ien itoor. ICT. E, 112. ihandel. Ti op Itonderdag 11 Januari Feuilleton. No. 9. 50e Jaargang, 1912= omen, |die niet sche be- waarop len can- agandist Iverzocht ienigen \r. toud 17. ibnrg Van week tot week. TELEFOONSUMME"E 10. Abonnem«nfs-Aduet-fentiSn op zeer uoordeeïige uooruiaarden BINNENLAND. Vüssingen, belangheb- ierdag den les voormid- padhuize dier aan tot den irijving, van 'ersfrekt door jieester, ten fiuize inlich- op zegel, den Burge- lijdstip voor- pnog voor- zen. deerd >00. |e 1906 are beurs. CHE MAAT- INBRAAK-, ARDEN- en renscht in de een Bijkan- is verbonden 600.hooge jitzichten. atsehappelijk verplichtend, en uitvoerige onder Letters dit blad. Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50. Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek handelaren, Postdirecteuren of- reciitstreeks bij de Uitgevers Firma F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt 58. ADVERTENTlEN van 14 regels ƒ0.40. Voor eiken regel meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie, wordt de prijs slechts tweemaal berekend. Groote letters en clichés naar plaatsruimte. Varschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zon- ers Feestdagen. in de laatste dagen kwamen er be richten, en zij hielden zelfs hardnek kig aan, waaruit zou moeten volgen, dat de regeering te Konstantinopef streeft raar vrede met Italië. Het schijnt echter dat dia berichten ons hebben bereikt uit Italiaansche bron en daar om kunnen wij aan die piotsehnge verandering van stemming niet zooveel waarde hechten; veel minder geioo- ven wij, wat er bijgevo'gd wordt, dat de vredesvoorwaarden in beginsel zijn vastgesteld. Dat zou dan toch een wonder mogen heeten, waar immers niet rechtstreeks over vrede onder handeld is en ook vanwege de mo gendheden in den laatsten tijd weinig meer werd gedaanOostenrijk mis schien uitgezonderd. De vredeboden voeren ais bewijs voor hun meening aan, dat de oorlog zoo slap gevoerd werd maar zij ver geten dat alleen van Turksche zijde in dezer, oorlog tamelijk actief is op getreden en de Italianen van den eer sten t5gensiag terstond in elkaar zak ten. Op dit oogenblik kunnen zij trouwens niet vooit. Zij hebben hun vijanden bij Tripolis een eind het binnenland ingejaagd, wat hun niet al te best bekomen is, zoodat zij het in Baika maar niet eens probeeren. Activiteit toonen alleen de Turken en Arabieren, door nu en dan aanvallen te doen op kustplaatsen. Voorloopig moeten we ons dus onder de ongeloovigen op het stuk van vrede biijven rekenen, te meer daar de Italianen stijf en sterk vol houden dat Tripolis Itaüaansch is en het zal blijven. Half in verband met den oorlog staan de pogingen, voor en na aan gewend om in troebel water te vls- schen. Thans weer pakt Engeland voor Egypte of, zoo men wil, voor zich zelf, hel bekende schiereiland Sintï in, waarvan Tutkije altijd heeft beweerd dat het direct Turkscb bezit was. Pruttelen helpt niets en de zaak kan alweer ais beslist worden be schouwd. Langzaam aan komen nu de Fransch- Spaansche moeilijkheden in zake Ma rokko voor den dag. Het is maar een dessert en dus van vrij wat minder aanbelang dan het diner"; maar toch is men er nog niet doorheen. Spanje heeit er heelemaal geen lust in om uit Marokko te verhuizen en zou er graag invloed blijven oefenen, terwijl de openbare meening in Frankrijk wel degelijk verlangt dat Frankrijk Ma rokko alleen en geheel besturen zal en het zal aan de Frar.sche regeering niet zoo gemakkelijk vallen om aan dien eisch te ontkomen. Intusschen zit men nog midden in de behande ling der Marokkozaak door den Se- 24.) o- 2 uur In tpreken. „Hé, hoe interessanten daarom kwaamt u hier?" Een haastige blik van verstand houding werd tusschen de beide mannen gewisseld terwijl de dokter lachend zei„Maar Marianne, hoe kunt ge zoo dwaas vragen. Een dich ter moet toch het milieu kennen, dat hij wil schilderen „Zeker Jörgen, dat begrijp ik wel. Maar het is zoo merkwaardig, dat het juist ons Sleeswijk moet zijn". „Uwe woonplaats oefent eene ware bekoring op mij uit, mevrouw. Ik had zooveel schoons over Hol- stein en vooral over Sleeswijk uit een lieven mond gehoord, dat ik snel besloten hierheen reisde, om te zien, of de stof, die ik reeds lang met mij omdroeg, in deze lijst past. Mijn Voorgevoel bedroog my niet en zoo naat en zal dus evenljes moeten af wachten hoe dat zaakje loopt. Het schijnt dat de Russen in Tabfis voortgaan, wraak te oefenen wegens het verzei tegen de bezetting door de vaderlandslievende elementen, waar onder ook geestelijken, die het met den dood moeten bekoopc-n. Natuur lijk kan de bevolking er niets aan doen, want de indringers zijn thans heer en meester. Intusschen is het nog niet beslist wie 51s leider der Perzische financiën zal optreden. Da Amerikaan vertrekt, dat is zekeren nu zou er sprake wezen van de benoeming var, een Nederlandereen mooie betrekking maar ze mag wel goed betaald worden in die heerlijke omgeving Hoe staat het toch met de onder handelingen iusschen de twee groote partijen in China Ja, voortgezet worden ze nog wei, ma ar langs teie- grafischen weg. Intusschen hebben de republikeinen in Sjanghai alvast maar een voorloopig ministerie in gesteld. Ook in de hoofdstad Peking schijnt men nog niet zoo bijzonder gerust te wezen. Het gevaar drt een leger van opstandelingen een aanval op deze plaats wagen zou, zal wei zo a heel groot niet wezenmaar men schijnt zijn eigen mannetjes niet t vertouwen. En opstand in Peking zou de zaak wc-1 ineens beslissen, maar misschien niet zonder gevaar wezen en dit zou we! de reden kunnen zijn, waarom de Amerikaansche gezant versterkingen van het gezantschap gevraagd heeft. Bij Tientsin is weer gevochten en dit schijnt aanleiding gegeven te heb ben, dat Europeesche tro°pen de spoot lijn tusschen de hoofdstad en Tientsin bewaken, om de communi catie met den zee, voor de Europeanen in China altijd van groote waarde, open te houden. Beide partijen schijnen voortdurend in verbinding te staan zoowel the! de vreemde gezant schappen ais met de mogendheden zeiven, trachtende in de gunst te biijven, of ;e komen. Jammer dat het werk tusschen beiden zoo slecht op schiet en niemand nog een houvast heeit. Het moge waar zijn, dat de staat kunde der Duitscbe regeering, naar binnen en naar buiten, niet beheerscht wordt door den stand dtr partijen in drn Rijksdag,, meer en meer begint zij ook daar een invloed der parlementaire meerderheid te ondergaan. Er zijn teekenen des tijds, waarvoor niemand blind mag zijn en de teekenen nemen in aanlal en omvang toe. Vandaar da' de verkiezingen voor den Rijksdag ben ik reeds gehee! verdiept in mijn werk, dat mij, hoe langer hoe meer, boeit". „Overdrijf het maar niet, mijnheer Raven, anders ziet de dokter de noodzakelijkheid in, u rust voor te schrijven. „U schijnt zeer productief te zijn vie! Marianne in. „Verschijnt de vo rige roman ai spoedig in druk „De vorige roman?" vroeg Raven verbijsterd. „Nu, die de zieke copeïste af schreef. Het arme meisje is immers al gestorven, vertelde mijn ma mij". „Ja, ze heeft veel voor mij en an deren gewerkt, toen zij nog in Ber lijn was. Ze was een zeer bekwame sfenotypisle, we zagen haar ongaarne heengaan", vertelde Raven met eene kalmte, die hemzelven verraste. Het was hem aangenaam, dat de beschei den arls alle bijzonderheden vóór zijne vrouw had verzwegen. „En de roman Marianne bleef maar standvastig bij haar thema. „Die reist van de eene redactie naar de andere, Mevrouw. Gdukkig, wie nooit heeft ondervonden, wat dat wil zeggen. Maar mij dunkt, dat volstrekt geen onverschillige zaak meer zijn en de vijfjarige verkiezing van Vrijdag aanstaande zou in dit opzicht nog wel eens verrassingen kunnen brengen. De Duitsche bodem is bijzonder geschikt voor de teelt van sociaal-democraten en de mid deltjes, waarmede men voorheen placht de socialisten verdacht ie ma ken, het voorstellende alsof zij mannen van afbraak cn geweld bij uitmemend- heid waren, hebben ook al heel veel van de scherpe puntjes verloren, inzonderheid sedert de meerderheid der socialisten aan pracüsche politiek is gaan doen, zlcli niet meer zoo veei van zuiver theoretischer! kant doe: kennen, maar zich integendeel bij de bestaande toestanden transmit, om op die wijze te verwerven wat inderdaad te verwerven valt. In andere landen zou dit allicht tot eene geheide verwatering van de parüj kunnen leiden, maar waar zij zoo talrijk is of zijn kan als in Duitschland behoeft daarvoor gern vrees te bestaan. De regeering is dan ook niet geheel gerust op den afloop. De socialisten konden wel eens tot hun vroegere sterkte gebracht worden en men doet alle mogelijke moeite om te bewerken, dat bij de herstemmingen de socia listen niet worden gesteund. De social sten zijn rameiijk pracii- sche vredesmannen. Zij wiilen geen oorlog, maar zij wilien in dit opzicht, vrij wat consequenter dan sommige andere partijen, dan ook niet mee met de onophoudelijke uitareidin^ van leger en vloo*. Juist dat is in hun oog een gruwel. Wei jammer dat tve^ zoo pas grootenüeets eigen acimid vooi een oorlog ges'aan heeft, want dit is een trotfje, dat men niet zal na laten tegen de socialisten uit te spelen. Gelukkig voor Duitschland begint er meer en meer oppositie te komen tegen de overheersching der behou dende en kerkelijke partijen meer en meer verheffen de stemmen zich tegen het beschermend en geheel het be lastingstelsel, het kiesstelsel en de onverantwoordelijkheid van het mi nisterie. Met het oog op een en ander is onze belangstelling in de aanstaande verkiezingen groot en kunnen wij er de bijzondere aandacht onzer lezers op vestigen. De blijde gebeurtenis. M?n meldt uit De.r Haag aan de „O. H. C." Het wordt blijkens mededeeiing van een onzer hoogste autoriteiten in beperkte kringen als zeker aangemerkt, dat de blijde gebeurtenis in het Ko ninklijk gezin tegen begin Juli kan worden tegemoet gezien. we wel van interessantere dingen kunnen spreken dan van mijne pen- nevruchten, die tot nu toe geen mensch in verrukking hebben ge bracht", schertste Raven. „Waar is u eigenlijk gelogeerd vroeg Hofman. „In een heel eenvoudig logement aan de Korenmarkt met den zeld- zamen naam „Kiek in de stad". De naam trok mij aan". De dokter lachte hartelijk. „Daarin ziet men weer den schrijver. Ons iaat zoo iets koud". „Spreek, als 't belieft, niet in 't meervoud Jörgen, schertste de vrouw, k kan er mij best indenken". „Zeker, maar je zou in werkelijk heid toch de sfai Hamburg de voor keur geven", plaagde Hofman. „Ik koos mijn logits ter wille van mijne studie en heb er nog geen spijt van", verklaarde Raven. Hij verzweeg wijselijk dat bij van wege zijne beurs he' goedkoopste kwartier had opgezocht. Het leven en de be weging op markt lagen speelt zich direct voor mijne oogen af". „Beoefent u ook de zeilsport vroeg Marianne. Vice President Raad van State. Over den vermoedelijken opvolger van wijlen jhr. Van Swinderen, leest men in den Haagschen brief van de „Tijd" Verschillende namen worden ge noemd doch eene, die meer dan alle anderen op den voorgrond blijft, is die van jhr. ntr.J. Rö-11, oud minister en oud voorzitter der Tweede Kamer. Al is de heer Röell liberaal, zoo zou toch zeker tegen deze keuze weinig zijn in te brengen. De heer Roel! staat om zijn karakter bij alie partijen even hoog aangeschreven. De regiering gat reees bewijs var. de hooge achting die zij hem toedraagt, door hem te beroemen to! vice president van de Grondwetscommissie. Zij heeft daar door zelr onbewust een bezwaar ge schapen tegen zijn benoemtng tot vice president van den Raad van State, omdat de heer Roeit naar men meent, bij aanvaarding van dat ambt zijrt lidmaatschap van de grondwetscom missie z tl moeten neerleggen en men bij den stand van het onderzoek noode den vice president mist. Twee andere n men, die ik ho*.-de noemen, zijn die van au neeren Lobman en Loeft. De heer Lobman, itoe jong en t.-isch nog, is weihebt wat ouü om thans uit ambt voor he: eerst te a ui vaarden, tk meen mij bovendien te herinneren, dat hij bij een vorige gelegenheid is geviaagd en geweigerd heelt. Hij is nu bijna 76, de heer Röhl 67, zoodat de laatste den leeftijd op hem voor heeft. Bij het noemen van den naam van den heer Loeft viet iemand, die juist niet de eerste de beste is, in „De heer Loi.ff zou zeker tun 1 veel Kans nebben gevraagd ie wo.aen, indien hij niet een Katholiek en indien hij van adellijke afkomst was". Ik voer mij denk, dat hij, die dit zeide, goed zag. Men zegt ook, dat er twee zijn, die ten sloite nog te vroeg als Com missaris der Koningin zijn benoemd. Wat echter van al die geruchten zij, mij blijft het ook met het oog op de zegslieden nog altijd het waarschijnlijkst toeschijnen, dat de heer Röell zal worden benoemd, vooral indien de grondwetscommissie, die deze week bijeenkomt, er in slagen mocht, vóór Februari zich in hoofd zaak door haar werk heen te slaan. Ons burgerlijk proces recht. Onder hei opschrift „Waarom nu betoogt „De (anti-rev.) Rotterdam mer," dat ons volk in breedan kring moet leeren belaogst ilen in onze rechtspraak. Van nature is het Nederlandsche volk daartoe niet geneigd. Reeds ten tijde van de Republiek liet men alles waarmede men niet onmiddellijk te maken had, aan de regenten over en eerst als dezen het al te bont maak ten ging men zelf tot actie ove-. „Een beetje, mevrouw. Maar hier hoop ik, in deze kunst groote vor deringen te maken. Sii/er Ktii'obe wil zich over mij ontfermen. Reeds nu zijn wij, als ik tijd heb, met gur.stigen wind haast altijd bu ten. Ik kan mij geen beieren leermeester wenschen". „Hij was ook de mijne", vertelde Hofman. „Zeilen is mijn eenige harts tocht, maar helaas moet ze nu voor mijne beroepsplichten achterstaan". „Helaas, zooals nog zooveel meer", zuchtte Marianne. „In de eerste jaren van ons huwelijk hebben we menig mooi tochtje samen gemaakt, maar nu denken we niet meer aan zoo iets". „Zou je dan liever hebben, dat je man zeilt, omdat hij niets te doen heeft?" vroeg Hofman. „Dat niet, maar ik zou willen, dat ge soms eens een vrijen dag ntemt." „Daarin moet ik mevrouw gelijk geven, dokter. Waarom neemt u niet een flinken assistent. Die zijn bij den grooten overvloed gemakkelijk te krijgen en stellen geen hooge eischen". „Dat is een idee, Jö'gen!" riep Zoolang „religie en negotie" onge moeid werden gelaten, was ons volk moeilijk in beweging te brengen. Maar zoowel met het godsdienstig- zedeiijk als met het stoft lijk beiang staat een goede rechtspraak in nauw veiö and. En daarom is het noodig, dat ook bij het geheele volk belang stelling gewekt worde voor iets dat bij de mannen van het vak sinds lang erkend wo'dtde noodzakelijkheid eener hervorming van ons burgerlijk proces. De vrijzinnig-democratische part'j heeft dit reeds begrepen en daartoe eer.e commissie benoemd evenzoo de Nedetbndsche Juristen vereniging. En nu onlangs de regee ring voor heizeiide doel eene Staats commissie heef' ingesteid, is het te verwachten, dat veel van heigeen door eerstgenoemde twee commisiën beoogd worot, ook door de Staats commissie zal worden ter hand ge nomen. Zoodra nu deze Staats commissie haar rapport heeft doen verschijnen, zai bet zaak zijn te zorgen, dat dit niet spoorloos verdarijne in de ar chieven van het departement van justitie, maar dat het spoedig „Re- geeringsontwerp" wordt en snellijk zijn weg vinde naaf het Staatsblad. Geschiedt dit niet thans bin nen enkele jaren, dan komt er In atzienbaren Tijd niets van de zaak terecht en vreet de kanker onzer slechte rechtspraak hoe langer hoe verder in ons volksleven voort." Het blad doet nader uitkomen, dat het hier geen pa-lijb.-lang, maar een algemeen beiang betreft. Wel is gtlijk prof. Struycken n^g orbngs heeft ooan opmerken de taak des rechters in deze tegenwoord:ge maat schappij minder aUes-omvaltend dan een halve eeuw geleden, maar toch moei het bewust ijn behouden blij ven dat men zkh steeds tot den rechter kan wenden om herstel van geleden onrecht te zoeken. De op te Marianne opgewonden. Na het ver bouwen van ons huis hebben we volop phais voor hem". „Breng mijn vrouw het hoofd niet op hol, mijnheer Raven. Mijne pa- tienten hebben mij als dokter geno men, omdat ze mij vertrouwen en dan zou ik hun een vreemde aan het ziekbed zenden Neen, zoolang tk gezond en flink blijf, kunnen mijne zieken over mij beschikken en heb ik geene hulp noodig." „En ik? Zullen we nooit eens eene mooie reis maken „Zeker, Marianne. Als er eens eene slappe tijd komt, dan stappen we er eens voor eenige weken uit". „Slappe tijd I Hoelang heb je mij daarmee al getroost 1 En weken 1 In het gunstigste geval zullen het acht dagen zijn i" „Wees toch tevreden, dat je man de arme lijdenden onmisbaar schijnt. Je hebt het zeh'e nog niet onder vonden, wat het wil zeggen, van pijn te krimpen en op den dokter te wachten, die misschien hulp kan aanbrengen. (.Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1912 | | pagina 1