Donderdag
22 Februari
No. 45.
Feuilleton.
30e Jaargang.
Van week tot week.
1912.
BINNENLAND.
Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek
handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij de Uitgevers
Firma F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt 58.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zon- en Feestdagen.
Wat in de afgeloopen week in den
Duitschen Rijksdag heeft plaats
gehad, werpt een bitter treurig
licht op het bekrompen, eenzijdig en
partijdig standpunt, dat de Duitsche
regeering op het gebied der binnen-
landsche politiek blijft innemen.
Veel verwachting kon men van
hare houding niet hebben. De mi
nisters zijn slechts agenten der Kroon
en de Kroon is verantwoordelijk;
twee dingen die precies evenveel of
even weinig beteekenen. In het
hoog beschaafde en wijsgeerige Ger-
manië staat men in 1912 nog altijd
op het standpunt van onzen koning
Willem I, die niets begreep van de
ministerieële verantwoordelijkheid en
niet kon inzien wat men toch van
hem verlangde. In een koning met
verantwoordelijke ministers zag hij
iemand zooais de heidensche god
heden die beenen hadden en toch
niet konden loopen. Nu ja, omstreeks
1840kon dat er nog wel mee door, hos
jammer het ook is, wanneer de om
geving eens konings hooger staat dan
hij zelf; maar in 1912 kan het er
niet meer door, dat een ministerie,
zich verschuilende achter den rug
van den verantwoordelijken vorst,
wiens verantwoordelijkheid geen zier
beteekent, openlijk partij kiest voor
oi tegen zekere politieke partijen en
met den volkswil, den duidelijk ge-
openbaarden volkswil, op gruwelijke
wijze den spot drijft.
Von Bethmann-Hollweg's felle re
devoering legen de socialisten is ook
verre van bet standpunt, dat een we
tenschappelijk man in een hoog
staatscollege behoort in te nemen.
Het is beslist onwaar, dat de socia
listen met geweld den republikein-
schen regeeringsvotm willen invoeren.
Ook is het onwaar dat zij zich niet
kunnen onthouden van de ondergra
ving van den monarchistischen regee-
ringsvorm. De waarheid is dat de
monarchale regeeringsvorrn niet ligt
in de lijn der sociaal democratie;
maar zij ligt evenmin in de lijn van
onderscheidene andere politieke par
tijen. Kan of wil de regeering dat
niet zien, ja dan zal zij in de eerste
plaats de sociaal-democratie als
hare ergste vijandin moeten blijven
beschouwen en daarnaar in alles han
delen. Dan zal zij ook moeten blij
ven staan op haar standpunt, dat de
invoering van een meer democratisch
stemrecht niet gewenscht en het ver-
ieenen van nog meer macht aan het
parlement niet in het belang van het
land zou wezenmaar dan zal zij
ook moeten aanzien dar het Duit
sche volk de richting blijft volgen,
die het thans heef! ingeslagen en ten
slotte zich zelf verschaft wat de re
geering het niet geven wil.
Een eerste gevolg van de houding
der regeering is geweest, dat de
sociaal-democratische onder voorzitter
van den Rijksdag, geen lust gevoelde
om zich aan den keizer voor te stel
len. Den maar niemand, heeft Z. M.
gezegd en zoo is er al dadelijk ver
wijdering gekomen, waar het w.-l
niet bij blijven za!. Het zij zood e
wind zaait, zal storm oogsten maar
éen ding is zeker, dat men in de
binnenlandsche politiek van Duitsch-
land geen tijdperk van rust en vrede
te verwachten heeft. Misschien echter
zal éen het groote lichaam zuiveren
en koorts voor den algemeen en poli-
tieken gezondheidstoestand nog zoo
kwaad niet wezen.
Een beetje meer kalmte naar buiten
is misschien voor Duilschiand in den
eerstvolgenden tijd v/el te wachten.
De Fransche Marokko-zaak is in
hootdzaak van de baan en de ver
houding tot Engeland wordt nu in
derdaad beter.
De Engelsche minister van buiten-
lancische zaken, die in zake de ver
houding tot net Duitsche rijk altijd
voor het béte noir doorging, heeft
het nu openlijk gezegd dat er tal van
punten van aanraking kunnen zijn
en de vriendschap van Engeland voor
Frankrijk en Rusland geenszins vij
andschap tegenover Duitschiand in
zich sluii. Toch meenen wij voor
overdreven verwachtingen te moeten
waarschuwen, want bij dezelfde ge
legenheid is het toch ook weer open
lijk gezegd, dat Engeland moei blijven
vasthouden aan zijn heerschappij ter
zee, als zijn eenigst wapen, zon
der welk wapen, het land voor
Duitsche troepen open ligt. Heel
mooi gezegd, maar zoo blijfl dan
toch het hinkende paard maar alioos
achteraan komen.
Er is eigenlijk voor 't oogenblik
een vrij wat belangrijker zaak te. be
spreken jammer maar dat ze ook
al niet van bijzonder vredelievendcn
aard is. Zij betreft den economisch en
strijd in de toekomst, waarschijnlijk
vrij wat belangrijker dan de politieke.
Zullen de mijnwerkers in Engeiard
staken Zal men ophouden met de drie
millioen ton steenkolen ui! de mijnen
te halen, die per week noodig zijn
En men bedenke dat het bier een
artikel betreft, waarvan nooit veel
meer wordt ingeslagen, dan het ge
middelde veibruik bedraagt. De aard
van het product en de ontzaglijke
omvang van het vereisente kapitaal
schijnen dat mede te brengen. Maar
dan is de omvang der ramp bij
eventueel ophouden der productie
ook des te grooter
ADVERTENTIÈNvan 1—4 regels 0.40. Voor eiken regel
meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde
advertentie, wordt de prijs slechts tweemaal berekend. Groote
letters en clichés naar plaatsruimte.
ftbortnemeiiiis-Rduerfeiitien op 2eer uoordeeiige voorwaarden
O—
59.)
De jonge vrouw trad het huis bin
nen, een lift bracht haar naar bo
ven, waar zij door de eigenares werd
ont/angen. Hare kamer was ruim en
behagelijk ingericht, ze lag vlak naast
den algemeenen salon. Marianne zei
een paar vriendelijke woorden tot
mevrouw Berstens, die daarop ant
woordde
„U trof het wel, mevrouw, het is
mijn mooiste kamer en ze is juist
vrij geworden. Denkt u van avond
nog uit te gaan
„Ik heb een billet voor den Som-
mernachtsiraum".
„Dan ziet u dadelijk he! beste wat
tegenwoordig wordt gegeven. Zal ik
u het meisje zenden
„Ik zal wel bellen, 'k Zou echter
graag mijn koffer boven hebben, de
tijd dringt."
„Een uur later was Marianne be
neden en in vroolijke verwachting
reed ze met Raven naar den schouw
burg. Toen zij in de garderobe den
lichten mantel en den hoed afdeed,
keek zij haren geleider vragend aan,
alsof ze wilde zeggen: Is het naar
je zin
„Ge ziet er betooverend uit. Zoo
recht grootsteedsch elegant."
„Wij in 't Noorden hebben ook
smaak. Ik zou je hier geen schande
willen aandoen."
Neen, dat deed Marianne niet, dat
moest Raven zich dien avond tel
kens weer zeggen en toch verschilde
ze aanmerkelijk van de vrouwen, in
wier midden ze zich heden voor de
eerste maal bevond. Dat tempera
mentvolle, dat frissche bekoorde hem.
Hoe weerspiegelde zich alles in
hare oogen, in die groote, verbaasde
oogen. De heerlijke muziek, de ioo-
verachtige decoraties, hei prachtig
spell Het was Marianne alsof ze in
een sprookje leefde. Deze stemming
hield den geheelen avond aan er. ze
vond het goed toen Raven voor
stelde, nog eene restauratie binnen
te gaan. Daar eerst raakte hare tong
TELEFOONS IJMMEB 10.
Binnen tien dagen zullen we het
weten. Men spreekt reeds van een
millioen stemmen voor en dat spelt
niet al te veel goeds. De regeering
zai wei mede alle krachten inspannen
om de ramp te voorkomen, maar van
een beletten der staking met geweld
gelooven wij niets, om de zeer een
voudige reden dat daarvoor geen
rechtsgrond bestaat. Wij vertrouwen
veel meer op datgene waarin wij
altijd vertrouwen en waarom wij
ook algemeene werkstakingen als
absoluut onmogelijke zaken beschou
wen. Men zal al die honderd dui
zenden Engelsche werklieden, aan
goede levenswijze gewoon, ondanks
alle weerstandskassen en ondanks
allen steun, niet kunnen voeden.
In den economischen strijd vooral
laat de natuur dadelijk hare rechten
gelden.
ïje
Van den oorlog is weinig nieuws
heigeen echter allerminst vrede betee
kent. De opperbevelhebber van het
Tripo' t ansche leger heeft zijn rede
ring overuigd dat er aan een voor
eerst beëindigen van den krijg niet
te denken valt. Nu, de aardigheid
raakt er vrijwel af.
Hierover en over de Perzische en
de allerzonderlingste Chineesche za
ken bij een volgende gelegenheid weer
eens wat meer. Ook in Mexico zijn
de zaken nog lang niet in het reine.
De Oostenrijksche—Hongaarsche
monarchie heeft een groot verlies
geleden door den dood van graaf
Von Aehrenthal, die voor Oostenrijk
als minister van buiteniandsche zaken
in de iaatsie jaren die zaken leidde.
Hij leefde geheel voor de grootheid
van zijn land, dat een steeds sterkere
positie in de rij der volken inneemt
en na de inlijving van Bosnië en
Herzegowina zijn hoogtepunt wellicht
heeft bereikt. Hij genoot het onbe
grensd vertrouwen des keizers, doch
niet van den aanstaanden troonop
volger, die in politieke inzichten van
de tegenwoordig gevolgde richting
afwijkt. Echter is het zoo goed als
zeker dat, zoolang Franz Jozef leeft
maar hoelang zal dat nog zijn
op een verandering in de buiteniand
sche politiek der Donau-monarchie
niet te rekenen valt.
Tweede Kamer
Na beësdiging nam gisteren het
nieuwgekozen lid voor Hilversum, de
heer mr. V. H. Rutgers, zitting.
Hierna weri overgegaan tot het
tmkken der afdeelingen.
De vergadering werd hierop ge
schorst tot het kiezen van voorzitters
en ondervoorzitters der afdeelingen.
weer los.
„Ik was er geheel van onder den
indruk," zeide ze. ,,'t Was werkelijk
aangrijpend. Maar nu bekom ik weer
wat. Wij moeten ook een soort pro
gramma opmaken voor de veertien
dagen, die ik hier kan blijven."
„Veertien dagen Binnen de
vier weken laten we u niet vrij."
„ik moet mijn woord houden."
„Dat zal we! terecht komen. Dus
iederen morgen wordt er de eene of
andere bezienswaardigheid bekeken,
daaraan knoopt zich een licht ontbijt
en eene wandeling door het stads
park of door de straten van Berlijn
vast.
Uw maaltijd is, naar ik meen,
's middags om drie uur, dat komt
goed uit. Daarna rust u wat, want
u zult bemerken, dat zoo'n leven
op de zenuwen aankomt. Dan maakt
u in alle kalm'e toilet voor een be
zoek aan den schouwburg, eene
voordracht of ie.s dergelijks. Morgen
is het programmade Dom en de
nationaalgalerij, uur van vertrek pre
cies tien uur een bezoek aan en
tweede ontbijt bij vriend Steiner. Hij
hoopt zelf ook tegenwoordig te kun
Na heropening deelde de voorzitter
mede, dat heden het sectieonderzoek
van verschillende wetsontwerpen zal
plaats hebben.
Dinsdag a.s. wil de voorzitter in
behandeling nemen o.a. de Armenwet
en de Bakkerswet. Het ontwerp Treub
(spoorwegbeleid) wil spreker van de
agenda afvoeren, omdat tie minister
van waterstaat nog niet voldoende is
voorbereid. De heer Treub legde zich
om die reden er bij neer.
De heeren Brummelkamp *n Troei-
stra vroegen plaatsing der Bakkers
wet vooraan op de agenda. De laa ste
vroeg tevens ook zijn pensioen motie
(pensioen aan 70 jarigen) er op te
plaatsen, 't Verbaasde hem, dat dit
niet is gebeurd.
De heer Roodbuyzen sloot zich bier
krachtig bij aan, terwijl de heer El-
horst het voorstel Brummelkamp in
zake de Bakkerswet steunde.
De heer Lobman bestreed het voor
stel Troelstra.
De voorzitter had geen bezwaar
tegen hel voorste! Bakkerswet,al neemt
die veel tijd weg. Inzake de motie
Troelstra merkt hij op dat wetsont
werpen vóot moties gaan.
De heer Troelstra bleef met klem
op aanneming van zijn voorstei aan
dringen. Van het ontwerp Talma ver
wacht hij voor deze periode niet veei
meervandaar spr.'s voorstel.
Na nog eenig debat werd het
voorstel Brummelkamp, om de Bak
kerswet het allereerst te behandelen
als Dinsdag 27 dezer de Kamer weer
bijeenkomt, verworpen met 48 tegen
47 stemmen.
Het voorstel Troelstra om alsnog
bij de lijst der in openbare zitting te
behandelen onderwerpen te voegen
zijn motie betreffende voorïoopig
pensioen aan 70 jarigen, werd ver
worpen met 56 tegen 39 stemmen
(rechts tegen links.) -
Het eerst zal dus worden aange
vangen met de behandeling der Ar
menwet.
Raad van State.
In de gisteren gehouden algemeene
vergadering van den Raad van Sta e
heelt de nieuw benoemde vice-pre
sident jhr. mr. J. Roëll, als zoodanig
zitting genomen.
Voor den aanvang der werkzaam
heden heeft jhr. mr. Roëll het woord
gevoerd om allereerst zijn eerbiedigen
dank te betuigen aan H. M. de Ko
ningin voor het door zijne benoeming,
op voordracht van het Kabinet, hem
geschonken blijk van vertrouwen. Hij
verbond daarmede woorden van
hulde aan de nagedachtenis van zijn
voorganger, jhr. mr. van Swindere».
Na een woord van dank aan Z. K. H.
den Prins der Nederlanden voor de
door diens tegenwoordigheid betoonde
belangstelling, richtte spr. zich tot
nen zijn, als zijne bezigheden het
hem veroorloven."
Marianne zat op de kleine sofa
tegenover Raven en luisterde met
schitterende oogen. Voorïoopig liet
ze maar geheel over zich regeer en.
Acht dagen waren al voorbij ge
gaan, en Marianne gevoelde zich ge
heel thuis bij de familie Steiner,
Raven had bij het kiezen van een
pension daarmee rekening gehouden.
Maar vijf minuten van de keurvor
stenstraat af woonde de familie Stei
ner en het was een heen en weer
loopen tusschen de dames, zoodat
Raven bijna jaloersch werd. Hij ge
voelde zich haast in zfine rechten te
kort gedaan.
„Neen, neen, mljr. beste Raven,
dat gaat niet aan, dat men de schoone
dame niet anders dan in uw gezel
schap ziet. Berlijn is wel is waar
groot, maar de kring, waarin wij
verkeeren, is groot en ik wil niet
dat mevrouw Hofman aan boosaar-
digen laster wordt blootgesteld, daar
voor houd ik al veel te veel van
haar."
■mrarmraymr-rTT-mmmn
zijne ambtgenooten en herinnerde
daarbij dat hij met allen reeds vroeger
in aanraking was gekomen, dat hij
met hei oudste lid, jhr. Den Beer
Poorlugatl, reeds vóór vele jaren in
de Tweede Kamer eene lans gebroken
had, dat hij mtt mr. Asser had samen
gewerkt in de grondwetscommissie
van 1909. Hij beveelt zich in aller
steun en medewerking aan.
Het oudste iid, jhr. Den Be?r Poor-
tugael, betuigde vervolgens, namens
al zijn ambtgenooten, hunne ingeno
menheid met de benosraing van jhr.
Roëd, door wirn de diep betreurde
jhr. Van Swinderen op zoo waardige
wijze vervangen wordt. Toen de Raad
van State het ongeluk had, zijn vorigen
vice-president te verliezen, werd van
alle zijden j'nr. mr. J. Roëll als de
aangewezen opvolger beschouwd. De
nieuwe vice-president, wiens groot
vader reeds vóór meer dan een eeuw
de gewichtigste staatsambten heeft
bekleed, en die zelf in velerlei be
trekkingen, als volksvertegenwoordi
ger en voorzitter der Tweede Kamer,
als minister van buiteniandsche zaken
enz. hef land mtt de grootste toe
wijding en op de meest eervolle wijze
heeft gediend, die door zijne geschrif
ten getoond heeft een zeer begaafd
beoefenaar van het administratieve
recht te zijn en die daarenboven door
zijn karakter zich de algemeene ach
ting heeft verworven, verdient zeker
ten volle het hooge ambt te bekleeden
waartoe hij thans geroepen is. Deed
hij een beroep op de hensche mede
werking der leden, spreker durft ge-
rus! in alter naam verklaren dat den
vice-president die medewerking niet
zal ontbreken.
Ambtenaars salarissen.
Door hel Kamerlid, den heer A.
Roodhuyzen is tot de regeering schrif
telijk de volgende vraag gericht
Mag er op gerekend worden, nu
de Eerste Kamei de tegemoetkoming
wegens duurte van levensmiddelen
heeft geweigerd, dat de regeering ten
spoedigste de indiening van wets
voorstel tn zal bevorderen,waarbij aan
die categoriëa van rijksambtenaren
en rijkswerklieden, wier traktement
blijkens de indiening zelf'der toe
slag-voorstellen door de regeering te
gering wordt geacht, om bij welken
'tegenslag ook, in het levensonderhoud
te kunnen voorzien, yerhooging van
bezoldiging wordt toegekend
De bij het 3de reg. inf. benoemde
kapitein W. H. L. Vogel is besiemd
voor het 1ste bataljon van dat korps
te Bergen op Zoom, doch blijft voor
ïoopig tijdelijk gedetacheerd bij de
gymnastiekaldeeling van de nor-
maal-schie!3chool te 's-Gravenhage.
„M.vrouw Hofman is hier toch
geheel onbekend, merkte Raven op.
„Maar gij, mijn vriend, zijt sedert
ge beroemd zijt geworden, des te
bekender. En dan nog iets; Uwe
oogen spreken te duidelijk, die zijn
het, die mevrouw Hofman het meest
compromitteeren. Vergeet niet dat
daar in 't Noorden aan den water
kant, een man woont, die oudere
rechten heeft."
„Maar lieve, beste mevrouw, men
mag een mooie vrouw toch wel
hulde brengen 1" verdedigde Raven
zich, haif in zijn nopjes, half ver
legen.
„In gezelschap zeker, maar niet
met haar alleen. Je moet er mij wel
bij dulden."
„Niets liever dan dat, dan zal ik
mij moeten verdubbelen."
„Doe je geen moeite, Raven, ik
ben voorïoopig nog tevreden met
mijn man," lachte mevrouw Elisabeth
Steiner.
„En nu kom, wij willen onze gast
niet laten wachten. Wat staat voor
van daag op het programma?'
(Wordt vervolgd.)
