Vrijda g £6 April richten. Haat m Smart, No* 99. 50e Jaargang, 1912. „Titanic" Verschijnt dagsiijks, uitgezonderd op Zon- en Feestdagen. BINNENLAND, Feuilleton. het binnenland berichten. Msn daar het bericht :esj is opgestaan evestigd. Verder u der Dsjebala, am in 't gebergte dere vreedzame gevallen. Kapi- i luitenant Ttii- hebben om de sepen gevraagd, ker zijn van hun kan hun geen Een bericht Dsjebala de hadden aange- af of de Mehal- zich zal aan- ge stammen. Uit aar Tanger he le Europeanen, eid van Agadir lein stoomschip zijn opgenomen rcht. Onder hen Duitscher Stein- mrdiger van de en. de f a verlangen na- meer troepen worden gezon- r vertoevende zijn en in het enlijk overal de iderdrukken en raaf. xravenhage. het vrouwelijk drama dat zich ijtuig afspeelde die ten. huiszoeking Ie werd de onder- dsdienst doode- ispccleur zeer derchef is reeds agvoerder van ornian" deelde geen 20 mijlen was toen dit lad hij geweten „Titanic" ver- alle passagiers n. De kapitein hip dat op 5 de „Titanic" dsignalen geen eval de „Cali- dat zijn schip des avonds in >omde, waarop stop zetten om hten. aftoestel werk- ben wfl niet orgen gehoord od was en zijn van de ramp spsramp Vork loopt een van de „Allan op een ijsberg n zijn. Nadere g niet bekend. an beleg. 1 op een tele- Millerand in den generaal van beleg te :GMT. 1. Meteor. Instituut rwachting. tand 776.5 te and 761.4 te avond van 25 achtige N. O. nde bewolking. Koeler. VLISSINGSCHE COURANT. Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50. Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij de Uitgevers Firma F. VAN DE VELDE js., Kleine Markt 58. ADVERTENTIÊNvan 1—4 regels ƒ0.40. Voor eiken regtl meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie, wordt de prijs slechts tweemaal berekend. Groote letters en clichés naar plaatsruimte. TELEFOONNUMMER 10. Abonnements-^doerfenfien op zeer «oordeeSig® uoonoaardeti Het bezoek van H.M. de Koningin en Z.K.H. den Prins te Parijs. Volgens de „Gazette de Hoilande" is het programma van het bezoek van H.M. de Koningin en Z.K.H. den Pri ns der Nederlanden in hoofdzaak als volgt samengesteld Zaterdag 1 juni: Vertrek van Het Loo omstreeks 8 uur. Aankomst te Parijs, via Luik, omstreeks 5 uur. Bezoek aan president Fallières op het Elysée. Ontvangst van het corps diplomatique. Gala-diner op het Elysée. Gata-voorstelling in de Opera. Zondag 2 juniIa den voormiddag godsdienstoefening in de Oratoire- kerk. Receptie op het Stadhuis. Déjeuner in de Nederiandsche Legatie. Rijtoer in het Bois de Boulogne. Qala-diner in het ministerie van buitenlandsche zaken. Maandag 3 JuniBezoek aan het paleis te Versailles. Revue der troepen in het kamp bij Satory. Déjeuner in het paleis te Versailles. Terug naar Parijs. Vertrek van Parijs te 4 uur. Aankomst te Brussel te 8 uur, waar Z. M. de Koning der Belgen H.M. zal komen begroeten. Aankomst op Het Loo te 11 uur. Eerste Kamer. In de gisteren gehouden vergade ring werd zonder discussie de erf- gooierswet goedgekeurd. Daarna werd het bouwwetje be handeld. De heer Van der Feltz, hoe wel geen bezwaar hebbende tegen suhsioieerir.g van de bijzondere school, indien dit strikt in het belang van 't onderwijs is, had groote beden king tegen een licfctvaardigen greep uit de Staatskas, zooals bij het bouwwetje geschiedt en verklaarde tegen te zullen stemmen. Het wetsontwerp werd daarna ver dedigd door de heeren Van den Biesen, Woltjer en Hovy. De Bakkerswet. Het hoofdbestuur van den Aigem. Nederl. Bond van Arbeiders(sters) in het bakkers-, chocolade» en suiker- bewerkingbedrijf heeft besloten de bestuurdersbonden in aiie plaatsen waar de Bond afdeelingen heeft, te verzoeken, met die afd. vergaderingen te beleggen, en wel op den eersten of den tweeden Zondag van Mei, met het doei: le. te protesteeren tegen de meerderheid der Tweede Kamer, die weigerde de Bakkerswet in be handeling te nemen 2e. met nog meer kracht aan te voren aandrang op het het parlement te oefenen, die wet vvèl in behandeling te nemen. In een opwekking aan de afdeelin gen zegt het bondsbestuur, dat van 'nu af de agitatie daarheen moet wor- 30.) Intusschen had Constance „Hohen fels" bereikt. Haar schoon gelaat, dat zooeven zoo bleek was, gloeide thans de kleine voetjes die anders schenen te zweven, werden thans vast en krachtig neergezet en tusschen de donkere wenkbrauwen stond een rimpel. In de voorzaal ontmoette zij den vrijheer. Hij zag er ernstig, bijna misnoegd uit. Ik heb iets belangrijks met u te spreken", zei hij. „Het is mij alsof er vlammen in de lucht flikkeren", antwoordde zij, den hoed afnemend en het zwai'.e haar achterover werpende. „In de oude zaal is het koel wanneer gij wilt, geleid ik u daar heen." Deze woorden klonken zonder ling opgewekt. Zij zag hera verbaasd aan, knikte den geleid, dat telkens weer in de Kamer voorstellen zullen worden ge daan om de wet te behandelen. De rijkswerf te Amsterdam. De min ster van marine heeft aan een commissie opgedragen hem te adviseeren over de vraag of 't in 's lands belang zou zijn over te gaan tot de ophefiing van 's rijkswerf van aanbouw en herstelling te Amsterdam. De commissie bestaat uit den schout bij-nacht Tydeman, marine-comman- dani te Amsterdam, lid en voorzitter, Van den Broek, rijkswaterstaaisinge- nieur, Dirksen, direcieur van de han delsinrichtingen, Hosang, kolonel chef van den marinestaf, L. Op ten Noort, allen te Amsterdam, Rappard, marine-hoofdingenieur te Helievoet- sluis, C. Stork te Hengaio, kolonel van Voss, hoofd van het uitrustingsvak te Willemsoord, leden, en luitenant ter zee le ki. Gooszen, lid-secretaris. De vredesbeweging. Zou het waar zijn, dat iedere groote en grootsche gedachte honderd jaar noodig heeft voor ze algemeen er kend wordt en honderd jaar daarna om algemeens toepassing te vinden Wij kunnen het bijna niet gelooven wanneer wij zien hoe snel de be weging voor de vredelievende oplos sing van aiie geschillen tusschen de volken zich heeft ui'gebreid. Er zijn nog lang geen honderd jaar verloopen sedert Bertha von Suttner's beroemde boek verscheen, waardoor zoo veler oogen geopend werden. Dichter en dicliter worden de rijen va:; de strij ders voor de grootsche gedachte van den wereldvrede, zwakker wordt hei verzet en verstomd is het hoongelach van de tegenstanders. In alle rangen en standen dringt het geroep om vrede docr, overai vindt de vrede nieuwe vrienden. En toch Toch zijn wij nog verre af van den aigemeenen vrede. Zoo lang de gelegenheid voor een andere dan een vredelievende oplossing be staat, zoolang dreigt gevaar. Van iwee zijden echter wordt het gevaar bewaakt. De regeeringen zoe ken naar bestendiging van den vrede door het sluiten van tractaten, door het zoeken naar regeling van de in ternationale verhoudingen op hui vredesconferenties, door het scheppen van een internationalen Rechter,die te 's Gravenhage geschillen tusschen S!aten beslist. De menschen afzon derlijk vereenigen zich en trachten hun broeders en zusters te overtui gen van den weldaad, welke in het behoud van den vrede gelegen is. Er heeft opstuwing piaais uit de massa, er heef: bevestiging plaats van het vredesverlangen. Niet in de eerste plaats ligt het en volgde hem. Gisbert en Constance liepen op en neer. „Uw Moeder is zzer ziek zij het ft zich geheel van het aardsehe afgewend", begon hij eindelijk aar zelend sta mij daarom toe, dat ik de plaats van vader bij u inneem*. Zij zag hem aan en giimlachfg. Nooit had hij in haar oogen zoo jong geschenen ais juist heden. De hooge indrukwekkende gestalte van den vijf en veertig jarigen man, de edele trekken, het rijke donkerblonde haar, het groote voorhoofd dat groot ver stand verried, gaf hem lang niet het voorkomen van een grijsaard. „Deze inleiding klinkt zoo ernstig, dat ik bijna bang wordzei zij met een poging iot schertsen. „Doch spreek". „Walter von Scho'ten, dien ik hoog acht en wiens karakter mij er borg voor staat, dat gij aan zijne zijde gelukkig zult zijn, heeft mij gis teren om uw Siand gevraagd ik vraag het u nu, welk antwoord ik hem moet geven Constance leunde tegen het venster. „Wat noemt u geluk?" vroeg zij veld der propaganda op het oorlogs terrein. Het gruwelijke van den strijd, het afschrikwekkende daarvan is slechts een indirecte steun aan.de vredesbeweging. De verbetering van de opvattingen omtrent de verhou dingen der menschen blijft het hoofd doel. Al ^mag de voorlgang dien de re geeringen maken op pacifistisch ge bied ster ds als een verheugend feit zijn aan le merken, al mag de on misbare studie van het internationaal recht steeds in verblijdende mate toenemen, den drang van onder op uit de samenleving zelf, sterker en sterker te maken, zal in de eerste plaats de taak der propaganda zijn. Opmerkelijk is het, dat hoe langer hoe meer naast de e hische motieven voor den wereldvrede, thans ook op economische gronden wordt aange drongen op een internationale rege ling die op den duur den oorlog on mogelijk zal maken. Het bankverkeer weeft een net over alle volken. Een oorlog zou dat weef sel zóo verscheuren, dat alle volken, alle landen onherstelbare schade zou den ondervinden. Maar bovendien, zelfs een over winning kan niet goedmaken, de economische nadealen, door den oor log aan het overwinnende land toe gebracht. Het nooit volprezen boek „De groote illusie" van Norman Angeii, heef! ons de waarheid daarvan gebracht. Eenmaal werd juist van de zijde der financiers het verwijt bericht, dat de wereldvrede een illusie is. Thans zijn juist zij het, die de noodzakelijk heid van hei vreaesbehoud betoogen. Het vredespaleis nadert zijn vol tooiing. De millioenen handteekenin- gen van Miss Eckstein zullen er komen als een reusachtige ovatie bij de inwijding. E; is in den laatsten tijd vaak ge spot met dat „paleis van illusie". De ooriogen en het oogiogsgevaar zouden het denkbeeldige van den we reldvrede aantoonen. Maar weet men wel dat juisi door die ooriogen het getal der vredesvrienden enorm is gestegen,' dat na eiken oorlog de roepstem om vrede sterker wordt Dit is wellicht het eenige goede re sultaat van een oorlog. En weet men dan niet, dat reeds thans het aantal oorlogen veel minder is dan vroeger, en dat reeds thans menig geschil, dat onoplosbaar scheen en vroeger vrij zeker tot een oorlog zou hebben geleid, is bijgelegd langs vredeiie- venden weg, inet behulp van het Hof van Arbitrage in 's G avenhage Langzaam maar zeker gaat het naar den vrede 1 Het „Centrum" verneemt dat de vorige week in Den Haag een ver- na lang zwijgen. „Wat ik daaronder versta, zou Scholten mij moeilijk kunnen geven. Zijn koel verstand doet mij bevriezen. Hij behoort tot die menschen, die een zekere grens be palen voor hun eigen gevoel en die tegen zich zelf s eeds het gebod uit vaardigen tot hiertoe en niet verder Tot de stervelingen, ciie met zulk een bewonderenswaardig phiegma zijn toegerustdie door niets van den weg zijn te brengendie zich nooit laten meesiepen buiten de perken „zooals het behoort"niet de kwel lingen van haat en vertwijfeling, maar ook nooit de overweldigende wellust, de eindelooze zaligheid van een gloeiend hart hebben leeren kennen. U vraagt mij, welk antwoord ik zal geven! een afwijzend". „Neem niet te spoedig een beslis sing", vermaa lde de vrijheer. „Trou we, standvastig: liefde is te verkiezen boven hef plot eling opflikkeren van den hartstocht". „Ik denk er anders overliever een kort zinnenbedwelmend geluk, waarover men, wanneer het verdwe nen is, verlangend terugblikt, dan jaren van nuchterheid en verveling. gadering piaais had van den hoofd- raad der St. Viceniius-vereeniging met het hoofdbestuur van het Genoot schap tot zedelijke verbetering van gevangenen, om een bespreking te houden inzake de reclasssering van ontslagen gevangenen. Voorlezing werd gedaan van een schrijven des ministers, waarin de minister er op aandringt den arbeid met vereende krachten aan te vatten. Er werd be- sio'en een gemengde commissie te vormen, om in dien geest werkzaam te zijn. Naar aanleiding van deze vergade ring had Woensdag te Utrecht een bijeenkomst plaats van den hoofdraad van Si. Vincentius met de presidenten der bijzondere R iden of conferenties uit alle plaatsen des lands, onder welk ressort strafgevangenissen of rijksopvoedings gestichten bestaan. Vereeniging tot verbetering van het lot der blinden. Voorgezeten door den heer W. F. C. Druijvestein van Amsterdam, had te Leiden de jaarvergadering plaats van genoemde vereeniging. In het jaarverslag van den secre taris, den heer H. J. Lenderinck, di recteur van het instituut tot onderwijs van blinden te Amsterdam, waarin een woord van weemoed werd gewijd aan het lot der ongelukkige mede burgers, die door gemis van het ge- z-'chisvermogen, veei vreugde in dit leven moeten derven en in welk ver slag met vee! waardeering en sym pathie werd gesproken over de be langstelling welke de vereeniging van •Verschillende zijden ontmoet, werd verder een woord van hulde gebracht aan de hooge beschermvrouwen, H. M. de Koningin en H. M. de Konin gin Moeder, die sieeds op ondubbel zinnige wijze in alles wat door de vereeniging in het belang harer blin den gedaan wordt. Aan het verslag wordt verder het volgende ontleend: De vereeniging mocht weder, evenals in vorige jare.i een aantal blinden in gezinnen op die plaatsen waar geen afdeeling gevestigd is ondersteunen. Als een verblijdend verschijnsel op het gebied van blindenverzorging werd gewezen op den steeds meerderen bloei van het centraal magazijn voor grondstof fen ten behoeve van den blinden handswerkman. De geheele omzet bedroeg in het afgeloopen jaar de som van f 6496,5972 tegen f 6474,847s in het jaar 1910. De algemeeoe kas verkende aan het centraal magazijn een bijdrage van f 800. Voor de vaste jaarlijksche uitgaven in gezinnen van blinden in plaatsen waar geen afdee ling gevestigd is, werd uitgegeven een bedrag van f452,50. Voor ver pleegden aan het instituut tot onder wijs van blinden, ten behoeve van In de koude van zulk een huwelijk zou ik omkomen. U zal mij nog langer in „Hohenfels" dulden". „Ik zou u ongaarne zien vertrekken, antwoordde Gisbert. Hij stond tegen over haar, en het was ais schoot er uit de donkere oogen van het meisje een straal, die tot in het diepste van zijn hart drong en hem toonde, dat het toch weer uit zijn verstijving kon ontwaken. Hij liet den blik glijden over de lange rij van schilderijen daar waren bekoorlijke vrouwen menigeen was zacht; blond een fee gelijk; aiieren weer schitterende in den voisten glans van majeslueuse schoonheid, doch geen, die klassieke gevormde trekken bezat, heerlijker gestalten, die er trotscher en voor namer uitzagen dan Constance von Amheim. Wanneer hij dit wonderlijke wezen eens voor altijd aan zich ver bond wanneer hij zichzelf eens be waarde voor een eenzamen ouder dom Nog was het misschien tijd. in het volgende oogenblik scheen deze gedachte hem weer onzin en onuitvoerbaar. Een verschil in leeftijd van vijf en twintig jaar 1 Constance bezat geen middelen en haar afkomst kinderen van minvermogende ouders, werd f125 uitgegeven, zijnde f50 minder dan het vorige jaar, terwijl tevens voor de kleeding van blinde kinderen van behoeftige ouders f 12.50 minder dan het vorige jaar werd uitgegeven. Deze posten ver minderen elk jaar. Het weer in Maart. Aan hat overzicht in het Tijdschrift van het Meteor. Inst, over het weer in Maait ontleenen wij het volgende Gedurende een groot deel van Maart werden groote luchtdrukken boven Midden- en Z.W.-lijk Europa en in de ongeving der Oostzee aan getroffen, terwijl verschillende, veelal vrij diepe depressies over de Britsche eilanden naar Scandinavië trokken. Dientengevolge waren h. t. 1. Z.lyke tot W.lijke v/inden veel talrijker dan gewoonlijker en was ook de gemid delde niets grooter dan normaal. De temperatuur was voortdurend vrij hoog, gemiddeld ruim 2 gr. bo ven de normale, bijzonder warm was het den 2, 15 en 26. Slechts op en kele dagen daalde de temperatuur in het N.O. des lands een weinig be neden het vriespunt. De dageiijksche gang der tempertuur was geringer dan de normale in ver band met de betrekkelijk zware be wolking, die algemeen en vooral in de tweede dekade voorkwam. Heldere dagen waren er nagenoeg niet. De hoeveelheid neerslag was gemiddeld over net geheele land de helfi meer dan normaal, in de eerste dekade zelfs nagenoeg tweemaal zoo groot. Het aantal dagen met een neerslag van 1 mM. of meer bedroeg gemid deld 18 tegen 11 normaal. Voetbal. Nederland—België wedstrijd. De secretaris-penningmeester van den Nederlandschen Voetbal Bond verzoekt ons mede te deelen, dat het terrein van D. F. C. a. s. Zondag voor bovengenoemden wedslrijd eerst om twaalf uur geopend zal worden. De verschillende restaurateurs heb ben gerekend op een grooten toeloop eetlustigen en wordt het publiek in zijn eigen belang aangeraden,zich niet uitsluitend naar de vlak bij het ter rein gelegen restauratie's te begeven, doch zich de moeite te getroosten in het centrum der stad te gaan, daar anders wederombuiten de schuld van restaurateurs en hen, die den wed strijd organiseeren, veien teleurgesteld zullen worden, daar het nu eenmaal niet mogelijk is, dat slechts enkele restauraties een grooten menschen- stroom, als de stad a. s. Zondag zullen bezoeken, naar behooren kun nen bedienen. Voorts wordt uitdrukkelijk mede wat die van moederszijde betrof, niet onberispelijk het zou dus schijnen als wilde hij haar dwingen, haar jeugd en schoonheid te verkoopen voor een titel en een vermogen. En dan zijn lang genoten vrijheid 1 Zou hij die weggeven om den wille van een paar schitterende oogen Neen Neen 1 De bekoring was even ras vervlogen als zij hem had aangegrepen en toch vervulde het den heer Hohenfels met vroolijke voldoening. De luitenant verliet het siot; ook de andere gasten hadden afscheid genomen en er trad nu een zekere stille in. Daar kwam echter een week later de graaf von der Lauen, de eigenaar van een riddergoed in de buurt, den heer von Hohenfels bezoe ken met 't verzoek een zijner vrienden, Herald von Camory, die thans zijn gast was, aan hem te mogen voor stellen. De vrijheer moest dit verzoek toestaan, ofschoon hij het ongaarne deed. Het was hem bekend, dat er vreemde geruchten liepen omtrent Camo'y. (Wordt vervolgd.)!

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1912 | | pagina 1