Donderdag'
4 Januari
Feuilleton.
"binnenland.
No. 3.
50e Jaargang.
1912.
Verschijnt dag®!i|ks, uitgezonderd op Zon- en Feestdagen.
TELEFOONNUMMER 10.
fibonnemsnts-flduertentiSn op zeer uoordeeiige ooomaarden
Van week tot week.
VLISSINGSCHE
COURANT
Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek
handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij de Uitgevers
Firma F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt 58.
ADVERTENTIÊNvan f—4 regels ƒ0.40. Voor eiken regel
meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde
advertentie, wordt de prijs slechts twee maal berekend. Qroote
letters en clichés naar plaatsruimte.
Voor een hoogst enkele maal zijn
de Italianen nu toch eens eerlijk ge
weest; maar't was een noodzakelijke
eerlijkheid, want het was absoluut
onmogelijk om langer vol te houden
dat de verliezen in de gevechten bij
Bir Tobros geleden, niet veel aan
zienlijker waren dan de officieële
opgaven luidden. Het is aan de pers
dat wij nadere bijzonderheden te
danken hebben omtrent den loop
van het gevecht en de wijze waarop
de troepen waren uitgerust, hetgeen
eenvoudig allerellendigst moet zijn
geweest.
De verkenningstroep van 2000
man verloor er 250 en de schietvoor
raad was geheel uitgeput toen het
gevecht geëindigd was. Het schijnt
thans wel vast te staan dat, indien
de Turken den aanval gedurende den
nacht hadden hernieuwd, de Itaii-
aansche verkenningstroep het kamp
niet meer zou hebben bereikt.
Wat de herovering van Tobrock
door de Turken betreft, deze wordt
natuurlijk door de Italianen tegenge
sproken, maar zooveel schijnt toch
wel zeker te wezen dat, indien de
aanval niet is gelukt, de Turken
veertien uren lang het vuur der ver
sterkingen en van veertien oorlog
schepen met waren heldenmoed door
staan hebben.
Ook zouden er aanwijzingen zijn
waaruit valt op te meiken dat de
Arabieren de groote oase meer be
ginnen te bevolken en er bezig zijn
aan den olijfoogst. We dachten al
dat er geen oiytboomen meer over
geschoten waren, maar het scherp-
geschut schijnt er toch een paar te
hebben gespaard.
Kon men van Italiaansche zijde er
in slagen om de Arabieren over te
halen de zijde der Turken te verla
ten, dan zoude aardig wat gewonnen
zijn. Het „verdeel en heersch" is in
de politiek altijd een mooie spreuk
geweest. Maar dan moet men eindi
gen met zulken onzin te vertellen ais
nu pas weer gedaan werd. De Ara
bieren te Accara, een dorp nabij
Bir Tobros, waar dan zoo hevig ge
vochten is, hadden besloten de Ita
liaansche vlag te hijschen, wanneer
de Italianen zouden naderen. Zij de
den het, maar de Turken drongen
met andere Arabische stammen het
dorp binnen, daarbij mannen, vrouwen
en kinderen doodende en de overigen
verstrooiende en toen kwam
er een varken met een snuit, enz.
Wat betreft de eenigszins hieraan
verwante zaak van de bezetting van
Soloem en Djauet door Engelschen
en Franschen, deze houdt de regee
ring te Rome nog bezig. Teneinde
0-
18.)
Het was vreemd, zoo zeker als hij
van zijn taak was. Hij gevoelde, dat
de zege hem was. Het werk van haar,
die hij eens had lief gehad, door hem
omgewerkt, moest opgang maken, de
tegemoetkoming van zijnen vriend be
wees het hem opnieuw. Terug kon
hij nu niet meer, dus voorwaarts
Hij opende de deur naar de groote
wachtkamer,der redactie, waar al die po
pelende harten zaten, die hierhun heil
verwachten. Zij keken naar hem op,
alsof hij de lang verwachte bode was,
die hen voor het oog van den invloed
rijken redacteur zou voeren, wiens
spreekuur was begonnen. Hij ver
scheen hun als een begenadigde, een
van de grooten, die hier de geziene
man was, toen hij, den diep buigenden
portier vlug voorbijgaand, den trap
afging, die hem naar buiten bracht.
zich geen vijanden oo den hals te
halen, heeft men te Rome kool en
geit gespaard en aan de mogendhe
den te kennen gegeven dat bij eene
nauwkeurige bepaling der grenzen te
bezette strooken niet zouden gelegen
zijn binnen het deel hetwelk aan
Italië zou moeten worden tosgewezen.
Maar de Porte is er ook nog, en
heeft tegen de bezetting van Djanet
geprotesteerd, waarop Frankrijk ge
antwoord heeft dat het tot den stap
was overgegaan, om rooverijen van
uit de oase in Tunis te verhinderen
en omdat Turksche troepen uit de
omstreken naar het noorden getrok
ken waren twee redenen die al heel
weinig tot de zaak doen, die natuur
lijk wel blijven zal zooais ze is.
Over de vredeskansen is thans
eenig officieel licht opgegaan. De
Oostenrijksche minister van buiten-
landsche zaken heeft aan de delega
ties medegedeeld, dat dadelijk na het
begin van den oorlog getracht is een
passenden grondslag te vinden voor
den vrede en dat er ook thans nog
hoop is. Volgens graaf Aerenthal zou
de verlenging van den oorlog gevaar
lijk kunnen worden voor de handha
ving van den besiaanden toestand op
den Balkan.
Dat is heel goed en wel, maar
natuurlijk brengt de bereidwilligheid
der mogendheden de zrak geen stap
verder. Ualië zal vooreerst het hoofd
niet in den schoot leggen en de positie
van Turkije is gedurende den oorlog
alles behalve verzwakt. Waarom zou
het dan toegeven, waarbij het niets
dan verliezen kan
Het keizerlijk huis van China heeft
dan, onder pressie van prins Tsinsz,
besloten ie berusten in het bijeenroe
pen eener conferentie, die zal te be
slissen hebben over den toekomstigen
Staatsvorm van het Hemeische rijk,
en aan de revolutionnairen is bericht
dat het keizerlijk huis bereid zal zijn
afstand te doen van den troon, wan
neer de meerderheid der hooge ver
gadering zich verklaart voor een re
publiek.
Dat is heel mooimaar het is te
vens een beetje Chineesch en daarom
verwondert het ons niet, dat men in
het revolutionnaire kamp deze be
rustende stemming wantrouwt, vooral
bezwaar makende tegen de lange
voorbereiding der conferentie, die wel
een half jaar zal durenzoodat het
al den schijn heeft dat men tijd
zoekt te winnen.
Trouwens wordt er ook al gekib
beld over de plaats, waar de confe
rentie officieel zou worden gehouden.
Joen is voor Sjanghai, de revolu
tionnairen zijn voor Nanking, het
Chineesche Parijs, waar het revolu-
Niemand vermoedde waf hem zjotof
spoed aandreef. Deze wachtenden
waren eerlijke arbeiders, maar hij
hij wilde zich als dief van datgene
meester maken, wat ook allen, die
hier wachtten, hoopten en verlangden.
Hij sprong in de eerste de beste
tram, die hem naar huis bracht, en
begon dadelijk met de voorbereidin
gen voor zijne reis. Vrouw Muller
klaagde, toen de gemakkelijke, prompt
op tijd betalende huurder de kamer
opzei, en maakte een eenvoudig mid
dagmaal voor hem klaar, daar Raven
geen lust had, meer uit te gaan. Hij
wilde geen bekenden meer zien. in
Sleeswijk kende niemand hem, daar
zon zijne stemming wel weer verbe
teren.
Hij pakte alles, wat hier moet blij
ven, in koffers en kisten. Toen schreef
hij een brief aan den expediteur en
begon zijn geldzaken te regelen. Daar
hij op dit punt een zeer ordelijk man
was, had hij ook hiermee weinig
moeite. Vrouw Muller wischte een
traan uit haar oog, toen haar huur
der haar een kleine gratificatie loc-
schoot, en versierde de tafel met een
ruiker.
tionnaire voorloopige bewind zetelt,
dat reeds besloten was, over te gaan
tot de verkiezing van een president
der republiek China.
In Perzië is de toestand onveran
derd. De Russische t.orpen, dieTa-
bris bezet hebben, bevinden zich
aldaar in een hachelijke positie, niet
tegenstaande versterkingen voor hen
zijn aangekomen. Eerst als zij drie
duizend man sierk zijn, zullen zij met
vrucht het hoofd kunnen bieden aan
de aanvallen der Perzen, waaraan zij
gedurig bloot schijnen te staan.
De Russische regeering moet nu be
sloten hebben om een harde les te ge
ven aan de revolutionnairen in Perzië.
Zij wil twee strafexpedities,elk van tien
duizend man, naar Perzië zenden. Zij
acht deze noodzakelijk omdat de
Perzische regeering, die niets gedaar.
heeft tegen de vijandelijkheden der
revolutionnairen, niet in staat is de
schuldigen te straffen.
't Zal den Rus niet meevallen, dat
die zoogenaamde revolutionnairen in
Tabris, de indringende kozakken teelijk
op het lijf vielen; maar, wanrezr
Rusland spreekt, mag men den va-
derlandschen grond niet meer ver
dedigen en de beer is niet gewoon
zijn prooi los te laten.
Nieuwsjaarsbal ten Hove.
Ingevolge uitnoodiging van H. M,
de Koningin en Z. K. H. den P.ins
der Nederlanden, waren ip het gala
bal, dat ter gelegenheid van het
Nieuwjaar, gisterenavond len Hove
werd gegeven, tegenwoordig: de le
den der Huizen van de Koninklijke
familiede vreemde gezanten en
verdere leden van het corps diplo
matique de ministers, hoofden der
departementen van algemeen bestuur
de ministers van Staatde Raad van
State de Rekenkamerde buitenge
wone Staatsraden de leden van de
S'.aten-Generaal, verblijf hebbende te
's Gravenhage de Gsd. Staten van
Zuid Holland met den Commissaris
der Koningin in die provincie, de
burgemeester met den gemeenteraad
der residentie; de leden van de rech
terlijke colleges en de rechterlijke
ambtenaren daarbij werkzaam hoofd
ambtenaren bij de dep. en de Reken
kamer de inspecteur en andere
hoofdambtenaren van den Rijkswater
staat, die te 's Gravenhage standplaats
hebben de vlag-, opper-, hoofd- en
verdere officieren van de Koninklijke
marine en het Indische leger, met
verlof, of te 's Gravenhage werkzaam
en van de verschillende gouverne
mentscorpsen der residentie. Met in
begrip der vele dames en particulieren
Toen Raven zijn eenzaam maal
had genuttigd, zette, hij zich weer
aan de schrijftafel en maakte zijne
berekening. De kleine som, die hij
had gespaard, zou bij groote zuinig
heid drie maanden toereikend zijn,
dan zou hij zijn honorarium in han
den hebben. Twee duizend gulden
zou hij minstens krijgen.
Het duizelde hem voor de oogen,
ais hij aan deze som dacht. Van jongs
af aan had hij zich zeer moeten be
krimpen, tot hij als medewerker aan
eene groote courant eindelijk een ta
melijk inkomen kreeg, dat nog werd
vergroot door bijverdienste, die zijne
vlugge pen hem opleverde. Daarbij
kwam de toelage van zijn vader die
juist toereikend was voor de huishuur,
want Raven was er zeer opgesteld,
op een goeden stand te wonen. Men
hield hem in den kr.ng, waarin hij
verkeerde, voor veel welgestelder, dan
hij in werkelijkheid was, daar hij nooit
schulden maakte en al'ijd zeker en
voornaam in zijn optreden was. Ook
zijn kleeding was altijd smaakvol en
naar de laatste mode.
Maar Raven was een genotmensch
en benijdde de hoogere tienduizend
bedroeg het aantal genoodigden on
geveer 1000.
Kort na 9 uur tegen den aanvang
van het cercle, vernam men, dat H.
M. de Koningin niet bij die ont
vangst en bijgevolg ook niet op het
galabal zou tegenwoordig zijn.
Wegens de afwezigheid der Ko
ninklijke gastvrouw, werden alsroen
de honneurs waargenomen door H.
M. de Koningin-Moeder, zoowel bij
het cercle als in den verderen loop
van den avond, bij het toespreken
van tal van dames en heeren.
Z. K. H. de Prins deed mede een
rondgang in verschillende zalen en
onderhield zich met vele der bezoe
kers.
De Eerste Kamer en de toeslags
ontwerpen.
De Haagsche correspondent van de
.Leeuw. Ct." schrijft:
Naar ik verneem zullen de zooge
naamde toeslagsontwerpen in de Eer
ste Kamer op zooveel verzet stuiten,
dat verwerping er van zoo goed ais
zeker is.
De Militiewet.
Het Voorioopig Versiag der Eerste
Kamer over de Militiewet is gisteren
avond verschenen.
Men verwacht, dat de openbare
behandeling zal plaats hebten tegen
het einde dezer maand, wanneer de
Kamer voor de beraadslaging der
Staaisbegrooting bijeenkomt.
Bond van Nederl. Onderwijzers.
De vergadering van den Bond van
Nederlandsche Onderwijzers werd
Zaterdagnamiddag na een langdurige
huishoudelijke vergadering voortgezet.
De rekening over 1911 werd vast
gesteld in ontvangsten op f 50,105,83,
in uitgaven op f 47,744 57, met een
batig saldo van f2361,26.
De begrooting voor 1912 werd
vastgesteld op een eindcijfer van
f 34,470.
Als plaats voor de volgende alge-
meene vergadering werd Groningen
aengewezen.
Aangenomen werd een voorstel
Rotterdam, waarin de wenschelijkheid
wordt uitgesproken, dat een orgaan
van den Bond worde uitgegeven tot
verspreiding van de denkbeelden van
den Bond over het onderwijs en de
inrichting der school onder de bur
gerij.
Het hoofdbestuur werd uitgenoo-
digd om in zake de punten levens
verzekering en weezenkas ,het vol
gend jaar met definitieve voorstellen
te komen.
De overige voorstellen werden van
de agenda afgevoerd.
Na rondvraag werd de vergade
ring gesloten.
hunne plaats aan de tafel des levens.
Hij had slechts éene groote begeerte,
rijk te worden. Ook de roem zou
hem slechts het middel zijn tot dat
doel.
Hij verlangde naar een zorgeloos,
genotvol bestaan, waarin de arbeid
alleen voor overzadlging zou
waken. Maakte zijn boek opgang,
dan kon hij er zeker van zijn dat ook
zijne oudere letterkundige voortbreng
selen langen tijd eene gunstige opna
me zouden vinden. In elk geval zou
het succes hem den weg banen voor
het vinden van eene rijke viouw, die
hem voor de toekomst een goed leven
zou waarborgen.
Zijn vriend Steiner had dit doel
bereikt, hoewel hij, dank zijn geniale
gaven, niet op het vermogen van zijn
vrouw was aangewezen. Dat hij het
zich nog verder zoo druk maakte in
zijn moeielijk beroep, scheen een man
als Raven onbegrijpelijk: Arbeid om
den wille van den arbeid, neen, dat
was niets voor hem, hem dreef alleen
het heilige moeten.
De klok sloeg zes uur, 't was tijd,
de koffers te pakken, daar hij met
den nachttrein wilde vertrekken. Hij
Postzegels.
Het debiet in ons land aan post
zegels van allerlei soort bedroeg in De
cember 1910 ongeveer f 1,400,000, in
December 1911 ongeveer f 1,700,000,
alzoo f 300,000 meer. Alleen het kan
toor Amsterdam betrok in die maand
voor f 385,000 aan postzegels.
Scheepvaartbeweging in de Amster-
damsche haven.
Blijkens de door de Kamer van Koop
handel gepubliceerde tabel bedroeg
de inhoud der sedert de opening van
het Noordzeekanaal voor Amsterdam
aangekomen zeeschepen 10 087,000
Ms. In 1910 10,074,000 M3. Het aan
tal zeeschepen in 1911 ie Amsterdam
aangekomen was 2355, in 1910 2288.
Te Amsterdam kwamen ir. 1910 aan
1225 schepen, metende 717,969 M8.,
voor 1911 bedroegen deze getallen
resp. 1275 en 811,378. Het aantal te
Amsterdam ingeklaarde ladingen be
droeg in 1911 tezamen 2355, in 1910
was dit aantal 2288. Het cijfer voor
1911 werd in de jaren 1906, 1907,
1908 en 1909 hierdoor overiroffen.
Het aantal ingeklaarde ladingen be
droeg in die jaren resp. 2373, 2368,
2428 en 2388.
In den bruto-inhoud der door de
Noordzeesluizen geschutte schepen
blijft steeds stijging waar te nemen.
Bedroeg deze inhoud in de jaren
1909 en 1910 resp. 23,077,375 en
23,760 686 M3., in 1911 was dit cijfer
24,394,996.
Onder de aandacht van belang
hebbenden wordt gebracht, dat de in
januari' uitgegeven Rijksposlsspaar-
bankboekjes eerst in de maand Fe
bruari ter bijschrijving van de rente
aan den directeur der Rijkspostspaar
bank behooren te worden opgezonden.
Vlissingen, 3 Januari.
Het stoomschip „Burgermeister" van
de Deutsche Ost-Afrika Linie, kwam
hedenmiddag alhier ter.reede, komen
de van Durban en vertrok na ont
scheping van passagiers naar Ham-
burg.
Voor het examen van eersten stuur
man voor de groote stoomvaart zijn
geslaagd de heeren W. Siofkoper, M.
W. Moerdijk en C. Meijer (aanvulling
stoom) en voor tweeden stuurman de
heer W. C. Schimmel.
De conducteur le klasse der Staats
spoor J. Notebaard alhier is met in
gang van heden bevorderd tot hoofd
conducteur 2e klasse.
De nieuwe Ned. tooneelvereeni-
ging, onder directie van den heer
W. Hart, zal Zondag in het Concert
gebouw van den heer Burgers weder
legde de groote handkoffer open op
tafel en haalde met een soort heilig
ontzag het manuscript uit de schrijf
tafel te voorschijn, waarin hij het
zorgvuldig had weggesloten. Evenzoo
behoedzaam pakte hij het in de tasch,
waarvan hjj geen oogenblik wilde
scheiden, daar ze den schat verborg,
dien de toekomst hem in gangbare
munt zou inwisselen. Toen haalde hij
alles bijeikaar, wat hg voor een vrij
langen tijd kon noodig hebben en
vulde daarmee den koffer.
Buiten werd gebeld vrouw Muller
bracht de post binnen. Raven hield
weer een brief uit Sleeswijk in de
band. Wat zou hij brengen Zijne
handen beefden toen hij hem opende.
Weer van dien dokter Hofman.
Zeer geeerde heer
De huisheer van Maren Jebsen,
Stiver Krübbe, verzoekt mij u mee te
deelen, dat de gestorvene u verschei
den dingen heeft vermaakt. Wij ver
zoeken u, om te laten weten, of u de
nalatenschap wilt aanvaarden. Eene
opgave er van gaat hiernevens.
Hoogachtend Hofman.
(Wordt vervolgd.)
