Dinsdag 23 Januari No. 19. 1912. binnenland. Feuilleton. 50e Jaargang. ^bonnements-flduertenfiën op zeer uoordeelige voorwaarden NGSCH Prijs per drje maanden 1.30. Franco per post 1.50. Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij de Uitgevers Firma F. van DE velde Jr., Kleine Markt 58. ADVERTENTlENvan 1 —4 regels 0.40. Voor eiken regel meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzeifde advertentie, wordt de prijs slechts tweemaal berekend. Oroote letters en clichés naar plaatsruimte. Verschijnt <iaQ«fiiks <nto«ond«re op en Mestdagen TELEFOONNUMMER 10. Ziekte- en Radenwet. Het bericht van „De S^and.", dat bij het overleg van de Commissie van Voorbereiding met minister Tal- ma over zijn Raden- en Ziektewet, beide ontwerpen behoudens eernge wijzigingen in hoofdzaak zijn gehand haafd, kan volgens de „N. Crt. al dus worden aangevuld, dat naar het schijnt, de medewerking van de over- groote meerderheid der rechterzijde thans aan de ontwerpen vrijwel ver zekerd is. De lucht is dus voor minister Talma een weinig opgeklaard gelijk zich reeds na de stemming zij het al niet na de discussie over de vraagpunten liet verwachten. Van links heeft men zich in deze omstandigheden voor de werkzaam heden van de Commissie (welker jongste vergaderingen trouwens voor een deel met die van de Grondwets commissie samenvielen) maar matig geïnteresseerd. Op den steun der vrijzinnig-democratische fraclie voor zijn ontwerpen schijnt de minister te mogen rekenen. „Het Volk" schrijft: Volgens onze inlichtingen is het bericht onj uist, voor zoover het den indruk wekt, alsof er bij het bedoelde overleg geen belangrijke wijziging in het ontwerp-Ziektewet gebracht zouden zijn. O.a. hoorden wij, datdeziekte- uitkeering van 50 op 70 pet. van het loon verhoogd zou zijn en zoo zijn er meer ingrijpende veranderingen aan gebracht. De duurte. In de memorie van antwoord op het voorloopig verslag der Eerste Kamer over de wetsontwerpen betref fende tegemoetkomingen wegens duurte van levensmiddelen houdt de regeering nogmaals een betoog ter rechtvaardiging van haar standpunt. Zij beweert o.m.De Staat vermag, minder dan de particuliere patroon, zich ui! geldelijke oveiwegingen te onttrekken aan hetgeen metterdaad zijne moreeie plicht magbeeten, de behoorlijke verzorging van zijn per soneel. Moge er ai waarheid schuilen in de bewering, dat van rijkswege bezwaarlijker dar van particuliere zij de kan worden nagegaan, in hoeverre ieder individueel imruipbehoevenden toesiai d verkeert, vasi slaat loch w> I dat bij piijzen van eerste levensbe hoefte als de tegenwoordige, ieder man of vader die van f 1000 of minder zijn gezin heeft te onderhou den, in een moeilijke positie moet zijn geraakt. En daarom wil zij niet tegenstaande het afwijkend antwoord der Kamer, haar voorstellen hand haven. De alg. bond van het Ned. post-, 33.) ik heb namelijk een bekenden uitge ver voor de uitgave van je roman weten te interresseeren, hij schijnt niet afkeerig, het boek tegen Kerst feest uit ie geven. Zoo sluit ik dan dezen brief met een korten vroolijk geluk er mee! Uw getrouwe collega Steiner. „Wat dat voor mij beteekent; als Steiner zoo'n warme lofspraak er over houdt, kan alleen hij begrijpen, die weet wat hij als mensch en schrijver beteekent. Als hij eene zaak ter harte neemf, is men gebor gen. Ach, Marianne 't is mij alsof ik vleugels heb. Dit is het eerste werkelijke succes I en misschien brengt de uitgave van het boek het tweede. Ik gevoel mij van daag zoo zegepralend, zoo overgelukkig, dat ik iets moet ondernemen, om den telegraaf- en telefoonpersoneel heeft een adres aan de Eerste Kamer ge zonden, waarin wordt aangedrongen op goedkeuring van het door de Tweede Kamer aangenomen wetsont werp tot het geven van een duurte- toeslag k f20 aan een zekere categorie van rijksambtenaren en beambten. Verwerping zou tot groote teleur stelling en ernstig nadeel voor de betrokkenen leiden. In de maak. „In de maak" is de titel van een „Standaard'-driestar, waarin de be kende schrijver het heeft over het samengaan der vrijzinnige partijen. Cartel is besteld, zegt hij, maar nog niet beklonken. Hij vindt dat men niet uit de hoogte mag neerzien, omdat het begrijpelijk is, dat men ziende hoe eigen verdeeldheid alle kracht breekt, bedacht is op het slui ten van accoord, maar ook, dat men de degeneratie van de eigen familie ontwarend, als 't op kiezen en deelen aankomst, voor de eigen familie schrikt. De schrijver wijst op het politiek gebeuren in België, Duitschland en Enge and om te concludeeren, dat de aigemeene signatuur van het Euro- peesch liberalisme wordt een uitgaan op accoord met het socialisme. En wel komen de socialisten hieraan ten deeie tegemoet door zich in het fluweelen kleed van den reformiet te steken, maar onder de volksklasse, waai uit het socialisme opkwam, viel dit remmen lang niet in der: smaak en hoezeer refoimistisch in het par lement, zijn de leiders op de volks tribune meest nog even rood als voor tien jaren. Nu geven we toe, dat de eenheid van beginsel hierbij niet dan een zeer ondergtscnikïe rol speelt. De liberalen van alle gading zien gemeenlijk op de socialisten neer ais op een wilde horae, aan wier opkomen ze part noch deel hebben. En de socialisten van hun kant voelen mei de liberalen zoozeer het tegendeel van familieban den, dat ze hun eigen beginsei te heilig achten, om cr den liberalen ook maar étn kwartier op hun wa penschild de ecre van ie gunnen. Maar, noe grit we dii toegeven, feit blijft het niettemin, dat m den ommekeer dien oe Fmnsche revolutie bïacht, beider oorsprong ligt. Toen in 1789 knielde men ook ais voiken en staten nog voor de almacht Gods nedersinds werd alle macht gelegd in de hand van den mensch. En nu liep er wel het verschil onder door, of die mensch, in wiens hand de macht zou berusten, de op den voorgrond tredende rijke, geleerde en ber-chaafde mensen, dan wel de mensch van hei meest gewone lype zou zijn, maar de antithese God of mensch, bleef tijd tot morgen door te komen." „Wilt ge morgen al weg" vroeg Marianne ontsteld. „Natuurlijk, ik moet toch alles or denen. Een uitgever laat men niet wachten. Wat "een trotsch gevoel, ais ik mijn eeiste groot honorarium in handen houd I" „Hecht ge zulk een waarde aan het geid?" „Dat behooit er ook bij. Bedenk wat het voor mij beteekent. Misschien is het nu niet meer noodig vooreen klein loon hei gejaagde leven van een redacteur en journalist te leiden, ik ben arm en leef van de opbrengst mijner pen. Maar met dat al zou ik bijna den inhoud van den tweeden brief vergeten. Nu komt gij aan de beurt, Marianneriep hij en keek haar met zijne lachende oogen, die de overmoedige uitdrukking van vroegere tijden weer hadden gekre gen, veelbeteekenend in het lieve, schoone gezicht, dat in dit oogen blik van innerlijke ontroering nog bleeker was dan gewoonlijk. Hare donkere, groote oogen kwamen daar door nog des te meer uit. Raven begon te lezen: desniettemin geheel den politieken toestand beheerschen. Anti tariefwet comité. Zaterdag werd te Amsterdam een vergadering gehouden door het anti- lariefwet comité. Zij werd geopend door den voorzitter, mr. Th. M. Ver ster, met een rede waarin hij de leden van het comité een welkom toeriep, en de bedoelingen van het comilé uiteenzette. Hoewel er reeds honder den adressen bij de Staten Generaal ?ijn ingekomen, en de vereeniging „Het Vrije Ruilverkeer" krachtig werk te, is thans het oogenblik gekomen dat ook de tegenstanden van het ontwerp, welke zich tot nu toe op den achtergrond hebb;n gehouden, krachtig naar voren treden, vooral nu de protectie voor veel leden der Staten Generaal een paitijleuze is geworden, al zijn zij ook niet alien overtuigde protectionisten. Op het comité rust mede de schoone zaak te trachten onze handelspolitiek buiten de partij politiek te brengen. In het verdere verloop van zijn rede stelde de spreker hel toenemend verlangen, in nu reeds beschermde landen, naar terugkeer tot het vrij handelstelsel in het licht, en bewees hij door cijfers den groei en bloei van onzen handel, landbouw en nij verheid onder onze bestaande wet geving. En eindelijk noemde hij ais redelijken grondslag van den strijd tegen de tarisfwet het argument dat niet ten beboeye van enkele gunste lingen der tariefwet, de belangen der groote massa mogen worden geschaad. Leerlingen bij de gemeente-admiiAStratis. Verschenen is een uitvoerig rap peri omtrent het leerlingwezen bij de gemeente-administratie, uitge bracht aan het bestuur van den Ne- derlandschen bond van gem.-ambse- naren. In dat rapport wordt o. m. aan den bond van gemeente-ambte naren in overweging gegeven krach tig te werken voor een vervanging van het tegenwoordig examen voor gemeente-secretaris en ambtenaar ter secretarie door een staatsexamen en uitbreiding van di examen met een hooaer vakexamen, dat heel wat meer omvat öan ihans voor het diploma geëischf wordt. Men zou echter niet willen wachten op den uitslag van deze pogingen maar onmiddellijk, hetzij al of niet in vereeniging met de Nederlandsche vereeniging voor ge meentebelangen, zoo'n meer omvat tend examen willen instellen. Voor dit examen is een programma ont worpen, volgens hetwelk geëischt zal worden kennis vana. staats recht, geschiedenis van dat recht en provinciaal reehtb. gemeenterecht Waarde collegaik ben altijd gaarne tot uw dienst bereid, en in dit geval willig ik uw verzoek met bijzonder genoegen in, daar het sprookje een goed gelukte arbeid is, zoo teer en fijn als gouddraad, zoo eigenaardig in zijne gedachten en in de zoo goed doorgevoerde moraal, zoo eenvoudig van taai. Zeg aan de onbekende schrijfster, dat ze zich verder op dit gebied moet oefenen, hare eersteling verraadt veel telent. Wanneer zien we u weer bij ons in Berlijn? U groet, uw onder het ar- beidsjuk zuchtenden collega Gerber. Nu was het aart Marianne om luid jubelend naar het blad te grij pen, het dadelijk nog eens te lezen om daarna smeekend te vragen „ik mag het toch behouden, Raven?" „Natuurlijk, Marianne Toen keken beiden elkaar aan in de overgelukkige stemming van het oogenbiik. Het geluk was niet aan hen voorbijgegaan, het stond midden tusschen hen, iusschen die twee men- schen die zich éan wisten naar een zelfde doel. Toen greep Raven Ma rianne's hand en kuste die hartstoch c. de wetten en aigemeene maatre gelen van het bestuur voorzoover de uitvoering of de medewerking tot uit voering aan het plaatselijk gezag is opgedragen; d. staathuishoudkunde en statistiek in die mate, dat de ge meentelijke werkzaamheid op eco nomisch gebied kan worden ver klaard e. de wetgeving omtrent den burgerlijken stand en het internatio naal privaatrecht voor zoover dat voor den ambtenaar van den bur gerlijken stand van belang isf. de hoofdbeginselen der wetgeving in zake rijks directe belastingen en van het zegel en registratierechtg. de hoofdbeginselen van burgerlijk- en strafrechth. praktische bedrevenheid in het ontwerpen van brieven, prae- adviezen, voorstellen, besluiten en notulen voor zoover die in het be stuur en administratie der gemeente plegen voor te komen, alsmede van akten van den burgerlijken stand. Niet bestellen op Zondag. De „Staatscourant" bevat de vol gende mededeeiing van den directeur- generaal der posterijen en telegraphie Waar afzenders van stukken door eene aanwijzing op het adres, den wensch te kennen gaven dat die stukken op Zondag niet zouden wor den besteld, werd, indien de aanwij zing in het oog viel, daaraan gevoig gegeven. Om van dit verlangen op beter in het oog vallende wijze te kunnen doen blijken zijn aan de postkantoren, tegen den prijs van 1 cent per vel van 50 stuks, strooken verkrijgbaar gesteld, dragende de aanduiding: „Niet bestellen op Zon dag" en bestemd om naast de post zegels te worden gepiaalst. Het bovenstaande geldt ook voor post- paketten, mits het verlangen van niet-besteliing op Zondag is uitge drukt zoowei op de adreszijde van het pakket als op de daarbij behoo- rende kaart. Huisindustrie. De directie van den arbeid heeft ais no. 7 van haar uitgaven dezer dagen gepubliceerd het eerste deel vaa Onderzoekingen naar de toestan den in deNederiandscheHuisindustrie. in dit deei worden behandeld de bedrijven, die zich bezighouden met de bereiding van voedings en genot middelen. Het geheele verslag zal 3 deeien omvatten. Het onderzoek heeft zich, voorzoover kan worden nage gaan aldus vermeldt het voorbe richt over de geheele huisindustrie uitgestrekt. Alle bedrijfstakken, waarin en alle vormen, waaronder de huis industrie voorkomt, zijn opgespoord. In het geheel heeft het onderzoek zich uitgestrekt over circa 18,000 gezinnen. De bewerking der gegevens telijk. „Stel eens 't een of andere prettig voor, dat we kunnen doen," zei hij. „Deze laatste dag moet fees telijk eindigen. Misschien kan uw man ook van de partij zijn." Marianne besloot den raad van haren man op te volgen en het zeiltochtje naar Haddeby met Raven te ondernemen. Haar plan vond groo- ten bijvat. „Natuurlijk nemen we Sürver Kiiibbe mee," bepaalde Marianne. Het was haar van daag aangenaam den ouden, vertrouwden man naast zich te hebben. „Ik vind alles goed en vertrouw mij blind aan uwe leiding toe alleen zou ik u willen vragen mij den laatsten middag zoo prettig te ma ken, dat de herinnering aan die heerlijke uren mij altijd zal bijblij ven. Voldoet daarom dadelijk aan mijn verzoek om u te verkleeden. Ik zou graag alles feestelijk zien I Ik ga vooruit en wacht u aan de brug op." Reeds sprong Raven met groote sprongen de trap af en snelde door den tuin en Marianne, die hem een oogenblik met een zeldzamen blik en het ops ellen der bedrijfsgewijze veislagen hoeft onder leiding van den directeur-generaal plaats gehad door de heeren C. J. P. Zaalberg, inspec teur van den arbeid der 2de klasse, en mr. dr. N. W. Pos'humus, leeraar aan de openbare Handelsschool te Arast chm laatstgenoemde voor wat betreft do gedeelten, gewijd aan de kleedin i ïdustrie en de Noord-Bra- bantsche schoenmakerij. in het nu verschenen eerste deel wordt in het eerste hoofdstuk een overzicht gegeven van de vroegere onderzoekingen naar de huisindustrie, voornamelijk geput uit de jaarversla gen der inspecteurs van den arbeid. Daar sluit aan de geschiedenis van de te Amsterdam in 1909 gehouden tentoonstelling van huisindustrie, van welker werk de regeeringsenquête ee« voortzetting is. Na eenige beschouwingen over de huisindustrie in het algemeen, waar aan het He hoofdstuk is gewijd, wor den achtereenvolgens de volgende bedrijven behandeld Erwten- en boonenlezen en Moe derkoren zoeken; koffie verlezen; rijst en cacaoboonen uitzoekenhet bewerken van groenten; het uitjes schillen tabak en sigaren het ver pakken van suikerwerkhet verpakken van saccharine-tablettenhet garna- tenpeilen. Aan de hand van een groote hoe veelheid cijfermateriaal wordt van bijna ieder bedrijf aangetoond, dat aan de huisindustrie eigen zijnlage ioonen, lange werkdagen en kinder arbeid, in vele gevallen ook over matige arbeid van de huisvrouw met als gevolg: verwaarloozing van het gezin. Speciaal voor de bereiding van voedingsmiddelen valt bovendien het licht op de onsmakelijke en voor de gezondheid der verbruikers niet altijd onschadelijke werkwijze. Tabak en sigaren, groenten en erwten, suiker goed en garnalen worden dikwerf bewerkt in een omgeving die daar voor allerminst geschikt is. Het alierbeklagenswaardigste lot van honderden kinderen, die hun jeugd vergald zien door eindeloos erwtenlezen, tabakstrippen of garnalen pellen, vult wel de zwartste bladzijde uit dit toch al sombere boek. Daarnaast verschijnen uitvoerige mededeelingen over een groot aantal arme oudjes, die hun levensavond in een moeilijken strijd tegen broodge brek doorbrengen met het lezen van erwten, het peilen van garnalen of het strippen van tabak. Arbeidsduur en loon vormen voor ieder bedrijf het onderwerp van een afzonderlijks paragraaf, terwijl voor de kennis van de woningtoestanden van het armste deel der bevolking van ons land een belangrijke bijdrage had nagezien, verdween in hare slaapkamerom haren mond lag een zegevierend lachje. Het gevoel, een man van zoo groote beteekenis, als gezelschap ontbeerlijk te zijn, ver vulde haar hart met blijden trots. „Ais een overmoedige knaap," kwam het plotseling over hare lip pen, toen ze voor den spiegel stond en een wit linnen japon aanschoot, dat met mooie kanten tusschenzetsels was versierd. Zij had het pas giste ren van de naaister thuisgekregen en voor eene bijzonder feestelijke gele genheid bestemd. „Wat ziet ze er vandaag bekoor lijk uit," dacht Raven, toen zij op den wachtende toekwam. De kleine, witte strooihoed stond haar bijzonder jeugdig, of was het de onderdrukte vreugde, die haar vervulde, dat hare strengheid minder lot uitdrukking kwam „Nu, zijt ge zoo tevreden vroeg ze, om maar wat te zeggen, daar zijn blik haar verlegen maakte. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1912 | | pagina 1