ïu MiOmtiigi.
Dinsdag
No 191
49e Jaargang.
1911.
15 Anglistns
Gemeentebestuur»
BINNENLAND.
Feuilleton,
VLISSINGSCHE COURANT.
Prijs per drie maanden 1.30. Franco per post 1.50.
Afzonderlijke nummers 5 cent. Men abonneert zich bij alle Boek
handelaren, Postdirecteuren of rechtstreeks bij de Uitgevers
Firma F. VAN DE VELDE Jr., Kleine Markt 58.
ADVERTENT1ÈN van 14 regels ƒ0.40. Voor eiken regel
meer 10 cent. Bij directe opgaaf van driemaal plaatsing derzelfde
advertentie, wordt de prijs slechts tweemaal berekend. Groote
letters en clichés naar plaatsruimte.
Verschijnt dagelijks, uitgezonderd op Zon- en Feestdagen,
TELEFOOKMÜMMEB 10.
ftbonnemenfs-fidyerfeniiën op zeer uoordeelige uoorioaarden
BEDRIJFSBELASTING.
Afkondiging van de kohieren der
Bedrijfsbelasting dienst
1911/1912 no. 1 en II.
De Burgemeester van Vlissingen
maakt bekend
dat op heden bij hem ontvangen
en aan den Rijksontvanger is gezon
den, de door den Directeur der di
recte belastingen te Breda executoir
verklaarde Kohieren no. I en II we
gens de Bedrijfsbelasting dienst
1911/1912;
de daarop voorkomende belasting
schuldigen worden uitgenoodigd om
hunne aanslagen op den bepaalden
tijd aan te zuiveren, ook ter voor
koming van vervolgingen
en herinnert
dat de bezwaarschriften binnen zes
weken na heden behooren te worden
ingediend.
Er is hiervan afkondiging geschied
waar het behoort, den 14 Aug. 1911.
De Burgemeester voornoemd,
VAN DOORN VAN KOUDEKERKE.
DRANKWET.
Burg. en Weth. van Vlissingen
gelet op art. 37 der Drankwet
doen te weten
dat bij hen is ingekomen een ver
zoek van P1ETER DE WITTE alhier,
om verlof tot verkoop van alcohol-
houdenden drank, anderen dan ster
ken drank in perceel Paardenstraat
no. 37
dat vanaf heden gedurende veer
tien dagen schriftelijke bezwaren tegen
het eventueel verleenen van het ge
vraagde verlóf kunnen worden inge
bracht bij Burg. Burg. en Weih. voor
noemd.
Vlissingen, 12 Augustus 1911.
Burg. en Weth. voornoemd,
VAN DOORN VAN KOUDEKERKE.
De Secretaris,
W1TTEVEEN.
Eeuwfeest Neeriand's
onafhankelijkheid.
Het Haagsche comité voor de luis
terrijke viering van 't Eeuwfeest van
Neerlands Onafhankelijkheid, dat
thans tot ongeveer 180 personen is
uitgebreid, heeft in eene vergadering
in een der Grafelijke Zalen (Rolzaal)
in beginsel het volgende programma
voor de feestviering vastgesteld
17 September 's morgens klokken
spel en klokkengelui van den H.
Jacobstoren, koraalmuziek öp het
Plein 1813, 's middags: kinderfeest
op verschillende plaatsen in de stad
en te Scheveningen, 's avonds mu
ziekuitvoeringen op verschillende
-O-
52.)
pleinen en toepasselijke lichtbeelden,
tot slot militaire taptoe
18 September 's middags histori-
rische optocht, 's avonds illuminatie
van de slad
19 September 's middags opening
der historische tentoonstelling, feest
cantate
15 November volksvoorstellingen
in verschillende gebouwen
16 November (middernacht) koraal
muziek. Piein 1813
17 November godsdienstoefening
in verschillende kerken, uitdeeling
aan de armen, galavoorstelling met
historische tableaux, bioscoopvoor
stellingen op verschillende plaatsen
in de stad.
Het is de bedoeling H. M. de Konin
gin tot de feesten uit te noodigen.
Voor de verdere voorbereiding van
de uitvoering van het plan zijn nevens
de bestaande commissiën .voor de
historie, financiën, decoratie en pers,
nog eenige commissiën benoemd, en
weleen voor de kinderfeesien, een
voor de muziek, lichtbeelden en
bioscoopvoorstellingen, een voorden
historischen optocht, een voor de
historische tentoonstelling, een voor
de uitdeeling aan de armen, een voor
de galavoorstelling en een voor de
volksvoorstellingen.
Elk dezer commissiëi bestaat uit
ten mins'e zeven leden, terwijl in
elke commissie een lid met uit
zondering van voorzitter en secretaris
van het Haagsche comité voor
Volksfeesten zitting heeft.
De historische optocht zal het
hoofdmoment van de feestviering
worden.
Wat dien optocht betreft, heeft de
historische commissie het volgende
plan aan het comité aangeboden.
De stoet wordt verdeeld in twee
afdeelingen, nl. een historisch ge
deelte van de vroegere tijden tot 1813
en een allegorisch gedeelte van 1813
tot heden.
Dit jaar is ais eindpunt van het
historische gedeelte genomen, omdat
het niet wenschelijk schijnt personen,
die in de laatste 100 jaren hebben
geleefd, in een optocht voor te stellen,
terwijl ook de costumes zich daartoe
minder leenen. De historische optocht
moet natuurlijk noodzakelijk een
Haagsch karakter mei krachtigen
nationalen tint dragen.
Htt allegorische gedeelte zou een
voorstelling kunnen geven van de
kunst, den handel en de nijverheid
gedurende de laatste honderd jaren.
Het schijnt der commissie het meest
wenscheiijk, daartoe de groote indu-
striëelen en de vakvereenigingen uit
te noodigen, die, onder leiding eener
artistieke commissie, op eigen kosten,
versierde wagens zouden kunnen
samenstellen.
Jozef Israëls. f
Bijna iedere bladzijde van zijn dag
boek had haar eigen geschiedenis
en als Burrei in een goede stemming
was, kon hij met het boek voor zich,
het eene verhaal na het andere op-
disschen, verhalen zóo ontzettend,
dat den toehoorder van verbazing de
haren te berge rezen.
Op dit oogenblik was hij bezig
met een der ingewikkeldste vraag
stukken, die hij ooit in zijn leven
ontward had. Zijn gelaat drukte on
zekerheid en verbazing uit. In zijn
rechterhand hield hij een groot ver
grootglas en in zijn linker een Ca-
nadeesche postzegel'van het jaar 1852.
Maar of hij over den postzegel of
over de zaak zelf dacht, is moeilijk
te zeggen.
„Echt of niet echt vroeg hij zich
af. „Dat is de quaestie. Als hij echt
is, is hij 5 pond waard. Als het na
maak is, is het niet de eerste keer,
dat ik ben bee/genomen, maar dan
zal ik er voor zorgen, dat wat den
heer aangaat, die hem aan mij ver
kocht heeft, het de laatste maal zal
zijn. Hij bekeek den postzegel nog
eens nauwkeurig met zijn vergroot
glas en schudde toen zijn hoofd.
Daarna deed hij het twijfelachtige
voorwerp weer in de enveloppe,
waaruit hij het genomen had, deed
het vergrootglas weer in het etui,
knoopte het lint er om heen, sloot
het boek en vergrootglas weg in een
lade, en ging toen naar het buffet,
aan het andere eind van de kamer,
waar hij zich langzaam en zorgvuldig
een glas grog klaarmaakte. Het was
bijna middernacht en hij voelde, dat
het werk, dat hij dien dag had afge
daan, hem op die versnapering aan
spraak gaf.
„Lieve hemel," mompelde hij, ter
wijl hij het glas in kleine teugen le
digde, ^wat zijn sommige menschen
toch dwaas."
Wat deze opmerking met den post
zegel in quaestie ie maken had, was
Te 's Gravenhage is Zaterdag over
leden de heer Jozef lsraëis in den
ouderdom van 87 jaar.
Jozef Israëls, in wiens overlijden de
kunst in het algemeen en de Neder-
landsche schilderkuust in het bijzonder
zulk een zwaren slag trof, was den
27 Januari 1824 geboren. Opgevoed
in de traditsën van hel o ude ge'oof
was hij door zijn vader bestemet
om voor rabbijn le studeeren.doch toen
Jozef de schoolbanken verliet, had
zijn vader hem noodig op zijn kantoor,
zoodat hij de voorgenomen studiën
moest iaten varen. Reeds op school
legde hij groote liefhebberij voor
ieekenen en copiecren aan den dag,
waarom zijn vader hem teekenles liet
geven, welk onderwijs werd voort
gezet, toen hij op de kantoorkruk zat.
Op aairaden van een destijds be
kend Groningsch kunstbeschermer
werd, toen jozef Israëls zijn 18e
levensjaar had bereikt, beslist, dat
hij zijn schilderstudiën, reeds in
Groningen begonnen, te Amterdam
bij den schilder Kruseman zou voort
zetten, terwijl hij daar ook eenige
jaren ais leerling de lessen aan de
Academie bijwoonde.
In 1846 vertrok Israëls naar Parijs
waar hij onder leiding van den
schilder Picot zijn studiën voortzette.
Twee jaar later, kort voor het uit
breken der omwenteling, keerde
Israëls naar Nederland terug, om te
Amsterdam in de Warmóesstraat een
atelier te betrekken.
Eenige jaren later werd hij ernstig
ongesteld en tot volledig herstel van
zijn ziekte moest hij (oen eenigen
tijd aan zee doorbrengen. Op aanra
den van een zijner vrienden koos hij
Zand\oori, toen nog een klein
visschersdorp, voor een verblijf van
eenige weken uit, welk verblijf van
zoo groo:en invloed is geweest op
zijn verder werk.
In 1860 zag men den schilder
weer in Amsterdam en twee jaren
iater maakte de tentoonstelling van
twee zijner werken te Londen zijn
naam over de geheeie beschaafde
wereld beroemd. Doch eerst na 1869
het jaar zijner vestiging in Den Haag,
ontplooide zich zijn talent in volle
krachten en na dien tijd heeft hij de
groote kunstwerken gewrocht die hem
den eerenaam van den Meester der
Nederlandsche schilders deed ver
werven.
Op zijn 70sten en zijn 80Ten verjaar
dag vooral is Israëls op treffrnde
wijze gehuldigd door vreemdeling en
landgenootop laatstgenoemden feest
dag schonk H. M. de Koningin hem
het commandeurskruis van den Ne-
derlandschen Leeuw.
P. H. Hugenholtz Jr. f
Zaterdagmiddag is te Heemstede in
niet heel duidelijk, maar zijn volgende
alleenspraak maakte zijn bedoeling
eenigszins begrijpelijker. „Als hij met
alle geweld op de plaats der beschul
digden had willen plaatsnemen en een
strop om den hals willen voelen,
had hij niet beter te werk kunnen
gaan. Hij moest noodzakelijk met het
meisje in de Strand staan praten,
totdat zij begint te schreiendaarop
roept hij een rijtuig aan en rijdt met
haar naar huisdaar stapt hij uit en
gaat in het voile licht van een lan
taarn staan, zoodat de eerste de beste
agent die voorbijkomt, zijn gezicht
kan zien en hem herkennen kan, als
de tijd daarvoor gekomen is. Daarna
loopt hij zóo hard naar zijn hotel
terug, dat hij er zeer verhit en opge
wonden aankomt en brandewijn noo
dig heeft. We!, het is bijna onge-
loofeüjk, zoo'n. belachelijke samen
loop van omsiandigheden. Toch heeft
hij de misdaad niet begaan, daar ben
ik van overtuigd. l<c heb in mijn le
ven al heel wat ondervinding opge
daan, en ik geloof niet, dat ik me
nog ooit in een menscbelijk gelaat
vergist heb. Het zijne vertoont niet
de geringste sporen van schuld.
den ouderdom van 77 jaar overleden
de heer P. H. Hugenholtz, oud-voor
ganger der Vrije Gemeente te Amster
dam.
In 1834 te Rotterdam geboren, stu
deerde hij te Ulrecht en te Leiden in
de theologie, promoveerde in 1857,
dus 23 jaar oud, en werd als predikant
bij de Ned. Herv. Gemeente beroepen
te Hoenderloo, waar hij tot 1861 bleef.
Van 1861 1862 stond hij te Rens-
woude, vervolgens van 18621866
te Leeuwarden, en vertrok daarop naar
Amsterdam, om daar in 1877 de Vrije
Gemeente te stichten.
De Vrije Gemeente was de verwe
zenlijking van het ideaal van Hugen
holtz. Hij kon zich niet langer vinden
in de Ned. Herv. Kerk, waar hij bij
den strijd tusschen modernen en or
thodoxen aan de zijde der eersten
stond, maar eindelijk, strijdensmoede,
zich een eigen gemeente schiep, los
van de banden der bestaande kerkin-
steliingen.
Van den ontslapene kan worden
getuigd, dat hij veel heeft bijgedragen
tot verhooging van het kerkelijk leven
bij de vrijzinnig-godsdienstigen hier
ie lande.
Mej. Elise Haighton. f
Te 's-G-avenhage is overleden me
juffrouw Elise Haighton, die steeds
in de voorste rijen heeft gestaan van
de strijdtsers voor vrouwenkiesrecht
en die in het algemeen een groot deel
van haar werkzaamheden gewijd heeft
aan de beweging tot verkrijging van
meerdere rechten en verbetering van
de positie van de vrouwen in Neder
land.
Over de vrouwenkwestie, met name
over vrouwenkiesrecht is in den loop
der jaren menig artikel van haar hand
in de periodieken verschenen, en nog
versch in het geheugen liggen haar
bemoeiingen om het congres van den
Wer Idbond voor vrouwenkiesrecht
voor enkele jaren in de hoofdstad te
doen plaats vinden. Aan de organi
satie van dat congres heeft zij indertijd
een werkzaam aandeel gevonden.
Gemeenteraadsverkiezingen.
De commissie voor de geloofs
brieven, uit den gemeenteraad te
's Gravenhage zal voorstellen, den
heer Schalekamp, (anti-rev.), niet toe
te laten als lid van dat lichaam, daar
bij de hertelling der stembriefjes uit
het bureau aan de Stortenbekenstraat,
gebleken is, dat de sociaal-democraat
De Kieer meer stemmen had en dus
gekozen was, ja zeifs, dat de sociaal
democraat Harms ook meer stemmen
had dan de heer Schalekamp.
Handenarbeid.
De door de vereeniging tot bevor
dering van het onderwijs in handen
Morgenochtend zal ik even naar de
plaats van den moord gaan en daar
mijn onderzoekingstocht beginnen.
Ofschoon de detectives der andere
partij het terrein al voor mij verkend
hebben, zou het toch vreemd zijn,
als ik niet iets kon vinden, dat aan
hun opmerkzame oogen ontsnapt is."
Er bestond een eeuwigdurende
vijandschap tusschen den beroemden
Jacob Burreli en de echte beroeps
detectives. Zijn manier van werken
was niet volgens de regels, beweer
den deze laatsten. Hij ging altijd
volgens zijn eigen inzicht te werk
en, wat nog erger was, als het hem
gelukte bewijzen te verzamelen, was
het bijna, zoo niet geheel onmogelijk,
hem er toe te krijgen ze ten hunnen
voorde de bekend te maken. Zoo
iemand moest men, wanneer zich de
gelegenheid daartoe aanbood, een
loontje lager leeren zingen.
Getrouw aan de belofte, die hij
zichzelf den vorigen avond gedaan
had, begaf Burreil zich den volgen
den morgen dadelijk na het ontbijt
op weg naar Burford Street. Toen hij
aan No. 16 kwam, klom hij de stoep
op, trad de vuile gang binnen, eq
arbeid in Nederland, te Ulrecht ge
houden door de regeering gesub
sidieerde cutsus in handenarbeid
is geëindigd. De 80 onderwijzers en
onderwijzeressen, die deelgenomen
hebben aan den cursus, hebben in de
drie weken, dat deze geduurd heeft,
onder aanwijzing van den hoofdleider,
den heer N. Swart uit Haarlem en de
andere leiders, hard gewerkttallooze
voorwerpen, sommige van eenvoudi
ger. aard, andere van moeilijker be
werking, in karton, klei en hout, wer
den door de cursisten vervaardigd.
Als een voorwerp gehe I af was, werd
het door de commissie nagezien; werd
het in orde bevonden, zoo werd het
met de andere goedgekeurde stukken
in een afzonderlijk lokaal ter bezich
tiging gesteld.
Het daar tentoongestelde was een
bezoek ten volle waard en een goede
propaganda voor handenarbe d op de
scholen. In de afdeeling kartonarbeid
waren tal van doosjes, lijsten, enz.
van min of meer kunstige bewerking,
van kleurrijk papier vervaardigd, ten
toongesteld. De afdeeling klei-arbeid
gaf pyramiden, paddestoelen, bladeren,
voortreffelijk nagebootst en met de
toepasselijke verf en lak afgewerkt. In
de derde afdeeling houtarbeid, waren
zoowel de eenvoudigste voorwerpen
liniaal, boterspaan en dergelijke, ten
toongesteld als voorwerpen, waarvan
de vervaardiging meer moeite en ge
oefendheid vereischte, als er waren
een aquarium, een wanmolen in het
klein, scheepjes enz.
De enderwijzers en onderwijzeres
sen, deelnemers aan den cursus,
die zoo straks weer hun gewone taak
als opvoeder der jeugd gaan hervatten,
zullen zeker de beste herinneringen
aan den cursus blijven behouden en
in hun volgend leven als onderwijzer
de vruchten ervan plukken.
Tot officieele sluiting van den cur
sus was Vrijdagavond reeds een fees
telijke samenkomst gehouden, waar
o. a. spraken de heer Swart uit Haar
lem als hoofdleider en de heer Dekker
uit Middelburg, namens de deelnemers.
De directeur-generaal der posterijen
en telegrafie heeft de directeuren van
de kantoren aangeschreven tijdens de
buitengewone hitte langdurige dien
sten, welke bijzondere inspanning
vorderen, te verlichten door indienst
neming van hulppersoneel, tevens
moeten de diensturen van de ambte
naren voor zooveel den telegraaf- en
telefoondienst betreft, worden inge
krompen.
De Nederlandsche vereeniging tot
afschaffing van alcoholhoudende
dranken, houdt Maandag 11 Septem
ber in het Kurhaus te Scheveningen
haar jaarvergadering.
Aan het jaarverslag, dat op die
vergadering wordt uitgebracht, is het
vroeg aan een man, dien hij daar ont-
dmoette, waar de huiseigenaar te vin
den was. Als eenig antwoord ging
deze boven aan een trap staan, waar
langs men als in een afgrond in de
diepte afdaalde, en schreeuwde iets
in het Duitsch,
Eenige oogenbiikken later verscheen
de huiseigenaar. Het was een zieke
lijk uitziend man, wiens gelaat den
indruk maakte, alsof hij tegen de
gansche wereld wrok koesterde. Zijn
mouwen waren tot boven zijn elle
bogen opgeslagen en hij hield een
mes in de eene en een aardappel in
de andere hand.'
„Wat is er van uw dienst vroeg
hij knorrig, den man voor hem goed
opnemend.
„Ik wilde u vragen mij de kamer
te v/ijzen, waarin het Italiaansche
meisje Teresina Cardi vermoord is,"
antwoordde Burreil zonder aarzelen.
„Het is immer den moord van den
morgen bis den avond," antwoordde
hij. „Ik ben er misselijk van. Die
moord zal mijn ondergang zijn."
(Wordt vervolgd.)
