ifonderdag' 29 Februari €Cétn^Cez<f Feuilleton. No. 51. 50e Jaargang. 1912. flhonnements-Aduerfenfiën cp zeer uoordeelige voorwaarden Van week tof week. "binnenlandT VL1SSINGSCHE COURANT Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50. Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij de Uitgevers Firma F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt 58. ADVERTENT1ÊNvan 1—4 regels 0.40. Voer eiken regel meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzeifde advertentie, wordt de prijs slechts tweemaal berekend. Groote letters en clichés naar plaatsruimte. Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zon- en Feestdagen. TELEFOONNUMMER 10. Hoe het gesteld is met den weige- venden atbeid in hei koninkrijk Italië, wordt wel bewezen door het feit,dat na een recès van eenige maanden,het par lement eindelijk weer eens bijeen gekomen is. Heel veel bijzonders is er voor het parlement nooit te doen en dit beeft althans dit voordeel, dat de regeering de heeren gerust thuis kan laten, als men het te druk met andere zaken heeft. Trouwens,'t was ditmaal zoo kwaad niet gemeend. Men had aan de Kamer eene ver rassing willen bereiden door de ope ning uit te stellen tot na den grooten slag, dien men aan den overkant der Middeilandsche zee wenscht te slaan, maar nu heeft de bevelvoerende ge neraal, eventjes thuis zijnde, de illusie wreed verstoord, door maar ronduit te zeggen dat men daarop lang wach ten kan en daar de volksvertegen woordiging altijd nog hare goedkeu ring moest uitspreken over het ver maarde besluit der regeering, waarbij Tripolis bij het koninkrijk Italië werd ingelijfd, kon men met goed fatsoen niet langer wachten. Nu heeft de ltaliaansche regeering getoond goed komedie te kunnen spelen, de Kamer heeft getoond, het niet minder goed te kunnen, een soort van jongens achtige blijdschap aan den dag ge legd, over de groote daden van leger en vloot. 'tis bepaald een tref voor de re geering, dat het parlement zich zoo bijzonder vriendelijk heeft betoond om bonne mined mauvais jeu te maken. Sedert generaal Car.eva gesproken heeft, weet men ongeveer waar het heen moetwat trouwens buiten Italië volstrekt niet onbekend wasmaar als de Kamer later lust mocht ge voelen om te gaan mopperen over al dat bloed en vooral over al dat geld, want de oorlog zal Italië's ge ringe krachten sterk ondermijnen, dan kan men haar wijzen op hare tegenwoordige geestdriftige houding, waardoor zij aan de regeering ais het ware algemeene volmacht gegeven heeft. Beiroeth, aan de Palestijnsche kust, is thans ook door de ltaliaansche vloot gebombardeerd, onder de arm zalige uitvlucht dat men de Turksche oorlogsschepen die er lagen, naar builen wilde laten komen om ze slag Ie leveren en toen dit niet geschiedde werden de schepen en de stad ge lijktijdig aangevallen en werd veel schade veroorzaakt, zoodat de ltali aansche vloot thans actief is opge treden tegen de Aziatische kust van Turkije buiten de Roode zee, waar van de Turken aan de mogendheden hebben kennis gegeven. Verder is besloten tot de verbanning van alle 65.) «Mariannejörgen snelde op haar toe met van blijdschap stralende oogen, nam hare lieve handen in de zijne, toen haar hoofd, dat hij tegen zijn borst drukt*. Toen sloot hij haar in zijne armen en gaf haar een innigen kus. De jonge vrouw liet alles rustig over haar heen gaan, zich onderwer pend aan haar lot, hulpeloos als een kind. „Wat heerlijk, dat ik je terugheb Die eindeloos lange weken heb ik in zwaren, eenzamen arbeid doorge worsteld I" 'Wat gaf het, dat ze de stem van de Russische vriendin aan haar oor hoorde klinken „Een huwelijk zonder hefde is onzedelijk, is een zonde tegen zich zelve, tegen zijn eigen trots en tegen alle vrouweneer." Neen, dat ging boven hare krachten in Syrië en Palestina wonende Itali- nen, met uitzondering van de leden der geestelijke orden, die onder be scherming van Frankrijk staan. Wat de Arabieren betreft, deze moeten met den tegenwoordigen toe stand zeer tevreden zijn. Zooals vele anderen op dezelfde wijze samenge stelde volken gewoon zijn, vergeten zij hun oude twisten, zoedra er een gemeenschappelijk gevaar dreigt. In den onderlingen strijd vallen bij hen steeds dooden en gewonden en waar schijnlijk zeifs meer dan er nu vallen in den strijd tegen den gemeenschap- pelijken vijand. Iedere stam heeft zich verplicht een aantal mannen te leveren en over 't algemeen wordt die verplichting vrij goed nagekomen. Vooral het veroveren en nog meer het kapen van Iialiaansche geweren vinden de Arabieren van de Libysche woestijn heerlijk. Met de Turken kunnen zij het ook goed vinden maar dat deze menschen hunne voor naamste en lastigste vijanden zouden zijn, dat hadden de Italianen natuur lijk nimmer gedacht. In Engeland doet men voor en na veel moeite om te bewerken dat de mijnwerkersstaking, mocht zij al door gaan, in ieder geval nog wat zai worden uitgesteld, want men weet heel goed dat vooral in dergelijke gevallen, van uitstel veel, zoo niet alles kan afhangen. Zoolang er leven is, zegt,het spreek woord, is er hoopzoo ook, zoolang men drukke conferenties hoort over de 'mogelijkheid om een grondslag van onderiiandeien te vinden, is het aanknoopen van die onderhandelingen niet uitgesloten en het is wel op merkelijk dat het geloof in den goeden afloop der zaken den Engelschman niet schijnt te verlaten. Komt de zaak niet goed uit, dan zou de tegenvaller natuurlijk des te grooter zijn. Dinsdag 27 Februari, zou, meende men een beslissende dag zijn. Men wil dat de poging der Chi- neezen, op hoe zonderlinge wijze dan ook ingekleed, om met de traditie te breken en mede te worden een staat met nieuwerwetsche instellingen, een streep door de rekening zal wezen voor Japan, dat liever een zwak China ziet en daarom wel lust zou hebben om thans mat Mandschoerije te doen, wat het eenigen tijd geleden met Korea deed. En, wie zal het hun beletten Een krachtig China is nog maar een to;komstbee!d en de her vorming, van dezen reuzenstatenbond zal dan ook wel een reuzenwerk blijken te zijn, waarvan men naar buiten althans zoo spoedig de resul taten niet zien zal. Joen Sji Kai zal al zijn wenschen om haren man, in zijn onuitsprekelijk gelukige stemming, nu den dood steek toe te brengen neen, zij kon het niet. Zij herinnerde zich weer hare plichten, de duizend banden, die haar bonden en die zij verdroeg alles met een apathie, die iederen an deren man meer te denken zoujheb- ben gegeven, dan Jörgen, die aan de liefde van Marianne geloofde. Zij was innerlijk van haren man vervreemd en meende eerlijk te han delen en boete te doen door openlijk voor haren man te treden met de bede „Geef mij de vrijheid!" Hoe moeilijk het voor eene natuur als de hare was, deze vier woorden uit te spreken, dat had ze heden ondervonden. Eiken dag wilde ze spreken, maar het eene uur volgde op het ander en de eene dag volgde op den ander. In 't laatst werden het maanden en zij schreef moedeloos aan Raven «Ik kan niet! Mijn voornemen komt my zoo monsterachtig voor, dat ik er niet den moed toe heb. Heb geduld of vergeet uw ongelukkige Marianne." Nu bleven Raven's brieven geheel vervuld zien, doordat hem het presi dentschap der nieuwe republiek zal worden opgedragen. Over de ver- deeiing der baantjes wordt overigens op het oogenblik nog onderhandeld. Men verwacht dat de eerste moei lijkheden der nieuwe republiek daarin zullen bestaan, dat verschillende mogendheden, en niet alleen Japan, die onder meer of minder gegronde voorwendels zekere rechten of aan spraken meenen te kunnen doen gel den op deelen van het Chineescha rijk, er thans spoediger mee voor den dag zullen komen, dan anders wel het geval zou geweest zijn. Van überaie zijde, van welke zijde de heer Grey, de Britsche minister van buitenlandsche zaken, niet by- zonder gezien is, heeft men zijne houding, of liever de houding der regeering, in zake de Perzische quaes'.ie, aan kritiek onderworpen. Daarover ontspon zich in het Lager huis eene discussie, waaruit bleek,dat er verschil van gevoeien bestond over het in 1907 met Rusland ge sloten verdrag. Zooals trouwens algemeen bekend was, hield dit verdrag tusschen de beide rijken eene bepaling in van die Perzische streken, waarin beide rijken gewoon zijn ter verzekering hunner belangen, met het oog op de zwakheid van het Perzische rijk, in vloed te oefenen. Minister. Grey was van meeiting dat door Rusland niet tegen dit verdrag gehandeld is en dat Rusland, hetwelk jcene rroepen zond voor eene blijvende bezetting, dan ook geen inbreuk gemaakt had op de onafhankelykheid van dit Aziatische rijk, ook deze troepen zending geschiedde slechts ter be scherming van bestaande belangen. Zeer bevredigend komen de ver klaring der ministers ons niet voor. De beide Europeesche mededingers houden elkaar de hand boven het hoofd, ook om zich zelf te dekken maar het eindelyke lot van Perzië zal vermoedelijk toch wel wezen wat men reeds sinds zoolang voorzien heelt. i Van de onderhandelingen over de Marokkaansche zaken tusschen Frank rijk en Spanje, verneemt men niet veel meer, dan dat ze sleepende worden gehouden. Het schijnt vast te staan dat, in modernen geest en in zooverre in overeenstemming met de bestaaade toestanden aan Spanje zal worden gelaten een deel, waarin het zijn invloed in het belang zyner onderdanen en hunne rechten en be zittingen, ter bescherming daarvan zal kunnen uitoefenen maar over de grenzen daarvan is men het lang niet eens. Er schijnen vroeger wel weg, en zij meende eindelijk bevrijd te zijn van zyn aanhoudend aandrin gen. Mevrouw von Brylewska had haar reeds veel eerder in een boozen brief hare meening gezegd en haar de vriendschap opgezegd. Zoo was het goed rust wilde zij hebben alleen rust, om innerlijk weer gezond te worden. Bij het aanbreken van het betere jaargetijde trad alles, wat zy in Berlijn had beleefd, op den achtergrond. Een lichte nevel verborg hei persoonlijke in hare ondervindingen, en Marianne begon zoo rustig over zich zelve te oordeelen, dat ze er bepaald door verrast was. En toen kwam er een dag, waarop ze naar de pen greep. Ze werkte weer! Juichend had zij het eerste sneeuwvlokje dat ze in haren tuin als bode van een nieuwen tijd vond, aan hare lippen gedrukt, zoo gelukkig was ze, zich zelve te hebben teruggevonden I Op denzelfden dag kwam er na een lange pauze een brief van Raven wiens woorden geen weerklank meer hij haar vonden. Ze schreef slechts deze paar regels tot antwoord «Beste vriend Het gaat mij beter, ik schryf niet weer. Volg eens afspraakjes te zyn gemaakt of toezeggingen gedaan, die Spanje nu in zyn voordeel wil inroepen maar het is niet waarschijnlijk dat Frank rijk dien weg uit zai willen. Boven dien ontstaan er telkens botsingen tusschen de partyen, die de moeilijk heden vermeerderen. Ook hier zijn we nog lang niet tot een volkomen zuiveren toestand geraakt. Tweede Kamer. Aan de orde was gisteren het wetsontwerp tot regeling van het armbestuur. Wegens onvoltalligheid 's morgens kon „de vergadering eerst half twee aanvangen. Het algemeen debat werd geopend door den heer Tydeman, die hoewel erkennende dat het ontwerp vele verbeteringen brengt, oordeelde, dat het behouden van het stelsel, volgens hetwelk het burgerlyk armbestuur slechts aanvul lend moet optreden, tot onbevredigde resultaten moet leiden. Spr. kwam op tegen het motief als zou burgerlijke armverzorging minder waarborgen voor goede bedeeling opleveren dan kerkelijke of particuliere liefdadig heids instellingen. Dr, Kuyper verheugde zich erover, dat het ontwerp de twee antithetische ströomingen op het gebied van ar menverzorging tot samenwerking bij eenbrengt. Militaire berichten. Gedurende de jongste acht jaren zyn 13 militaire hospitalen opgeheven, zoodat er thans nog 14 zijn 3 van de eerste, 5 van de tweede en 6 van de derde klasse. Het plan bestaat dit jaar het hospitaal te Amersfoort op te heffen. Congres der S.D A.P. Het 13e congres der Soc.-Dem. Arbeidsparty in Nederland wordt ge houden op 7, 8 en 9 April aanst. te Leiden. Op den in «Het Volk" opgenomen beschryvingsbrief komt een voorstel voor van het Partybestuur om over te gaan tot herziening van het Par tijprogram. In het ontwerp-program wordt breedvoerig betoogd, dat het proletariaat den tegenstand der kapi talistische klassen tegen de overbren ging der bedrijfsmiddelen van parti culier in maatschappelijk bezit slechts kan breken door de verovering der politieke macht, waartoe dan ook wordt opgewekt. Padvinders. Reeds is meermalen de mogelyk- heid en wenschelijkheid geopperd, om een band te leggen tusschen de verschillende vereenigingen voor pad- myn voorbeeld en laat mij rustig in mijne omgeving." Als ze toch had kunnen vermoeden hoe het met zijn arbeid stond. Ver droogd was de bron en zyn geld ver teerd Als het niet anders werd, moest hij weer aan ernstig nuchter werk gaan denken en moeite doen om bij een redactie te worden geplaatst. Daarom beproefde hij nog éénmaal het hart van deze te roeren. Waarom hy juist zóo aan deze éene hing Toen hy haar briefje in handen hield, gevoelde hij dat er voor 't oogenblik niets was te hopen. Eerst als haar roman klaar was kon hij den laatsten aanval wagen. Zij zou zeker dezen zomer weer ergens naar buiten gaan en niets zou hem dan tegen houden, haar te volgen. Hy besloot daarom, haar in denzelfden toon te antwoor den „Ik zal uwe rust niet verstoren, toch hoop ik, dat ge uw nieuwste werk weer vol vertrouwen in mijne handen zult leggen. Dat zou mij een bewys zijn, dat ge, trots alles wat ons scheidt, toch uw vriendschap blijft schenken aan Uwen getrouwen Hart wig Raven." Dat was een heerlijk werken in de vinders in de verschillende landen, Tot eene dergelijke internationale samenwerking is het echter tot nog toe niet kunnen komengeneraal Baden-Poweil zelf verklaarde zich hiertegen, omdat z. i. de beweging eerst nationaal en centraal georgani- seerdmoest zijn,voor men aan het aan knoopen van internationale betrek kingen kon denken. Het eenige, wat op dit gebied bereikt werd, was de benoeming van een «International Commissioner" in Engeland, welke deze aangelegenheid zou bestudeeren en uitwerken. Thans schijnen de plannen tot in ternationale samenwerking meer vas ten vorm gekregen te hebbenalthans de Internationa! Commissioner heeft den 17en Februari aan dr. Lingbeek, den vice-voorzitter van de Ned. Pad verkenners-Organisatie bericht, dat in den herfst van 1912 eene bijeenkomst zal worden gehouden, waarbij de wenschelijkheid en mogelijkheid van eene internationale padvinder-organi satie zal besproken worden. Daarby zai van het beginsel wor Jen uitgegaan dat ieder iand geheel vrij zal blijven, wat betreft de interne regeling van hei padvinderswerk in zijn land, dat geen bepaalde „belofte" of „verkla ring" zal worden in de omschrijving van de padvinders-wetten, beloften of verklaringen. Ook in kleeding, uit rusting enz. der jongens zal aan eik land volkomen zelfstandigheid worden gelatenalleen zal besproken worden de wenscheiykheid om éenzelfde internationaal insigne voor alle pad vinders vast te stellen. Bij het departement van koloniën is het volgende nadere telegram van den gouverneur generaal van Neder- landsch-Indië, d.d. 27 dezer, betref fende de onregelheden onder de Chi- neezen te Soerabajs, ontvangen „Thans zyn ongeveer 800 Macao- Chineezen te Soerabaja zonder ver zet gearresteerd en nagenoeg alle winkels heropend. De handelsbe weging wordt normaal." stilte van kaar tusculum. De blauwe zware bessen van de glyzina hingen reeds sierlijk langs het draadwerk, en van uit den iuin steeg de geur van den vlier naar boven. Meiklokjes ston den ais witte kaarsen in groote menigte dicht bij elkaar gedrongen op het grasveld, waar ook de vergeetmyniet- jes en wilde viooltjes een kleuren pracht ten toon spreiden, die de meer schitterende zomerbloemen ten volle vergoedden. Als Marianne om zich heen zag, ontdekte ze overal nieuw leven. Hoe zou het haar dan aan scheppings kracht ontbrekenSoms kwam er eene blijde verwondering over haar, als ze overlas, wat ze had geschreven. Ze gevoelde dat hare vleugels waren ge groeid. Zonder haasten, maar toch in geregeld,vlug voortgaan ontwikkelden zich de karakters in haren roman. Kwam het, omdat zij eigen ondervin dingen in gezuiverden, edeler vorm teruggafWas het omdat zij met dit antwoord, de eenige goede oplossing gaf in den zwaren innerlyken twee strijd, waarin hare helden dreigden onder te gaan (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1912 | | pagina 1