Rij 11 /raagd. Woensdag 6 Maart a 3 Feuilleton. Mo. 56. 50e Jaargang. 1912. ionck. de lot aan rag 00 UI Abonnements-Aduerfentiën op zeer uoordeelige voorwaarden BINNENLAND. L7. De Bookmakers. ftalen voor ies en Jlend, In worden met in- /oning te en water- aarde van fcau „Vlis- T P >0 7, I JJ O O T3 O VL1SSINGSCHE CO U RANT Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50. Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij de Uitgevers Firma F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt 58. ADVERTENTiËNvan 1—4 regels ƒ0.40. Voor eiken regel meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie, wordt de prijs slechts twee maal berekend. Qroote letters en clichés naar plaatsruimte. Verschijnt dagelijks, uitgezonderd ©p Zon- en Feestdagen. TELEFOONNUMMER 10. De eommlssie van Voorbereiding- Onder het opschrift: „Een betere werkwijze" conslateeri „De Neder lander," het ontwerp-Armenwet door de Tweede Kamer in korten tijd is afgedaan. Een eerste proefneming met het nieuwe reglement van orde, die wél geslaagd is. Er is uit gebleken, hoe een behoorlijk overleg tusschen Ka mer en regeering, buiten de open bare zitting, plaats kan hebben, zon der de latere openbare behandeling te belemmeren en zonder eenig recht van Kamerleden te na te komen. Ook vroeger had menigmaal vruchtbaar overleg van de rapporteurs met de regeering plaats, maar dit geschiedde dan zóo buiten medewerking en zelfs zonder medeweten der Kamerleden, dat deze terecht konden klagen over terzijdestelling of verlamming van hunnen rechtmatigen invloed. Thans is de Kamer meer genaderd tot de werkwijze van denDuitschen Rijksdag. Illusies voor de toekomst maken wij ons evenwel niet. Wij zien niet over het hoofd, dat dit ontwerp, al raakte het veel „fijne puntjes," toch niet van dien aard is, dat 'tden grooten kiezerskringen belang inboe zemt. Voor zoover niet direct bij de armenbedeeling betrokken, blijven bij dit wetsontwerp de meeste menschen koud en onverschillig. Het groote belang ervan wordt door slechts weinigen gevoeld. Voorts was de voorbereiding op gedragen aan een vijftal uitstekende rapporteurs, die geheel in de zaak waren ingedrongen en alien personen waren, die tot samenwerking steeds zeer bereid werden bevonden. Niet altijd zal de samenstelling dier com missies zoo goed van stapel looper. En ondanks de zorgvuldige voor bereiding, ondanks de ruime gele genheid, overeenkomstig het R. v. O., aan de Kamerleden gegeven, om voor de openbare behandeling de amendementen in te dienen, teneinde die met de regeering in de commissie van voorbereiding te kunnen bespre ken, zijn toch tijdens de openbare behandeling tal van amendementen ingediend, zelfs door leden, die, als bijzitters, in de gelegenheid waren gesteld, om geheel de voorbereiding by te wonen en daarbij hun licht te doen schijnen. Wel heeft de behan deling dier amendementen ditmaal niet veel tijd gekost en geen verwar ring gesticht, maar het had anders kunnen zijn. Laat ons evenwel het beste hopen. Het bewijs is in elk geval geleverd, dat het met de b:handeling van ge wichtige wetsontwerpen veel beter kan gaan, dan tot dusver. O HUI —O— 70.) Ik begrijp je vrouw maar al te goed, als zij zegt: „Een huwelijk zonder liefde is onzedelijk." „Ja schrijft, dat je wilt verhoeden, dat ze met dien Raven ongelukkig wordt, dat is de eenige reden waarom je haar de vrijheid niet geeft. Ik ge loof werkelijk, dat Marianne gelijk heeft, als ze je pedant noemt, en ik geloof, dat je onbewust veel aan je vrouw zijt te kort gekomen. Je leefde als een zelfzuchtig echtgenoot naast haar, zij was totaal bijzaak, je beroep was alles voor je. Zoo was de bodem geheel ontvankelijk, zooals gewoonlijk in zulke gevallen, toen de verleider haar in den weg kwam. Waarom is Marianne zoo eerzuchtig geworden Omdat haar edelste eigenschappen en beste gaven bij jou onderdrukt werden. Waarom hunkert ze naar de Obstructie in zicht In een te Beverwijk gehouden ver gadering heeft het Kamerlid, de heer Hugenholtz, evenals Vrijdag zijn par tijgenoot Troelstra te Leiden, er den nadruk op gelegd, dat de regeering voornemens is, alvorens hei ontwerp bakkerswet te behandelen, het aange vraagde pantserschip aan de orde te stellen. De heer Hugenholtz betoogde, dat het streven van de rechterzijde is het, voor de coalitie zoo lastige, ontwerp op de lange baan te schuiven en voegde daaraan toe, dat de sociaal democraten zich hiertegen tot het uiterste zullen verzetten en daartoe bij elke gelegenheid en tot vervelens toe de motie Troelstra ter sprake te zullen brengen. Van de houding, te dezer zake door de meerderheid in de Kamer aange nomen, zouden, aldus de heei Hugen holtz, die heeren nog lang plezier hebben. Zaterdag werd voor het „Appel- lationsgerieht" te Bazel in appèl be handeld een zaak, in verband staande met de uitoefening van het book- makersbedsijf. Aan het verslag dezer behandeling, voorkomende in de te Bazel ver schijnende „Nalionaal-Zeitung" ont- leenen wij het volgende: Inzake het in Bazel vrij sterk be oefende Bookmakersbedrljf, waarbij het gaat om het verleenen van tus- schenkomst bij het wedden bij paardenrennen, kwam het heden ook voor het Hof van Appèl tot een uit gebreide uiteenzetting. Aanleiding daartoe gaf het vonnis van het „Polizeigerichtes" van 2 Februari 1912, waarbij een agent en book maker uit Pruisen, wegens verboden spel tot 20 francs boete subsidiair 4 dagen hechfenis, en wegens niet ordelijk boekhouden, tot een gelijke straf werd veroordeeld. Tegen dit vonnis werd door het O.M. hooger beroep aangeteekend, in het bijzonder inzake de veroor deeling wegens verboden spel. Dit schetst de reden van de behandeling op heden voor het „Appellationsge- richtes". De beklaagde was in den zomer van 1911 uit Amsterdam, waar hij een kantoor voor paardenrennen hield, naar Bazel gekomen en had hier met toestemming dezelfde zaak voortge zet. Met zijn vroegere klanten moet hij ook van hier uit in verbinding zyn gebleven en door adverteeren in sportbladen moet hij nieuwe klanten hebben aangenomen. Da zaken werden volgens zijn verklaringen zoo gedreven, dat de klanten als de paardenrennen uitgeschreven wer vrijheid van het leven haar benauwde? Voor jou de arbeid, voor haar niets Toen kwam de erfenis en met haar werden die vele verlangens in haar wakker, die zij, door hare ijdelbeid Ie bevredigen, eerst kon stillen, maar dat kon Marianne op den duur niet bevredigen, daarvoor was ze te ver standig, te talentvol. Nu betrad Rave de schrijver, het tooneel, waar haar leven zich afspiegelde en de eerzucht eischte ook haar recht. Toen had je 't gevaar nog kunnen afwenden. Waarom nam je mijn voor stel niet aan, om naar hier te komen, zoo'n reis zou bij je vrouw wonderen hebben gedaan. Maar neen, je bleef in je wereldje en maakte je zeiven wijs, dat het je plicht was, daar te blijven, en zondt eene vrouw als Marianne alleen het bonte leven in. Dat was eene zwakheid. Je was bang haar te verliezen en hebt haar juist daardoor verloren. Maar het was je eigenlijk om mijne meening, nog minder om verwijten. Als alles nog bij 'toude is, raad ik je nog éénmaal naar haar toe te gaan en te zeggen„Ik geef je een jaar bedenktijd, onderzoekje zelve." Mocht den, bij den beklaagde op bepaalde paarden wedden en den verlangden inzet van 10, 20 francs of meer aan hem uitbetaalden, terwijl de beklaagde zich zijnerzijds tegenover de klanten eveneens als medespeler voordeed. Na afloop van de rennen werd aan de hand van de berichten in de sportbladen het aan de winnende klanten toekomende bedrag uitgere kend en aan hen uitbetaald, terwijl de beklaagde het geld van de ver- liezenden als zijn winst of zijner verdiensten behield. Hij moet door deze wijze van zaken doen in het afgeloopen jaar 8000 francs verdiend hebben. De beklaagde liet zich in het handels register inschrijyen. In November 1911 beklaagde zich zekere M. uit München by het parket alhier, dat hij den beklaagde sedert Juli 1911 meer dan 470 mark toezond voor het wedden bi] paardenrennen, welk geld tot op weinige marken na verloren is gegaan. Tegen den beklaagde werd een onderzoek ingesteld ter zake van bedrog en dit werd den veroordeelde beteekend. Het „Polizeigerichtes" beschouwde het werken van beklaagde als het houden van een hazardspel, hij is alzoo een speelbankhouder. Hij maakt de klanten opmerkzaam op de gele genheid tot spelen, hij veroorzaakt dat bij hem weddingschappen gestoten worden, neemt het geld van de klan ten als inzet aan, hy berekent de winst en betaalt die ook uit. Het doel van de overeenkomst, die hij met zijn klanten sluit, is gek; verdienenu t winzucht wordt gespeeld, omdat me nigeen op die manier gemakkelijk aan geld hoopt (e komen. Als aangevoerd wordt aldus luidt het schriftelijk vonnis van het „Polizeigerichtes" dat bij de paar denrennen alieen medewedden zij, die zaakkundigen, die paardenke. nets enz. zijn, en deze lieden, aan de hand van sportberichten, met groote waar schijnlijkheid uitrekenen, welk paard winnen zal en op welk paard met de grootste kans op winst gewed kan worden, zoo dient daarop ge antwoord te worden dat trots erva ring, berekening en zakenkennis van de weddenden, de uitslag van de rennen toch ten slotte van het toeval afhangt. De terreinsomstandigheden en hei weer, oogenblikkelijke vermindering van de handigheid van den jockey en van het paard, een hinderlijk ongeval van een mededinger en in vloeden van anderen aard, kunnen niet vooruit in de berekening wor den opgenomen. Dat blijkt uit een bekentenis van beklaagde volgens welke hij bij weddenschappen, by weike hij zelf twijfel heeft betreffende je echter in den loop van dit jaar ook eenige bewijzen van den letter kundigen diefstal van Raven krijgen, dan is het altijd nog tijd, Marianne de oogen te openen. Anders maak je je van hem los, en verder van alles in je vaderland en kom bij mij. Hier wacht je ernstige arbeid en trouwe vriendschap, beide zullen je genez ng aanbrengen. je getrouwe oude Hans Ewers." Het was een brief zóó overtuigend en duidelijk dat jö gen zyn eigenbeeld als 't ware in een spiegel zag, die onverbiddelijk elk zijner fouten weer kaatste. En hij gevoelde plotseling zoo'n sterk verlangen naar Hans Ewers, dat de gedachte bij hem opkwam, nu nog op zijn voorstel in te gaan. Zou Marianne zich misschim laten bewe gen, de reis met hem mee te maken, zoodat zij het proefjur met elkaar of beter gezegd naast elkaar konden doorbrengen? Zij stond dan tenmin ste onder zijne bescherming, maar was toch geheel zelfstandig. Misschien bewilligde zij er in. Hoe langer hij over dit idee nadacht des te meer werd hij er mee ver trouwd. Dat hij zulk een samenzijn de kansen van een paard, hij öf de klanten afwijst, öf ze aan andere kantoren overdoet. Het karakteriseerende van dit spel is toch, dat, afgezien van het spel, dat alleen bij wijze van afleiding beoefend wordt, uit winstbejag ge speeld wordt en de uitslag van het spel van het toeval afhang'. Dat bij de paardenrennen het wed den als uitdrukking van het spel ge kozen wordt, verandert niets aan het karakter daarvan als spel. Voor hefAppellationsgerichtes toon de de officier van justitie, de heer mr. Siegfried, in zijn requisitoir aan dat het appèl zich minder richt tegen het feit dat door het Polizeigerichtes het verboden spel volgens art. 61 der wet in plaats van zooals door het O. M. was geëischt, volgens art. 64 beoordeeld was, als wel tegen het feit dat een vonnis was uitgesproken, waar tegen de beklaagde wegens de kleine geldboete van 20 francs niet kan appèlleerendaardoor is een toestand geschapen, die voor het alge meen zeer ongewenscht is geweest. Het heeft ten gevolge gehad, dat de politie ook tegen de andere book makers opgetreden is, en het zou mogelijk geweest zijn, dat hel \p- pellatunsgerichtes in overeenkomstige gevallen, waarbij hoogere boeten op gelegd waren en dus een hooger beroep van de zijde van den veroor deelde mogelijk was, het in eerste instantie uitgesproken vonnis ver nietigd had. Dat zijn de gronden welke het O. M. voornamelijk tot het aanteekenen van appèl bewogen hebben het is er hier om te doen, een definitieve beslissing in tweede in stantie in deze zaak te verkrijgen. Voor het geval, dat het hof van Ap pèl bij het in een vroeger vonnis uit gesproken oordeel blijft, dat het booktnakersbedrijf met de in het kanton BazelStad bestaande wet geving niet te bereiken is, moeten de wettelyke voorschriften in oogen- schouw worden genomen. De vraag doet zich voor, of het als hazardspel te beschouwen beroep van bookmaker onder een van de artikels 61 tot 65 van de wet valt of niet. Het O. M. heeft op 2 Fe bruari voor het Polizeigerichtes het inzicht verdedigd, dat het hier be treft een onderafdeeling van het hazardspel, welke als geldloterij is te beschouwen, en neemt dit stand punt ook nu nog inde beklaagde moet volgens art. 64 van de wet veroordeeld worden tot 50 francs boete subsidiair 5 dagen hechtenis. De verdediger, de heer mr. Alfred Fischer, merkte in zijn pleidooi op, dat de beslissing van het hof van appèl in deze zaak een van groote principieele beteekenis is, het gaat over de levensvraag voor de onge zelfs maar voor mogelyk hield, be wees,hoezeer hij den geheelen toestand slechts van zijn eigen standpunt uit beoordeelde. Eene koortsachtige haast kwam over hem, hij wilde zoo gauw mogelijk naar Marianne; een plaatsvervanger was wel spoedig ie vinden, die zijn praktijk kon waarnemen. Zoo was het o)k. Binnen acht dagen was deze in de praktijk ingeleid en Hedwig nam de huishouding verder bij hem waa-, zooals ze dat bij baren broeder had gedaan. En zoo begaf Jörgen zich op weg, voorloopig voor zes weken, z oals hij zijne zuster Hedwig zei. Het andere zou zich wel vinden. Uit voorzorg nam hij een groote som gelds mee en reisde in hoopvoile stemming af. Marianne had den tijd van scheiding in Pontrezena naar omstandigheden goed doorgebracht. De indrukken van de machtige natuur bleven niet zonder uitwerking op hare stemming. Zij gevoelde zich in overeenstemming met deze koude eenzame bergen. Hun aanblik legde zich ais verkoelend ijs op de koortshitte van hare zie'. Haar leed kwam haar hier zoo klein voor, veer 36 bookmakers, die zich in Bazel gevestigd hebben. Het politiegerecht heeft het book- makersbedrijf als speelbank be schouwd, het O.M. haalt opnieuw het loteijj-artikelaanbeide inzichten zijn onjuist, want deze quaestie is niet onder te brengen onder de in Bazel bestaande wetgeving. Het is niet juist, dat bij dit wedden met betrekking op paardenrennen de uitkomst uit sluitend of voornamelijk van het toe val afhangt, maar de berekening en zakenkennis der deelnemers heeft een grooten invloed op de beslissing, dus kan men niet van een hazardspel spreken. Als men echter toch aan wil ne men, ciat'i hier een hazardspel geldt, zoo kan toch geen veroordeeling volgen, omdat de wettelijke bepalin gen daaraan ontbreken; toen vóór ongeveer 50 jaar de wel gemaakt werd, kende men zulke zaken in het geheel nog nieten heeft men ze alzoo ook niet onder de wet kunnen stellen. Er moet alzoo vrijspraak vol gen. Het hof van appèl bevestigde na eene beraadslaging van ongeveer een uur, het vonnis zooals het in eerste instantie werd uitgesproken, onder vooroehoud der mottveering. Vrouwenkiesrecht. Voor een vrij talrijk, voor het groot ste deel uit dames bestaand puoiiek, hield gisterenavond, daartoe uitge- noodigd door de afdeeling Viissingen van de Vereeniging voor Vrouwen kiesrecht, mejuffrouw C. S. Groot uit Rotterdam eene lezing en voor dracht in de groote zaal van het Concertgebouw. Na een kort woord van inleiding van de presidente der afdeeling me juffrouw J. H. Gasiile, die onder an dere mededeelde, dat de spreekster tot onderwerp gekozen had „Winnen wij was het woord aan mejuffrouw Groot. Spreekster begon met mede te deelen, dat zij ditmaal niet zou uit eenzetten het abc van het vrou wenkiesrecht doch dat zij eens na zou gaan ot de zaak, die zy voor staat wint. Dit is zoo, de Vereeniging telt thans 111 afdeelingen met 12000 ledenterwijl toen spr. als propa gandiste optrad deze cijfers 35 en 1800 waren. Maar niet aiieen hei ledental neemt toeop alle gebied wint men, o. a. de pers neemt meer bariciten betreffende vrouwenkiesrecht op. De gesprekken in middelen van verover loopen dikwijls op het onderwerp uit. En dat hierbij voordeel te halen is voor het beginsel, toonde spreek ster door voorbeelden uit eigen er varing aan. haar eigen lot zoo onbeduidend. Hier vond ze de eenzaamheid die ze zocht, hier heerschte vrede en rus'. Ook menschen leerde ze kennen, aardige, flinke, menschen, mannen en vrouwen, maar alleen gingen als 'tware schimmen aan haar voorbij. Uit den nevel van de groote wereld doken ze als sterren op, om spoedig weer in vergetelheid te verzinken. Hier in Pontrezena in haar pension trof zij het bijzonder goed, ze vond in een zekeren professor Weiszhorn, een interressant, beminnenswaardig geleerde, een metgezel, zooals ze zich geen beteren kon wenschen. Hij bracht elk jaar eenige maanden in de bergen door en wel het meest in Engadin, waar hij dus geheel thuis was. Als geoefend bergbeklimmer vond hij er bijzonder veel genoegen in, Marianne te vergezellen en in zijn kunst in te wijden. Trots zyr.e zestig jaren zeiden de gidsen van hem: „Hij klautert als eene gems." (Wordt Vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1912 | | pagina 1