Bi!.
bkupnjs.
>0P:
2 Februari
No. 28.
<3
uur.
Vrijdag
binnenland.
Feuilleton.
50e Jaargang.
1912,
.-erend.
IAGD
PERSOON
rijgbaar.
van de
aad.
age,
ïnen.
werken,
nen.
ïrdiger vaneen
oanK, tegen ver-
ilS en PROVISIE,
55, bureau „Vlis-
=den Te Koop
prachtige le klas
ames en Heeren
nstruciie. Thans
ien halven prijs
eeren- f 52,50,
voor f 55 van
Mag vooraf be-
schriflelijke ga-
er 1912. Te be-
kizaam", bureau
stad, een HUIS,
huis met drogen
Bovenwoning
or zeer billijken
R. „Vlissingsche
's jaars. Billijke
elijke aflossing,
jruit. De te lee-
>nder korting
nten uitbetaald,
lissingen, Aagje
n, en te Middel-
38.
VLISSINGSCHE
COURANT
Prijs per drie maanden 1.30, Franco per post 1.50.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek
handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij de Uitgevers
Firma F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt 58.
ADVERTENTIÊN van 14 regels ƒ0.40. Voor eiken regal
meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzeifde
advertentie, wordt de prijs slechts tweemaal berekend. Groote
letters en clichés naar plaatsruimte.
Verschijnt dagelijks, uiigsTORderd «p Zon- en Feestdagen.
TELEFOONNUMMER 10.
^bonnenistits-fiduerteRtiin op zeer woerdaeiig® voorwaarden
Eerste Kamer.
Gieren werd de Militiewet be
handeld. De heer Staal, hoewel be
denking habbende o.a. tegen de in
krimping der herhalingsoefeningen,
tegen de afschaffing der viermaanders,
de' opdrijving van het blijvend ge
deelte en tegrn de wijze, waarop het
tweepioegensteisel zal worden toege
past, verklaarde toch vóór het ontwerp
te zullen stemmen, wegens de ver
beteringen, welke het anderzijds be
vat.
De heer Van Voorst tot Voorst,
hoewel betreurende, dat de regeering
niet heeft opgevolgd het advies van
den raad van defensie om voor de
onbereden wapens den eersten oefen
tijd te bepalen op 12 maanden inplaais
van op 8'/g. verklaarde zich eveneens
vóór het ontwerp.
De heer Vermeulen erkende, dat
het ontwerp verbeteringen brengt,
maar achtte die onvoldoende ter ver
krijging van een leger, waarop bij
oorlogsgevaar valt te rekenen. Na
drukkelijk bestreed spreker den te
korten oefentijd van 8'/s maand
toch zal ook spreker met het ontwerp
mede gaan.
De heer 't Hooft oordeelde het
ontwerp ook niet afdoende.
Tweede Kamer-verkiezing
Hilversum.
De uitslag van de gisteren ge
houden stemming voor de verkie
zing van een iid der Tweede Kamer
der Staten-Gerseraal in het district
Hilversum, ter voorziening in de va
cature ontstaan door het overlijden
van den heer S. baron van'Heemstra,
is als volgt
Aantal kiezers 12601. Uiigebrachie
stemmen 8434, van onwaarde 135,
geldig 8299. Hiervan verkregen de
heeren mr. H. Th. 's |acob (chr.-
hist.) 1736. W. de Jong (.u.-l.) 2092,
Mr. V. H. Rutgers (a.-r.J 3584, ür.
Th. van der Waeraen (s. d. a. p.)
784, en D. J. Wijnkoop (s. d. p.)
103 stemmen.
Er moet dus herstemming piaais
hebben tusschen de heeien Mr. V.
H. RuSgers (a.-r.) en W. de Jong
(u.-l.)
Bij de stemming in 1909, waarbij
de rechtsche candidaat, de heer S.
baros van Heemstra, direct werd ge
kozen, was de verhouding als
volgt
Aantal kiezers 11418. Uitgebrachte
stemmen 7292. Hiervan yerkregen de
heeren S. baron van Heemstra (a.-r.)
4913, N. H. van Roggen (u.-l.) 1656,
en dr. Th. van der Waerden (s. a p.;
823 stemmen.
42.)
0—
«Jij bent geen oppervlakkige natuur
sluimert er werkelijk talent in je,
dan moet ik je verliezen en gij zelve
zult in deze ongewone banen niet
gelukkig zijn daarom weiger ik
mijne toestemming."
«Jörgenriep Marianne uit. «Dat
kan je niet!"
„Ik kan het wel en gij zult doen,
wat ik van je vraag. Nog heb je geen
naam op letterkundig gebied een
enkel sprookje heeft nog geene repu
tatie, al is het nog zoo goed. |e
bent rijk en kunt vrij over je ver
mogen beschikken, ik heb je in niets
beperkt. Je hebt mijn ouderlijk huis
naar je smaak laten inrichten, laat
ie dat genoeg zijn. J e hebt je muziek,
wat wil je nog meer
„Ik ben altijd alleen, ik heb geen
kinderen, die mijn leven aanvullen,
Het ontwerp-Armenwet.
De „Nieuwe Rotterdamsche Cou
rant" wijdt een artikel aan bet rapport
van de commissie van voorbereiding
uit de Tweede Kamer over het ont--
werp armenwet van minister Heems
kerk.
In het hoofdbeginsel van de wet
is naar aanleiding van het gepleegde
overleg geen wijziging gebracht. Wel
echter eenige kleine wijzigingen naar
aanleiding daarvan.
Het blad schrijft o.a.Allereerst de
gemeentelijke armenverzorging daar
van is het gewijzigd ontwerp duide
lijker nog, dan het oorspronkelijke
in zijn afwijking van den eisch der
.volstrekte onvermijdelijkheid" waar
mede de geldende wet getracht had,
de openbare armenzorg klein te hou
den. „Ondersteuning kan slechts
worden verleend", aldus nu het eerste
artikel in de afdeeling, die over de
afdeeling ondersteuning door bugerlijk
armbestuur of gemeente handelt, „aan
hen, die zich het noodzakelijk le
vensonderhoud niet kunnen verschaf
fen, en het hoewel een verzoek daar
toe gedaan is, niet ontvangen van
anderen, ingevolge de wet tot het
verstrekken daarvan gehouden of van
kerkelijke, bijzondere of gemengde
instellingen". Wordt echter eenmaal
tot het geven van een onderstand
besloten, dan behoeft deze zich all en
voor d^e armen, welke niet uit hun
toestand van armlastigheid kunnen
worden opgeheven, te beperken tot
het verschaffen van het noodzakelijk
levensonderhoud. Voor de anderen
wordt den armbesturen zelfs uitdruk
kelijk voorgehouden, dat de onder
steuning verstrekt behoort te worden
in zoodanigen vorm en zoodanige ma
te, ais met 't oog op de behoeften en de
persoonlijke eigenschappen in verband
met de omstandigheden van den
arme 't meest gewenscht is, teneinde
hem wederom in staat te stellen in
het onderhoud van zich en zijn gezin
te voorzien.
Wij zouden het niet anders wen-
schen. Waar verbetering niet mogelijk
is, daar moet de ondersteuning (met
overheidsgeld I) tot het strikt nood
zakelijke beperkt blijven. Maar vuor
alie andere gevall n zijn de regelen
ven armverzorging voor burgerlijke,
particuliere en kerkelijke instellingen
gelijk: daar moet men individuaii-
seeren en moet het mogelijk zijn,
door een tijdesijken flinken ondeistand
genezing aan ie brengen, waar mis
plaatste zuinigheid de kwaal slechts
slepende zou houden.
Aan de burgerlijke besturen wordt
ook oyerigens groose vrijheid gelaten.
In de richiing van het Eibeifelder
stelsel wordt niet meer dan een vin-
gerwijzigïng gegeven. Ondersteuning
„in den vorm van loon voor arbeid"
wordt aanbevolen.
jij leefi uitsluitend voor ja beroep.
Je moest gelukkig zijn, dal je vrouw
een talent heeft ontdekt, dat haar
leven inhoud geeft."
„Zijl ge tot nu toe arm geweest,
Marianne
„Ik was eenzaam en onbevredigd.
Je kunt mij toch niet verbieden, in
mijne vrije uren te doen, wat ik ver
kies. Dag uit, dag in zit ik hierop
dit kleine stukje aarde. Wij hebben
de middelen om eene reis te kunnen
doen, maar het blijft bij de belofte
die nooit wordt vervuld. Aan het
wel en wee van je beroep laat je
mij niet deelnemen. Hoe kunnen
die weinige huiselijke bezigheden mij
ne dagen vullen
„Ik wil je niet in den weg staan
als je conversatie wilt zoeken. De
vroegere bezwaren zijn sedert je
erfenis uit den weg geruimd."
„Een omgang, waataan gij niet
deelneemt, is iets onmogelijks. En
gij hebt er geen tijd voor."
„Goed ga dan op reis. Ik geef
mijne toestemming. Het is tegen
woordig ook niets bijzonders meer,
dat vrouwen alleen reizen. Een van
mijn zusters zal zeker graag overko
GHukkig is de dwaze bepaling
vervallen, waartegen wij destijds ook
met nadruk opgekomen zijn, dat
Gedeputeerde Stalen zouden kunnen
beslissen, dat aan een bepaalden
arme ondersteuning moet worden
toegekend, of dat een toegekende
ondersteuning moet worden verhoogd.
De bepaling was ontworpen naar
aanleiding van een recent en indet-
daad sprekend geval, waarin een
burgerlijk armbestuur stelselmatig
aanvragers van een bepaalds kerkelijke
gezindheid afwees. Zij is thans uit
drukkelijk tot zoodanige gevallen
(weigering van onderstand „met de
ken'ijke bedoeling om armen van
ondersteuning uit tesluiten op gronden
niet overeenkomende met de besfem-
mingderburgerlijkearmenverzorging")
beperkt en geeft voor dat geval
aan de Kroon bevoegdheid om in te
grijpen.
Verkiezing Prov. Staten.
Tot lid van de Prov. Staten van
Zuid-Holland voor hei district Lei
derdorp is gekozen de heer R.
Ouwehand (anti-rev.) met 5151 stem
men. Da titer mr. A, j. Fokker
(vrijz.-dem.) verkreeg 1006 stemmen.
Bestrijding van den woeker.
De nationale vereeniging tot be
strijding van den woeker heeft in
hare laatste bestuursvergadering
besloten, een zoo uitgebreid mo
gelijk onderzoek in te stelten in
het buitenland naar wat er op
het gebied van woekerbestrijding in
de verschillende landen gedaan wordt,
m. a. w. welke verenigingen daar
bestaan, welke werken er zijn uit
gekomen en w-Jke personen zich
voor de beweging interesseeren.
Er is eene commissie benoemd,
die zich hiermede onledig zal houden.
Verzameling wetten voor de politie
De minister van binneniatidsche
zaken heeft aan de Commissarissen
der Koningin medegedeeld, dat bij
den mimsier van justitie het voorne
men bestaat, aan de rijksveldwach
ters en de maiéchaussés eene verza
meling te verstrekken van de wetien,
waarvan de toepassing herhaaldelijk
tot het optreden van üe pol.tie aan
leiding getfi, en dat, indien wordt op
gegeven, hoeveel exemplaren var» die
verzameling de onderscheidene ge-
meentebesiuren ten behoeve van de
gemeentelijke politie tegen betaling
van den nader vast te steilen prijs
zouden witten bekomen, bij de opiage
van aie verzameling daarmee rekening
zal worcen gehouden.
De kosten van aanschaffing kunnen
niet ten laste van het departement
van justitie of van binnenlandsche
zaken genomen worden.
men om voor een paar weken je plaats
in te nemen."
„Wat, vindt je goed dat ik eens
uitga?" vroeg Marianne vroolijk
verrast.
„Ja, maar je moet mij beioven,
niet meer te schrijven, al zijn bet
ook zulke kleine stukjes als dit hier."
„Die belofte kan en zal ik nooit
geven Jörgen, want ik zou haar niet
houden. Wacht toch af, of ik boven
dien wel ooit iets van meer belang
tot stand zat brengen."
„Marianne, zouds ge werkelijk te
gen mijnen nadrukkelijken wil in
kunnen handelen Beteekent mijn
verzoek zóo weinig voor je dat ge
het kortweg afslaat
„Een andere vrouw zou misschien
ja zeggen en het later achter je rug
toch doen. Ik weet, dat je nooit
van inzicht zult veranderen, en moet
ook dus hierin mijn eenzaam pad
bewandelen, nu meer dan ooit. Ik
heb het in deze l iatste weken ge
voeld, hoe deze 'tweestrijd mij ver
teert. Ik heb werkelijk behoetteaan
den omgang met measchen die mijnen
geest opwekkengij iaat mij in dit
opzicht honger lijden. Vermoeid komt
Internationale gastentoonstelling.
Sedert geruimen tijd heeft in Ne
derland geene Internationale tentoon
stelling op het gebied van toesteilen
voor gasgebruik plaats gehad.
De techniek is inmiddels sterk
vooruitgegaan, doch niettegenstaande
de pogingen van fabrikanten en han
delaren om hiervan het publiek te
doordringen, blijkt het voortdurend
dat tal van toepassingen van gas en
verbeteringen in de toestellen, welke
voor het gebruik dienen, onvoldoende
bekend zijn en derhalve niet die waar
deering genieten, waarop zij ten volle
aanspraak mogen maken.
Om hieraan tegemoet te komen
is de gemeente Amsterdam voorne
mens in 1912 aldaar een internationale
gastentoonstelling te doen houden.
Het doel der tentoonstelling zal
dus zijn een overzicht te geven van
alle gastoestellen, die zoowel voor
verlichting als voor huishoudelijk en
industrieel gebruik kunnen worden
aangewend.
De tentoonstelling zal gehouden
worden in het Paleis voor Volkvsvüj',
dat door zijne gunstige centrale l'gging
en groote ruimten in zalen, galerijen
en tuin de meest geschikte gelegen
heid biedt. Zij zal geopend worden
op den 14en September a.s. en ge
sloten worden op den 6den October,
terwijl het recht is voorbehouden den
duur met éene week te verlengen.
Het voornemen bestaat gedurende
de tentoonstelling in een daartoe
nader aan te wijzen zaal van het Paleis
voordrachten over verschillende on
derwerpen op gasgebied te doen
houden, welke het gasgebruik kunnen
bevorderen en debelangstelling
in de talrijke toepassingen var. het
gas kunnen opwekken.
Het Vredespaleis.
De vermeende zekerheid, dat het
Vredespaleis in 1913 zou geopend
worden, een verwaenting die gegrond
was op uitlatingen in den tijd toen
ue pers nog niet zoo angstvallig werd
gehouden buiten alles wat den bouw
oetrelt, schijnt thans verre van vast
te staan.
Op informaties in die lichting ont
vangt men een voorzichtig ontwijkend
antwoord, en het „H.ol." senreef
reeds, dat de opening in 1913 nog
slechts een mogelijkheid is, en dat
het bestuur der Carnegie-stichting
geen verantwoordelijkheid wil dragen
voor eenig vooruitloopen daarop.
Dit alles ziet er naar uit, aisof de
viering van 1913 buiten de opening
van den vredestempel zal moeten
omgaan.
ge thuis, ook in mijne tegenwoor
digheid zijn je gedaenten uitsluitend
bij je patiënten. Op sommige dagen
zijn de woorden te tellen, die ge met
mij wisselt."
„Dat is in vele ernstige huwelijken
zoo, Marianne. De vrouw van een
geleerde heeft het niet beter dan gij."
„Deze wetenschappelijke mannen
hebben toch lijd voor gezellig ver
keer en om te reizen, ook zijn hunne
vrouwen zeer dikwijls hunne leer
lingen en zelfs hunne medewerkers."
„Woorden en niets dan woorden 1
Wij komen niets verder. Een lyran
wil tk niet zijn, het zou je ook maar
koppig maken, en ik zou je liefde
verliezen, Marianne 1 Daaraan heb je
toch ook in de eenzaamste uren nim
mer getwijfeld, dat ik je liefneb Ik
spreek er met over, maar zoo iels
gevoelt men toch."
„Ik weet het, Jörgen," zei Marianne
ernstig.
„Daarom verwijder je niet geheel
uit mijn leven, Marianne, laten onze
wegen steeds ruast elkaar loopen,
zoodat mijne hand de uwe kan vat
ten en het oog van de een in dat van
de ander kan lezen. Ik ken ais arts
Vlissingen, I Februari.
Hosanna.
In het Concertgebouw aan de Em-
mastraat werd gisteravond een zang
uitvoering gegeven door de Christ.
Zangvereeniging „Hosanna", onder
ieidir.g van haar directeur, den heer
H. van der Graaf. De zaai was geheel
bezet, een bewijs, dat de uitvoeringen
van deze vereeniging de aandacht
beginnen te trekken.
in de laatste j?ren valt dan ook
een merkbare vooruitgang te consta-
teeren en, waar wij in ons vorig verslag
wezen op het feit, dat deze vereeni
ging onder leiding van haar directeur
met bijzonderen ijver studeert,daar zijn
wij thans verpiicht er op te wijzen,
dat die ijver nog is toegenomen, blij
kende uit wat gisteravond is gepres
teerd geworden.
Door toevallige omstandigheden
hebben wij maar het eerste gedeelte
van het programma kunnen bijwonen
dit is echter voor ons voldoende om
een gunstig oordeil te vellen over
den zang en de voordracht der lie
deren, die in het gedeelte voor de
pauze werden ten gehoore gebracht.
Nadat dcor ds. D. Pol de avond
mei gebed was geopend, werd een
aanvang gemaakt met het program,
waarvan het eerste gedéelie in drie
afdalingen kan worden gesplitst.
Vooreerst een negental liederen, ade
mend een zuiver cnustchjken geest
deze liederen lieten niet na den ge-
wenschten indruk te maken en weer
klank te vinden in gemoederen, die
gestemd waren lot het aaniiooren van
die sprekende en tot ernst stemmende
geioonzttte woorden.
Daaronder behooren de goed ge
zangen kwartetten „Dank zij onzen
Heet" en „O, Heere Jezus" met het
mooie koor van Menaeissohn „Wie
tot aan het einde volhardt, die wordt
zalig." Afgewisseld met verdienstelijk
gezongen tenor-solo's, ging men onge
merkt over naar lieaeren van een
meest ontspannend karakter. Onder
aeze werd bijzondere eer bewezen aan
de sopraan soliste, die het lieve
„Zommer" van Wieris tot tweemaal
toe moest zingen dit en het „Hoort"
van Guido Gazelle, waren succes
nummers.
De koren voldeden over'i algemeen
goed, vooral üe begeleiding van de
mannenkoren de sopranen verdien
den hier en daar bei aantrekken van
den teugel.
Waar het eerste gedeelte van het
program met zooveel succes werd
afgewerkt, daar zal ook het tweede
wel geslaagd zijn. Aan ijverige zorg
van üen kant van den directeur en
studie van den kant aer leden heeft
het zeker niet ontbroken.
Het bescheiden en vriendelijk op-
zaoveel menschenieed, ik zie in vele
huizen de zorg binnensluipen die
niet meer vau hare plaats wijkt, tot
bet troostlooze einae is gekomen.
Misschien is mij daarom ons huis
steeds zoo hei geweest en ons huwe
lijk zoo zorgeloos gelukkig, omdat gij
en ik ieder op zijne wijze, op hunne
plaats stonden. Laat dat met door
uwe schuld anders worden, iaat mij
niet tevergeefs naar je uitzien als ik
thuis kom en tra ent je voldoening te
vinden in je huisnoudelijke plichten.
Voor den man is de wereld daar
Duiten, voor de vrouw haar huis. Bij
mij ligt de plicht in de uitoefening
van mijn beroep; uwe plicht ais
vrouw is het, my de enkele uren dat
ik thuis Oen, behagelyk te maken
met die zelfverloochening, die de
edelste eigenschap is van een natuur
lijk gevoelende vrouw.
Dokier Hofman stond op en sloot
Maiianue in zijne armen, keek haar
nog eenmaal met iietdevolien ernst in
de oogen en voegde er toen nog kort
aan toe „ik iaat je dus gaan."
(Wordt vervolgd.)