Het Stiefkind.
Donderdag
9 November
feuilleton.
No 265
49e Jaarg-ang.
1911.
Bij leze Courant behoort een Bijvoegsel.
Van week tof week.
VLISSINCSCHE COURANT.
Prijs per drie maanden 1.30. Franeo per post 1.50.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek
handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij de Uitgevers
Firma F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt 58.
s|B^Élpr%
ADVERTENTtÈN van 14 regels ƒ0,40. Voor eiken regel
meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde
advertentie, wordt de prijs slechts twee maal berekend. Qroote
letters en clichés naar plaatsruimte.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zon- en Feestdagen.
TELEFOONNUMMER 10.
^bonnements-fidoerfenfiSti op zeer yoordeelige ooortoaarden
De aangelegenheden van het Chi-
neesche rijk trekken dezer dagen bijna
nog meer de aandacht dan die van
Europa. Geen wonder, waar de op
stand blijkbaar zulke snelle vorderin
gen maakt; maar niemand eigenlijk
weet wat er gebeuren moet, wanneer
de opstandelingen er in slagen de
regeering omver te werpen. Feitelijk
buigt de regeering het hoofd en pro
beert den storm te bezweren door
concessies aan de opstandelingen,
teneinde zich op die wijze te hand
haven. In naam van het kereltje, dat
keizer van China heet en zich nog
onbewust is van de zorgen van het
leven van gekroonde hoofden, heeft
men een plechtige verklaring in de
wereld gezonden, waarin beloofd
wordt van China een modelstaat te
maken. Jammer maar dat bet zoo
weinig beteekenf, of men een jongen
van vijf jaar laat zweren dat hij won
deren tot stand zal brengen het zijn
lapzalversmiddelen die men in China
aanwendt en ze zullen dan ook waar
schijnlijk wel geen de mitste genezing
aanbrengen voor het groote lichaam,
dat de groote levenscrisis doormaakt
van een volk dat zich begint te ge
voelen. Laat ons hopen dat China
spoedig een meer zich zelf waardige
plaats in de tij der volken zal innemen.
De oprechte wensch der Fransche
en Duitsche staatslieden om den vrede
le bewaren, wetende dat zij er weinig
dank voor zouden oogsten, heeft dan
toch gezegevietd en daarmede is waar
schijnlijk voor zeer geruimen tijd een
groot gevaar weggenomen, dat Europa
voortdurend bedreigde. De Marokko-
overeenkomst is definitief tot stand
gekomen in een geest, die het overige
Europa slechts bevredigen kan
Spanje alleen misschien uitgezonderd.
Men kan er zeker van wezen, dat
geen betere schikking mogelijk zou
wezen. De bezitter van Aigetië is nu
eenmaal de aangewezen macht om
Noord-Afrika te beheerschen, waartoe
geene andere zoo goed in staat is. Aan
Frankrijk wordt het overgelaten om
de orde in Marokko te herstellen,
waartoe het van DuiiscUe zijde thans
volle vrijheid van handelen heeft. Men
kar, er zeker van zijn dat er thans in
Afrika's noordwesten geordende toe
standen zullen komen en tevens is
er genoegzame waarborg verkregen
voor de vrijheid van handel en ver
keer, terwij! alle naties, wat in- en
uitvoer betreft en mededinging naar
leveranties van openbare werken, op
denzélfden voet rullen worden behan
deld.
-o—-
58.)
Daarenboven, zoo zou zij stilzwij
gend bekennen en zelf aan mevrouw
De la Blachère bekennen dat zij
teleurgesteld is door de familie harer
moeder; misschien liet zij dan mee-
nen, dat zij hen veracht
Veertien dagen zullen spoedig om
zijn zij zal blijven, als moest zij half
slerven van verveling en droefheid
en als zij terugkomt zal ze zich het
genoegen gunnen, om overal te zeg
gen, hóe goed zij ontvangen is en
hoeveel zij van die hervonden bloed
verwanten houdt. .Ja, dat zal ze
zeggen, in ieder geval.
Régis zal weten, dat zij in dit ne
derige huis gevonden heefi, wat men
haar te La Blachère heeft geweigerd
medegevoel en een liefderijke ont
vangst 1
Regis 1 Waarom dacht zij aan hem
Het wil ons voorkomen dat Frank
rijk, door zijn geheeie houding in
deze zaak in de schatting der wereid
gerezen is. Het is geen stap terug
getreden en heefi in niets afstand
gedaan van hetgeen het zich bij de
acte van Algeciras in den tijd zag
toegekend.
Met Duiischlatid is dit wel een
beetje anders. Hoe men ook gespeeld
hebbe," op het schaakbord kan toch
slechts éen van de twee partijen
winnen en Duitschland heeft ditmaal
het spel ontegenzeggelijk verloren, al
is het voor dat verlies heel goed be
taald.
Kameroen krijgt in het zuiden en
in het oosten een breeden gordel
van ongeveer drie maal honderd
duizend vierkante kilometers (och ja,
't is makkelijk goedkoope riemen te
snijden van eens anderen mans leer
best planiageland, dat de Germanen
wel lekker productief zullen maken.
Er is geld genoeg in Moffrica om
het er in te steken. De oude kolonie
krijgt door dezen gordel bij haar
front naar denAtlantischen Oceaan een
nieuw front naar het groote wegen
systeem in Centraal-Afrika, dat zijn
aansluiting zal vin jen naar het noor
den over het Albert-meer en den Nijl
naar Egypte en naar het zuiden naar
Katanga.
In Duitschland zelf is men met het
verkregen succes begrijpelijkerwijs
maar matig ingenomen en heftig op
zien verwekt de ontslagname, op
dit oogenblik, van den minister van
koloniën. Hij kan zich blijkbaar met
de gesloten overeenkomst niet ver-,
eenigen. Hij genoot bij het volk veel
vertrouwen en het is zeer waarschijn
lijk dat de rijkskanselier het wegens
een en ander in de aanstaande zitting
van den Rijksdag hard te verantwoor
den zal hebben.
Men vermoedt, in verband met de
uit Tripolis komende berichten, die
overigens uiteraard zeer schaarsch
zijn, dat de cholera er hevig woedt,
hetgeen de zorgen der Italianen niet
weinig zal vermeerderen. In ieder
geval staan de zaken nu zoo'n
beetje stilhet staat vast dat het
veroverde Tripolis de kooi is gewor
den waarin de veroveraars opgesloten
zitten. Beide, partijen wachten ver
sterkingen af en wanneer de Italianen
die gekregen hebben, plus een paar
splinternieuwe generaals, dan zullen
ze, beter gezegd hopen ze, den krijgs
tocht naar het binnenland te beginnen
die als het er van komt, nu wel niet
precies ten militaire wandeling za!
wezen. Jammer voor hen dat er zoo
groot gebrek is aan geschikte last
en trekdieren. Da Arabieren zorgen
we! dat er aan dit artikel gebrek is,
zoodat vermoedelijk het einde wezen
zal, dat men het „schip du woestijn"
met die zekere verbittering en tegelijk
met dat gevoel van verdriet Waar
om heeft zij zoo aanstonds van hem
gespro'--en als van iemand, die zeer
irotsch is, vooral op zijne geboorte
Wat hij ook dacht, hij had haar ver
dedigd. Maar zij heeft zijn steun niet
noodig. Ze zal zich wel alleen weten
te verdedigen tegen den afkeer, de
koelheid en de onrechtvaardigheid
Hare tranen vloeiden in overvloed
en eensklaps kwam zij tot zichzelven
en dacht, dat men haar naar de reden
zou vragen. Zij wischte haastig hare
oogen af en baadde ze.
Maar zij was op den gelukkigen
leeftijd, waarop tranen, zelfs bittere,
geen sporen nalaten en nu hare oog
leden een weinig rood waren, kon
men dit toeschrijven aan de vermoeid
heid harer reis.
Aldus van pian te blijven en het
beste van den toestand te maken,
besloot zij, niet over hare kwellingen
en teleurstellingen na te denken. Zij
deed een deur open, meenende een
trap wederom te vinden, maar een
onverwacht schouwspel hield haar
een oogenblik onbeweegelijk op den
drempel terug
uit Tunis zal moeten laten komen.
Het spartelen der Italianen om te
bewijzen dat ze dan toch wis en
zeker Tripolis hebben, wordt wel
een beetje vermakelijk. Da koning
moet een decreet geteekend hebben,
waarbij Tripoiis en Cyrenaika vol
ledig onder souvereiniteit van het
keninkrijk Italië worden geplaatst.
Dan zijn er dus nu twee souvereinen
want, zoover ons bekend is, heeft de
Sultan van de zijne nog geen afstand
gedaan en is hij het ook niet van plan 1
Ook heefi de minister van buiten-
landsche zaken een telegram gezon
den aan de verschillende italiaansche
gezanten, waarin hij verklaart dat
verdere tegenstand van Turkije noo-
deloos en vergeefs zal zijn.
Natuurlijk zal dat nog te bezien
staanmaar waarschijnlijk is dit
hoogdravend telegram maar een aan
loopje om tot iets anders te komen,
immers de minister verklaart verder,
dat, teneinde onnoodig bloedvergie
ten te voorkomen Tripolis en
Cyrenaika heden (zegge heden ge
plaatst worden onder souvereiniteit
van Italië, dat elke andere oplossing
een bron zou geworden zijn van con
flicten (och, ko n en dat een vrede,
op dezen grondslag gesloten, Italië
zou toelaten zijn politiek verder te
doen leiden door het groote belang
dat het heeft bij de handhaving van
den bestaanden toestand op den Bal
kan, waarvoor de hoofdvoorwaarde
is de ongeschonden handhaving van
het Turksche rijk.
Het telegram zegt dan verder, dat
Italië geneigd is om op de voor Turkije
meest eervolle wijze de gevolgen te
regelen van het thans geschapen feit
(welk feit?). „Voor het geval Turkije
volhardt in een nutteloos voort-
zeiten van den ooriog, vertrouwen wij
dat de groote mogendheden ais vrede
stichters zullen optreden."
Kun je begrijpenDe groote mo
gendheden zullen itdië, dat eerst
zoo'n hoog woord had, nu ook wel
in den peke! laten zitten. En de in
bovenstaande woorden opgesloten be
dreiging om een of meer eilanden
van der, Turkschen Archipel te bezet
ten Nu, de kans dat de mogend
heden dit zullen toelaten, is dan al
heel gering.
De najaarsvergadering werd giste
renavond door den Commissaris der
Koningin, den heer mr. H. J. Dijck-
meester, in naam der Koningin ge
opend.
Tegenwoordig waren 40 leden.
Afwezig de heeren Var. Rompu en
Erasmus, beiden met kennisgeving.
De Voorzitter opende de vergade
ring met de volgende toespraak
Zij was in een heel klein kamertje,
eenvoudiger en armoediger dan zij
nog gezien had, maar hei maakte
niet den indruk van geringheid, die
haar lot nu toe in dat huis gehinderd
had. De muren waren met blauw ge
bloemd papier behangenvoor het
venster en het bed hingen gordijnen
van hagelwit mousseline. Een schrijf
tafel, en een kleine latafel waarop
een groote» bus viooltjes stond, eene
afbeelding van Christus in doodstrijd,
van Paul Delaroche, dat was het heele
meubilair, benevens eenige planken
met boeken. De uiterst vreedzame
indruk, dien dit verblijf maakte, zoo
eenvoudig als de cel van een kloos
terling, moest voorkomen uit den ze
delijken invloed der bewoonster. Toen
Clémence's oogea bet uitgemergeld
gelaat harer zieke nicht aanschouwd
hadden, anders vond zij iets onver
wachts, dat haar een oogenblik stom
maakte van verwondering en aan
doening.
Als het mogelijk is, dat eene ziel
door een teer en versleten lichaam
kan schijnen, dan was de ziel van
haar, die op dat bed rustte, om zoo
te zeggen, zichtbaar voor het oog.
Mijne Heeren
Bij den aanvang van deze verga
dering verwacht gij van uwen voor
zitter een woord over de gebeurte
nissen in onze provincie die in de
l&atste weken uwe gedachten in be
slag namen. De storm van 30 Sep
tember op 1 October 1.1. heeft op
zéér vele plaatsen van ons vader
land, maar in het bijzonder in Zee
land, oetreurenswaardige verwoestin
gen aangebracht, heefi Bruinisse ge
teisterd, en te Ierseke en elders
groote schade gebracht. De schade
door dezen storm veroorzaakt aan
zeeweringen en polders, met name
op Noord- en Zuid Beveland, Tholen,
Schouwen en in Zeeuwsch Vlaande
ren is op tal van plaatsen aan
zienlijk.
De nieuw bedijkte polder aan de
Noordzijde van den spoorwegdam,
die Zeeland met Noord Brabant ver
bindt, liep onder. De bovenzijde van
den zwaren dijk werd weggeslagen.
De dijken van sommige polders
werden dermate beschadigd dat het
al of niet doorbreken van de weerge
steldheid der eerste dagen na de
ramp afhing.
Reeds in den avond van den
lsten October ontving ik de mede-
deeling aan H. M. de Koningin ien
zeerste getroffen door het bericht
van de ernstige ramp, die Bruinisse
teisterde, een bezoek aan de plaats
wenschte te brengen. Dit bezoek had
Dinsdag 3 October plaats. Ged. Sta
ten vonden hierin aanleiding zich
tot H. M. te richten met een adres.
Dit adres, dat hier op door den
griffier werd voorgelezen, en dat 6
October verzonden werd, luidde als
volgt
„In Maart 1906 trof onze provincie
een zware watersnood en was Uwe
Majesteit met Zijne Koninklijke Hoog
heid Prins Hendrik der Nederlanden
een der eersten ter plaatse om met
woord en daad van uwe hartelijke
belangstelling, van uwe diepe deer
nis te doen blijken. De herinnering
daaraan ligt alle Zeeuwen nog na
aan het hart, want nietlieht vergelen
zij het vele goede, de weldaden en
de trouwe zorg, die dit gewest alle
eeuwen door en telkens op nieuw
van het geliefd Oranjehuis mocht
ondervinden.
Andermaal werd de bevolking van
Zeeland nauwelijks een week geleden
op het onverwachts opgeschrikt
door eene nieuwe waterramp, wel
niet zoo algemeen als de vorige
maal, maar toch plaatselijk van ge
weldige kracht en voor de voor
namelijk getroffen visschersbevoiking
een bron van diepe en nog onvoor
ziene ellende.
Nauwelijks had de mare Uwe Ma
jesteit bereikt of andermaal gevolg
gevende aan de edele opwelling van
Dat gelaat was niet schoon in den
aesthetischen zin van dit woord
daarvoor waren de trekken te mager,
de gelaatskleur te bleek, de oogen te
hol, maar het trof dieper dan schoon
heid kan doen, omdat het eene ge
dachte scheen te zijn, die vorm had
aangenomen en welk eene gedachte
Kom binnen. Ge zijt zoo
liet geweest om ons op te zoeken,
daarom geloof ik niet, dat eene zie
kenkamer u verschrikken zal.
De stem was een beetje zwak,
maar ongemeen welluidend. En hoe
schoon maakte de glimlach, die om
de bleeke lippen speelde, dat teere
gelaat 1
Een plotselinge, onweerstaanbare
genegenheid maakte zich meester van
Clémence's hart. Zij snelde naar het
bedje, knielde er bij neer en greep
met onstuimige teederheid de door
zichtige handen die op het dek lagen,
Och wat spijt het mij, dat ik
u zoo moet zien I. Mag ik bij u
blijven? Zal ik u niet vermoeien?
Pas maar op 1 sprak het jonge
meisje glimlachend, ik heb moeite
om de zelfzucht te overwinnen, ze
zijn allen toch zoo goed voor mij 1
Haar hart, ontij noch ongerief ont
ziende, besloot Uwe Majesteit zich
naar net meest geteisterde punt te
begeven, ten einde zich op da plaats
zelve, van den omvang van de ramp,
van het leed en den nood der be
volking rekenschap te geven.
Uwe Majesteit gaf te Bruinisse aan
de gansche natie het voorbeeld door
de diepe ontroering van haar mede
lijdend hart, dat steeds leef! het
leven van Haar Volk en zich ook
ditmaai zoo treffend uitte in woorden
van troost en opbeuring, in een
waarlijk vorstelijk stoffelijk hulpbe
toon.
Die ontroering des harten heeft,
stil maar krachtig en alom, weerklank
gevonden in de harten van Uwe
trouwe Zeeuwen, al behoefden zij
ook geen nieuwen prikkel voor hunne
his'orische en weibekenden ver
knochtheid aan Uwe Majesteit en
Haar Doorluchtig Huis.
En als vertegenwoordigers van het
Zeeuwsche volk en persoonlijk hebben
wij gemeend aan de gevoelens welke
ons atlen bezielden uiting te moeten
geven en aan Uwe Majesteit den in-
nigen en diepgevoelden dank der in
gezetenen te moeten overbrengen voor
wat Uwe Majesteit weder in deze ure
der beproeving voor het zwaar be
zochte gewest ten beste gedacht en
gedaan heeft.
Na het voorlezen van dit adres ver
volgde de Commissary:
Ged. Staten vertrouwen door de
aanbieding van dit adres in uw geest
te hebben gehandeld en de gevoelens
te hebben vertolkt, die dit bewijs van
belangstelling van H. M. bij U zal
gewerki hebben.
Tot leniging van den nood en van
de schade ontstaan door deze storm
ramp is het Provinciaal Watersnoods
comité onmiddellijk aan het werk ge
gaan. Van aile zijden gesteund, mag
het verwachten dien arbeid tot bevre
digende uitkomsten te leiden en bren
gen.
Polder- en waterschapsbesturen na=
men meerendeels krachtdadige maat
regelen om de dijken in zoodanigen
staat te brengen, dat geen dadelijke
vrees voor bezwijken meer behoeft
te bestaan. Ged. Staten bijgestaan door
den dienst van den Provincialen Wa
terstaat trachtten de afdoening van
hetgeen tof hun taak behoort zcuweel
mogelijk te bespoedigen. Moge i^pU,
mijne heeren, en aan het college van
Ged. Staten gegeven zijn om met ge
bruikmaking van de macht U bij wet
en verordening verleend en gesteund
door de Hooge Regeering, Zeeland
meer en meer te beveiligen tegen ram
pen als 1906 en 1911 over ons gewest
zagen gebrach»."
Op deze toespraak volgde applaus
der leden.
De Voorzitter deed vervolgens me
lk zal zooveel van u genieten, dat ik
misschiasi tot last zal zijn 1. Soms
heb ik pijnlijke oogenbiikken, maar
ik lijd niet altijd men helpt mij wei
opstaan, vader draagt mij dan naar
beneden en in den zomer heb ik eene
rijtuigje, zoodat ik uren aan het strand
kan doorbrengen.
Zij scheen buitengewone genoegens
op te sommen door hare uitdrukking
vol vreedraam geluk.
Clémence kuste haar.
Misschien zullen die heerlijke
lucht en die goede zorgen u weer
beter maken.
Neen sprak Marie kalm ik ben
verlamd en ongeneeslijk.
De tranen sprongen Clémence in
de oogen.
Neen, och zeg dat niet, sprak
ze met dat vuur, dat haar zoo bekoor
lijk maakte. Op üw leeftijd is er al
tijd hoop. Misschien hebt gij
de voornaamste geneesheeren niet ge
raadpleegd of alle behandelingen nog
niet beproefd.
(Wordt vervolgd)