Het Stiefkind. Donderdag 9 November feuilleton. No 265 49e Jaarg-ang. 1911. Bij leze Courant behoort een Bijvoegsel. Van week tof week. VLISSINCSCHE COURANT. Prijs per drie maanden 1.30. Franeo per post 1.50. Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij de Uitgevers Firma F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt 58. s|B^Élpr% ADVERTENTtÈN van 14 regels ƒ0,40. Voor eiken regel meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde advertentie, wordt de prijs slechts twee maal berekend. Qroote letters en clichés naar plaatsruimte. Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zon- en Feestdagen. TELEFOONNUMMER 10. ^bonnements-fidoerfenfiSti op zeer yoordeelige ooortoaarden De aangelegenheden van het Chi- neesche rijk trekken dezer dagen bijna nog meer de aandacht dan die van Europa. Geen wonder, waar de op stand blijkbaar zulke snelle vorderin gen maakt; maar niemand eigenlijk weet wat er gebeuren moet, wanneer de opstandelingen er in slagen de regeering omver te werpen. Feitelijk buigt de regeering het hoofd en pro beert den storm te bezweren door concessies aan de opstandelingen, teneinde zich op die wijze te hand haven. In naam van het kereltje, dat keizer van China heet en zich nog onbewust is van de zorgen van het leven van gekroonde hoofden, heeft men een plechtige verklaring in de wereld gezonden, waarin beloofd wordt van China een modelstaat te maken. Jammer maar dat bet zoo weinig beteekenf, of men een jongen van vijf jaar laat zweren dat hij won deren tot stand zal brengen het zijn lapzalversmiddelen die men in China aanwendt en ze zullen dan ook waar schijnlijk wel geen de mitste genezing aanbrengen voor het groote lichaam, dat de groote levenscrisis doormaakt van een volk dat zich begint te ge voelen. Laat ons hopen dat China spoedig een meer zich zelf waardige plaats in de tij der volken zal innemen. De oprechte wensch der Fransche en Duitsche staatslieden om den vrede le bewaren, wetende dat zij er weinig dank voor zouden oogsten, heeft dan toch gezegevietd en daarmede is waar schijnlijk voor zeer geruimen tijd een groot gevaar weggenomen, dat Europa voortdurend bedreigde. De Marokko- overeenkomst is definitief tot stand gekomen in een geest, die het overige Europa slechts bevredigen kan Spanje alleen misschien uitgezonderd. Men kan er zeker van wezen, dat geen betere schikking mogelijk zou wezen. De bezitter van Aigetië is nu eenmaal de aangewezen macht om Noord-Afrika te beheerschen, waartoe geene andere zoo goed in staat is. Aan Frankrijk wordt het overgelaten om de orde in Marokko te herstellen, waartoe het van DuiiscUe zijde thans volle vrijheid van handelen heeft. Men kar, er zeker van zijn dat er thans in Afrika's noordwesten geordende toe standen zullen komen en tevens is er genoegzame waarborg verkregen voor de vrijheid van handel en ver keer, terwij! alle naties, wat in- en uitvoer betreft en mededinging naar leveranties van openbare werken, op denzélfden voet rullen worden behan deld. -o—- 58.) Daarenboven, zoo zou zij stilzwij gend bekennen en zelf aan mevrouw De la Blachère bekennen dat zij teleurgesteld is door de familie harer moeder; misschien liet zij dan mee- nen, dat zij hen veracht Veertien dagen zullen spoedig om zijn zij zal blijven, als moest zij half slerven van verveling en droefheid en als zij terugkomt zal ze zich het genoegen gunnen, om overal te zeg gen, hóe goed zij ontvangen is en hoeveel zij van die hervonden bloed verwanten houdt. .Ja, dat zal ze zeggen, in ieder geval. Régis zal weten, dat zij in dit ne derige huis gevonden heefi, wat men haar te La Blachère heeft geweigerd medegevoel en een liefderijke ont vangst 1 Regis 1 Waarom dacht zij aan hem Het wil ons voorkomen dat Frank rijk, door zijn geheeie houding in deze zaak in de schatting der wereid gerezen is. Het is geen stap terug getreden en heefi in niets afstand gedaan van hetgeen het zich bij de acte van Algeciras in den tijd zag toegekend. Met Duiischlatid is dit wel een beetje anders. Hoe men ook gespeeld hebbe," op het schaakbord kan toch slechts éen van de twee partijen winnen en Duitschland heeft ditmaal het spel ontegenzeggelijk verloren, al is het voor dat verlies heel goed be taald. Kameroen krijgt in het zuiden en in het oosten een breeden gordel van ongeveer drie maal honderd duizend vierkante kilometers (och ja, 't is makkelijk goedkoope riemen te snijden van eens anderen mans leer best planiageland, dat de Germanen wel lekker productief zullen maken. Er is geld genoeg in Moffrica om het er in te steken. De oude kolonie krijgt door dezen gordel bij haar front naar denAtlantischen Oceaan een nieuw front naar het groote wegen systeem in Centraal-Afrika, dat zijn aansluiting zal vin jen naar het noor den over het Albert-meer en den Nijl naar Egypte en naar het zuiden naar Katanga. In Duitschland zelf is men met het verkregen succes begrijpelijkerwijs maar matig ingenomen en heftig op zien verwekt de ontslagname, op dit oogenblik, van den minister van koloniën. Hij kan zich blijkbaar met de gesloten overeenkomst niet ver-, eenigen. Hij genoot bij het volk veel vertrouwen en het is zeer waarschijn lijk dat de rijkskanselier het wegens een en ander in de aanstaande zitting van den Rijksdag hard te verantwoor den zal hebben. Men vermoedt, in verband met de uit Tripolis komende berichten, die overigens uiteraard zeer schaarsch zijn, dat de cholera er hevig woedt, hetgeen de zorgen der Italianen niet weinig zal vermeerderen. In ieder geval staan de zaken nu zoo'n beetje stilhet staat vast dat het veroverde Tripolis de kooi is gewor den waarin de veroveraars opgesloten zitten. Beide, partijen wachten ver sterkingen af en wanneer de Italianen die gekregen hebben, plus een paar splinternieuwe generaals, dan zullen ze, beter gezegd hopen ze, den krijgs tocht naar het binnenland te beginnen die als het er van komt, nu wel niet precies ten militaire wandeling za! wezen. Jammer voor hen dat er zoo groot gebrek is aan geschikte last en trekdieren. Da Arabieren zorgen we! dat er aan dit artikel gebrek is, zoodat vermoedelijk het einde wezen zal, dat men het „schip du woestijn" met die zekere verbittering en tegelijk met dat gevoel van verdriet Waar om heeft zij zoo aanstonds van hem gespro'--en als van iemand, die zeer irotsch is, vooral op zijne geboorte Wat hij ook dacht, hij had haar ver dedigd. Maar zij heeft zijn steun niet noodig. Ze zal zich wel alleen weten te verdedigen tegen den afkeer, de koelheid en de onrechtvaardigheid Hare tranen vloeiden in overvloed en eensklaps kwam zij tot zichzelven en dacht, dat men haar naar de reden zou vragen. Zij wischte haastig hare oogen af en baadde ze. Maar zij was op den gelukkigen leeftijd, waarop tranen, zelfs bittere, geen sporen nalaten en nu hare oog leden een weinig rood waren, kon men dit toeschrijven aan de vermoeid heid harer reis. Aldus van pian te blijven en het beste van den toestand te maken, besloot zij, niet over hare kwellingen en teleurstellingen na te denken. Zij deed een deur open, meenende een trap wederom te vinden, maar een onverwacht schouwspel hield haar een oogenblik onbeweegelijk op den drempel terug uit Tunis zal moeten laten komen. Het spartelen der Italianen om te bewijzen dat ze dan toch wis en zeker Tripolis hebben, wordt wel een beetje vermakelijk. Da koning moet een decreet geteekend hebben, waarbij Tripoiis en Cyrenaika vol ledig onder souvereiniteit van het keninkrijk Italië worden geplaatst. Dan zijn er dus nu twee souvereinen want, zoover ons bekend is, heeft de Sultan van de zijne nog geen afstand gedaan en is hij het ook niet van plan 1 Ook heefi de minister van buiten- landsche zaken een telegram gezon den aan de verschillende italiaansche gezanten, waarin hij verklaart dat verdere tegenstand van Turkije noo- deloos en vergeefs zal zijn. Natuurlijk zal dat nog te bezien staanmaar waarschijnlijk is dit hoogdravend telegram maar een aan loopje om tot iets anders te komen, immers de minister verklaart verder, dat, teneinde onnoodig bloedvergie ten te voorkomen Tripolis en Cyrenaika heden (zegge heden ge plaatst worden onder souvereiniteit van Italië, dat elke andere oplossing een bron zou geworden zijn van con flicten (och, ko n en dat een vrede, op dezen grondslag gesloten, Italië zou toelaten zijn politiek verder te doen leiden door het groote belang dat het heeft bij de handhaving van den bestaanden toestand op den Bal kan, waarvoor de hoofdvoorwaarde is de ongeschonden handhaving van het Turksche rijk. Het telegram zegt dan verder, dat Italië geneigd is om op de voor Turkije meest eervolle wijze de gevolgen te regelen van het thans geschapen feit (welk feit?). „Voor het geval Turkije volhardt in een nutteloos voort- zeiten van den ooriog, vertrouwen wij dat de groote mogendheden ais vrede stichters zullen optreden." Kun je begrijpenDe groote mo gendheden zullen itdië, dat eerst zoo'n hoog woord had, nu ook wel in den peke! laten zitten. En de in bovenstaande woorden opgesloten be dreiging om een of meer eilanden van der, Turkschen Archipel te bezet ten Nu, de kans dat de mogend heden dit zullen toelaten, is dan al heel gering. De najaarsvergadering werd giste renavond door den Commissaris der Koningin, den heer mr. H. J. Dijck- meester, in naam der Koningin ge opend. Tegenwoordig waren 40 leden. Afwezig de heeren Var. Rompu en Erasmus, beiden met kennisgeving. De Voorzitter opende de vergade ring met de volgende toespraak Zij was in een heel klein kamertje, eenvoudiger en armoediger dan zij nog gezien had, maar hei maakte niet den indruk van geringheid, die haar lot nu toe in dat huis gehinderd had. De muren waren met blauw ge bloemd papier behangenvoor het venster en het bed hingen gordijnen van hagelwit mousseline. Een schrijf tafel, en een kleine latafel waarop een groote» bus viooltjes stond, eene afbeelding van Christus in doodstrijd, van Paul Delaroche, dat was het heele meubilair, benevens eenige planken met boeken. De uiterst vreedzame indruk, dien dit verblijf maakte, zoo eenvoudig als de cel van een kloos terling, moest voorkomen uit den ze delijken invloed der bewoonster. Toen Clémence's oogea bet uitgemergeld gelaat harer zieke nicht aanschouwd hadden, anders vond zij iets onver wachts, dat haar een oogenblik stom maakte van verwondering en aan doening. Als het mogelijk is, dat eene ziel door een teer en versleten lichaam kan schijnen, dan was de ziel van haar, die op dat bed rustte, om zoo te zeggen, zichtbaar voor het oog. Mijne Heeren Bij den aanvang van deze verga dering verwacht gij van uwen voor zitter een woord over de gebeurte nissen in onze provincie die in de l&atste weken uwe gedachten in be slag namen. De storm van 30 Sep tember op 1 October 1.1. heeft op zéér vele plaatsen van ons vader land, maar in het bijzonder in Zee land, oetreurenswaardige verwoestin gen aangebracht, heefi Bruinisse ge teisterd, en te Ierseke en elders groote schade gebracht. De schade door dezen storm veroorzaakt aan zeeweringen en polders, met name op Noord- en Zuid Beveland, Tholen, Schouwen en in Zeeuwsch Vlaande ren is op tal van plaatsen aan zienlijk. De nieuw bedijkte polder aan de Noordzijde van den spoorwegdam, die Zeeland met Noord Brabant ver bindt, liep onder. De bovenzijde van den zwaren dijk werd weggeslagen. De dijken van sommige polders werden dermate beschadigd dat het al of niet doorbreken van de weerge steldheid der eerste dagen na de ramp afhing. Reeds in den avond van den lsten October ontving ik de mede- deeling aan H. M. de Koningin ien zeerste getroffen door het bericht van de ernstige ramp, die Bruinisse teisterde, een bezoek aan de plaats wenschte te brengen. Dit bezoek had Dinsdag 3 October plaats. Ged. Sta ten vonden hierin aanleiding zich tot H. M. te richten met een adres. Dit adres, dat hier op door den griffier werd voorgelezen, en dat 6 October verzonden werd, luidde als volgt „In Maart 1906 trof onze provincie een zware watersnood en was Uwe Majesteit met Zijne Koninklijke Hoog heid Prins Hendrik der Nederlanden een der eersten ter plaatse om met woord en daad van uwe hartelijke belangstelling, van uwe diepe deer nis te doen blijken. De herinnering daaraan ligt alle Zeeuwen nog na aan het hart, want nietlieht vergelen zij het vele goede, de weldaden en de trouwe zorg, die dit gewest alle eeuwen door en telkens op nieuw van het geliefd Oranjehuis mocht ondervinden. Andermaal werd de bevolking van Zeeland nauwelijks een week geleden op het onverwachts opgeschrikt door eene nieuwe waterramp, wel niet zoo algemeen als de vorige maal, maar toch plaatselijk van ge weldige kracht en voor de voor namelijk getroffen visschersbevoiking een bron van diepe en nog onvoor ziene ellende. Nauwelijks had de mare Uwe Ma jesteit bereikt of andermaal gevolg gevende aan de edele opwelling van Dat gelaat was niet schoon in den aesthetischen zin van dit woord daarvoor waren de trekken te mager, de gelaatskleur te bleek, de oogen te hol, maar het trof dieper dan schoon heid kan doen, omdat het eene ge dachte scheen te zijn, die vorm had aangenomen en welk eene gedachte Kom binnen. Ge zijt zoo liet geweest om ons op te zoeken, daarom geloof ik niet, dat eene zie kenkamer u verschrikken zal. De stem was een beetje zwak, maar ongemeen welluidend. En hoe schoon maakte de glimlach, die om de bleeke lippen speelde, dat teere gelaat 1 Een plotselinge, onweerstaanbare genegenheid maakte zich meester van Clémence's hart. Zij snelde naar het bedje, knielde er bij neer en greep met onstuimige teederheid de door zichtige handen die op het dek lagen, Och wat spijt het mij, dat ik u zoo moet zien I. Mag ik bij u blijven? Zal ik u niet vermoeien? Pas maar op 1 sprak het jonge meisje glimlachend, ik heb moeite om de zelfzucht te overwinnen, ze zijn allen toch zoo goed voor mij 1 Haar hart, ontij noch ongerief ont ziende, besloot Uwe Majesteit zich naar net meest geteisterde punt te begeven, ten einde zich op da plaats zelve, van den omvang van de ramp, van het leed en den nood der be volking rekenschap te geven. Uwe Majesteit gaf te Bruinisse aan de gansche natie het voorbeeld door de diepe ontroering van haar mede lijdend hart, dat steeds leef! het leven van Haar Volk en zich ook ditmaai zoo treffend uitte in woorden van troost en opbeuring, in een waarlijk vorstelijk stoffelijk hulpbe toon. Die ontroering des harten heeft, stil maar krachtig en alom, weerklank gevonden in de harten van Uwe trouwe Zeeuwen, al behoefden zij ook geen nieuwen prikkel voor hunne his'orische en weibekenden ver knochtheid aan Uwe Majesteit en Haar Doorluchtig Huis. En als vertegenwoordigers van het Zeeuwsche volk en persoonlijk hebben wij gemeend aan de gevoelens welke ons atlen bezielden uiting te moeten geven en aan Uwe Majesteit den in- nigen en diepgevoelden dank der in gezetenen te moeten overbrengen voor wat Uwe Majesteit weder in deze ure der beproeving voor het zwaar be zochte gewest ten beste gedacht en gedaan heeft. Na het voorlezen van dit adres ver volgde de Commissary: Ged. Staten vertrouwen door de aanbieding van dit adres in uw geest te hebben gehandeld en de gevoelens te hebben vertolkt, die dit bewijs van belangstelling van H. M. bij U zal gewerki hebben. Tot leniging van den nood en van de schade ontstaan door deze storm ramp is het Provinciaal Watersnoods comité onmiddellijk aan het werk ge gaan. Van aile zijden gesteund, mag het verwachten dien arbeid tot bevre digende uitkomsten te leiden en bren gen. Polder- en waterschapsbesturen na= men meerendeels krachtdadige maat regelen om de dijken in zoodanigen staat te brengen, dat geen dadelijke vrees voor bezwijken meer behoeft te bestaan. Ged. Staten bijgestaan door den dienst van den Provincialen Wa terstaat trachtten de afdoening van hetgeen tof hun taak behoort zcuweel mogelijk te bespoedigen. Moge i^pU, mijne heeren, en aan het college van Ged. Staten gegeven zijn om met ge bruikmaking van de macht U bij wet en verordening verleend en gesteund door de Hooge Regeering, Zeeland meer en meer te beveiligen tegen ram pen als 1906 en 1911 over ons gewest zagen gebrach»." Op deze toespraak volgde applaus der leden. De Voorzitter deed vervolgens me lk zal zooveel van u genieten, dat ik misschiasi tot last zal zijn 1. Soms heb ik pijnlijke oogenbiikken, maar ik lijd niet altijd men helpt mij wei opstaan, vader draagt mij dan naar beneden en in den zomer heb ik eene rijtuigje, zoodat ik uren aan het strand kan doorbrengen. Zij scheen buitengewone genoegens op te sommen door hare uitdrukking vol vreedraam geluk. Clémence kuste haar. Misschien zullen die heerlijke lucht en die goede zorgen u weer beter maken. Neen sprak Marie kalm ik ben verlamd en ongeneeslijk. De tranen sprongen Clémence in de oogen. Neen, och zeg dat niet, sprak ze met dat vuur, dat haar zoo bekoor lijk maakte. Op üw leeftijd is er al tijd hoop. Misschien hebt gij de voornaamste geneesheeren niet ge raadpleegd of alle behandelingen nog niet beproefd. (Wordt vervolgd)

Krantenbank Zeeland

Vlissingse Courant | 1911 | | pagina 1