Bi!. bkupnjs. >0P: 2 Februari No. 28. <3 uur. Vrijdag binnenland. Feuilleton. 50e Jaargang. 1912, .-erend. IAGD PERSOON rijgbaar. van de aad. age, ïnen. werken, nen. ïrdiger vaneen oanK, tegen ver- ilS en PROVISIE, 55, bureau „Vlis- =den Te Koop prachtige le klas ames en Heeren nstruciie. Thans ien halven prijs eeren- f 52,50, voor f 55 van Mag vooraf be- schriflelijke ga- er 1912. Te be- kizaam", bureau stad, een HUIS, huis met drogen Bovenwoning or zeer billijken R. „Vlissingsche 's jaars. Billijke elijke aflossing, jruit. De te lee- >nder korting nten uitbetaald, lissingen, Aagje n, en te Middel- 38. VLISSINGSCHE COURANT Prijs per drie maanden 1.30, Franco per post 1.50. Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij de Uitgevers Firma F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt 58. ADVERTENTIÊN van 14 regels ƒ0.40. Voor eiken regal meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzeifde advertentie, wordt de prijs slechts tweemaal berekend. Groote letters en clichés naar plaatsruimte. Verschijnt dagelijks, uiigsTORderd «p Zon- en Feestdagen. TELEFOONNUMMER 10. ^bonnenistits-fiduerteRtiin op zeer woerdaeiig® voorwaarden Eerste Kamer. Gieren werd de Militiewet be handeld. De heer Staal, hoewel be denking habbende o.a. tegen de in krimping der herhalingsoefeningen, tegen de afschaffing der viermaanders, de' opdrijving van het blijvend ge deelte en tegrn de wijze, waarop het tweepioegensteisel zal worden toege past, verklaarde toch vóór het ontwerp te zullen stemmen, wegens de ver beteringen, welke het anderzijds be vat. De heer Van Voorst tot Voorst, hoewel betreurende, dat de regeering niet heeft opgevolgd het advies van den raad van defensie om voor de onbereden wapens den eersten oefen tijd te bepalen op 12 maanden inplaais van op 8'/g. verklaarde zich eveneens vóór het ontwerp. De heer Vermeulen erkende, dat het ontwerp verbeteringen brengt, maar achtte die onvoldoende ter ver krijging van een leger, waarop bij oorlogsgevaar valt te rekenen. Na drukkelijk bestreed spreker den te korten oefentijd van 8'/s maand toch zal ook spreker met het ontwerp mede gaan. De heer 't Hooft oordeelde het ontwerp ook niet afdoende. Tweede Kamer-verkiezing Hilversum. De uitslag van de gisteren ge houden stemming voor de verkie zing van een iid der Tweede Kamer der Staten-Gerseraal in het district Hilversum, ter voorziening in de va cature ontstaan door het overlijden van den heer S. baron van'Heemstra, is als volgt Aantal kiezers 12601. Uiigebrachie stemmen 8434, van onwaarde 135, geldig 8299. Hiervan verkregen de heeren mr. H. Th. 's |acob (chr.- hist.) 1736. W. de Jong (.u.-l.) 2092, Mr. V. H. Rutgers (a.-r.J 3584, ür. Th. van der Waeraen (s. d. a. p.) 784, en D. J. Wijnkoop (s. d. p.) 103 stemmen. Er moet dus herstemming piaais hebben tusschen de heeien Mr. V. H. RuSgers (a.-r.) en W. de Jong (u.-l.) Bij de stemming in 1909, waarbij de rechtsche candidaat, de heer S. baros van Heemstra, direct werd ge kozen, was de verhouding als volgt Aantal kiezers 11418. Uitgebrachte stemmen 7292. Hiervan yerkregen de heeren S. baron van Heemstra (a.-r.) 4913, N. H. van Roggen (u.-l.) 1656, en dr. Th. van der Waerden (s. a p.; 823 stemmen. 42.) 0— «Jij bent geen oppervlakkige natuur sluimert er werkelijk talent in je, dan moet ik je verliezen en gij zelve zult in deze ongewone banen niet gelukkig zijn daarom weiger ik mijne toestemming." «Jörgenriep Marianne uit. «Dat kan je niet!" „Ik kan het wel en gij zult doen, wat ik van je vraag. Nog heb je geen naam op letterkundig gebied een enkel sprookje heeft nog geene repu tatie, al is het nog zoo goed. |e bent rijk en kunt vrij over je ver mogen beschikken, ik heb je in niets beperkt. Je hebt mijn ouderlijk huis naar je smaak laten inrichten, laat ie dat genoeg zijn. J e hebt je muziek, wat wil je nog meer „Ik ben altijd alleen, ik heb geen kinderen, die mijn leven aanvullen, Het ontwerp-Armenwet. De „Nieuwe Rotterdamsche Cou rant" wijdt een artikel aan bet rapport van de commissie van voorbereiding uit de Tweede Kamer over het ont-- werp armenwet van minister Heems kerk. In het hoofdbeginsel van de wet is naar aanleiding van het gepleegde overleg geen wijziging gebracht. Wel echter eenige kleine wijzigingen naar aanleiding daarvan. Het blad schrijft o.a.Allereerst de gemeentelijke armenverzorging daar van is het gewijzigd ontwerp duide lijker nog, dan het oorspronkelijke in zijn afwijking van den eisch der .volstrekte onvermijdelijkheid" waar mede de geldende wet getracht had, de openbare armenzorg klein te hou den. „Ondersteuning kan slechts worden verleend", aldus nu het eerste artikel in de afdeeling, die over de afdeeling ondersteuning door bugerlijk armbestuur of gemeente handelt, „aan hen, die zich het noodzakelijk le vensonderhoud niet kunnen verschaf fen, en het hoewel een verzoek daar toe gedaan is, niet ontvangen van anderen, ingevolge de wet tot het verstrekken daarvan gehouden of van kerkelijke, bijzondere of gemengde instellingen". Wordt echter eenmaal tot het geven van een onderstand besloten, dan behoeft deze zich all en voor d^e armen, welke niet uit hun toestand van armlastigheid kunnen worden opgeheven, te beperken tot het verschaffen van het noodzakelijk levensonderhoud. Voor de anderen wordt den armbesturen zelfs uitdruk kelijk voorgehouden, dat de onder steuning verstrekt behoort te worden in zoodanigen vorm en zoodanige ma te, ais met 't oog op de behoeften en de persoonlijke eigenschappen in verband met de omstandigheden van den arme 't meest gewenscht is, teneinde hem wederom in staat te stellen in het onderhoud van zich en zijn gezin te voorzien. Wij zouden het niet anders wen- schen. Waar verbetering niet mogelijk is, daar moet de ondersteuning (met overheidsgeld I) tot het strikt nood zakelijke beperkt blijven. Maar vuor alie andere gevall n zijn de regelen ven armverzorging voor burgerlijke, particuliere en kerkelijke instellingen gelijk: daar moet men individuaii- seeren en moet het mogelijk zijn, door een tijdesijken flinken ondeistand genezing aan ie brengen, waar mis plaatste zuinigheid de kwaal slechts slepende zou houden. Aan de burgerlijke besturen wordt ook oyerigens groose vrijheid gelaten. In de richiing van het Eibeifelder stelsel wordt niet meer dan een vin- gerwijzigïng gegeven. Ondersteuning „in den vorm van loon voor arbeid" wordt aanbevolen. jij leefi uitsluitend voor ja beroep. Je moest gelukkig zijn, dal je vrouw een talent heeft ontdekt, dat haar leven inhoud geeft." „Zijl ge tot nu toe arm geweest, Marianne „Ik was eenzaam en onbevredigd. Je kunt mij toch niet verbieden, in mijne vrije uren te doen, wat ik ver kies. Dag uit, dag in zit ik hierop dit kleine stukje aarde. Wij hebben de middelen om eene reis te kunnen doen, maar het blijft bij de belofte die nooit wordt vervuld. Aan het wel en wee van je beroep laat je mij niet deelnemen. Hoe kunnen die weinige huiselijke bezigheden mij ne dagen vullen „Ik wil je niet in den weg staan als je conversatie wilt zoeken. De vroegere bezwaren zijn sedert je erfenis uit den weg geruimd." „Een omgang, waataan gij niet deelneemt, is iets onmogelijks. En gij hebt er geen tijd voor." „Goed ga dan op reis. Ik geef mijne toestemming. Het is tegen woordig ook niets bijzonders meer, dat vrouwen alleen reizen. Een van mijn zusters zal zeker graag overko GHukkig is de dwaze bepaling vervallen, waartegen wij destijds ook met nadruk opgekomen zijn, dat Gedeputeerde Stalen zouden kunnen beslissen, dat aan een bepaalden arme ondersteuning moet worden toegekend, of dat een toegekende ondersteuning moet worden verhoogd. De bepaling was ontworpen naar aanleiding van een recent en indet- daad sprekend geval, waarin een burgerlijk armbestuur stelselmatig aanvragers van een bepaalds kerkelijke gezindheid afwees. Zij is thans uit drukkelijk tot zoodanige gevallen (weigering van onderstand „met de ken'ijke bedoeling om armen van ondersteuning uit tesluiten op gronden niet overeenkomende met de besfem- mingderburgerlijkearmenverzorging") beperkt en geeft voor dat geval aan de Kroon bevoegdheid om in te grijpen. Verkiezing Prov. Staten. Tot lid van de Prov. Staten van Zuid-Holland voor hei district Lei derdorp is gekozen de heer R. Ouwehand (anti-rev.) met 5151 stem men. Da titer mr. A, j. Fokker (vrijz.-dem.) verkreeg 1006 stemmen. Bestrijding van den woeker. De nationale vereeniging tot be strijding van den woeker heeft in hare laatste bestuursvergadering besloten, een zoo uitgebreid mo gelijk onderzoek in te stelten in het buitenland naar wat er op het gebied van woekerbestrijding in de verschillende landen gedaan wordt, m. a. w. welke verenigingen daar bestaan, welke werken er zijn uit gekomen en w-Jke personen zich voor de beweging interesseeren. Er is eene commissie benoemd, die zich hiermede onledig zal houden. Verzameling wetten voor de politie De minister van binneniatidsche zaken heeft aan de Commissarissen der Koningin medegedeeld, dat bij den mimsier van justitie het voorne men bestaat, aan de rijksveldwach ters en de maiéchaussés eene verza meling te verstrekken van de wetien, waarvan de toepassing herhaaldelijk tot het optreden van üe pol.tie aan leiding getfi, en dat, indien wordt op gegeven, hoeveel exemplaren var» die verzameling de onderscheidene ge- meentebesiuren ten behoeve van de gemeentelijke politie tegen betaling van den nader vast te steilen prijs zouden witten bekomen, bij de opiage van aie verzameling daarmee rekening zal worcen gehouden. De kosten van aanschaffing kunnen niet ten laste van het departement van justitie of van binnenlandsche zaken genomen worden. men om voor een paar weken je plaats in te nemen." „Wat, vindt je goed dat ik eens uitga?" vroeg Marianne vroolijk verrast. „Ja, maar je moet mij beioven, niet meer te schrijven, al zijn bet ook zulke kleine stukjes als dit hier." „Die belofte kan en zal ik nooit geven Jörgen, want ik zou haar niet houden. Wacht toch af, of ik boven dien wel ooit iets van meer belang tot stand zat brengen." „Marianne, zouds ge werkelijk te gen mijnen nadrukkelijken wil in kunnen handelen Beteekent mijn verzoek zóo weinig voor je dat ge het kortweg afslaat „Een andere vrouw zou misschien ja zeggen en het later achter je rug toch doen. Ik weet, dat je nooit van inzicht zult veranderen, en moet ook dus hierin mijn eenzaam pad bewandelen, nu meer dan ooit. Ik heb het in deze l iatste weken ge voeld, hoe deze 'tweestrijd mij ver teert. Ik heb werkelijk behoetteaan den omgang met measchen die mijnen geest opwekkengij iaat mij in dit opzicht honger lijden. Vermoeid komt Internationale gastentoonstelling. Sedert geruimen tijd heeft in Ne derland geene Internationale tentoon stelling op het gebied van toesteilen voor gasgebruik plaats gehad. De techniek is inmiddels sterk vooruitgegaan, doch niettegenstaande de pogingen van fabrikanten en han delaren om hiervan het publiek te doordringen, blijkt het voortdurend dat tal van toepassingen van gas en verbeteringen in de toestellen, welke voor het gebruik dienen, onvoldoende bekend zijn en derhalve niet die waar deering genieten, waarop zij ten volle aanspraak mogen maken. Om hieraan tegemoet te komen is de gemeente Amsterdam voorne mens in 1912 aldaar een internationale gastentoonstelling te doen houden. Het doel der tentoonstelling zal dus zijn een overzicht te geven van alle gastoestellen, die zoowel voor verlichting als voor huishoudelijk en industrieel gebruik kunnen worden aangewend. De tentoonstelling zal gehouden worden in het Paleis voor Volkvsvüj', dat door zijne gunstige centrale l'gging en groote ruimten in zalen, galerijen en tuin de meest geschikte gelegen heid biedt. Zij zal geopend worden op den 14en September a.s. en ge sloten worden op den 6den October, terwijl het recht is voorbehouden den duur met éene week te verlengen. Het voornemen bestaat gedurende de tentoonstelling in een daartoe nader aan te wijzen zaal van het Paleis voordrachten over verschillende on derwerpen op gasgebied te doen houden, welke het gasgebruik kunnen bevorderen en debelangstelling in de talrijke toepassingen var. het gas kunnen opwekken. Het Vredespaleis. De vermeende zekerheid, dat het Vredespaleis in 1913 zou geopend worden, een verwaenting die gegrond was op uitlatingen in den tijd toen ue pers nog niet zoo angstvallig werd gehouden buiten alles wat den bouw oetrelt, schijnt thans verre van vast te staan. Op informaties in die lichting ont vangt men een voorzichtig ontwijkend antwoord, en het „H.ol." senreef reeds, dat de opening in 1913 nog slechts een mogelijkheid is, en dat het bestuur der Carnegie-stichting geen verantwoordelijkheid wil dragen voor eenig vooruitloopen daarop. Dit alles ziet er naar uit, aisof de viering van 1913 buiten de opening van den vredestempel zal moeten omgaan. ge thuis, ook in mijne tegenwoor digheid zijn je gedaenten uitsluitend bij je patiënten. Op sommige dagen zijn de woorden te tellen, die ge met mij wisselt." „Dat is in vele ernstige huwelijken zoo, Marianne. De vrouw van een geleerde heeft het niet beter dan gij." „Deze wetenschappelijke mannen hebben toch lijd voor gezellig ver keer en om te reizen, ook zijn hunne vrouwen zeer dikwijls hunne leer lingen en zelfs hunne medewerkers." „Woorden en niets dan woorden 1 Wij komen niets verder. Een lyran wil tk niet zijn, het zou je ook maar koppig maken, en ik zou je liefde verliezen, Marianne 1 Daaraan heb je toch ook in de eenzaamste uren nim mer getwijfeld, dat ik je liefneb Ik spreek er met over, maar zoo iels gevoelt men toch." „Ik weet het, Jörgen," zei Marianne ernstig. „Daarom verwijder je niet geheel uit mijn leven, Marianne, laten onze wegen steeds ruast elkaar loopen, zoodat mijne hand de uwe kan vat ten en het oog van de een in dat van de ander kan lezen. Ik ken ais arts Vlissingen, I Februari. Hosanna. In het Concertgebouw aan de Em- mastraat werd gisteravond een zang uitvoering gegeven door de Christ. Zangvereeniging „Hosanna", onder ieidir.g van haar directeur, den heer H. van der Graaf. De zaai was geheel bezet, een bewijs, dat de uitvoeringen van deze vereeniging de aandacht beginnen te trekken. in de laatste j?ren valt dan ook een merkbare vooruitgang te consta- teeren en, waar wij in ons vorig verslag wezen op het feit, dat deze vereeni ging onder leiding van haar directeur met bijzonderen ijver studeert,daar zijn wij thans verpiicht er op te wijzen, dat die ijver nog is toegenomen, blij kende uit wat gisteravond is gepres teerd geworden. Door toevallige omstandigheden hebben wij maar het eerste gedeelte van het programma kunnen bijwonen dit is echter voor ons voldoende om een gunstig oordeil te vellen over den zang en de voordracht der lie deren, die in het gedeelte voor de pauze werden ten gehoore gebracht. Nadat dcor ds. D. Pol de avond mei gebed was geopend, werd een aanvang gemaakt met het program, waarvan het eerste gedéelie in drie afdalingen kan worden gesplitst. Vooreerst een negental liederen, ade mend een zuiver cnustchjken geest deze liederen lieten niet na den ge- wenschten indruk te maken en weer klank te vinden in gemoederen, die gestemd waren lot het aaniiooren van die sprekende en tot ernst stemmende geioonzttte woorden. Daaronder behooren de goed ge zangen kwartetten „Dank zij onzen Heet" en „O, Heere Jezus" met het mooie koor van Menaeissohn „Wie tot aan het einde volhardt, die wordt zalig." Afgewisseld met verdienstelijk gezongen tenor-solo's, ging men onge merkt over naar lieaeren van een meest ontspannend karakter. Onder aeze werd bijzondere eer bewezen aan de sopraan soliste, die het lieve „Zommer" van Wieris tot tweemaal toe moest zingen dit en het „Hoort" van Guido Gazelle, waren succes nummers. De koren voldeden over'i algemeen goed, vooral üe begeleiding van de mannenkoren de sopranen verdien den hier en daar bei aantrekken van den teugel. Waar het eerste gedeelte van het program met zooveel succes werd afgewerkt, daar zal ook het tweede wel geslaagd zijn. Aan ijverige zorg van üen kant van den directeur en studie van den kant aer leden heeft het zeker niet ontbroken. Het bescheiden en vriendelijk op- zaoveel menschenieed, ik zie in vele huizen de zorg binnensluipen die niet meer vau hare plaats wijkt, tot bet troostlooze einae is gekomen. Misschien is mij daarom ons huis steeds zoo hei geweest en ons huwe lijk zoo zorgeloos gelukkig, omdat gij en ik ieder op zijne wijze, op hunne plaats stonden. Laat dat met door uwe schuld anders worden, iaat mij niet tevergeefs naar je uitzien als ik thuis kom en tra ent je voldoening te vinden in je huisnoudelijke plichten. Voor den man is de wereld daar Duiten, voor de vrouw haar huis. Bij mij ligt de plicht in de uitoefening van mijn beroep; uwe plicht ais vrouw is het, my de enkele uren dat ik thuis Oen, behagelyk te maken met die zelfverloochening, die de edelste eigenschap is van een natuur lijk gevoelende vrouw. Dokier Hofman stond op en sloot Maiianue in zijne armen, keek haar nog eenmaal met iietdevolien ernst in de oogen en voegde er toen nog kort aan toe „ik iaat je dus gaan." (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1912 | | pagina 1