BLOOKERS
8 Februari
üonderdag'
Feuilleton.
No. 33.
50e Jaargang.
1912.
TELEFOONNUMMER 10.
Van week tot week.
I besluiten alzoo onwettig zijn, enz.
enz. Een zekere Japata schijnt als
leider te zijn opgetreden en een can-
didaat voor het presidentschap heelt
men alvast opgediept.
BINNENLAND.
SIIEN MOGE U NAMAAK
OPDRINGEN,
HOUDT VAST AAN
DAALDERS
CACAO;
GE WEET DAT DIE
UITSTEKEND IS.
Een openbare vergadering.
VLISSÏNGSCHE COURANT.
Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek
handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij de Uitgevers
Firma F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt 58.
ADVERTENTIÊNvan 1—4 regels ƒ0.40. Voor eiken regel
meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde
advertentie, wordt de prijs slechts tweemaal berekend. Groofe
letters en clichés naar plaatsruimte.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zsn- en Feestdagen.
De ongeloofelijk onhandige Itali-
aansche politiek dreigt Italië voortdu
rend in moeilijkheden met Frankrijk te
brengen. InArabië.aan de kust der Roo-
de Zee, was een particuliere Fransche
onderneming sinds eenigen tijd bezig
met het aanleggen van een haven,
verbonden aan een spoorlijn naar
het binnenland, ten gerieve van den
handel. Dat stuk van de kust besloot
de Italiaansche regeering te blok-
keeren en na voorafgaande waar
schuwing werd de aanleg der be
doelde maatschappij beschoten, met
zoodanig gevoig, dat zij onnoemelijke
schade leed.
De Italianen beschouwen dat deel
van de Arabische kust als een zeer
geschikte plaats om manschappen en
munitie over Egypte naar Tripolis te
zenden en verdedigen hun handel
wijze met een beroep op zeker artikel
der Haagsche conventie van 1907.
Blijkbaar zien zij echter over het
hoofd dat hier van een geheel par
ticulier onderneming sprake is en
daarom hadden zij de Fransche wer
ken bebooren uit te zonderen.
Ook tegen de Engelschen hebben
de Italianen weer eens een vriende
lijkheid uitgehaald, door het nemen
van een verdacht schip dat de
Engelsche vlag voerde. Op die wijze
is er meer aanhoudingsnieuws dan
oorlogsnieuws, want het Italiaansche
leger is wel voortdurend aan allerlei
aanvallen van Turken en Arabiereu
blootgesteld, en heeft de handen vol
met die af te slaan, maar voert fei
telijk weinig af niets tegen den vij
and uit. Men begrijpt niet waar het
op deze wijze heen moet.
sfc
Wat de berichten uit China betreft,
heeft men nu en dan groote moeite
om er een touw aan vast te maken.
Zoo is het met die, volgens welke
door de keizerlijke regeering besloten
zou zijn, geheet in strijd met vroegere
besluiten, om de voorwaarden der
republikeinen aan te nemen. De kei
zerlijke familie zou dan tegen een
zeer ruim jaargeld afstand moeten
doen van de regeering, zonder aan
een plaats van verblijf gebonden te
zijn. Inlusschen staat hit vast dat de
familie nog te Peking is en het is
zeer goed mogelijk dat het keizerlijke
leger moreel dwang uitoefent om den
staat van zaken te handhaven. De
vraag is maar of dit op den duur
baten zak
Zooveel schijnt wel zeker, dat de
raadselachtige Joen Sji Kai zich met
het tot stand komen van een repu
bliek best zal kunnen vereenigen en
er een hoogeren post in hoopt te
verwerven dan hij thans bezit.
Van alle zonderlinge berichten die
47.)
Zou het hem voor de tweede maal
overkomen, dat hij bij eene vrouw
de vonk van het heilig vuur zag op
flikkeren, dat hem ontzegd bleef
Hij gevoelde het, wat hij daar hoorde,
was de eerste vleugelslag van een
groot talent. Zou hij haar verder den
weg effenen? Als hij Marianne niet
nielp, dan zou ze zeker wel be
zwaarlijk voor deze historische no
velle zoo spoedig een uitgever vin
den, want alleen grooten schrijvers
was het vergund, hun werk ook in
dezen vorm te zien gedrukt. Alleen
dan, als hij haar hielp, als hij haar
hulpvaardige raadsman bleef, zou
hun vriendschapsband blijven be
staan. Hij kon zich zoo onmisbaar
maken, dat zij als hij hare eerzucht
vleide en haar succes verzekerde,
hem al.jjd haren weidoener zou
wij ontvangen is de gekste onge
twijfeld deze, dat de regeering zelf
een republiek in wil voeren en daartoe
last gegeven heeft. Het is al voor de
tweede maal dat dit zotte bericht
opduikt.
In de aangelegenheden van Perzië
schijnen Rusland en Engeland bezig
te zijn, de onderhandelingen vooit !e
zetten over de deeien van het land,
waarin zij zoogenaamd Invloed zullen
oefenen, een invloed die gepaard zal
gaan met behoud van de zelfstan
digheid des rijks, terwijl beide mo
gendheden dan voldoende kunnen
waken voor hunne handelsbelangen
en voor de veiligheid en zekerheid
hunner onderdanen en derzelve be
zittingen. Zonder vreemde hulp
schijnt de Perzische regeering in ieder
geval haar toch niet meer te kunnen
volbrengen.
Toen Rusland indertijd zulke hooge
eischen stelde en de Perzische re
geering daarin toestemde, geschiedde
dit natuurlijk in de hoop dat de
Russen weei zouden vertrekkin, maar
het gebeurt toch niet en men heeft
er nooit plan op gehad. De Russi
sche regeering beweert dat het verirek
der troepen terstond het sein tot
nieuwe onlusten zou geven en het
blijven ervan dus in Perz;ë's eigen
belang is.
Naar men wil zouden de Russi
sche en Engeische regeeringen gaar
ne zien, dat Perzië tot een tusschen
hen te sluiten verdrag toetrad, opdat
ieders rechten uitdrukkelijk worden
erkend. Man zou van die gelegen
heid gebruik maken om, wat de Per
zische regeering vermoedelijk gaarne
zou zien, iets te bepalen omtrent den
vroegeren Sjah. Perzië zou dan wel
van verdere intriges van dezen ver
schoond blijven.
In Mexico is de betrekkelijke rust van
korten duur geweest Het regeeren met
meer zachte hand schijnt daar niet
te gedijen. Revolutionnaire bewe
gingen, meestal ten voordeele van
den eenen of anderen persoon, dien
men op den voorgrond wil brengen,
zitten dat heet gebakerd volkje in
het bloed en men pakt maar dadelijk
aan ook. Het tooneel van de bewe
ging is ditmaal de stad Cindad |ua-
rez, een plaats ongelukkig weer aan
de grens van Texas gelegen, zoodat
de aandacht der Amerikanen er wel
spoedig op zal gevestigd zijn. Men
is om verschillende redenen, die wij
niet kennen en die wij vermoeden
dat niet van bijzonder groot gewicht
zijn, ontevreden over den heer Ma-
dcro, den nieuwen president, wil
zijn verkiezingen niet erkennen, be
weert dat de volksvertegenwoordiging
onwettig is samengesteld, dat hare
zien. Als de uitgave van zijnen ro
man zijnen naam beroemd maakte,
dan moest de aanval worden ge
waagd. Er zou tusschen Marianne
en haren man eene klove ontslaan,
waarover geen terugkeer mogelijk
zou zijn, waarover geen verzoenende
stem van den een tot den ander zou
worden gehoord.
Marianne zweeg. Hoe langer hoe
meer had het werk Raven geboeid,
nu werd zijn oordeel verwacht. Hij
wendde zich tot de jonge vrouw,
hij moest in hare oogen zien, die
straalden van blijde verwachting. Hij
zag de wangen, die zacht rood wa
ren gekleurd, den schoonen mond,
die al het strenge had verloren. In
hare donkere oogen kwam nu eene
uitdrukking van innerlijke onrust,
eene angstige schroom, eene bange
vraag. Hij bemerkte dit alles wel en
talmde opzettelijk met zijn kritiek.
Toen wierp ze met ontwakende
trots het hoofd achterover en riep
op ongeduldigen toon „Zeg mij, als
het niet deugt, en ik verscheur on
middellijk de bladen."
„Niét' zoo toornig", vermaande
hq. Hij vond het heerlijk de macht
De Duitsche regeering, waaronder
in dit geval vooral te verstaan zijn
de persoonlijk regeerende keizer en
zijne agenten, anders gezegd de mi
nisters, biijven nog steeds woedend
over de onverwachte overwinning
der socialisten, die kalm en rustig
den verderen loop der zaken afwachten
en het ook kunnen doen. Allen die
geholpen hebben, zij het dan indirect
om dit succes te verkrijgen, zijn in
ongenade gevallen. In de vergadering
van den Pruisischen Landdag gaf het
den minister van binnenlandsche
zaken aanleising tot het verkondigen
van de avereciitscbe stelling, dat
een ambtenaar die cp een socialist
stemt, zijn eer schendt. Zoo iets,
meende hij, kan niet geduld worden.
Wij vreezen echter dat men het toch
zal moeten dulden, zooais men het
geheeie bittere drankje zal moeien
slikken. Faire bonne mine a mauvais
jeu, ware in dit geval ten minste
nog verstandig geweest, niaar nu stelt
men zich aan ais een boos kind, dat
in zijn woede zijn speelgoed door de
kamer smijt.
Een ambtenaar zweert ais ambte
naar trouw aan het hoofd van den
staat, maar hij stemt als burger van
den staat, waarmede zijn ambtenaars
loopbaan absoluut niets te maken
heeft. Een redelijk ontwikkeld hoo-
gere burgerscholier zou u dat kunnen
vertellen, maar den minister van bin
nenlandsche zaken in Pruisen schijnt
het te machtig te wezen.
Gelukkig hebben alle partijen een
deel van de schuld te dragen en het
eenige wat de regeering kan doen,
is te trachten ze zooveel mogeiijk
allen onder éen hoed te vangen, door
met zuiver neutrale voorstellen voor
den dag te komen.
Wanneer deze regelen in druk
verschijnen zal de Rijksdag reeds ge
opend zijn en de keizerlqke troonrede
zijn uitgesproken, 't Is te hopen dat
Z. M. zich een weinig zal weten te
matigen, anders zal hel, en misschien
nog een graad ergi r, gaan als in den
Landdag, waar een socialist er den
bovengenoemden minister op wees,
dat hij toch ook een eed heeft afge
legd, namelijk dien op de grondwet,
die den ambtenaar zoowel als een
ander het vrije kiesrecht waarborgt,
en dat een minister, die op dat vrije
kiesrecht inbreuk maakt, ook zijn eed
schendt. De minister en de geheeie
regeering kan het zich voor gezegd
houden.
^bonnements-flduerfenfiën op zeer uoordeelige voorwaarden
te gevoelen, die hij over deze vrouw
had. „Ik heb immers nog niets ge
zegd. Weet ge, dat ge een gedicht
in proza hebt geschreven Weer
hebt ge iets eigenaardigs te voor
schijn gebracht, en dat is in den
teger,woord igen tijd het voornaamste.
Daarbij gaat er een verkwikkende
frischheid door het heele stuk. Tus
schen het wapengekletter en den
klank van ruwe mannenstemmen
door, hoort men iets dichterlijks,
evenals bij uw eersie sprookje. In
hoeverre uw groot muzikaal talent
hiertoe heeft bijgedragen, is moeilijk
te bepalen."
„De muziek?"
„Nu ja, ge draagt de scheppingen
van Wagner toch altijd in het hart
„Dit zou toch niet daaraan ont
leend zijn?" v.oeg Marianne, op
vliegend. 'i Was voor 't eerst dat
Raven dat bij haar opmerkte, ge
woonlijk wist ze eene voorname ge
lijkmatigheid te bewaren.
„Neen, dat bedoel ik niet, maar
de muziek heeft een soort van schep
pingskracht bij u gewektzonder
dat ge het u zljt bewust geworden.
Denk maar eens rustig na."
Eerste Kamer.
Goedgekeurd werden gisteren eeni
ge wetsontwerpen, o. m. tot wijziging
van de Merkenwet rn van de Vis-
scherijwtt en voor de ont igening te
's Gravenhage van het te stichten
gebouw voor het departement van
Landbouw.
Daarna werd aangevangen met de
algemeene beschouwingen over de
Staatsbegrooting.
De heer Van Pallandt was teleur
gesteld door de houding der regeering
ter zake van het bijzonder onderwijs,
de regeling der predikantstraktemen-
fen, de Zondagsrust op de treinen en
de handhaving der Staatsloterij.
De heer Hovy bepleitte ook bevor
dering van het bijzonder onderwijs
door steun aan schoolbouw.
Voorraden In vredestijd.
De noodzakelijkheid, om, voor
approviandeeringsdoeleinden door le
veranciers te doen zorg dragen voor
het bestendig in vooraad hebben van
graan en andere levensmiddelen, kan
de minister van oorlog, naar hij in
de memorie van antwoord op het
eindverslag der Eerste Kamer mee
deelt, vooralsnog niet inzien, hetgeen
echter niet wegneemt, dat zijn aan
dacht op hei zoo belangrijke vraag
stuk gevestigd blijft, en hij zal niet
schromen, om, wanneer bij nadere
bestudeering van dat vraagstuk hem
mocht blijken, dat het vormen van
voorraden in vredestijd onvermijdelijk
is, daartoe de noodige fondsen aan
te vragen.
Wijziging personeele belasting.
Ingediend is een wetsontwerp tot
wijziging van de wet op de perso
neele belasting.
Voorgesteld wordt artikel 11 2
te lezen als volgt:
De huurwaarden van perceelen en
gedeelten van perceelen, uitsluitend
dienende tot uitoefening van het be
drijf van verhuurder van gemeubi
leerde woningen, niet vallende onder
artikel 33 1, tot winkel of lokaal
tot uitstalling, wordt slechts voor een
derde als belastbare huurwaarde aan
gemerkt.
Als te dienen tot uitoefening van
het bedrijf van logementhouder,
worden alleen beschouwd de inrich
tingen, waar doorgaans voor reizi
gers gelegenheid is tot logies per
nacht.
De vermindering van huurwaarde
ten behoeve van verhuurders van ge
meubelde woningen, is slechts toe
passelijk op de inrichtingen, welke
op badplaatsen, lust- of ontspannings
oorden doorgaans niet dan gedurende
„Ge kunt gelijk hebben, Raven,"
zei ze dan peinzend. De verdenking,
dat ik niet mijne eigen gedachten
zou hebben gegeven, maakte mij zoo
boos. Wagner heef! mij wel bij mijn
werk voorgezongen, doch zoo zacht,
dat mijne ziel het maar onbewust
vernam als het suizen van den wind.
Maar ge moet weten, dat ik in mijne
jeugd niets liever las dan goden- en
heldensagen en daarvan zal wel veel
zijn blijven zitten.
„Neen, wij willen uw uitstekend
werk niet verkleinen. Ik zal het
meenemen, om het in een tijdschrift
te laten plaatsen."
„Hoe zal ik je mijn dank betoo-
nen, Raven?
„Door je tegenwoordigheid, Ma
rianne."
Houd mij maar veel gezelschap,
gedurende de paar dagen, die we
samen zijn.
„Goed, Raven", zei ze zacht. Ze
was zóo gelukkig, zóo dankbaar op
dit oogenblik, dat ze hem ook graag
genoegen wilde doen.
„Kom" zei Raven, „wij willen
wandelen zoolang de zon schijnt".
En ze klommen den berg op, tot
een korten tijd van het jaar worden
verhuurd.
Blijkens de toelichting heeft de
minister van financiën afgezien van
een onthtff-ngsbepaling als bestaat
voor ter verhuring bestemde gemeu
belde vertrekken.
Meer doelmatig acht hij het om
aan de b:s'aande bezwaren tegemoet
te komen, door een verhooging van
de voor logementen reeds be
staande reductie van de belasting op
twee derden voor zooveel de huur
waarde en het mobilair betreft en
dior gelijke reductie voor de ver
huurde woonhuizen.
In de reductie voor het mobilair
voorziet artikel 2.
De vermindering in opbrengst der
belasting wordt geraamd voor de
logementen op f 15.000 en voor an
dere perceelen op f 10.000.
In een zéér druk bezochte ver
gadering in de groote zaal van den
heer Buning, had gisterenavond op
uitnoodiging van de afdeeling der
S. D. A. P. ais spreker op de heer
J. E. W. Duijs, lid der Tweede Kamer
met het onderwerp „De pensioen-
motie van mr. Troelstra en de tarief-
wet der zgn. christelijke regeering".
Na opening door den voorzitter, die
mededeelde dat ds. Hogerzeil bericht
had gezonden niet van de uitnoodi
ging tot debat te zullen gebruik maken,
was het woord aan den spreker.
De heer Duijs begon met er op te
wijzen, dat de christelijke voormannen
weer schitterden door afwezigheid,
volgens zijn meening moesten de
predikanten overal op hun post zijn
waar hunne beginselen te verdedigen
vallen.
Dit komt omdat de christelijke
leuze, een valsche vlag is, die de
lading dekt.
het hotel was bereikt, klauterden
toen tot het hoogste punt en hadden
daar een ruim uitzicht over het land.
Aan hunne voeten lag het Kriimmen-
meer, als een haak kromde het zich,
omgeven door hooge boomen, waar
langs aan de eene zijde groene wei
den zich uitstrekten. Verder in de
diepte schitterde de breede vlakte
van het Kellelmeer, aan het einde
waarvan de huizen van Eutin, met
den spitsen kerktoren hen tegen-
groetten.
„Ziet ge wel, hoe iand, water en
beukenbosch een schoone harmonie
opleveren? Wat is het toch een
verrukkelijk stukje aarde, waarop wjj
staan
„Ja, onze provincie bezit een be-
toovering, die wel op elk gemoed
moet inwerken," zei Marianne daar
om ook zegt johan Bosz van haar:
„Er zijn ongetwijfeld landschappen
van opvallender schoonheid, van
grootscher uitwerking, van rijkere
vruchtbaarheid van den bodem, maar
zeker geene, dat liefelijker voor het
oog is en meer tot het hart spreekt
van alle goede, gevoelige menschen 1"
(Wordt vervolgd.)
