ien
itoor.
ICT.
E,
112.
ihandel.
Ti op
Itonderdag
11 Januari
Feuilleton.
No. 9.
50e Jaargang,
1912=
omen,
|die niet
sche be-
waarop
len can-
agandist
Iverzocht
ienigen
\r.
toud 17.
ibnrg
Van week tot week.
TELEFOONSUMME"E 10. Abonnem«nfs-Aduet-fentiSn op zeer uoordeeïige uooruiaarden
BINNENLAND.
Vüssingen,
belangheb-
ierdag den
les voormid-
padhuize dier
aan tot den
irijving, van
'ersfrekt door
jieester, ten
fiuize inlich-
op zegel,
den Burge-
lijdstip voor-
pnog voor-
zen.
deerd
>00.
|e 1906
are beurs.
CHE MAAT-
INBRAAK-,
ARDEN- en
renscht in de
een Bijkan-
is verbonden
600.hooge
jitzichten.
atsehappelijk
verplichtend,
en uitvoerige
onder Letters
dit blad.
Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek
handelaren, Postdirecteuren of- reciitstreeks bij de Uitgevers
Firma F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt 58.
ADVERTENTlEN van 14 regels ƒ0.40. Voor eiken regel
meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde
advertentie, wordt de prijs slechts tweemaal berekend. Groote
letters en clichés naar plaatsruimte.
Varschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zon- ers Feestdagen.
in de laatste dagen kwamen er be
richten, en zij hielden zelfs hardnek
kig aan, waaruit zou moeten volgen,
dat de regeering te Konstantinopef
streeft raar vrede met Italië. Het schijnt
echter dat dia berichten ons hebben
bereikt uit Italiaansche bron en daar
om kunnen wij aan die piotsehnge
verandering van stemming niet zooveel
waarde hechten; veel minder geioo-
ven wij, wat er bijgevo'gd wordt, dat
de vredesvoorwaarden in beginsel zijn
vastgesteld. Dat zou dan toch een
wonder mogen heeten, waar immers
niet rechtstreeks over vrede onder
handeld is en ook vanwege de mo
gendheden in den laatsten tijd weinig
meer werd gedaanOostenrijk mis
schien uitgezonderd.
De vredeboden voeren ais bewijs
voor hun meening aan, dat de oorlog
zoo slap gevoerd werd maar zij ver
geten dat alleen van Turksche zijde
in dezer, oorlog tamelijk actief is op
getreden en de Italianen van den eer
sten t5gensiag terstond in elkaar zak
ten. Op dit oogenblik kunnen zij
trouwens niet vooit. Zij hebben hun
vijanden bij Tripolis een eind het
binnenland ingejaagd, wat hun niet
al te best bekomen is, zoodat zij het
in Baika maar niet eens probeeren.
Activiteit toonen alleen de Turken en
Arabieren, door nu en dan aanvallen
te doen op kustplaatsen.
Voorloopig moeten we ons dus
onder de ongeloovigen op het stuk
van vrede biijven rekenen, te meer
daar de Italianen stijf en sterk vol
houden dat Tripolis Itaüaansch is en
het zal blijven.
Half in verband met den oorlog
staan de pogingen, voor en na aan
gewend om in troebel water te vls-
schen. Thans weer pakt Engeland
voor Egypte of, zoo men wil, voor
zich zelf, hel bekende schiereiland
Sintï in, waarvan Tutkije altijd heeft
beweerd dat het direct Turkscb bezit
was. Pruttelen helpt niets en de zaak
kan alweer ais beslist worden be
schouwd.
Langzaam aan komen nu de Fransch-
Spaansche moeilijkheden in zake Ma
rokko voor den dag. Het is maar een
dessert en dus van vrij wat minder
aanbelang dan het diner"; maar toch
is men er nog niet doorheen. Spanje
heeit er heelemaal geen lust in om
uit Marokko te verhuizen en zou er
graag invloed blijven oefenen, terwijl
de openbare meening in Frankrijk wel
degelijk verlangt dat Frankrijk Ma
rokko alleen en geheel besturen zal
en het zal aan de Frar.sche regeering
niet zoo gemakkelijk vallen om aan
dien eisch te ontkomen. Intusschen
zit men nog midden in de behande
ling der Marokkozaak door den Se-
24.)
o-
2 uur In
tpreken.
„Hé, hoe interessanten daarom
kwaamt u hier?"
Een haastige blik van verstand
houding werd tusschen de beide
mannen gewisseld terwijl de dokter
lachend zei„Maar Marianne, hoe
kunt ge zoo dwaas vragen. Een dich
ter moet toch het milieu kennen, dat
hij wil schilderen
„Zeker Jörgen, dat begrijp ik wel.
Maar het is zoo merkwaardig, dat
het juist ons Sleeswijk moet zijn".
„Uwe woonplaats oefent eene
ware bekoring op mij uit, mevrouw.
Ik had zooveel schoons over Hol-
stein en vooral over Sleeswijk uit
een lieven mond gehoord, dat ik snel
besloten hierheen reisde, om te zien,
of de stof, die ik reeds lang met mij
omdroeg, in deze lijst past. Mijn
Voorgevoel bedroog my niet en zoo
naat en zal dus evenljes moeten af
wachten hoe dat zaakje loopt.
Het schijnt dat de Russen in Tabfis
voortgaan, wraak te oefenen wegens
het verzei tegen de bezetting door de
vaderlandslievende elementen, waar
onder ook geestelijken, die het met
den dood moeten bekoopc-n. Natuur
lijk kan de bevolking er niets aan
doen, want de indringers zijn thans
heer en meester.
Intusschen is het nog niet beslist
wie 51s leider der Perzische financiën
zal optreden. Da Amerikaan vertrekt,
dat is zekeren nu zou er sprake
wezen van de benoeming var, een
Nederlandereen mooie betrekking
maar ze mag wel goed betaald worden
in die heerlijke omgeving
Hoe staat het toch met de onder
handelingen iusschen de twee groote
partijen in China Ja, voortgezet
worden ze nog wei, ma ar langs teie-
grafischen weg. Intusschen hebben
de republikeinen in Sjanghai alvast
maar een voorloopig ministerie in
gesteld.
Ook in de hoofdstad Peking schijnt
men nog niet zoo bijzonder gerust
te wezen. Het gevaar drt een leger
van opstandelingen een aanval op
deze plaats wagen zou, zal wei zo a
heel groot niet wezenmaar men
schijnt zijn eigen mannetjes niet t
vertouwen.
En opstand in Peking zou de zaak
wc-1 ineens beslissen, maar misschien
niet zonder gevaar wezen en dit zou
we! de reden kunnen zijn, waarom de
Amerikaansche gezant versterkingen
van het gezantschap gevraagd heeft.
Bij Tientsin is weer gevochten en
dit schijnt aanleiding gegeven te heb
ben, dat Europeesche tro°pen de
spoot lijn tusschen de hoofdstad en
Tientsin bewaken, om de communi
catie met den zee, voor de Europeanen
in China altijd van groote waarde,
open te houden. Beide partijen
schijnen voortdurend in verbinding te
staan zoowel the! de vreemde gezant
schappen ais met de mogendheden
zeiven, trachtende in de gunst te
biijven, of ;e komen. Jammer dat het
werk tusschen beiden zoo slecht op
schiet en niemand nog een houvast
heeit.
Het moge waar zijn, dat de staat
kunde der Duitscbe regeering, naar
binnen en naar buiten, niet beheerscht
wordt door den stand dtr partijen in
drn Rijksdag,, meer en meer begint zij
ook daar een invloed der parlementaire
meerderheid te ondergaan. Er zijn
teekenen des tijds, waarvoor niemand
blind mag zijn en de teekenen nemen
in aanlal en omvang toe. Vandaar da'
de verkiezingen voor den Rijksdag
ben ik reeds gehee! verdiept in mijn
werk, dat mij, hoe langer hoe meer,
boeit".
„Overdrijf het maar niet, mijnheer
Raven, anders ziet de dokter de
noodzakelijkheid in, u rust voor te
schrijven.
„U schijnt zeer productief te zijn
vie! Marianne in. „Verschijnt de vo
rige roman ai spoedig in druk
„De vorige roman?" vroeg Raven
verbijsterd.
„Nu, die de zieke copeïste af
schreef. Het arme meisje is immers
al gestorven, vertelde mijn ma mij".
„Ja, ze heeft veel voor mij en an
deren gewerkt, toen zij nog in Ber
lijn was. Ze was een zeer bekwame
sfenotypisle, we zagen haar ongaarne
heengaan", vertelde Raven met eene
kalmte, die hemzelven verraste. Het
was hem aangenaam, dat de beschei
den arls alle bijzonderheden vóór
zijne vrouw had verzwegen.
„En de roman Marianne bleef
maar standvastig bij haar thema.
„Die reist van de eene redactie
naar de andere, Mevrouw. Gdukkig,
wie nooit heeft ondervonden, wat
dat wil zeggen. Maar mij dunkt, dat
volstrekt geen onverschillige zaak
meer zijn en de vijfjarige verkiezing
van Vrijdag aanstaande zou in dit
opzicht nog wel eens verrassingen
kunnen brengen. De Duitsche bodem
is bijzonder geschikt voor de teelt
van sociaal-democraten en de mid
deltjes, waarmede men voorheen
placht de socialisten verdacht ie ma
ken, het voorstellende alsof zij mannen
van afbraak cn geweld bij uitmemend-
heid waren, hebben ook al heel veel
van de scherpe puntjes verloren,
inzonderheid sedert de meerderheid
der socialisten aan pracüsche politiek
is gaan doen, zlcli niet meer zoo veei
van zuiver theoretischer! kant doe:
kennen, maar zich integendeel bij de
bestaande toestanden transmit, om op
die wijze te verwerven wat inderdaad
te verwerven valt.
In andere landen zou dit allicht tot
eene geheide verwatering van de parüj
kunnen leiden, maar waar zij zoo
talrijk is of zijn kan als in Duitschland
behoeft daarvoor gern vrees te bestaan.
De regeering is dan ook niet geheel
gerust op den afloop. De socialisten
konden wel eens tot hun vroegere
sterkte gebracht worden en men doet
alle mogelijke moeite om te bewerken,
dat bij de herstemmingen de socia
listen niet worden gesteund.
De social sten zijn rameiijk pracii-
sche vredesmannen. Zij wiilen geen
oorlog, maar zij wilien in dit opzicht,
vrij wat consequenter dan sommige
andere partijen, dan ook niet mee
met de onophoudelijke uitareidin^
van leger en vloo*. Juist dat is in
hun oog een gruwel.
Wei jammer dat tve^ zoo pas
grootenüeets eigen acimid vooi
een oorlog ges'aan heeft, want dit
is een trotfje, dat men niet zal na
laten tegen de socialisten uit te spelen.
Gelukkig voor Duitschland begint
er meer en meer oppositie te komen
tegen de overheersching der behou
dende en kerkelijke partijen meer en
meer verheffen de stemmen zich tegen
het beschermend en geheel het be
lastingstelsel, het kiesstelsel en de
onverantwoordelijkheid van het mi
nisterie. Met het oog op een en ander
is onze belangstelling in de aanstaande
verkiezingen groot en kunnen wij er
de bijzondere aandacht onzer lezers
op vestigen.
De blijde gebeurtenis.
M?n meldt uit De.r Haag aan de
„O. H. C."
Het wordt blijkens mededeeiing
van een onzer hoogste autoriteiten in
beperkte kringen als zeker aangemerkt,
dat de blijde gebeurtenis in het Ko
ninklijk gezin tegen begin Juli kan
worden tegemoet gezien.
we wel van interessantere dingen
kunnen spreken dan van mijne pen-
nevruchten, die tot nu toe geen
mensch in verrukking hebben ge
bracht", schertste Raven.
„Waar is u eigenlijk gelogeerd
vroeg Hofman.
„In een heel eenvoudig logement
aan de Korenmarkt met den zeld-
zamen naam „Kiek in de stad". De
naam trok mij aan".
De dokter lachte hartelijk. „Daarin
ziet men weer den schrijver. Ons
iaat zoo iets koud".
„Spreek, als 't belieft, niet in
't meervoud Jörgen, schertste de
vrouw, k kan er mij best indenken".
„Zeker, maar je zou in werkelijk
heid toch de sfai Hamburg de voor
keur geven", plaagde Hofman.
„Ik koos mijn logits ter wille van
mijne studie en heb er nog geen
spijt van", verklaarde Raven. Hij
verzweeg wijselijk dat bij van wege
zijne beurs he' goedkoopste kwartier
had opgezocht. Het leven en de be
weging op markt lagen speelt zich
direct voor mijne oogen af".
„Beoefent u ook de zeilsport
vroeg Marianne.
Vice President Raad van State.
Over den vermoedelijken opvolger
van wijlen jhr. Van Swinderen, leest
men in den Haagschen brief van de
„Tijd"
Verschillende namen worden ge
noemd doch eene, die meer dan alle
anderen op den voorgrond blijft, is
die van jhr. ntr.J. Rö-11, oud minister
en oud voorzitter der Tweede Kamer.
Al is de heer Röell liberaal, zoo zou
toch zeker tegen deze keuze weinig
zijn in te brengen. De heer Roel!
staat om zijn karakter bij alie partijen
even hoog aangeschreven. De regiering
gat reees bewijs var. de hooge achting
die zij hem toedraagt, door hem te
beroemen to! vice president van de
Grondwetscommissie. Zij heeft daar
door zelr onbewust een bezwaar ge
schapen tegen zijn benoemtng tot vice
president van den Raad van State,
omdat de heer Roeit naar men meent,
bij aanvaarding van dat ambt zijrt
lidmaatschap van de grondwetscom
missie z tl moeten neerleggen en men
bij den stand van het onderzoek noode
den vice president mist. Twee andere
n men, die ik ho*.-de noemen, zijn
die van au neeren Lobman en Loeft.
De heer Lobman, itoe jong en t.-isch
nog, is weihebt wat ouü om thans
uit ambt voor he: eerst te a ui vaarden,
tk meen mij bovendien te herinneren,
dat hij bij een vorige gelegenheid is
geviaagd en geweigerd heelt. Hij is
nu bijna 76, de heer Röhl 67, zoodat
de laatste den leeftijd op hem voor
heeft. Bij het noemen van den naam
van den heer Loeft viet iemand, die
juist niet de eerste de beste is, in
„De heer Loi.ff zou zeker tun 1 veel
Kans nebben gevraagd ie wo.aen,
indien hij niet een Katholiek en indien
hij van adellijke afkomst was". Ik voer
mij denk, dat hij, die dit zeide, goed
zag. Men zegt ook, dat er twee zijn,
die ten sloite nog te vroeg als Com
missaris der Koningin zijn benoemd.
Wat echter van al die geruchten
zij, mij blijft het ook met het oog
op de zegslieden nog altijd het
waarschijnlijkst toeschijnen, dat de
heer Röell zal worden benoemd, vooral
indien de grondwetscommissie, die
deze week bijeenkomt, er in slagen
mocht, vóór Februari zich in hoofd
zaak door haar werk heen te slaan.
Ons burgerlijk proces recht.
Onder hei opschrift „Waarom nu
betoogt „De (anti-rev.) Rotterdam
mer," dat ons volk in breedan kring
moet leeren belaogst ilen in onze
rechtspraak.
Van nature is het Nederlandsche
volk daartoe niet geneigd. Reeds ten
tijde van de Republiek liet men alles
waarmede men niet onmiddellijk te
maken had, aan de regenten over en
eerst als dezen het al te bont maak
ten ging men zelf tot actie ove-.
„Een beetje, mevrouw. Maar hier
hoop ik, in deze kunst groote vor
deringen te maken. Sii/er Ktii'obe
wil zich over mij ontfermen. Reeds
nu zijn wij, als ik tijd heb, met
gur.stigen wind haast altijd bu ten.
Ik kan mij geen beieren leermeester
wenschen".
„Hij was ook de mijne", vertelde
Hofman. „Zeilen is mijn eenige harts
tocht, maar helaas moet ze nu voor
mijne beroepsplichten achterstaan".
„Helaas, zooals nog zooveel meer",
zuchtte Marianne. „In de eerste jaren
van ons huwelijk hebben we menig
mooi tochtje samen gemaakt, maar
nu denken we niet meer aan zoo
iets".
„Zou je dan liever hebben, dat je
man zeilt, omdat hij niets te doen
heeft?" vroeg Hofman.
„Dat niet, maar ik zou willen, dat
ge soms eens een vrijen dag ntemt."
„Daarin moet ik mevrouw gelijk
geven, dokter. Waarom neemt u niet
een flinken assistent. Die zijn bij den
grooten overvloed gemakkelijk te
krijgen en stellen geen hooge
eischen".
„Dat is een idee, Jö'gen!" riep
Zoolang „religie en negotie" onge
moeid werden gelaten, was ons volk
moeilijk in beweging te brengen.
Maar zoowel met het godsdienstig-
zedeiijk als met het stoft lijk beiang
staat een goede rechtspraak in nauw
veiö and. En daarom is het noodig,
dat ook bij het geheele volk belang
stelling gewekt worde voor iets dat
bij de mannen van het vak sinds lang
erkend wo'dtde noodzakelijkheid
eener hervorming van ons burgerlijk
proces. De vrijzinnig-democratische
part'j heeft dit reeds begrepen en
daartoe eer.e commissie benoemd
evenzoo de Nedetbndsche Juristen
vereniging. En nu onlangs de regee
ring voor heizeiide doel eene Staats
commissie heef' ingesteid, is het te
verwachten, dat veel van heigeen
door eerstgenoemde twee commisiën
beoogd worot, ook door de Staats
commissie zal worden ter hand ge
nomen.
Zoodra nu deze Staats commissie
haar rapport heeft doen verschijnen,
zai bet zaak zijn te zorgen, dat dit
niet spoorloos verdarijne in de ar
chieven van het departement van
justitie, maar dat het spoedig „Re-
geeringsontwerp" wordt en snellijk
zijn weg vinde naaf het Staatsblad.
Geschiedt dit niet thans bin
nen enkele jaren, dan komt er In
atzienbaren Tijd niets van de zaak
terecht en vreet de kanker onzer
slechte rechtspraak hoe langer hoe
verder in ons volksleven voort."
Het blad doet nader uitkomen, dat
het hier geen pa-lijb.-lang, maar een
algemeen beiang betreft. Wel is
gtlijk prof. Struycken n^g orbngs
heeft ooan opmerken de taak des
rechters in deze tegenwoord:ge maat
schappij minder aUes-omvaltend dan
een halve eeuw geleden, maar toch
moei het bewust ijn behouden blij
ven dat men zkh steeds tot den
rechter kan wenden om herstel van
geleden onrecht te zoeken. De op te
Marianne opgewonden. Na het ver
bouwen van ons huis hebben we
volop phais voor hem".
„Breng mijn vrouw het hoofd niet
op hol, mijnheer Raven. Mijne pa-
tienten hebben mij als dokter geno
men, omdat ze mij vertrouwen en
dan zou ik hun een vreemde aan
het ziekbed zenden Neen, zoolang
tk gezond en flink blijf, kunnen mijne
zieken over mij beschikken en heb
ik geene hulp noodig."
„En ik? Zullen we nooit eens
eene mooie reis maken
„Zeker, Marianne. Als er eens eene
slappe tijd komt, dan stappen we
er eens voor eenige weken uit".
„Slappe tijd I Hoelang heb je
mij daarmee al getroost 1 En weken 1
In het gunstigste geval zullen het
acht dagen zijn i"
„Wees toch tevreden, dat je man
de arme lijdenden onmisbaar schijnt.
Je hebt het zeh'e nog niet onder
vonden, wat het wil zeggen, van pijn
te krimpen en op den dokter te
wachten, die misschien hulp kan
aanbrengen.
(.Wordt vervolgd.)