag of het
voorbeeld des Duitschen keizers, die
zich weer eens boos gemaakt heeft
over het Rijksland, dat hem niet
volgzaam genoeg toeiijkt, wel zoo
navolgenswaardig is. 't Zou heel goed
kunnen wezen dat de grondwet van
Elzas-Lotharingen weer eens werd
afgeschaftmaar dan zal dit in
ieder geval niet de persooniijke daad
des keizers wezen, maar, zooals de
burgemeester van Straatsburg om
de zaak een beetje te verzachten
terecht heeft opgemerkt, langs wette-
lijken weg en in overeenstemming
met de andere deelen der wetgevende
macht gebeuren.
En in ieder geval zal Elzas Lo
tharingen dan nog geen provincie van
Pruisen worden. Tegen deze onge
motiveerde en onverstandige vergroo
ting van het Pruisische grondgebied,
die nog meer het evenwicht in Duitsch-
land verbreken zou, zullen de Bonds
staten zich zeker verzetten.
De keizer heeft in zijn eigen rijk
ontevredenheid gewekt. Men meende
dat de dagen der persoonlijke inmen
ging van den keizer in de politiek
nu voorbij waren dat hij thans wer
kelijk boven de partijen stond maar
men heeft zich deerlijk vergist.
Inderdaad, dat is een ieelljk geval.
«Handen thuis" roept men al in het
Zuiden. Maar dat kan Z.M. nu een
maal nitt. En de Franschen, die
lachen in hun vuistje. Het onding,
dat grondwet voor Elzas Lotharingen
heei, bevredigt daar eigenlijk nie
mand en de Elzassers hebben in den
laatsten tijd genoeg getoond dat ze
O—
52.)
,0, mijn God, mijn afgod had ik
van haar gemaakt en zoo word ik
daarvoor nu gestrafi. Niets, niets zou
men moeten liefhebben op de wereld
Dwaasheid is het met zijn hart te
hangen aan eenig menscheijjk wezen,
hetzij vrouw of kind. De hond is
vroolljk blaffend tegen mij opgespron
gen, mijn paard hinnikte mij tegen
alles toonde meer aanhankelijkheid
dan zij, van wie ik verwacht had,
dat zij mij eens schadeloos zou stellen
voor mijn somber verleden. Liever
geen kind dan zulk een kind!"
„Bezondig u niet, Hans riep de
moeder streng en vermanend. „Het
zou u eens kunnen berouwen zoo te
hebben gesproken. Gij doet het
meisje onrecht. Zie haar aan en wees
als ik bezorgd over haar. Zacht was
zij altyd, doch er ligt thans iets op
baar gelaat, in haar houding, dat; mij
toch maar liever Fransch waren ge
bleven.
En het helpt niets of in den Rijks
dag de kanselier en de zijnen weg-
loopen en boos zijn dat de voorzitter
een socialist, zooveel over het lee-
lijke geval zeggen laat. De toestanden
zijn eenlgszins veranderd en dat
drupje zal de regeering moeten
slikken, al smaakt het niet zoo bij
zonder lekker. De socialisten hebben
wat te zeggen en de president van
de Kamer behoort tot de vrijzinnigen.
Hei helpt ook niets of de kanselier
de socialisten uit de hoogte behan
delt en zijn veelpratenden heer ais
een vrij treurig gevolg van zijn hoog
ambt moet verdedigen. Hij zegt zelf
dat het zijn plicht is den keizer te
verdedigen en hij heeft door zfln re
devoering niet het bewijs geleverd,
dat de keizer de rechten van den
Bondsraad en den Rijksdag niet aan
getast heeft. Trouwens, in een con
stitutioneel rijk behoorde van zoo
iets in het geheel geen sprake ie
kunnen werenmoet het hoofd van
den staat geen partijman zij-', die
telkens den appel van Thetis te mid
den van zijn volk werpt. De zaak is
nu nog al goed afgeloopen, als ze ten
minste afgeloopen is, maar de oude
ongerustheid is toch weer te voor
schijn getreden en men gevoelt dat
men op die wijze een regeerstelsel
blijft volgen, dat steeds en aan alle
kanten gevaren oplevert.
De Dardanelen geopend voor de
veie wachtende graanschepen I Men
zou haast zeggen: geen blij der maar
in tachtig ja ar. De Turken hebben
zich niet gehaast, 't Was ook een
zeer moeilijk gevalwant toen het er
op aan kwam om voor eigen veiligheid
te zorgen, was er weinig tijd; men kon
toch bezwaarlijk de juiste plaatsen waar
de gevaarlijke mijnen lagen, door
teekens aangevenwant dan zou men
den Italianen den weg gewezen heb
ben. De Turken wisten dus zelf den
juisten weg niet bij het opruimings-
werk en we willen nu maar hopen
dat ailes goed moge afioopen. Boos
is men blijkbaar niet op den Turk,
wien niemand de schuld geeitmaar
als de Italianen de zeestraat opnieuw
mochten bedreigen en dezelfde ge
vaarlijke maatregelen opnieuw moes
tan worden genomen, dan zou men
het den Italianen waarschijnlijk wel
degelijk kwalijk nemen. Als ze meen
den reden te hebben om een oorlog
te voeren, dan hadden ze het ten
minste goed moeten doen maar ze
hadden het terrein wat beter moe'en
verkennen en omdat ze dal verzuimd
hebben tn r.iet tegen de zaak opge
wassen blijken, wordt hel een prul
oorlog, waar ze nog met schande
van zullen afkomen. In Tripolis,
waarom het alleen om te doen heette,
angstig maakt, omdat er geen levens
vreugde uit spreekt. Zij heeft verdriet.
Doch genoeg voor heden I „Slaap
wel, Hans, en wees moedig. De
waarheid zal wel aan het licht ko
men."
H|j wenkte haar toe en keerde zich
om, doch zij was lang reeds ter ruste
gegaan, ais hij nog op dezelfde piaaïs
stond.
De woorden der moeder „Zij
heeft verdriet", wilden hem niet uit
het hoofd. Verdriet was ook de
ziekte geweest, waaraan de eens
zoo beminde vrouw was overleden.
Wanneer hij eens de tweede Hilde
gard zou moeten begraven gelijk de
eerste De Hunengestalte van den
eenzamen man beefde van aandoening
bij deze gedachte.
„Mijn Heer en God, laat het niet
gezegd zijn, wat toorn mij deed
uiten zuchtte hij. „Zoo was het
niet gemeend zoo nietBewaar
haar voor mij, opdat ik niet twijfele
aan Uwe barmhartigheid. Welk eert
vloek ligt er op mij, dat ik degenen
ongelukkig maak, die mij het dier
baarst zijn Arme, kleine Hildegard
Ik was zoo hard en onvriendelijk
ftbonnemenis-fiduertenfiin op zeer uoordeelige ooertoaarden
geeft het niets meer en nu verloopt
de heele zaak in wat grootdoenerij
op de Grieksch-Turksche eilanden,
met name op Rhodo3. waar de Ita-
liaansche bevelhebber koninkje speelt
en politieke inhechtenis nemingen
doet, terwijl het garnizoen ten slotte
genoodzaakt was zich over te geven.
Deze roemlooze overwinning heeft
de heeren in Rome weer letterlijk
dronken gemaakt en in de straten
val! men overde grootspraak en de op
gewondenheid.
Och menschen, zou men zeggen,
weest toch eens een beetje kalm
want, heusch het staat er nog zoo
heel mooi niet voor.
In 't verlaten huis van Dickens is
de quaestie„Jarndyce contra Jarndyce".
In Amerika is de quaestieRoosevelt
contra Taft enTaft contra Rooseve't
maar terwijl er aan Jarndyse pas een
einde kwam toen de laatste stuiver
verprocedeerd was, beginnen we in
de Vereenigde S'aten ten mins'e eens
een beetje op te schieten. In Califor-
nië hebben voor het eerst de vrouwen
meegestemd en het schijnt dat Roo
sevelt in den smaak der dames valt,
zoodat hij zestig duizend stemmen
meer kreeg dan zijn tegenstander.
Momenteel zijn de ^heeren bezig
om elkaar in den staat Ohio zoo
hard mogelijk uit te schelden, zoodat
de lappen er af vliegen. Nog 124
gedelegeerden der presidentskeuze
moeten er worden aangewezen en
oogenschijnlljk kan Roosevelt nooit
winnc-n daarvoor is hij te ver achter
maar hel moet volstrekt niet vaslstaan
dat al de zoogenaamde T ftmannen
werkelijk op dezen zullen stemmen.
Deze getrapte verkiezingen kunnen
nog wel verrassingen bezorgen.
In Marokko moet zoo waar weer
eens een nieuwe Sultan zijn uitgeroe
pen. De beweging is in het zuiden
ontstaan en is gericht tegen de Fran-
sche overheersching en^den tegen
woordigen sultan, die zich daaraan
onderworpen heeft.
Maar ook elders is het niet rustig.
Nieuwe benden inboorlingen verza
melen zich om Fez en in de stad
zelf durven de Franschen de inwo
ners niet vertrouwen, zoodat men
geen garnizoen missen kan om tegen
de rustverstoorders van buiten op te
rukken, 't Wordt hoog tijd om er
eens flink waf versterking heen ie
zenden en een zuiveringsproces te
beginnen, dat dan toch aiiicht voor
een tijdje heipen zal.
Tweede Kamer.
Over het ontwerp-Ziekteverzekering
is, het algemeen debat geopend
tegen haar. Tranen stonden haar in
de oogen, die er uitzagen als koren
bloempjes, zwaar van den dauw".
Hij sloop door den gang tot aan
de slaapkamer van het meisjedaar
bleef hij staan, legde de hand aan
de kruk en draaide deze voorzichtig
om, zoodat de deur zonder geruisch
werd geopend. Hij trad niet binnen,
doch zag door den kier. Het nacht
lichtje wierp een zwak schijnsel in
de kamer, zoodat slechts flauw de
lijnen van de zachte gestalte zicht
baar waren. Rainer's lippen bewogen
zich en hij werd als gedwongen den
naam van zijn kind te roepen.
Doch hij beheerschle zich en toen
hei meisje hem den volgenden morgen
zag, had zijn gelaat weer de oude
sombere uitdrukking.
HOOFDSTUK XIV.
Viijgesprokeo," doch niet gerecht
vaardigd. Dat beteQkent minachtende
blikken, diep kwetsende aanmerkin
gen, die meer geraden dan begrepen
werden, duizenderlei krenkingen,
waartegen men zich even weinig kan
beschermen als tegen den steek van
een wesp. Twist met Rainer te be
door den heer Treub, die minister
Tal ma's ontwerp en den verzekerings
plicht verdedigde, echter bestreed
diens stelsel van beperking der ver
zekering van arbeiders in loondienst
van anderen.
Spreker plaatste zich daartegenover
op het standpunt dat men verzekering
niet moet beschouwen als een, onder
deel van het arbeidscontract, en
meende dat er een behoorlijke maat
schappelijke grond is, die den Staat
principiëel verplicht bij te dragen in
de kosten van verzekering van arbei
ders en van alle daarmede uit
financieel en maatschappelijk oogpunt
gelijk te stellen personen, met vrij
stelling van de laagste loonen om
premie te beialen.
Volgens spreker behoort de Staat
zijn bijdragen te trekken uit een
belasting naar draagkracht, en niet
uit een tarief, aangezien anders de
arbeiders feitelijk dubbel betalen zal
nl verzekeringspremie en een hooger
prijs voor ds eerste levensbehoeften.
G sterenavond heeft de Kamer het
debat voortgezet over de interpellatie-
Treub in zake den financieelen kant
van het spoorwegbeieid.
De heer Vliegen critiseerde uitvoe
rig de gevolgen der bestaande spoor-
wegcontracten er op wijzend, dat aan
de politiek der tekorten een einde
moest worden gemaakt. Daarom zou
hij stemmen voor de motie-Treub,
die beëindiging der spoorwegcontrac
ten wenseht.
De heer Nolens bestreed de motie.
Deze vraagt afschaffing der spoorweg-
contracten, „in het belang van 's Rijks
financiën." Welnu, het staat aldus
dr. Nolens absoluut niet vast, dat
een ander stelsel in het belang van
's Rijks financ'ën zal zijn. Met name
achtte hij staatsexploitatie duurder
dan den bestaanden toestand. Daarom
vond hij de motie te financieel en
ook te negatief, wijl ze niet aangaf
wat er voor de spoorwegovereenkom
sten in de plaats komen moet.
De heer Bos wees er nog eens
speciaal op dat de meerderheid der
staatscommissie wilde exploitatie der
spoorwegen in één hand, hoewel
men dit in het rapport niet duidelijk
had doen uitkomen. Hij beaamde
volkomen de meening van den heer
Treub, dat verschillende dingen in
het rapport met een zekere tendenz
waren voorgesteld, en zette ook
zijnerzijds de nadeelen der spoorweg
contracten uiteen.
Minister Kolkman zegde toe, dat
er met het onderzoek der flnancieele
kwestie spoed zal worden gemaakt,
en de resultaten aan de Kamer zullen
worden medegedeeld.
Raden- en Ziektewet.
Door het Ned. Verbond van Vak
verenigingen is een adres gezonden
ginnen durfde niemand, doch van
alle zqden gaf men hem te verstaan,
dat hij uitgestooten was en zijn ver
bittering wies daardoor van dag tot
dag. Hij loerde letterlijk op elke ge
legenheid om zijn woede bot te
vieren, doch deze kwam niet, want
ieder kende zijn grenzenlooze heftig
heid te goed om deze te tarten.
Hij geleek op iemand die uit een
gekkenhuis was ontsnapt. Herhaal
delijk sloeg hij zich met de vuist
voor het voorhoofd, greep met beide
handen in het haar, vloekte zacht,
terwijl hij naar den Hemel opzag,
als wilde hij dezen verantwoordelijk
stellen, voor het leed, dat hem had
getroffen.
Teugellooze woede beheerschte
hem. In het slot heerschte vreugde
daar sliep een erfgenaam van den
adellijken titel in zijn vergulden
wieg. Zoo zou dus het geslacht Ho-
henfels blijven voortbestaan terwijl
de dood gluurde over den drempel
van den „Edeihof". Want Hildegard
verzwakte zichtbaar. Zij was niet
ziek en zij klaagde niet, maar toch
werd zij steeds stiller en bleeker.
Haar schoonheid had niets geleden,
aan de Tweede Kamer waarin wordt
aangedrongen op het aanbrengen
van een aantal wijzigingen in de
voorgestelde raden- en ziektewet.
O.m. wordt verzocht uitbreiding van
het aantal personen die onder de
wet vallen, verhooging van de grens
waar de verplichting tot verzekering
ophoudt, meer invloed van de verze
kerden ih de raden van arbeid, ver
hooging van de uitkeering tot het
volle loon, verlenging van den duur
der uitkeering tot twaalf maanden,
vrijstelling van premiebetaling aan
de verzekerden in de drie eerste
loonklassen en indien aan verzekerden
bij de ziekenkassen geen recht op
geneeskundige hulp wordt verleend,
verbod van ondernemings-ziekenfond-
sen en toekenning van een bijdrage
van staatswege aan de toegelaten
ziekenfondsen van ten minste de helft
hunner kosten. Het adres is van een
memorie van toelichting vergezeld.
Militaire berichten.
De kapt. der inf. P. C. A. Krugers,
vroeger hier ter stede in garnizoen,
zal dezer dagen worden bevorderd
tot majoor en optreden als comman
dant in hef 28e iandweerdistricf,
standplaats Leiden.
De detacheering van den kapt. W.
H. L. Vogel van het 3e reg. inf. bij
de gymnastiekschool te 's-Gravenhage
is tol 1 Mei 1914 verlengd.
Bij de herstemming voor een lid
van den gemeenteraad in het He
district te Zaandam is gekozen de
heer J. Groen (S. D. A. P.) met 494
stemmen. De heer C. d® Mooij (R.-
kath,) verkreeg 427 stemmen.
De raad bestaat daar thans uit 7
sociaal-democraten, 7 liberalen en 5
kerkelijke leden.
Lotisico.
Hooger beroep is aangeteekend
door j. Koolj, winkelier te Amster
dam, tegen het vonnis van de recht
bank te Arnhem, waarbij hij tot 14
dagen gevangenisstraf was veroor
deeld wegens smaadschrift tegen
Lotisico.
Vlisslngen, 22 Mei.
De candidatuur van den heer P.
G. Laernoes Sr., door de anti rev.
kiesvereeniging candidaat gesteld in
de districten I en III, zal worden ge
steund door de christ. historische
en kalh. kiesvereanigingen.
Tot strandwachters voor het a.s.
badseizoen, loopende van 1 Juni tot
1 October zijn benoemd J. van Loenen
en A. W. van Hoeydonck.
scheen thans nog zachter en boven-
aardscher en wanneer de blauwe
oogen droomend en weemoedig over
het lentekleed der natuur staarden,
schenen zij een afscheidsgroet te
spreken.
„Zij heeft verdriet", had de moeder
hem gezegd en de geneesheeren, die
hij had geraadpleegd, verklaarden
Haar gemoed is lijdende Juist, dat
was het Het verdriet was niet te
keeren. Als een langzaam gift sleepte
het het meisje ten grave. Wanneer
hij daaraan dacht wanneer hij zich
herinnerde, hoe ook zijn vrouw aan
verdriet was gestorven, werd het
hem te eng op den „Edeihof". Dan
werd hij naar buiten gedreven, naar
het woud daar, tusschen kloven en
rotsen, werd het hem lichter. Dikwijls
wandelde hij naar de herberg „De
Kruik". Spoedig werd bekend, dat
Rainer daar dikwijls te vinden was,
uren lang zittende in een dicht
prieëel, het hoofd in de handen ge
leund en starende in zijn voi glas
zonder te drinken. Zijn kwaad ge
weten drijft hem in de eenzaamheid
zeiden dan de lieden.
(Wordt vervolgd)
