Vu lUiOvertuigd.
No 201
49e J&argniig.
1911
Zaterdag
26 Augftisius
tiemeentebestiiur.
B1N N E N i AN IX
Feuilleton,
vu m op m tak.
VLISSINCSCHE COURANT.
Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek
handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij de Uitgevers
Firma F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt 58.
ADVERTENT1ÊN van 1—4 regels ƒ0.40. Voor eiken regel
meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde
advertentie, wordt de prijs slechts twee maal berekend. Groote
letters en clichés naar plaatsruimte.
Verschijnt dagelijks^ uifggzonderd op Zon- en Feestdagen.
TELEFOONNUMMER 10.
ftbonnemeRts-fidwertenfiën op zeer ooordeelige ucortuaarden
BEKENDMAKING.
Herstemming ter verkiezing van
een lid van den gemeenteraad.
De Burgemeester van Vlissingen
brengt ter openbare kennis
dat op Vrijdag 1 September a. s.
van des morgens acht tot des na
middags vijf ure de herstemming zal
geschieden ter vervulling van eene
plaats in den gemeenteraad en wel
voor een lid in kiesdistrict III.
De candidaten in alphabetische
volgorde zijn
KOUSEMAKER, J. P.
MEY, DE J.
Tevens wordt de aandacht geves
tigd op art, 128 van het Wetboek
van Strafrecht, luidende
„Hij, die opzettelijk zich voor een
ander uitgevende, aan eene krachtens
wettelijk voorschrift uilgeschreven
verkiezing deelneemt, wordt gestraft
met gevangenisstraf van ten hoogste
één jaar."
Vlissingen, 25 Augustus 1911.
De Burgemeester voornoemd,
VAN DOORN VAN KOUDEKERKE.
PUBLICATIE.
Onttrekking van grond aan den
Openbaren dienst.
Burgemeester en Wethouders van
Vlissingen
Gelet op artikel 230 der Gemeen
tewet
Brengen ter openbare kennisdat
het voornemen bestaat aan den ge
meenteraad een voorstel te doen tot
het onttrekken aan den openbaren
dienst van het gedeelte van de Dok
kade van af de fabriek „de Schelde"
tot aan het z. g. „Beeldenhuis"
dat zij, die hiertegen bezwaren
hebben in de gelegenheid worden
gesteld deze uiterlijk op Vrijdag den
1 September a. s., schiiftelijk, bij
hun Coliege in ie dienen.
Vlissingen, 25 Augustus 1911.
Burg. en Weth. voornoemd,
VAN 'DOORN VAN KOUDEKERKE.
De Secretaris,
W1TTEVEEN.
De Ziekteverzekering.
Naar „Het Volk" verneemt, is de
commissie van voorbereiding vóór de
Ziekteverzekering weder bijeengeroe
pen tegen 7 September a. s.
Ondertusschen heeft minister Talma
de commissie thuisgezonden een stuk
bevattende zeven meer of minder be
langrijke wijzigingen in zijn Raden
wetsontwerp en 44, zegge vieren
veertig, amendementen op zijn Ziekte-
verzekeringsontwerp. Voor een deel
houden deze wijzigingen verband met
O—-
61.)
„Nu staat me het paar weer leven
dig voor den geest."
„De Fünfhaus-kerk in de Gurtel
Strasse zegt u, geloof ik vroeg
Burrell, terwijl hij den naam in zijn
notitieboekje opteekende, om het la
ter te kunnen naslaan. „En mag ik
vragen, hoelang het gelukkige paar
bij u geweest is?"
„Een goede veertien dagen," ant
woordde de hotelhouder, een boek
raadplegend. „Maat zij waren al
dien tijd niet gelukkig
„Hoe bedoelt u Waarom waren
zij dat niet?'
„Om een doodeenvoudige reden,'
antwoordde de chef. „ik bedoel dat
tegen het eind van hun verblijf, de
meesten van ons duidelijk zagen,
dat de heer zijn jonge vrouw een
de bespreking die over de vraagpun
ten gehouden is, maar voor een groot
deel staan ze er geheel buiten en zijn
het dus wijzigingen ingediend door
de regeering zelve, nog voor dat liet
ontwerp in discussie is.
Uit de Staatscourant.
Brijkens bij het departement van
marine ontvangen berichten is Hr.
Ms. pantserschip „Kortenaer", onder
bevel van den kapitein ter zee J. A.
M. Bron, 24 dezer te Nieuwediep
binnengekomen en zijn Hr. Ms. tor-
pedobooijagers „Wolf" en „Fret",
onder bevei van den luitenant ter zee
der 1ste klasse A. Breda Kleynen-
berg, eveneens 24 dezer van Vigo
vertrokken, ter voortzetting van de
reis naar Oostlndië.
De officier van administratie der
2e klasse A. A. Lagaay wordt met
4 September 1911 geplaaist in de
directie der marine te Amsterdam.
De lichting 1910.
Aan het verslag aan H. M. de Ko
ningin van den minister van binnen-
landsche zaken omtrent den afloop
der lichting voor de nationale militie
van 1910 ontieenen wij het volgende
Bij Uwer Majesteits besluit van 9
October 1909 (Staatsblad nr. 337)
werd de hoegrootheid van vermeide
lichting bepaald op 17,500 man,
waarvan 12,300 man ter volledige
oefening en 5200 man tot korte oefe
ning in ie lijven. Van evenbedoel-de
12.300 man werden er 400 voor den
dienst ter zee bestemd.
Het aantal ingeschrevenen, waar
naar bij vorenvermeld besluit volge s
art. 2 der militiewet 1901 het aandeel
van elke provincie in de lichting is
bepaald, bedroeg 52 387 tegen
52,341 in 1909.
Het cijfer der lichting slond der
halve tot dat der ingeschrevenen ais
1 2,99.
Bij de militie te land en bij de
zeemilitie zijn ingelijfd 17,383 man.
Onder deze zijn niet begrepen 3093
man, die na hun inlijving, bij hei
keuring ingevolge art. 100 van boven
aangehaalde wet voor den dienst zijn
afgekeurd. Er ontbreken alzoo 117
man. Het tekort bedroeg in 1906
63 op 51,210, in 1907 83 op 52,070,
in 1908 80 op 52,710 en in 1909
106 op 52,341 ingeschrevenen,
waarnaar het aandeel in elke provincie
in de lichtingen van genoemde jaren
werd bepaald.
Bij de zeemilitie werden 400 man
ingelijfd, aizoo het aantal, aangewezen
bij artikel 1 van Uwer Majesteits
bovenvermeld besluit van 9 October
1909,
Uit hoofde van gemis varrde ge
vorderde minimumlengte werd aan 627
militieplichtigen vrijstelling verleend.
Ten aanzien van 8 hunner geschied-
weinig verwaarloosde. Toch was zij
een mooi meisjeO, werkelijk een
pracht van een meisje
„De wittebroodsweken liepen ze
ker op een eind," antwoordde Bur
rell onverschillig. „Arm kind, zij
hebben niet lang geduurd." Hij zweeg
even om zijn gedachten te verzame
len en ging toen luid voort„Heeft
u er eenig idee van, waar zij heen
gegaan zijn, nadat zij uw hotel had
den verlaten
De chef dacht een oogenblik na.
„Ik geloof naar München, maar ik
weet het niet zeker. We zullen het
Adolf eens vragen."
De oberkeliner werd weer geraad
pleegd en bevestigde, wat zijn chef
gezegd had. Hij zeide, dat de ver
onderstelling van den hotelhouder
juist was en verklaarde, dat zij naar
München waren vertrokken met het
plan, later door te gaan naar Parijs.
Hij was hier zeker van, omdat hij
den heer en dame op den morgen
van hun vertrek hierover had hooren
praten.
Den volgenden dag bracht Bur
rell door met meer bewijzen te ver
zamelen. Hij bezocht den eerwaarden
de dit bij de herkeuring in artikelen
100 der bovenaangehaalde wet be
doeld. Om evenvermelde reden wer
den er voor dé lichtingen van 1906—
1909 respectievelijk 670, 729, 608 er.
636 vrijgesteld.
Wegens ziekelijke gesteldheid of
gebreken werden voor de lichting
van 1910 11,015 militieplichtigen
vrijgesteld of daarvoor ongeschikt
verklaard. Van dezen waren er reeds
ingelijfd en had hun afkeuring plaats
ter gelegenheid van herkeuring inge
volge laatstgenoemd wetsartikel.
Het aantal vrijgestelden, ongeschikt
verklaarden en afgekeurden opgrond
van artikel 45, 2e der Militiewet 1901
bedroeg in 1905—;909 achtereenvol
gend 8158, 9067, 9381 en 10,928.
Van de lichting van 1910 werd aan
7600 mili'iepiichtingen vrijstelling ver
leend wegens eigen militairen dienst,
wegers broederdienst in persoon of
bij plaatsvervanging volbracht of op
grond van artikel 50 der Militiewet
1901. Het aantal vrijgestelden om een
dr-zer redenen bed.oegin 1906—1909
achtereenvolgens 7903, 7835, 7925 en
7641.
Het gezamenlijk aantal der om ver
schillende redenen vrijgestelde mili
tieplichtigen van de lichting van 1910,
met bijvoeging van hen, die van den
dienst zijn uitgesloten (36) of tus
schentijds zijn overleden (35)- was
19,313. In 1906—1909 beliep het res
pectievelijk 17,873, 17,734, 18,010 en
19,313.
Aan 152 militieplichtigen, behoo-
rende tot de lichting van 1910, is op
grond van het eerste lid van art. 113
der Militiewet 190L voor éen jaar
ontheffing van den werkelijken dienst
verleend.
Het derde lid van dat artikel werd
op 13 railitiepHchttgen van die lich
ting toegepast.
in verband met het vierde lid had
dit bovendien plaats ten aanzien van
17 militieplichtigen.
Pa roonsvereeniging „Boaz".
De jaarvergadering der Vereen, van
Nederl. Patroons „Boaz" za! Donder
dag 28 September, voormsddags 11
uur, in lut gebouw Iréne te Utrecht,
gehouden worden.
De agenda vermeldt, behalve de
gewone werkzaamheden, verkiezing
van bestuursleden, en behandeling
der conclusiën der Tariefcommissie.
In den namiddag zal het ontwerp
invaiiditeits- en ouderdomspensionee-
ting worden ingeleid door den heer
mr. V. H. Rutgers.
Reizende Bibliotheken.
Een van de jongste loten van den
alouden stam, de Maatschappij tot
Nut van 't Algemeen, vormen hare rei
zende bibliotheken. En wederom zul
len dezrn winter, thans reeds voor
predikant, die hen getrouwd had,
verkreeg van hem zekere papieren,
die hij noodig had, vond den juwe
lier, die hen den trouwring verkocht
had en toen hij aües wist, wat hij
weten wilde, nam hij den trein naar
Miinehen.
Bij aankomst irr die stad, zocht
hij het hotel op, waar zij gelogeerd
hadden en ontdekte nog verschillen
de bijzonderheden, die later mis
schien van nut konden zijn. Van
daar ging hij naar Parijs, waar hem
nieuwe onthullingen wachtten. Ein
delijk, en niet voor den tijd, begaf
hij zich aan boord van de boot, die
hem naar Engeland zou brengen.
Zelfs deze korte reis was niet van
belang ontbloot en tegen den tijd,
d.it hij Londen bereikte, voelde hij,
dat er nu niet veel meer den eind
uitslag in den weg stond. Maar wat
hem nu nog overbleef te doen zou
waarschijnlijk belangrijker nog zijn
dan het begin.
Et was nog een gaping, die ge
vuld moest worden en zij zou ge
vuld worden op de een of andere
manier, voordat de zaak voor kwam
Het eerste, wat hij na zijn ihuis-
de vierde maal, de ingezetenen van
vele kleinere plaatsen in ons land in
de gelegenheid worden gesteld, te
genieten van zorgvuldig gekozen,
goede en degelijke lectuur, en op
vruchtbare wijze de lange winteravon
den te korten. Met haar „Reizende
Bibliotheken" immers beoogt de maat
schappij, goede en goedkoope boeken
van allerlei soort en inhoud te brengen
onder de bevolking van kleine ge
meenten, die, helaas, voor het over-
groote deel van goede en goedkoope
lectuur is verstoken, in het najaar
worden naar plaatsen, die daarvoor
in aanmerking willen en kunnen ko
men, kisten met 100 boeken (romans,
vakboeken, werken voor de jeugd en
diversen), alsmede eenvoudige boe
kenkastjes verzonden, nadat zich eerst
een ingezetene bereid heeft verklaard,
belangeloos als boekbeheerder op te
treden. Ieder kan van de bibliotheek
gebruik maken. In het vooijaar worden
de kisten weder naar de Centrale Bi
bliotheek te Amsterdam teruggezon
den, terwijl, indien het gewenscht
wordt, in het najaar weder een nieuwe
zending arriveert. De 65 afdeelingen,
die den afgeioopen winter van deze
instelling profiteerden, zijn bijna zon
der uitzondering ten hoogste voldaan.
Thans kunnen in October 80 kisten
woiden verzonden. Zij, die voor de
plaais hunner inwoning een inzending
wenscbelijk achten, worden uitgen.oo-
digd zich voor 10 Ssptember te wen
den tot de nuiscommissie voor de
reizende bibliotheek, N. Z. Voorburg
wal 212 te Amsterdam. Bij voorkeur
ontvangt de commissie de aanvrage
van een lid van het gemeentebestuur,
een predikant, onderwijzer, bestuur
eener vereeniging e. d. indien bet
aantal aanvragen het aantal beschik
bare kasten overtreft, zal door lotir.g
worden beslist aan welke zal worden
voldaan.
'lis waar: automobieler, zijn geen
prettige dingen op den weg en be
grijpelijk is het, dat vooral rustige
wandelaars en bewoners van aan
grenzende huizen wei eens foeteren
op die leelijke dingen, die den weg
onveilig maken en de lucht met hun
stot en stank verpesten. Maar hierbij
moet het ook blijven, of nog verstan
diger is het, dat alles in lijdzaamheid
te dragen, wanneer althans de auto
mobilisten zich niet gedragen alsof
de weg er alleen voor hen is en hun
medemenschen er slechts zijn om door
hen te worden geslachtofferd. Hier en
daar treft men nog menschen aan,
die een bepaald vijandige houuing
tegenover de automobilisten aanne
men. Zoo b.v. een Fransche boer nabij
Dyon, die daarvoor een gevoelig, doch
welverdiend lesje ontving. Tusschen
komst deed, was een getrouw en
compleet verslag te geven van zijn
doen en laten, nadat hij Londen had
verlaten. Daarna raadpleegde hij de
aanteekeningen, die hij gemaakt had
bij den vertegenwoordiger der heeren
Kosman Constantinopolous en Co. te
Parijs en nam toen den trein naar
het stadje Staines. Van Staines naar
het bekoorlijke dorpje Laleham is
een betrekkelijk korte en mooie wan
deling. Het was bijna twaalf uur,
toen hij het dorp bereikte en uit
keek naar Laburnum Cottage. Het
bleek een aardig huisje te zijn met
eer, rieten dak, omringd door een
tuin, die in den zomer een pracht
van stokrozen, Oost-Indische kers
en andere eenvoudige bloemen zou
vertoonen. Tegen het raam stond
een bordje met „Kamers te huur."
Burrell stiet het hekje open en
liep over het tuinpad naar het nette
portaaltje, waar hij met zijn stok
hard op de deur bonsde. Nauwelijks
was het geluid weggestorven, of de
deur werd geopehd door een dik,
bedaard uitziend vrouwspersoon, in
het zwart gekleed, met een muts op
en een nette witte schort voor.
Dyon en Chalon-sur-Saöne passeerde
's avonds ongeveer 6 uur een auto,
waarin een schilder, een advocaat en
een geneesheer waren gezeten. Eens
klaps werd de schilder in de volle
borst getroffen door een zwaren steen,
aie door een auto-vijandigen boer,
zonder de minste uittarting of aan
leiding naar den wagen was geslin
gerd. De auto stopte, de reizigers zet
ten den boer na, kregen hem te pakken
en droegen hem in de auto. Men
ontnam hem zijn horloge, zijn papie
ren, zijn geld, en ontdeed hem van
zijn mouwmest, en deed hem toen gra
tis een tochtje meemaken. Een tochtje
van 50 kilometer! Toen mocht hij
uitstappen. Wit van nijd hoorde hij
zich aldus toespreken
„Nu, vader, mag je 50 kilometer
tippelen om weer thuis te komen,
zonder centime in je zak, en dat is
niet heel aangenaam met deze warmte,
maar het is nog altijd beter dan aan
de gendarmen te worden overgele
verd. Onthoud nu tenminste, dat het
je soms leelijk kan opbreken als je
menschen, die je niets gedaan heb
ben, lafhartig aanvalt." Daarop stoof
de auto weg en 't boertje kon naar
huis terug marcheeren. '(Spreekt van
zeif, dat de reizigers hem weer toe
stuurden, wat zij hem hadden ont
nomen. Of de boer zijn wedervaren
aan vrienden en kennissen zal heb
ben verteld, gelooven we niet. Hij
zai overtuigd moeten zijn, wel wat
verdiend te hebben, al was de ont
vangen straf lang niet malsch. Wij
vinden althans het idee der heeren
niet kwaad.
Goeie ideëen zijn soms geld
waard. Een keilner in een Brusseïsch
restaurant, waar veel bezoekers komen
die niet heel royaal bij kas zijn, heeft
een idee in toepassing doen brengen,
dat den restauratiehoucier niet gering
voordeel aanbrengt. Aan het loket,
dat in de keuken uitkomt, roepen op
zeker oogenblik vier keilners achter
een „Rijst! rijst! rijst! rijst!
„Hat schijnt" zegt een dagelijksch
bezoeker dat de menschen vandaag
bijzonder veel trek in rijst hebben
is de rijst vandaag lekkerder dan ge
woonlijk?" „Neen", antwoordde,
de aangesproken kellncr vertrouwe
lijk, „maar wij moeten op dit moment
de aandacht der aanwezige gasten op
de rijst vestigen. Ziet u, het publiek
heeft vandaag meer om appeltaart
dan om rijst gevraagd en wij zouden
dus van het laatste waarschijnlijk een
groote poriie oveihouden daarom
heeft de chef order gegeven om de
rijst aan te kondigen als iets niet
besteld wordt, dan bestellen wij het
oogenschijnlijk en dit animeert dan
de menschen". „Een portie rijst
hoorde men op ditoogenblik roepen.
„Ziet u wel," zegt de keliner, „de
menschen krijgen er al trek in. Dat
„Juffrouw Raikes?" vroeg Burrell,
om zeker te zijn, dat zij degeen was,
die hij wenschte te spreken.
„Die ben ik, mijnheer," zeide de
vrouw. „Wilt u zoo goed zijn me te
zeggen, waarmee ik u van dienst kan
zijn
„Ik zou gaarne eenige inlichtingen
van u hebben," antwoordde Burrell.
„Ik ben expres van Londen geko
men om u te spreken."
„Van Londen, mijnheer riep zij
uit, alsof dat iets zeer buitengewoons
was. „Wilt u maar binnenkomen
Dit zeggende, hield zij de deur
voor hem open om hem binnen te
laten. Hij bevond zich nu in een net
zitkamertje, eenvoudig maar gezellig
gemeubeld. Drie kooien met opge
zette vogels versierden de muren
met nog eenige schilderijenverder
bevond er zich een schaars van boe
ken voorziene boekenkast en ten
slotte een fraaie sofa en drie mooie
stoelen.
„Ga zitten als 't u belieft, mijn
heer," zeide juffrouw Raikes, terwijl
zij onder het spreken een der mooie
stoelen met haar schort afstofte.
(Wordt vervolgd.)
