Rij
11
/raagd.
Woensdag
6 Maart
a
3
Feuilleton.
Mo. 56.
50e Jaargang.
1912.
ionck.
de
lot
aan
rag
00
UI
Abonnements-Aduerfentiën op zeer uoordeelige voorwaarden
BINNENLAND.
L7.
De Bookmakers.
ftalen voor
ies en
Jlend,
In worden
met in-
/oning te
en water-
aarde van
fcau „Vlis-
T
P
>0 7,
I
JJ
O
O
T3
O
VL1SSINGSCHE
CO U RANT
Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek
handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij de Uitgevers
Firma F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt 58.
ADVERTENTiËNvan 1—4 regels ƒ0.40. Voor eiken regel
meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde
advertentie, wordt de prijs slechts twee maal berekend. Qroote
letters en clichés naar plaatsruimte.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd ©p Zon- en Feestdagen.
TELEFOONNUMMER 10.
De eommlssie van Voorbereiding-
Onder het opschrift: „Een betere
werkwijze" conslateeri „De Neder
lander," het ontwerp-Armenwet door
de Tweede Kamer in korten tijd is
afgedaan.
Een eerste proefneming met het
nieuwe reglement van orde, die wél
geslaagd is. Er is uit gebleken, hoe
een behoorlijk overleg tusschen Ka
mer en regeering, buiten de open
bare zitting, plaats kan hebben, zon
der de latere openbare behandeling
te belemmeren en zonder eenig recht
van Kamerleden te na te komen. Ook
vroeger had menigmaal vruchtbaar
overleg van de rapporteurs met de
regeering plaats, maar dit geschiedde
dan zóo buiten medewerking en zelfs
zonder medeweten der Kamerleden,
dat deze terecht konden klagen over
terzijdestelling of verlamming van
hunnen rechtmatigen invloed. Thans
is de Kamer meer genaderd tot de
werkwijze van denDuitschen Rijksdag.
Illusies voor de toekomst maken
wij ons evenwel niet. Wij zien niet
over het hoofd, dat dit ontwerp, al
raakte het veel „fijne puntjes," toch
niet van dien aard is, dat 'tden
grooten kiezerskringen belang inboe
zemt. Voor zoover niet direct bij de
armenbedeeling betrokken, blijven bij
dit wetsontwerp de meeste menschen
koud en onverschillig. Het groote
belang ervan wordt door slechts
weinigen gevoeld.
Voorts was de voorbereiding op
gedragen aan een vijftal uitstekende
rapporteurs, die geheel in de zaak
waren ingedrongen en alien personen
waren, die tot samenwerking steeds
zeer bereid werden bevonden. Niet
altijd zal de samenstelling dier com
missies zoo goed van stapel looper.
En ondanks de zorgvuldige voor
bereiding, ondanks de ruime gele
genheid, overeenkomstig het R. v. O.,
aan de Kamerleden gegeven, om
voor de openbare behandeling de
amendementen in te dienen, teneinde
die met de regeering in de commissie
van voorbereiding te kunnen bespre
ken, zijn toch tijdens de openbare
behandeling tal van amendementen
ingediend, zelfs door leden, die, als
bijzitters, in de gelegenheid waren
gesteld, om geheel de voorbereiding
by te wonen en daarbij hun licht te
doen schijnen. Wel heeft de behan
deling dier amendementen ditmaal
niet veel tijd gekost en geen verwar
ring gesticht, maar het had anders
kunnen zijn.
Laat ons evenwel het beste hopen.
Het bewijs is in elk geval geleverd,
dat het met de b:handeling van ge
wichtige wetsontwerpen veel beter
kan gaan, dan tot dusver.
O
HUI
—O—
70.)
Ik begrijp je vrouw maar al te goed,
als zij zegt: „Een huwelijk zonder
liefde is onzedelijk."
„Ja schrijft, dat je wilt verhoeden,
dat ze met dien Raven ongelukkig
wordt, dat is de eenige reden waarom
je haar de vrijheid niet geeft. Ik ge
loof werkelijk, dat Marianne gelijk
heeft, als ze je pedant noemt, en ik
geloof, dat je onbewust veel aan je
vrouw zijt te kort gekomen. Je leefde
als een zelfzuchtig echtgenoot naast
haar, zij was totaal bijzaak, je beroep
was alles voor je. Zoo was de bodem
geheel ontvankelijk, zooals gewoonlijk
in zulke gevallen, toen de verleider
haar in den weg kwam. Waarom is
Marianne zoo eerzuchtig geworden
Omdat haar edelste eigenschappen
en beste gaven bij jou onderdrukt
werden. Waarom hunkert ze naar de
Obstructie in zicht
In een te Beverwijk gehouden ver
gadering heeft het Kamerlid, de heer
Hugenholtz, evenals Vrijdag zijn par
tijgenoot Troelstra te Leiden, er den
nadruk op gelegd, dat de regeering
voornemens is, alvorens hei ontwerp
bakkerswet te behandelen, het aange
vraagde pantserschip aan de orde te
stellen.
De heer Hugenholtz betoogde, dat
het streven van de rechterzijde is het,
voor de coalitie zoo lastige, ontwerp
op de lange baan te schuiven en
voegde daaraan toe, dat de sociaal
democraten zich hiertegen tot het
uiterste zullen verzetten en daartoe
bij elke gelegenheid en tot vervelens
toe de motie Troelstra ter sprake te
zullen brengen.
Van de houding, te dezer zake door
de meerderheid in de Kamer aange
nomen, zouden, aldus de heei Hugen
holtz, die heeren nog lang plezier
hebben.
Zaterdag werd voor het „Appel-
lationsgerieht" te Bazel in appèl be
handeld een zaak, in verband staande
met de uitoefening van het book-
makersbedsijf.
Aan het verslag dezer behandeling,
voorkomende in de te Bazel ver
schijnende „Nalionaal-Zeitung" ont-
leenen wij het volgende:
Inzake het in Bazel vrij sterk be
oefende Bookmakersbedrljf, waarbij
het gaat om het verleenen van tus-
schenkomst bij het wedden bij
paardenrennen, kwam het heden ook
voor het Hof van Appèl tot een uit
gebreide uiteenzetting. Aanleiding
daartoe gaf het vonnis van het
„Polizeigerichtes" van 2 Februari
1912, waarbij een agent en book
maker uit Pruisen, wegens verboden
spel tot 20 francs boete subsidiair
4 dagen hechfenis, en wegens niet
ordelijk boekhouden, tot een gelijke
straf werd veroordeeld.
Tegen dit vonnis werd door het
O.M. hooger beroep aangeteekend,
in het bijzonder inzake de veroor
deeling wegens verboden spel. Dit
schetst de reden van de behandeling
op heden voor het „Appellationsge-
richtes".
De beklaagde was in den zomer
van 1911 uit Amsterdam, waar hij
een kantoor voor paardenrennen hield,
naar Bazel gekomen en had hier met
toestemming dezelfde zaak voortge
zet. Met zijn vroegere klanten moet
hij ook van hier uit in verbinding
zyn gebleven en door adverteeren in
sportbladen moet hij nieuwe klanten
hebben aangenomen. Da zaken
werden volgens zijn verklaringen
zoo gedreven, dat de klanten als
de paardenrennen uitgeschreven wer
vrijheid van het leven haar benauwde?
Voor jou de arbeid, voor haar niets
Toen kwam de erfenis en met haar
werden die vele verlangens in haar
wakker, die zij, door hare ijdelbeid
Ie bevredigen, eerst kon stillen, maar
dat kon Marianne op den duur niet
bevredigen, daarvoor was ze te ver
standig, te talentvol. Nu betrad Rave
de schrijver, het tooneel, waar haar
leven zich afspiegelde en de eerzucht
eischte ook haar recht.
Toen had je 't gevaar nog kunnen
afwenden. Waarom nam je mijn voor
stel niet aan, om naar hier te komen,
zoo'n reis zou bij je vrouw wonderen
hebben gedaan. Maar neen, je bleef
in je wereldje en maakte je zeiven
wijs, dat het je plicht was, daar te
blijven, en zondt eene vrouw als
Marianne alleen het bonte leven in.
Dat was eene zwakheid. Je was bang
haar te verliezen en hebt haar juist
daardoor verloren.
Maar het was je eigenlijk om mijne
meening, nog minder om verwijten.
Als alles nog bij 'toude is, raad ik
je nog éénmaal naar haar toe te gaan
en te zeggen„Ik geef je een jaar
bedenktijd, onderzoekje zelve." Mocht
den, bij den beklaagde op bepaalde
paarden wedden en den verlangden
inzet van 10, 20 francs of meer aan
hem uitbetaalden, terwijl de beklaagde
zich zijnerzijds tegenover de klanten
eveneens als medespeler voordeed.
Na afloop van de rennen werd aan
de hand van de berichten in de
sportbladen het aan de winnende
klanten toekomende bedrag uitgere
kend en aan hen uitbetaald, terwijl
de beklaagde het geld van de ver-
liezenden als zijn winst of zijner
verdiensten behield.
Hij moet door deze wijze van
zaken doen in het afgeloopen jaar
8000 francs verdiend hebben. De
beklaagde liet zich in het handels
register inschrijyen.
In November 1911 beklaagde zich
zekere M. uit München by het parket
alhier, dat hij den beklaagde sedert
Juli 1911 meer dan 470 mark toezond
voor het wedden bi] paardenrennen,
welk geld tot op weinige marken na
verloren is gegaan.
Tegen den beklaagde werd een
onderzoek ingesteld ter zake van
bedrog en dit werd den veroordeelde
beteekend.
Het „Polizeigerichtes" beschouwde
het werken van beklaagde als het
houden van een hazardspel, hij is
alzoo een speelbankhouder. Hij maakt
de klanten opmerkzaam op de gele
genheid tot spelen, hij veroorzaakt
dat bij hem weddingschappen gestoten
worden, neemt het geld van de klan
ten als inzet aan, hy berekent de
winst en betaalt die ook uit. Het doel
van de overeenkomst, die hij met zijn
klanten sluit, is gek; verdienenu t
winzucht wordt gespeeld, omdat me
nigeen op die manier gemakkelijk
aan geld hoopt (e komen.
Als aangevoerd wordt aldus
luidt het schriftelijk vonnis van het
„Polizeigerichtes" dat bij de paar
denrennen alieen medewedden zij,
die zaakkundigen, die paardenke. nets
enz. zijn, en deze lieden, aan de hand
van sportberichten, met groote waar
schijnlijkheid uitrekenen, welk paard
winnen zal en op welk paard met
de grootste kans op winst gewed
kan worden, zoo dient daarop ge
antwoord te worden dat trots erva
ring, berekening en zakenkennis van
de weddenden, de uitslag van de
rennen toch ten slotte van het toeval
afhangt.
De terreinsomstandigheden en hei
weer, oogenblikkelijke vermindering
van de handigheid van den jockey
en van het paard, een hinderlijk
ongeval van een mededinger en in
vloeden van anderen aard, kunnen
niet vooruit in de berekening wor
den opgenomen. Dat blijkt uit een
bekentenis van beklaagde volgens
welke hij bij weddenschappen, by
weike hij zelf twijfel heeft betreffende
je echter in den loop van dit jaar
ook eenige bewijzen van den letter
kundigen diefstal van Raven krijgen,
dan is het altijd nog tijd, Marianne
de oogen te openen. Anders maak je
je van hem los, en verder van alles
in je vaderland en kom bij mij. Hier
wacht je ernstige arbeid en trouwe
vriendschap, beide zullen je genez ng
aanbrengen.
je getrouwe oude Hans Ewers."
Het was een brief zóó overtuigend
en duidelijk dat jö gen zyn eigenbeeld
als 't ware in een spiegel zag, die
onverbiddelijk elk zijner fouten weer
kaatste. En hij gevoelde plotseling
zoo'n sterk verlangen naar Hans Ewers,
dat de gedachte bij hem opkwam, nu
nog op zijn voorstel in te gaan. Zou
Marianne zich misschim laten bewe
gen, de reis met hem mee te maken,
zoodat zij het proefjur met elkaar
of beter gezegd naast elkaar konden
doorbrengen? Zij stond dan tenmin
ste onder zijne bescherming, maar
was toch geheel zelfstandig. Misschien
bewilligde zij er in.
Hoe langer hij over dit idee nadacht
des te meer werd hij er mee ver
trouwd. Dat hij zulk een samenzijn
de kansen van een paard, hij öf de
klanten afwijst, öf ze aan andere
kantoren overdoet.
Het karakteriseerende van dit spel
is toch, dat, afgezien van het spel,
dat alleen bij wijze van afleiding
beoefend wordt, uit winstbejag ge
speeld wordt en de uitslag van het
spel van het toeval afhang'.
Dat bij de paardenrennen het wed
den als uitdrukking van het spel ge
kozen wordt, verandert niets aan het
karakter daarvan als spel.
Voor hefAppellationsgerichtes toon
de de officier van justitie, de heer
mr. Siegfried, in zijn requisitoir aan
dat het appèl zich minder richt tegen
het feit dat door het Polizeigerichtes
het verboden spel volgens art. 61
der wet in plaats van zooals door
het O. M. was geëischt, volgens art.
64 beoordeeld was, als wel tegen het
feit dat een vonnis was uitgesproken,
waar tegen de beklaagde wegens de
kleine geldboete van 20 francs niet
kan appèlleerendaardoor is een
toestand geschapen, die voor het alge
meen zeer ongewenscht is geweest.
Het heeft ten gevolge gehad, dat
de politie ook tegen de andere book
makers opgetreden is, en het zou
mogelijk geweest zijn, dat hel \p-
pellatunsgerichtes in overeenkomstige
gevallen, waarbij hoogere boeten op
gelegd waren en dus een hooger
beroep van de zijde van den veroor
deelde mogelijk was, het in eerste
instantie uitgesproken vonnis ver
nietigd had. Dat zijn de gronden
welke het O. M. voornamelijk tot het
aanteekenen van appèl bewogen
hebben het is er hier om te doen, een
definitieve beslissing in tweede in
stantie in deze zaak te verkrijgen.
Voor het geval, dat het hof van Ap
pèl bij het in een vroeger vonnis uit
gesproken oordeel blijft, dat het
booktnakersbedrijf met de in het
kanton BazelStad bestaande wet
geving niet te bereiken is, moeten
de wettelyke voorschriften in oogen-
schouw worden genomen.
De vraag doet zich voor, of het
als hazardspel te beschouwen beroep
van bookmaker onder een van de
artikels 61 tot 65 van de wet valt
of niet. Het O. M. heeft op 2 Fe
bruari voor het Polizeigerichtes het
inzicht verdedigd, dat het hier be
treft een onderafdeeling van het
hazardspel, welke als geldloterij is
te beschouwen, en neemt dit stand
punt ook nu nog inde beklaagde
moet volgens art. 64 van de wet
veroordeeld worden tot 50 francs
boete subsidiair 5 dagen hechtenis.
De verdediger, de heer mr. Alfred
Fischer, merkte in zijn pleidooi op,
dat de beslissing van het hof van
appèl in deze zaak een van groote
principieele beteekenis is, het gaat
over de levensvraag voor de onge
zelfs maar voor mogelyk hield, be
wees,hoezeer hij den geheelen toestand
slechts van zijn eigen standpunt uit
beoordeelde.
Eene koortsachtige haast kwam over
hem, hij wilde zoo gauw mogelijk
naar Marianne; een plaatsvervanger
was wel spoedig ie vinden, die zijn
praktijk kon waarnemen. Zoo was het
o)k. Binnen acht dagen was deze in
de praktijk ingeleid en Hedwig nam
de huishouding verder bij hem waa-,
zooals ze dat bij baren broeder had
gedaan. En zoo begaf Jörgen zich op
weg, voorloopig voor zes weken,
z oals hij zijne zuster Hedwig zei.
Het andere zou zich wel vinden. Uit
voorzorg nam hij een groote som gelds
mee en reisde in hoopvoile stemming af.
Marianne had den tijd van scheiding
in Pontrezena naar omstandigheden
goed doorgebracht. De indrukken
van de machtige natuur bleven niet
zonder uitwerking op hare stemming.
Zij gevoelde zich in overeenstemming
met deze koude eenzame bergen. Hun
aanblik legde zich ais verkoelend ijs
op de koortshitte van hare zie'. Haar
leed kwam haar hier zoo klein voor,
veer 36 bookmakers, die zich in
Bazel gevestigd hebben.
Het politiegerecht heeft het book-
makersbedrijf als speelbank be
schouwd, het O.M. haalt opnieuw het
loteijj-artikelaanbeide inzichten zijn
onjuist, want deze quaestie is niet
onder te brengen onder de in Bazel
bestaande wetgeving. Het is niet juist,
dat bij dit wedden met betrekking
op paardenrennen de uitkomst uit
sluitend of voornamelijk van het toe
val afhangt, maar de berekening en
zakenkennis der deelnemers heeft een
grooten invloed op de beslissing, dus
kan men niet van een hazardspel
spreken.
Als men echter toch aan wil ne
men, ciat'i hier een hazardspel geldt,
zoo kan toch geen veroordeeling
volgen, omdat de wettelijke bepalin
gen daaraan ontbreken; toen vóór
ongeveer 50 jaar de wel gemaakt
werd, kende men zulke zaken in het
geheel nog nieten heeft men ze
alzoo ook niet onder de wet kunnen
stellen. Er moet alzoo vrijspraak vol
gen.
Het hof van appèl bevestigde na
eene beraadslaging van ongeveer een
uur, het vonnis zooals het in eerste
instantie werd uitgesproken, onder
vooroehoud der mottveering.
Vrouwenkiesrecht.
Voor een vrij talrijk, voor het groot
ste deel uit dames bestaand puoiiek,
hield gisterenavond, daartoe uitge-
noodigd door de afdeeling Viissingen
van de Vereeniging voor Vrouwen
kiesrecht, mejuffrouw C. S. Groot
uit Rotterdam eene lezing en voor
dracht in de groote zaal van het
Concertgebouw.
Na een kort woord van inleiding
van de presidente der afdeeling me
juffrouw J. H. Gasiile, die onder an
dere mededeelde, dat de spreekster
tot onderwerp gekozen had „Winnen
wij was het woord aan mejuffrouw
Groot.
Spreekster begon met mede te
deelen, dat zij ditmaal niet zou uit
eenzetten het abc van het vrou
wenkiesrecht doch dat zij eens na
zou gaan ot de zaak, die zy voor
staat wint. Dit is zoo, de Vereeniging
telt thans 111 afdeelingen met 12000
ledenterwijl toen spr. als propa
gandiste optrad deze cijfers 35 en
1800 waren.
Maar niet aiieen hei ledental
neemt toeop alle gebied wint men,
o. a. de pers neemt meer bariciten
betreffende vrouwenkiesrecht op. De
gesprekken in middelen van verover
loopen dikwijls op het onderwerp
uit. En dat hierbij voordeel te halen
is voor het beginsel, toonde spreek
ster door voorbeelden uit eigen er
varing aan.
haar eigen lot zoo onbeduidend. Hier
vond ze de eenzaamheid die ze zocht,
hier heerschte vrede en rus'.
Ook menschen leerde ze kennen,
aardige, flinke, menschen, mannen
en vrouwen, maar alleen gingen als
'tware schimmen aan haar voorbij.
Uit den nevel van de groote wereld
doken ze als sterren op, om spoedig
weer in vergetelheid te verzinken.
Hier in Pontrezena in haar pension
trof zij het bijzonder goed, ze vond
in een zekeren professor Weiszhorn,
een interressant, beminnenswaardig
geleerde, een metgezel, zooals ze zich
geen beteren kon wenschen. Hij bracht
elk jaar eenige maanden in de bergen
door en wel het meest in Engadin,
waar hij dus geheel thuis was. Als
geoefend bergbeklimmer vond hij er
bijzonder veel genoegen in, Marianne
te vergezellen en in zijn kunst in te
wijden. Trots zyr.e zestig jaren zeiden
de gidsen van hem: „Hij klautert als
eene gems."
(Wordt Vervolgd.)