i
Eerste Blad.
Dit nBinmer bestaat uit 2 bladen
eijD
Maandag
I Januari
iddel
IWtTEI
50e Jaargang.
No. 1. 50e Jaargang. 1912.
Gemeentebestuur.
Feuilleton.
kleuren,
Brieven uit de Hofstad
BINNENLAND.
LEE1W"
Baeit
Zeeuwsche
lenj.
arfen
VL1SS1NGSCHE COURANT.
Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek
handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij de Uitgevers
Firma F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt 58.
ADVERJENT1ÊN van 1—4 regels ƒ0.40. Voor eiken regel
meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde
advertentie, wordt de prijs slechts tweemaal berekend. Oroote
letters en clichés naar plaatsruimte.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zon- en Feestdagen.
TELEFOONNUMMER 10.
flbonnements-ftdoertentiën op zeer ooordeelige uoorwaarden
BV Wegens den Nieuw
jaarsdag za! Maandagavond
geen nummer van ons blad
verschijnen.
Het Nieuwjaarsnummer
wordt dien dag, in den loop
van den morgen, bezorgd.
BEKENDMAKING.
Burg. en Weth. van Vlissingen
maken bekend
dat tengevolge van de op den 29
December 1.1. plaats gehad hebbende
candidaatstelling voor de verkiezing
van 1 lid van den Gemeenteraad, op
den 10 Januari e. k., van des voor
middags 8 uur tot des namiddags 5
uur, zal gehouden worden eene stem
ming
tot benoeming van éen lid van den
gemeenteraad in kiesdistrict Vlissin
gen no. Ill, waarin candidaat zijn ge
steld de heeren
JONGE DE, J. G.
en LINDEIJER, G. F.
Wijders zij herinnerd aan het be
paalde bij artikel 128 van het Wet
boek van Strafrecht, luidende
„Hij, die opzettelijk zich voor een
ander uitgevende aan eene krachtens
wettelijk voorschrift uitgeschreven
verkiezing deelneemt, wordt gestraft
met gevangenisstraf van ten hoogste
éen jaar."
Vlissingen, den 30 December 1911.
Burg. en Weth. voornoemd,
VAN DOORN VAN KOUDEKERKE.
De Secretaris,
WITTEVEEN.
BEKENDMAKING.
Candidaatstelling voor het
lidmaatschap van den Gemeenteraad.
De Burgemeester van Vlissingen
gelet op art. 53 der kieswet en art.
10 der gemeentewet;
maakt bekend
dat de opgaven van candidaten
voor het lidmaatschap van den Ge
meenteraad, 29 December jl. bij hem
ingediend, alsmede he door hem van
de candidaatstelling opgemaakte pro
ces-verbaal,vanaf heden op de secre
tarie der gemeente voor een ieder ter
inzage is nedergelegd en tegen beta
ling der kosten in afschrift verkrijg
baar gesteld is.
Vlissingen, 30 December 1911.
De Burgemeester voornoemd,
VAN DOORN VAN KOUDEKERKE
—O—
15.)
Om op andere gedachten te komen,
besloot hij, te gaan werken. Hij schoof
het manuscript ver weg, in de uiterste
hoek van de schrijftafel, haalde zijne
aanbegonnen novelle voor den dag
en las nog eens over, wat hij vóór
zijne reis had geschreven. Hij be
proefde, zich er in te verdiepen, bla
derde het eerste hoofdstuk nog eens
door, en stelde zich voor hoe het
moest eindigen. De gestalten bleven
bieeke schimmen, het geschrevene
oppervlakkig en klemloos. Het ont
brak de stof aan iets oorspronke
lijks, het was alledaagsch, het pakte
niet. Goede, vloeiende taal, dat was
alles.
Hoe zou hij scheppen, als hij riet
aan den goeden uitslag geloofde
Hoe aibeiüen, als de twijfel aan zijn
kunnen hem begon ie vervolgen
Den Haag is een plaais waar men
zich de luxe kan veroorloven veel en
dikwijls te snoepen. Al wat maar lek
ker is is, er te koop al is '1 ook nog
zoo gek.
De corfiserie-zaken gaan best, de
eigenaren worden steeds „steviger"
„welgedaner* en 't is dan ook geen
wonder, dat wij ieder oogenblik „lek
kers-winkels" als uit den grond zien
verrijzen en dat zelfs de bestaande
zaken gaan uitbreiden.
De meest geliefde pleisterplaats
voor dames en heeren lekkermondjes
en lekkerbekken is zeker wel de be
kende fi-ma Lensvelt Nicola, een fi-ma
die haar domicilie heeft in de Veene-
straat en die 't zoo razend druk heeft,
dat zij noodgedrongen een lunchroom
heeft later, zetten, waarin maar liefst
300 menschen, die de verlekkerde
maag wat willen opwekken heel op
hun gemakje een plaatsje kunnen vin
den en waarin dan nog plaats genoeg
is voor een strijkje.
Zoo te zien heeft de verbouwing
en restauratie eenige en nog eens
eenige duizenden gekost, zoodat men
zich niet ianger behoeft af te vragen
of dergelijke zaken nu wel zoo bijster
rendeeren de cijfers zeggen genoeg.
En warempel, de meer dan 2%
maal zoo groot gemaakte „schrans-
zaal" was dezer dagen, toen ik er een
kijkje ging nemen glad vo).
Daar zaten papa en mama en de
schatten van kinderen en ze smikkel
den er op los, 'teene taartje na 't
andere, tot de schaal floep leeg
gegeten was en nummer twee op de
proppen kwam.
Op 't kantje af, twintig minuten
duurde het en deze was ook uitgeput.
Toen stonden ze op al te gader en
papa dokte en mama zei tegen de
oudste-dochter-lief, ik veronderstel
dat zij 't was, gezien de gracieuze
houding die zij aannam tegenover de
jongeren mama zei dan't Was
in een woord „goddelijk", maar nu
ben 'k voldaan
En zoo ging 't voort, voor mij at
men taartjes,naast mij amandelbrood
jes en appelbollen, achtsr mij mos-
kovisch gebak, schransiucht achter dit,
schuinsrechts van dat
Een familie hield er warempeljour"
en de anderen kwamen er finaal op
visite en aten en dranken V3n 't hun
aangebodene
Ja, ja, de fi-ma L^nsvelt-Nicola is
nog zoo dom nietverbouwen maar,
Jan Publiek... betrait 'i toch
We hebben met onze drie Zondagen
niet geboft van 't jaar, tenmins'e in
onze hofstad is 'trigtn geweest en
nog eens regen en ais 'teen half uur
d oog was, was 't als een stilteen
Hij wierp een schuwen blik op Ma-
ren's werk. Wat zou hij er niet voor
geven, ais hij dat had geschreven!
Met al zijne gebreken en zwakheden,
maar ook met die kracht van opzet,
met dat frissche leven en het aan
grijpende van de stof.
Het zoh voor een geoefenden sty
list, zooais hij als handige journalist
er een was, eene gemakkelijke taak
zijn geweest, de vijl aan het werk
te leggen, en voorzichtig hier iets af
te slijpen, daar te bekorten en den
loop der handeling daardoor span
nender te maken, zonder het eigen
aardige en oorspronkelijke van het
origineel te schaden. En dan, als dit
met liefdevol begrijpen was gedaan
en het werk de wereld was ingezon
den, moest het publiek dadelijk wor
den gepakt met interessante onthul
lingen uit het leven der schrijfsters.
Dat trok men veronderstelde dan
meer, dan werkelijk bestond. Alléén
reeds, dat de roem pas na den dood
kwam, maakte indruk.
Aan den doode den roem, de lau
weren
Aan hare erfgenamen het stoft lijk
loonEn wat voor hem
storm voorafgaande, want dan na
eventjes een zacht druppelen, brak
de regen weer los en zoo evenljes
ook. zoodat je je eigenlijk niet buiten
durfde wagen.
Alleen de tweede Kerstdag ging 't
vrij wel in den namiddag, doch 's
avonds was 't werr hommeles, zag je
de parapluies weer opsteken, klets
kletste de regen neer, staag, drui
lend, dat je er naar van werd en
dan zuchtte je maar eens, trok wat
naar de kachel toe, sloeg je bock weer
open, en begon maar weer te lezen
uit baioorigheid
Als ja je echter op den eersten
Kerstavond buiten waagde en wat
wandelen ging, kijk dan kwam je tot
de conclusie, dat 't Kerstfeest hoe
langer zoo meer gevierd wordt.
Dan, ieder oogenblik zag je door
't venster van woningen lichtjes heel,
heel zachtjes trii-fl kkerende in den
donkeren achtergrond, achter neerge
laten gordijnen en ook, dan zag je
schaduwen, zwak onlijndeteekeningen
van kinderkopjes, die zich bewogen,
zenuwachtig-verruki over al 't mooie
dat de Kerstboom had opgeleverd,
dar. zag je als schaduwbeelden, druk
gesticuteerende handen hoorde je
na een oogenblik van stilte, waarin
de Kerstiichtjes heftiger te flikkeren
schenen, heel zacht en heel zuiver
zingen van „Stil e nacht—Heihge
nacht".
Soms ook, waren de gordijnen ge
opend en zag je achterin de suite als
een sprookje den Kerstboom staan,
heel mooi, met goudgeel licht van
kaarsen en nog eens kaarsen en ge
schitter van glas-zilver versiersel en
sneeuw en naraaal ijsdraden en rijp.
Twee jongetjes, kleine kereltjes
drukten hun neuzen plat tegen de
vensterruiten, opdat maar niets zou
ontgaan aan hun oogen. Zij genoten,
waanden zich als 't ware in die ka
mer zeiden „Hé, hé, wat is dat p ach-
tig toen kwam een agent die ze weg
joeg zelf ging-ie toen naar bin
nen staan kijken en ook hij vond 't
heel, heel mooi en hij werd niet
weggejaagd toen riep-ie de
jongens terug zei, dat ze t>ch
wel mochten kijken. En de jongetjes
zeiden „Dank-ie wel baas en
duwden de neuzen tegen de vensters,
keken zich de oogen schier uit
Dan zei er eindelijk eentje
„Verdomp jö as me vader niet
zoo zoop, seit me moeder, hadde we
ook zoo'n boom gehad, maar tast
niet zoo'n kanjer".
En nu nog een paar uren maar en
1911 zal weer tot 't verleden hooren.
Wij schrijven dan 1912
Hopen wij d-t er in 't nieuwe jaar
in onze residentie wat tot stand komt,
wat meer dan tot nu toe, zou 'k haast
zeggen
Wat konden zijn blauwe, lachende
oogen koud en wreed kijken. Het
masker was gevallen. Hoe zenuw
achtig bewogen die handen zich
weer. Men zag het, Hartwig Raven
voerde een zwaren strijd. En als in
dezen nacht pas laat de lamp werd
uitgedaan, bewoog hij zich langen
tijd onrustig op zijn bed, tot eenige
giazen zwaren wijn hem de verlangde
rust brachten. Geen droom beangstig
de hem meer, geen verschrikt ont
waken, geen enkele gedachte aan
haar, die in blind vertrouwen den
man harer liefde het kostbaarste, dat
ze bezat, in voi geloof had overge
leverd.
Het was goed, dat Maren nog be
tere vrienden haH. Zij lag op haar
laatste rustbed, hit rijke haar lag
over het kusse i u tgespreid, en in
de gevouwen handen hield zij een
tak bloeiende mirt. Dien had Süver
zeif van den tuinman gehaald en
tusschen hare vers ijfde vingers ge
schoven. Wat wist hij er van, wat
de doode in Berlijn had ondervon
den. Voor hem was zij de Maren
Jobsen, de dochter van den Holm,
die met al e eer ten grave zou wor
Zalig uiteinde Gelukkig Nieuw
jaar Cixi.
Eerste Kamer.
De Kamer ging gisteren voort met
de Indische begrooting.
De heer Van Deventer bepleitte
betere rechtstoestanden voor inlanders
krachtiger opium-bestrijding en krach
tiger bevordering van de volksopvoe
ding. Wat aangaat de vraag, op wel
ken grondslag het inlandsch onder
wijs moet berusten, was sprekers
conclusie, dat voor de overgroote
meerderheid der inlanders het neu
traal onderwijs een zeer begeerlijk
goed is en de confessioneeie school
in Mahomedaansche streken niet naar
den geest der ouders is.
De heer Hovy vroeg krachtiger
steun voor het Zendingswerk.
De heer Kraus bepleitte hooger
aanvangstraktement en studie-toelagen
ter voorziening in het tekort aan
ingenieurs en geologen.
Rijkspostspaarbank.
November 1911. - In verband
met het bepaalde bij de wet wordt
het volgende bekend gemaakt
a. Spaarbankboekjes. Aan het
einde der maand October 1911 was
ten name der inleggers ingeschreven
f 166.131.688,35'/s 1 meer ingelegd dan
terugbetaald f 651.314,32 zoodat het
tegoed op spaarbankboekjes op ultimo
Nov. 1911 bedroeg f 166.783.002,67 l/'s
Aantal spaarbankboekjes in omloop
op uit. Ocotber 1911 1.548.251. Aan
tal spaarbankboekjes in omloop op
uit. Nov. 1911 1.553 635.
b. Aankoop van Nationale Schuld.
Tot uit. Oct. 1911 was aangekocht
voor een bedrag van f 3.996.200.
c. Staatsschuldboekjes. Op uit.
Nov. 1911 was ingeschreven een no
minaal saldo van f 17.545.400.
Aantal Staatsschuldboekjes in om
loop op uit. Oct. 1911 18.234. Aantal
Staatsschuldboekjes in omloop op uit.
Nov. 1911 18.537.
d. Bezit van 3 pCt. Nationale Schuld.
Op uit. Nov. 1911 bezat de Rijks
postspaarbank aan inschrijving op
het Grootboek der 3 pCt. Nationale
Schuld nominaal f44.246.350; certi
ficaten van dito inschrijvingen f50.000;
5 pCt. obligatiën f 50.000.
Plaatselijke belasting.
In de afdeelingen der Eersie Kemer
werd instemm ng betuigd met de ver
sterking van het tijdelijk karakter der
voortdurende heffing van plaatselijke
accijnzen te Den Helder, Vlieland en
Vlissingen. Zoodoende kan men jaar
lijks rekening houden met de tijds
omstandigheden.
den gedragen. En zijne stille vrouw
die misschien zoo in zicii zelve dit
en dat had vermoed, zweeg over
alles en beroofde haar mirtenboompje
van zijne bloeiende takjes om daar
mee het witte kleed te bestrooien,
waarmee ze Maren in de kist had
gelegd.
Toen hielden de beide oudjes de
wacht bij de doode. Door het open
venster woei het zoo warm en zacht
naar binnen, alsof het koeltje nu nog
genezing wilde brengen aan de kranke
borst. Het water van de Schlei,
waarvan de doode zooveel had ge
houden, rulschte zacht den dooden-
zang, zooals het paste bij zoo'n vre
dig sterven. De hoop op het aan
staand geiuk, op het succes van ha
ren roman, op een weerzien van den
geliefde had Maren vergezeld tot
haren laatsten ademtocht.
Verwijlde hare ziel volgens een oud
geloof nog drie dagen op aarde, tot
de doode voor den laatsten slaap in
koele aarde werd gelegd Omzweef
de zij ook den stillen slaper en las
ze van zijn voorhoofd de zekerheid
van het afschuwelijk verraad, dat hij
door een roof aan haar geesteskind
Landweer.
Ingevolge zijner in de Tweede Ka
mer gedane toezegging, heeft de mi
nister van oorlog het instellen van
een nader onderzoek in zake de voor
vallen die volgens den gep. luitenant-
generaal Snijders bij de landweer
oefeningen zouden hebben plaats
gehad, opgedragen aan een commis
sie samengesteld uit de volgende
leden generaai-majoor Bischoff van
Heemskerck, inspecteur der infanterie
luik-kolonel jhr. Vón Schmid, van
het regiment grenadiers en jagers,
district 's Gravenhage. Bij die com
missie zal als als secretaris fungeeren
de kapitein van den generalen staf
Huizer.
Gemeente financiën en onderwijs.
Verschillende anli-revolutionnaire
bladen bespreken het verband tus
schen verruiming van de gemeentelijke
financiën en de belangen van het on
derwijs, waarop onlangs door dr.
Kuyper in de Tweede Kamer opnieuw
is gewezen.
De „Stichtsche Ct." zegt Wij
weten, dat het openbaar onderwijs
schat en ontvangt uit de gemeentekas,
de bijzondere schooi geen cent.
„Was nu aan de gemeentebesturen
nauwkeurig voorgeschreven in de
wet, wat ze voor de openbare school
raceten doen, dan zou weliswaar het
onrecht evenzeer bestaan als nu, maar
dan zou er geen verband bastaan
iusschen het wefsvoorsrel en de ver
houding tusschen openbaar en bij
zonder onderwijs Want in dat geval
zou 't geen verschil raakan, of de
gemeente wat ruimer in het geld zat
cf niet. De kosten voor 't onderwijs
moesten dan tot een vast bedrag toch
in ieder geval gekweten worden.
Maai, zegt het blad, zoo staat het
niet.
Een Gemeentebestuur kan voor het
openbaar onderwijs zorgen op een
behoorlijke, op een zeer royale of op
een weelderige manier. Hoe royaler
het Gemeentebestuur te werk gaat,
hoe meer het 't bijzonder onderwijs
drukt, door de concurientie moeilijker
te maken.
En daar een liberaal Gemeentebe
stuur, dat ruim bij ka? is, altijd ge
neigd blijkt om in de eerste plaats de
openbare school te begunstigen, is het
onduidelijk, dat er verband bestaat
tusschen het bedoelde wetsvoorstel
en den schoolstrijd. Vooral in de
groote sleden, maar toch op het plat
teland ook.
Zou het daarom geen overweging
verdienen, om met de behandeling
van dit wetsontwerp te wachten totdat
zekerheid zal zijn verkregen, dat ook
het bijzonder onderwijs zal geholpen
worden, op welke wijze dan ook
De „Standaard" is van oordeel,
dat die vraag ongetwijfeld overweging
dacht te plegen, toen hij besloot haar
werk als het zijne uit te geven
De doode was niet meer in staat
den mond te openen, om hare aan
klacht in het heelal uit te roepen, tot
de klank van hare stem vanaf het
hemelgewelf zou weerklinken en een
echo zou vinden in de harten en ge
wetens der menschen.
DERDE HOOFDSTUK,
„Nu Steiner zoo verdiept in het
werk Heeft het haast
„Kijk, daar heb je RavenJe hebt
je in lang niet bij mij laten zien".
„Men moet zich niet opdringen bij
de menschen".
„Zoo bescheiden?"
„Daarvoor heb ik alle reden, Stei
ner. Heb je een kwartiertje voor
over
„Als je een oogenblik geduld hebt,
dat wil zeggen, als je den tijd hebt",
„In overvloed".
issingen.
>PE.
dslrijd 24
tal eindigen
in het io-
verwijdert
'léjch.
S L. f 0.55
500 f 0.60
40.
n is, ge-
Ichoen-
Schoen-
i Ververij
JING"
iiening
ciaal en
oor uit-
an aller-
iid.
/an Ae Velde
(Wordt vervolgd.)
«aal-
