Zaterdag
6 Januari
Gemeentebestuur.
Feuilleton.
No. 5. 50e Jaargang.
1912.
j ftbormemonts-SMuerfentiën op zeer uoordeeSig© uooriwaarden
BINNENLAND.
VAN DEM HM OP BEN TM.
VLISSIINGSCHE
Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek
handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij de Uitgevers
Firma F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt 58.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zon» en Feestdagen,
COURANT.
ADVERTENT1ËNvan 1—4 regels ƒ0.40. Voor eiken regei
meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde
advertentie, wordt de prijs slechts tweemaal berekend. Groote
letters en clichés naar plaatsruimte.
BEKENDMAKING.
Afgekeurd vleesch.
Burgemeester en Wethouders van
Vlissingen
maken bekend
dat gedurende het 4a kwartaal 1911
door den keurmeester van het slacht
vee en vleesch afgekeurd zijn als
nadeelig voor de gezondheid
1 koe, 4 varkens, 4 partijen rund-
vleesch 6 partijen ingewanden, 6 var
kenskoppen en 1 partij tongenworst.
Voorts herinneren zij belangheb
benden voor zooveel noodig, aan het
bepaalde bij art. 207, 3de lid der
Algemsene Verordening van Politie
luidende „Wanneer het herhaaldelijk
voorkomt, dat bij eenzelfden slager of
vleeschverkooper, voor de gezondheid
nadeelig vleesch wordt aangetroffen,
zonder dat daarvan aangifte is gedaan,
zijn Burgemeester en Wetnouders be
voegd, zulks met vermelding van de
namen der belanghebbenden, ter open
bare kennis te brengen."
Vlissingen, 5 Januari 1912.
Burg. en Welh. voornoemd,
VAN DOORN VAN KOUDEKERKE.
De Seerereris,
W1TTEVEEN.
BEKENDMAKING.
Afgekeurde visch.
De Burgemeester van Vlissingen
maakt bekend
dat gedurende het 4e kwartaal 1911
door den keurmeester van visch 1
ton pekelharing, 1 ton gezouten
schelvisch, 1 partij kabeljauw zijn af
gekeurd als ongeschikt voor voedsel.
Vlissingen, 4 Januari 1912.
De Burgemeester voornoemd,
VAN DOORN VAN KOUDEKERKE.
Wijzigingen in de Staatsbegrooting.
Uit een overzicht van de in de
wetsontwerpen tot vaststelling der
Staatsbegrooting voor 1912 gebrachte
wijzigingen blijkt, dat de brgrooting,
bij de indiening op f222,017,862 96
geraamd, gedurende de schriftelijke
gedachtenwisseling in de Tweede
Kamer met f650,561.50 werd ver
hoogd en verminderd met f 210,255,
blijft verhoogd met f440,306.50,
zoodat de raming bij den aanvang
der beraadslaging was geworden
f 222,458,169.46.
Gedurende de beraadslaging in de
Tweede Kamer werd zij verminderd
met f 243,529 eri verhoogd met f 30,200,
blijft verminderd met f 216,329, Al-
zoo is de begrooting toegestaan tot
een bedrag van f 222,241,840.46. De
raming der middelen voor het dienst
jaar 1912 bedraagt f202,068 215.
0—
20.)
Ze liepen een eind langs de spoor
baan, klommen over de afsluitingen
voor de koppels vee door middel van
daar aangebrachte voetbanken, liepen
door het fluweelgroene gras en gin
gen langs een smal paadje, dat slechts
aan ingewijden was bekend, aan het
Holmer moor en zijne gevaarlijke,
licht begroeide moorgaten voorbij
regelrecht op de Scblei toe, die nu in
den heideraten zouneglans straalde
en flikkerde, dat het de oogen ver
blindde.
Nu was de Noorderholmstraat be
reikt De kleine gids was ontslagen,
en Raven ging nu alleen op zijn doel
af. Steeds langzamer werd zijn tred.
Deze gang viel hem zwaar zwaar
der dan hij zichzelven wilde bekennen.
En toen hij op het kerkhof stond en
de poort opende, met zflne oogen het
De begrooting van uitgaven over
treft de raming der middelen met
f20,173,625.46.
Patrimonium en de invaliditeits
verzekering.
De bond van afdeelineea van „Pa
trimonium" in Friesland heeft in zijn
gisteren te Leeuwarden gehouden
jaarlij ksche vergadering inet 15 tegen
14 stemmen het volgende voorstel van
de afdeeling Leeuwarden aangenomen:
De provincie Friesche bond van
„Patrimonium" betuigt zijn voile
instemming met de conclusies in
zake de Invaliditeitswet en be
sluit deze op te zenden naar het
verbor.dsbestuur, om geplaatst te
worden op de agenda van de jaarüjk
sche vergadering, a. De Invaliditeits
wet is voor den werkman van het
hoogste belang, voor den verzekerde
profijtelijk, zoodat het te hopen is,
dat dit ontwerp van wet, met eenige
noodzakelijke wijzigingen, spoedig
tot wet worde verheven, b. Het is te
betreuren, dat deze wet niet spreekt
van weduwenrente. c. 't Is onzes in
ziens een onbillijkheid, dat de nage
laten kinderen beneden 13 jaar van
invaliden, geen weezengeid ontvangen,
d. Het is wenschelijk, dat voor hen,
die te lage loonen hebben, de premie
betaling worde afgeschaft. Is dit niet
te verkrijgen, dan moet die premie
betaald worden door de werkgevers
of uit fondsen, e. „Pafrimonium"dringe
bij de regeering aan op meerdere
splitsing van de loonklassen, of op
een percentsgewijze vaststelling van
de premies volgens 'i loon, met dien
verstande, dai het percent kiimt voor
hoogera klassen.
De bij het 3e reg. inf. tol kolonel
en commandant var: het korps be
noemde 1 Jtt.-kol. P. P. C. Colette,
komt 1 Februari te Bergen op-Zoom
in garnizoen.
Subsidiën tot bestrijding van de
tuberculose.
De minister van binneniandsche
zaken noodigt in de Stct. de besturen
van de vereenigingen, die zich be
strijding van de tuberculose ten doel
stellen en die over 1912 in aanmerking
wenschen ie komen voor toekenning
van een Rijkssubsidie, uit hun daartoe
strekkend op gezegeld papier geschre
ven verzoek, zoo spoedig mogelijk,
doch in elk geval t óor 1 Mei, tot de
Koningin te richten.
Afdrukken van de voorschriften,
overeenkomstig weike de verzoek
schriften, enz. van de plaatselijke en
daarmede gelijkgestelde veieenigingen
behooren te worden ingericht, zijn
kosteloos aan het departement van
binneniandsche zaken te bekomen.
versche graf van Maren zoekend,
vielen al zijne met moeite saasnge-
steide grondt n tot stof ineen en stond
zijn voornemen plotseling in zijn
volie brutale naaktheid voor zijnen
geest, evenais voor zijn lichamelijk
oog de gele grafheuvel daarbuiten
met de weinige verdroogde in den
wind ruischende kransen.
Hij stond aan Maren's graf. Geen
andere versche heuvel was meer te
zien. Raven stond aan de plaats waar
liefde en schoonheid ter ruste waren
gelegd.
Het gelaat van den eenzamen be
zoeker keek somber op de gewijde
aarde neder. Waar was de lachende
overmoed gebleven, die voor weinige
minuten nog, evenals in vroegere
tijden, was te voorschijn getreden,
als hij naast de geliefde, in de vrije
natuur omzwervend, zich nieuwe we
gen had gezocht voor zijn doei Nu
gevoelde hij het weer sterker aan
ooit: met de schuld, die hij op zich
had geladen, zou het slecht door 't
leven gaan. Met zijne onbekommerde
luchthartigheid was het gedaan, het
kwam er nu maar op aan, zich te
verharden tegen de stem, die uit de
TELEFOONNUMMER 10.
De zes millioen gehaald
Blijkens de statistiek der geboorten
en der sterfte in Nederland over Nov.
jl. opgenomen in de „Staatscourant"
van gisterenavond, bedroeg het aantal
inwoners van ons land op 1 Nov.
6,002 487 tegen 5,994,870 op 1 Oc
tober.
De gemeenteraad te Amsterdam
heeft op voorste! van Burg. en Weth.
besloten aan de overzijde van het
IJ een basch aan te leggen, in den
trant van de Scheveninqsche bosch-
jes. Het bosch zal 35 H. A. groot
worden er. aansluiten bij een sport
park met piantsoen, ter grootte vsn
10 H. A. Het geheel zai grooter zijn
als het Vondelpark.
Da firma Philips te Eindhoven
biedt aan haar personeel, een viertal
uitvoeringen aan, te geven door de
Philips' Harmonie, en het Philips'
Mannenkoor. Met het oog op de
grootte van het ptrsoneel moeten vier
uitvoeringen worden gegeven, om
voor alien de gelegenheid tot bijwo
ning open te slellen. Tegelijkertijd zal
aan een dertigtal leden van het per
soneel, die 1273 jaar bij de firma
werkzaam zijn, een blijvende herin
nering aan dit jubi eum worden uil-
gereikt.
Bijzonder vindingrijk zijn vaak de
menschen, die behooren tot het gilde
der „oplichters", die als zoodanig
allerlei vakken, bedieningen en prak
tijken waarnemen, F.enigen tijd ge
leden moesten we waarschuwen tegen
een persoon, die de boeren een „ge
heimpoeder" wilde aansmeren tegen
hoogen prijs, waardoor meer boter
uit cte melk zou kunnen worden ver
kregen. Dit „geheimpoeder" bi :ek
gewoon keukenzout te zijn. Nu heeft
die weldoener der boeren, of misschien
een collega van hem, op een andere
wijze toegang gezocht lot de stallen
en de beurzen der veehouders, li
de buurt van Haarlem kwam een net
gekleed persoon bij de boeren in-
loopen en meldde zich aan als „de
boterinspecteur", die de boterberei-
ding kwam inspecteeren. En dan
k-vam hij terloops met het middel
voor den dag, waarmee geld was te
verdienen en dat hij maar dadelijk
had. meegebracht. Of vele boeren er
in zijn geloopen, wordt niet gemeld,
maar éen veehouder moet voor on
geveer f i50 zijn opgelicht. Deze
mededeeiing kan misschien ter waat-
schuwing dienen.
Een andere oplichter of is het
een grappenmaker geweest kwam
bij een juffrouw in de Gerard Dou-
siraat te Amsterdam. Hij vertelde
dokter te zijn en door haar schoon
koeie aarde fluisterde, zich te ver
harden tegen de stem van zijn gewe
ten. De levende nam zijn recht, en
de doode kon er zich niet tegen ver
zetten.
Een ruischen deed Raven opschrik
ken, een der grafkransen gieed, door
eene windvlaag losgerukt, langs den
grafheuvel naar beneden, eenige klon
ten droge aarde meenemend. Het ge
zicht van den man was vaalbleek
geworden, hij had den moed niet de
hand naar dien dorren krans uit te
strekken, om hem weer op zijn plaats
te leggen hij snelde verschrikt
heen. Dit was geene goede plaats
voor iemand, wiens geweten onrustig
klopte.
Zijn bezoek was evenwel niet onbe
merkt gebleven. Toen hij door de
poort trad, kwam Sü/er Kriibbe uit
zijne huisdeur en keea hem met een
vorschenden blik van zijne scherpe
oogen aan.
„Komt u van Maren's graf?"
Raven schrikte bij die aanspraak,
hij had den kieupele in de deur in
7 geheel niet opgemerkt.
De ruwe stem viel hem rauw en
scherp op de geprikkelde zenuwen.
dochter te zijn gezonden, om haar te
ondeizoeken, dewijl de juffrouw aan
zenuwkwalen lijdt. De juffrouw was
getroffen door de lieve attentie harer
schoondochter en liet zich door den
deftigen meneer met grijs baardje, die
heel kalm en waardig optrad, onder
zoeken. De diagnose luidde „U hebt
zenuwpijnen in de beenen en last van
zwaarte in het hoofd", en het voor
schrift: Ik zal u dezen flacon geven
(de dokter had bij voorbaat 't medi
cament meegebrachf), hiermee moet
ge u inwrijven van het middel tot iiet
hoofd, en daarbij vooitduren zeggen
„ik wil sterk worden". Waf de
kosten waren? f 1.25. De juffrouw
had op dat moment niet meer dan
twee kwartjes; daarmede stelde de
„dokter" die de rest mocht komen
halen, zich tevreê en ging heen. Hij
kwam echter niet terug. De schoon
dochter wist van niets, en het „mid
del" dat zich bevond in een oud
fleschje met het etiquet„eau de
cologne de la Reine", bleek te zijn:
een soort koffie, vermengd met een-
scherp vocht. De lijdende juff ouw
heef; het geneesmiddel maar niet
aangewend.
Een niet minder rare grap of ver
tooning haalde een zekere bruidegom
te Murmerwoude uit. Des morgens
van den trouwdag moet het tussehen
het bruidspaar a! een beetje scheef
zijn geweest. De bruid toonde geen
grooten lust zich door den echtelij
ken band te laten verbinden. Maar
het kwam er toch toe, dat men naar
het raadhuis toog. Doch nu was het
de bruidegom, die weerspannig werd
Daar werden als zoo vaak voor dezen,
De trouwformules voorgeleaen.
't Ging alles vlot naar 't scheen
't WaB tijd, dat aan des bruidgom lippen,
Het teed're jawoord zou ontglippen,
Daar klonk het, kort en krachtig „Neen
De lieden, die aanwezig waren,
En niet het minst de ambtenaren,
Ja, ieder was verstomd
Men ging nog eens de vraag herhalen,
Weer Klonk beslist en zonder dralen
,.Né! sikerwier: ik ha 't for
De jonkman wou van niets meer weten,
Flu woelen band noch rozenketen,
Niets lachte hem meer aan.
En na deze ijd'le trouw ver tooning;
Trok elk weer naar z n eigen woning,
En was de huwelijkspret gedaan.
Wat den bruigom eigenlijk bezielde,
is niet gebleken. Hij weigerde te
teekenen, „want" zei hij„hedenmor
gen ben ik nog gewaarschuwd". Met
pak en zak vertrok hij nog denzeliden
middag, vermoedelijk naar Duitsch-
land, en had eerst met een handdruk
van zijn vroegere geliefde afscheid
willen nemen, maar deze wees hem
met verontwaartigd terug.
De bruiloftsgasten zijn waarschijn
lijk teieurgesteid geweest, want de
bruiloftspret en het bruilofsmaal ble
ven natuurlijk achterwege. Te Roi-
neviile, in Lotharingen, werd onlangs
een boerenbruiloft gevierd, waar bui
„Ik denk, dat Süver Kiübbe zich
niet vergist, als hij denkt dr. Raven
voor zich te zien," vervolgde de oude,
„Uw uitzicht mijnheer spreekt duide
lijker dan woorden. Ook gij hebt
onze Maren lief gehad. Komt u bin
nen.' Maren's kamer is nog geheel
onveranderd. Goed, dat u gekomen
bent, dat is gemakkelijker dan telkens
te moeten schrijven. Een moeilijk
werkje voor menschen van onze soort.
Daarom heeft de dokter ook den brief
geschreven. Ga maar naar boven,
mijnheer, met mijn houten been blijf
ik liever beneden. U kunt niet missen,
de eenige kamer daarboven is het.
Vandaar kan men ook haar graf zien.
Waar de sleutel in de kast steekt,
liggen ook de papieren en het geld
kistje staat in den rechter hoek op
tweede plank. Ik ben blij, dat ze nu
aan den rechten man komengeen
oog heeft er in gekeken, daar kunt
gij zeker van zijn, mijnheer. Hier is
de sleutel, ik heb er hem uitgeno
men; mijne vrouw nu, u weet
hoe het vrouwvolk is. Men moet ze
niet in verzoeking brengen."
Bij deze laatste woorden, lachende
geuil, begaf de visscher zich beneden
fengewoon smakelijk werd gegeten.
De 400 gasien een bescheiden
getal aten te zamen60 pond
ossenvleesch, 70 pond kalfvleesch,
5 speenvarkentjes, 16 ganzen, 14
poulardes, 22 kippen, 12 eenden, 8
kalfskoppen, 12 hazen, 40 pond snoek,
50 pond kaas, 80 dozijnen eieren en
60 pond boter. De eetlust moet daar,
dunkt me niets te wenschen hebbeg
overgelaten, 't Klinkt schier ongeloof
lijk. Maar er was ook goed voor
„doorspoeling" gezorgd. B halve de
noodige koffie en thee werd er ge
dronken 600 Ii'er brandewijn, 150
liter Boideaux en 120 liter witte wijn.
W„t zullen daar velen den volgenden
dag den „kater" gehad hebben. En
ook de dokier heeft er licht wat
aan verdiend.
Zoo'n bruiloft kost geld. Had men
daar maar kunnen profiteeren van
de uitvinding van dr. W. H. Lewis,
wiens uitvinding om zelf vleesch te
maken, haast zooveel men wil, bij
het lezen er van menige huismoeder
in verrukking moet brengen. Hebt ge
er nog niet van gehoord, geachte
lezeres Ziehier, wat „De Maasbode"
o, m, er van schrijft
„De heer dr. W. H. Lewis, dat
hij leveEen standbeeld voor dezen
weidoener der menschheidGeen
dure tijden, geen vieeschnood meer.
Slage-s, gaat op de fl sch en zoekt
een ander baantje. Want in het ver-
voig brouwen we het vleesch zelf.
Het is dr. Lewis, professor aan de
Johns Kopkins Universiteit te New-
York, die hei ons leeit. Niets is er
voor noodig dan een glazen pot, een
paar pond „dierlijke oerstof" en een
zoutoplossing. Voor een paar centen
ben je kiaar en je hebt vleesch vol
op Met zijn vrouw, die waarschijn
lijk in den „duren tijd" naar huis
middeltjes zochi om goedkooper rond
te komen, is professor er achter ge
komen. Volgens de wetenschappelijke
„The Dietetic and Hiegienic Ga-
zette" te New-York kwam hij tot de
volgende bevinding „Met aanwen
ding der bovengenoemde middelen
hebben ze stukken kippenvleesch
„gefokt". Ze hebben ontdekt dat het
mogelijk is van dit vleesch stukken
af te snijden, zonder dat daardoor
de verdere wasdom werd onderbro
ken en ook dat deze bewerking vele
malen kan worden herhaald. Deze
operatie kan bij alle vleeschsoorten
worden aangewend.
Nietwaar, dat is me nog eens een
glorieuse uitvindingDe geleerde
professor zegt, dat het bij verdere
ontwikkeling van zijn systeem met
tertijd mogelijk zal zijn, zelfs orga
nen van het menschelijk lichaam in
vollen wasdom te brengen, hetgeen
voor de geneeskunde van het groot
ste nut is. Ik denk echter zoo
eindigt de knappe dokter ik denk
in zijne kamer en liet Raven alleen.
Het was beter zoo, want de man zag
er uit alsof hij den dood zelf in 't
aangezicht had gezien. Die moestal-
leen zijn, als hij Maren's kamer betrad
en haren laafskn groet las. Hij had
het papier met de weinige, ternau-
wernood leesbare woorden bovenop
in het kistje gelegd. Daar zou hij het
vinden.
Hoe verwonderd zou Süver Krübbe
hebben opgekeken, ais hij door de,
door ouderdom grauw geworden,
zoldering had kunnen kijken.
Toen Raven boven de kamer was
binnengegaan, sioot hij de deur af
en begon met koortsachtige haast
naar het manuscript te zoeken. Maren
kon twee copieën hebben gemaakt,
ook was hei klad misschien nog aan
wezig. Hij had niet eerder rust, voor
hij alles in zijn bezit wist. Een pakket,
zorgvuldig bijeen gebonden en ver
zegeld en met het opschrift„Na
mijnen dood aan dr. Raven te over
handigen," lag in een hoek.
(Wordt vervolgd.)
