Ron A
Dinsdag
Cacao
Feuilleton.
Haal en Smarl.
No. 90.
5Öe Jaargang.
1912.
16 April
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd ©s Zon- en Feestdagen.
BINNENLAND.
TELEFOONNUMMER 10,
VLISSINGSCHE
COURANT
Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek
handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij de Uitgevers
Firma F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt 58.
ADVERTENTlENvan 1—4 regels ƒ0.40. Voor eiken regel
meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde
advertentie, wordt de prijs slechts tweern aal berekend. Oroote
letters en clichés naar plaatsruimte.
Koninklijk bezoek aan Rotterdam.
Zaterdag brachten H. M. de Ko
ningin en Z. K. H. Prins Hendrik
een niet officieel bezoek aan Rot
terdam. De Koninklijks trein arri
veerde des middags te half 2 aan
het station D. P., waar de vorstelijke
bezoekers werden ontvangen door
der. burgemeester en mevrouw Zim
merman, terwijl hun dochtertje een
bouquet aanbood.
Onmiddellijk werd daarop plaats
genomen in de gereedstaande rij
tuigen en gold het eerste bezoek de
Groote of St. Laurenskerk, met het
hoofddoel het Juliana-raam in oogen-
schouw te nemen het gedenkraam,
dat geslicht werd ter gelegenheid
van de geboorte van Prinses Juliana,
op initiatief der Vereeniging tot ver-
fraafing van Rotterdam er. tot bevor
dering van het Vreemdelingenverkeer.
Na een lijtoer door het noordelijk
deel der stad bereikte de stoet om
streeks 2 uur het Groote Kerkplein,
waar de vorstelijke bezoekers bij
den ingang der kerk werden opge
wacht door het college van gecom
mitteerden der Ned. Herv. Gemeente.
Terwijl een koor het OudWilheimus
ten gehoore bracht, traden H. M.
en H. K. H. het kerkgebouw binnen en
begaven zij zich naar de plaats waar
het gedenkraam zich bevindt. In de
kerk bevonden zich ce verdere ker
kelijke autoriteiten, terwijl bij het
gedenkraam de predikanten der Ned.
Herv. Gemeente verzameld waren,
die ailen aan de Koningin en den
Prins werden voorgesteid.
Na bezicbriging van het Juliana-
raam werd verder ee wandeling
door het kerkgebouw gemaakt ter
bezichtiging ook van iiet dezer dagen
geplaatste raam en de graftomben,
terwijl het koor inmiddels het Dank
lied van Valerius ten gehoore bracht.
Bü het vertrek zeng het koor Ge
zang 96.
Nadat weder in de rijtuigen was
plaats genomen, werd een rijtoer ge
maakt door het hart van de stad in
de richting van het paviljoen van
de Koninklijke Roei- en Zeilvereni
ging „De Maas", waar ae stoet ten
2.40 arriveerde.
Daar lag de gemeentelijke stoom
boot de „Stad Rotterdam" gereed,
waarmede de Koningin en de Prins
een vaartocht op de rivier en docr
een deel der havens maakten.
Op dezen tocht werden allereerst
eenige mechanische bunkerinrichtin-
gen van genoemde vereniging in
werking gezien.
De tocht werd nu voortgezet door
de Maashaven, waar op dat oogen-
blik een 70 tal stoomschepen gean
kerd lagen met hun aanhang van
21.)
Lise moest het al reeds terstond
hebben bemerkt, dat zij voornaam
bezoek ontving, zy boog tenminste
diep ter aarde en noodigde op een
verleidenden toon de dames uit wat
uit te rusten. Zij zou terstond een
bank uit het hutje halen.
„Toch niet, moedertje 1 De omge
vallen boom is een uitstekende rust
plaats antwoordde Fraulein von
Arnheiro. „Ik ben wat verhit gewor
den. Daar ontspringt tusschen die
steenen genoeg ijskoud waterals
u mij daarvan een glas zoudt willen
geven, zou ik u daarvoor hoogst
dankbaar zijn".
„Zy heeft een geit, een prachtige
sneeuwwitte geitaldus jubelde
Hildegard, terwijl zq haar mandje
uitpakje. .,Lise, ik heb hier wat
vleesch, koek en geld medegebracht,
daarvoor in plaats krygen we melk
Rijnschepen, elevators enz. Een
zelfde aanblik leverde de Waalhaven
op welke daarna bezocht werd.
Afgestapt werd aan het terrein van
de Koninklqke Nederlandsche Maat
schappij tot Exploitatie van PeSro-
ieumbronnen in Ned.-Indië, een van
de grootste benzineopsiagplaatsen en
safficiaderqcn ter wereid.
Na van de directie der Koninklijke
afscheid genomen te hebben, bracht
de „Stad Rotterdam" de vorstelijke
bezoekers naar de „Kawi" van de
Rotierdamschs LloyJ, waar de after-
noontea werd gebruik'. Aan het ter
rein werden H. M. ontvangen door
den directeur den heer B. E. Ruijs,
dis H. M. naar boord geleidde, waar
zij in de salon ontvangen werd door
het college van commissarissen en
de dames der directie.
Ongeveer 20 minuten werd aan
boord van de „Kawi" vertoefd en
vond de directie gelegenheid H. M-
mede te deeien dat thans nog een
mailsioomschip in aanbouw is van
meer dan de dubbele grootte van
„Kawi" het grootste schip dat ooit
op een Nederlandsche werf werd ge
bouwd.
Ten 4.52 sionden de rijtuigen we
der voor en werd de terugtocht naar
het station aanvaard. Op dezen der
den rijtoer kreeg het nieuwe stads
gedeelte langs den Nieuwen Binnen
weg een beurt.
Kwart over vijf uur arriveerden
de Koningin en de Prins weder aan
het station D. P, en 5.20 vertrokken
zij weder naar 's-Gravenhage.
De reis van Prins Hendrik.
De reis van Z. K. H. den Prins
naar Londen, waarvan het hoofddoel
is een bezoek aan de Nederlandsche
afdeeling van de tentoonstelling be
treffende steden - en piatteiandsworiin-
gen, is als volgt geregeldDe Prins
zal Woensdag 24 dezer met een
nachtboot van de Maatschappij „Zee
land" naar Londen vertrekken en
aldaar, vergezeld van zijn adjudant
majoor jhr. Van Suchtelen van de
Haare, een paar dagen verblijven.
Z. K. H. zal logeeren in het Cla-
riage's hotel, in de Brownstreet,
Donderdag 25 dezer 's namiddags
de tentoonstelling bezoeken en met
de nachtboot van Zaterdag 27 dezer
naar Nederland terugkeeren, om Zon
dag 29 dezer, 's morgens op het
Loo aan te komen.
De Nederlandsche afdeeling voor
stellende een Hollandsch dorp met
Julianahoe^e, is onder leiding van de
Koninklijke Nederlandsche Land-
bouwvereeniging, waarvan de Prins
voorzitter is, in orde gemaak1.
De Ziektewet.
Het „Vaderland" heeft beweerd
da' de commissie van voorbereidend
en roggebrood van je, Het is van
morgen een heel feest!"
Constance lachte zooals zij dit
meer deed ietwat spotachtighaar
vriendin echter was te gelukkig, om
dit te kunnen opmerken.
Het oudje haastte zich, het bevel
op te volgen, en spoedig stond een
aarden kruik, met schuimende, versche
melk, voor de beide meisjes. Zq
toefden nog geruimen tijd en toen
eindelijk de terugweg werd aange
nomen, stopte Fraulein von Arnheim
de grijze oude een geschenk in geld
in de hand. Met een zekere schuch
terheid werd het aangenomen; zq
kusfe de vrqgevige hand, die echter
terstond werd weggetrokken, toen zij
die met haar verdroogde lippen aan
raakte; zij overlaadde haar nu met
dankbetuigingen en verzekeringen van
de meeste onderdanigheid, steeds
wtêr opnieuw herhalend „Mejuf
frouw heeft slechts te bevelen, en
Kruidenlise zal immer tot uw dienst
bereid zijn".
Toen zij zich echter verder alieen
bevond, mompelde de oude eenige
toornige woorden en sloeg met haar
stok op den grond. Dat verachtelijk
fib©ran®m®trfs-fyuerfesrfiën op zeer ooordesiige ooorioaarden
ZOO ZIET EEN BUS
VAN HOOTEN'S
ER UIT.
Met volle gerustheid
kan aan het publiek de
beoordeeling van dit
-0.18
onderzoek van de Ziektewet besloten
had om eerst half April te vergaderen.
De „Nederlander" vroeg daarop aan
het „Vad." te willen mededeeien in
welke vergadering der commissie ge
noemd besluit was genomen. Het blad
kreeg hierop het volgende antwoord:
Het pedoeide besluit is genomen in
een vergadering, die omstreeks begin
Maart gehouden is, en waarin dr. De
Visser afwezig was. Het werd genomen
op voorstel van dr. Nolens en luidde,
da! de artikeisgewijze behandeling
zou gesteld worden in de week na
de Paaschweek, d. i. de week die 15
April begint.
Niettegenstaande biijft de „Ned."
persisteeren bij zijn eerst uitgesproken
gevoelen, dat geen besluit om half
April te vergaderen, genomen is.
Het blad schrijft aldus Weliswaar
is over een dergelijke regeling der
werkzaamheden beraadslaagd in eene
vergadering, als waarop het „Vad."
doslt. In zooverre is o»ze mededeeling
dat zuik eene vergadering in het
geheel niet zou gehouden zijn in
derdaad onjuist. Dat dr. De Visser in
die bijeenkomst niet aanwezig was,
is eveneens juist: zij is de eenige
wegtrekken van haar hand, kon zij
de jonge dame niet vergeven. „Trotsch
volk, dat zich zelf aardig wat ver
beeldt Inderdaad zijn zij allen on-
vrijen, en doen, alsof wij aan deze
of gene besmettelijke ziekte lijden I"
bromde zq, terwijl zij den kruik en
't brood weder in het hulje bracht.
Slechts schoorvoetend verlieten de
meisjes dit liefelijk, door bosschen
begrensde piekje en vonden onder
weg nog immer gelegenheid, om
zich nu hier, dan daar even op te
houden. Constance had haar hoed
afgezet, en Hildegard vlocht haar
een tak vuurroode bessen in het haar.
Zij plukte bloemen en schikte die tot
een ruiker voor haar nieuwe vriendin,
terwql zq steeds op haar naïve, goed
moedige wqze voottbabbelde.
„Gemoet eens op het kasteel komen
Ik heb mqn eigen kamer en de tuin
is zeldzaam schoon", zeide Fraulein
von Arnheim.
Een purperen bios vloog over de
wangen van het jonge meisje. „Ik
zou gaarne komen, maar vader zal
het mij niet toeslaan", antwoordde
zij schuchter.
Constance's reeds gefronste wenk
bijeenkomst, welke door hem niet
werd bijgewoond, omdat zij eerst 24
uur te voren was uitgeschreven en
het hem onmogelijk was, eene andere
vergadering daarvoor te verzuimen.
Vast s'aat echter, dat er van een toen
genomen besluit geen sprake is, en
dat in de volgende bijeenkomst der
commissie, waar dr. De Visse' wel
tegenwoordig was en de nieuwe ver
gadering op 1 April werd bepaald,
op een zoodanig hesluit oak zJfs n'et
gezinspeeld is. Wq hopen, dat deze
waarheid uit de wederzijdsche infor-
matlën r.u duidelijk moge gebleken zijn.
De zonsverduistering.
A.s. Woensdag heeft naar men
weet de zonsverduistering plaats. Te
11 uur 16 min. zal (op de centrale
lijn), die in ons land over Limbu'g
loopt, de zon rechts een deuk in den
rand gaan vertoonen, die grooter en
grooter wordt: de maan gaat zich op
de zon projecteeren. De naar links
voortschuiver.de maanrand bereikt
even voor 12 uur het midden der
zonneschijf. W e de voortgang der
vetduistering wil waarnemen, moet
het oog door een zeer donker ge
kleurd of door een beroet glas be
schermen. Te 12 uur 37 min. bereikt
de verduistering haar maximum. Zier
koiten tijd, niet langer dan een paar
seconden, is de hsele maan als een
zwarte schijf op de zon te zien,
waarvan rondom een draadfqn ranaje
overblijft. Dat is de ringvormige zen
eclips, een oogenblik van indrukwek
kende schemering gevende midden
op den dag. Het lijkt mij onwaar
schijnlijk, aldus p;of. Nijlaud in
„Buiten", maar toch niet onmogelijk,
dat er gedurende die paar seconden
iets van de zilveren corona en de
rooae proiuberansen zichtbaar wordt.
In elk geval zal voor een waarnemer
op de centrale lijn het verschijnsel
zeer belangwekkend zijn.
Na 12 uur 37 min. wordt dezon-
n:cirkel,nu naar recti's gekromd,steeds
breeder, en te 1 uur 57 min. zal de
laatste deuk in den linkerzonsrand
verdwijnen: het verschijnsel is afge-
loopen.
Hoe verder men van de centrale
lijn af is, des te grooter dee! van de
zonneschijf zichtbaar blijft.
In Vlissingen begint het verschijnsel
te 11.14' vm., in Middelburg te 11.16',
te Goes nog een minuut later. Maar
de eerste minuten zullen personen
die niet over fijne instrumenten be
schikken, er slechts weinig van kun
nen bemerken, want de donkere
maanschijf raaki dan slechts even
de rand van de zonneschijf aan. Maar
ze schuift daar langzamerhand over
heen, zoodat het heldere deel van de
zonneschijf kleiner en kleiner word'.
Ruim vijf kwartier heeft c'e maan
noodig om de zon zoover mogeiyk te
brauwen trokken zich nu dreigend
samen. Die trotsche, minachtende
trek om den mond werd weer duide
lijk merkbaar en verleende haar ge
laat eert geheel andere uitdrukking.
„Op de mogelijkheid van een der
gelijk verbod was ik niet voorbereid",
antwoordde zq op een koelen toon.
„Mijnheer Rainer schijnt dus de Frei-
herr-familie op éen lijn te stellen met
Kruidenlize".
Hildegard zweeg angstig en ver
legen. Wat ook te antwoorden Neen,
maar zeive oordeelde zq nu 's vaders
wrevel onrechtvaardig. De opge
ruimdheid week uit haar hart. Het
was alsof een dichte nevel de schoon
heid van een heeriqken zomermorgen
kwam verstoren. Die bloemen riekten
zoo zoet niet meerde beek ritsel le
zoo weinig melodieus, zelfs het hel
dere blauw van het uitspansel scheen
verminderd in heerlqkheid en dat al,
wijl de uit het binnenste der ziele
s'ralende, alles verhelderende opge
ruimdheid ontbrak. Nu en dan wierp
zij een schuwen blik op haar vrien
din en zou gaarne eenige goedma
kende woordekens hebben gezegd,
doch zy waagde dit niet. De van
bedekkendan is 't donker alsof de
avond valt, en als men dan een hel
deren hemel hes ft, zal men vermoe
delijk de grootste sterren kunnen
zien schitteren.
H-:t middelpunt van de ccl ps valt
voor Middelbu'g te 12 36, fn Vlissin
gen iets daarvóór, in Goes iets daar
na. Daarna reemf neemt de nsldere
plek op de zon weer toe, en te 1 u.
55 min. 5 is het verschqrisel afge-
loopen.
De gezondheidscommissie ie Rot
terdam verzoekt aan de „N. R. Ct."
nogmaals de aandacht te vestigen op
het groote gevaar, bij de aanstaande
zonsverduistering met onbeschermde
oogen naar de zon ie zien. Herhaal
delijk is daardoor sterks ongeneeslijke
vermindering van gezïchtscherpte,zelfs
blindheid ontstaan. Men zij dus ge
waarschuwd en zie alieen met be
schutte oogen, d. w. z. door een glas,
dat zoo weinig mogelijk licht door-
laat,
Oranje-Nassau's Oord.
Het jaarverslag van het Sanatorium
Oranje Nassau's Oord over 1911 vangt
aan niet een herinnering aan den
feestdag van 26 October 191 op
welken datum het Sanatorium 10 jaar
bestond. In verband hiermede wordt
een kort overzicht gegeven van het
beheer der stichting, waarbij slechts
betreurd wordt dat aan de Koninklijke
stichtster geen betere financieels re
sultaten kunnen worden voorgelegd.
!n dc tien jaren is ruim f 73,000
op de exploitatie toegelegd. Naar
zuinigheid wordt intusschen gestreefd.
Eigen kapitaal heeft de Stichting
niet, doch het Emmafonds, waarvan
de rente strekt om minvermogende
patiënten in de verpleegkosten te ge-
moet te komen, is aingegroeid tot
f 263,800. Sedert de oprichting werd
uit de inkomsten ruim f112,000 bij
gedragen ais tegemoetkoming in de
kosten van on- en minvermogenden.
In de laatste jaren wordt aan bijna
alle verpleegden een bijdrage van
f0.55 verleend, waardoor het ver-
pleeggeld tot f 1.65 daags werd ver
minderd.
In het tienjarig tijdvak werden 1800
tuberculoselijders tot een totaal van
280,000 dagen verpleegd.
In het afgeloopen jaar 1911 werd
voor het Emmafonds aan directe gif
ten en legaten f8729 oitvangea, aan
jaarlqksche giften en contributies f3931
Aan minvermogende patiënten werd
f 13,107 uitgekeerd. Als verliespost
over 1911 wyst de winst en verlies
rekening een bedrag van f 13,336 aan.
Aan het medisch verslag van den
geneesheer directeur, dr. A, Schuid
ontleenen wij dat gedurende 1911
werden verpleegd 263 patiënten met
28,469 verpleegdagen tegen in 1910
219 patiënten met 24,950 verpleegda-
moeder overgenomen schuchterheid
deed zich geiden.
„Zqn wq toch eigenlijk niet dwaas
ons genoegen te laten vergallen, riep
Constance eindelijk lachend. Wat
scheelt ons de strijd van deze koppige
mannen en waarom zouden wij niet
een klein, onschuldig geheim hebben
Het bosch ligt hier voor iedereen
wanneer wij zoo nu en dan elkander
hier ontmoeten wie zal dat ons
beletten, en wien berokkenen wij er
schade mede Misschien konden
wij nog wel eens een verzoening
bewerken
„O, daarvoor zou ik den hemel
van ganscher harte danken!" ant
woordde Hildegard.
„Ais ik verder aanzie, en bemerk,
dat hij met den dag meer terugge
trokken en stiller wordt, dan zou ik
hem zoo gaarne van zijn ellende
verlossen. De haat moe! toch een
vreese'ijke kwaal zqn voor hen, die
er aan iqden".
„Het is al reeds laat geworden
merkte Fraulein von Arnheim op.
„Wij moeten ons haasten".
(Wordt vervolgd,)
